Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Εν Αθήναις , 12 Μαίου 1926

Χαριτωμένη,
Ημέρας πλείστας έχω να λάβω γράμμα σου. Φαίνεται ότι έπεσες με τα μούτρα εις τας εργασίας.
Για να μου δείξεις ίσως, ότι εάν πρώτα είχες τέλειο ραχατηλίκι και είχες παραμελήσει τα οικιακά σου έργα και τα κεντήματα, τούτο ωφείλετο εις εμέ που σε απησχόλουν
Φρονώ όμως ότι δεν είναι συμπεριφορά αυτή προς μνηστήρα απουσιάζοντα
Άλλαι μνησταί εις παρομοίας περιστάσεις όχι μόνον κάθε ημέρα επικοινωνούν με το αγαπητόν τους πρόσωπον, αλλά και από την ανυπομηνησίαν τους χάνουν και τον ύπνον των
Υμείς όμως, αντί να χάσετε, εκερδίσατε πολύν ύπνον, από της αναχωρήσεως μου και εντεύθεν
Επιθυμώ (για να μη σας παρεξηγήσω ότι η προς εμέ εκτίμησις κλπ εψυχράνθη από την απουσίαν μου) να μου γράφετε καθ' εκάστην και εν εκτάσει, με πάσαν λεπτομέρειαν και τρυφερότητα
Εγώ ηξεύρεις ότι απεχθάνομαι την προφορικήν πολυλογίαν, ενώ την γραπτήν ρητορείαν σου πάντοτε απολαμβάνω. Πρώτα-πρώτα εις την προφορικήν ομιλίαν σου διάφοροι αδιάκριτοι και αγενείς σε διακόπτουν κι έτσι δεν σ' αφήνουν να εκφράζεις πλήρως τας σκέψεις σου.
Ενώ όταν γράφης ανεμπόδιστα αποκαλύπτεται όλη η σκέψις σου, την οποίαν λαμπρύνει και το κομψό ύφος σου
Γράφε, λοιπόν, δεσπονίς, και μιμήσου τουλάχιστον εις αυτό τον μνηστήρα σου
                                                                                             Ο εκλεκτός της καρδίας σου
                                                                                                             Ιάκωβος

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Νιζίνσκι

Παρουσιάστηκε καθὼς κοίταζα στὸ τζάκι μου τ᾿ ἀναμμένα κάρβουνα.
Κρατοῦσε στὰ χέρια ἕνα μεγάλο κουτὶ κόκκινα σπίρτα. Μοῦ τὄ ῾δειξε σὰν τοὺς ταχυδακτυλουργοὺς ποὺ βγάζουν ἀπὸ τὴ μύτη τοῦ διπλανοῦ μας ἕνα ἀβγό. Τράβηξε ἕνα σπίρτο, ἔβαλε φωτιὰ στὸ κουτί, χάθηκε πίσω ἀπὸ μία πελώρια φλόγα, κι ὕστερα στάθηκε μπροστά μου.
Θυμᾶμαι τὸ βυσσυνί του χαμόγελο καὶ τὰ γυαλένια του μάτια. Ἕνα ὀργανέτο στὸ δρόμα χτυποῦσε ὁλοένα τὴν ἴδα νότα. Δὲν ξέρω νὰ πῶ τί φοροῦσε. Μ᾿ ἔκανε νὰ συλλογιέμαι ἐπίμονα ἕνα πορφυρὸ κυπαρίσσι. Σιγὰ σιγὰ τὰ χέρια του ἄρχισαν νὰ ξεχωρίζουν ἀπὸ τὸ τεντωμένο του κορμὶ σὲ σταυρό. Ἀπὸ ποῦ μαζεύτηκαν τόσα πουλιά; Θὰ ῾λεγες πὼς τὰ εἶχε κρυμμένα κάτω ἀπὸ τὶς φτεροῦγες του.
Πετοῦσαν ἀδέξια, παλαβά, μὲ ὁρμὴ -χτυποῦσαν πάνω στοὺς τοίχους τῆς στενῆς κάμαρας, πάνω στὰ τζάμια, καὶ στρώνανε τὸ πάτωμα σὰ χτυπημένα. Ἔνιωθα στὰ πόδια ἕνα ζεστὸ στρῶμα ἀπὸ πούπουλα καὶ σφυγμοὺς νὰ φουσκώνει.
Τὸν κοίταζα μὲ μία παράξενη θέρμη ποὺ κυρίευε τὸ κορμί μου σὰν κυκλοφορία. Ὅταν τέλειωσε νὰ ὑψώνει τὰ χέρια, ὅταν οἱ παλάμες του ἄγγιξαν ἡ μιὰ τὴν ἄλλη, ἔκανε ἕνα ξαφνικὸ πήδημα, σὰ νὰ εἶχε σπάσει τὸ ἐλατήριο τοῦ ρολογιοῦ μπροστά μου. Χτύπησε στὸ ταβάνι ποὺ ἤχησε μονοκόμματα μ᾿ ἕναν ἦχο κυμβάλου, τέντωσε τὸ δεξί του χέρι, ἔπιασε τὸ σύρμα τῆς λάμπας, κουνήθηκε λιγάκι, ἀφέθηκε, κι ἄρχισε νὰ γράφει μέσα στὸ σκοτεινὸ φῶς, μὲ τὸ κορμί του τὸν ἀριθμὸ 8.
Τὸ θέαμα αὐτὸ μὲ ζάλισε καὶ σκέπασα μὲ τὰ δυό μου χέρια τὸ πρόσωπό μου. Ἕσφιγγα τὸ σκοτάδι πάνω στὰ βλέφαρά μου, ἀκούγοντας τὸ ὀργανέτο ποὺ ἐξακολουθοῦσε ἀκόμη στὴν ἴδια νότα κι ἔπειτα σταμάτησε ἀπότομα. Ἕνας ξαφνικὸς ἀέρας μὲ χτύπησε, παγωμένος. Ἔνιωσα τὰ πόδια μου ξυλιασμένα. Ἄκουσα ἀκόμη ἕνα χαμηλὸ καὶ βελουδένιο ἦχο φλογέρας, κι ἀμέσως ἔπειτα, ἕνα στρωτὸ καὶ παχὺ πλατάγισμα. Ἄνοιξα τὰ μάτια. Τὸν εἶδα πάλι νὰ πατᾶ μὲ τὰ νύχια σὲ μιὰ κρουσταλλλένια σφαίρα, στὴ μέση της κάμαρας, κρατώντας στὸ στόμα ἕνα ἀλλόκοτο πράσινο σουραύλι, ποὺ τὸ κυβερνοῦσαν τὰ δάχτυλά του, σὰ νὰ εἴταν ἑφτὰ χιλιάδες. Τὰ πουλιὰ τώρα ξαναζωντάνευαν μὲ μία ἐξωφρενικὴ τάξη, ὑψωνόντουσαν, σμίγανε, σχηματίζανε μία χοντρὴ συνοδεία ποὺ θὰ μποροῦσες νὰ τὴν ἀγκαλιάσεις, καὶ βγαίναν πρὸς τὴν νύχτα, ἀπὸ τὸ παράθυρο ποὺ δὲν ξέρω πῶς, βρέθηκε ἀνοιχτό.
Ὅταν δὲν ἀπόμεινε πιὰ οὔτε μισὴ φτερούγα, ἐκτὸς ἀπὸ μία πνιγερὴ μυρωδιὰ κυνηγιοῦ, ἀποφάσισα νὰ τὸν κοιτάξω κατὰ πρόσωπο. Πρόσωπο δὲν ὑπῆρχε- πάνω ἀπὸ τὸ πορφυρὸ κορμί, θἄ῾λεγες ἀκέφαλο, καμάρωνε μία μαλαματένια προσωπίδα, ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ βρέθηκαν στοὺς μηκυναϊκοὺς τάφους, μ᾿ ἕνα μυτερὸ γένι ποὺ ἄγγιζε τὴν τραχηλιά. Προσπάθησα νὰ σηκωθῶ. Δὲν εἶχα κάνει τὴν πρώτη κίνηση, κι ἕνας κατακλυσμιαῖος ἦχος, σὰν νὰ εἶχαν σωριαστεῖ μία στίβα τάσια σὲ νεκρώσιμο ἐμβατήριο μὲ κάρφωσε στὴ θέση μου.
Εἶταν ἡ προσωπίδα. Τὸ πρόσωπό του φανερώθηκε πάλι, ὅπως τὸ εἶδα στὴν ἀρχή, τὰ μάτια, τὸ χαμόγελο καὶ κάτι ποὺ τώρα παρατηροῦσα γιὰ πρώτη φορά: τὸ λευκὸ δέρμα τεντωμένο ἀπὸ δυὸ κατάμαυρα τσουλούφια ποὺ τὸ δάγκωναν μπροστὰ στ᾿ αὐτί. Δοκίμασε νὰ πηδήξει, μὰ δὲν εἶχε πιὰ τὴν εὐκινησία του τὴν πρώτη. Θαρρῶ μάλιστα πὼς σκόνταψε σ᾿ ἕνα βιβλίο πεσμένο κατὰ τύχη καὶ γονάτισε μὲ τὸ ἕνα γόνατο. Μποροῦσα τώρα νὰ τὸν κοιτάξω μὲ προσοχή. Ἔβλεπα τοὺς πόρους στὸ δέρμα του νὰ βγάζουν ψιλὲς στάλες ἱδρώτα. Κάτι σὰ λαχάνιασμα μὲ βάραινε. Προσπάθησα νὰ ἐξηγήσω γιατί τὰ μάτια του μοῦ εἶχαν φανεῖ τόσο περίεργα. Τἄ῾κλεισε. Ἔκανε νὰ σηκωθεῖ, μὰ θὰ εἴταν τρομερὰ δύσκολο, γιατὶ φαινόταν ν᾿ ἀγωνίζεται νὰ μαζέψει ὅλη του τὴ δύναμη, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ καταφέρει τίποτε. Ἀπεναντίας γονάτισε καὶ μὲ τὸ ἄλλο γόνατο. Ἔβλεπα τὸ ἄσπρο δέρμα τρομερὰ χλομό, πρὸς ἕνα κίτρινο φιλντισί, καὶ τὰ μαῦρα μαλλιὰ . Μολονότι βρισκόμουνα μπροστὰ σὲ μιὰν ἀγωνία, εἶχα τὸ συναίσθημα πὼς εἴμουν καλύτερα, πὼς εἶχα κάτι νικήσει. Δὲν πρόφταξα νὰ ἀνασάνω καὶ τὸν εἶδα, ὁλότελα πεσμένω χάμω, νὰ βυθίζεται μέσα σὲ μιὰ πράσινη παγόδα ποὺ εἶναι ζωγραφισμένη στὸ χαλί μου.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Αιμορροϊδες

Ριζική ιατρία δια των
ΚΑΤΑΠΟΤΙΩΝ και ΑΛΟΙΦΗΣ του SCORDIUM
υπό του ιατρού Ανδρέα LEBEM
Τα καταπότια και η αλοιφή του SCORDIUM επιδοκιμασθέντα από τας Ιατρικάς Σχολάς
των Παρισίων, του Βελγίου, της Αγγλίας και της Ιταλίας
επιτραπένα εν Ρωσσία παρά του Συμβουλίου της Αυτοκρατορίας
έχουν λίαν αξιοσημειότους ιδιότητας
Καθησυχάζουν τους πόνους αυτομάτως
σταματούν τας ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ οιασδήποτε εις ολίγας ημέρας (άνευ ουδενός κινδύνου υποτροπιάσεως)
Τιμή: η φιάλη Καταπότια κόνεως του SCORDIUM, 3 φρ.
Αλοιφή του SCORDIUM, 3 φρ.
Εν Παρισίοις
113, rue Laluerre
Αποθήκη εις τα κυριώτερα Φαρμακεία

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Πολιτισμικός Μετασχηματισμός

Η εποχή των παγκόσμιων πολέμων από το 1914 ωσ το 1945 αποτέλεσε την πιο έντονη περίοδο παγκόσμιων συγκρούσεων, αλλά και ενδοκρατικών πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων στη σύγχρονη ιστορία. Η κυοφορία πολλών από τις δυνάμεις που συνέβαλαν στη γέννηση των συγκρούσεων ήταν μακροχρόνια (όλος ο 18ος και 19ος αιώνας). Οι δυνάμεις ήταν ο εθνικισμός, ο ιμπεριαλισμός, ο σοσιαλισμός, ο κομουνισμός και ο αναρχισμός. Μόνο μια από τις καινούριες πολιτικές δυνάμεις ήταν νεόκοπη και φαινομενικά πρωτότυπη, ο φασισμός
Οι ρίζες του φασισμού βρίσκονται στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Αν και η εποχή της γενιάς πριν το 1914 θεωρήθηκε χρυσή εποχή σταθερότητας και ευημερίας (belle epoque), υπήρξε η περίοδος με τις πιο ραγδαίες αλλαγές σε όλη την ανθρώπινη ιστορία μέχρι τότε. Περίοδος στη διάρκεια της οποίας οι φυσικοί όροι ζωής μεταβλήθηκαν με πρωτοφανή ταχύτητα, ενώ οι πολιτιστικές και πνευματικές βάσεις της κοσμοαντίληψης αμφισβητήθηκαν έντονα και υπονομεύθηκαν με γρήγορους ρυθμούς
Ο ύστερος 19ος αιώνας ήταν η εποχή της "δεύτερης βιομηχανικής επανάστασης'', με ταχεία εξάπλωση βαρειάς βιομηχανίας και άνευ προηγουμένου τεχνολογικές καινοτομίες. Τότε ξεκίνησε η μεγάλης κλίμακας ηλεκτροδότηση, η επανάσταση στις επικοινωνίες και τις μεταφορές με την επέκταση του τηλέγραφου, του τηλεφώνου, τις γραμμές καλωδίων, τα υψηλής ταχύτητας υπερωκεάνεια, και η παρουσίαση του αυτοκινήτου, και μετά του αεροπλάνου
Η ταχύτητα στην κίνηση, και η δημογραφική ανάπτυξη προκάλεσαν αύξηση στη μετακίνηση πληθυσμών, που διέσχιζαν ηπείρους και ωκεανούς. Νέες εφευρέσεις και ανακαλύψεις διαδέχονταν η μία την άλλη με ιλιγγιώδεις ρυθμούς
Οι αλλαγές στην κοινωνική δομή ήταν εξίσου ραγδαίες και βαθιές, και οφείλονταν κυρίως στην χωρίς προηγούμενο επιτάχυνση της αστικοποίησης και την ανάπτυξη της νέας εργατικής τάξης. Ήταν η πρώτη εποχή των μαζών, η ανάδυση μιας μαζικής κοινωνίας που συνοδεύτηκε από μαζική εμπορική κατανάλωση και μαζική βιομηχανική παραγωγή. Όλα αυτά είχαν τεράστιες επιπτώσεις στη γρήγορη διείσδυση μιας πιο σύγχρονης μορφής πολιτικής. Είχαν σαν αποτέλεσμα μια νέα μαζική κουλτούρα τροφοδοτημένη από τα ΜΜΕ. Υπήρχε μια προσπάθεια αντιστροφής των κυρίαρχων αξιών
Ο σημαντικότερος και πλέον διάσημος προάγγελος αυτών των καινούριων τάσεων ήταν ο Φρίντριχ Νίτσε, που ανήγγειλε τον "θάνατο του Θεού¨και αποκύρηξε τον υλισμό και τον ορθολογισμό του 19ου αιώνα. Ο νιτσεϊσμός απέρριπτε αυτό που αποκάλεσε "ψυχολογία του κοπαδιού" της σύγχρονης δημοκρατίας και του κολεκτιβισμού. Υιοθετούσε τη "δύναμη της θέλησης" ως το πρωταρχικό ένστικτο, κύρηττε την "μεταρσίωση όλων των αξιών" και την κυριαρχία του υγιούς συναισθήματος και ενστίκτου έναντι της καταστολής, με στόχο την επίτευξη του "Υπερανθρώπου", ενός ανώτερου είδους ανθρώπινου όντος που είχε φτάσει στην αυτοκυριαρχία και σε μια υψηλότερη ηθική, που θα έφερναν μια ισορροπία ανάμεσα στη δημιουργική σκέψη και τα αισθήματα

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Μεταμόσχευση νησιδίων παγκρέατος


Για την πλειονότητα των ασθενών μα ΣΔ τύπου 1 η εντατικλη ινσουλινο/θεραπεία είναι αποτελεσματική και ασφαλής για τον έλεγχο της γλυκόζης και την μείωση των επιπλοκών
Υπάρχει μικρός αριθμός ασθενών με εξαιρετικά ασταθή μεταβολικό έλεγχο και πολλά υπογλυκαιμικά επεισόδια. Συχνά προκαλείται από ελαττωματικούς αντιρυθμιστικούς μηχανισμούς και αυτόνομη νευροπάθεια. Οι ασθενείς βρίσκονται σε κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών και έχουν κακή ποιότητα ζωής. Γι' αυτή τη μικρή κατηγορία ασθενών, είναι βασική η αποκατάσταση της ενδογενούς έκκρισης ινσουλίνης. Στο κέντρο υπάρχει 5 χρόνων εμπειρία με την εφαρμογή μεταμόσχευσης νησιδίων ως δυνητική θεραπευτική επιλογή για διαβήτη τύπου 1. Όλοι οι ασθενείς πριν την έγχυση είχαν αντιμετωπιστεί με αντλία ινσουλίνης. Η κύρια ένδειξη ήταν ασταθής διαβήτης και συχνές υπογλυκαιμίες. Από το 2008 μέχρι το 2013 10 ασθενείς μεταμοσχεύτηκαν με εφ' άπαξ έγχυση νησιδίων. Ο μέσος χρόνος follow-up ήταν 35 μήνες. Όλοι οι ασθενείς είχαν σταθερή λειτουργία των μοσχευμάτων, σταθερό γλυκαιμικό έλεγχο, μείωση HbA1c και αποσία υπογλυκαιμίας. Όλοι οι ασθενείς διατηρούνται με ελάχιστη εξωγενή ινσουλίνη
Επομένως η μεταμόσχευση νησιδίων μπορεί να είναι εξαιρετική θεραπεία για επιλεγμένους ασθενείς
Ο πρωταρχικός στόχος είναι σταθερή γλυκαιμία και πρόληψη υπογλυκαιμίας και μικρές δόσεις εξωγενούς ινσουλίνης. Διατηρώντας ελάχιστη εξωγενή ινσουλίνη μπορεί να προστατευτεί το μόσχευμα από μεταβολικό stress και να παραταθεί η λειτουργία του

Αύγουστος 2014
Διαβητολογικό κέντρο Δρέσδη Γερμανία

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

PCO- Διαχείρηση

Το πολυκυστικό σύνδρομο ωοθηκών (PCOS) είναι ο συχνότερος λόγος που φτάνουν έφηβες γυναίκες σε ενδοκρινολόγο. Η διάγνωση μπορεί να επηρεάσει την έφηβη σωματικά, ψυχικά και κοινωνικά
Διάγνωση PCO στην εφηβεία
Είναι πολυγονιδιακή κατάσταση και επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες (δίαιτα-άσκηση)
Υπάρχουν τρία διαγνωστικά κριτήρια που ορίζουν αυτή την κατάσταση σε ενήλικα γυναίκα: ολιγο/αμηνόρροια/ανωοθυλακιορηξία, κλινική ή βιοχημική απόδειξη υπερανδρογοναιμίας και ΥΗΓ εικόνα πολυκυστικών
Ωστόσο η εφαρμογή αυτών των κριτηρίων στη εφηβεία είναι πολύπλοκη. Διαταραχή εμμήνου ρύσης είναι συχνή, η ακμή στην εφηβεία είναι συχνή και δεν σχετίζεται πάντα με υπερανδρογοναιμία, το ΥΗΓ έχει μειωμένη χρησιμότητα γιατί γίνεται κοιλιακά, ενώ το 30% των εφήβων έχουν όγκο ωοθηκών >10 κ.εκ.
Για να είναι επομένως ακριβής η διάγνωση στην εφηβεία θα πρέπει να ισχύουν και τα 3 κριτήρια του Rotterdam δηλ. ολιγομηνόρροια για 2 χρόνια από την εμμηναρχή ή πρωτοπαθής αμηνόρροια στην ηλικία των 16 ετών, βιοχημική υπερανδρογοναιμία (ο πιο σταθερός δείκτης εκτός αν υπάρχει προοδευτική υπερτρίχωση) και πολυκυστικές ωοθήκες με όγκο ωοθηκών >10 κ.εκ σε κοιλιακό ΥΗΓ
Η ανησυχία των εφήβων σχετίζεται με την φύση της πάθησης και τον ρόλο της τεστοστερόνης στην μελλοντική γονιμότητα
Στρατηγικές διαχείρησης
Η ποιότητα ζωής καθώς και η υπερτρίχωση/ακμή επηρεάζονται από το βάρος, προκαλούν χαμηλή αυτο/εκτίμηση και περιορισμό κοινωνικών δραστηριοτήτων. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας. Μελέτες σε ενήλικες δείχνουν ότι απώλεια 5-10% σωμ. βάρους με διατροφή, άσκηση βελτιώνει τα επίπεδα των ανδρογόνων και την έμμηνο ρύση σε ποσοστό 50%
Η μεγαλύτερη μελέτη σε έφηβες με 12-μηνη διάρκεια και με αλλαγή στον τρόπο ζωής έδειξε βελτίωση στα ανδρογόνα , στον κύκλο, αλλά και στον καρδιαγγειακό κίνδυνο
Επιλογές φαρμακευτικές είναι τα αντισυλληπτικά, αποτελεσματικά για την υπερανδρογοναιμία και την ρύθμιση του κύκλου, αντι-ανδρογόνα εφ' όσον χρειαστεί και σε ασθενείς παχύσαρκους, με διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης, με μελανίζουσα ακάνθωση ή οικογενειακό ιστορικό ΣΔ 2 η μετφορμίνη (αν και δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμες μελέτες)
Πως ελέγχονται
Περιοδικά μετράμε αρτηριακή πίεση, σάκχαρο, λιπιδαιμικό profil και OGTT/ανά έτος κυρίως σε ασθενείς με ανωορρηξία, υπερανδρογοναιμία, ακάνθωση, ΒΜΙ>30 και οικογενές ιστορικό ΣΔ 2
Επομένως
Η σχέση με τον ενδοκρινολόγο είναι βασική. Παροχή πληροφοριών σχετικά με την αιτία της κατάστασης και τον ρόλο της τεστοστερόνης και σαφείς πληροφορίες για μελλοντικές προοπτικές γονιμότητας. Η ανάγκη για την έφηβη να αντιμετωπίσει τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις αυτής της κατάστασης, διευκολύνει την αλλαγή του τρόπου ζωής και τροποποιεί συμπεριφορές με πιθανούς κινδύνους για την υγεία και είναι μια σημαντική κληρονομιά για την μετάβαση του νεαρού ατόμου στην ενήλικη ζωή

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Γονίδια και υποθαλαμικός έλεγχος μεταβολισμού (2)

Μονογονιδιακές μορφές παχυσαρκίας
Έγιναν μελέτες σε οικογένειες παχυσάρκων. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ανακαλύφθηκαν μεταλλάξεις με αυτοσωματικό υπολλειπόμενο χαρακτήρα στα γονίδια λεπτίνης-μελανοκορτίνης που έδειξαν ότι οδηγούν σε παχυσαρκία. Οι μεταλλάξεις είναι σπάνιες και οδηγούν σε συγκεκριμένα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, μειωμένη γονιμότητα, ανεπάρκεια επινεφριδίων, ανοσο/ανεπάρκεια και κόκκινο χρώμα μαλλιών. Η θεραπεία με λεπτίνη σε άτομα με κληρονομική της ανεπάρκεια προκαλεί απώλεια βάρους και μεταβάλλει την συπεριφορά όσον αφορά την πρόσληψη τροφής
Είναι η μόνη γενετική μορφή παχυσαρκίας που είναι θεραπεύσιμη φαρμακολογικά
Τα άτομα με μετάλλαξη του υποδοχέα της λεπτίνης έχουν ίδιο φαινότυπο αλλά δεν επωφελούνται από την αγωγή
Πρόσφατα έχουν περιγραφεί περισσότερες από 160 μεταλλάξεις του υποδοχέα -4 της μελανοκορτίνης (MC4R). Αυτές οι μεταλλάξεις εμφανίζονται σε 2-6% των εξαιρετικά παχύσαρκων παδιών και εφήβων και σε 1-2 % των ενηλίκων. Σε αυτές της περιπτώσεις η melanocyte-stimulating hormone (a-MSH) δεν είναι σε θέση να προκαλέσει αίσθημα κορεσμού. Επιπλέον μειώνεται η κατανάλωση ενέργειας και τα άτομα αυτά παρουσιάζουν υπερινσουλιναιμία, γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης και υψηλότερη οστική πυκνότητα
Πολυγονιδιακές μορφές παχυσαρκίας
Οι πολυγονιδιακές μεταλλάξεις έχουν μικρό τελικό αποτέλεσμα. Η συχνότητα μετάλλαξης είναι αυξημένη σε παχύσαρκα άτομα . Μελετήθηκε και πάλι το πιο σχετικό γονίδιο γαι την παχυσαρκία , το MC4R. Εκτός από τις ''μεταλλάξεις παχυσαρκίας'' που αναφέρθηκαν ανωτέρω βρέθηκαν δύο πολυγονιδιακές παραλλαγές για τη ρύθμιση του σωματικού βάρους. Τα αλλήλια Val103Ile και Ile251Leu σχετίζονται με μείωση σωματικού βάρους και βρέθηκαν ετεροζυγώτες από διαφορετικούς πληθυσμούς σε ποσοστό 2-9%. Μετά από μελέτες των τελευταίων ετών >50 παραλλαγές είναι γνωστές
Το πολυγονιδιακό FTO (fat mass and obesity associated gene)
Το FTO-Α αλλήλιο συνδέεται με αύξημένο κίνδυνο ανάπτυξης παχυσαρκίας κατά 31%. Η επίδραση του είναι εμφανής από την ηλικία των 3 ετών. Το FTO επηρεάζει μεταγευματικές νευρο/ορμονικές απαντήσεις σε οπτική επαφή με το φαγητό. Φαίνεται ότι το  FTO κωδικοποιεί την Fe(II)- and 2-oxoglutarate-dependent dioxygenase. Απώλεια του FTO σε ποντίκια οδηγεί σε καθυστέρηση ανάπτυξης και σημαντική μείωση λιπώδους και άλιπης μάζας σώματος. Υπερέκφραση του οδηγεί σε αύξηση σωματικού βάρους
Πρακτικά
Γονιδιακή ανάλυση  μπορεί να είναι χρήσιμη σε εξαιρετικά  παχύσαρκους ασθενείς
Θα πρέπει να ελέγχονται μονογονιδιακές και πολυγονιδιακές παραλλαγές
Άμεση θεραπεία είναι προς το παρόν διαθέσιμη μόνο στα άτομα με ανεπάρκεια λεπτίνης
Research agenda
Λειτουργικές μελέτες στα ''γονίδια παχυσαρκίας'' θα βοηθήσουν στην κατανόηση των βιολογικών μηχανισμών για την ρύθμιση του σωματικού βάρους
Νέες τεχνικές π.χ. next generation sequencing θα εντοπίσουν επιπρόσθετους γονιδιακούς μηχανισμούς

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

ΟΙΚΟΣ BOTOΤ

                                                      
                                                 (Τα πέντε προϊόντα του)
                                                  Το αληθές ύδωρ ΒΟΤΟΤ
Το μοναδικόν λευκαίνων τους οδόντας, επιδοκημασθέν παρά της Ιατρικής Ακαδημίας των Παρισίων
Είναι το αποτελεσματικώτερον δια την λεύκανσιν των οδόντων. Εις γαργάρας είναι ισχυρότατον προφυλακτικόν κατά των πόνων του λαιμού και του λάρυγγος. Βοηθεί την οδοντοφυίαν εις τα παιδία
                                                 ΚΟΝΙΣ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΔΟΝΤΑΣ
Το πολύτιμον τούτο προϊόν μεταχειριζόμενον μετά του ύδατος ΒΟΤΟΤ, είναι η υγιεστέρα προπαρασκευή δια την ενδυνάμωσιν των ούλων και λεύκανσιν των οδόντων
                                                 EXTRAIT DOUBLE
Ύδωρ δια τον στολισμόν άνευ ουδενός οξυούχου. Σταγώνες τινές χυνόμεναι εις το ύδωρ ζωηραίνει το χρώμα του προσώπου και αναπέμπουν ηδυτάτην οσμήν
                                                  LE SUBLIME
Εμποδίζει πάραυτα την πτώσιν της κόμης. Εξαλείφει την πυτιρίδα. Καταπραύνει τους νευρικούς πόνους. Τοιαύται είναι αι κυριώτεραι ιδιότητες του θαυμασίου τούτου προϊόντος
                                               ΟΞΕΙΔΙΟΝ ΣΤΟΛΙΣΜΟΥ
Προπαρασκευή από ουσίας καθαράς, φυτών τονικών, το οξείδιον τούτον χαίρει ανεκτιμήτους ιδιοτήτας δια την χρήσιν του στολισμού

Γενική αποθήκη , 299, rue Saint' Honore, πλησίον της οδού Καστιλιώνης
Αποθήκη 18 Bades Italiens εν Παρισίοις

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Ενδοκρινολογία

H ανάπτυξη της ενδοκρινολογίας άρχισε στην 8η 10ετία του 19ου αιώνα. Οι θεωρίες των αυτορυθμιζόμενων κύκλων του Canon (Η σοφία του σώματος-1932) συμπλήρωσαν αργότερα τις εργασίες αυτές. Η θεωρία των σωματικών χυμών γνώρισε απρόσμενη αναζωογόνηση με την ανακάλυψη της ενδοκρινολογίας που άρχισε να καλλιεργείται από το 1900. Μερικές ορμόνες είχαν ήδη ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, όπως η επινεφρίνη (1894) από τους Oliver και Sharpey-Schaffer και η θυροξίνη από τον Baumman
Το 1902 δύο Άγγλοι ενδοκρινολόγοι οι Bayliss και Starling διατύπωσαν ύστερα από τη δική τους ανακάλυψη της εκκριματίνης (Ο μηχανισμός της παγκρεατικής έκκρισης), τη θεωρία ότι οι ορμόνες "διέπουν" τις σωματικές λειτουργίες
Η θεωρία του stress έστρεψε εκ νέου το ενδιαφέρον στον "Χυμισμό" (Humoralρismus), αφού όλος ο οργανισμός αντιδρά στους στρεσσογόνους παράγοντες με αύξηση αρ. πίεσης, έκκριση ορμονών και αυξημένη διέγερση συμπαθητικού
To σημαντικότατο επίτευγμα της σύγχρονης ενδοκρινολογίας, η απομόνωση της ινσουλίνης από τους Banting και Best στο Τορόντο το 1921 (Η εσωτερική έκκριση του παγκρέατος 1921-1922) ήταν μια ανακάλυψη που οδήγησε σε ολοκληρωτική αλλαγή της πρόγνωσης του <<ανίατου διαβήτη>>
Αντιδιαβητικά σκευάσματα βρίσκονται στο πλευρό της ινσουλίνης από την 10ετία του '50
Η κορτιζόνη απομονώθηκε το 1934 από τον Kendall και τους συνεργάτες του στην κλινική Mayo του Rochester υπό την κρυσταλλική της μορφή ως κορτίνη (C20H3005) από τον επινεφριδιακό φλοιό. Από το 1949 η ορμόνη αυτή χρησιμοποιήθηκε μαζί με την ACTH για την θεραπεία ασθενειών ρευματικού τύπου από τον Hench και τους μαθητές του, οι οποίοι εργάζονταν και αυτοί στην κλινική Mayo. O Hench βραβεύτηκε το 1950 με βραβείο Nobel για την εισαγωγή της κορτιζόνης στο φαρμακευτικό οπλοστάσιο, μαζί με τους Kendall και Tadeus οι οποίοι την ανακάλυψαν
Ένα από τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα σήμερα σκευάσματα είναι "το χάπι", ένας συνδυασμός οιστρογόνων και γεσταγόνων, που πρωτοπαρασκευάστηκε από τον βιοχημικό Djerassi, δοκιμάστηκε κλινικά από τον νεο-υορκέζο φυσιολόγο Pincus , και στηρίχθηκε στη διαπίστωσην που είχε γίνει ήδη από το 1944 από τους γυναικολόγους Bikkenbach και Paulikovics ότι η προγεστερόνη αναστέλλει την ωρίμανση του ωαρίου στη γυναίκα. Ο Pincus μαζί με τον Rock εισήγαγε το 1960 τον πρώτο αναστολέα της ωορρηξίας με τη μορφή φαρμάκου λαμβανομένου από το στόμα , το "Αnti-Baby-Pill",  αφού κατέστη δυνατόν να παραχθούν συνθετικές ουσίες όμοιες της προγεστερόνης
Το 1965 ο Pincus παρουσίασε τα αποτελέσματα των ερευνών του λεπτομερειακά στο έργο του Ο έλεγχος της γονιμότητας.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Μεγαλακρία-Συστάσεις (2)

Φαρμακευτική θεραπεία
Συνιστάται σε ασθενείς με επιμένουσα νόσο μετά το χειρουργείο
Σε ασθενή με μέτρια/σοβαρά συμπτώματα περίσειας GH, αλλά χωρίς τοπική πίεση από το αδένωμα προτείνεται η χρήση Somatostatin receptor ligands (SRL) ή pegvisomant (human GH receptor antagonist)
Somatostatin receptor ligands (SRL) υπάρχουν 2 σκευάσματα : im οκτρεοτίδη LAR (long-acting) kai sc λανρεοτίδη depot/autogel . Χορήγηση ανά μήνα. Επίσης υπάρχει διαθέσιμη rapid-acting οκτρεοτίδη. Η αποτελεσματικότητα βασίζεται σε μετρήσεις GH/IGF-1 12 μήνες μετά την έναρξη της αγωγής. Τελευταία χρησιμοποιείται η πασιρεοτίδη που φαίνεται ότι βελτιώνει τα επίπεδα IGF-1 σε ποσοστό 35%

Σε ασθενή με μέτρια αύξηση IGF-1 και ήπια σημεία και συμπτώματα προτείνεται ένας αγωνιστής ντοπαμίνης, συνήθως καμπεργολίνη (έχει φανεί βιοχημική βελτίωση σε 30% των ασθενών η οποία όμως μειώνεται με την πάροδο του χρόνου)
Προσοχή σε όσους χρησιμοποιούν SRLs για την πιθανότητα χολολιθίασης (25%)
Σε ασθενείς σε θεραπεία με  pegvisomant (sc se 10-, 15-, or 20-mg/ημερήσια ένεση) ελέγχεται το μέγεθος του όγκου (μπορεί να αυξηθεί σε 3-5% των ασθενών) και παρακολουθείται η ηπατική λειτουργία ανά μήνα επί 6μηνο. Διακόπτεται η θεραπεία αν οι τρανσαμινάσες είναι τριπλάσιες του φυσιολογικού
Σε ανεπαρκή ανταπόκριση σε SRLs προτείνεται προσθήκη pegvisomant  ή καμπεργολίνης
Προτείνεται η χρήση SRL ως κύρια θεραπεία σε ασθενή που δεν μπορεί να χειρουργηθεί, έχει διήθηση σηραγγώδους κόλπου και δεν έχει πίεση οπτικού χιάσματος
Επίσης προτείνονται συνδυασμοί των ανωτέρω σκευασμάτων
Ακτινοθεραπεία
Σε υπολλειματική νόσο ή εάν η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι ανεκτή
Στερεοτακτική ακτινοθεραπεία εφ' όσον είναι εφικτό
Τακτικός έλεγχος GH/IGF-1 για έλεγχο των αποτελεσμάτων της ακτινοθεραπείας
Σε 50% των ασθενών σε 5-10 χρόνια προκύπτει υπο/υποφυσισμός. Επιπλέον με συμβατική ακτινοθεραπεία υπάρχει κίνδυνος αγγειακής εγκεφαλικής νόσου, βλάβης κρανιακών νεύρων, δευτερογενών όγκων, ακτινονέκρωσης και γνωστικών αλλαγών
Ειδικές καταστάσεις
Εγκυμοσύνη
Συνιστάται διακοπή long-acting SRL σκευασμάτων και pegvisomant τουλάχιστον 2 μήνες πρι τη σύλληψη. Αν χρειάζεται μέχρι την σύλληψη χρησιμοποιούμε short-acting οκτρεοτίδιο 
Σε ασθενή με μακροαδένωμα τακτικός έλεγχος οπτικών πεδίων
Δεν συνιστάται παρακολούθηση  GH/IGF-1
Λόγω της ινσουλινο/αντίστασης που προκαλεί η  GH υπάρχει μεγάλη πιθανότητα διαβήτη κύησης και υπέρτασης

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Μεγαλακρία-Συστάσεις (1)

