Όσο και να ήθελα να πιστέψω πως υπάρχει μιά αλήθεια πέρα από την ψευδαίσθηση, κατέληξα να πιστέψω ότι δεν υπάρχει. Γιατί ανάμεσα στην <<πραγματικότητα>> από τη μία μεριά και στην αντίληψη της πραγματικότητας από το μυαλό, υπάρχει μια ενδιάμεση ζώνη, μια άκρη του ουράνιου τόξου, όπου γεννιέται η ομορφιά. Όπου δύο διαφορετικές επιφάνειες εφάπτονται, συγχωνεύονται και προσφέρουν αυτό που δεν προσφέρει η ζωή: Και αυτός είναι ο χώρος όπου υπάρχει όλη η τέχνη και όλη η μαγεία
Κι επίσης όλη η αγάπη. Ή ακριβέστερα, αυτή η ενδιάμεση ζώνη αντικατοπτρίζει τη θεμελιώδη ανακολουθία της αγάπης
Κι όπως ακριβώς μουσική είναι ο χώρος ανάμεσα στις νότες, όπως ακριβώς τα άστρα είναι όμορφα ακριβώς λόγω του χώρου ανάμεσα τους, όπως ακριβώς ο ήλιος χτυπάει τις σταγόνες της βροχής υπό συγκεκριμένη γωνία και δημιουργεί ένα πολύχρωμο πρίσμα στον ουρανό, έτσι κι ο χώρος στον οποίο υπάρχω και θέλω να συνεχίσω να υπάρχω, είναι αυτή ακριβώς η ενδιάμεση ζώνη
Η πολύχρωμη ακμή μεταξύ αλήθειας και αναλήθειας
Ότι μας διδάσκει να μιλάμε για τον εαυτό μας είναι σημαντικό
Ότι μας διδάσκει να τραγουδάμε στον εαυτό μας είναι σημαντικό
Προσθέτω και τη δική μου αγάπη στην ιστορία των ανθρώπων που αγάπησαν όμορφα πράγματα
Κι επίσης όλη η αγάπη. Ή ακριβέστερα, αυτή η ενδιάμεση ζώνη αντικατοπτρίζει τη θεμελιώδη ανακολουθία της αγάπης
Κι όπως ακριβώς μουσική είναι ο χώρος ανάμεσα στις νότες, όπως ακριβώς τα άστρα είναι όμορφα ακριβώς λόγω του χώρου ανάμεσα τους, όπως ακριβώς ο ήλιος χτυπάει τις σταγόνες της βροχής υπό συγκεκριμένη γωνία και δημιουργεί ένα πολύχρωμο πρίσμα στον ουρανό, έτσι κι ο χώρος στον οποίο υπάρχω και θέλω να συνεχίσω να υπάρχω, είναι αυτή ακριβώς η ενδιάμεση ζώνη
Η πολύχρωμη ακμή μεταξύ αλήθειας και αναλήθειας
Ότι μας διδάσκει να μιλάμε για τον εαυτό μας είναι σημαντικό
Ότι μας διδάσκει να τραγουδάμε στον εαυτό μας είναι σημαντικό
Προσθέτω και τη δική μου αγάπη στην ιστορία των ανθρώπων που αγάπησαν όμορφα πράγματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου