Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Ενδοεπινεφριδιακή κορτικοτροπίνη σε άμφω μακροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων

Η έκκριση κορτιζόλης από τα επινεφρίδια σε ασθενείς με μακροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων και σύνδρομο Cushing φαίνεται ότι ρυθμίζεται από την κορτικοτροπίνη, η οποία παράγεται από έναν υποπληθυσμό στεροειδογεννετικών κυττάρων στα υπερπλαστικά επινεφρίδια. Έτσι η υπερκορτιζολαιμία που σχετίζεται με μακροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων φαίνεται ότι είναι κορτικοτροπίνη/εξαρτώμενη
10-20% των περιπτώσεων Cushing οφείλεται σε υπερέκκριση επινεφριδίων. Από αυτούς τους ασθενείς, σε ποσοστό <2% οφείλεται σε μακροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων. Η υπερέκκριση κορτιζόλης καταστέλλει την παραγωγή κορτικοτροπίνης από την υπόφυση.Η εμμένουσα υπερέκκριση κορτιζόλης παρά την καταστολή της κορτικοτροπίνης δείχνει αυτονομία έκκρισης. Τα υπερπλαστικά επινεφρίδια εκφράζουν διάφορους μεμβρανικούς υποδοχείς όπως πχ για GIP, LH, κατεχολαμίνες, σεροτονίνη και βασσοπρεσίνη
Ανάμεσα σε 30 ασθενείς με άμφω μακροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων και υπερκορτιζολαιμία  μελετήθηκε το messenger RNA (mRNA) που κωδικοποιεί την πρόδρομη της κορτικοτροπίνης, την προοπιομελανοκορτίνη. Ανιχνεύτηκε σε όλα τα δείγματα, και επιπλέον ανιχνεύτηκε κονβερτάση τύπου 1 που σημαίνει ότι υπάρχει τοπική μετατροπή πρόδρομης ορμόνης σε κορτικοτροπίνη. Με ανοσοιστοχημεία επιβεβαιώθηκε η παρουσία κορτικοτροπίνης στα επινεφριδιακά κύτταρα
Διάφοροι τύποι κυττάρων παράγουν κορτικοτροπίνη (πχ κύτταρα χρωμαφίνης, λεμφοκύτταρα και κορτικοτρόπα υπόφυσης). Η έκκριση κορτικοτροπίνης στα υπερπλαστικά επινεφρίδια δεν είχε σχέση με τα ανωτέρω κύτταρα αλλά με κύτταρα που είχαν χαρακτηριστικά στεροειδογεννετικών κυττάρων και τα οποία έφεραν υποδοχείς για τον στεροειδογεννετικό παράγοντα (διαφοροποίηση κυττάρων), τον υποδοχέα για HDL class B type 1 που εξασφαλίζει την παροχή χοληστερόλης για την στεροειδογέννεση, και για 17α-hydroxylase βασικό ένζυμο της στεροειδογέννεσης
Τα αντιγόνα του μείζονος συστήματος ιστοσυμβατότητας (που φυσιολογικά εκφράζονται στον φλοιό των επινεφριδίων) δεν βρέθηκαν στα κορτικοτροπίνη/θετικά κύτταρα. Αντίθετα η έκφραση του  insulin-like 3, ενός δείκτη των κυττάρων Leydig και των ωχρινικών κυττάρων, και η παρουσία κορτικοτροπίνης στα steroid-producing gonadal cells υποδηλώνει ότι η ανώμαλη έκκριση κορτικοτροπίνης μπορεί να σχετίζεται με την διαφοροποίηση των γοναδικών κυττάρων. Τα επινεφριδιακά και γοναδικά βλαστικά κύτταρα προέρχονται από τον μεσόνεφρο. Εικάζεται ότι η παρουσία gonadal-like κυττάρων στα επινεφρίδια μπορεί να προκύψει από ανώμαλη διαφοροποίηση πρόδρομων στεροειδογεννετικών κυττάρων ή από ελαττωματική μετανάστευση γοναδικών κυττάρων στη διάρκεια της εμβρυογέννεσης. Αυτή η παθολογική διαδικασία μπορεί να είναι υπέυθυνη για τα επινεφριδιακά υπολλείματα στις γονάδες (έχει τεκμηριωθεί σε όρχεις)
Το μοριακό πρόβλημα που προκαλεί μακροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων μπορεί να σχετίζεται και με γεννετικές και με σωματικές μεταλλάξεις. Φαίνεται ότι η κορτικοτροπίνη εκκρίνεται τοπικά-στον φλοιό των επινεφριδίων με εξοκύττωση. Από μετρήσεις που έγιναν στις επινεφριδιακές φλέβες φάνηκε ότι η έκκριση κορτικοτροπίνης αλλά και κορτιζόλης στα άτομα με μακροοζώδη υπερπλασία και Cushing είναι παλμική.Επιπλέον φαίνεται ότι η κορτικοτροπίνη διαγείρει την έκκριση κορτιζόλης με παρακρινικό μηχανισμό. Όταν χρησιμοποιήθηκε δεξαμεθαζόνη ή μιφεπριστόνη στους ασθενείς αυτούς, δεν είχαν καμμία επίδραση στην έκκριση κορτικοτροπίνης που σημαίνει ότι δεν υπάρχει feedback-μηχανισμός που να αναστέλλει την παραγωγή κορτικοτροπίνης στα υπερπλαστικά επινεφρίδια. Αντίθετα η παραγωγή της ευωδόθηκε από ρυθμιστικούς παράγοντες που κινητοποιούν υπερπλαστικούς ιστούς πχ GIP, σεροτονίνη και β-HCG
Συμπερασματικά: σε ασθενείς με μακροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων και σύνδρομο Cushing η παραγωγή κορτιζόλης ρυθμίζεται τόσο από ανώμαλη έκφραση μεμβρανικών υποδοχέων όσο και από την κορτικοτροπίνη που παράγεται στον φλοιό και δρα σαν τοπικός ενισχυτής των υποδοχέων αυτών
Απο παθοφυσιολογική άποψη, ο όρος  “corticotropin-independent,” φαίνεται ότι είναι αδόκιμος. Η ασθένεια φαίνεται ότι είναι αιτία πρωτοπαθούς επινεφριδιακού Cushing συνδρόμου με έκτοπη έκφραση κορτικοτροπίνης μέσα στον φλοιό. Έτσι ο όρος << άμφω μακροοζώδης υπερπλασία επινεφριδίων >> φαίνεται ότι είναι καλύτερη και ακριβέστερη περιγραφή της νόσου

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Ὁ Οὐρανός

Πρῶτα νὰ πιάσω τὰ χέρια σου
Νὰ ψηλαφίσω τὸ σφυγμό σου
Ὕστερα νὰ πᾶμε μαζὶ στὸ δάσος
Ν᾿ ἀγκαλιάσουμε τὰ μεγάλα δέντρα
Ποὺ στὸν κάθε κορμὸ ἔχουμε χαράξει
Ἐδῶ καὶ χρόνια τὰ ἱερὰ ὀνόματα
Νὰ τὰ συλλαβίσουμε μαζὶ
Νὰ τὰ μετρήσουμε ἕνα-ἕνα
Μὲ τὰ μάτια ψηλὰ στὸν οὐρανὸ σὰν προσευχή.
Τὸ δικό μας τὸ δάσος δὲν τὸ κρύβει ὁ οὐρανός.
Δὲν περνοῦν ἀπὸ δῶ ξυλοκόποι.

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Ιστορία της Κριμαίας

Το όνομα Κριμαία προέρχεται από το όνομα της πόλης Κιρίμ- ταταρική λέξη που σημαίνει λόφος
Οι αρχαίοι Έλληνες την ονόμαζαν Κριμαία Ταυρίδα και τους κατοίκους Ταύρους. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο ο Ηρακλής όργωσε αυτή τη γη με έναν τεράστιο ταύρο. Δωριείς και Ίωνες ήταν οι πρώτοι έποικοι και η περιοχή ονομάστηκε Κιμμέριος Βόσπορος
Η Κριμαία ήταν στόχος επιδρομών και κατοχής Γότθων, Ούνων, Βούλγαρων, Χαζάρων, Ρως, Βυζαντινών, Μογγόλων, Βενετών, Γενοβέζων
Ο Κριμαϊκός Πόλεμος (1853-1856) ανάγκασε τους Τατάρους να εγκαταλείψουν την Κριμαία και να καταφύγουν κυρίως στη Βουλγαρία
Οι Έλληνες της Ουκρανίας είναι αρχαιότεροι και από τους Τατάρους και από τους Σλάβους. Το κέντρο τους είναι η Μαριούπολη, λιμάνι στην Αζοφική, με 40 ελληνικά χωριά γύρω απ' αυτήν .Η ελληνική γλώσσα διδάσκεται σε εκατοντάδες παιδιά. Από τις αρχές του 6ου αιώνα η Κριμαία είναι μητρόπολη του Ελληνισμού, κυρίως στην περιοχή της Γιάλτας (λέγεται ότι το όνομα προέρχεται από τη λέξη γιαλός). Ο ελληνικός πληθυσμός της Κριμαίας ενισχύθηκε μετά το 1770, με τους πρόσφυγες που εγκατέλειψαν την Πελοπόννησο μετά τα Ορλωφικά και από τους Πόντιους της Μικράς Ασίας ως και το 1918
Μετά τη λήξη του πολέμου (1918-1920) και την επικράτηση των μπολσεβίκων η Κριμαία κυρήχτηκε Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρτατία
Στη δεκαετία του '30 οι εκκαθαρίσεις του Στάλιν θα πλήξουν τους εναπομείναντες Τατάρους και τους Έλληνες. Θα δημευτεί η περιουσία τους και θα κλείσουν τα ελληνικά σχολεία
Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί ονειρεύτηκαν την επανεγκατάσταση τους στην Ανατολική Ευρώπη σε βάρος των Σλάβων. Κατέλαβαν σχεδόν όλη την Κριμαία και εγκατέστησαν γερμανό διοικητή. Οι κάτοικοι αντιστάθηκαν και κράτησαν ελεύθερη τη Σεβαστούπολη- <<Πόλη της Ρωσικής Δόξας>>
Με τη λήξη του πολέμου εκτοπίζονται και οι τελευταίοι Τάταροι-στην Κεντρική Ασία, όπως και Έλληνες, Αρμένιοι και Βούλγαροι. Η σύνθεση του πληθυσμού είναι στην πλειοψηφία Ρώσοι (53,5%) και ελέγχουν πολιτική και οικονομία. Η Κριμαία,  με την ιστορική Γιάλτα , γίνεται σημαντικό τουριστικό θέρετρο, ελεγχόμενο από Ρώσους επιχειρηματίες
Για τη Ρωσία η στρατηγική σημασία της Κριμαίας είναι αναντικατάστατη. Στα λιμάνια της εδρεύει ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας
Η Κριμαία είναι αυτόνομη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αλλά οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται από την Ουκρανία. Στη Βουλή της Κριμαίας τη μεγαλύτερη δύναμη έχει ο ρωσικός συνασπισμός

Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

1789-1848

Σημειώθηκαν θεμελιώδεις αλλαγές
Η πρώτη ήταν δημογραφική. Ο παγκόσμιος πληθυσμός μπήκε σε μια περίοδο <<έκρηξης>> και μέσα σε εκατόν πενήντα χρόνια πολλαπλασιάστηκε. Η εκπληκτική αυτή πληθυσμιακή αύξηση ασφαλώς τόνωσε εξαιρετικά την οικονομία. Δημιούργησε περισσότερη εργατική δύναμη, κυρίως περισσότερη νεαρή εργατική δύναμη, και περισσότερους καταναλωτές. Ο κόσμος της περιόδου μας είναι πολύ νεότερος από κάθε προηγούμενο, γεμάτος παιδιά, νεαρά ζευγάρια ή άτομα στο άνθος της ηλικίας τους
Η δεύτερη σημαντικότατη αλλαγή αφορούσε τις επικοινωνίες. Ο σιδηρόδρομος ήταν ακόμα στα πρώτα του βήματα, αλλά και πριν την εμφάνιση του η βελτίωση των επικοινωνιών ήταν εκπληκτική. Πολλές χώρες σχεδόν διπλασίασαν το οδικό τους δίκτυο και κατασκευάστηκαν πολλά συστήματα καναλιών. Η συνολική χωρητικότητα του στόλου του δυτικού κόσμου υπερδιπλασιάστηκε. Τα ατμόπλοια συνέδεαν τη Βρετανία με τη Γαλλία και όργωναν πάνω κάτω τον Δούναβη. Αυξήθηκε η ταχύτητα και η μεταφορική ικανότητα και πολλαπλασιάστηκαν τα ταχυδρομικά δρομολόγια
Η τρίτη σημαντική αλλαγή ήταν στον όγκο του εμπορίου και της μετανάστευσης. Συνολικά η κίνηση ανθρώπων και εμπορευμάτων είχε αποκτήσει ταχύτητα και ορμή χιονοστιβάδας. Ανάμεσα στο 1816 και το 1850, περί τα 5.000.000 Ευρωπαίοι εγκατέλειψαν τις χώρες τους. Τα ρεύματα της εσωτερικής μετανάστευσης ήταν πολύ μεγαλύτερα. Μεταξύ του 1780 και του 1840 οι διεθνείς εμπορικές συναλλαγές του δυτικού κόσμου υπερτριπλασιάστηκαν. Με προγενέστερα κριτήρια αυτή η κίνηση ξεπερνούσε και την πιο αχαλίνωτη φαντασία
Ο ρυθμός οικονομικής και κοινωνικής αλλαγής αυξήθηκε εμφανώς και σημαντικά
Στην περίοδο αυτή είναι εξαιρετική η ανάπτυξη των τεχνών. Μια περίοδος 50 ετών που περιλαμβάνει τον Beethonen και τον Schubert ή τον  Goethe στην ωριμότητα και στα γεράματα του, τον νεαρό Dickens, τον Ντοστογιέφσκι, τον  Verdi , τον Wagner, τα τελευταία χρόνια του Mozart, και ολόκληρο σχεδόν τον Goya, τον Πούσκιν και τον Balzac. Ξεπερνάει κάθε άλλη ίσης διάρκειας περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας. Στον μεγαλύτερο βαθμό της η εξαιρετική αυτή επιτυχία οφείλεται στην αναβίωση και την ανάπτυξη των τεχνών που είχαν απήχηση , σ' ένα εγγράματο κοινό, σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Είναι εξαιρετικά μεγάλη η διάδοση των καλλιτεχνικών επιτευγμάτων μεταξύ των εθνών. Η ρωσική λογοτεχνία και μουσική κάνουν την εμφάνιση τους ως παγκόσμια δύναμη. Εμφανίζονται αθάνατοι μυθιστοριογράφοι και μουσικοί.
Αν θέλαμε να συνοψίσουμε σε μία μόνο φράση τις σχέσεις καλλιτέχνη-κοινωνίας την εποχή αυτή, θα λέγαμε ότι η Γαλλική Επανάσταση ενέπνευσε τον καλλιτέχνη με το παράδειγμα της, η Βιομηχανική Επανάσταση με τη φρίκη της και η αστική κοινωνία, που προήλθε και από τις δύο, μετασχημάτισε την ίδια του την ύπαρξη και τους τρόπους της δημιουργίας του

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Αντίσταση στην ινσουλίνη: Ζήτημα μόνο των β-κυττάρων;

Η παγκόσμια επιδημία του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ 2) οφείλεται στην αντίσταση στην ινσουλίνη που επιδεινώνεται από την παχυσαρκία και την καθιστική ζωή. Τα περισσότερα άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη μπορούν να αυξήσουν την έκκριση των β-κυττάρων και να καλύψουν τις ανάγκες τους. Αν δεν καταφέρει το β-κύτταρο να ανταποκριθεί αναπτύσσεται διαβήτης
Η αύξηση της μάζας των β-κυττάρων, σαν απάντηση στην ινσουλινο/αντίσταση έχει αποδειχθεί στα τρωκτικά. Στους ανθρώπους η αύξηση μάζας έχει αποδειχθεί κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής ανάπτυξης και σε ινσουλινο/ανθεκτικές καταστάσεις όπως η κύηση και η παχυσαρκία. Όμως η αύξηση της μάζας είναι περιορισμένη στους ανθρώπους (σε σχέση με τα τρωκτικά), έχει σχέση με την εθνική καταγωγή και παρουσιάζει εξαιρετική μεταβλητότητα
Με τις τεχνικές απεικόνισης που διαθέτουμε δεν μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια η μάζα του β-κυττάρου και έτσι η μελέτη σε ανθρώπους έχει σημαντικούς περιορισμούς
Έγινε μελέτη της λειτουργίας/μορφολογίας των νησιδίων και της αντίστασης στην ινσουλίνη σε 18 μη διαβητικούς ασθενείς, μετα παγκρεατεκτομή (50% του παγκρέατος) για θεραπεία όγκου στη λήκυθο του Vater. Μια εβδομάδα πριν την επέμβαση έγινε μεταβολική μελέτη του παγκρέατος και οι ασθενείς χωρίστηκαν σε ευαίσθητους και ανθεκτικούς στην ινσουλίνη. Έγινε επανέλεγχος 40 ημέρες μετά την επέμβαση, όπου 77% από τα ινσουλινο/ανθεκτικά άτομα παρουσίασαν ΣΔ 2
Το μέσο μέγεθος των νησιδίων και οι περιοχές με ινσουλίνη/γλυκαγόνη/σωματοστατίνη ήταν μεγαλύτερα σε ινσουλινο/ανθεκτικά άτομα. Η αντιγραφή, η απόπτωση και το ατομικό μέγεθος των β-κυττάρων ήταν παρόμοια σε όλους τους ασθενείς δείχνοντας ότι αυτοί οι παράγοντες δεν συμμετέχουν στην αύξηση της μάζας του β-κυττάρου. Αντίθετα στους ινσουλινο/ανθεκτικούς παρατηρήθηκε αύξηση νεογέννεσης στα νησίδια (αυξημένη πυκνότητα β-κυττάρων και νησιδίων) , και δραματική αύξηση των α-κυττάρων τα οποία σχετίζονται αντιστρόφως ανάλογα με την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Η αύξηση της μάζας των β-κυττάρων μπορεί να συμβαίνει σε προϋπάρχοντα β-κύτταρα, ή σε καινούρια β-κύτταρα που προέρχονται από άλλες κυτταρικές σειρές όπως πχ α-κύτταρα. Στη μελέτη ταυτοποιήθηκε η έκφραση του Glucagon-like peptide 1 (GLP 1), στις περιοχές του γλουκαγόνου και σχετίστηκε θετικά με τις περιοχές των α-κυττάρων και αρνητικά με την ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Τα σήματα που οδηγούν στην αντισταθμιστική απάντηση των β-κυττάρων είναι υπό διερεύνηση. Έχει προταθεί η γλυκόζη, αλλά πιθανώς υπάρχουν παράγοντες που δεν έχουν ακόμα ταυτοποιηθεί
Παρατηρήθηκε εξαπλάσια αύξηση της περιοχής των α-κυττάρων σε ινσουλινο/ανθεκτικά άτομα σε σχέση με την περιοχή των β-κυττάρων
Η πιθανότητα του ρόλου των α-κυττάρων στην έκκριση GLP 1 και στην αντισταθμιστική απόκριση των β-κυττάρων εγείρουν καινούρια ερωτήματα για το ρόλο τους στην αντίσταση στην ινσουλίνη και την εξέλιξη προς ΣΔ 2. Έχει προταθεί διαφοροποίηση των α σε β-κύτταρα (και αύξηση της μάζας των β-κυττάρων), όπως επίσης και η έκκριση του GLP 1 από τα α-κύτταρα που θα μπορούσε να έχει παρακρινική δράση είτε στα νησίδια είτε σε προγονικά παγκρεατικά κύτταρα
Πρόσφατα έχει περιγραφεί σε ποντικούς η αποδιαφοροποίηση των β-κυττάρων και η μετατροπή τους σε άλλους τύπους ενδοκρινικών κυττάρων στα νησίδια. Ίσως θα μπορούσε να συμβαίνει σε ινσουλινο/ανθεκτικά άτομα και να παίζει ρόλο στην προοδευτική απώλεια των β-κυττάρων και την ανάπτυξη ΣΔ 2
Στην παρούσα μελέτη η περιοχή των α-κυττάρων ήταν ασυνήθιστα μικρή στα ινσουλινο/ευαίσθητα άτομα (λιγότερο από 7% των περιοχών των β-κυττάρων). Επίσης η έκκριση γλυκαγόνου δεν αυξήθηκε στα ινσουλινο/ανθεκτικά άτομα παρά την αύξηση των περιοχών των α-κυττάρων
Σε άλλες μελέτες σε παχύσαρκα άτομα δεν βρέθηκε αύξηση των περιοχών των α-κυττάρων. Δυστυχώς είναι μικρός ο αριθμός των ασθενών και υπάρχει δυσκολία στον υπολογισμό της κυτταρικής μάζας και αυτό περιορίζει τις μελέτες
Συμπερασματικά: τα αποτελέσματα υποστηρίζουν σθεναρά την ικανότητα των β-κυττάρων να απαντούν σε αυξημένες απαιτήσεις στα ινσουλινο/ανθεκτικά άτομα. Υπάρχουν έμμεσες ενδείξεις για νεογέννεση που συμβάλλει στην αυξημένη μάζα των β-κυττάρων. Οι αυξημένες α-κυττάρων/περιοχές που βρέθηκαν σε ευγλυκαιμικά ινσουλινο/ανθεκτικά άτομα , όπως και η εμπλοκή του GLP 1, αν επιβεβαιωθούν, θα μπορούσαν να ανοίξουν καινούριες δυνατότητες όσον αφορά στην εξέλιξη σε ΣΔ 2

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Η αγρύπνια των Φίννεγκαν

 Τώρα υπομονή, και θυμηθείτε η υπομονή είναι μεγάλο πράγμα και πάνω απ'όλα τα άλλα πράγματα εμείς πρέπει να αποφεύγουμε οτιδήποτε είναι ή γίνεται έξω από την υπομονή
Ερχόταν και η Άνοιξη, μια υπόσχεση ενός Απρίλη όταν
καθώς τα εκκλησιοκάμπανα τραγουδούσαν της ζωής το παλιό ωροτράγουδο
ένας παγοντυμένος τουρτουριάρης, το απλούστερο των βρωμόπαιδων
παρατήρησε ένα παγωμένο πουλερικό να συμπεριφέρεται παράξενα
πάνω σ' εκείνο τον μοιραίο σκουπιδοσωρό που ύστερα μεταβλήθηκε σε πορτοκαλεώνα.
Οδήγα ευγενικά πουλερικό.  Αυτό που έκανε ένα πουλί χτες, ο άνθρωπος μπορεί να το κάνει το επόμενο έτος, είτε αυτό είναι πέταγμα, είτε αυτό είναι πτιλόρροια, είτε αυτό είναι εκκόλαψη, είτε αυτό είναι συμφωνία στη φωλιά. Γιατί η κοινωνικοεπιστημονική της αίσθηση είναι ισχυρή σαν καμπάνα, η πουλίσια της αυτομεταλλακτικότητα σωστή στην κανονικότητα: αυτή γνωρίζει , απλά αισθάνεται πως είναι γεννημένη να γεννά και ν' αγαπά αυγά (εμπιστευθείτε τη να διαιωνίζει τα είδη και να ανατρέφει τα χνουδόμπαλα της ασφαλή στο θόρυβο και στον κίνδυνο!)
Τέλος αλλά μείζον , στο γενετικό της πεδίο είναι όλα παιγνίδι και όχι γαμοαρλούμπες.

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Incretin-Based Drugs και ασφάλεια παγκρέατος

Με περίπου 25.8 εκατομ. διαβητικούς στις ΗΠΑ και 33 εκατομ. στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η αυξανόμενη συχνότητα του Διαβήτη είναι σημαντική πρόκληση για τη δημόσια υγεία. Τόσο η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) έχουν δεσμευτεί για την ασφάλεια των αντιδιαβητικών φαρμ. προϊόντων
Αναφορές για παγκρεατίτιδα και καρκίνο παγκρέατος σε ασθενείς που λαμβάνουν συγκεκριμένα αντιδιαβητικά φάρμακα έχουν προκαλέσει ανησυχία και στους δύο οργανισμούς
Και οι δύο οργανισμοί έχουν αξιολογήσει μελέτες, κλινικές δοκιμές και επιδημιολογικά δεδομένα που αφορούν την μείωση της γλυκόζης με φαρμακευτικά προϊόντα (πχ εξενατίδη, σιταγλιπτίνη) που διαγείρουν την έκλυση ινσουλίνης μεταγευματικά μέσω του φαινομένου των ινκρετινών
Οι ινκρετίνες ( glucagon-like peptide 1 and glucose-dependent insulinotropic polypeptide) είναι ορμόνες του εντέρου που διαγείρουν μεταγευματικά την έκλυση ινσουλίνης και γλυκαγόνης από το πάγκρεας. Την τελευταία 10ετία έχουν αναπτυχθεί φάρμακα που δρουν ως αγωνιστές του υποδοχέα των ινκρετινών (πχ εξενατίδη), ή που αναστέλλουν την πρωτεόλυση των ινκρετινών (πχ σιταγλιπτίνη) και έχουν εγκριθεί από FDA και ΕΜΑ ως αποτελεσματικά για την βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου. Κλινικά πλεονεκτήματα η μικρή πιθανότητα υπογλυκαιμίας και η βελτίωση του σωματικού βάρους
Μέσα στον προηγούμενο χρόνο και οι δύο οργανισμοί έλαβαν αναφορές παγκρεατίτιδας και καρκίνου παγκρέατος σε ασθενείς που χρησιμοποιούσαν τα συγκεκριμένα φάρμακα.
 Αξιολογήθηκαν και πάλι περίπου 250 τοξικολογικές μελέτες που αφορούσαν σε 18.000 υγιή τρωκτικά. Μικροσκοπικές εξετάσεις δεν έδειξαν τοξική δράση στο πάγκρεας. Επιπλέον απουσίαζαν όγκοι στο πάγκρεας ακόμα και σε τρωκτικά που έλαβαν αγωγή επί 2ετία και σε δόσεις πολύ μεγαλύτερες από τις κλινικές δόσεις των ανθρώπων
Το FDA απαίτησε μελέτες σε τρωκτικά με διαβήτη και με 3μηνη τουλάχιστον αγωγή. Έγινε εκτενής ιστοπαθολογική αξιολόγηση ενδοκρινούς και εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος και δεν βρέθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες
Αξιολογήθηκαν περισσότερες από 200 κλινικές μελέτες με 41.000 συμμετέχοντες και 28.000 από αυτούς σε αγωγή με τα ανωτέρω φάρμακα. Σε συγκεντρωτική ανάλυση από 25 κλινικές μελέτες σε 14.611 ασθενείς με διαβήτη και αγωγή με σιταγλιπτίνη δεν βρέθηκε αυξημένος ο κίνδυνος παγκρεατίτιδας ή καρκίνου παγκρέατος. Στους ασθενείς αυτούς βρέθηκε ήπια αύξηση λιπάσης και αμυλάσης, αλλά μέσα στα φυσιολογικά όρια και δεν υπήρχαν ανεπιθύμητες ενέργειες απο το ΓΕΣ (κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετος)
Σε δύο μεγάλες μελέτες για διαβήτη τύπου 2 σε αγωγή με τα ανωτέρω φάρμακα (οι μελέτες SAVOR και EXAMINE) επιβαβαιώθηκαν τα ίδια αποτελέσματα
Οι FDA και ΕΜΑ ξεχωριστά αξιολόγησαν μια σειρά από μελέτες για τη συσχέτιση των φαρμάκων με οξεία παγκρεατίτιδα. Τα αποτελέσματα ήταν αντικρουόμενα. Όμως στις μελέτες υπήρχαν μεθοδολογικά κενά, ανεπαρκής έλεγχος και ανεπαρκής επικύρωση αποτελέσματος
Οι FDA και ΕΜΑ έχουν διερευνήσει πολλά δεδομένα σχετικά με τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας. Και οι δύο οργανισμοί συμφωνούν ότι η συσχέτιση των φαρμάκων αυτών με παγκρεατίτιδα ή καρκίνο παγκρέατος δεν έχει αποδειχθεί. Παρά το γεγονός ότι παρέχονται διαβεβαιώσεις , η παγκρεατίτιδα θα συνεχίσει να θεωρείται πιθανός κίνδυνος έως ότου είναι διαθέσιμα περισσότερα στοιχεία. Συνεχίζεται συστηματική καταγραφή δεδομένων  από τις εν εξελίξει κλινικές δοκιμές, που θα επιτρέψουν  να γίνουν μετα/αναλύσεις και να αποκτήσουμε ασφαλή συμπεράσματα στο άμεσο μέλλον

