(ηδονή χωρίς οδύνη λογάριαζε την αργομισθία)
Κατ' αρχάς στον έρωτα απαγορεύεται το "απαγορεύεται". Κάθε a priori κανόνας. Στον έρωτα τα αντίθετα έλκονται μαγικά. Όπως εξάλλου έλκονται και τα όμοια. Τα ομώνυμα. Όπως και τα ετερώνυμα. Στον έρωτα όλα πάνε με όλα, το απρόοπτο καραδοκεί παντού αρκεί να... Ας είναι λοιπόν ο έρωτας, η σταθερά τελευταία μας ευκαιρία για ελευθερία και ανατροπή εκείνης της καθημερινότητας που μας πνίγει μέσα στην ομοιομορφία της. Ας βρουν όσα σώματα μπορούν και αντέχουν εκείνον το δρόμο, που, ακυρώνοντας κοινωνικά στερεότυπα και απαγορεύσεις, θα σώσει ταυτόχρονα και την ψυχή τους. Αφού οι ανδρείοι της ηδονής έχουν φτιαχτεί από εκείνο το ατσάλι που λέγεται τρυφερότητα. Όσο για το κόστος; Ευπρόσδεκτο. Εξάλλου από μικροί συνηθίσαμε να εξαγοράζουμε την αιωνιότητα με στιγμές. Πως αλλιώς; Ενσυνειδήτως. Επειδή πάντα ένας Σάιλοκ θα καραδοκεί ζητώντας μια λίτρα σάρκας. Τα λύτρα της ηδονής, "έλυτρα " της οδύνης.
Μόνο αγάπη (ευχή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου