Απειρόγωνο

 Μιλούσε σε ακαδημαϊκούς, σε καλλιτέχνες, σε μαθητές, σε Ισραηλινούς, σε Παλαιστίνιους, σε Γερμανούς, σε Κινέζους σε όποιον ήταν διατεθειμένος να ακούει. Σε χριστιανικές οργανώσεις, σε Σουηδούς επιστήμονες, σε αποστολές της νοτιοαφρικανικής αστυνομίας. Τους έλεγε ότι η χώρα του ήταν μια κουκκίδα στο χάρτη. Το Ισραήλ μπορούσε να χωρέσει μέσα στο Νιου Τζέρσι. Η Δυτική όχθη ήταν μικρότερη από το Ντέλαγουερ. Τέσσερις λωρίδες της Γάζας μπορούσαν να στριμωχτούν μέσα στο Λονδίνο. Αν έβαζες εκατό Ισραηλινούς μέσα στην Αργεντινή πάλι θα σου έμενε λίγος χώρος για τις πάμπες. Το Ισραήλ και η Παλαιστίνη μαζί ήταν το ένα πέμπτο της πολιτείας του Ιλινόις. Ναι, ήταν μια μικροσκοπική έκταση, μα κάτι παλλόταν στο κύτταρο της, κάτι λιτό, αρχέγονο, πυρηνικό. Του άρεσε η λέξη πυρηνικό. Τα ατομικά σωματίδια της ιστορίας σπρώχνονταν το ένα με το άλλο. Τα έσπρωχνε η δύναμη αυτού που προσπαθούσε να πει. Υπήρχαν φορές που ένιωθε πως στεκόταν έξω από το σώμα του, ότι κοιτούσε τον εαυτό του από ψηλά, μα δεν πείραζε, τώρα πια είχε έρθει σε επαφή με τις λέξεις, ήταν δικές του, του ανήκαν, τις άρθρωνε για ένα σκοπό. Για να δει στους ακροατές του κάποιο σκίρτημα. Έστω και για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Να δει τα μάτια να ανοίγουν για μια στιγμή διάπλατα. Η φρύδια να υψώνονται. Αυτό αρκούσε. Μια ρωγμή στον τοίχο, έλεγε. Ένα συνοφρύωμα αμφιβολίας. Οτιδήποτε.

                                                                                             Κόλουμ Μακ Καν

Μιλάω αντίθετα..

 ..για συγκεκριμένα μέτρα που θα οδηγούσαν στη βελτίωση της καθημερινής ζωής των πολιτών, και φυσικά μέτρα βραχυπρόθεσμης υλοποίησης - αξιοπρεπείς μισθούς, ακύρωση ενός νόμου που προκαλεί δεινά, απόλυση ενός διεφθαρμένου υπαλλήλου, μείωση των τιμών των βασικών αγαθών...Στο ιδεολογικό επίπεδο υποστηρίζω χωρίς περιορισμούς ότι ενώνει τους ανθρώπους και, απομακρύνοντας τους από τη σκληρότητα, τις διακρίσεις, την αλαζονεία να θεωρούν τον εαυτό τους ηθικά ανώτερο, τους καλεί να συμβιώσουν. Δυσπιστώ εκ πεποιθήσεως απέναντι σε όσα βλάπτουν την ηρεμία. Δεν αισθάνομαι καμία υποχρέωση να είμαι ευτυχισμένος. Έχω αλλεργία στην έννοια της ουτοπίας. Το ίδιο λέω και για την κάθε Γη της Επαγγελίας, για τους κοινωνικούς παραδείσους και τη συνηθισμένη ομάδα απατεώνων που συχνά υποστηρίζονται από διάσημους διανοούμενους. Αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι να πασαλείφω το σώμα μου με ελπίδες που υπερβαίνουν το ταπεινό μέγεθος μου. Δε με διεγείρουν τα σύμβολα της πατρίδας, αν και, όταν δεν κραδαίνονται εναντίον κανενός, τα σέβομαι, με τον ίδιο τρόπο που, ενώ δεν πιστεύω στον Θεό, δεν επιδίδομαι στη βλασφημία. Ξέρω πως ο καθρέφτης με περιγράφει ανεπαρκώς, πως δε συνίσταμαι μόνο από τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου. Με λίγα λόγια, πως χρειάζομαι τους άλλους, για να μάθω εν τέλει ποιος είμαι.

SIAD

 Η υπονατριαιμία (επίπεδο νατρίου ορού, <135 mmol ανά λίτρο) είναι η πιο κοινή ηλεκτρολυτική ανωμαλία και επηρεάζει περίπου το 5% των ενηλίκων συνολικά και το 35% των νοσηλευόμενων ασθενών. Κατηγοριοποιείται ως ήπια (130 έως 134 mmol ανά λίτρο), μέτρια (125 έως 129 mmol ανά λίτρο) ή σοβαρή (<125 mmol ανά λίτρο). Περίπου το 70% των περιπτώσεων υπονατριαιμίας είναι ήπιες, είτε σε εξωτερικούς ασθενείς είτε σε εσωτερικούς ασθενείς. Ακόμη και η ήπια υπονατριαιμία σχετίζεται με δυσμενή έκβαση, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης διάρκειας νοσηλείας, της επανεισαγωγής, της χρήσης πόρων και του θανάτου.

. Η υπονατριαιμία είναι η πιο κοινή ηλεκτρολυτική ανωμαλία. Η κατάσταση προκαλείται συνήθως από περίσσεια νερού σε σχέση με την περιεκτικότητα σε νάτριο και κάλιο. 

. Στο SIAD, μια συχνή αιτία υπονατριαιμίας, η αυξημένη έκκριση αντιδιουρητικής ορμόνης απουσία οσμωτικών και αιμοδυναμικών ερεθισμάτων οδηγεί σε κατακράτηση νερού από τα νεφρά και σε περίσσεια νερού.

.  Οι εκδηλώσεις του SIAD εξαρτώνται από την ταχύτητα ανάπτυξης και τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της κατάστασης. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια και μη ειδικά (π.χ. αδυναμία και πονοκέφαλος) έως σοβαρά και απειλητικά για τη ζωή (π.χ. επιληπτικές κρίσεις και κώμα).

. Τα αίτια του SIAD περιλαμβάνουν καρκίνο, φάρμακα, πνευμονικές παθήσεις, διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, μετεγχειρητική κατάσταση, σοβαρή ναυτία και stress, συχνά η αιτία είναι απροσδιόριστη.   

. Το σοβαρά συμπτωματικό SIAD χρειάζεται επείγουσα θεραπεία με 3% χλωριούχο νάτριο για την αναστροφή του εγκεφαλικού οιδήματος.  

.  Οι στρατηγικές διαχείρισης για το SIAD περιλαμβάνουν την αναστροφή ή τη βελτίωση της υποκείμενης διαταραχής όταν είναι δυνατόν, περιορισμός υγρών, συμπλήρωμα με χλωριούχο νάτριο, συχνά με φουροσεμίδη και θεραπεία με ουρία ή τολβαπτάνη.

Ο επιπολασμός της υπονατριαιμίας συνολικά, και της SIAD συγκεκριμένα, αυξάνεται με την ηλικία. Στην υπονατριαιμία, το 25 έως 40% των περιπτώσεων αποδίδεται σε SIAD, πνευμονικές παθήσεις και διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος [ΚΝΣ]) και φάρμακα που προδιαθέτουν για SIAD. Επιπλέον, η γήρανση μειώνει το  ρυθμό σπειραματικής διήθησης, μειώνει τις προσταγλανδίνες και αυξάνει την ανταπόκριση AVP σε οσμωτικά και μη ωσμωτικά ερεθίσματα. Η χαμηλή πρόσληψη αλατιού και πρωτεΐνης, συχνή σε ηλικιωμένα άτομα, συμβάλλει επίσης . Ακόμη και μια μέτρια αύξηση στην πρόσληψη νερού αυξάνει τον κίνδυνο υπονατριαιμίας.

Οι εκδηλώσεις του SIAD εξαρτώνται από την ταχύτητα ανάπτυξης και τη σοβαρότητα και τη διάρκεια της υπονατριαιμίας.Τα συμπτώματα της οξείας SIAD (<48 ώρες από την έναρξη της υπονατριαιμίας) προκύπτουν από εγκεφαλικό οίδημα και κυμαίνονται από ήπιο και μη ειδικό (π.χ. αδυναμία και κεφαλαλγία) έως σοβαρή και απειλητική για τη ζωή (π.χ. επιληπτικές κρίσεις και κώμα). Επειδή η ρύθμιση του όγκου του εγκεφάλου αναστρέφει το εγκεφαλικό οίδημα, τα συμπτώματα της χρόνιας SIAD (≥48 ώρες από την έναρξη της υπονατριαιμίας) είναι συνήθως ήπια, αν και η σοβαρή χρόνια SIAD μπορεί να συσχετιστεί με ναυτία, έμετο, κεφαλαλγία, σύγχυση, παραλήρημα και, σπάνια, επιληπτικές κρίσεις. Άλλες εκδηλώσεις που σχετίζονται με χρόνια SIAD, όπως γνωστικά ελλείμματα, ανωμαλίες βάδισης, πτώσεις, οστεοπόρωση και κατάγματα ευθραυστότητας, μπορεί να αποδοθούν εσφαλμένα στη φυσιολογική γήρανση.

Φερνάντο Αραμπούρου

 Θεωρώ πολύτιμη τη φιλία που μας ενώνει. Προτιμώ τη φιλία από τον έρωτα. Ο έρωτας, υπέροχος στην αρχή, θέλει πολλή δουλειά. Ύστερα από λίγο καιρό δεν τον αντέχω και καταλήγει να μου φαίνεται κουραστικός. Τη φιλία αντίθετα δεν τη βαριέμαι ποτέ.Η φιλία μου μεταδίδει ηρεμία. Εγώ στέλνω τον Κούτσαβλο να πάει να γαμηθεί, αυτός με στέλνει στο διάολο και η φιλία μας δεν υφίσταται την παραμικρή αμυχή. Δεν έχουμε να ζητήσουμε ο ένας από τον άλλο λογαριασμό για τίποτα, ούτε να είμαστε σε συνεχή επικοινωνία, ούτε να λέμε πόσο πολύ εκτιμάμε ο ένας τον άλλο.Ο έρωτας απαιτεί πολυάριθμες προφυλάξεις. Στον έρωτα πάντα πήγαινα σαν να με έσερναν και με τη γλώσσα έξω, σε επιφυλακή προκειμένου να διατηρήσω την ένταση της αγάπης, με την έμμονη ιδέα να μην διαψεύσω τις προσδοκίες του αγαπημένου προσώπου, με το φόβο ότι τελικά η όλη προσπάθεια και ο ενθουσιασμός θα πάνε στο βρόντο. Και το γεγονός είναι ότι πάντα πήγαιναν στο βρόντο.

Οστεοπόρωση - Έλεγχος

 Οι περισσότερες κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν την επανάληψη της DXA 1 έως 2 χρόνια μετά την έναρξη ή την αλλαγή της θεραπείας. Καμία θεραπεία δεν μειώνει τον κίνδυνο κατάγματος στο μηδέν. Ωστόσο, η παρουσία μειωμένης οστικής πυκνότητας ή η εμφάνιση πολλαπλών καταγμάτων θα πρέπει να οδηγήσει σε αξιολόγηση και εξέταση εναλλακτικής θεραπείας. Μερικοί κλινικοί γιατροί μετρούν τους δείκτες οστικής ανανέωσης 3 έως 6 μήνες μετά την έναρξη της αντιαπορροφητικής θεραπείας για να αξιολογήσουν την ανταπόκριση. Αν και οι μειώσεις στους δείκτες οστικής ανανέωσης συνδέονται με μείωση του κινδύνου κατάγματος σε μεγάλες δοκιμές, αυτή η προσέγγιση δεν συνιστάται συνήθως.  

Η κατάλληλη διάρκεια της θεραπείας με διφωσφονικά δεν είναι σαφής. Σε εκτεταμένες δοκιμές αλενδρονάτης (10 χρόνια) και ζολενδρονάτης (6 χρόνια),  συμμετέχοντες στους οποίους ανατέθηκε να διακόψουν τη θεραπεία μετά από 5 και 3 χρόνια, αντίστοιχα, είχαν χαμηλότερη οστική πυκνότητα στο τέλος της μελέτης (αν και τα επίπεδα οστικής πυκνότητας ήταν υψηλότερη από ό,τι κατά την προ-θεραπεία) και υψηλότερη συχνότητα σπονδυλικών (αλλά όχι μη σπονδυλικών) καταγμάτων από τους συμμετέχοντες στους οποίους ανατέθηκε να συνεχίσουν τη θεραπεία.  Θεραπεία έως 10 έτη (από του στόματος χορήγηση) ή 6 χρόνια (ενδοφλέβια χορήγηση) προτείνεται σε γυναίκες υψηλού κινδύνου , με περιοδική επανεκτίμηση των κινδύνων και των οφελών από τη συνέχιση της θεραπείας. Ομοίως, η κατάλληλη διάρκεια του denosumab είναι ασαφής. Η Endocrine Society προτείνει την επανεκτίμηση του κινδύνου κατάγματος μετά από 5 έως 10 χρόνια θεραπείας με denosumab και τη συνέχιση ή την αλλαγή της θεραπείας σε ασθενείς που παραμένουν σε υψηλό κίνδυνο. Επειδή ο κίνδυνος πολλαπλών σπονδυλικών καταγμάτων μετά τη διακοπή της θεραπείας μπορεί να αυξηθεί καθώς αυξάνεται η διάρκεια της θεραπείας με denosumab, οι συστάσεις ενδέχεται να εξελιχθούν.

Υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα που καθοδηγούν τη χρήση της διαδοχικής φαρμακολογικής θεραπείας. Αν και τα αντιαπορροφητικά θεωρούνται θεραπεία πρώτης γραμμής , αμβλύνουν ή καθυστερούν την αύξηση της οστικής πυκνότητας ως απόκριση στους αναβολικούς παράγοντες. Σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με διφωσφονικά, η μετάβαση στο romosozumab οδήγησε σε μεγαλύτερες αυξήσεις στην οστική πυκνότητα από την τεριπαρατίδη, αν και λείπουν δεδομένα σχετικά με τα κατάγματα. Αντίθετα, η αλλαγή ασθενών από denosumab στην τεριπαρατίδη θα πρέπει να αποφεύγεται λόγω απώλειας οστικής μάζας. Μερικοί ειδικοί προτείνουν προσεγγίσεις θεραπείας προς στόχο, στις οποίες η θεραπεία επιλέγεται και τροποποιείται σύμφωνα με την πιθανότητα ότι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο κατάγματος του ασθενούς σε ένα αποδεκτό επίπεδο (π.χ. βαθμολογία T μεγαλύτερη από -2,0).Τα κατάλληλα όρια είναι ασαφή και απαιτούνται περισσότερα δεδομένα για την επικύρωση αυτής της προσέγγισης.

 

Κατευθυντήριες γραμμές: Οι κατευθυντήριες γραμμές για τη διάγνωση και τη διαχείριση της μετεμμηνοπαυσιακής οστεοπόρωσης ποικίλλουν σε σχέση με το όριο έναρξης θεραπείας και την επιλογή και τη διάρκεια της θεραπείας . Οι συστάσεις μας είναι γενικά συνεπείς με τις οδηγίες της Endocrine Society και του Bone Health and Osteoporosis Foundation .

Περί ανισοτήτων στον έρωτα και περί ηλικιών

 (ηδονή χωρίς οδύνη λογάριαζε την αργομισθία)

Κατ' αρχάς στον έρωτα απαγορεύεται το "απαγορεύεται". Κάθε a priori κανόνας. Στον έρωτα τα αντίθετα έλκονται μαγικά. Όπως εξάλλου έλκονται και τα όμοια. Τα ομώνυμα. Όπως και τα ετερώνυμα. Στον έρωτα όλα πάνε με όλα, το απρόοπτο καραδοκεί παντού αρκεί να... Ας είναι λοιπόν ο έρωτας, η σταθερά τελευταία μας ευκαιρία για ελευθερία και ανατροπή εκείνης της καθημερινότητας που μας πνίγει μέσα στην ομοιομορφία της. Ας βρουν όσα σώματα μπορούν και αντέχουν εκείνον το δρόμο, που, ακυρώνοντας κοινωνικά στερεότυπα και απαγορεύσεις, θα σώσει ταυτόχρονα και την ψυχή τους. Αφού  οι ανδρείοι της ηδονής έχουν φτιαχτεί από εκείνο το ατσάλι που λέγεται τρυφερότητα. Όσο για το κόστος; Ευπρόσδεκτο. Εξάλλου από μικροί συνηθίσαμε να εξαγοράζουμε την αιωνιότητα με στιγμές. Πως αλλιώς; Ενσυνειδήτως. Επειδή πάντα ένας Σάιλοκ θα καραδοκεί ζητώντας μια λίτρα σάρκας. Τα λύτρα της ηδονής, "έλυτρα " της οδύνης.

                                                                                          Μόνο αγάπη (ευχή)

Πως θα αδυνατίσετε

 1. Αποφεύγετε τα φαγητά που έχουν λίπος, επίσης τα αμυλώδεις και ζαχαρώδεις τροφάς. Ολιγοστεύσατε, όσο το δυνατό, το ψωμί.

2. Προτιμάτε τον λευκόν από τον ερυθρόν οίνον και το ζεστό ρόφημα από οιονδήποτε άλλο ποτό.

3. Πίνετε τσάι και καφέ.

4. το πρωί πριν το πρόγευμα, πίνετε ένα ποτήρι χλιαρό νερό. Άλλο ένα το βράδυ προτού κατακλιθήτε.

 5. Κάνετε εις όλον το σώμα σας εντριβάς με αλατισμένο νερό και εις μέρη όπου ιδίως θέλετε να καταπολεμήσετε το πάχος, κάνετε εντριβάς με ιώδιον.

6. Να κοιμάσθε ολίγον. Επτά ώραι αρκούν.

7. Να διαβάζετε τουλάχιστον δύο ώρας την ημέραν.

8. Ποτέ να μη μένετε χωρίς κορσέ.

                                                                                    Καλή χρονιά