Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Την Κυριακή έχουμε γάμο

Η Ντουντού Φοντάν έδειχνε αντάξια του ονόματος της. Και λόγω όγκου- πάνω από εκατόν είκοσι οκάδες την έκοψε η Άννα- και λόγω της τσιριχτής, παράταιρης αλλά εντυπωσιακής φωνής της. Ολόκληρη πάντως, μύριζε πιπέρι και τσιγάρο. Έπεσαν νοήματα να κοπεί οπιαδήποτε κουβέντα μεταξύ των τριών
Ο Ιορδάνης παρατηρούσε υπομειδιώντας τα χοντρά δάχτυλα της Φοντάν, με τα κατακόκκινα νύχια , να χαϊδεύουν τη φάτσα του πατέρα του. Μέσω της αφής προσπαθούσε να αποκρυσταλλώσει μία πρώτη άποψη. Όμως απότομα η φωνή της, από τσιριχτή, έγινε μπάσα με ανεβοκατεβάσματα, ώσπου να την τοποθετήσει στο σημείο που ήθελε. Μιά υπέρβαρη υπερπαραγωγή πόζας
Έπαιζε ρόλο και το ίδιο το σπίτι, έτσι ανήλιαγο και σκοτεινό, με πλεχτές μοβ κουρτίνες στα παράθυρα και πλήθος κορνιζαρισμένων φωτογραφιών στους τοίχους, που έδειχναν σχεδόν αποκλειστικά γυναίκες με καπέλα και τσάντες ταξιδιού τριγυρισμένς από βαλίτσες, να περιμένουν σε αποβάθρες σιδηροδρομικών σταθμών
                                                                                                     Γιάννης Ξανθούλης

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Δενδρίτες

..κι όλα τα θαμμένα αδικαίωτα έχουν εφορμήσει να της υπενθυμίσουν πως η ζωή είναι ξεκάθαρα καμωμένη από πράξεις και γεγονότα, και τα σπίτια που κατοικούμε είναι φταγμένα από μπετόν, γυαλί, τούβλο και ξύλο, μόνο οι σκέψεις είναι βουτηγμένες στον κοπανιστό αέρα που είναι δωρεάν και ισόποσος για όλους, και η Σούζαν με ύψος ένα μέτρο και εβδομήντα οκτώ εκατοστά, στέκεται στην ίδια ασάλευτη θέση, με το στόμα μουδιασμένο και τα χέρια στη μέση, γιατί τόση ώρα μασουλάει τις λέξεις και τις καταπίνει, και σκέφτεται, σκέφτεται, και θέλει να πάψει να σκέφτεται, και καταπίνει τις λέξεις, τις λήξεις και τις προθέσεις, και κάνει άξαφνα μεταβολή, και πέφτει πάνω στον Μπέιζελ, τον πιάνει από τους ώμους και τον ταρακουνά σαν να συνέβη μόλις κάτι τρομερό και συνάμα σπουδαίο και σημαντικό που του διαφεύγει, και δεν του ανακοινώνει την εν θερμώ ειλημμένη απόφασή της να σηκωθεί να φύγει <<τέλος, τέρμα, στα τσακίδια>>, μόνο στέκεται και τον εκλιπαρεί βουβά με τα κρυστάλλινα μάτια της που 'χουν βαθύνει κι έχουν πάρει κάτι από τις κλειστές θάλασσες και τον πυρετό της Μεσογείου.
                                                                                      Κάλλια Παπαδάκη

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

Δίαιτα πριν τα Χριστούγεννα

Πολλά μικρά γεύματα.
Αυτό είναι το κόλπο παιδιά.
Για να μην ξεσκίζεσαι το βράδυ, κάθε δυο-τρεις ώρες τρως κι από κάτι λίγο, υγιεινό πάντα:
ένα μελομακάρονο,
μια δίπλα με μέλι,
δυο χούφτες πατατάκια,
ένα μπολ κάσιους,
ένα κομμάτι πίτσα προχτεσινή απ' το ψυγείο σκληρή σαν τη μοίρα,
δώδεκα πουράκια,
ένα γουρούνι ζωντανό με τις οπλές,
το μωρό του γείτονα,
όλη τη γραβιέρα της Νάξου,
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
μια φέτα άπαχη γαλοπούλα για ξεκάρφωμα.
Και είσαι στυλάκι,
η ΒΟΥΒΑΛΑ.

*(σιγοκλαίει)

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Έτσι; Στο πείσμα των κακών

Έτσι; στο πείσμα των κακών και των μωρών το πείσμα,
που να φτονήσουν την αγνή χαρά μας δε θα λείψουν,
να'μαστε κάποτε σκληροί, μα τρυφεροί ολοένα...

Έτσι; θα πορευόμαστε πράοι και φαιδροί, στο δρόμο
τον ίσιο που τον κυβερνά χαμογελούσα η ελπίδα
λίγο γνοιασμένοι αν μας κοιτούν, και λίγο αν δε μας ξέρουν

Χαμένες μες στον έρωτα, σαν σ' ένα μαύρο δάσος
την τρυφεράδα τους οι δυό καρδιές μας θ' αναδίνουν,
όμοια δυό αηδόνια, που γλυκά λαλούν μες στην εσπέρα

Κι ως για τον κόσμο; ας μας δεχτεί σκληρός και πεισματάρης,
είτε γλυκός-τι είναι για μας η κρίση του; αν το θέλει,
να μας συντρίψει δύναται, καθώς που μας χαϊδεύει

Με τον πιο ωραίο και με τον πιο γερό δεσμό ενωμένοι
-μια άρραγη διαμαντένια αρματωσιά σα θα μας ζώνει-
στα πάντα θα γελούμε, ουδέ κακό θα μας δειλιάζει

Δίχως να το ξετάζομε πιο πρώτα, ότι μας γράφει
η Μοίρα, ας περπατήσουμε κι οι δυό με τ' όμοιο βήμα,
χέρι με χέρι, και με την παιδιάτικη ψυχούλα

εκείνων που αγαπιώνται-ω, ναι; με δίχως μείξη- αλήθεια;

                                                  Paul Verlaine

Ένας άλλος τρόπος να συνεχίσεις ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Αρχαιότητα (2)

Πως ονομάζονταν οι επήλυδες στη νότια Βαλκανική; Ο Όμηρος τους αποκαλεί Δαναούς, Αργείους και Αχαιούς. Ο Ησίοδος αναφέρει τον φιλοπόλεμο βασιλιά Έλληνα με τρεις γιούς, τον Αίολο, τον Δώρο και τον Ξούθο (θετός γιός του Ξούθου ήταν ο Ίωνας). Πρώτοι πιστεύεται ότι ήρθαν οι Ίωνες γύρω στα 2000 π.Χ., ύστερα οι Αιολείς γύρω στο 1700 και τελευταίοι (γύρω στο 1200) οι Δωριείς
Το πρώτο κύμα έφτασε σταδιακά μέχρι την Πελοπόννησο και δημιούργησε τον Μυκηναϊκό πολιτισμό. Το δεύτερο κύμα παρέμεινε στην βορειοδυτική Ελλάδα απομονωμένο. Ύστερα από αιώνες άρχισε κι αυτό να κατέρχεται στην Πελοπόννησο, οπότε οι εύθραυστες ισορροπίες των μυκηναϊκών κοινωνιών κατέρρευσαν, και διαφοροποιήθηκαν διαλεκτικά η ανατολική και η δυτική ομάδα. Οι μετακινήσεις πληθυσμών, η γεωφυσική σύσταση της χώρας, που δυσχέραινε τις επικοινωνίες, οι συνεχείς προστριβές και το ισχυρό τοπικιστικό πνεύμα συνετέλεσαν ώστε ο γλωσσικός κατακερματισμός να διατηρηθεί μέχρι την ελληνιστική εποχή, οπότε και επικρατεί πανελλήνια Κοινή γλώσσα, που είχε ως βάση την Αττική διάλεκτο
Ο προφορικός λόγος σαγήνευε τους Έλληνες. Οι στρατηγοί αγόρευαν πριν και μετά τη μάχη. Οι πολιτικοί ονομάζονταν ρήτορες. Ακόμα κι ο Όλυμπος ήταν μια θορυβώδης δημοκρατία. Η είσοδος της γραφής (φοινικικής προέλευσης) ήταν σημαντικό βήμα. Οι Έλληνες επέφεραν αποφασιστικής σημασίας τροποποιήσεις και έκαναν το σύστημα της γραφής ακριβέστατο και ευκολομάθητο με αποτέλεσμα ταχεία διάδοση σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Και παρά τις φωνές διαμαρτυρίας (Πλάτων, Ισοκράτης) που καταδίκαζαν τη γραφή επειδή πίστευαν ότι αδυνατίζει τη μνήμη, η νέα αυτή τεχνολογία είχε καθοριστικές επιπτώσεις : αντικατέστησε την εγκυκλοπαίδια της συλλογικής μνήμης, προώθησε την επιστήμη, συνεπικούρησε στην κωδικοποίηση της νομοθεσίας, διευκόλυνε εμπορικές συναλλαγές, επέτρεψε στα κατώτερα στρώματα να εκπαιδευτούν, βοήθησε στη διάδοση και διάσωση της λογοτεχνίας

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Μάρμαρα στη μέση

Ζωγραφίζοντας αυτόν το συρφετό των Φράγκων και Σαξώνων να περνάει απ' την αριστερή πλευρά της τοιχογραφίας στη δεξιά, σαν να διέσχιζαν την Ερυθρά Θάλασσα όπως κινούμενη λάσπη που πνίγει τα πάντα, μπορεί να' θελε να δείξει την επίδραση της Δύσης στην Ανατολή, τον τρόπο της εισπήδησης του Δυτικού πνεύματος στον καθ' ημάς. Εκείνη την μαγική μετακένωση, το είδος του πνευματικού κλύσματος που επιβάλλεται, και για να επωφεληθούμε απ' τη συγκεκριμένη μεταφορά ας ακριβολογήσουμε: που υποβάλλεται σε όσους αρνούνται να αποδεχθούν την κατωτερότητα τους
Είναι όμως από παλιά γνωστό πως τέτοιου είδους αφηγήσεις και έργα ούτε αρχή έχουν, ούτε τέλος, ούτε πολύ λιγότερο μέση. Ακριβώς όπως και όλα τα πράγματα της ζωής εξακολουθούν μέχρι σήμερα να υπάρχουν χωρίς μύτη και κώλο, πράγμα που κάνει αδύνατο να τα αφηγηθεί κανείς σαν μιά καλοσχεδιασμένη μαθηματική ευθεία
Απροσδιόριστα και αβέβαια, απρογραμμάτιστα και χαοτικά, όπως τα ταξίδια του νου, μπαίνουν και βγαίνουν, ανεβαίνουν και κατεβαίνουν, εμφανίζονται ξαφνικά και χάνονται καμμιά φορά μπροστά στα μάτια μας, επαναλαμβάνονται, αυθαιρετούν και αναιρούν διαρκώς το ένα τ' άλλο, ενώ συνυπάρχουν, αγαπιούνται, μετανοούν και αλληλοσυγχωρούνται, κραυγάζουν και ψιθυρίζουν, παραμιλούν και παραφράζουν, ενίοτε ακριβολογώντας, παρ' όλο που την ίδια στιγμή, και μέσα στην ίδια ιστορία, μπορεί να παρουσιάζονται με χρώματα ανάρμοστα ή να εκφράζονται σε γλώσσα ακατανόητη και να το κάνουν μάλιστα σε ένα ιδίωμα που δεν τους ταιριάζει κι ούτε θα μπορούσε κανένας τους να το έχει διδαχθεί ποτέ του, μιλώντας όλοι τους σαν να βρίσκονται εν μέσω πεντηκοστής

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Λεπτίνη και ο υποδοχέας της

Aλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά, αυξημένη κατανάλωση θερμίδων και μειωμένη φυσική δραστηριότητα έχουν οδηγήσει σε αύξηση εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου. Η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης, οι διαταραχές λιπιδίων σημαίνουν αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος μυοκαρδίου και εγκεφαλικού επεισοδίου
Η λεπτίνη παράγεται κυρίως από τον λευκό λιπώδη ιστό. Εμπλέκεται στην κεντρική ρύθμιση πρόσληψης φαγητού, ρυθμίζει τις περιφερικές μεταβολικές διαδικασίες, επηρεάζει την αναπαραγωγική λειτουργία και την αναοσολογική απάντηση. Στα παχύσαρκα άτομα τα επίπεδα της είναι αυξημένα (αυξημένος λιπώδης ιστός). Ο διαλυτός υποδοχέας της λεπτίνης (soluble leptin receptor -sOB-R) είναι η κύρια δεσμευτική πρωτείνη για την λεπτίνη στο ανθρώπινο αίμα. Ο sOB-R μπορεί να διαμορφώσει την βιοδαθεσιμότητα και τις κυτταρικές επιδράσεις της λεπτίνης
Ο υπογοναδισμός, η καθυστέρηση ανάπτυξης, η καθυστέρηση εφηβείας και ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να σχετίζονται με ελαττώματα στη σηματοδότηση της λεπτίνης. Αυτό δείχνει τη σημασία ενός λειτουργικού υποδοχέα
Αντίσταση στη λεπτίνη
Σημαίνει μειωμένη επίδραση της λεπτίνης στην πρόσληψη τροφής και την κατανάλωση ενέργειας. Αυτή η κατάσταση συχνά εμφανίζεται σε παχύσαρκα άτομα. Φαίνεται ότι οφείλεται σε αλλαγή πρωτεϊνών που ενεργοποιούν τον υποδοχέα λεπτίνης (SOCS3 και PTP1B), σε κυτταρικό stress και σε μειωμένη μεταφορά της λεπτίνης μέσω του αιματο/εγκεφαλικού φραγμού. Επιπλέον οι υποδοχείς της λεπτίνης είναι σημαντικά μειωμένοι σε παχύσαρκα άτομα, ενώ στα άτομα με anorexia nervosa είναι σημαντικά αυξημένοι. Έτσι η συγκέντρωση τους στον ορρό φαίνεται ότι δείχνει την ευαισθησία στην λεπτίνη (αντικατοπτρίζει την έκφραση των υποδοχέων στην μεμβράνη των κυττάρων)
Επίσης αδύνατα άτομα μπορεί να εμφανίσουν παροδική και ανστρέψιμη αντίσταση στην λεπτίνη. Σε κλινικές μελέτες έχει φανεί αύξηση της συγκέντρωσης των υποδοχέων της λεπτίνης > 100 φορές σε άτομα ελλιποβαρή και σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1. Είναι ενδιαφέρουσα η υπογλυκαιμική της δράση και ίσως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς σκοπούς στον ΣΔ 1
Επίσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η μέτρηση της ως πρόβλεψη για την πορεία της εφηβείας γιατί φαίνεται ότι το σήμα της λεπτίνης είναι προαπαιτούμενο για την έναρξη της εφηβείας
Οι διαθέσιμες μελέτες  υπογραμμίζουν τη σημασία του διαλυτού υποδοχέα της λεπτίνης ως προγνωστικού δείκτη των επιδράσεων της και ως δείκτη αντίστασης. Αναμένεται περαιτέρω έρευνα σε άτομα παχύσαρκα, καθώς και με ΣΔ τύπου 1 και τύπου 2

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

Το ταξίδι στην Ελλάδα

Η Χρυσάνθη ξεδίπλωνε σκέψεις που έχτιζαν φράσεις και κούμπωναν μεταξύ τους με τέτοια συνέπεια που μόνο ένας λογικός άνθρωπος με συγκροτημένο νου και χαρακτήρα θα μπορούσε να κάνει, κι όχι μια διαταραγμένη προσωπικότητα, όπως είχε νομίσει, ή του είχε φανεί, μόλις λίγες μέρες πριν
Κι ήταν αυτό που τον παραξένεψε, έχοντας μπροστά του έναν άνθρωπο με συνεχείς εναλλαγές προσωπείων, τα οποία υπηρετούσε με συνέπεια και ακρίβεια, χωρίς να τα μπερδεύει, περνώντας με άνεση από το ένα στο άλλο, άλλοτε εμφανιζόμενη σα μια κακομοίρα απ' αυτές που βλέπεις καμμιά φορά να ζητιανεύουν κι άλλοτε σα ιέρεια, άλλοτε σαν φόνισσα, κι άλλοτε σαν δασκάλα
Κι όμως, τι άλλο μπορεί να είναι η τρέλα, παρά μια συνεχής, ναι, μια αδιάκοπη, εναλλαγή ρόλων και η ανικανότητα να ταυτιστείς οριστικά με κάποιους απ' αυτούς;
Να σταματήσεις και να πεις, εδώ θα μείνω.
Έτσι κι η Χρυσάνθη, η εξαιρετικά ανήσυχη Χρυσάνθη, όπως μια μεγάλη ντίβα, πηγαινοερχόταν

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Aρχαιότητα

Ανάμεσα στα Ουράλια όρη και στην Κασπία θάλασσα, στην καρδιά της Ευρασίας, διαβιούσε μια φυλή πολυπληθής, που ήδη την 6η χιλιετία π.Χ. είχε υψηλό επίπεδο πολιτισμού: οι Ινδοευρωπαίοι. Είχαν εξημερώσει το σκυλί, το άλογο, το πρόβατο, το βόδι. Είχαν εφεύερει δεκαδικό σύστημα και τον τροχό του κεραμέα, ίσως και της άμαξας. Οι βάρδοι τους για να διατηρήσουν <<άφθιτον>> το <<κλέος>> των πολεμιστών ύφαιναν μακρόπνοες ωδές. Όμως στις αρχές της 5ης χιλιετίας η φυλή άρχισε να διασπάται. Το δυτικό άκρο του ανύσματος έφτασε στις ακτές του Ατλαντικού. Από τους Ευρωπαϊκούς λαούς μόνο οι Πρωτοβούλγαροι, οι Τούρκοι, οι Ούγγροι, οι Φιλανδοί και ίσως οι Βάσκοι δεν είναι ινδοευρωπαϊκής καταγωγής. Το ανατολικό άκρο του ανύσματος έφτασε μέχρι τις κορυφές των Ιμαλαίων. Οι Arya (οι ευγενείς) συγκρότησαν στην Ινδία τον πυρήνα της αριστοκρατίας, που με την καθοδήγηση των Βραχμάνων εξελίχθηκε στο κοινωνικό σύστημα της κάστας
Ένας κλάδος των Ινδοευρωπαίων, οι Έλληνες (το όνομα είναι μεταγενέστερο), περιπλανήθηκε για αιώνες πολλούς στην κεντρική Ευρώπη και την βόρεια Βαλκανική. Όμως γύρω στο 2000 π.Χ. άρχισαν να καταφτάνουν κατά κύματα προς το νότιο άκρο της χερσονήσου. Η Ελλάδα πρέπει να φάνηκε στις καταταλαιπωρημένες εκείνες πολεμικές φυλές ως η κατοικία των Μακάρων. Σπάνιοι οι νιφετοί, ήπιοι οι άνεμοι κι εκείνη η μαρμαρόεσσα αίγλη ολοχρονίς-το φως του Αιγαίου
Στη χώρα που εισέβαλλαν οι Έλληνες κατοικούσαν γεωργοί, πειρατές, έμποροι :οι Κάρες, οι Λέλεγες, οι Πελασγοί δηλαδή οι Προέλληνες. Η κάθοδος δεν είχε πάντοτε τον χαρακτήρα εισβολής
Οι Έλληνες προσαρμόστηκαν στον εκλεπτυσμένο πολιτισμό των αυτοχθόνων. Στους κατοπινούς αιώνες η ελληνική γλώσσα πλουτίζεται και με δάνεια από την Ανατολή. Το κράμα είναι ανθεκτικότερο από τα συστατικά του. Από τη μείξη των επήλυδων με τους αυτόχθονες προκύπτει το πολύτροπο και ρωμαλέο εκείνο φύλο που δημιούργησε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Η χώρα των θαυμάτων

– Τι σόι άνθρωποι μένουν εδώ γύρω;
– Προς τα εκεί, είπε η γάτα, κουνώντας το δεξί της πόδι, μένει ένας Καπελάς κι από κει, είπε κουνώντας το άλλο της πόδι μένει ένας Μαρτιάτικος Λαγός. Επισκέψου όποιον θέλεις είναι κι οι δυο τους τρελοί.
– Μα εγώ δεν θέλω να ανακατευτώ με τρελούς, δήλωσε η Αλίκη.
– Α, δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, είπε η Γάτα εδώ είμαστε όλοι τρελοί. Εγώ είμαι τρελή κι εσύ είσαι τρελή.
– Πως το ξέρεις ότι είμαι τρελή; είπε η Αλίκη
– Πρέπει να είσαι, είπε η Γάτα, διαφορετικά δεν θα είχες έρθει εδώ.
Άντε να το κάνω αυτό τατουάζ! Μάλλον, το έχω κάνει, μέσα μου. Την Αλίκη, τον Καπελά, τον Μαρτάτικο Λαγό και την περιέργεια για τη ζωή που είναι μια τρέλα.

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Εμμηνόπαυση-Υποκατάσταση

Η πιό αποτελεσματική θεραπεία για τα συμπτώματα την εμμηνόπαυσης είναι η ορμονοθεραπεία. Τα πλεονεκτήματα υπερβαίνουν τους κινδύνους στην πλεονότητα των γυναικών που είναι κάτω των 60 ετών, και είναι στην εμμηνόπαυση λιγότερο από 10 χρόνια. Η εξατομίκευση της θεραπείας είναι απαραίτητη. Γίνεται πριν την έναρξη της αγωγής έλεγχος μαστού και καρδιαγγειακού και προτείνεται η κατάλληλη θεραπεία ανάλογα με την εκτίμηση κινδύνου/οφέλους
Συστάσεις
. Η διάγνωση βασίζεται σε κλινικά κριτήρια και κυρίως στα αγγειοκινητικά συμπτώματα. Σε αμφιβολία ή σε γυναίκες που έχουν υποστεί υστερεκτομή χωρίς ωοθηκεκτομή η διάγνωση γίνεται με μέτρηση FSH και οιστραδιόλης ορρού
. Όταν η γυναίκα εξετάζεται κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης ελέγχουμε καρδιαγγειακό, μαστό και οστά και συστήμουμε διακοπή καπνίσματος και αλκοόλ
Οιστρογόνα και προγεστερόνη
. Προτείνεται σε γυναίκες κάτω των 60 ετών και σε εμμηνόπαυση λιγότερο από 10 χρόνια, χωρίς αντενδείξεις (καρκίνος μαστού, καρδιαγγειακό νόσημα) και πρόθυμες να λάβουν υποκατάσταση. Σε άτομα με υστερεκτομή δίνουμε μόνο οιστρογόνα
. Σε γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου προτείνεται μη ορμονική θεραπεία
Ενώ σε γυναίκες με μέτριο κίνδυνο προτείνεται διαδερμική οιστραδιόλη ως πρώτη γραμμή θεραπείας (με ή χωρίς προγεστερόνη σε γυναίκες με μήτρα ή όχι), επειδή τα σκευάσματα αυτά έχουν την μικρότερη δυσμενή επίδραση στην αρ. πίεση, τα τριγλυκερίδια και τον μεταβολισμό των υδατανθράκων
Φλεβοθρόμβωση
. Συστήνουμε υποκατάσταση όχι από του στόματος και στην ελάχιστη δυνατή δόση και ως προγεσταγόνο προγεστερόνη ή διυδρογεστόνη που δεν επηρεάζει τον μηχανισμό πήξης
Καρκίνος μαστού
. Σε γυναίκες σε υψηλο ρίσκο προτείνεται μη ορμονική αντιμετώπιση. Σε γυναίκες σε μέτριο κίνδυνο συζητάμε την δόση, τον τύπο και την οδό χορήγησης
Συζευγμένα οιστρογόνα και βαζεδοξιφένη (SERMs)
. Προτείνεται  για συμπτωματικές μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, με μήτρα, χωρίς αντενδείξεις για ανακούφιση συμπτωμάτων και προφύλαξη σκελετού
Τιμπολόνη
. Σε γυναίκες συμπτωματικές, χωρίς αντενδείξεις και χωρίς ιστορικό καρκίνου στον μαστό
Παρακολούθηση ασθενών σε θεραπεία υποκατάστασης
. Αν εμφανιστεί αιμορραγία: έλεγχος πυέλου και ενδομητρίου
. Κατάλληλος έλεγχος για καρκίνο μαστού
. Έλεγχος ανά έτος
. Σε νέες γυναίκες με πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια, χωρίς αντενδείξεις προτείνεται υποκατάσταση μέχρι την αναμενόμενη φυσική εμμηνόπαυση
. Ενημέρωση της ασθενούς και κοινή προσέγγιση στην συνέχιση ή διακοπή της αγωγής

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Για τα τραγούδια μου

Δὲν ἔχω πήγασο μὲ σέλαν ἀργυρὴ
οὔτε καὶ πόρους
-ὅπως τοὺς λέν᾿- ἀδήλους
δὲν ἔχω μήτε γῆ
μιὰ σπιθαμὴ
μονάχα ἕνα ποτηράκι μέλι
σὰ νά ῾ναι φλόγα λαμπερή.
Αὐτὸ εἶναι τὸ βιός μου
κι εἶναι καὶ γιὰ τοὺς φίλους
κι ἐνάντια σ᾿ ὅλους τοὺς ἐχθροὺς
ἐντός μου
φυλάγω αὐτὸν τὸν πλοῦτο μου
ἕνα ποτήρι μέλι.
Ὑπομονή, συντρόφοι, ὑπομονὴ
καὶ θὰ ῾ρθει μέρα ἡ τρανὴ
ναὶ θά ῾ρθει!
-Σ᾿ αὐτοὺς πού ῾χουν τὸ μέλι θὲ νὰ ῾ρθεῖ
                   Ναζίμ Χικμέτ

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Lenvatinib

Είναι από του στόματος αναστολέας των υποδοχέων του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα  (vascular endothelial growth factor -VEGF), αυξητικού παράγοντα των ινοβλαστών (fibroblast growth factor-FGFR) και του αυξητικού παράγοντα από τα αιμοπετάλια (platelet-derived growth factor-PDGFR) και έδειξε κλινική δραστηριότητα σε μελέτη με διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς ανθεκτικό σε ραδιενεργό ιώδιο
Η 10ετής επιβίωση μεταξύ των ασθενών με διαφοροποιημένο καρκίνο, ανθεκτικό σε ιώδιο είναι 10% από τη στιγμή ανίχνευσης της μετάστασης. Έγινε στοχευμένη προσπάθεια με τον VEGF και τον υποδοχέα του VEGFR, επειδή έχουν σχετιστεί με την επιθετικότητα και την μετάσταση του θυρεοειδικού καρκίνου. Άλλα μοριακά μονοπάτια που συμμετέχουν στην αύξηση του όγκου είναι BRAF, NRAS, HRAS, RET/PTC, FGFR, PDGFR. Λόγω συμμετοχής όλων αυτών των μοριακών οδών έγινε μελέτη με αναστολείς της τυροσινικής κινάσης για τον διαφοροποιημένο καρκίνο-ανθεκτικό σε ιώδιο
Πρόσφατα το sorafenib (αναστολέας της τυροσινικής κινάσης) εγκρίθηκε από το FDA. To Lenvatinib, είναι από του στόματος , αναστολέας της τυροσινικής κινάσης, πολλαπλών στόχων και φαίνεται ότι αυξάνει τα διαστήματα ελεύθερα υποτροπής. Το μέσο διάστημα ήταν 14.7 μήνες ενώ στο placebo-group ήταν 8 μήνες. Επιπλέον η πρόοδος των οστικών μεταστάσεων ήταν με το φάρμακο στο 23.7% σε σχέση με το placebo group-59%. Φαίνεται ότι σε μία μικρή ομάδα ασθενών το φάρμακο μπορεί να περιορίσει αυτές τις ανθεκτικές και μη-προσβάσιμες μεταστάσεις
Μελέτες έδειξαν αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης και πρωτεϊνουρίας στους ασθενείς που έλαβαν Lenvatinib (όπως και με όλους τους αναστολείς τυροσινικής κινάσης) σε ποσοστό 41.8% σε σχέση με 2.3% του placebo καθώς και περιστατικό πνευμονικής εμβολής. Οι τοξικές επιδράσεις αντιμετωπίστηκαν με τροποποίηση της δόσης
Στους ασθενείς που είναι σε αγωγή με το φάρμακο πρέπει να ελέγχεται τακτικά το TSH και αν λαμβάνουν αγωγή, συνήθως χρειάζονται αύξηση της θυροξίνης
Χρειάζεται , περαιτέρω μελέτη και έρευνα βιο-δεικτών για την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Φαίνεται ότι σχετίζεται με σημαντικό διάστημα ελεύθερο νόσου και βελτιωμένο ποσοστό ανταπόκρισης (64.8% vs 1.5% του placebo) στους ασθενείς με διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς ανθεκτικό στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Aυτό είναι όλο

Ζῶ στὴ φεγγοβολὴ
ποὺ προχωράει
ὁλόγιομα τὰ χέρια μου
μὲ πόθους
κι ὁ κόσμος εἶναι ὄμορφος πολὺ
μοσκοβολάει.
Τὰ μάτια μου λιμπίστηκαν
τὰ δέντρα
τὰ δέντρα ποὺ γιόμισαν ἐλπίδες
καὶ ντύθηκαν τὴ πράσινη στολὴ
τὸ λιόχαρο δρομάκι προχωράει
σ᾿ ὁλόδροσο χαλὶ
κι ἀπ᾿ τὸ φεγγίτη μὲ καλεῖ
στὶς πράσινες νησίδες.
        Ναζίμ Χικμέτ

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης σε παιδιά

Συχνότερη στα αγόρια. Ανά 4-10.000 γεννήσεις. Συνήθως ιδιοπαθής (70%), αλλά και από ανατομικά αίτια (20%)-κρανιοεγκεφαλική κάκωση-λοίμωξη-κρανιοφαρυγγίωμα ή μετά ακτινοβολία για όγκους του ΚΝΣ ή ψυχογενής νευροεκκριτική δυσλειτουργία
Το λεπτομερές ιστορικό, η καλή κλινική εξέταση και οι καμπύλες ανάπτυξης του παιδιού είναι σημαντικά για να διαχωριστούν τα παιδιά με πιθανότητα ανεπάρκειας αυξητικής
Ο πιό ευαίσθητος κλινικός δείκτης είναι ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης που τυπικά συνοδεύεται από καθυστερημένη οστική ηλικία. Η καθυστέρηση στην ανάπτυξη είναι εμφανής ήδη από τον έκτο μήνα
Σε οπιαδήποτε ηλικία ρυθμός ανάπτυξης χαμηλότερος από την τρίτη εκατοσταιαία θέση χρήζει διαρεύνησης. Άλλα κλινικά χαρακτηριστικά είναι μειωμένη μυική μάζα και αυξημένη λιπώδης μάζα
Η αυξητική εκκρίνεται κυρίως στη διάρκεια της νύχτας κατά ώσεις. Τα επίπεδα της στη διάρκεια της ημέρας είναι χαμηλά. Υπάρχουν φαρμακευτικές ουσίες (γλυκαγόνη, αργινίνη, L-Dopa, κλονιδίνη) και φυσιολογικά ερεθίσματα (άσκηση, ύπνος, υπογλυκαιμία) που μελετούν την ικανότητα του ατόμου να εκκρίνει αυξητική. Είναι σήμερα η πλέον αποδεκτή διαγνωστική διαδικασία. Χρειάζονται τουλάχιστον δύο δοκιμασίες. Πλήρης θεωρείται η ανεπάρκεια όταν η αυξητική σαν απάντηση στη διέγερση είναι χαμηλότερη των 5 ng/ml ενώ μερική ανεπάρκεια θεωρείται όταν η τιμή είναι χαμηλότερη των 10 ng/ml
Τα παχύσαρκα παιδιά έχουν διαφορετική ανταπόκριση στις δοκιμασίες διέγερσης. Τα επίπεδα του IGF-1 και του IGFBP-3 θεωρήθηκαν ιδανικοί δείκτες για διάγνωση της ανεπάρκειας αυξητικής ορμόνης καθώς είναι έμμεσοι δείκτες της δράσης της αυξητικής ορμόνης μπορούν να μετρηθούν χωρίς το παιδί να είναι νηστικό και δεν έχουν κιρκάδιο ρυθμό. Έχουν προταθεί ως ένα screening test
Η συνδυαστική χρήση των δοκιμασιών διέγερσης μαζί με τα επίπεδα IGF-1 και IGFBP-3 αυξάνουν την ευαισθησία
Απεικόνιση
Οστική ηλικία: πάντα καθυστερημένη κατά 1-2 χρόνια. Αν συμβαδίζει με την χρονολογική είναι στοιχείο κατά της ανεπάρκειας εκτός αν υπάρχει πρώιμη ήβη
Μαγνητική τομογραφία: η πλέον ευαίσθητη ακτινολογική μέθοδος για να απεικονισθεί ο υποθάλαμος και η υπόφυση
Θεραπεία
Ένα βασικό ερώτημα σχετικά με τη θεραπεία με αυξητική ορμόνη είναι το ποιο είναι το ζητούμενο. Η βελτίωση του τελικού αναστήματος σε σχέση με το προβλεπόμενο, η επίτευξη τελικού αναστήματος εντός των φυσιολογικών ορίων, η βελτίωση του ρυθμού ανάπτυξης και η επίτευξη φυσιολογικού αναστήματος κατά την έναρξη της εφηβείας, η βελτίωση του ψυχολογικού παράγοντα και της αυτοπεποίθησης των παιδιών και/ή η βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Οι σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες συστήνουν δόση 0,025-0,05 mg/kg/d. Πρόσφατα, συστήθηκε η αναπροσαρμογή της δόσης με βάση τα επίπεδα της IGF-1 ιδιαίτερα για τις υψηλές δόσεις.
Δύο είναι οι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την ανταπόκριση στη θεραπεία. Το γενετικό δυναμικό δηλαδή το ανάστημα στόχος και η ηλικία έναρξης της θεραπείας. Η νεαρότερη ηλικία κατά την έναρξη της θεραπείας που εξασφαλίζει και μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας συσχετίζεται με μεγαλύτερο κέρδος. Για να παρακολουθήσουμε την ανταπόκριση στη θεραπεία, η πλέον ευαίσθητη
παράμετρος είναι η μεταβολή της ταχύτητας ανάπτυξης . Σημαντικές παρενέργειες είναι σπάνιες και αφορούν, ιδιοπαθή ενδοκράνια υπέρταση, προεφηβική γυναικομαστία, αρθραλγία, οίδημα.
Αντιμετωπίζονται με μείωση δόσης ή προσωρινή διακοπή. Επί απουσίας άλλων παραγόντων κινδύνου δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η χορήγηση αυξητικής ορμόνης αυξάνει τον κίνδυνο λευχαιμίας, υποτροπής όγκου εγκεφάλου, υπεξαρθρήματος κεφαλής μηριαίου ή σακχαρώδη διαβήτη.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D (3)

Οστεοπόρωση: ο ρόλος των συμπληρωμάτων βιταμίνης D
Ενώ η πολύ σοβαρή ανεπάρκεια προκαλεί ραχίτιδα ή οστεομαλακία (ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς) η ηπιώτερη ανεπάρκεια συνδέεται με αυξημένο οστικό μεταβολισμό, επιταχύνει την οστική απώλεια και αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης και καταγμάτων. Τα συμπεράσματα βασίζονται σε μακροπρόθεσμες μελέτες και μετα-αναλύσεις, ωστόσο δεν αποδεικνύεται ως αιτιότητα μόνο η χαμηλή βιταμίνη D, αλλά και άλλοι παράγοντες όπως η χαμηλή οστική μάζα, η μειωμένη δραστηριότητα και η μικρή έκθεση στον ήλιο. Αρκετές μετα-αναλύσεις δείχνουν ότι συμπλήρωμα βιταμίνης D>400 IU/ημέρα, σε συνδυασμό με υποκατάσταση ασβεστίου μειώνει την πιθανότητα κατάγματος (σπονδυλικού ή ισχύου) κατά 10-20%
Η συγκέντρωση στον ορρό της βιταμίνης D που είναι απαραίτητη για να έχουμε θετική επίδραση στον κίνδυνο κατάγματος δεν έχει ακόμη οριστεί. Φαίνεται ότι υπάρχει μείωση BMD σε επίπεδα βιταμίνης ορρού <12 ng/ml
Η δόση που χρησιμοποιείται στις περισσότερες μελέτες είναι 600-800 IU D3/ημέρα και φαίνεται ότι αυξάνει την βιταμίνη D >20 ng / ml στο 95% των συμμετεχόντων. Αυτό το όριο φαίνεται ότι είναι επαρκές για να διατηρήσει φυσιολογικά τα επίπεδα 1.25 (ΟΗ) 2D και PTH σε άτομα με προηγούμενη ανεπάρκεια και εξασφαλίζει επαρκή εντερική απορρόφηση
Ενδοκρινολόγοι προτείνουν επίπεδα βιταμίνης > 30 ng / ml όχι μόνο σε ηλικιωμένα άτομα, αλλά και σε παιδιά και εφήβους
Πρακτικά σημεία
. Το έντερο είναι ο βασικός ιστός στόχος για την βιταμίνη D
. Σε περίπτωση ανεπαρκούς πρόσληψης ή απορρόφησης ασβεστίου η 1,25 (ΟΗ) 2D κινητοποιεί ασβέστιο από τα οστά
. Όλα τα βρέφη χρειάζονται καθημερινά περίπου 400 IU βιταμίνης για να προληφθεί η ραχίτιδα 
. Όλα τα ηλικιωμένα άτομα χρειάζονται επαρκή πρόσληψη ασβεστίου ημερησίως (>1000 mg) και περίπου 800 IUβιταμίνης D για να μειωθεί ο κίνδυνος πτώσεων και καταγμάτων

. Διαλείπουσα θεραπεία με πολύ μεγάλες δόσεις βιταμίνης D θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D (2)

Παρακρινική και ενδοκρινική δράση του υποδοχέα της βιτ. D (VDR) στα οστά
Δράση στα χονδροκύτταρα
Δρα παρακρινικά ρυθμίζοντας τον σχηματισμό οστού και την ομοιόσταση του φωσφόρου και ρυθμίζει έμμεσα την έκφραση του FGF23 (fibroblast growth factor) στους οστεοβλάστες
Δράση στα οστεογεννητικά κύτταρα
Η βιταμίνη D υποστηρίζει την απόκτηση και διατήρηση οστικής μάζας παρέχοντας επαρκές ασβέστιο. Στα οστεοκύτταρα αυξάνει την παραγωγή FGF23. Στα οστεογεννητικά κύτταρα ρυθμίζει τον μεταβολισμό των οστών τοπικά (με αυτοκρινή και παρακρινή τρόπο). Μειώνει την απορρόφηση οστού μειώνοντας την έκφραση του RANKL (osteoclastogenic differentiation marker) και αυξάνει την παραγωγή OPG (osteoclastogenic inhibitor osteoprotegerin) στους ώριμους οστεοβλάστες
Υπάρχουν δύο μηχανισμοί που συνεισφέρουν στη μεταφορά ασβεστίου από το οστό στον ορρό σαν απάντηση σε αυξημένα επίπεδα βιτ. D και PTH. Αυξημένη απορρόφηση οστού λόγω υψηλής  RANKL/OPG αναλογίας και αναστολή μεταλλοποίησης οστού λόγω αυξημένων επιπέδων αναστολέων μεταλλοποίησης (οστεοποντίνη και πυροφωσφορικό)
Εξωσκελετικές δράσεις της βιταμίνης D
Πολλές ορμόνες (οιστρογόνα, ανδρογόνα, θυρεοειδικές, γλυκοκορτικοειδή) έχουν ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων εκτός του πρωτογενούς τους στόχου . Το ίδιο συμβαίνει και με την βιταμίνη D. Εκτός από την ρύθμιση της ομοιόστασης του ασβεστίου, υποδοχείς της εκφράζονται ευρέως σχεδόν σε κάθε τύπο κυττάρου. Πολυάριθμα κύτταρα είναι ικανά να παράγουν την ενεργό ορμόνη με τοπική έκφραση και δραστηριότητα του CYP27B1. Επιπλέον ένας μεγάλος αριθμός γονιδίων ρυθμίζεται άμεσα από την 1,25(OH)2D. Πολλά βιοχημικά, κυτταρικά και προκλινικά δεδομένα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι το σύστημα 1,25(OH)2D-VDR εμπλέκεται στον έλεγχο του κυτταρικού κύκλου, του καρκίνου, του ανοσοποιητικού συστήματος, τη λειτουργία και διαφοροποίηση των μυών, το καρδιαγγειακό σύστημα και τον μεταβολισμό. Η χαμηλή βιταμίνη D έχει σχετιστεί με υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου (ιδιαίτερα του παχέος), αυτοάνοσες λοιμώξεις, μεταβολικό σύνδρομο, δυσλειτουργία μυών, αδυναμία και πτώσεις. Θα πρέπει να γίνουν περισσότερες μελέτες και να οριστεί ένα κατώτερο όριο οτης βιταμίνης που προστατεύει από νοσήματα. Από την άλλη πλευρά η περίσεια βιταμίνης D είναι τοξική σε νεφρούς, καρδιαγγειακό, εγκέφαλο (έκτοπες αποτιτανώσεις)
Προτείνεται η λήψη 600-800 IU/ημέρα σε άτομα ηλικιωμένα ή με ανεπαρκή έκθεση στον ήλιο

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D

Η βιταμίνη D εδώ και περίπου έναν αιώνα ανακαλύφθηκε ότι μπορεί να ληφθεί από του στόματος ή με φωτοσύνθεση από το δέρμα. Αφού μεταβολίζεται στη δραστική της μορφή την 1.25 διυδροξυ-βιταμίνη D (1,25(OH)2D) ασκεί τη δράση της δεσμευόμενη και ενεργοποιώντας έναν πυρηνικό μεταγραφικό παράγοντα, τον υποδοχέα της vit D (VDR). Αδρανοποίηση του υποδοχέα οδηγεί σε ραχίτιδα. Η διατροφική ραχίτιδα είναι ακόμα ενδημική σε πολλά μέρη του κόσμου και μπορεί να προληφθεί με συμπληρώματα. Η ανεπάρκεια της βιταμίνης επίσης συμβαίνει συχνά σε ηλικιωμένα άτομα και συνιστάται υποκατάσταση. Πολλά ζητήματα όμως παραμένουν ακόμα υπό συζήτηση
Εντερική μεταφορά ασβεστίου
Για να διατηρηθούν φυσιολογικά τα επίπεδα του ασβεστίου στον ορρό, ασβέστιο απορροφάται από το έντερο και επαναρροφάται από τους νεφρούς ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού. Σε αρνητικό ισοζύγιο ασβεστίου τα οστά χρησιμεύουν σαν πρόσθετη εφεδρεία. Η βιταμίνη D θεωρείται ο βασικός παράγοντας που ρυθμίζει την εντερική μεταφορά ασβεστίου. Από μελέτες έχει φανεί ότι η επαρκής εντερική απορρόφηση είναι απαραίτητη για την απόκτηση και διατήρηση οστικής μάζας και ποιότητας οστούεση επίδραση
To ασβέστιο μπορεί να απορροφηθεί από το έντερο παρακυτταρικά ή διακυτταρικά. Όταν τα επίπεδα ασβεστίου είναι υψηλά (πχ στη διάρκεια του θηλασμού) η απορρόφηση γίνεται παρακυτταρικά με παθητική διάχυση σε όλο το μήκος του εντέρου. Όταν τα επίπεδα ασβεστίου της διατροφής είναι φυσιολογικά προς χαμηλά το ασβέστιο απορροφάται διακυτταρικά, κυρίως στο 12-δάκτυλο και την νήστιδα, η απορρόφηση ελέγχεται από την βιταμίνη D και καταναλώνει αρκετή ενέργεια
Υποδοχέας VDR στους νεφρούς
Οι νεφροί προσαρμόζονται στην γρήρορη επαναρρόφηση ασβεστίου όταν μειωθεί η απορρόφηση από το έντερο. Ένα μεγάλο μέρος του ασβεστίου επαναρροφάται παθητικά στο εγγύς σωληνάριο, μαζί με νάτριο και νερό. Η επαναρρόφηση γίνεται διακυτταρικά μέσω της βιταμίνης D, χωρίς ο ακριβής ρόλος της να είναι γνωστός
Υποδοχέας VDR στους παραθυρεοειδείς
Μείωση του ασβεστίου στον ορρό ανιχνεύεται άμεσα απο τους παραθυρεοειδείς (calcium-sensing receptor) και αυξάνει η έκκριση PTH. Φαίνεται ότι και η βιταμίνη D έχει άμεση επιδραση στους παραθυρεοειδείς. Δέσμευση του υποδοχέα της οδηγεί σε μείωση του calcium-sensing receptor και μικρή αύξηση στα επίπεδα PTH χωρίς να επηρεάζει τα επίπεδα ασβεστίου του ορρού

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Αδένωμα επινεφριδίων-PCO-Ινσουλίνη

Τα τυχαιώματα επινεφριδίων και το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCO) συχνά συνδέονται με αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης και αντίσταση. Το κοινό σημείο όλων αυτών μπορεί να είναι αλλαγές στην έκκριση των ορμονών που προκαλούν ινσουλινο/αντίσταση και προωθούν την ανάπτυξη όγκων στα επινεφρίδια ή κύστεων στις ωοθήκες
Διαχείρηση τυχαιωμάτων
Η ανίχνευση τους είναι συχνή λόγω ευρείας χρήσης απεικονιστικών τεχνικών. Η διαχείρηση αμφιλεγόμενη και η νοσηρότητα άγνωστη. Οι ασθενείς δεν παρουσιάζουν σημεία υπερέκκρισης ορμονών, ωστόσο τα τυχαιώματα έχουν σχετιστεί με υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, δυσανεξία στη γλυκόζη και παχυσαρκία
Παρά το ότι τα τυχαιώματα είναι ανενεργά η παρουσία τους έχει σχετιστεί με αυξημένη πιθανότητα ινσουλινο/αντίστασης η οποία αφορά κυρίως στο μυικό σύστημα (στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 η πρωτοπαθής ανεπάρκεια στην δράση της ινσουλίνης αφορά κυρίως στους σκελετικούς μύες). Μία πιθανή εξήγηση είναι μία μη ανιχνεύσιμη υπερέκκριση κορτιζόλης. Χρησιμοποιώντας μέτρηση κορτιζόλης στο σάλιο σαν εργαλείο αξιολόγησης ενδογενούς κορτιζόλης, φαίνεται ότι οι ασθενείς με τυχαιώματα εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα μετά από δοκιμασίες με ACTH ή δεξαμεθαζόνη. Οι ασθενείς με τυχαιώματα που χειρουργούνται παρουσιάζουν βελτίωση αρ. πίεσης και γλυκόζης νηστείας. Τα μη ανιχνεύσιμα επίπεδα κορτιζόλης μπορεί να ευθύνονται και για την εναπόθεση σπλαχνικού λίπους, κυρίως στην κοιλιά. Η έκκριση κορτιζόλης φαίνεται να συνδέεται άμεσα με το μέγεθος του τυχαιώματος. Έτσι, η αυξημένη έκκριση κορτιζόλης, αν και υποκλινική, μπορεί να προκαλεί ινσουλινο/αντίσταση και η υπερινσουλιναιμία μπορεί να συμμετέχει στην αύξηση του μεγέθους του όγκου. Η υπερινσουλιναιμία αυξάνει την έκφραση του  insulin-like growth factor 1-υποδοχέα (IGF-1R) και την δέσμευση της ινσουλίνης  στον IGF-1R του φλοιού των επινεφριδίων. Επίσης αυξάνει τους ηπατικούς υποδοχείς της αυξητικής ορμόνης και την σηματοδότηση στο ήπαρ (receptor-mediated GH signaling) για έκλυση IGF-1. Η ινσουλίνη επιπλέον μειώνει τις IGF-binding proteins (IGF-BPs) και αυξάνει τα εξω-αγγειακά διαθέσιμα επίπεδα IGF-1 που προωθεί την αύξηση του όγκου. Οι μεταβολές αυτές μπορεί να εξηγούν τον αυξημένο επιπολασμό όγκων σε παχύσαρκα άτομα
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Οι ωοθήκες εκφράζουν IGF-1R και εκκρίνουν IGF-1. Η υπερινσουλιναιμία σχετίζεται με το PCO με δύο μηχανισμούς, Μπορεί να προωθήσει την αύξηση και έχει βρεθεί στενή σχέση μεταξύ ινσουλινο/αντίστασης και όγκου ωοθηκών και επίσης μπορεί να μιμηθεί δράσεις IGF-1. Έτσι μπορεί να δεσμευτεί στους υποδοχείς IGF-1R στις ωοθήκες και να προκαλέσει υπερανδρογοναιμία (δείκτης ινσουλινο/αντίστασης). Πρόσφατα σε μελέτη σε 275 γυναίκες στην εμμηνόπαυση όρισαν την DHT/testosterone αναλογία ως τον νέο δείκτη ινσολινο/αντίστασης σε PCO. H υπερανδρογοναιμία στις γυναίκες αυτές μπορεί να είναι υπεύθυνη για μεταβολικές διαταραχές και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Επιπλέον οι ασθενείς με PCO εμφανίζουν σε μεγαλύτερη συχνότητα ηπατική στεάτωση. Οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με αντι/ανδρογόνο έχουν μερική αναστροφή της περιφερικής ινσουλινο-αντίστασης
Συμπέρασμα
Τα τυχαιώματα και το PCO μπορεί να έχουν κοινό υπόβαθρο. Η ινσουλίνη μπορεί να δεσμεύεται με τους υποδοχείς της και στα επινεφρίδια και στις ωοθήκες και να προάγει την αύξηση, ενώ αντίστοιχα μπορεί να εκκρίνονται κορτιζόλη και ανδρογόνα που ευνοούν την ανάπτυξη αντίστασης. Οι μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν πόσο η θεραπεία της ινσουλινο/αντίστασης μπορεί να βελτιώσει τις ανωτέρω καταστάσεις και ποιές συνέπειες θα μπορούσε να έχει στην μορφολογία τόσο των επινεφριδίων όσο και των ωοθηκών

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

14

Όταν έφτασαν στο ξενοδοχείο, τα εξαδέλφια τους τους έδειξαν τα δωμάτια τους, το ένα απέναντι στο άλλο. Άφησαν τις βαλίτσες τους, έσιαξαν λίγο τα μαλλιά τους κι έπλυναν τα χέρια τους, κι ύστερα ξαναβγήκαν για να κάνουν βόλτα πριν δειπνήσουν.
Αργότερα, όταν γύρισαν στο ξενοδοχείο, όλα έδειχναν ότι ο καθένας θα κοιμόταν στο δωμάτιο του, με τη διαφορά ότι, κάποια στιγμή βαθειά μεσάνυχτα, ο Αντίμ ξύπνησε
Σηκώθηκε, διέσχισε το διάδρομο, έσπρωξε την απέναντι πόρτα και κατευθύνθηκε στα σκοτεινά προς το κρεβάτι της Μπλανς που επίσης ήταν ξύπνια
Πλάγιασε δίπλα της, την πήρε στη μισή αγκαλιά του, και ακολούθησαν η διείσδυση και η εγγάστρωση
Και το επόμενο φθινόπωρο, στη διάρκεια της μάχης του Μονς που έμελλε να είναι και η τελευταία, γεννήθηκε ένα αγοράκι που το ονόμασαν Σαρλ.
                                                                                                      Jean Eshenoz

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Friedrich Wilhelm Nietzsche (15/10/1844- 25/8/1900)


• Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό.
• Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι.
•Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους.
• «Αγάπα τον πλησίον σου» καταρχήν σημαίνει: «Άφησε τον πλησίον σου στην ησυχία του». Και ακριβώς αυτή η λεπτομέρεια της αρετής συνδέεται με τις μεγαλύτερες δυσκολίες.
• Ελευθερία είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του.
• Ελευθερία είναι να μπορείς να έχεις μια κάποια απόσταση από τους άλλους.
• Ο πραγματικός άντρας χρειάζεται δυο πράγματα: κίνδυνο και παιχνίδι. Γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται τη γυναίκα, σαν το πιο επικίνδυνο παιχνίδι.
• Στο μίσος και στον έρωτα η γυναίκα είναι περισσότερο βάρβαρη από τον άντρα.
• Η ηθική είναι ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμός για να σέρνεις την ανθρωπότητα από τη μύτη.
• Όπου κι αν βρίσκεσαι, σκάβε βαθιά. Κάτω είναι η πηγή. Άσε τους σκοταδιστές να φωνάζουν πως «κάτω είναι η κόλαση».
• Τα αόρατα νήματα είναι οι πιο ισχυροί δεσμοί.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Παιδική παχυσαρκία (2)

Τρέχουσες προσεγγίσεις στη θεραπεία
Όλες οι κατευθυντήριες οδηγίες εστιάζουν στην διατροφή και την δραστηριότητα, με στήριξη και εκπαίδευση των οικογενειών κυρίως. Μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις παχυσαρκίας συστήνεται φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο πως υπολογίζουμε την κεντρική παχυσαρκία σε παιδιά. Πολλοί παιδίατροι μετρούν τακτικά τα επίπεδα ινσουλίνης νηστείας. Όμως έχει φανεί ότι το ΒΜΙ στην εφηβεία είναι καλύτερος δείκτης πιθανότητας ανάπτυξης ΣΔ αργότερα στην ενήλικη ζωή
Σε εφήβους με σοβαρές επιπλοκές λόγω του βάρους εάν χρειαστεί φαρμακοθεραπεία υπάρχει η ορλιστάτη. Σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη χορηγείται μετφορμίνη, που συνοδεύεται από μέτρια μείωση ΒΜΙ. Η βαριατρική χειρουργική σε εφήβους είναι αμφιλεγόμενο πεδίο όσον αφορά την βέλτιστη επιλογή ανάλογα με τον ασθενή
Νέες προσεγγίσεις πρόληψης
Η αποτελεσματική πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας θα πρέπει να αρχίζει πριν τη σύλληψη. Βέλτιστο σωματικό βάρος για τη μητέρα και ελεγχόμενο βάρος στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Από μελέτες έχει φανεί η σημασία του ΒΜΙ της μητέρας στα προβλήματα υγείας των απογόνων
Πρόσφατα έχει διατυπωθεί ότι η παιδική παχυσαρκία είναι αποτέλεσμα εξελικτικών διαδικασιών της επίδρασης της μητέρας και επιδράσεων κοινωνικο/περιβαλλοντικών που οδηγούν σε τέτοιο σημείο τον ενεργειακό μεταβολισμό του ατόμου όπου τα λιποκύτταρα ανταγωνίζονται άλλους τύπους κυττάρων για απόκτηση και απομόνωση ενέργειας
Μετά τον τοκετό είναι σημαντική η σίτιση των βρεφών (χρονοδιάγραμμα, ποιότητα και ποσότητα γευμάτων). Ο θηλασμός σχετίζεται με μείωση παιδικής παχυσαρκίας κατά 7-33%. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει αποκλειστικό θηλασμό επί 6μηνο και στερεά τροφή μετά το 4μηνο
Γίνεται επίσης μεγάλη κουβέντα για την σύσταση των στερεών
Πολλά παιδιά σε προσχολική ηλικία καταναλώνουν τροφές υψηλότερες σε ενέργεια, πρωτείνες και κορεσμένα λιπαρά (γλυκά ή ζαχαρούχα ποτά αντί φρούτων και λαχανικών)
Επομένως χρειάζεται στοχευμένη προσέγγιση που θα επικεντρωθεί στις γνώσεις των γονέων

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Παιδική παχυσαρκία

Τα τελευταία πενήντα χρόνια η παχυσαρκία έχει γίνει ένα τεράστιο πρόβλημα δημόσιας υγείας
Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο >20% των παιδιών είναι σήμερα υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Τα περισσότερα υπέρβαρα/παχύσαρκα παιδιά γίνονται υπέρβαροι/παχύσαρκοι ενήλικες με αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο σακχαρώδη διαβήτη 2, ΑΕΕ, καρδιαγγειακής νόσου, αποφρακτικής άπνοιας ύπνου, ηπατικής και νεφρικής νόσου και καρκίνου. Σε πρόσφατη μελέτη φαίνεται ότι οι ενήλικες με υπερβολική παχυσαρκία χάνουν κατά μέσο όρο 14 χρόνια ζωής από συνοδά νοσήματα
Στα παιδιά με παχυσαρκία ο καρδιαγγειακός κίνδυνος αυξάνει έως και δέκα φορές . Ένα 10% των παχύσαρκων παιδιών έχουν προ-διαβήτη και σε ΣΔ 2 στην εφηβεία έχει διαπιστωθεί ότι σε 15 χρόνια από τη διάγνωση 1 από τα 20 παιδιά χρειάζεται αιμοκάθαρση. Επίσης έχουν αλλαγές στο μυοκάρδιο (ανατομία και λειτουργία) που προδιαθέτουν σε καρδιακά προβλήματα
Η παχυσαρκία βασίζεται στη χρόνια ανισορροπία μεταξύ ενέργειας που προσλαμβάνεται και ενέργειας που καταναλώνεται. Υπάρχουν πολλά αίτια που οδηγούν σε παχυσαρκία. Το περιβάλλον, η φυσική δραστηριότητα, η κατανάλωση τροφίμων, η ατομική ψυχολογία, η βιολογία του οργανισμού. Υπάρχει σημαντική ένδειξη για ισχυρή γεννετική συνιστώσα, ειδικά σε μικρά παιδιά. Εξελίσσεται έρευνα στο πεδίο των επιγεννετικών αλλαγών που δείχνει ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν ουσιαστικά την έκφραση γονιδίων που σχετίζονται με παχυσαρκία
Tρέχουσες προσεγγίσεις στην πρόληψη παιδικής παχυσαρκίας
Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες γίνεται συντονισμένη πολυεπίπεδη προσέγγιση για την πρόληψη της παχυσαρκίας: Διατροφή, σωματική δραστηριότητα, εκπαιδευτικά προγράμματα γονέων-παιδιών, εκστρατείες ενημέρωσης, προσβασιμότητα σε πάρκα και χωτοταξικός σχεδιασμός για ενίσχυση δραστηριότητας, βελτίωση συνθηκών στέγασης και διαβίωσης, περιορισμοί διαφήμισης τροφίμων , μείωση δραστηριοτήτων που καθηλώνουν μπροστά σε οθόνη
. Χρειάζονται πολύπλευρες στρατηγικές σε διάφορα επίπεδα (ατομικό, οικογενειακό, θεσμικό, περιβαλλοντικό)
. Οι περιβαλλοντικές αλλαγές είναι εφικτές και αποτελεσματικές (πχ αλλαγές στην προσφορά τροφίμων στα σχολεία) . Είναι πιο δύσκολο να αλλάξει η κοινωνικοοικονομική θέση και οι συνήθειες της οικογένειας

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Θεραπεία εκλογής σε διαβητικούς με οίδημα ωχράς κηλίδας

Το οίδημα ωχράς είναι κοινή αιτία απώλειας όρασης σε ασθενείς με διαβήτη. Η χρόνια αύξηση των επιπέδων γλυκόζης οδηγεί σε βλάβη τριχοειδών και σχηματισμό μικροανευρύσματος στον αμφιβληστροειδή. Η διαρροή από τα μικροανευρύσματα οδηγεί σε απώλεια όρασης εφ' όσον περιλαμβάνει το κέντρο του βοθρίου. Η θεραπεία για περισσότερα από 25 χρόνια ήταν εστιακή φωτοπηξία με laser. Όμως αποτελέσματα από κλινικές μελέτες με φάρμακα που μπλοκάρουν τον αγγειακό αυξητικό ενδοθηλιακό παράγοντα (vascular endothelial growth factor -VEGF), για τη θεραπεία διαβητικής ωχροπάθειας έχουν μετατοπίσει τη θεραπεία από το laser σε ενδοϋαλοειδικές ενέσεις ενός εκ των τριών αντι-VEGF φαρμάκων: aflibercept, bevacizumab, και ranibizumab
Παρά το γεγονός ότι κάθε ένα από τα τρία φάρμακα προκαλεί σημαντική βελτίωση στην οπτική οξύτητα σε ένα χρόνο υπάρχουν σημαντικές διαφορές στα αποτελέσματα της θεραπείας. Σε μάτια με οπτική οξύτητα >20/40 δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα στα φάρμακα (στη βελτίωση της οπτικής οξύτητας) ή στον αριθμό των ενέσεων για την επίτευξη του αποτελέσματος. Σε μάτια με οπτική οξύτητα <20/50 υπήρχε σαφές πλεονέκτημα με aflibercept. Επίσης το φάρμακο πετυχαίνει μεγαλύτερη μείωση στο πάχος του αμφιβληστροειδούς με αποτέλεσμα να απαιτείται μικρότερη συμπληρωματική θεραπεία με laser
Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στην ασφάλεια μεταξύ των φαρμάκων
Περίπου 75% των ασθενών με διαβήτη και οίδημα ωχράς έχουν οπτική οξύτητα 20/40 ή και καλύτερη. Τα τρία φάρμακα έχουν για αυτήν την οπτική οξύτητα παρόμοιο αποτέλεσμα

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Αιρετικοί

Άφησε το γράμμα πάνω στη μακαρίτισσα τη ρώσικη τηλεόραση που δεν αποφάσιζε να την πετάξει στο σκουπίδια και, νιώθοντας το βάρος της νοσταλγίας να προστίθεται σ' εκείνο των πιο άγρυπνων κι επίμονων απογοητεύσεων του, είπε στον εαυτό του πως το καλύτερο για να αντέξει εκείνη την απρόσμενη συζήτηση ήταν να τη διατηρήσει μουλιασμένη στο αλκοόλ. Από το μπουκάλι με το σκυλίσιο ρούμι που είχε αφήσει για εφεδρεία έβαλε δύο γενναίες δόσεις σε ποτήρια
Μόνο τότε απέκτησε πλήρη συνείδηση της κατάστασης: δηλαδή, εκείνος ο άνθρωπος θα τον πλήρωνε εκατό δολάρια τη μέρα για να τον βοηθήσει να μάθει κάτι;
Σχεδόν έπαθε ίλιγγο. Στον ρημαγμένο και εξαθλιωμένο κόσμο στον οποίο ζούσε ο Κόντε, εκατό δολλάρια ήταν μια περιουσία
Κι αν δούλευε πέντε μέρες;
Ο ίλιγγος έγινε πιο έντονος και για να τον ελέγξει ήπιε μια γουλιά κατευθείαν από το μπουκάλι
Με τα ποτήρια στο χέρι και το μυαλό του και το μυαλό του να ξεχύνεται σε οικονομικά σχέδια επέστρεψε στη βεράντα της εισόδου
                                                                             Λεονάρδο Παδούρα

Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Oscar Wilde (16/10/1854 - 30/11/1900)


• Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.
• Δεν μου αρέσει να μου δίνουν συμβουλές. Μπορώ να κάνω και μόνος μου λάθη.
• Οι πραγματικοί φίλοι σού την φέρνουν από μπροστά.
• Στον αγώνα της ζωής, όποιος κι αν είναι ο στόχος σου, να κρατάς τα μάτια σου στο λουκουμά κι όχι στην τρύπα.
• Ο άνθρωπος είναι λιγότερο ο εαυτός του όταν μιλάει ως ο εαυτός του. Δώσ’ του μια μάσκα και θα σου πει την αλήθεια.
• Αν θες να πεις στους ανθρώπους την αλήθεια, κάν’ τους να γελάσουν, αλλιώς θα σε σκοτώσουν.
• Να συγχωρείς τους εχθρούς σου. Αυτό τους κάνει να σε μισούν περισσότερο.
• Κάθε άγιος έχει παρελθόν. Κάθε αμαρτωλός έχει μέλλον.
• Το χειρότερο από το να μιλούν άσχημα για σένα είναι να μη μιλούν καθόλου για σένα.
• Η αυτοκριτική έχει ένα προνόμιο: Όταν κατηγορούμε τον εαυτό μας, έχουμε την εντύπωση πως κανένας άλλος δεν έχει το δικαίωμα να μας κατηγορήσει.
• Δεν έχω να δηλώσω τίποτα [στο τελωνείο] εκτός από τη μεγαλοφυΐα μου.
• Το να ζεις είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά υπάρχουν, αυτό είναι όλο.

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2015

Μεγαλακρία και κύηση

Σε μη πάσχουσες γυναίκες η GH στο πρώτο 3μηνο της κύησης προέρχεται από την υπόφυση και εκκρίνεται κατά ώσεις. Στο δεύτερο και τρίτο 3μηνο το μεγαλύτερο ποσοστό της προέρχεται από τον πλακούντα και εκκρίνεται συνεχώς. Ο πλακούντας εκκρίνει και GHRH με άγνωστο μέχρι στιγμής ρόλο. Η IGF1 είναι αυξημένη λόγω διαρκούς παραγωγής της από το ήπαρ. Η παραγωγή GH από σωματοτρόφο αδένωμα της υπόφυσης δεν καταστέλλεται στην κύηση (όπως συμβαίνει φυσιολογικά)
Επομένως οι μετρήσεις GH και IGF1 δεν χρησιμεύουν στην διάρκεια της κύησης ούτε στη διάγνωση ούτε στην παρακολούθηση της νόσου
Η μεγαλακρία οδηγεί συχνά σε υπογονιμότητα ή σε αποβολή λόγω διαταραχής έκκρισης γοναδοτροπινών (μακροαδένωμα) ή συνοδού υπερπρολακτιναιμίας (30-40%). Η διαταραχή εμμήνου ρύσης είναι από τα πρώτα συμπτώματα της νόσου. Σε περίπτωση κύησης σε γυναίκες με μεγαλακρία αυξάνεται ο κίνδυνος σακχαρώδη διαβήτη η βαρειάς υπέρτασης
Στις περιπτώσεις καλού ελέγχου της νόου που διαπιστώνεται κύηση διακόπτονται τα φάρμακα που καταστέλλουν την παραγωγή GH και εφ' όσον η κύηση εξελίσσεται ομαλά δεν χρειάζεται προσδιορισμός GH και IGF1. Μαγνητική τομογραφία γίνεται μετά τον τέταρτο μήνα κύησης και εφ' όσον αναφερθούν κεφαλαλγία και διαταραχή όρασης. Αν δεν υπάρχουν συμπτώματα (ασχέτως μίκρο ή μακροαδενώματος) απεικόνιση γίνεται μετά τον τοκετό
Σε μακροαδενώματα πρέπει να ελέγχονται τα οπτικά πεδία κάθε 6 εβδομάδες. Πολύ σπάνια μπορεί να χρειαστεί επείγουσα διασφηνοειδική υποφυσεκτομή

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

Το Φαράγγι

Και με τον καιρό,
βλέποντας να εξαπλώνονται γύρω τους τα κατεβασμένα μούτρα,
τα νεύρα και τα διαζύγια,
είχανε συμφωνήσει από κοινού να μιλάνε συνετά,
όχι σαν μερικούς που ανοίγουν το στόμα τους και σκορπίζουν καρδιακές προσβολές,
να ευχαριστιούνται την καλημέρα του κάθε χριστιανού
δίχως να ψάχνουν πίσω απ' αυτήν κάποιες οπωσδήποτε σκοτεινές προθέσεις του,
να μην έχουν σε υπόληψη τις οικογένειες που ντρέπονται για τον τρελό τους
και καμαρώνουν για το σατράπη τους,
να μην έχουν απαίτηση από τον χρόνο να είναι γεμάτος σημαντικά γεγονότα,
να κάνουν τον σταυρό τους
και να λένε στη ζωή ένα τελεσίδικο ευχαριστώ με όλη τους την καρδιά
                                         Ιωάννα Καρυστιάνη

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

Κική Δημουλά

Μίλα.
Ἔχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Ἐκεῖ ποὺ τελειώνουμε ἐμεῖς
ἀρχίζει ἡ θάλασσα.
Πὲς κάτι.
Πὲς «κῦμα», ποὺ δὲν στέκεται.
Πὲς «βάρκα», ποὺ βουλιάζει
ἂν τὴν παραφορτώσεις μὲ προθέσεις.

Πὲς «στιγμή»,
ποὺ φωνάζει βοήθεια ὅτι πνίγεται,
μὴν τὴ σῴζεις,
πὲς
«δὲν ἄκουσα».

Μίλα.
Πὲς «ἀστέρι», ποὺ σβήνει.
Δὲν λιγοστεύει ἡ σιωπὴ μὲ μιὰ λέξη.
Πὲς «πέτρα»,
ποὺ εἶναι ἄσπαστη λέξη.
Ἔτσι, ἴσα ἴσα,
νὰ βάλω ἕναν τίτλο

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2015

Μεγαλακρία (3)

Θεραπεία
Διασφεινοειδική αφαίρεση επιτυγχάνει υποστροφή σε 50-70% των περιπτώσεων. Καθοριστικοί παράγοντες είναι τα επίπεδα της ορμόνης, το μέγεθος του αδενώματος, η επέκταση εκτός υπόφυσης, η διήθηση της σκληράς μήνιγγας. Οι επιπλοκές της επέμβασης είναι σπάνιες (περίπου 7%) και περιλαμβάνουν εκροή ΕΝΥ, άποιο διαβήτη και υποφυσιακή ανεπάρκεια. Υποτροπή της νόσου προκύπτει σε 6%
Ακτινοθεραπεία
Συμβατική με εξωτερική δέσμη. Τα αποτελέσματα μπορεί να εμφανιστούν έως και 20 χρόνια μετά. Συχνή επιπλοκή η υποφυσιακή ανεπάρκεια
Στερεοτακτική (Gamma Knife, Cyber Knife)
Χρησιμοποιεί κοβάλτιο. Είναι εφ' άπαξ χορήγηση μίας μεγάλης δόσης με μεγάλη ακρίβεια γύρω από το αδένωμα. Προυποθέσεις για την εφαρμογή της είναι διάμετρος του αδενώματος <3 cm και απόσταση τουλάχιστον 3 mm από το οπτικό χίασμα. Ύφεση της νόσου στο 25% μετά 3 χρόνια και στο 50% μετά 5 χρόνια. Υπάρχει πιθανότητα υποφυσιακής ανεπάρκειας και σπάνια επιπλοκή είναι η εγκεφαλική νέκρωση
Φαρμακευτική θεραπεία
Αγωνιστές ντοπαμίνης: έχουν φτωχά αποτελέσματα. Μικρή μείωση των συμπτωμάτων της νόσου σε 10-15% των ασθενών. Η βρωμοκρυπτίνη χορηγείται σε δόση 7,5 -80 mg/ημέρα. Λίγο πιό αποτελεσματική η καμπεργολίνη 0,5 mgr/ημέρα (μπορεί να προκαλέσει βαλβιδοπάθεια). Οι αγωνιστές ντοπαμίνης συνιστώνται όταν τα ανάλογα σωματοστατίνης στη μέγιστη δόση τους δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα
Ανάλογα σωματοστατίνης μακράς διάρκειας
Ασφαλή και αποτελεσματικά. Αναστέλλουν την έκκριση GH 45 φορές πιό ισχυρά από την ενδογενή σωματοστατίνη. Υπάρχει η οκτρεοτίδη (Somatostatin LAR) σε δόση 20 -30 mg im/4 εβδομάδες και η
λανρεοτίδη (Somatulin Autogel) σε δόση 60-120 mg υποδόρια. Απαντά περίπου το 70% των ασθενών και μειώνεται το αδένωμα κατά 20%. Παρενέργειες είναι ο μετεωρισμός, και ο σχηματισμός χολόλιθων (σπάνια χολοκυστίτιδα και παγκρεατίτιδα)
Ανταγωνιστές υποδοχέων GH
To pegvisomant (Somavert) υποδόρια άπαξ ημερησίως 15-20 mg επαναφέρει τα επίπεδα IGF-1 σε 70-95% των ασθενών μέσα σε δύο χρόνια. Συχνότερη παρενέργεια η διαταραχή ηπατικής λειτουργίας (συνήθως παροδική). Έχουν αναφερθεί φλεγμονή στο σημείο της ένεσης, λιποδυστροφία, αύξηση του μεγθους του αδενώματος αν και δεν έχει διευκρινιστεί αν οφείλεται στο φάρμακο ή στην βιολογική συμπεριφορά του αδενώματος

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Μεγαλακρία (2)

Κλινική εικόνα
Kεφαλαλγίες, άφθονες εφιδρώσεις κυρίως το βράδυ, διόγκωση μαλακών μορίων, αρθραλγίες, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, αλλαγή φωνής
Με την πάροδο του χρόνου πάχυνση μύτης, προβολή ζυγωματικών, χειλέων, γλώσσας, κάτω γνάθου, αραίωση δοντιών, προγναθισμός. Παραμόρφωση σπονδύλων και κύφωση (λόγω αυξημένης παραγωγής κολλαγόνου και σχηματισμού νέου οστίτη οστού)
Οφθαλμοπληγία, βλεφαρόπτωση, υπογονιμότητα, ζάλη, έμετοι
Επιπλοκές
Καρδιαγγειακό: υπέρταση 30-60%, μυοκαρδιοπάθεια
Αναπνευστικό: άπνοια ύπνου 60-80%, διαταραχή αερισμού των πνευμόνων
Μυοσκελετικό: οστεοαρθροπάθεια 70%, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα 60%
Μεταβολικές: αντίσταση στην ινσουλίνη και διαβήτης τύπου 20- 50%
Nεοπλασίες: αύξηση καρκίνου παχέος, μαστού, προστάτη. Επίσης συχνά εμφανίζεται πολυοζώδης βρογχοκήλη και υπερπλασία προστάτη
Ορμονικός και βιοχημικός έλεγχος
IGF-1 σταθερά αυξημένος. GH > 2.5 μg/l αποτελεί ισχυρή ένδειξη. OGTT με 75 γρ γλυκόζης και μέτρηση GH ανά 30 λεπτά μέχρι τις 2 ώρες (δεν καταστέλλεται <1μg/l). Αυξημένη GH προκαλούν η νεφροπάθεια και ο ΣΔ
Απεικόνιση
MRI υπόφυσης η εξέταση εκλογής
Οφθαλμολογική εξέταση
Το 20% των ασθενών οπτικές διαταραχές
Διαφορική διάγνωση
Η επιβεβαίωση βιοχημικά και ορμονικά της μεγαλακρίας χωρίς ανεύρεση υποφυσιακού αδενώματος επιβάλλει αναζήτηση άλλων αιτίων. Ο ακτινολογικός έλεγχος μπορεί να αποκαλύψει όγκους παγκρέατος ή πνευμόνων. Το ολόσωμο σπινθηρογράφημα με οκτρεοτίδιο (Octreoscan) μπορεί να αποκαλύψει νευροενδοκρινείς όγκους

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Μεγαλακρία

Υπερέκκριση αυξητικής μετά την σύγκλιση των επιφύσεων των μακρών οστών. Το συχνότερο αίτιο (95%) είναι αδένωμα στην υπόφυση
Η αυξητική ορμόνη (GH) είναι πρωτείνη, αποτελείται από 191 αμινοξέα, είναι αναβολική και εκκρίνεται κατά ώσεις από τα σωματοτρόπα κύτταρα της υπόφυσης (περίπου 10 ώσεις το 24ωρο και κυρίως την νύχτα) . Οι υποθαλαμικοί ρυθμιστικοί παράγοντες της είναι η GHRH και η σωματοστατίνη. Την έκκριση της ρυθμίζει και η γκρελίνη που συντίθεται κυρίως στο ΓΕΣ σαν απάντηση στη λήψη/απορρόφηση τροφής
Υποδοχείς της GH βρίσκονται κυρίως στο ήπαρ και τους χόνδρους. Επάγει κυρίως στο ήπαρ τη σύνθεση IGF-1 o οποίος διαγείρει την παραγωγή κυττάρων και αναστάλλει την απόπτωση (επάγει την αύξηση κυρίως οστών, χόνδρων και μυών)
Η GH δρα στον μεταβολισμό των λιπών, των πρωτεινών και των υδατανθράκων
H μεγαλακρία είναι νόσος που εξελίσεται με βραδύ ρυθμό και η διάγνωση μπορεί να γίνει μέχρι και 3-4 χρόνια μετά την έναρξη. Μέση ηλικία διάγνωσης 40 για τους άνδρες και 45 για τις γυναίκες. Ετησίως αναφέρονται 3-4 περιστατικά / 1.000.000 ατόμων
Γενετικά σύνδρομα
Η πολλαπλή ενδοκρινική νεοπλασία τύποι 1 (ΜΕΝ-1):υπερπαραθυρεοειδισμός, νευροενδοκρινείς όγκοι (πχ γαστρίνωμα, ινσουλίνωμα), όγκοι επινεφριδίων, άλλοι ενδοκρινείς η μη όγκοι και μπορεί να συνοδεύεται από μεγαλακρία
Το σύνδρομο McCune-Albright πολύ σπάνιο, μπορεί να συνοδεύεται από μεγαλακρία
Το σύνδρομο Carney με μεγαλακρία, άμφω μικροοζώδη υπερπλασία επινεφριδίων, δερματικές βλάβες και καρδιακό μύξωμα
Σπάνια έχει περιγραφεί υπερέκκριση GHRH από γαγγλιοκύττωμα, αμάρτωμα ή γλοίωμα του εγκεφάλου. Είναι συχνότερο από όγκους του παγκρέατος ή καρκινοειδή των βρόγχων
Έκτοπη έκκριση GH πολύ σπάνια έχει αναφερθεί από όγκους παγκρέατος, πνευμόνων, επινεφριδίων και λεμφώματα
Αιτιοπαθογένεια
Υπεύθυνο για την πορεία των σωματοτρόφων κυττάρων είναι το γονίδιο Prophet η Pit 1. Ο σχηματισμός αδενώματος προ/υποθέτει πλήθος μεταβολών (αστάθεια χρωματοσωμάτων , μεταλλάξεις και επιγενετικές αλλαγές)
Ιστολογία
To 95-98% των περιπτώσεων οφείλεται σε υπερέκκριση GH από καλόηθες μονοκλωνικό αδένωμα της υπόφυσης (σωματοτρόπα κύτταρα). Τα καρκινώματα είναι σπανιώτατα
Το 70% είναι μακροαδενώματα (>10mm) . Υπάρχουν αδενώματα με πυκνή κοκκίωση, που δίνουν καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα και με αραιή κοκκίωση που εμφανίζονται σε νεώτερα άτομα και είναι πιό επιθετικά. Σε 25% συνυπάρχει παραγωγή προλακτίνης. H ταυτόχρονη έκκριση άλλων υποφυσιακών ορμονών είναι εξαιρετικά σπάνια