Διάγνωση
Συνιστάται μέτρηση IGF-1 σε ασθενείς με τυπικές εκδηλώσεις μεγαλακρίας (ιδιαίτερα αυτών με προβλήματα από τα άκρα και το πρόσωπο)
Συνιστάται μέτρηση IGF-1 σε ασθενείς χωρίς τυπικές εκδηλώσεις, αλλά πάσχουν από σοβαρή άπνοια ύπνου, ΣΔ 2, αρθρίτιδα, σ. καρπιαίου σωλήνα, υπεριδρωσία, υπέρταση
Συνιστάται μέτρηση IGF-1 σε ασθενείς με αδένωμα υπόφυσης
Δεν βασίζουμε την διάγνωση μεγαλακρίας σε τυχαία μέτηση GH
Σε ασθενείς με αυξημένα ή διφορούμενα επίπεδα IGF-1 συστήνεται test υπεργυκαμίας και επιβεναιώνεται η διάγνωση με μη καταστολή της GH<1 μg / L
Μετά βιοχημική διάγνωση μεγαλακρίας γίνεται απεικόνιση με MRI υπόφυσης 
Συνιστάται έλεγχος οπτικών πεδίων εφ' όσον υπάρχει αδένωμα που καταλήγει στο οπτικό χίασμα
Διαχείρηση συνοδών νοσημάτων
Συνιστάται ο έλεγχος συνοδών νοσημάτων όπως η υπέρταση, ο ΣΔ, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η οστεοαρθρίτδα και η άπνοια ύπνου
Συνιστάται έλεγχος για νεοπλασία παχέος με κολονοσκόπηση
Συνιστάται ΥΗΓ/ψηλάφηση θυρεοειδούς
Συνιστάται έλεγχος πιθανής υπολειτουργίας υπόφυσης και υποκατάσταση 
Στόχοι
Φυσιολογικά για την ηλικία επίπεδα  IGF-1 σημαίνουν έλεγχο της νόσου
Τυχαία μέτρηση  GH <1,0 μg / L ως θεραπευτικός στόχος
Να χρησιμοποιείται το ίδιο assay για GH και IGF-1 στον ίδιο ασθενή σε όλη την παρακολούθηση
Χειρουργείο
Διασφηνοειδική εκτομή σαν θεραπεία πρώτης γραμμής
Επανάληψη επέμβασης σε ασθενή με υπολλειματική νόσο
Για ασθενείς με σοβαρή άπνοια ύπνου ή σοβαρή καρδιαγγειακή νόσο προτείνεται προ χειρουργίου θεραπεία μα αγωνιστές υποδοχέων σωματοστατίνης  (SRLs) για να μειωθεί ο χειρουργικός κίνδυνος από τα συνοδά νοσήματα
Μετεγχειρητικά
Συνιστάται μέτρηση GH και IGF-1 12 εβδομάδες μετά το χειρουργείο. Σε ασθενή με GH>1 μg/L γίνεται test γλυκόζης
MRI υπόφυσης για έλεγχο υπολλειματικής νόσου 12 εβδομάδες μετά το χειρουργείο

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Τάσος Λειβαδίτης

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ ΤΑ ΖΕΙ ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟΥ
…Η ζωή όμως, όσο να πεις, ήτανε πάντα όμορφη με τις ελ-
πίδες, τα όνειρα
τις μικρότητές της. Ίσως μάλιστα και να μην είναι όμορφη
παρά γι αυτές μονάχα τις μικρότητες
που σε κρατάν σ’ ένα αδιάκοπο λαχάνιασμα, με το να τις διψάς
και να τις απαρνιέσαι σαν το τεντωμένο σκοινί που σε βα
στάει
πάνω από την άβυσσο της άρνησης και της παραδοχής, στη
θανάσιμη, όλο κίνδυνο, ισορροπία
της μετριότητας…
Τι παράξενο, αλήθεια! Οι άνθρωποι κουβεντιάζουν μόνο για
όσα τους είναι απόμακρα και ξένα
τ΄αλλα αυτά που τους καίνε, μη αφήνοντάς τους τις νύ-
χτες να κοιμηθούν
τα ζει ο καθένας μόνος του μέσα στη σιωπή.


Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Επίδαυρος-Ασκληπιεία

Ο Γαληνός, ο περίφημος γιατρός του 2ου αιώνα μ.Χ. έλεγε ότι οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούν παραστάσεις. Ο Γαληνός δίδασκε στο Ασκληπιείο της Περγάμου, ένα από τα σημαντικότερα στην ιστορία της Ιατρικής, το οποίο ιδρύθηκε από το Ασκληπιείο της Επιδαύρου. Η Επίδαυρος ήταν ο χώρος που γεννήθηκε η μαγική ιατρική επιστήμη και είχε παραρτήματα- Ασκληπιεία σε όλη τη Μεσόγειο. Για το Ασκληπιείο της Αθήνας μάλιστα ο Σοφοκλής είχε γράψει λατρευτικό ύμνο. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και το Ασκληπιείο της Ρώμης (στο νησάκι Τίβερη όπου ιδρύθηκε λειτουργεί μέχρι σήμερα νοσοκομείο)
Το θέατρο λοιπόν ήταν μια πολύ σημαντική παράμετρος της λατρείας και της θεραπείας. Ο Σωρανός (2ος αι, μ.Χ.) έλεγε ότι όσοι έπασχαν από νεύρωση έπρεπε να παρακολουθούν τραγωδίες και όσοι έπασχαν από μελαγχολία να παρακολουθούν κωμωδίες. Και ο Γαληνός απέδιδε στον Ασκληπιό την οδηγία ότι όσοι είχαν ψυχικές διαταραχές έπρεπε να παρακολουθούν ευχάριστα θεάματα και μουσικές εκδηλώσεις
Ιδιαίτερη θέση είχε το νερό. Όχι μόνο ως κάθαρση, αλλά και ως επαφή με το βασικό στοιχείο της ζωής. Μας τρέφει, μας συντηρεί, μας καθαρίζει. Μπροστά στο ναό του Ασκληπιού υπήρχε ένα άγαλμα κρήνη, όπου το νερό έμπαινε από την τρυπημένη βάση, ανέβαινε στο χάλκινο άγαλμα, έβγαινε από τη φιάλη που κρατούσε στο χέρι, έπεφτε στη λεκάνη από κάτω και με το καναλάκι πήγαινε σε ένα λουτρό δίπλα στο Άβατον. Αυτό ήταν το λουτρό του Ασκληπιού. Αυτός που λουζόταν για να μπει στο Άβατον, λουζόταν μέσα στην ουσία του Θεού. Στο Άβατον γινόταν η λειτουργία της εγκοίμησης
Ο πρώτος μαγικός τρόπος απόκτησης υγείας ήταν τα τελετουργικά δείπνα: γινόταν η θυσία, την έκοβαν κομμάτια, καλούσαν τον Θεό να παραστεί, του έδιναν ένα κομμάτι (που έπαιρναν μετά οι ιερείς) και υποτίθεται ότι έτσι δυνάμωναν και αυτοί όπως και ο Θεός
Από τις πρώτες επιγραφές πληροφορούμαστε ότι είναι όλα θαύματα, ενώ στον 2ο αι μ.Χ. είναι μια κανονική συνταγή. Στον 3ο αι μ.Χ. πλέον θεραπεύεται ακόμα κι ο καρκίνος. Στα τάματα της εποχής φαίνονται εντυπωσιακές ανατομικές γνώσεις. Ένα κρανίο από το Ναύπλιο, μυκηναϊκής εποχής, εμφανίζει χρυσή οδοντοστοιχία και ένα κρανίο στη Χίο έχει ίχνη τρυπανισμού

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Χειρουργική και γυναικολογία τον 19ο αιώνα (2)

