Λιπίδια

 Η παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο και ο διαβήτης τύπου 2 (T2D) συχνά συνδέονται με προβλήματα λιπιδίων και λιποπρωτεϊνών που συμβάλλουν στην αυξημένη αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (CVD). Το λεγόμενο σύμπλεγμα αθηρογόνου δυσλιπιδαιμίας αποτελείται από υπερτριγλυκεριδαιμία, χαμηλή HDL, αυξημένη LDL, αυξημένες υπολειπόμενες λιποπρωτεΐνες και μεταγευματική υπερλιπιδαιμία. Η υπερτριγλυκεριδαιμία προκύπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, από ένα συνδυασμό υπερέκκρισης σωματιδίων λιποπρωτεϊνών από το ήπαρ και το έντερο και από τη διαταραχή της κάθαρσής τους από την κυκλοφορία. Τα κυκλοφορούντα σωματίδια λιποπρωτεΐνης απολιπιδώνονται διαδοχικά από λιπάσες (κυρίως λιποπρωτεϊνική λιπάση (LPL) και ηπατική λιπάση), αποδίδοντας αθηρογόνα υπολειπόμενα σωματίδια λιποπρωτεΐνης . Φαρμακολογικές ή διατροφικές παρεμβάσεις που βελτιώνουν τη δυσλιπιδαιμία και τις χαμηλότερες κυκλοφορούσες λιποπρωτεΐνες έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν την αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο σε πληθυσμούς σε κίνδυνο 

Η έκκριση σωματιδίων λιποπρωτεΐνης πολύ χαμηλής πυκνότητας (VLDL) από το ήπαρ και χυλομικρών (CMs) από το έντερο καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από τη διαθεσιμότητα του υποστρώματος (δηλαδή, των λιπιδίων). Τα CM εκκρίνονται σταθερά κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά επεκτείνονται σε τεράστιο βαθμό σε μέγεθος και αυξάνονται σε αριθμό κατά τη μεταγευματική περίοδο για να εξυπηρετήσουν τη μεγάλη εισροή διατροφικού λίπους . Η ηπατική έκκριση VLDL αυξάνεται επίσης κατά τη μεταγευματική περίοδο, αλλά διατηρείται κατά τη διάρκεια της νηστείας στην οποία η ροή στο ήπαρ των ελεύθερων λιπαρών οξέων (FFA) που προκύπτουν από τη λιπόλυση των λιποκυττάρων παρέχει υποστρώματα για σύνθεση τριγλυκεριδίων (TG) και συσκευασία σε VLDL για παράδοση σε εξωηπατικούς ιστούς .

Εκτός από τη διαθεσιμότητα του υποστρώματος, η έκκριση λιποπρωτεϊνών στο ήπαρ και το έντερο υπόκειται επίσης σε ρύθμιση από πολλούς παράγοντες. Η συνδεδεμένη ρύθμιση της ηπατικής και εντερικής έκκρισης λιποπρωτεϊνών, που ανταποκρίνεται στη διατροφική κατάσταση του οργανισμού και δρα μέσω των κυκλοφορούντων ρυθμιστικών παραγόντων και των νευρωνικών δικτύων, εκτιμάται όλο και περισσότερο. Είναι ένα ταχέως αναδυόμενο πεδίο, με ορισμένους ρυθμιστικούς παράγοντες να έχουν μελετηθεί εκτενώς και να έχουν αποδειχθεί σχετικοί με τον άνθρωπο, ενώ άλλοι υποστηρίζονται από λιγότερο πειστικά στοιχεία, με ελάχιστα γνωστό πώς τελικά ρυθμίζουν την κινητοποίηση λιπιδίων και την έκκριση λιποπρωτεϊνών.

Το οστράκιο

Αλλά μάλλον δεν με άκουσε. Σε λίγο σαν να χαλάρωσε & μου πρόσφερε μια πρέζα για σνιφάρισμα, την οποία δέχτηκα μετά χαράς ως εναλλακτική λύση, μαζί με τη σεβαστή γνώμη του ότι η εγκλιματικότητα απορρέει ακριβώς από την αποσταθεροποίηση των σωματικών υγρών, η οποία κατά τη γνώμη του θα μπορούσε να αποκατασταθεί εάν περιπτώσεις σαν τη δική μου είχαν μείνει σε παιδική ηλικία κρεμασμένες ανάποδα αρκετές ώρες τη μέρα επί μερικά χρόνια για θεραπευτικούς λόγους.

Δεν αποκλείεται αν ως παιδί με κρεμούσαν ανάποδα να είχα βγει διαφορετικός, να είχα γίνει καλύτερος. Μόνο που εγώ τότε αντιμετώπιζα πολύ περισσότερους εξευτελισμούς απ' όσους μου αναλογούσαν & μάλλον δε με έκαναν καλύτερο & πολλά απ' αυτά που τράβηξα ήταν πολύ χειρότερα από το να με κάνουν πακέτο & και να με αφήσουν να κρέμομαι απ' τους αστραγάλους. Ειλικρινά το λέω

                                                                                                        Φλάναγκαν

Ονείρου χρώματα

 Θαλασσωμένο απόψε το Αιγαίο, το ίδιο κι εγώ. Χθες δεν πρόλαβα να καθίσω στο τραπέζι κι ένα τηλέφωνο με κατέβασε στο λιμάνι, Στις εφτά που σαλπάραμε δεν μπορούσα να περπατήσω από την κούραση. Η παρηγοριά μου ήταν η ώρα σου. Η λύπη μου ότι δεν κυβέρνησα ούτε στιγμή το καταπληκτικό Θαλασσινό σκαρί, το κορμί σου.

Είδα χθες πολλές φορές την κοπέλα της πλώρης. Τη λυσίκορμη φιγούρα να σκοτεινιάζει, να θέλει να κλάψει. Σα να 'χε πιστέψει για πρώτη φορά ότι πέθανε ο Μεγαλέξανδρος, όμως το καρχηδονιο επίχρισμα του έμενε το ίδιο λαμπρό. Με το αυτοκρατορικό κάλυμα του. Κόκκινο της Πομπηίας Rosso Romano, πορφυρό της Δαμασκός. Βελούδο που σκεπάζει ιερό δισκοπότηρο. Όστρακο ωκεάνιο αλμυρό. Κρασί βαθυκόκκινο που δίνει δόξα στο κρύσταλλο. Πληγή από κοπίδι κινέζικο. Αστραπή. Βυσσινί ηλιοβασίλεμα. Λαμπάδα της πίστης μου. Ανοιχτό σημάδι του έρωτα μου. Όνειρο και τροφή της παραφροσύνης μου

Σε αγκαλιάζω

                                                                                                Καββαδίας

Λιποπρωτεϊνες

 Οι πλούσιες σε τριγλυκερίδια λιποπρωτεΐνες πλάσματος (TRL), ιδιαίτερα οι αθηρογόνες λιποπρωτεΐνες, συμβάλλουν στην αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο. Η υπερτριγλυκεριδαιμία μπορεί να προκληθεί εν μέρει από υπερέκκριση TRL από το ήπαρ και το έντερο. Υπάρχει ένα πολύπλοκο δίκτυο ορμονικής, διατροφικής και νευρωνικής ενδοοργανικής επικοινωνίας που ρυθμίζει την έκκριση των TRL. Ορμόνες και πεπτίδια που προέρχονται από το πάγκρεας (ινσουλίνη, γλυκαγόνο), το έντερο (GLP-1 και GLP-2), γκρελίνη, χολοκυστοκινίνη (CCK), πεπτίδιο YY , τον λιπώδη ιστό (λεπτίνη, αδιπονεκτίνη ) και ο εγκέφαλος (GLP-1) ρυθμίζουν την έκκριση TRL με αποκρίσεις που προκαλούνται από υποδοχείς αλλά και έμμεσα μέσω νευρικών δικτύων. Επιπλέον, το μικροβίωμα του εντέρου και τα χολικά οξέα επηρεάζουν την έκκριση λιποπρωτεϊνών σε ανθρώπους και ζωικά μοντέλα. Αρκετοί διατροφικοί παράγοντες ρυθμίζουν την έκκριση ηπατικής λιποπρωτεΐνης μέσω επιδράσεων στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα σήματα προσαγωγών του πνευμονογαστρικού από το έντερο στον εγκέφαλο και τα απαγωγικά σήματα από τον εγκέφαλο προς το ήπαρ και το έντερο ρυθμίζονται από ορμονικούς και διατροφικούς παράγοντες για να επηρεάσουν την έκκριση TRL. Ορισμένοι από αυτούς τους παράγοντες έχουν μελετηθεί εκτενώς και έχουν αποδειχθεί ότι έχουν ισχυρές ρυθμιστικές επιδράσεις, ενώ άλλοι είναι «αναδυόμενοι» ρυθμιστές, των οποίων η σημασία μένει να προσδιοριστεί. Η ποσοτική σημασία αυτών των παραγόντων σε σχέση μεταξύ τους και σε σχέση με τον βασικό ρυθμιστικό ρόλο της διαθεσιμότητας λιπιδίων παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη. Η κατανόησή μας για τη σύνθετη ενδο-οργανική ρύθμιση της έκκρισης TRL εξελίσσεται ταχέως για να εκτιμήσουμε τα εκτεταμένα ορμονικά, θρεπτικά και νευρικά σήματα που προέρχονται όχι μόνο από το έντερο και το ήπαρ αλλά και από τον εγκέφαλο, το πάγκρεας και τον λιπώδη ιστό.

. Η υπερτριγλυκεριδαιμία λόγω υπερέκκρισης σωματιδίων λιποπρωτεΐνης από το ήπαρ και το έντερο και η επακόλουθη αύξηση των λιποπρωτεϊνών και των υπολειμμάτων τους αυξάνει τον κίνδυνο αθηρογόνου καρδιαγγειακής νόσου στον άνθρωπο.

. Η ενδοοργανική επικοινωνία, μέσω νευρωνικών δικτύων και μηχανισμών που διαμεσολαβούνται από άμεσους υποδοχείς, συντονίζει την παραγωγή και την έκκριση σωματιδίων λιποπρωτεϊνών σε καταστάσεις σίτισης και νηστείας.

. Ορμονικά σήματα που προέρχονται από το πάγκρεας, το έντερο και τον λιπώδη ιστό έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζουν την ηπατική και εντερική έκκριση λιποπρωτεϊνών, σε ορισμένες περιπτώσεις μέσω της συμμετοχής του εγκεφάλου, δημιουργώντας νευρικούς δεσμούς μεταξύ του εντέρου, του εγκεφάλου και του ήπατος με τροποποίηση από παράγοντες του παγκρέατος και του λιπώδους ιστού.

. Το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει την εντερική και ηπατική έκκριση λιποπρωτεϊνών μέσω της αλλοιωμένης διαθεσιμότητας λιπιδίων, της σηματοδότησης των χολικών οξέων, των φλεγμονωδών διεργασιών και των λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας.

Η ενδορινική χορήγηση ινσουλίνης, γλυκαγόνης και GLP-1 για τη στόχευση του εγκεφάλου έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει τον ηπατικό μεταβολισμό των λιπιδίων στους ανθρώπους.

Το πρόσωπο μου

 Που να τη βρω την ομορφιά μες στο σκοτάδι; κλειδώθηκε απ' έξω κι εγώ νιώθω χαμένος, θα περπατήσω ανάποδα διασχίζοντας έναν έναν τους χειμώνες που μ' έφεραν εδώ. Είπε κανείς ότι είμαστε πολύπλοκοι;

Τότε γιατί νιώθω λες και είμαι μία μόνο διάσταση, μονάχα μια γραμμή;

Από 'δω ως την αρχή, αυτό είν' όλο : μυρίζω τα σχήματα, νιώθω στο δέρμα μου τους ήχους, σαν να ράβει κάποιος στο δέρμα μου αργά-αργά γλυκά και γαργαλιστικά πεντάγωνα κι εξάγωνα ...

πόσος κόπος για να ξαπλώσω στο χορτάρι, να λερώσω το θρανίο, να γλιστρήσω στη βιβλιοθήκη και να διαβάσω δώδεκα γραμμές στην τύχη

Κλείνω τα μάτια μου και φυλακίζω την εικόνα σου : τον κήπο στο ξέφωτο τη λεβάντα την ελιά τις μέλισσες και τον κατήφορο που ανοίγεται

Αρχαία ελληνικά

 Τίποτε για τους Έλληνες δεν ήταν αυτονόητο. Για όλα απορούσαν, και αναζητούσαν τις αιτίες της ύπαρξης τους και της συμπεριφοράς τους. Για τον Δημόκριτο είχε μεγαλύτερη αξία η ανακάλυψη μιας μόνης αιτίας παρά η βασιλεία και ο πλούτος των Περσών! Ο έρωτας λοιπόν της καθαρής γνώσης και της θεωρίας ("θεωρίης εϊνεκεν" ταξίδευε ο Σόλων), η αμφιβολία, η παρατήρηση, τα τολμηρά σφαιρικά ερωτήματα (γένεση και σύσταση των πραγμάτων), η ψύχραιμη ορθολογιστική βάσανος, αλλά και η επιθυμία να αξιοποιήσουν μια νέα τεχνική, οδήγησαν τους Έλληνες στη θεμελίωση της δυτικής επιστήμης. Τον δρόμο για την κατάκτηση της έγκυρης γνώσης ονόμασαν "μέθοδον".

Οι βασικές μέθοδοι ήταν η θέαση του όλου, η αναζήτηση της αιτίας, η ανάλυση και η σύνθεση. Η ελληνική επιστήμη φαίνεται ότι ξεκίνησε με μεγάλες φιλοδοξίες για την καθολική ερμηνεία της φύσης ως ενιαίου συστήματος που κυβερνάται από νόμους σταθερούς. Το σημαντικό πάντως σ' αυτή την προσπάθεια δεν είναι φυσικά οι απαντήσεις , αλλά τα ερωτήματα που τέθηκαν. Η επιστήμη επιδιώκει την σαφήνεια και την ακρίβεια. Και τις δύο αυτές ανάγκες η πλουσιότατη ελληνική γλώσσα μπορεί να τις καλύψει. Τη βασική επιστημονική ορολογία της ελληνικής επιστήμης παρέλαβαν οι Ρωμαίοι, αυτούσια είτε υπό τη μορφή μεταφραστικών δανείων και την κληροδότησαν σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες. Όμως μετά την Αναγέννηση οι λαοί της Ευρώπης άρχισαν σταδιακά να κόβουν τον ομφάλιο λώρο τους από τα λατινικά, και να συγκροτούν  δική τους ορολογία στους τομείς της επιστήμης και της τεχνικής. Εκεί διατήρησαν στενότατη σχέση με την γλώσσα των πρώτων ευρετών, τα αρχαία ελληνικά

Λέξεις

 Metaphysica

Ο περιπατητικός Ανδρόνικος ο Ρόδιος (1ος αι. π.Χ.) που επιμελήθηκε την πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση των έργων του Αριστοτέλη τοποθέτησε μετά τα Φυσικά (φυσιογνωστικά) έργα του φιλοσόφου ορισμένες πραγματείες που έκρινε ότι είχαν κοινό θέμα και έδωσε στο σύνολο αυτό το όνομα : Τα μετά τα φυσικά. Ο μονολεκτικός τύπος Metaphysica δεν απαντά πριν από τον Μεσαίωνα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε σαν κοινό όνομα, ενώ αργότερα οι σχολαστικοί θα αποδώσουν τη σημασία της "πρώτης φιλοσοφίας"  στον Αριστοτέλη, δηλαδή της επιστήμης που ερευνά τις αρχές της ύπαρξης των πραγμάτων. Οι αρχές αυτές που δεν συλλαμβάνονται με τις αισθήσεις αναφέρονται για τους μεν σχολαστικούς στο Θεό , για δε τον Αριστοτέλη στο θείο εν γένει

Psychologie

Ο ουμανιστής Μελάγχθων (1497-1560) έπλασε από τις ελληνικές λέξεις ψυχή και λόγος (γνώση) τη λέξη psychologia. Στα τέλη του 16ου αι. ψυχολογία ονομαζόταν η γνώση της εμφάνισης των πνευμάτων, τον επόμενο αιώνα χρησιμοποιήθηκε με τη σημασία επιστήμη της ψυχής σε αντ΄ιθεση με την επιστήμη του σώματος που την εξέφραση η λέξη anatomie (ανατομία). Με τη σημερινή έννοια πρώτος τη χρησιμοποίησε ο C. von Wolff (1679-1754), ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του γερμανικού Διαφωτισμού (Psychologia Empirica, 1732 και Psychologia Rationalis , 1734).

Utopia

Η λέξη, από το ου και τόπος, επινοήθηκε το 1516 από τον T.More, ως τίτλος του φιλοσοφικού του έργου, το οποίο περιγράφει ένα φανταστικό ευνομούμενο κράτος, με τέλειο νομικό κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Το έργο συνδυάζει πολιτικό ιδεαλισμό και κοινωνική κριτική

Tragicomedy

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ρωμαίο κωμωδιογράφο Πλαύτο (254;-184 π.Χ.) και από την Αναγέννηση και μετά σημαίνει τραγωδία με ευτυχή κατάληξη. Το Χειμωνιάτικο Παραμύθι του Seakespeare είναι το αντιπροσωπευτικότερο έργο αυτής της κατηγορίας

Συμπτώματα εμμηνόπαυσης

 Η ορμονική υποκατάσταση (ΗΤ) παραμένει η πιο αποτελεσματική διαθέσιμη θεραπευτική επιλογή για τη διαχείριση των εμμηνοπαυσιακών αγγειοκινητικών συμπτωμάτων (VMS) και του ουρογεννητικού συνδρόμου της εμμηνόπαυσης (GSM) . Και οι δύο καταστάσεις είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, επηρεάζοντας το 80% και το 50%, αντίστοιχα, και επηρεάζουν αρνητικά την υγεία και την ποιότητα ζωής. Η HT είναι εγκεκριμένη από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) και για τις δύο αυτές ενδείξεις, καθώς και για την πρόληψη της οστικής απώλειας και τη θεραπεία της πρόωρης έλλειψης οιστρογόνων. Σε μια μετα-ανάλυση σε ηλικιωμένες γυναίκες (κατά μέσο όρο ηλικίας 50 ετών), βρέθηκε ότι τόσο τα από του στόματος συζευγμένα οιστρογόνα όσο και η διαδερμική οιστραδιόλη (Ε2) (με ή χωρίς την προσθήκη προγεστίνης) ήταν αποτελεσματικά στη βελτίωση των εξάψεων , μειώνοντας τα συμπτώματα κατά 70% έως 95%. Για τη θεραπεία του GSM, μια συστηματική ανασκόπηση διαπίστωσε ότι τα προϊόντα κολπικών οιστρογόνων ήταν η πιο αποτελεσματική μορφή θεραπείας για τα συμπτώματα του ουρογεννητικού συστήματος, με υπεροχή έναντι των κολπικών λιπαντικών και ενυδατικών.

Ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου (CVD) αυξάνεται για τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και η απώλεια οιστρογόνων των ωοθηκών θεωρείται ότι συμβάλλει σε αυτόν τον κίνδυνο. Σε μελέτες παρατήρησης, μειωμένος κίνδυνος στεφανιαίας νόσου καταδείχθηκε σχεδόν σταθερά σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που χρησιμοποιούσαν HT σε σύγκριση με μη χρήστες HT. Τα οιστρογόνα αυξάνουν τη χοληστερόλη λιποπρωτεϊνών υψηλής πυκνότητας (HDL-C) και μειώνουν τη χοληστερόλη λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL-C). , επιβραδύνοντας έτσι δυνητικά τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης. Στη μεγάλης κλίμακας Μελέτη Νοσηλευτών Υγείας, η θεραπεία με οιστρογόνα (ET) σε δόσεις των 0,3 mg ή 0,625 mg συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο για στεφανιαία , ακόμη και μετά από προσαρμογή για σωματική δραστηριότητα και διατροφή. Το ίδιο ισχύει και για τη συνδυασμένη θεραπεία με οιστρογόνα και προγεστίνη (EPT). Τα συνολικά υποστηρικτικά στοιχεία για την καρδιοπροστασία από HT σε μελέτες παρατήρησης οδήγησαν σε αύξηση των ποσοστών συνταγογράφησης για αυτές τις ορμόνες και δημιούργησαν προϋποθέσεις για έλεγχο σε τυχαιοποιημένες δοκιμές των αποτελεσμάτων HT και CVD.

Εγχειρίδιο ιχθύων

 Το μόνο που διέκρινα ήταν ένα πάκο παλιά γυναικεία περιοδικά, ανακάλυψη κονιορτοβριθής όσο κι απογοητευτική. Ήμουν έτοιμος να κλείσω το πορτάκι όταν κάτω από τις μισοξεχασμένες φήμες για θυελλώδεις έρωτες και φτηνιάρικα παραμύθια για μελαγχολικές χαμένες πριγκίπισσες, το μάτι μου πήρε κάτι ξεραμένες μπαμπακερές κλωστές που ξεπρόβαλλαν εύθυμα σαν τα γένια της θείτσας μου , της Μέιζι, χωρίς ντροπή και οπωσδήποτε με μια δόση αρχαίας ζωντάνιας.

Το πορτάκι γρατζούνισε μια νότα σε μπεμόλ, καθώς το άνοιγα ξανά και κοιτούσα μέσα, πιο προσεκτικά αυτή τη φορά. Είδα ότι οι κλωστές προεξείχαν από το μισοφθαρμένο δέσιμο ενός βιβλίου, του οποίου η ράχη ήταν ήδη φευγάτη. Με την ίδια προσοχή που θα μεταχειριζόμουνα ένα πρώτης τάξεως ψάρι, πιασμένο αμετάκλητα στα δίχτυα μου, έσκυψα και σήκωσα τα περιοδικά, απελευθερώνοντας έτσι κάτω απ' τον όγκο τους κάτι που εκ' πρώτης όψεως μου φάνηκε σαν κουρελιασμένο βιβλίο.

Το σήκωσα στο ύψος των ματιών μου. Το πλησίασα στη μύτη μου

                                                                                         Ρίτσαρντ Φλάναγκαν

Καμένο χαρτί

 Είδε ποτέ κανείς έναν άντρα να χαμογελάει σε μια γυναίκα, όπως μια γυναίκα χαμογελάει στον άντρα που αγαπάει, στη στάση του λεωφορείου, σ' ένα βαγόνι, σε κάποιο κατάστημα την ώρα που αγοράζει τρόφιμα, ένα χαμόγελο τυχαίο, τόσο φυσικά χαρούμενο, απροσχεδίαστο και απροειδοποίητο; Αλλά και τον αντίστροφο μπορεί να ισχύει. Ένας άντρας δε χαμογελάει τόσο ψεύτικα όσο τα κορίτσια στο μπορντέλο. Το κορίτσι στο μπορντέλο όμως, σκέφτηκε ο Κερύ, μιμείται κάτι αληθινό. Ο άντρας δεν έχει τίποτα να μιμηθεί.

Σε λίγο δεν είχε κανένα λόγο να ζηλεύει εκείνον τον φοιτητή. Ακόμα και τότε, ήξερε πως ν΄ αλλάξει την κατεύθυνση της ανάγκης μιας γυναίκας για αγάπη. Γυναίκα; Εκείνη δεν ήταν καν στην ηλικία του φοιτητή της αρχιτεκτονικής, το όνομα του οποίου δεν μπορούσε να θυμηθεί, κάποιο άσχημο όνομα, Χόχε, ή κάτι τέτοιο. Αντίθετα από την Μαρί Μορέλ, ο πρώην φοιτητής πιθανότατα να ζούσε ακόμα, χτίζοντας σε κάποιο προάστιο βίλες για τους αστούς. Ο Κερύ του απευθύνθηκε απ' το κρεβάτι: "Συγγνώμη. Πραγματικά πίστευα πως δεν ήθελα να σε βλάψω. Εκείνες τις μέρες πραγματικά πίστευα πως ότι έκανα ήταν για αγάπη". Έρχεται μια στιγμή στη ζωή όπου κάποιος με ελάχιστο ταλέντο ηθοποιίας μπορεί να ξεγελάσει ακόμα και τον εαυτό του.

                                                                                                            Γκράχαμ Γκρην

Εμμηνόπαυση

 Η ορμονοθεραπεία (ΗΤ) είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, συμπεριλαμβανομένων των αγγειοκινητικών συμπτωμάτων και των συμπτωμάτων από το ουρογεννητικό. Τυχαιοποιημένες δοκιμές δείχνουν επίσης θετικές επιδράσεις στην υγεία των οστών και οι αναλύσεις βάσει ηλικίας υποδεικνύουν ευνοϊκότερες επιδράσεις στη στεφανιαία νόσο και τη θνησιμότητα από κάθε αιτία σε νεότερες γυναίκες (σε κοντινή απόσταση από την εμμηνόπαυση) από ό,τι σε γυναίκες μια δεκαετία μετά την εμμηνόπαυση. Ελλείψει αντενδείξεων ή άλλων σημαντικών συν-νοσηροτήτων, οι πρόσφατα εμμηνοπαυσιακές γυναίκες με μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα είναι κατάλληλες υποψήφιες για HT. Οι δοκιμές ορμονοθεραπείας της Πρωτοβουλίας για την Υγεία των Γυναικών (WHI)—δοκιμή οιστρογόνων και προγεστερόνης και η δοκιμή μόνο των οιστρογόνων— διευκρίνισαν τα οφέλη και τους κινδύνους της HT, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο τα αποτελέσματα διέφεραν ανάλογα με την ηλικία. Ένα βασικό μάθημα από τις δοκιμές WHI, ήταν ότι η αναλογία κινδύνου/οφέλους και το προφίλ ασφάλειας της HT διέφεραν σημαντικά ανάλογα με τα κλινικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων, ιδιαίτερα την ηλικία, τον χρόνο μετά την εμμηνόπαυση και την κατάσταση συν-νοσηρότητας.

Βασικά σημεία

. Τα αποτελέσματα της ορμονοθεραπείας στην εμμηνόπαυση ποικίλλουν ανάλογα με τους κλινικούς παράγοντες (ηλικία, χρόνο από την εμμηνόπαυση και κατάσταση συννοσηρότητας) και ανά τύπο ορμονικής θεραπείας, δόση και οδό χορήγησης

. Σε υγιείς γυναίκες λιγότερο από 10 χρόνια από την έναρξη της εμμηνόπαυσης ή νεότερες από 60 ετών, η ορμονοθεραπεία είναι μια ασφαλής, αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Τα οφέλη πέρα από τον έλεγχο των αγγειοκινητικών συμπτωμάτων και του ουρογεννητικού συνδρόμου περιλαμβάνουν μειώσεις στον κίνδυνο κατάγματος και διαβήτη τύπου 2

. Τα διαδερμικά οιστρογόνα δεν μεταβολίζονται στο ήπαρ σε πρώτη φάση και οι διαθέσιμες μελέτες δεν έχουν βρει αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης. Για γυναίκες με παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο ή που είναι παχύσαρκες, προτιμάται η διαδερμική οδός της ορμονοθεραπείας

. Η δευτερογενής ανάλυση των δοκιμών Women's Health Initiative (WHI) διαπίστωσε ότι οι νεότερες γυναίκες εντός 10 ετών από την εμμηνόπαυση δεν είχαν αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου ή θνησιμότητας από κάθε αιτία

. Ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού μειώθηκε σημαντικά σε δοκιμή μόνο με οιστρογόνα. Τα σκευάσματα συζευγμένων οιστρογόνων περιέχουν περισσότερα από 10 οιστρογόνα που μπορούν να έχουν διαφορικές δράσεις στον ιστό-στόχο, γεγονός που μπορεί εν μέρει να εξηγεί τη μείωση του καρκίνου του μαστού

. Ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού μπορεί να επηρεαστεί από την επιλογή του προγεσταγόνου σε σχήματα ορμονοθεραπείας. Τα οιστρογόνα επιλεκτικού ιστού επιτρέπουν την ευεργετική επίδραση των οιστρογόνων χωρίς την ανάγκη προγεσταγόνου για να εξουδετερώσει τις επιδράσεις των οιστρογόνων στο ενδομήτριο, αποφεύγοντας έτσι την πιθανή αρνητική επίδραση των προγεσταγόνων στο στήθος.

. Για γυναίκες στην εμμηνόπαυση σε μικρότερη ηλικία από τα πρότυπα του μέσου πληθυσμού, συνιστάται η έναρξη ορμονικής θεραπείας όχι μόνο για τον έλεγχο των συμπτωμάτων που προκύπτουν από τα χαμηλά οιστρογόνα  αλλά και για την πρόληψη των μακροπρόθεσμων συνεπειών στην υγεία .