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Ludwig Wittgenstein

Φιλόσοφος, μηχανικός, πολεμιστής και ...κηπουρός.
 Philosopher, engineer, warrior and ...gardener.
«Τα όρια της γλώσσας (μου) είναι και τα όρια του μυαλού μου. Οι γνώσεις μου περιορίζονται σε ό,τι μπορώ να αποτυπώσω λεκτικά».
Με τις ρηξικέλευθες ιδέες του και την εκκεντρικότητα που τον χαρακτήριζε ο Λούντβιχ Βίτγκενσταϊν μυθοποιήθηκε και θεωρείται πλέον μία από τις πιο σημαίνουσες προσωπικότητες του περασμένου αιώνα. Μοναχικός, ομοφυλόφιλος, επιδεικτικά σχεδόν αδιάφορος για τον ακαδημαϊκό χώρο, ασκητικός και ευάλωτος στην ανάγκη του για το ενδιαφέρον των φίλων, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους διανοητές. Με τις ιδέες του για τη λογική και τη γλώσσα αμφισβήτησε τις παραδεδομένες θέσεις και απέρριψε παραδοσιακές εναλλακτικές. Χαρακτηριστικά έλεγε: «Θα μου φαινόταν γελοίο να αμφισβητούσε κανείς την ύπαρξη του Ναπολέοντα. Αν κάποιος όμως υποστήριζε ότι η Γη είναι μόλις 150 ετών, θα είχα μεγαλύτερη περιέργεια να τον ακούσω».
Σήμερα, ο τάφος του Βίτγκενσταϊν στο Κέιμπριτζ κοσμείται από το ομοίωμα μιας ανεμόσκαλας, η οποία αποτελεί στην ουσία αναφορά σε μια πρόταση του ‘’Τractatus”: «Οι προτάσεις μου αποτελούν διευκρινίσεις, όταν αυτός που με καταλαβαίνει, τελικά τις αναγνωρίσει ως στερημένες από νόημα, αφού πρώτα με τη βοήθεια τους – πατώντας πάνω τους - τις υπερπηδήσει και προχωρήσει πέρα από αυτές. Πρέπει, θα λέγαμε, να πετάξει μακριά την ανεμόσκαλα, αφού ανέβει πρώτα σε αυτή»                                                                               (Tractatus Logico-Philosophicus 6.54).

Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Διαβήτης κύησης (3)

Θεραπεία
Βασική η αλλαγή του τρόπου ζωής. Διατροφή, άσκηση, διακοπή καπνίσματος και αν χρειαστεί χορήγηση ινσουλίνης. Βελτίωση σωματικού βάρους πριν την εγκυμοσύνη και συντήρηση σε όλη τη διάρκεια της. Η διατροφή αποκαθιστά την ευγλυκαιμία και αποτρέπει την κέτωση. Είναι πολύ σημαντικό να επιτευχθεί βέλτιστο βάρος πριν την εγκυμοσύνη. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό η σύσταση είναι σε ΒΜΙ<18 kg/m2 η αύξηση να είναι 12.5-18 κιλά, σε ΒΜΙ 18.5-24.9 kg/m2 αύξηση 11.5-16 κιλά, σε ΒΜΙ 25.0-29.9 kg/m2 αύξηση 7-11.5 κιλά και σε ≥30.0 kg/m2 αύξηση 5-9 κιλά
Δεν υπάρχει σαφής απόδειξη για την ανάγκη τροποποίησης της διατροφής ανάλογα με την φυλή και την ηλικία της μητέρας. Σαφώς δίνονται οδηγίες σε πολύδυμη κύηση. Δεν υπάρχει συμφωνία για την κατανομή των θερμίδων και την κατανομή των υδατανθράκων ανά γεύμα. Η απώλεια βάρους στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ένα θέμα προς συζήτηση
Υπογλυκαιμικοί παράγοντες
Η γλυβενκλαμίδη και η μετφορμίνη έχουν προταθεί για την θεραπεία του διαβήτη κύησης
Η γλυβενκλαμίδη πιθανότατα δεν περνάει τον πλακούντα. Η χρήση της στη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν έχει σχετιστεί με υπογλυκαιμία ή συγγενείς ανωμαλίες του νεογνού. Από τυχαιοποιημένες μελέτες φαίνεται ότι είναι συγκρίσιμη με την ινσουλίνη όσον αφορά την αποτελεσματικότητα της στην μακροσωμία
Αντίθετα η μετφορμίνη περνά εύκολα τον πλακούντα, αλλά η χρήση της δεν έχει σχετιστεί με συγγενείς ανωμαλίες. Δεν είναι συγκρίσιμη με την ινσουλίνη στην αποτελεσματικότητα. Μία πιθανή ένδειξη της είναι στο πρώτο 3μηνο της κύησης σε γυναίκες με PCO για να προλάβει την ανάπτυξη διαβήτη κύησης, αλλά αυτό δεν έχει αποδειχθεί
Ινσουλίνη
Οι ταχείας δράσης lispro και aspart δεν περνούν τον πλακούντα. Είναι ασφαλείς θεραπευτικές επιλογές με παρόμοια αποτελεσματικότητα. Η ινσουλίνη NPH (neutral protamine Hagedorn) πριν τον ύπνο βελτιώνει την υπεργλυκαιμία νηστείας. Πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε ινσουλίνη detemir που αποδείχθηκε αποτελεσματική και ασφαλής. Οι γυναίκες που παίρνουν detemir ή glargine πριν την εγκυμοσύνη μπορούν να συνεχίσουν και σε όλη τη διάρκεια
Συμπεράσματα
. Ο διαβήτης κύησης είναι στενά συνδεδεμένος με ΣΔ 2. Είναι παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη σε επόμενη κύηση και ΣΔ 2 στην συνέχεια
. Ο εμβρυικός προγραμματισμός του παγκρέατος για χαμηλή έκκριση ινσουλίνης είναι κατάλληλος για το έμβρυο αλλά εμποδίζει την προσαρμογή του σε άλλου είδους διατροφή και μπορεί να προκαλέσει δυσανεξία στη γλυκόζη. Επίσης η υψηλή έκκριση ινσουλίνη από το έμβρυο μπορεί να εξαντλήσει το πάγκρεας
. Τα κριτήρια σε OGTT με 75 gr γλυκόζης είναι : γλυκόζη νηστείας >92 mg/dl, στη 1 ώρα >180 mg/dl, στις 2 ώρες 153 mg/dl
. follow-up : της μητέρας -σάκχαρο, Hbaic, φρουκτοζαμίνη, βάρος σώματος- , του εμβρύου - βάρος, πολυ/υδράμνιο, περίμετρος κεφαλής και κοιλιάς και μήκος μηριαίου
. Δίαιτα που αποκαθιστά την ευγλυκαιμία, αποτρέπει την κέτωση και βοηθά να αποκτήσουμε το βέλτιστο βάρος
. Υπογλυκαιμικοί παράγοντες έχουν προταθεί. Η μετφορμίνη δίνεται με ασφάλεια σε επιλεγμένες περιπτώσεις
. Η χορήγηση ινσουλίνης είναι ο βασικός τρόπος αντιμετώπισης του διαβήτη κύησης. Τα ταχείας δράσης ανάλογα  lispro και aspart και η ενδιάμεσης δράσης detemir είναι πολύ αποτελεσματικά και απόλυτα ασφαλή

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2015

Ένας θάνατος στην οικογένεια

Η ζωή εδώ ήταν τόσο ρυθμισμένη και διαχωρισμένη, που μπορούσες να την καταλάβεις γεωμετρικά και βιολογικά. Το ότι η ζωή είχε στενή σχέση με κάτι που βράζει, κάτι άγριο και χαοτικό, που το έβλεπες σε άλλες μορφές ζωής, για παράδειγμα στην τεράστια συγκέντρωση γυρίνων ή αυγών ψαριών ή αυγών εντόμων όπου η ζωή δείχνει σαν να βγαίνει από ένα αστείρευτο πηγάδι, ήταν αδύνατο να το πιστέψεις
Κι όμως συνέβαινε
Το χαώδες και το απρόβλεπτο εκπροσωπούν και τους όρους της ζωής και την παρακμή της, το ένα δεν κάνει χωρίς το άλλο, και μολονότι σχεδόν όλοι μας οι κόποι είναι για να την κρατήσουμε μακριά, δεν χρειάζεται παρά μία απειροελάχιστη στιγμή παραίτησης, για να ζήσουμε στο φως της κι όχι στη σκιά της, όπως τώρα. Το χάος είναι κάτι σαν τον νόμο της βαρύτητας, καθώς και ο ρυθμός που νιώθεις την ιστορία, όπως την ανάπτυξη κάποιων πολιτισμών έως την κατάρρευση τους, ίσως αυτό προκαλέι αυτά τα φαινόμενα. Προφανές είναι ωστόσο, ότι τα εξωτερικά σημεία μοιάζουνε, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, γιατί και στο απόλυτο χάος και στην απόλυτη ρύθμιση και τάξη, το ζωντανό πλάσμα δεν μετράει τίποτα. Η ζωή είναι το παν. Όσο ελάχιστα νοιάζεται η καρδιά για το ποιά ζωή χτυπάει, άλλο τόσο ανησυχεί η πόλη για το ποιός καλύπτει τις διάφορες λειτουργίες της
                                                                               Κνάουσγκορντ

Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Διαβήτης κύησης (2)

Διάγνωση
Τα τελευταία χρόνια έχουν προταθεί διάφορα κριτήρια που βασίζονται σε τιμές σακχάρου μετά από OGTT. Το σπουδαιότερο στο διαβήτη κύησης είναι να αποφύγουμε επιπλοκές του εμβρύου/νεογνού και της μητέρας. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο όριο της μητρικής γλυκόζης που να σημαίνει σημαντική αύξηση των επιπλοκών. Αντίθετα υπάρχει γραμμική σχέση ανάμεσα στο βαθμό γλυκαιμίας και τις επιπλοκές (βάρος γέννησης >90η θέση, καισαρική, νεογνική υπογλυκαιμία, C-πεπτίδιο στο αίμα του πλακούντα >90η θέση)
Γίνεται OGTT με 75 gr γλυκόζης και λαμβάνεται δείγμα σε 0'-60'-120'. Και με μία μόνο παθολογική τιμή επιβεβαιώνεται η διάγνωση.
Ο Διεθνής Σύλλογος για τον Διαβήτη και την Κύηση (International Association of Diabetes and Pregnancy) έδωσε όριο γλυκόζης νηστείας τα 92mg/dl και μετά από OGTT στη μία ώρα 180 και στις δύο ώρες 153 mg/dl. Γυναίκες που υπερβαίνουν αυτά τα όρια έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν επιπλοκές. Σύμφωνα με τα ίδια κριτήρια εάν γυναίκα έχει γλυκόζη νηστείας >126mg / dl ή τυχαία μέτρηση γλυκόζης >200 mg / dl ή Hbaic >6,5% τότε έχει ΣΔ
Συστήνεται μέτρηση γλυκόζης νηστείας ή Hbaic πριν την 13η εβδομάδα κύησης. Σε όλες τιε εγκυμοσύνες πρέπει να γίνεται OGTT με 75 gr γλυκόζης την 24η-28η εβδομάδα κύησης
Follow-up
Στη μητέρα παρακολουθούνται μετρήσεις γλυκόζης, Hbaic, φρουκτοζαμίνη και βάρος σώματος. Οι μετρήσεις γλυκόζης γίνονται πρωί (νηστείας) και μία ώρα μετά το γεύμα. Με ΥΗΓ παρακολουθείται το βάρος του εμβρύου, η περίμετρος κεφαλής και κοιλιάς, το μήκος του μηριαίου και η ποσότητα αμνιακού υγρού (πολυ/υδράμνιο). Η ανάπτυξη του εμβρύου το 2ο και 3ο τρίμηνο της κύησης είναι η πιό σημαντική κλινική παρατήρηση
Οδηγίες
. Μέτρηση σακχάρου πρωί νηστική και 1 ώρα μετά το γεύμα
. Δίνουμε συγκεκριμένους στόχους
. Γλυκόζη νηστείας 65-95 mg/dl και 1 ώρα μετά γεύμα <140 mg/dl. 
. Δεν υπάρχει ανάγκη μέτρησης ρουτίνας Hbaic το 2ο και 3ο τρίμηνο της κύησης

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2015

Διαβήτης κύησης

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον για τρεις βασικούς λόγους. Είναι πολύ συχνή πάθηση (μέχρι 16% των εγκύων σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου), μπορεί να επηρεάσει και την μητέρα και το έμβρυο, και με την κατάλληλη θεραπεία βελτιώνεται η υγεία της μητέρας και μειώνεται η περιγεννητική νοσηρότητα και θνητότητα
Διαβήτης κύησης ορίζεται ως η δυσανεξία της γλυκόζης που αναγνωρίζεται ή εμφανίζεται για πρώτη φορά στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης η αντίσταση στην ινσουλίνη αυξάνεται λόγω παραγωγής ορμονών από τον πλακούντα που ανταγωνίζονται την δράση της. Αυτή η αντίσταση προστίθεται στην γενετική προδιάθεση και τον τρόπο ζωής (παχυσαρκία, έλλειψη άσκησης). Εάν υπάρχει επαρκής απελευθέρωση ινσουλίνης από το πάγκρεας της μητέρας, το έμβρυο διατηρεί φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης και δεν επηρεάζεται. Αν η απελευθέρωση ινσουλίνης είναι ανεπαρκής, προκύπτει υπεργλυκαιμία (διαβήτης κύησης) και αυξημένη ποσότητα γλυκόζης μεταφέρεται μέσω του πλακούντα στο έμβρυο. Ούτε η ινσουλίνη της μητέρας ούτε η ινσουλίνη του εμβρύου διαπερνά τον πλακούντα. Η αντίσταση στην ινσουλίνη διαρκεί μέχρι τον τοκετό
Οι βραχυπρόθεσμες επιπλοκές για μητέρα με διαβήτη κύησης είναι προ/εκλαμψία, πολυ/υδράμνιο και καισαρική τομή. Για το έμβρυο είναι περιγεννητική νοσηρότητα/θνητότητα, μακροσωμία, τραύμα στη διάρκεια του τοκετού, υπογλυκαιμία, υπερχολερυθριναιμία και υπασβεστιαιμία
Υπάρχει η θεωρία ότι περιβαλλοντική επίδραση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια στη διάρκεια της ζωής. Ας υποθέσουμε ότι το πάγκρεας του εμβρύου μπορεί να παράγει ινσουλίνη από 0 έως 100 (αυθαίρετες μονάδες) και δεν έχει γεννετική προδιάθεση για ΣΔ. Σε υποσιτισμό της μητέρας το εμβρυικό πάγκρεας παράγει μικρότερες ποσότητες ινσουλίνης (πχ από 0 έως 40) για να μεταβολίσει την μειωμένη ποσότητα γλυκόζης που φτάνει από την μητέρα. Το πάγκρεας, που ακόμα δεν έχει πλήρως αναπτυχθεί, αναπτύσει μία "πλαστικότητα" και χάνει την ικανότητα να παράγει μεγαλύτερες ποσότητες ινσουλίνης (πχ από 60 έως 100). Μετά τον τοκετό, το νεογνό δεν έχει εμφανείς μεταβολικές επιπλοκές, αλλά αν αργότερα στη ζωή του εκτεθεί σε μεγάλες ποσότητες υδατάνθρακα δεν έχει την δυνατότητα να ανταποκριθεί
Στην αντίθετη περίπτωση, σε παχυσαρκία της μητέρας, το εμβρυικό πάγκρεας παράγει μεγάλες ποσότητες ινσουλίνης μόνιμα και αν στη διάρκεια της ενήλικης ζωής εκτεθεί σε αυξημένα επίπεδα υδατάνθρακα δεν μπορεί να ανταποκριθεί (εξάντληση του παγκρέατος)
Επομένως και ο υποσιτισμός και η υπερφαγία κατά τη διάρκεια της κύησης μέσω διαφορετικών παθοφυσιολογικών μηχανισμών μπορεί να προκαλέσουν ΣΔ 2 στη διάρκεια της ενήλικης ζωής
Βεβαίως ο όρος "πλαστικότητα¨παγκρέατος απαιτεί παθοφυσιολογική υποστήριξη. Υπάρχει η υπόθεση ότι δίαιτα υψηλή σε λίπος επηρεάζει σημαντικά γονίδια στο β-κύτταρο καθώς και την έκφραση πρωτεινών. Πειραματικά στοιχεία δείχνουν τη σύνδεση μεταξύ πρόωρης διατροφής και μεταβολισμού γλυκόζης στην ενήλικη ζωή. Σημαντικός είναι ο ρόλος των microRNAs (miRNAs) σ' αυτούς τους γενετικούς μηχανισμούς

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Nikolaus Lenau

Αφού κι η τελευταία εχάθη μάχη,
τρεις ιππείς επιστρέφουνε μονάχοι.
Από βαθειές πληγές το αίμα ρέει
ζεστό, τ’ άλογο σκύβει να το εισπνέει.
Από τη σέλα το αίμα τ’ αναβάτου,
κι από τους χαλινούς, έφτασε κάτου.
Αγάλι αγάλι τ’ άλογο πηγαίνει,
αλλά το αίμα τρέχει και πληθαίνει.
Οι τρεις ιππείς πηγαίνουνε πλάι πλάι,
ο ένας στον άλλο γέρνει κι ακουμπάει.
Στο πρόσωπο βλέπουν ο ένας τον άλλο,
και λένε μ’ αναστεναγμό μεγάλο:
- Από μια κόρη τρυφερά αγαπούμαι,
γι’ αυτό τώρα πεθαίνοντας λυπούμαι.
- Έχω χτήματα πολλά, σπίτια και δάση,
κι η νύχτα έτσι νωρίς θα με σκεπάσει.
- Δεν έχω πάρεξ το Θεό του κόσμου,
μα πόσο με φοβίζει ο θάνατός μου!
Και καθώς με τ’ άλογά τους προχωρούνε,
τρία κοράκια γύρω τους πετούνε.
Τους μοιράζονται, κρώζοντας καθένα:
- Δικοί σας οι δυο, κι ο τρίτος εμένα.

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

Να σου πω μιά ιστορία

– Βλέπεις Ντεμιάν, εσύ, εγώ και όλοι μας έχουμε εκπαιδευθεί σ´αυτήν την ηλίθια ιδεολογία. Πάντοτε κάτι μας λείπει για να νιώσουμε ικανοποιημένοι, και δυστυχώς μόνο αν είσαι ικανοποιημένος μπορείς να απολαύσεις όσα έχεις.
– Γι αυτό, μάθαμε πως τάχα η ευτυχία θα έλθει όταν ολοκληρώσουμε αυτό που μας λείπει… Και επειδή πάντα κάτι λείπει, ξαναγυρίζουμε στην αρχή και δεν απολαμβάνουμε ποτέ την ζωή…Τι θα συνέβαινε όμως, αν η φώτιση ερχόταν στις ζωές μας και αντιλαμβανόμαστε, έτσι ξαφνικά, ότι τα ενενήντα εννιά φλουριά μας είναι το 100% του θησαυρού; Οτι δεν μας λείπει τίποτα, κανένας δεν μας έκλεψε τίποτα, το εκατό δεν είναι καθόλου πιο στρογγυλός αριθμός από το ενενηντα εννιά; Οτι αυτό, είναι μόνο μια παγίδα, ένα καρότο που έβαλαν μπροστά μας, για να είμαστε βλάκες, για να σέρνουμε το κάρο, κουρασμένοι, κακόκεφοι, δυστυχείς και συμβιβασμένοι; Μια παγίδα για να μην σταματήσουμε ποτέ να σπρώχνουμε και να μείνουν όλα όπως έχουν. Αιωνίως τα ίδια. Πόσα θα άλλαζαν αν μπορούσαμε να απολαύσουμε τους θησαυρούς μας, έτσι ακριβώς όπως είναι. Ετσι ακριβώς όπως τους κατέχουμε. Προσοχή όμως Ντεμιάν. Το να παραδεχτείς ότι το ενενηνταεννιά είναι ο θησαυρός, δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις τους στόχους σου. Δεν σημαίνει άραγμα, συμβιβασμός με οτιδήποτε. Γιατί άλλο το να παραδέχεσαι, κι άλλο το να συμβιβάζεσαι.

                                                                                            Χόρχε Μπουκάι

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Δείκτες οστικού μεταβολισμού

Οστίτης ιστός: μεταβολικά δραστήριος ιστός, ανανεώνεται συνεχώς μέσω της οστικής ανακατασκευής με τους οστεοβλάστες (παραγωγή) και τους οστεοκλάστες (απορρόφηση)
Υπάρχουν δείκτες βιοχημικοί που αντανακλούν είτε την παραγωγή είτε την απορρόφηση και χρησιμεύουν στην πρόβλεψη οστικής απώλειας, τον κίνδυνο κατάγματος και την παρακολούθηση ασθενών με οστεοπόρωση
Η οστική απώλεια εξαρτάται από παράγοντες όπως η ηλικία εμμηνόπαυσης, το φύλο, η σκελετική θέση. Δεν είναι ξεκάθαρο αν οι οστικοί βιοχημικοί δείκτες μπορούν να ανιχνεύσουν ασθενείς με ταχύ οστικό μεταβολισμό (fast bone loosers) ή να αντικαταστήσουν την μέτρηση οστικής μάζας
Από μεγάλες μελέτες φαίνεται ότι γυναίκες στην εμμηνόπαυση με αυξημένους δείκτες οστικής απορρόφησης έχουν αυξημένο κίνδυνο μελλοντικά και σπονδυλικού και μη σπονδυλικού κατάγματος
Οστική παραγωγή
. Αλκαλική φωσφατάση (ολική και οστική) αίματος
. Οστεοκαλσίνη αίματος
. Προκολλαγόνο 1 (καρβοξυτελικό άκρο) αίματος PICP
. Προκολλαγόνο 1 (αμινοτελικό άκρο) αίματος PINP
Oστική απορρόφηση
. Πυριδολίνη ούρων PYD
. Δεσοξυπυριδολίνη ούρων DPD
. Tελοπεπτίδιο του κολλαγόνου 1 (καρβοξυτελικό άκρο) αίματος-ούρων CTX
. Tελοπεπτίδιο του κολλαγόνου 1 (αμινοτελικό άκρο) αίματος ούρων NTX
. Kλάσμα όξινης φωσφατάσης αίματος (ανθεκτικό στο τρυγικό άλας) TRAP5b
. Oστική σιαλοπρωτείνη αίματος BSP

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Οι πληροφοριοδότες

...Κανείς δεν αντιλαμβάνεται τη σημασία αυτού που συμβαίνει, τη στιγμή που συμβαίνει
Αν εμφανιζόταν ένα τζίνι και μου 'δινε τρεις ευχές, εγώ αυτό θα του ζητούσα: να μάθω πως ν' αναγνωρίζω πράγματα που αργότερα θα γίνουν σημαντικά
Όχι για τους άλλους-αυτό είν' εύκολο
Όλοι καταλάβαμε ότι αυτό που έγινε με τον Γαϊτάν ήταν η ταφόπλακα. Όταν τον σκότωσαν όλοι καταλάβαμε ότι αυτή η χώρα δεν θα ορθοποδούσε ποτέ
Όχι , με τα δημόσια πράγματα είναι αλλιώς
Εγώ θέλω ν' αναγνωρίζω τα πράγματα που συμβαίνουν σε έναν άνθρωπο, μιά φράση του καλύτερου σου φίλου, κάτι που βλέπεις τυχαία-κανείς δεν ξέρει ότι είναι σημαντικό, αλλά εγώ θέλω να το ξέρω
                                                                                                              Gabriel Vasquez

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Addison


Αίτια
Αυτοάνοση καταστροφή
Μεταστατική νόσος ή λέμφωμα
Αιμορραγία
Φλεγμονές (φυματίωση, CMV, HIV, ιστοπλάσμωση, κοκκιοειδομύκωση, μυκητίαση)
Αδρενολευκοδυστροφία
Διηθητικά νοσήματα (αμυλοείδωση, αιμοχρωμάτωση)
Συγγενής επινεφριδιακή υπερπλασία
Οικογενής ανεπάρκεια γλυκοκορτικοειδών και υποπλασία
Φάρμακα (κετοκοναζόλη, μετυραπόνη, τριλοστάνη, αμινογλουτεθιμίδη, μιτοτάνη, ετομιτίδη)
Συμπτώματα οξείας επινεφριδικής κρίσης               Χρόνια ανεπάρκεια επινεφριδίων

Υπόταση και shock                                                        Κόπωση, ανορεξία, απώλεια βάρους
Πυρετός, αφυδάτωση                                                     Υπέρχρωση
Ναυτία, εμετός, ανορεξία                                               Υπόταση και ορθοστατική
Κόπωση, κατάθλιψη                                                       Γαστρεντερικές διαταραχές
Υπογλυκαιμία                                                                 Κατανάλωση άλατος
Αντιμετώπιση οξείας κρίσης
1. Υδροκορτιζόνη (sodium phosphate ή sodium succinate) 100 mg ενδοφλέβια/6 ώρες το πρώτο 24ωρο (συνήθης χρόνος βελτίωσης οι πρώτες 12 ώρες)
2. Όταν ο ασθενής σταθεροποιηθεί 50 mg / 6 ώρες
3. Σε επιπλοκές διατηρολυμε τη δόση στα 200-400 mg/ ημέρα
4. Σταθεροποιούμε τη δόση και αντιμετωπίζουμε τον όγκο, την αφυδάτωση, την υπογλυκαιμία και τους εκλυτικούς παράγοντες
5. Αν χρειάζεται προσθέτουμε αλατοκορτικοειδές
Χρόνια υποκατάσταση
1. Υδροκορτιζόνη 10-15 mg το πρωί, 5-10 mg νωρίς το απόγευμα (4-5 μμ για αποφυγή αυπνίας)
2. Φλουροκορτιζόνη 0.05-0.1 mg σε μία δόση πρωινή
3. Κλινική εκτίμηση : διατήρηση βάρους, αρτηριακής πίεσης και ηλεκτρολυτών και αίσθηση καλής υγείας του ασθενούς
4. Eκπαίδευση του ασθενούς για αντιμετώπιση καταστάσεων stress και κάρτα medical alert
Απάντηση στη θεραπεία
Οδηγά σημεία για επαρκή θεραπεία είναι η καλή όρεξη και η αίσθηση καλής υγείας. Ασθενείς που υπερ/θεραπεύονται κινδυνεύουν από Cushing και οστεοπόρωση. Η υποκατάσταση θα πρέπει να δίνεται στη μικρότερη δυνατή δόση που δίνει στον ασθενή αίσθηση καλής υγείας
Η μέτρηση κορτιζόλης ούρων 24/ώρου δεν είναι καλός δείκτης επαρκούς υποκατάστασης. Επίσης η μέτρηση ACTH δεν είναι καλός δείκτης και συχνά παρατηρούνται αυξημένα επίπεδα παρά την επαρκή υποκατάσταση. Η μέτρηση κορτιζόλης σε πολλές μετρήσεις στη διάρκεια της ημέρας δεν είναι ευρέως αποδεκτή. Επομένως χρησιμοποιούνται κυρίως κλινικά και όχι βιοχημικά κριτήρια.
Η επαρκής θεραπεία σημαίνει εξαφάνιση ατονίας, αδιαθεσίας, κόπωσης, ανορεξίας, γαστρεντερικών συμπτωμάτων, υπέρχρωσης και επιστροφή σε φυσιολογικό βάρος
Η επαρκής υποκατάσταση με αλατοκορτικοειδές ελέγχεται με την αρ. πίεση (φυσιολογική, χωρίς ορθοστατισμό) και τους ηλεκτρολύτες (εντός φυσιολογικών ορίων). Επίσης η plasma renin activity (PRA) <5ng/mL/h σημαίνει σωστή θεραπεία

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Τρυποκάρυδος

Πάρτε μια κάποια νύχτα τον Αύγουστο. Η Πριγκίπισσα Λη-Τσέρι αγνάντευε απ' το παράθυρο της σοφίτας της. Ήτανε πανσέληνος. Το φεγγάρι είχε στρογγυλέψει τόσο πολύ που κόντευε να κατρακυλήσει. Φαντάσου να ξυπνάς και να βρίσκεις το φεγγάρι τάβλα στο πάτωμα του λουτρού, σαν το μακαρίτη τον Έλβις Πρίσλεϋ, δηλητηριασμένο από παγωτό μπανάνα.
Ήταν ένα φεγγάρι που μπορούσε να ξυπνήσει άγρια πάθη σε μια κοιμισμένη αγελάδα.
Ένα φεγγάρι που μπορούσε να διαολέψει το κάθε κουνελάκι.
Ένα φεγγάρι που μπορούσε να κάνει τις κοτρώνες να μοιάζουν σεληνόλιθοι, να μεταμορφώσει την Κοκκινοσκουφίτσα σε μεγάλο κακό λύκο.
Πάνω από μια ώρα, η Λη-Τσέρι αγνάντευε το άπειρο τ' ουρανού.
"Έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι;" ρώτησε η Πριγκίπισσα το Μαγεμένο Βασιλόπουλο.
Το Μαγεμένο Βασιλόπουλο έκανε σα να του 'χαν κάνει μια χαζή ερώτηση. Ίσως και να 'ταν έτσι. Το ίδιο ερώτημα στη Ρέμινγκτον SL3 έδωσε την εξής απάντηση:
«Ο Αλμπέρ Καμύ έγραψε πως το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι αν πρέπει ν' αυτοκτονείς ή όχι.
Ο Τομ Ρόμπινς έγραψε πως το μόνο σοβαρό ερώτημα είναι αν ο χρόνος έχει αρχή και τέλος.
Σίγουρα όταν το 'γραψε ο Καμύ θα 'χε στραβοκοιμηθεί κι ο Ρόμπινς θα 'χε ξεχάσει να βάλει το ξυπνητήρι.
Ένα είναι το σοβαρό ερώτημα. Κι αυτό είναι:
Ποιος ξέρει να κάνει την αγάπη παντοτινή;
Απάντησέ μου σ' αυτό και θα σου πω αν πρέπει ν' αυτοκτονείς ή όχι.
Απάντησέ μου σ' αυτό και θα σε καθησυχάσω για την αρχή και το τέλος του χρόνου.
Απάντησέ μου σ' αυτό και θα σου αποκαλύψω αν έχει λόγο να υπάρχει το φεγγάρι.»

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2015

Κληρονιμικές μορφές υπέρτασης λόγω αλατοκορτικοειδών (4)

Σύνδρομο Liddle
Αυτοσωματική επικρατούσα νόσος, εμφάνιση σε νεαρή ηλικία, με υποκαλιαιμική μεταβολική αλκάλωση, χαμηλή ρενίνη και αλδοστερόνη. Η εικόνα βελτιώνεται με τριαμτερένη (αναστολέας επιθηλιακών διαύλων νατρίου) και όχι με σπειρονολακτόνη. Υπάρχει κίνδυνος νεφρικής ανεπάρκειας. Οφείλεται σε μεταλλάξεις των γονιδίων που κωδικοποιούν δύο από τις τρεις υπο/ομάδες των επιθηλιακών διαύλων νατρίου (epithelial sodium channel ENaC). Βρίσκονται στην μεμβράνη των επιθηλιακών κυττάρων σε διάφορους ιστούς (πνεύμονα, εξωκρινείς αδένες, παχύ έντερο). Έχουν ταυτοποιηθεί πάνω από είκοσι μεταλλάξεις που βρίσκονται στο 13ο εξώνιο του SCNN1B ή SCNN1G, και η διάγνωση γίνεται με γενετικό έλεγχο και επιτρέπει στοχευμένη θεραπεία κυρίως με καλιοσυντηρητικά διουρητικά όπως η αμιλορίδη και η τριαμτερένη. Οι ασθενείς πρέπει να ακολουθούν δίαιτα χαμηλή σε νάτριο
Μορφές συγγενούς υπερπλασίας επινεφριδίων και υπέρταση
Αυτοσωματική υπολειπόμενη διαταραχή της στεροειδογένεσης με βλάβες των ενζύμων που εμπλέκονται στη βιοσύνθεση κορτιζόλης. Η συνηθέστερη είναι η ανεπάρκεια της 21-υδροξυλάσης που χαρακτηρίζεται από υπόταση και απώλεια άλατος, ενώ η ανεπάρκεια 11β-υδροξυλάσης και 17α-υδροξυλάσης μπορεί να προκαλέσουν υπέρταση
Η δεύτερη συνηθέστερη είναι η ανεπάρκεια της 11β-υδροξυλάση (11OHD) 5-8% του συνόλου των περιπτώσεων, που μετατρέπει την δεοξυ-κορτιζόλη σε κορτιζόλη και την 11-δεοξυκορτικοστερόνη (DOC) σε κορτικοστερόνη. Μειωμένη κορτιζόλη σημαίνει αυξημένη ACTH και συσσώρευση 11-deoxycortisol και DOC και κατακράτηση νατρίου, αύξηση του όγκου και υπέρταση σε 30-60% των περιπτώσεων. Υπάρχει επίσης αυξημένη παραγωγή ανδρογόνων που μπορεί στην ενδομήτρια ζωή να προκαλέσει αρρενοποίηση εξωτερικών γεννητικών οργάνων στα θήλεα. Τα κλινικά συμπτώματα της περίσσειας αλατοκορτικοειδών και της αρρενοποίησης ποικίλλουν, η παραγωγή ρενίνης καταστέλλεται λόγω κατακράτησης νατρίου και αύξησης του όγκου και κατ' επέκταση μειώνονται και τα επίπεδα αλδοστερόνης
Η ανεπάρκεια 11β-υδροξυλάσης προκύπτει από μετάλλαξη στο CYP11B1 στο χρωμόσωμα 8q21 και έχει αυτοσωματικό υπολειπόμενο χαρακτήρα. Έχουν περιγραφεί περισσότερες απο 80 μεταλλάξεις. Η θεραπεία είναι υποκατάσταση με κορτιζόλη
Η ανεπάρκεια της 17-α υδροξυλάσης είναι πολύ σπάνια (<1% της συγγενούς υπερπλασίας). Κωδικοποιείται από το CYP17A1 γονίδιο και καταλύει την μετατροπή της πρεγνενολόλης σε προγεστερόνη (δράση υδροξυλάσης) και την μετατροπή της 17-ΟΗ πρεγνενολόλης σε DHEA και της 17-ΟΗ προγεστερόνης σε ανδροστενδιόνη (δράση λυάσης). Οδηγεί σε ανεπάρκεια γλυκοκορτικοειδών και στεροειδών του φύλου και συσσώρευση κορτικοστερόνης και DOC. Οι ασθενείς παρουσιάζουν υποκαλιαιμική υπέρταση και υπεργοναδοτροπικό υπογοναδισμό και στα δύο φύλα. Παράγεται επαρκής κορτικοστερόνη και καλύπτει την πιθανότητα επινεφριδικής ανεπάρκειας. Μεταλλάξεις στο γονίδιο CYP17A1 στο χρωμόσωμα 10q24.3 έχουν περιγραφεί πάνω από 90. Η κλινική μορφή ποικίλλει ανάλογα με τον βαθμό δραστικότητας του ενζύμου και η υπέρταση αντιμετωπίζεται με γλυκοκορτικοειδή

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Ξέρω μια πόλη..

..όπου εις πείσμα των καιρών
νεράιδα κατοικεί
ποταμοί την περιβάλλουν
οι μάστορες όμως χαράζαν καράβια
και τ” αρχικά τους στα κεραμίδια
ψυχή μου, ψυχή μου φωνάζει
ανάμεσα στα κυπαρίσσια ο ήλιος
και χαριεντίζεται με το φεγγάρι
και με τα αίματα.
Παράξενοι προσανατολισμοί των αξόνων
και των ανέμων της πόλης.
Ένα παλτό μες στη βροχή με χωροφυλάκους τριγύρω.
Έγινε η φωνή ιδεογράμματα.
Και η καλοσύνη της αγίας
που στην πόλη κατοικεί
το κακό αγνοεί
και συ ψυχή της ψυχής μου έγινες
ένα χρυσό μενταγιόν με Φαέθοντα.

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Κεντρικός Άποιος Διαβήτης- Αντιμετώπιση

Ωσμωτική πίεση = 2 (Να+Κ)+ ουρία/2.8 + σάκχαρο/18
Ο οξύς άποιος χαρακτηρίζεται από πολυουρία παρουσία ή απουσία υπερωσμωτικότητας.
Η υπερωσμωτικότητα εξαρτάται από τον επαρκή μηχανισμό δίψας του ασθενούς
Σε υπερωσμωτική κατάσταση και παρουσία σοβαρής αφυδάτωσης χρειάζεται αποκατάσταση ενδο/αγγειακού όγκου με υπότονα υγρά (D5W). Ένδειξη για τη σωστή αποκατάσταση είναι τα κλινικά συμπτώματα. Η χρόνια υπερωσμωτικότητα (>24 ώρες) σημαίνει συσσώρευση ωσμωτικών μορίων (πχ ταυρίνη και μυοινοσιτόλη) στο ΚΝΣ και μετατόπιση νερού εκεί, Η γρήγορη διόρθωση μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλικό οίδημα. Χρησιμοποιούμε φυσιολογικό ορρό και διορθώνουμε την ωσμωτικότητα του πλάσματος κατά 0.5-1mOsm/h. Η διόρθωση μπορεί να απαιτήσει μέχρι και 48 ώρες
O κεντρικός άποιος διαβήτης αντιμετωπίζεται με δεσμοπρεσσίνη. Αρχική δόση 1-2 μg /24ωρο, με αρχική δόση το βράδυ για να περιοριστεί η νυχτουρία. Αν δεν ελεγχθεί η πολυουρία προσθέτουμε και πρωινή δόση. Για να αποφύγουμε την ανάπτυξη ιατρογενούς υπονατριαιμίας μπορεί να αποφεύγεται 1 δόση /48-72 ώρες. Η δεσμοπρεσίνη είναι διαθέσιμη σε υγρή μορφή ή σε ρινικό spray και επίσης σε δισκία από του στόματος με δόση που ποικίλλει από 50-1200 μg/24ωρο σε διηρημένες δόσεις και χρειάζεται προσαρμογή ανάλογα με τον ασθενή

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά

Είχα μάθει ότι το αληθινό μεγαλείο του ανθρώπου βρίσκεται στην άνευ όρων καλοσύνη, στην ικανότητα να δίνει σ' αυτούς που δεν έχουν τίποτα. Όχι όμως εκείνο που μας περισσεύει, αλλά ένα κομμάτι από τα λίγα που έχουμε. Να δίνουμε μέχρι να πονέσουμε. Και με αυτή την πράξη να μην κάνουμε πολιτική. Ούτε να επιδιώκουμε κάποια πρωτεία. Πολύ δε περισσότερο να μην εφαρμόζουμε την ανέντιμη φιλοσοφία που υποχρεώνει τους υπόλοιπους να αποδέχονται τη δική μας αντίληψη για το καλό και την αλήθεια, επειδή (νομίζουμε ότι) είναι οι μοναδικές πιθανές. Και επειδή, επιπλέον, πρέπει οι άλλοι να είναι ευγνώμονες προς εμάς για εκείνο που τους δώσαμε, ακόμα κι όταν οι ίδιοι δεν το έχουν ζητήσει. Και παρ'όλο που ήξερα ότι η κοσμογονία μου ήταν, σε τελική ανάλυση, εντελώς ανεφάρμοστη (τι διάβολο θα κάνουμε με την οικονομία , το χρήμα, την ιδιοκτησία;, τι θα κάνουμε για να λειτουργήσει όλο αυτό το σύστημα; και τι σκατά θα γίνει με τα πνεύματα που το πεπρωμένο τους είναι προκαθορισμένο και με τους εκ γενετής καριόληδες;), ένιωθα ικανοποίηση όταν σκεφτόμουν πως ίσως κάποια μέρα ο άνθρωπος μπορεί να καλλιεργούσε αυτή τη φιλοσοφία που μου φαινόταν τόσο στοιχειώδης, χωρίς να υποστεί τους πόνους μιάς γέννας ούτε τα τραύματα της υποχρεωτικότητας: από καθαρή και ελεύθερη επιλογή, από ηθική ανάγκη να είναι αλληλέγγυος και δημοκρατικός. Διανοητικές μαλακίες δικές μου.... 
                                                                                     Λεονάρδο Παδούρα

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Κληρονιμικές μορφές υπέρτασης λόγω αλατοκορτικοειδών (3)

Ενεργοποίηση μεταλλάξεων του υποδοχέα αλατοκορτικοειδών
Ταυτοποιήθηκε το 2000 νέα μορφή υπέρτασης. Πρώιμη έναρξη, ανθεκτική, με χαμηλά επίπεδα ρενίνης και αλδοστερόνης και παρόξυνση σε εγκυμοσύνη. Μετάλλαξη p.Ser810Leu του υποδοχέα αλατοκορτικοειδών (MR). Γυναίκες φορείς , στην εγυμοσύνη είχαν ανθεκτική υπέρταση, χαμηλό κάλιο και μη ανιχνεύσιμη αλδοστερόνη (στη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνει φυσιολογικά έως και δέκα φορές). Χωρίς σημεία προεκλαμψίας (πρωτεϊνουρία, οίδημα ή νευρολογικές μεταβολές). Μέχρι στιγμής έχει περιγραφεί μία οικογένεια. Σαν αγωγή προτείνεται η αμιλορίδη ενώ η σπειρονολακτόνη πρέπει να αποφεύγεται
Oικογενής υπερκαλιαιμική υπέρταση
ή σύνδρομο Gordon:σπάνια κληρονομική πάθηση με υπερχλωραιμική μεταβολική οξέωση, χαμηλή ρενίνη, φυσιολογική ή αυξημένη αλδοστερόνη και φυσιολογική νεφρική λειτουργία. Αντιμετωπίζεται με χαμηλές δόσεις θειαζιδικών διουρητικών που σημαίνει βασικό ελάττωμα στη μεταφορά ιόντων στο άπω τμήμα του νεφρώνα. Εμφανίζεται σε ηλικία κάτω των 20 ετών. Μπορεί να προκύψει από μεταλλάξεις σε γονίδια που κωδικοποιούν κινάσες. Συνήθως αντιμετωπίζεται με χαμηλές δόσεις διουρητικών (υδροχλωροθειαζίδη 12.5-25 mg/ημέρα)
Φαινομενική περίσσεια αλατοκορτικοειδών
Αυτοσωματικό υπολλειπόμενο. Υπέρταση, καταστολή ρενίνης και αλδοστερόνης, υπερνατριαιμία, υποκαλιαιμία και μεταβολική αλκάλωση . Προκαλείται από μεταλλάξεις στο γονίδιο HSD11B2 στο χρωμόσωμα 16 που κωδικοποιεί το ένζυμο 11-β-HSD2 (μειωμένη μετατροπή κορτιζόλης σε κορτιζόνη σε ιστούς στόχους της αλδοστερόνης με αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης και ψευδοαλδοστερονισμό). Είναι πολύ σπάνιο. Διαγιγνώσκεται τον πρώτο χρόνο ζωής. Τα συμπτώματα είναι πολυουρία, πολυδιψία, σοβαρή υπέρταση, υποκαλιαιμία, σοβαρή μεταβολική αλκάλωση αλλά και κοντό ανάστημα, νεφρικές κύστεις και νεφρασβέστωση. Απουσία θεραπείας είναι δυνητικά θανατηφόρα διαταραχή με βλάβες στον αμφιβληστροειδή, το ΚΝΣ, το καρδιαγγειακό και τους νεφρούς. Η αγωγή είναι σπειρονολακτόνη 2-10 mg / kg ημέρα που μπορεί να συνδυαστεί και με άλλα αντιυπερτασικά όπως οι θειαζίδες. Εναλλακτική στραρηγική η χορήγηση δεξαμεθαζόνης για καταστολή ενδογενούς παραγωγής κορτιζόλης, μόνη ή σε συνδυασμό με σπειρονολακτόνη

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

Μπέρτολτ Μπρέχτ

 Για τον όρο «μετανάστες»

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τʼ όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη.
Ούτε και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ΄ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μʼ ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
νʼ απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτʼ απʼ όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμʼ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απʼ τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχους, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει.
Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.

                                                                 (Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης)
1937