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Έλληνες και Άραβες

Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος έζησε περίπου από το 90 ως το 168 μΧ στην Αλεξάνδρεια, έγραψε όλα τα έργα του στα ελληνικά και οι σύγχρονοι του παρ' όλο που λέγεται ότι καταγόταν από την Νότια Αίγυπτο, τον θεωρούσαν Έλληνα. Και το όνομα του ακόμα παρέπεμπε στον έλληνα επίγονο και διάδοχο του Αλέξανδρου στην Αίγυπτο. Ένα από τα γνωστότερα έργα του , για αιώνες σύγγραμμα αναφοράς για την Αστρονομία, ήταν η λεγόμενη <<Μαθηματική Σύνταξη>>, αποτελούμενη από 13 βιβλία, που οι βυζαντινοί λόγιοι την ανέφεραν ως <<Μεγίστη Μαθηματική Σύνταξη>>. Όταν την μετάφρασαν οι Άραβες έγινε πιο γνωστή, εξ' αιτίας της πρόταξης του Αραβικού άρθρου <<Αλ>> ως <<Αλμαγέστη>>
Πέρα από τους αστρονομικούς πίνακες τους σχετικούς με την κίνηση των πλανητών και άλλων ουράνιων σωμάτων, ο Πτολεμαίος ασχολείται και με προβλήματα που απαιτούν μαθηματικούς υπολογισμούς. Μόνο που σε πολλά σημεία δεν κάνει τον κόπο να παρουσιάσει αναλυτικές αποδείξεις. Έτσι έδωσε την ευκαιρία σε έναν άλλο μαθηματικό τον Θέωνα, διευθυντή στο Μουσείο της Αλεξάνδρειας, που έζησε κατά το Λεξικό του Σουίδα την εποχή της αυτοκρατορίας του Θεοδοσίου του Α' (379-395 μΧ), πατέρα της δολοφονημένης από το πλήθος Υπατίας, να γράψει άλλα 13 βιβλία γεμάτα με σχόλια αντίστοιχα το καθένα με αυτά του Πτολεμαίου. Τα σχόλια αυτά εκδόθηκαν για πρώτη φορά μαζί με την <<Μεγίστη>> το 1538. Σ' αυτά διευκρίνιζε, αποδείκνυε, συμπλήρωνε. Δυστυχώς έχουν χαθεί το ενδέκατο βιβλίο και τμήματα από άλλα βιβλία
Ο Θέων είναι φανερό από τα σχόλια του ότι ήταν απόλυτα εξοικειωμένος με τα Μαθηματικά του Διόφαντου. Του Έλληνα μαθηματικού που έζησε στην Αλεξάνδρεια περί το 300 μΧ και είναι γνωστό πως χρησιμοποιούσε <<αλγεβρικές μεθόδους>> για να λύνει αριθμητικά προβλήματα. Αυτά του έδωσαν το προσωνύμιο <<πατέρας της Άλγεβρας>>, μιας άλγεβρας πρακτικής, ευφυούς και λειτουργικής για τις γνώσεις της εποχής.
Ο Μοχάμαντ Ιμπν Μουσά αλ Χουραϊζμι (περίπου 787-850 μΧ) ήταν ένας Πέρσης μαθηματικός που έζησε στη Βαγδάτη , στον ανάκτορο του χαλίφη Αλ Μανσούρ. Εισήγαγε στα μαθηματικά τους ινδικούς αριθμούς και το θεσιακό δεκαδικό σύστημα, και το 820 εξέδωσε το πρώτο μεγάλο βιβλίο για την Άλγεβρα της εποχής. Η λέξη αλγόριθμος είναι παραφθορά του ονόματος του
Από εκείνη την εποχή αρχίζει η μαθηματική επιστήμη να χρωματίζεται από την επαφή των αράβων μαθηματικών με αυτήν

Δευτέρα 10 Μαρτίου 2014

Βαγγέλης Καραμανωλάκης Κρίσιμη τέχνη-τέχνη στην κρίση

 Κρίση και πόλη. Να φέρω τις λέξεις μου, να φέρω την πόλη μου. Ιστορία, το παρελθόν: οδός Πειραιώς νυν Παναγή Τσαλδάρη, Πλατεία Κουμουνδούρου νυν Ελευθερίας, το Παλιό Βρεφοκομείο, η παλιά Δημοτική Πινακοθήκη, το παλιό Μεταξουργείο η νυν.
Πως μιλάς για το σήμερα έχοντας το νου σου στο χθες; Ιστορικός, ιστορώ στα μεταβυζαντινά χρόνια σήμαινε ζωγραφίζω. Οι άγιοι των εκκλησιών. Στον Άγιο Γεώργιο, στον ναό που απόμεινε από το Ορφανοτροφείο Χατζηκώστα, εδώ δίπλα απέναντι από την τράπεζα, παλιά Εμπορική τώρα Alpha Bank στα παγκάκια που βρίσκονται στον περίβολό του, άστεγοι κοιμούνται τα βράδια. Το κτίριο, μετέπειτα φυλακή και για ποινικούς κρατουμένους, έχει πια γκρεμιστεί. Στη θέση του μια τεράστια πολυκατοικία γεμάτη δορυφορικά πιάτα και Ασιάτες που κατακλύζουν τα διαμερίσματά της. Οι ανοιχτές τηλεοράσεις μιλούν κινέζικα στο πεζοδρόμιο. Το ορφανοτροφείο έχει μεταφερθεί εδώ και χρόνια, τώρα κινδυνεύει να κλείσει λόγω οικονομικών προβλημάτων. Τα ορφανά στους δρόμους.
 Ο Τζον Χιλλ, προτεστάντης ιεραπόστολος στην κατεστραμμένη Αθήνα το 1830, έγραφε στους συγγενείς του στην Αμερική ότι στους δρόμους δεκάδες ορφανά ζητιανεύουν έχοντας χάσει τους δικούς τους στην πρόσφατη επανάσταση. Οι ανέστιοι πένητες διέτρεχαν τους δρόμους της Αθήνας στα μέσα του 19ου  αιώνα. Συνήθως η αστυνομία τους συγκέντρωνε σε δυο τμήματα στο Κακουργοδικείο και στο 6ο μαζί με φρενοβλαβείς και ποινικούς.
Κατά τη μία η ώρα, άστεγοι συγκεντρωμένοι μπροστά από το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων, δίπλα στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, για το μεσημεριανό φαγητό. Στη σχολή έφραξαν με κάγκελα τον κήπο της εμποδίζοντας την είσοδο.
Η ένδεια, η πόλη, οι αλλαγές στη λειτουργία της. Μόλις τα πρόσφατα χρόνια οι ιστορικοί συνειδητοποίησαν ότι η πόλη δεν είναι ένα απλό σκηνικό, αλλά διαμορφώνει ένα πλέγμα σχέσεων, επιβάλλει ένα ρυθμό κοινωνικής ζωής που διαπερνά όλα τα φαινόμενα που εγγράφονται σε αυτήν. Προσπαθώ να εξηγήσω στους φοιτητές το τι σημαίνει η αναλογία ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα, το πόσο ανιστόρητοι είναι οι αυτόματοι αναγωγισμοί και οι παραλληλισμοί. Όχι δεν μπορείτε σήμερα να μιλάτε για κατάλυση της ελευθερίας, ούτε για χούντα, ούτε για την πείνα της Κατοχής, αυτό που ζούμε δεν το έχουμε ξαναζήσει
 Στρίβοντας αριστερά στην Αγίου Κωνσταντίνου, ξένος ανάμεσα στους ξένους. Ένας γέρος, φορτωμένος με δεκάδες ρούχα πάνω του, έχει μετατρέψει ένα παρτέρι της πλατείας σε σπίτι. Δεκάδες χαρτόκουτα στους δρόμους, λιγδιασμένα, ποτισμένα από λογής ουσίες και φαγητά. Τα χαρτόκουτα, οι συσκευασίες.
Στις αρχές του 20ού αιώνα στην Αμερική εμφανίζονται τα πρώτα εργοστάσια χάρτινων συσκευασιών για να καλυφθούν οι νέες καταναλωτικές ανάγκες ενός συνεχώς διευρυνόμενου αγοραστικού κοινού. Το 1936, πέντε χρόνια μετά το πρώτο Διεθνές συνέδριο πακεταρίσματος, ο Ιρβιν Βολφ, αντιπρόεδρος της Αμερικάνικης Εταιρείας του Μάνατζμεντ σημείωνε ότι οι επιχειρηματίες γνωρίζουν τώρα ότι η συσκευασία είναι ζωτικός παράγων της διακίνησης των εμπορευμάτων.
Τι κουβαλάει ένας άστεγος σε ένα καρότσι του σούπερ μάρκετ που περιφέρει από εδώ και από εκεί; Δεν ξέρω το όνομά τους, τους βλέπω χρόνια, δεν τους μιλώ δεν μου μιλούν. Αφανείς, ανώνυμοι. Άγνωστος και ανώνυμος εκ των εν τω πολέμω πεσόντων στρατιωτών, του οποίου λείψανον, ληφθέν επισήμως και απροσώπως εκ των πεδίων των μαχών, κατετέθη εν τάφω, κυρίως επί τω σκοπώ, όπως εκπροσωπηθώσι πάντες οι πεσόντες και επιτευχθή η δι’ αυτού απονομή επισήμου συνολικής τιμής εις την μνήμην των υπέρ πατρίδος τεθνεώτων αυτών στρατιωτών.
Το ελληνικό μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη δεν έχει οστά στο εσωτερικό του, είναι από τα ελάχιστα κενοτάφια. Από πού άλλωστε να συγκεντρώσει κανείς οστά, από τα μέτωπα των Βαλκανικών πολέμων, του Πρώτου Παγκόσμιου, τη Μικρασία; Εγκαινιάστηκε το 1932, μπροστά στη νέα Βουλή. Δέκα χρόνια πριν, στα μισοκατεστραμμένα τότε Παλαιά ανάκτορα ανέστιες οικογένειες προσφύγων έβρισκαν εκεί υποδοχή και περίθαλψη.
Μιλώ για το σήμερα διατηρώντας στο μυαλό μου την εικόνα του χθες. Η πλατεία. Οι γυναίκες που διαδέχθηκαν τα αγόρια στις πιάτσες, οι πρόχειρες σκηνές των Κούρδων και το βίαιο ξερίζωμά τους ένα πρωί, το κλείσιμο της τράπεζας, του βιβλιοπωλείου, του φούρνου και η σταδιακή αντικατάστασή τους από κινεζάδικα με ρούχα. Εκεί που οι άνθρωποι δουλεύουν δωδεκάωρα με ελάχιστα χρήματα, για να γυρίσουν το βράδυ και να κοιμηθούν πάλι σε κάποιου είδους τρώγλη δέκα-δέκα μαζί. Μέρα μεσημέρι, σώματα γεμάτα πληγές γύρω από το νιγηριανό βαποράκι αγοράζοντας το πιο φτηνό και καταστροφικό χημικό, την ώρα που μέσα στην κρίση οι κινέζοι κλείνουν ένα ένα τα μαγαζιά τους γεμίζοντας τους γύρω δρόμους ενοικιαστήρια.
Στον Α΄ Παγκόσμιο, τον πόλεμο των χαρακωμάτων, τον πιο μαζικό έως τότε πόλεμο, πολλοί νεκροί δεν αναγνωρίστηκαν, καθώς τα σώματά τους διαμελίστηκαν. Οι απώλειες του πολέμου, εκατομμύρια στρατιώτες. Το πένθος έγινε μέρος της λατρείας του εθνικισμού. Τα μνημεία. Τόποι μνήμης που σταματούν τον χρόνο, μπλοκάρουν τη λειτουργία της λήθης, αποθανατίζουν το θάνατο. 
O εκδημοκρατισμός της μνήμης μετά τον μεγάλο πόλεμο, τα μνημεία για τους πεσόντες οπλίτες.
Lest we forget. Για να μην ξεχνάμε.
Γύρω από το Μνημείο χαράχτηκαν οι τόποι των μαχών: από τον Μαραθώνα και τη Σαλαμίνα στην Κορέα και στην Κύπρο. Η ηρωική συνέχεια, η συγκρότηση της γενεαλογίας νοηματοδοτεί το θάνατο, δίνει βάρος στη θυσία. Αλλιώς τι νόημα έχει η απώλεια; Η μεγάλη πόλη ευνοεί την ανωνυμία. Εκατοντάδες γωνιές της Αθήνας ως χώροι διαμονής, δεν ανήκουν σε κανέναν δεν τους ανήκει κανείς, αφανείς.  Μία κλίνη φέρεται εστρωμένη των αφανών.
Η κλίνη φέρετρο.Το χθες, η ιστορία του. Τα μνημεία.Το σώμα μου μεταβλήθηκε σε μουσείο από τις διάφορες αρρώστιες. Γράμμα πολιτικής κρατούμενης το 1960. Το παρελθόν και οι επέτειοι του. 100 χρόνια από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια γυναίκα μπροστά από ένα κλειδωμένο σπίτι μονολογούσε. Πόλεμο έχουμε και σήμερα. Στην ώρα της κρίσης, όταν όλα μοιάζουν να υποτάσσονται στην έννοια της ανάγκης, το παρελθόν και το σήμερα γίνονται ένα απέραντο αδιαφοροποίητο παρόν, στο οποίο μπορούμε να πηγαίνουμε μπρος πίσω.
 Εισαγωγικό μάθημα σε πρωτοετείς: αν δεν μπορείς να διαφοροποιήσεις το παρόν από το παρελθόν τότε δεν μπορεί να συγκροτηθεί η ιστορική σου συνείδηση. Η ιστορική συνείδηση αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της κριτικής ικανότητας του πολίτη. Η κρίση σβήνει την έννοια του παρελθόντος, όλα εγγράφονται σε ένα αδυσώπητο τώρα που δεν λογαριάζει τι έγινε χθες. Άλλη εκδοχή Όταν δεν διατηρείς την προσδοκία για το μέλλον το παρελθόν σου γίνεται ουτοπία. Τότε που ζούσαμε….
Τι θυμάται ένας άστεγος από το παρελθόν του; Αποδιοργάνωση. Οι απώλειες του πολέμου; Η διάρρηξη του συγκροτημένου ψυχισμού, όταν χάνεις αυτά που έχεις, τη ρίζα σου, την υλική αποτύπωση των διαδρομών σου.  Στα χαρτόκουτα των αστέγων απλωμένες εφημερίδες, τα νέα των προηγούμενων ημερών διαμελισμένα, σκεπασμένα το ένα από το άλλο, δεκάδες πλαστικές σακούλες δεμένες στο σώμα, στα δέντρα, ακουμπισμένες στο πάτωμα, σύγχρονοι μνημειακοί τόποι γεμάτοι από τα σκουπίδια των άλλων. Κάποιοι ξεχνώντας αυτό που ήταν, άλλοι εμμονικοί με τα απομεινάρια του. Δεν μου φτάνει η ιστορία, πως μπορείς να μιλήσεις για κάτι για το οποίο είσαι πάντα ο παρατηρητής. Να θυμάσαι: ιστορούν υποκείμενο και όχι αμέτοχος παρατηρητής. Ανάμεσα στην κατανόηση και στην πράξη το ίδιο πάντα κενό
 Τα χέρια μου χάνονται και με πλησιάζουν ακρωτηριασμένα…
Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Των αφανών, ομιλία στην εκδήλωση «Κρίση και σύγχρονη πόλη» που οργάνωσε  η Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της Κοινωνίας και της Δημοκρατίας στις 25.2.2014, στο πλαίσιο της έκθεσης «Κρίσιμη Τέχνη-Τέχνη σε Κρίση» (με έργα των  Άννας Κινδύνη, Βλάση Κανιάρη, Γιάννη Ψυχοπαίδη, Δημήτρη Κατσούδα, Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων). Το κείμενο δημοσιεύτηκε στα «Ενθέματα» της εφημερίδας Αυγή στις 2 Μαρτίου 2014.

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Επινεφριδιακή ανεπάρκεια-μια πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία

Η ανακάλυψη της κορτιζόλης από τους Hench, Kendall και Reichstein στα τέλη της 10ετίας του 1940 ήταν σημείο καμπής για την ανεπάρκεια των επινεφριδίων (ΑΕ). Τη μετέτρεψε από θανατηφόρο νόσημα σε θεραπεύσιμη χρόνια διαταραχή. Για πολλά χρόνια οι ενδοκρινολόγοι πίστευαν ότι η υποκατάσταση σήμαινε και φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής.
Πρόσφατες μελέτες στη Σουηδία-Νορβηγία σε ασθενείς με πρωτοπαθή ανεπάρκεια επινεφριδίων δείχνουν αυξημένη θνησιμότητα >2 φορές σε σχέση με τα άτομα ελέγχου οδηγώντας σε  μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης κατά 3 χρόνια στις γυναίκες και κατά 11 χρόνια στους άντρες . Επίσης αυξημένη θνητότητα παρατηρήθηκε και σε δευτεροπαθή ανεπάρκεια
Σε πολλές μελέτες έχει συνδεθεί η νοσηρότητα και θνητότητα με την θεραπεία υποκατάστασης με υδροκορτιζόνη. Ένας σημαντικός επίσης παράγοντας φαίνεται ότι είναι η επινεφριδιακή κρίση
Επινεφριδιακή κρίση είναι μια κατάσταση θανατηφόρα που οφείλεται σε έλλειψη γλυκοκοκορτικοειδών παρουσία ασθένειας/stress.
 Ένας στους 13 ασθενείς με πρωτοπαθή ΑΕ θα βιώσουν τους επόμενους 12 μήνες μια τέτοια κρίση λόγω λοίμωξης (κυρίως του ΓΕΣ), πυρετού ή έντονης σωματικής ή ψυχικής πίεσης. Στην Νορβηγική μελέτη ο κίνδυνος θανάτου από λοίμωξη είναι 6 φορές περισσότερος και σε πρωτοπαθή και σε δευτεροπαθή ΑΕ
Δεν είναι σαφές γιατί δεν αποτρέπονται οι κρίσεις και η αυξημένη θνητότητα με την αγωγή υποκατάστασης. Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Αρχικά δεν υπάρχουν ιστικοί δείκτες επάρκειας γλυκοκορτικοειδών και έτσι η υποκατάσταση γίνεται εμπειρικά με υδροκορτιζόνη 10-30 mg/ημέρα σε 2-3 δόσεις. Ο άξονας υπόφυση/επινεφρίδια είναι ένα δυναμικό σύστημα εκτεθειμένο σε εσωτερικά και εξωτερικά ερεθίσματα. Τα θεραπευτικά σχήματα δεν επιτρέπουν τις μεταβολές αυτές
Επιπλέον ο μεταβολισμός της κορτιζόλης και η ευαισθησία στα γλυκοκορτικοειδή ποικίλλει ανάλογα με τον ασθενή και μπορεί να επηρεάσει την ημερήσια δόση, Μεγάλη σημασία έχει η εκπαίδευση των ασθενών, η αναγνώριση της υπο/θεραπείας από τους ίδιους και  η αποφυγή των κρίσεων
Θα πρέπει να υπάρχει μια <<κάρτα>> ή ένα <<βραχιόλι>> προειδοποίησης σε κάθε ασθενή για να αντιστραφεί η νοσηρότητα και η θνητότητα. Επιπλέον σε περιόδους αυξημένης κινητικότητας ή ταξιδιών να υπάρχει μια κοινή ευρωπαϊκή κάρτα έκτακτης ανάγκης που να αναγνωρίζετια σ' όλη την Ευρώπη, με γρήγορη και εύκολη πληροφόρηση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. 
Κάποιες χώρες στην Ευρώπη έχουν ήδη επεξεργαστεί και χρησιμοποιούν κάρτα έκτακτης ανάγκης, στο μέγεθος πιστωτικής κάρτας, μέσα από την οποία προσφέρεται σύνδεση με ειδική ιστοσελίδα όπου ο οποιοσδήποτε εργαζόμενος στον τομέα της υγείας μπορεί να έχει άμεση ενημέρωση για τη διαχείριση της επινεφριδιακής κρίσης.
Καλό θα ήταν να καθιερωθεί πανευρωπαϊκά ώστε κάθε ασθενής σε περίπτωση εισαγωγής του σε όλη την Ευρώπη να έχει την αντιμετώπιση που χρειάζεται

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Εντεροϊοί και ανάπτυξη Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1

Ο τύπου 1 διαβήτης (T1D) είναι αποτέλεσμα αυτοάνοσης καταστροφής των παγκρεατικών β-κυττάρων, προκύπτει σε γεννετικά προδιατεθειμένα άτομα και προκαλείται ή επιταχύνεται από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Και η γεννετική προδιάθεση και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες εμπλέκονται στη φλεγμονή των νησιδίων. Η πρόσφατη αύξηση της συχνότητας του T1D δεν εξηγείται μόνο από την γεννετική προδιάθεση. Ένας από τους περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου φαίνεται ότι είναι λοιμώξεις από εντεροϊούς που μπορεί να συμβάλλουν στη βλάβη του β-κυττάρου με πολλούς τρόπους όπως η κυτταρόλυση ή η φλεγμονή του νησιδίου και η καταστροφή των β-κυττάρων. Επίσης να αναφερθεί ότι  συγκεκριμένος τύπος ιογενών λοιμώξεων μπορεί να προστατεύει από διαβήτη
Σε πρόσφατες μελέτες έχουν ελεγχθεί ιοί group B coxsackie (CVB) στη ρύθμιση της ευαισθησίας για ανάπτυξη T1D. Αντισώματα εναντίον CVB έχουν μετρηθεί σε πολλές χώρες σε παιδιά με νεοδιαγνωσμένο T1D και βρέθηκε ότι ο CVB B1 σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αυτοανοσίας β-κυττάρων. Αυτός ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερος όταν προέκυπτε μόλυνση πριν την εμφάνιση των αυτοαντισωμάτων και ήταν μειωμένος όταν υπήρχαν μητρικά αντισώματα κατά του ιού. Δύο άλλα είδη CVB ο Β3 και ο Β6 συσχετίστηκαν με μειωμένο κίνδυνο T1D. Έχει φανεί ότι ο CVB B1 είναι εξαιρετικά κυτταρολυτικός. Σε βρέφη που αποβίωσαν από λοίμωξη με CVB1 έχει βρεθεί βλάβη των νησιδιακών κυττάρων
Μετά μόλυνση με CVB1 εκφράζονται ιοικοί υποδοχείς ( viral receptors coxsackie adenovirus receptor -CAR) και decay accelerating factor (DAF) ή CD55 και  προκαλείται μια ειδική κυτταροπαθολογία στα β-κύτταρα η οποία προκαλεί ή ενισχύει την αυτοανοσία εναντίον των νησιδίων. Αν προηγηθεί μόλυνση με Β3 ή Β6 δρα προστατευτικά στη διαβητογόνο δράση του CVB1 πιθανώς λόγω ανάπτυξης CVB3/6-specific T cells τα οποία περιορίζουν τα επιβλαβή αποτελέσματα με διασταυρούμενη αντίδραση
Όσον αφορά τους κυτταρικούς και μοριακούς μηχανισμούς έχει φανεί σε μελέτες ότι οι CVB3 αναστέλλουν την παρουσίαση του αντιγόνου  in vivo και ασκούν επιλεκτική επίδραση στο μείζον σύστημα ιστοσυμβατότητας
Η σχέση μεταξύ εντεροϊών , β-κυττάρων και ανάπτυξης διαβήτη τύπου 1 είναι περίπλοκη. Θα πρέπει ακόμα να απαντηθούν ερωτήσεις κλειδιά στην παθογέννεση του T1D όπως τα μοριακά διαβητογόνα χαρακτηριστικά των ιών που μας ενδιαφέρουν και ο τρόπος με τον οποίο προκαλούν μόνιμες βλάβες στον οργανισμό

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Πρωινό άστρο- Γιάννης Ρίτσος

Κοριτσάκι μου θέλω να σου φέρω τα φαναράκια των κρίνων να σου φέγγουν στον ύπνο σου
θέλω να σου φέρω ένα περιβολάκι ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας για να  σεργιανάει το γαλανό όνειρο σου
θέλω να σου φέρω ένα σταυρουλάκι αυγινό φως,
δυο αχτίνες σταυρωτές από τους στίχους μου να σου ξορκίζουνε το κακό να σου φωτάνε
να μη σκοντάψεις αγοράκι, έτσι γυμνόποδο στ' αγκάθι ενός ίσκιου
Κοιμήσου , να μεγαλώσεις, έχεις να κάνεις δρόμο πολύ, κοριτσάκι, κι έχεις δυο πεδιλάκια μόνο από ουρανό
Κοιμήσου
το πρόσωπο της μητέρας σου φέγγει πάνω στους ρόδινους λοφίσκους του ύπνου σου εαρινό φεγγάρι
Ανάμεσα στα στάχυα της έγνοιας της και τα τριαντάφυλλα των τραγουδιών μου
Κοιμήσου, αγοράκι, είναι μακρύς ο δρόμος, πρέπει να μεγαλώσεις
είναι μακρύς, μακρύς, μακρύς ο δρόμος