Δύο δεκαετίες μετά την εισαγωγή της αναισθησίας, το πρόβλημα της επιμόλυνσης τραυμάτων τέθηκε για μια ακόμα φορά από τον Lister. O Lister, ο τελευταίος από τους μεγάλους Κουακέρους γιατρούς του 19ου αιώνα, συγκλονίστηκε από τις τεράστιες ανθρώπινες απώλειες κατά τη διάρκεια της χειρουργικής πράξης. Του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η διαφορά στο ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσα στις περιπτώσεις απλών και επιπεπλεγμένων καταγμάτων. Η κύρια διαφορά ανάμεσα στους δύο αυτούς τύπους καταγμάτων είναι ότι τα τελευταία έρχονταν σε επαφή με τον αέρα.
Ο Γάλλος χημικός Louis Pasteur είχε μόλις αποδείξει ότι τα βακτήρια υπήρχαν παντού στον αέρα και άρα ήταν δυνατόν να εισέλθουν στο τραύμα προκαλώντας θανατηφόρα σηψαιμία. Έτσι ο Lister άρχισε να εφαρμόζει τις ανακαλύψεις του Pasteur, προστατεύοντας τα ανοικτά κατάγματα από τα βακτήρια με φαινικό οξύ. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ο Lister σε σύντομο χρονικό διάστημα διεύρυνε τη χρήση του φαινικού οξέος σε όλους τους τομείς της χειρουργικής αποκαλώντας τη νέα του αρχή, <<αρχή της αντισηψίας>>
Η αποδοχή των νέων μεθόδων δεν ήταν ούτε ραγδαία ούτε καθολική.Τη δεκαετία του 1880 την τεχνική του Lister αντικατέστησε η αρχή της ασηψίας. Σύμφωνα με τον λιστέρειο τρόπο τα εργαλεία, τα τραύματα και ο χειρουργός ψεκάζονταν με φαινικό οξύ. Η νέα τεχνική εξασφάλιζε την απαλλαγή από τα βακτήρια μέσω της απολύμανσης των εργαλείων με ατμό, ενώ τα χέρια και ο χώρος της επέμβασης είχαν προηγουμένως απολυμανθεί με διάφορα άλλα μέσα.
Η αντισηψία και η ασηψία ανανέωσαν ριζικά τη χειρουργική και μεταμόρφωσαν τους θαλάμους των χειρουργείων, από χώρους οι οποίοι επί αιώνες μαστίζονταν από την νοσοκομειακή γάγγραινα, σε μέρη που μπορούσε κάποιος να πάει χωρίς να χάσει κάθε ελπίδα να βγει ζωντανός

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Χειρουργική και γυναικολογία τον 19ο αιώνα (1)

Εκτός από την επιμόλυνση των τραυμάτων και τη συνεπακόλουθη σηψαιμία, το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα στην ευρείας κλίμακας χειρουργική ήταν η ανεπάρκεια των μέσων που διέθεταν οι χειρουργοί ως προς τον έλεγχο του πόνου. Η αδυναμία αυτή περιόριζε το εύρος των επεμβάσεων, επέτεινε το σοκ και καθιστούσε την ταχύτητα της διεξαγωγής μιας επέμβασης απολύτως ουσιώδη
Η μελλοντική πρόοδος βρισκόταν σε αναμονή της ανακάλυψης κάποιων αποτελεσματικών μεθόδων για τον έλεγχο του πόνου
Ο αιθέρας και το υποξείδιο του αζώτου είχαν χρησιμοποιηθεί ως ευφορικές ουσίες στα αποκαλούμενα <<εύθυμα παιχνίδια>> στις αρχές του αιώνα. Κάποιοι Ευρωπαίοι επιστήμονες είχαν προτείνει τη χρησιμοποίηση τέτοιων αερίων ως αναισθητικών. Το αποφασιστικό βήμα έγινε στις ΗΠΑ όπου ο οδοντίατρος Wells ξεκίνησε την πρακτική της νάρκωσης των ασθενών με υποξείδιο του αζώτου. Ο δάσκαλος του Jakson πρότεινε τον θειικό αιθέρα ως πιθανό αναισθητικό
Μετά την επιτυχή χρήση του αιθέρα στην οδοντιατρική ο διάσημος Βοστωνέζος χειρουργός Collins αποφάσισε να δοκιμάσει την νέα μέθοδο σε χειρουργική επέμβαση. Η διάσημη δοκιμαστική επέμβαση έγινε στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης την 16 Οκτωμβρίου 1846 και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Παρά την αναπόφευκτη αντίδραση των συντηρητικών η νέα μέθοδος εξαπλώθηκε με μεγάλη ταχύτητα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού
Ο Sir James Simpson καθηγητής μαιευτικής στο Εδιμβούργο, ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε αιθέρα στην Ευρώπη. Το 1847 εισήγαγε την χρήση του χλωροφόρμιου που σύντομα έγινε πολύ δημοφιλές. Έκτοτε πολλά αναισθητικά έχουν ανακαλυφθεί, οι τεχνικές έχουν βελτιωθεί και η αναισθησιολογία έγινε ξεχωριστή ειδικότητα.
Την εισαγωγή της γενικής αναισθησίας ακολούθησε σαράντα χρόνια αργότερα η εισαγωγή διαφόρων μορφών τοπικής αναισθησίας. Μια μορφή με βάση την κοκκαίνη εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά στην οφθαλμολογία το 1884. Το 1885 αναπτύχθηκε η στελαχιαία αναισθησία και η αναισθησία με εμπότιση <<δια διηθήσεως των ιστών>>. Είναι περιττή η επέκταση στο θέμα της αξίας της αναισθησίας και των μεγάλων αλλαγών που επέφερε σε όλους τους κλάδους της χειρουργικής, αλλά και στα πειράματα φυσιολογίας

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Πρόληψη γήρανσης

Με την αύξηση της διάρκειας της ανθρώπινης ζωής έχει φανεί ότι η προχωρημένη ηλικία είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου για απειλητικές για τη ζωή ασθένειες. Πρόσφατες εργασίες έχουν δείξει ότι η γήρανση σε διάφορα ζώα, αλλά και στον άνθρωπο εξαρτάται από ειδικούς τύπους γενετικής μετάλλαξης, από τη διατροφή και από φάρμακα που μπορεί να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής και να βελτιώσουν την υγεία. Αυτό τονίζει την προοπτική προληπτικών φαρμάκων για τις ασθένειες του γήρατος αλλά και παρέμβαση στην ίδια τη διαδικασία της γήρανσης
Αύξηση προσδόκιμου ζωής
Από τα μέσα του 19ου αιώνα το προσδόκιμο της ανθρώπινης ζωής έχει αυξηθεί κατά περίπου 2.5 έτη ανά 10ετία. Σ' αυτό συνεισφέρει η αλλαγή στον τρόπο ζωής, η ιατρική περίθαλψη, η βελτίωση στην ποιότητα νερού και διατροφής και η πρόληψη πολλών λοιμωδών νοσημάτων (κυρίως για την επιβίωση των παιδιών). Τελευταία η βελτίωση της ιατρικής περίθαλψης φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση επιβίωσης σε μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Η αύξηση επιβίωσης δεν σημαίνει και υγιή επιβίωση γιατι αυξάνεται ο κίνδυνος μεταβολικών, καρδιαγγειακών, νευροεκφυλιστικών νοσημάτων και καρκίνου
Η γήρανση είναι μεταβαλλόμενη διαδικασία
Ο ρυθμός της γήρανσης μπορεί να μετατραπεί με γενετική διαδικασία. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στη διάρκεια ζωής των ζώων, ακόμα και σε περιβάλλοντα που προστατεύονται από εξωγενείς κινδύνους. Προτείνεται λοιπόν ότι η παρέμβαση στη διαδικασία γήρανσης είναι εφικτή παρά το ότι μπορεί να υπάρχει διαφορετικός βαθμός βλάβης σε δύο διαφορετικούς ιστούς του ίδιου οργανισμού. Γενετικές μεταλλάξεις και περιβαλλοντικές παρεμβάσεις-δίαιτα, φάρμακα- αλλάζουν το προσδόκιμο επιβίωσης και την υγεία σε πειραματόζωα.
Τι μας κάνει να γερνάμε;
Είναι ένα σημαντικό βιολογικό μυστήριο. Τα γεννητικά κύτταρα δεν πρέπει να πεθαίνουν.Οι οργανισμοί γενικά διατηρούνται σε νεανική κατάσταση κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης τους και με την έναρξη της αναπαραγωγής αρχίζει να γίνεται εμφανής η γήρανση. Κοινά χαρακτηριστικά της γήρανσης περιλαμβάνουν αστάθεια γονιδιώματος, επιγεννετικές μεταλλάξεις, απορύθμιση θρέψης, δυσλειτουργία μιτοχονδρίων, κυτταρική γήρανση, εξάντληση βλαστικών κυττάρων, μεταβολή ενδοκυτταρικής επικοινωνίας σε διαφορετικό βαθμό στους διάφορους ιστούς και στους διάφορους οργανισμούς. Στους πολυκύτταρους οργανισμούς μπορεί επίσης ένας ιστός να επηρεάζει την γήρανση άλλων ιστών
Επιβράδυνση γήρανσης
Η μειωμένη πρόσληψη τροφής βελτιώνει την υγεία κατά τη διάρκεια της γήρανσης. Πρόσφατες μελέτες σε ζώα και ανθρώπους έχουν δείξει ότι ειδικά η μείωση ειδικών αμινοξέων μπορεί να είναι σημαντικότερη από την μείωση των θερμίδων. Επιπλέον αλλαγή στη δράση μεταβολικών και ενδοκρινών σημάτων μπορεί να βελτιώσουν την υγεία π.χ. μεταλλάξεις που μειώνουν την  αλληλεπίδραση ινσουλίνης /αυξητικού παράγοντα της ινσουλίνης με την ραπαμυκίνη (IIS/TOR network) επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής στα θηλαστικά. Ποντίκια με τη συγκεκριμένη μετάλλαξη βελτιώνουν την διαχείρηση γλυκόζης, το ανοσοποιητικό τους και προστατεύονται από οστεοπόρωση, καταρράκτη και δερματικά προβλήματα . Υπάρχουν πολλοί πιθανοί φαρμακευτικοί στόχοι σ' αυτή τη διαδικασία όπως οι κινάσες και η ραπαμυκίνη
Το IIS/TOR network ανιχνεύει την κατάσταση θρεπτικών ουσιών, αυξητικών παραγόντων και τις διάφορες μορφές του stress και ρυθμίζει ανάπτυξη, μεταβολισμό και αναπαραγωγή
Επίσης πειραματικές εργασίες έχουν ασχοληθεί με διαδικασίες cellular quality-control δηλ. αυτοφαγία, αποδόμηση κατεστραμένων πρωτεϊνών και διατήρηση τελομερών στη διατήρηση της υγείας του συνόλου του οργανισμού κατά τη διάρκεια της γήρανσης
Οι βελτιώσεις στον τομέα της υγείας παρέχουν ένα άριστο πλαίσιο για την κατανόηση της σύνδεσης γήρανσης και της νόσου που σχετίζεται με τη γήρανση. Παρατηρήσεις σε Drosophila έδειξαν ότι η χορήγηση ραπαμυκίνης σε ηλικιωμένες μύγες μειώνει τη δραστικότητα της ντοπαμίνης και προκαλεί διαταραχή του ύπνου, ένα σύνηθες πρόβλημα των ηλικιωμένων ατόμων. Η άνοια είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Μελέτες σε ποντίκια δείχνουν ότι μείωση του IIS/TOR network μπορεί να βελτιώσει την παθολογία που σχετίζεται με την άνοια
Οικονομική ανάλυση έδειξε ότι η βελτίωση της γήρανσης θα έχει τεράστια οφέλη για την υγεία
Έρευνα γίνεται σε ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία όπως ο καρκίνος, η καρδιαγγειακή νόσος, η νόσος Alzheimer , και η  Parkinson , η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η οστεοπόρωση και ο ΣΔ τύπου 2. Παρεμβάσεις στα συγκεκριμένα προβλήματα γήρανσης του πληθυσμού είναι σημαντικές.
Από μελέτες σε πειραματόζωα φαίνεται ότι υπάρχει προοπτική ευρέως φάσματος προληπτικών φαρμάκων για τις ασθένειες του γήρατος. Η ραπαμυκίνη είναι ένα πρώτο παράδειγμα εγκεκριμένου φαρμάκου με ευρύ θεραπευτικό φάσμα. Ανάλογα χαρακτηριστικά εμφανίζουν επίσης η μετφορμίνη και η ασπιρίνη

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Ebola virus disease (EVD)

Εξαιρετικά μεταδοτική λοίμωξη, για την οποία δεν υπάρχει εμβόλιο, ούτε ειδική θεραπεία και έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας
Οι περισσότερες ιώσεις δεν έχουν ειδική θεραπεία
Η λοίμωξη με Ebola εμφανίζεται όπως και οι άλλες ιογενείς λοιμώξεις με μη ειδικά συμπτώματα όπως πυρετός , αδυναμία και μυαλγίες. Μετά από λίγες ημέρες το κυρίαρχο κλινικό σύμπτωμα είναι έμετος και διάρροια. Τέλος μείωση του όγκου, μια σειρά από μεταβολικές διαταραχές , αλλαγές ηλεκτρολυτών και υποβολαιμικό shock . Ο ασθενής αν δεν μπορεί να πιεί από το στόμα χρειάζεται ενδοφλέβια χορήγηση υγρών
Στην Αφρική η υποστηρικτική φροντίδα είνα δύσκολη. Η υποστηρικτική φροντίδα μειώνει τη θνητότητα. Στη Δυτική Αφρική πολλοί πεθαίνουν γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε βασική φροντίδα
Η υψηλή θνησιμότητα αντανακλά τη φυσική ιστορία της νόσου
Η Ebola virus disease (EVD) χρειάζεται μεγαλύτερη έμφαση στη βασική φροντίδα
Ο εντοπισμός κρουσμάτων, η κοινωνική κινητοποίηση και η δημόσια εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας για τη διακοπή της επιδημίας. Η υψηλή θνητότητα προκαλεί φόβο και απροθυμία να εμπλακεί κάποιος με τον εντοπισμό και τη θεραπεία μολυσμένων ατόμων. Πριν από μερικές δεκαετίες ο φόβος του HIV και η αντίληψη ότι το AIDS είναι μοιραίο οδήγησε σε ανάλογες αντιδράσεις. Σήμερα είναι ηθικά απαράδεκτο και ιατρικά αδικαιολόγητο να αρνηθεί κανείς υποστήριξη σε ασθενείς με HIV
Η εξαιρετική κλινική φροντίδα θα βοηθήσει να σπάσει η αλυσίδα μετάδοσης
Η καλύτερη προετοιμασία για το αύριο είναι να κάνεις σήμερα το έργο σου εξαιρετικά καλά
Παρά τη βελτίωση σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη για καλύτερη παρακολούθηση, ανταλλαγή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο και ταχεία δράση με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες