Υπό το φως των όσων γνωρίζουμε

Πάντα πίστευα ότι η ελευθερία επιλογής σπανίζει στη ζωή, ότι βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής, μέσα στις ρωγμές του χρόνου, και ξεπετάγεται για να μας εκπλήξει, όταν φαίνεται πως διαθέτουμε ελάχιστο χώρο για να ελιχθούμε. Η γενική αρχιτεκτονική της εποχής μας δεν επιτρέπει καμία επιλογή, είτε ελεύθερη είτε όχι. Γεννιόμαστε χωρίς τη θέληση μας και πεθαίνουμε παρά τη θέληση μας. Δεν επιλέγουμε τη μητέρα μας, όπως κι εκείνη δεν επιλέγει τα παιδιά που θα γεννήσει
Δεν επιλέγουμε την οικονομική κατάσταση των γονιών μας, το σπίτι και την κληρονομιά μας, τα ταλέντα μας ή τις συνθήκες που επικρατούν την περίοδο που μεγαλώνουμε, την εποχή δηλαδή που ο εγκέφαλος μας διαμορφώνεται και αποκτά σταθερότητα, ενώ οι νευρωνικές διαδρομές χαράσσουν την πορεία της ζωής μας. Τον περισσότερο καιρό ακολουθούμε άγραφους κανόνες. Μπορεί να είναι κανόνες που υπαγορεύονται από την κουλτούρα και την εκπαίδευση μας, πρότυπα που μας έχουν εντυπωθεί στην τρυφερή μας νεότητα, ή μπορεί να είναι κανόνες ριζωμένοι στον εγκέφαλο μας, υφασμένοι στο DNA μας από τους βιολογικούς μας γονείς, είναι ωστόσο σταθεροί κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους ζούμε και οι οποίοι μας κυβερνούν. Η έννοια της επιλογής καθώς κινούμαστε μέσα στον κόσμο, η ελεύθερη βούληση την οποία επικαλούμαστε με τόση υπερηφάνεια, αποτελεί απλώς αντανάκλαση της προκαθορισμένης κατεύθυνσης του σώματος - μια εικόνα του παραμορφωτικού καθρέφτη του εγώ μας, μια οπτική απάτη
                                                                                                    Zia Haider Rahman

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός - Συμπτώματα

Λιγότερο από 20% των ασθενών παρουσιάζουν εμφανή συμπτώματα. Περιστασιακά πόνο από κάταγμα ή κολικό νεφρού. Δυσκοιλιότητα ή νευρομυική αδυναμία προκύπτει σε σοβαρή υπερασβεστιαιμία και συνήθως σημαίνουν μεγάλο αδένωμα. Επίσης το αυξημένο ασβέστιο αυξάνει τον κίνδυνο παγκρεατίτιδας. Η αφυδάτωση και η ακινησία μπορεί να επιδεινώσουν την υπερασβεστιαιμία
Στους περισσότερους ασυμπτωματικούς ασθενείς το βιοχημικό profil ορρού και ούρων παραμένουν σταθερά για χρόνια
Ένα συχνό πρόβλημα στον υπερπαραθυρεοειδισμό είναι η υγεία των οστών. Η οστική μάζα συνήθως μειώνεται με αργό ρυθμό, ωστόσο παραμένει αυξημένος ο κίνδυνος καταγμάτων κυρίως σπονδυλικής στήλης, καρπού, πλευρών και λεκάνης. Υψηλός ρυθμός remodeling των οστών και βλάβη της ποιότητας και της αρχιτεκτονικής τους συμβάλλουν στον κίνδυνο κάκωσης
Στον ήπιο υπερπαραθυρεοειδισμό η νεφρική λειτουργία δεν επηρεάζεται . Η εκτιμώμενη συχνότητα νεφρολιθίασης σε πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό σε βιομηχανικές χώρες εκτιμάται από 7-20%
Αυτοί οι ασθενείς έχουν αυξημένα επίπεδα αποβολής ασβεστίου στα ούρα, υψηλά επίπεδα 1,25-διυδροξυ-D , ενώ το ασβέστιο ορού, η PTH και η  25-OHD δεν έχουν σημαντική διαφορά. Η υπο/ογκαιμία και η υπεροξαλουρία είναι επίσης παράγοντες κινδύνου στους ασθενείς αυτούς
Κατάθλιψη, άγχος και δυσκολία στην μνήμη και στην συγκέντρωση παρατηρούνται συχνά χωρίς να είναι απόλυτα γνωστή η αιτία τους
Υπέρταση, μεταβολές στην μάζα και λειτουργία της αρ. κοιλίας και ανεπιθύμητες καρδιακές μεταβολές έχουν παρατηρηθεί συχνότερα σε ασθενή με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό
Μελέτες αναφέρουν αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Τυπικά παρουσιάζεται με ήπια/σημαντική υπερασβεστιαιμία και μη κατεσταλμένα ή υψηλά επίπεδα PTH (μετρημένη με ανοσοδοκιμασία που κυρίως ανιχνεύει την δραστική ορμόνη). Ο επιπολασμός είναι περίπου 66/100.000 στις γυναίκες και 25/100.000 στους άνδρες
. Τα επίπεδα ασβεστίου είναι αυξημένα παρουσία αυξημένης PTH συνήθως λόγω αδενώματος παραθυρεοειδών
. Ασθενείς με ήπιο υπερπαραθυρεοειδισμό έχουν αυξημένο κίνδυνο νεφρολιθίασης και οστεοπόρωσης/καταγμάτων
. Ο έλεγχος σημαίνει ασβέστιο, δραστική PTH, βιταμίνη D, ρυθμό σπειραματικής διήθησης, 24ωρη έκκριση ασβεστίου, ρυθμό σπειραματικής διήθησης και υπερηχογράφημα νεφρών για πιθανότητα λίθων
. Χειρουργείο συστήνεται σε ασθενείς <50 ετών, σε κλινικά σημαντική υπερασβεστιαιμία, οστεοπόρωση και κατάγματα, νεφρολιθίαση, υπερασβεστιουρία (ειδικά με λιθογόνο profil ούρων) ή μειωμένη νεφρική λειτουργία
. Η ιατρική διαχείρηση σημαίνει διόρθωση διατροφικής ανεπάρκειας ασβεστίου και βιταμίνης D. To Cinacalcet μειώνει τα επίπεδα του ασβεστίου στον ορρό αλλά δεν επηρεάζει την οστική απώλεια. Τα διφωσφονικά βελτιώνουν την πυκνότητα των οστών αλλά δεν είναι γνωστό αν μειώνουν τον κίνδυνο κατάγματος
. Η χειρουργική επέμβαση δεν διορθώνει τις καρδιαγγειακές βλάβες και είναι αντικείμενο αντιπαράθεσης εαν βελτιώνει τα ψυχιατρικά προβλήματα
Περίπου το 80% των ασθενών με πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό έχουν μονήρες αδένωμα παραθυρεοειδών, 10-11% έχουν περισσότερα του ενός αδενώματα και 10% έχουν υπερπλασία και των τεσσάρων αδένων. Ο καρκίνος των παραθυρεοειδών ευθύνεται για <1% του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού

The Dreamer

If i am lost, find me
but do not ask me to
come back just yet.
Sit with me in this
lost place and maybe
you will understand
why i come here too
often, what draws me
to my neverland. Find
me, but bring me back
when i am ready. Maybe
you will get to know
me a little better.
Maybe we can get lost
together

Τα πάντα ρει και ουδέν μένει..

Οι θάλασσες
τα βουνά
τα σύννεφα της σιωπής μας
δρόμοι ατέρμονοι είναι
ποτέ δεν μας χωρίζουν.
Στο χώρο
η ύπαρξη μας ολόκληρη
θύλακες αέρα αγκαλιάζει.
Η μυρωδιά μας πάλλεται
αγγίζει αποστάσεις
που κρύβονται σε αδιόρατες
γραμμές.
Απομακρύνομαι
αλλά με πλησιάζεις.
Περπατώ μακριά σου
αλλά κοντά μου έρχεσαι.
Το φως σε ημιτόνια χάνεται
ο ήλιος χαράσσει μια πορεία.
Η ώρα παραπέτασμα του
χρόνου μας
και οι σκέψεις
δεν μας χωρίζουνε ποτέ.
                                              Αθηνά Μελή

Η γη...

...είναι κατοικία ενός πλάσματος που αυτοαποκαλείται μέγας πίθηκος και το οποίο έχει αναλάβει να ερμηνεύσει το σύμπαν, να εξηγήσει όλα όσα υπάρχουν, τον κόσμο του, τον κοινωνικό κόσμο, τον φυσικό κόσμο, την πτώση των αυτοκρατοριών, καθώς και την πτώση ενός μήλου. Αυτό το πλάσμα χαράσσει τώρα τον δρόμο του κατά μήκος του ελικοειδούς μονοπατιού της εξέλιξης του, στο διάστημα μερικών χρόνων αποκομμένων από την απέραντη χρονογραμμή, η οποία δεν ήταν δικό του δημιούργημα. Είναι μια χρονογραμμή που φτάνει μέχρι πολύ πίσω, σε κάποιο σωτήριο μπανγκ που εξακόντισε ένα σωρό πυρηνικά απόβλητα, τα οποία διασκορπίστηκαν στα κενά του διαστήματος. Είναι επίσης μια χρονογραμμή που πηγαίνει προς τα εμπρός, προχωρώντας, μάλιστα, και πέρα από την ημέρα που οι βιολογικοί μετασχηματισμοί αυτού του πλάσματος θα το καταστήσουν τόσο γοητευτικό για τους απογόνους του όσο είναι σήμερα για το ίδιο οι καλλιτεχνικές απεικονίσεις του πρώτου δίποδου ανθρωποειδούς. Είναι μια χρονογραμμή που θα συνεχίσει να υπάρχει για πολύ καιρό αφ' ότου ο πλανήτης εξαφανιστεί μέσα στην ύστατη λάμψη ενός θνήσκοντος ήλιου
Δεν προβληματίζεται που οι ερμηνείες τις οποίες ανακαλύπτει για τον κόσμο του είναι κατανοητές;
Δεν στάθηκε ποτέ να αναλογιστεί ότι, αν βρίσκει μια απάντηση, αυτή αναφέρεται μόνο σε μια ερώτηση που το ίδιο είχε τη δυνατότητα να θέσει;
Μέχρι που διαψεύστηκε, ισχυριζόταν ότι ο άνθρωπος ήταν το μοναδικό πλάσμα που διέθετε γλώσσα, το μοναδικό πλάσμα που διέθετε λογική, το μοναδικό που διέθετε το χάρισμα της συνείδησης, το μοναδικό που αντιλαμβανόταν τη σκέψη των άλλων, το μοναδικό, όπως φαινόταν ,σε όλα
Η ύβρις αυτού του ζώου εξακολουθεί σήμερα να υπάρχει στη σκέψη ότι η αλήθεια που βρίσκεται πέρα από ότι το ίδιο αντιλαμβάνεται - από τη συμπαντική απεραντοσύνη και το αιώνιο, μέχρι το κοσμικό εδώ και τώρα, ακόμα και τα ανθρώπινα δημιουργήματα - ,αυτή η αιώνια αλήθεια στην οποία πιστεύει, δεν θα υπερβεί ποτέ την ικανότητα του να κατανοεί
                                                                                           Αποδίδεται στον Winston Churchill

KS και υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός

Klinefelter (KS) και υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός: εάν ο υπογοναδισμός υπάρχει στην ενδομήτρια ζωή δεν είναι γνωστό. Κατά την έναρξη της εφηβείας, που ξεκινά την ίδια στιγμή με τους φυσιολογικούς εφήβους, οι όρχεις αρχίζουν να μεγαλώνουν, όμως σύντομα ακολουθεί συρρίκνωση παρά τα αυξημένα επίπεδα FSH/LH και το μέγεθος των όρχεων παραμένει πολύ μικρότερο από τα φυσιολογικά ενήλικα αρσενικά με μέσο όρο 2-4 mL (φυσιολογικό 15-30 mL)
Είναι ενδιαφέρουσα η σύνδεση μεταξύ προγεννητικής τεστοστερόνης και ενήλικων χαρακτηριστικών του προσώπου. Υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης στον ομφάλιο λώρο σημαίνουν πιο αρρενωπή δομή του προσώπου
Υπάρχουν άρρενες με KS με φυσιολογικά επίπεδα τεστοστερόνης και μόνο όταν εμφανίζεται αύξηση της LH προκύπτει εικόνα αντιρροπούμενου ή σχετικού υπογοναδισμού
Βάρος και σύσταση σώματος
Η μεταβλητότητα του ύψους στο KS είναι παρόμοια με τα φυσιολογικά άτομα. Το αυξημένο ύψος είναι κυρίως αυξημένο μήκος ποδιών λόγω εφηβικού υπογοναδισμού. Με τον ίδιο μηχανισμό έχουμε σχετικά μεγάλη έκταση βραχίονα. Γυναικομαστία βρίσκεται περίπου στο 1/3 των ατόμων με KS και ένα κλινικό σημάδι μπορεί να είναι η επίμονη γυναικομαστία πριν ή και στη διάρκεια της εφηβείας. Οι ασθενείς έχουν σχετικά αυξημένη λιπώδη μάζα (ισχύο-περιφέρεια μέσης-κοιλιά) με μέσο όρο δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) συνήθως υψηλότερο από το φυσιολογικό εύρος των ενηλίκων. Η θεραπεία με τεστοστερόνη αντισταθμίζει εν μέρει αυτή την έλλειψη ισορροπίας. Άλλα φυσικά χαρακτηριστικά μπορεί να είναι υπερτελορισμός (69%), κλινοδακτυλία (74%), υψηλό τόξο στο πόδι (37%) και δυσπλασία του αγκώνα (37%)
Είναι πρακτικά αδύνατο να ταυτοποιηθούν οι άρρενες με απλή οπτική παρατήρηση, καθώς συχνά ο φαινότυπος δεν διαφέρει από τους άρρενες με φυσιολογικό καρυότυπο και γι' αυτό η ψηλάφηση του οσχέου θα πρέπει να είναι ένα κλινικό σημείο ελέγχου. Η θεραπεία με τεστοστερόνη φαίνεται ότι έχει μικρή επίδραση στη σύσταση του σώματος

Το μπόι της ύπαρξης μου

Με πήρε χρόνια πολλά να το νιώσω, σχεδόν μισόν αιώνα ζωής. Μα τώρα πια, κάθε πρωί που ξυπνάω, βγαίνω στο χωράφι, ανασαίνω αργά και εισπνέω τις ευωδιές των φυτών, αφουγκράζομαι τους ήχους των ζουδιών και των πετεινών τ’ ουρανού και σκέφτομαι ότι είμαι μοναχά μια αναπνοή, που βρίσκει κάθε νύχτα καταφύγιο σ’ ένα μικρό καλύβι, χωμένο ανάμεσα στα δέντρα ενός μικρού αγρού, καταμεσίς μίας μικρής κοιλάδας, έξω από ένα μικρό χωριό, στην άκρη ενός μικρού νησιού της υδρογείου, τίποτα παραπάνω. Ένα πουλάκι δηλαδή στη φωλιά του.
Με πήρε χρόνια πολλά να το νιώσω -δεν μπορούσε μάλλον να γίνει αλλιώς- το παράδοξο τούτο της φύσης, πώς όσο σου δίνει ζωή, όσο σε μεγαλώνει, τόσο σε ταπεινώνει ταυτόχρονα.
Με πήρε πολλά χρόνια επίσης -είκοσι ακριβώς από τότε που άκουσα πρώτη φορά μου τον ποιητή- να έρθω επιτέλους στο μπόι της ύπαρξής μου, να γίνω κι εγώ το μικρότερο αδερφάκι των πουλιών και να ζω μαζί με τα δέντρα, τα πιο σοφά και δοτικά πλάσματα του σύμπαντος κόσμου.  

Τώρα πια, σαν πουλάκι που είμαι, μόνο τα δέντρα μού δίνουν ζωή και μόνο αυτά μου μετρούν τη ροή της. Από τους πρώτους ψυχρούς φθινοπωρινούς αέρηδες που τα γδύνουν και ρίχνουν τα κιτρινωπά φύλλα τους ένα – ένα στο χώμα, από τότε που το τοπίο τριγύρω ψυχραίνει και αδειάζει και απομένουν μονάχα ανάριες κλαδούρες σκελετωμένες ολόγυρα και φανερώνονται οι φωλιές των πουλιών στις μασκάλες τους, μέχρι τη μέρα εκείνη της επόμενης άνοιξης, παραμονές κάθε Πάσχα συνήθως, που ξυπνούνε, σαν να παίρνουνε μέρος στην μόνη ειρηνική έκρηξη, όλα μαζί απ’ τον χειμέριο ύπνο τους και σηκώνω ανυποψίαστος το κεφάλι μου ένα απόγευμα προς τον ουρανό και αντικρίζω στο φως το ιλαρόν άξαφνα το θερίο, τον δρυ από πάνω μου ντυμένον και φουντωτό, ολοπράσινο, να στέκει εκεί σοβαρός - σοβαρός, τόσον χρονών ύπαρξη και να υπομένει στωικά τα φτερωτά μου αδέρφια, που έρχονται ξανά μανά με λαχτάρα, να χτίσουνε τις καινούριες φωλιές τους απάνω στις φυλλωσιές και να πάνε τη ζωή μας γενιά τη γενιά παρακάτω.
                                                                                                         Νικηφόρος Βρεττάκος

Klinefelter

Διαγνώσθηκε πρώτη φορά πριν 70 χρόνια, ωστόσο το σύνδρομο Klinefelter (KS) είναι σημαντική διαγνωστική πρόκληση καθώς πολλοί ασθενείς παραμένουν αδιάγνωστοι. Μόλις το 25% των ασθενών διαγιγνώσκεται και οι περισσότερες διαγνώσεις γίνονται μετά την ενηλικίωση
Κλασσικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου: μικροί όρχεις, στειρότητα, υπεργοναδοτροφικός υπογοναδισμός και γνωστική εξασθένηση. Η παθοφυσιολογία δεν είναι καλά κατανοητή. Οι πρόσφατες εξελίξεις στη γεννετική δείχνουν θεμελιώδη αλλαγή στην κατανόηση μας για το KS , με αλλαγές στην έκφραση του RNA  να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον φαινότυπο. Το σύνδρομο συνδέεται με γενικότερους δείκτες υγείας με υψηλότερα ποσοστά νοσηρότητας και θνητότητας
Ο υπογοναδισμός σημαίνει μεγαλύτερο κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου, ΣΔ 2, καρδιαγγειακής νόσου, καρκίνου μαστού και όγκους γεννητικών κυττάρων. Η θεραπεία είναι υποκατάσταση με τεστοστερόνη (TRT) , αν και οι επιδράσεις της δεν έχουν μελετηθεί και μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν τις επιδράσεις της TRT στον μεταβολικό κίνδυνο και τα νευρογνωστικά αποτελέσματα
Το KS , 47, XXΨ εμφανίζεται σε 150/100.000 άρρενα εν ζωή. Η ποικιλία του φαινότυπου οδηγεί σε καθυστέρηση στη διάγνωση
Το 1942 πρώτη φορά περιγράφηκε από τους Harry F. Klinefelter, Edward C. Reifenstein, και Fuller Albright στη Βοστώνη. Το 1959 οι Patricia A. Jacobs and John A. Strong περιέγραψαν τον καρυότυπο και έγινε δυνατός ο έλεγχος του πληθυσμού
Η διάγνωση άρρενος με KS βασίζεται στην κλινική εμφάνιση σε συνδυασμό και καρυότυπο 47ΧΧΥ ή μωσαϊκό . Τα υπόλοιπα στοιχεία είναι μικροί όρχεις (σε όλους τους άρρενες με KS), υπεργοναδοτροπικός υπογοναδισμός, γυναικομαστία, μαθησιακές δυσκολίες και στειρότητα. Ωστόσο η απουσία εμφανών κλινικών συμπτωμάτων είναι συχνά και ο λόγος που δεν διακρίνονται από το φυσιολογικό 45ΧΥ και έτσι μόνο το 25-40% διαγιγνώσκεται και εξ' αυτών το 10% στην παιδική/εφηβική ηλικία και οι υπόλοιποι κατά τη διάρκεια προσπάθειας τεκνοποίησης. Μπορεί να διαγνωσθεί προγεννητικά με αμνιοπαρακέντηση, δειγματοληψία χορίου ή test DNA. Η αξιολόγηση μελετών από ένα ευρύ φάσμα χωρών δείχνει ότι το 44 έως και 85% των γονέων επιλέγουν την έκτρωση
Συνολικά τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η διάγνωση καθυστερεί κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εφαρμοστούν νέες διαγνωστικές οδοί. Ο έλεγχος του πληθυσμού, ανεξάρτητα συμπτωμάτων μπορεί να εξετασθεί εφ' όσον μια πάθηση είναι σημαντικό πρόβλημα υγείας και έχει καλά κατανοητό υπόστρωμα για το οποίο υπάρχουν αποδεκτές θεραπείες και ευκολίες διάγνωσης και θεραπείας

Περί φυσικής της μελαγχολίας

Η δική μου φοβία είναι ακόμα πιο τρομερή, επειδή το τρομακτικό μπορεί να βρίσκεται παντού. Δεν την έχω βρει σε καμιά νομενκλατούρα των φόβων, ως εκ τούτου παραθέτω εδώ την περιγραφή της. Ας είναι αυτή η περιγραφή η δική μου μικρή επιστημονική συμβολή στον ατελείωτο κατάλογο των φοβιών.
Φοβάμαι μια ερώτηση. Είναι μια εφιαλτική ερώτηση, που μπορεί κυριολεκτικά να πηδήσει μπροστά σου από την επόμενη γωνιά του δρόμου, να κρυφτεί στο ξεδοντιασμένο στόμα της γειτόνισσας ή να την τραυλίσει ο εφημεριδοπώλης. Κάθε κουδούνισμα του τηλεφώνου συνδέεται μ' αυτή την ερώτηση. Ναι, τις πιο πολλές φορές κρύβεται στο ακουστικό του τηλεφώνου
Πως είσαι;;
Σταμάτησα να βγαίνω, δεν σήκωνα το τηλέφωνο, ψώνιζα κάθε φορά σε διαφορετική αγορά για να μην συνάψω τις συνηθισμένες γνωριμίες της καθημερινότητας. Έσπαγα το κεφάλι μου να ανακαλύψω κάποιες αμυντικές απαντήσεις. Χρειαζόμουν μια νέα ασπίδα απέναντι στη βλακεία. Πως να βρεις μια απάντηση που να μην αυξάνει την έλλειψη ταλέντου, να μην υποπίπτει σε κοινοτοπίες. Μια απάντηση που να μη σε αναγκάζει να χρησιμοποιείς έτοιμες φράσεις, μια απάντηση που να μην ψεύδεται, αλλά και να μην αποκαλύπτει κάποια πράγματα που δεν θέλεις να αποκαλύψεις
Μια απάντηση που δεν θα προκαλεί μια μακρά συζήτηση χωρίς νόημα
                                                                                       Georgi Gospodinov

PPRAa - λιπίδια - φλεγμονή

PPARa : peroxisome proliferator - activated receptor a = πυρηνικός υποδοχέας με τεράστιο κλινικό ενδιαφέρον σαν θεραπευτικός στόχος σε διάφορα μεταβολικά νοσήματα και με σημαντική αντιφλεγμονώδη δυνατότητα.
Είναι μεταγραφικός παράγοντας που η δράση και τα επίπεδα ρυθμίζονται σε πολλά επίπεδα (π.Χ. έκφραση γονιδίων και πρωτεϊνών) και από διαφορετικούς παράγοντες (π.Χ. διατροφή, ορμόνες, ηλικία, κυτοκίνες, αυξητικοί παράγοντες)
Τα PPARa-γονίδια στόχος εμπλέκονται στον μεταβολισμό της γλυκόζης, των λιπιδίων και της φλεγμονώδους διαδικασίας
Ανήκουν στην οικογένεια των πυρηνικών υποδοχέων ΝR superfamily και έχουν ταυτοποιηθεί τρεις υπο-ομάδες :PPARa, PPARβ/δ, PPARγ
Οι PPARa ταυτοποιήθηκαν το 1990 και ονομάστηκαν λόγω της ενεργοποίησης τους από χημικά που προκαλούσαν πολλ/σιασμό υπεροξειδιοσωμάτων. Τα υπεροξειδιοσώματα είναι μικρά κυστίδια στο εσωτερικό του κυττάρου στα περισσότερα ζώα και φυτά και περιλαμβάνουν ένα σύνολο ενζύμων που συμμετέχουν σε διάφορες μεταβολικές λειτουργίες όπως η β-οξείδωση των λιπαρών οξέων και ο μεταβολισμός της χοληστερόλης και των χολικών οξέων
Οι ΡΡ (peroxisome prolifarators) καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα από συνθετικά και ποικίλα βιομηχανικά και φαρμακευτικά χημικά όπως ζιζανιοκτόνα, βιομηχανικούς διαλύτες, αλλά και υπολιπιδαιμικά φάρμακα που προκαλούν σημαντική  αύξηση στον αριθμό και το μέγεθος των υπεροξειδιοσωματίων στο ήπαρ, στην ηπατική υπερτροφία και στην ηπατοκαρκινογέννεση σε πειραματόζωα
Στη συνέχεια ταυτοποιήθηκαν και οι άλλοι δύο υπότυποι οι οποίοι δεν προκαλούν παραγωγή υπεροξειδιοσωματίων
Οι τρεις υπότυποι κωδικοποιούνται από διαφορετικά γονίδια και σε διαφορετικά χρωμοσώματα αλλά είναι σε μεγάλο βαθμό ομόλογα (αλληλουχία και δομή), αλλά ο κάθε υπότυπος έχει ειδικούς ιστούς που εκφράζεται και δική του δυνατότητα σύνδεσης
Τα PPRAs ενεργοποιούνται από λιπαρά οξέα, μεταβολίτες λιπαρών οξέων (προσταγλανδίνες, λευκοτριένια, υδροξυλιωμένα εικοσανοειδή) αλλά και από φιμπράτες και από θειαζολιδινεδιόνες (αντιδιαβητικά φάρμακα)
Οι περισσότερες φυσιολογικές τους δράσεις εξηγούνται από τη δράση τους ως μεταγραφικοί παράγοντες που μετατρέπουν την έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων στόχων και επηρεάζουν την φυσιολογία αλλά και την παθολογία του κυττάρου. Αυτές περιλαμβάνουν μεταβολισμό λιπιδίων, ομοιόσταση γλυκόζης , διαφοροποίηση και πολλ/σιασμό του κυττάρου, παχυσαρκία, καρκίνο και φλεγμονή. Εκτός από τη θετική δράση τους στην έκφραση γονιδίων, μπορεί και να δράσουν αρνητικά κυρίως όσον αφορά στην αντιφλεγμονώδη δράση τους.

Απολύτως τίποτα να κάνουμε

Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα, και με τα πιό μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών
Μου φτάνει που οι βδομάδες έχουν Κυριακές
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε τα Χριστούγεννα για το τέλος τους
Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα χιονισμένα σπίτια
Που ξέρω ν΄ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους
Μου φτάνει που μ΄αγαπάνε τέσσερεις άνθρωποι
Πολύ..
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερεις ανθρώπους
Πολύ..
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι' αυτούς
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι
Που δεν με νοιάζει να με θυμούνται
Που μπορώ και κλαίω ακόμα
Και που τραγουδάω..μερικές φορές..
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν
Κι ευωδιές που με γοητεύουν..
                                                                                             Οδυσσέας Ελύτης