Ερμαφροδιτισμός

 Σύμφωνα με τους Ορφικούς, στην αρχή του κόσμου, μέσα στο απύθμενο κενό του τίποτα, πετούσε ένα μαύρο πουλί, η ιερή Νύχτα. Αυτή γονιμοποιημένη από τον άνεμο Αιθέρα γέννησε ένα ασημένιο αυγό. Από το αυγό ξεπήδησε ένα φτερωτό πλάσμα, ο Έρωτας ή Φάνης ή Φαέθων ή Μήτις ή Πρωτόγονος ή Ηρικεπαίος. Φαέθων που σημαίνει λαμπρός, Φάνης που σημαίνει αυτός που φανερώνει, αυτός που φέρνει τα πάντα στο φως. Πρωτόγονος που σημαίνει αυτός που γέννησε τα πάντα. Ο Φάνης ή Έρωτας είχε χρυσά φτερά και ήταν ερμαφρόδιτος από εμπρός άνδρας και από πίσω γυναίκα, και είχε τέσσερα μάτια και τέσσερα κέρατα.

Στις απεικονίσεις του ο Φάνης εμφανίζεται να βγαίνει από το κοσμικό αυγό με ένα φίδι τυλιγμένο γύρω του. Αυτό το φίδι δεν είναι το φίδι της αμαρτίας, είναι το φίδι της σοφίας, το φίδι σύμβολο των δυνάμεων που διέπουν το σύμπαν. Ο κόσμος συνεχώς μεταβαλλόμενος και εξελισσόμενος είναι πάντα νέος σαν το φίδι που κάθε χρονιά αλλάζει το δέρμα του. Αυτή η ροή του κοσμικού γίγνεσθαι διέπεται από ισχυρές αντιθετικές δυνάμεις, είναι η φιδίσια κίνηση "εκ του εναντίου εις το ενάντιον". Ο ίδιος συμβολισμός αντανακλάται στην ερμαφρόδιτη φύση του Φάνη.

Ο Φάνης ήταν ο πρώτος βασιλιάς του κόσμου και μετά έδωσε το σκήπτρο του στη Νύχτα, κι απ' αυτή το πήρε ο Ουρανός, από τον Ουρανό ο Κρόνος και από αυτόν ο Δίας. Σε νεότερα ορφικά κείμενα ως αρχή των πάντων ονομάζεται ο Χρόνος που δημιούργησε τον Αιθέρα και το Χάος και γέννησε το αυγό από όπου ξεπήδησε ο Φάνης-Έρωτας.

                                                                                             Νεοκλής Γεωργόπουλος

Το πρόσωπο μου

 Βρήκα το βήμα μου - βρήκα τη στάση μου - βρίσκω και την αναπνοή μου. Τα μάτια μου κλειστά και σε διασχίζω με μεγάλη σιγουριά. Νιώθω τα βήματα, νιώθω τις ανάσες νιώθω τα σώματα αχ τα σώματα ζεστά και χλιαρά ψηλά ογκώδη σφιγμένα ή ξαπλωτά μακρόσυρτα σαν έπη φευγαλέα σαν αστραπές σέρνονται σαν ανάγνωση που νύσταξε ή αιωρούνται σαν υπονοούμενα - 

κι όμως δες:

σε διασχίζω μέσα στην ησυχία:

κάποιο χέρι έπιασε το σφουγγάρι κι έσβησε όλους τους ήχους έσβησε τα μουρμουρητά τα γέλια και τα κουδούνια το πρώτο το δεύτερο το τρίτο μέχρι που ακούγεται η φωνή σου καθαρή και μόνη:

μια μελωδία γνώριμη που την ακούω για πρώτη φορά,

"Χάρη σ' εσένα βρήκα το πρόσωπο μου - "

                                                                                              

Η εποχή των τυφώνων

 Ήταν πάντα : ρε μαλακισμένο, ρε μπάσταρδο, διαβόλου σπέρμα, όποτε η γριά ήθελε κάτι τη μικρή, ή για να της πει να βγάλει το σκασμό ή απλά να κάτσει ασάλευτη κάτω απ' το τραπέζι, ώστε να μπορεί εκείνη ν' ακούει τα παράπονα των γυναικών, την κλάψα που πασπάλιζαν στα βάσανα τους, στις αρρώστιες και στις ανησυχίες τους, και τα όνειρα με τους νεκρούς συγγενείς και τους καυγάδες τους με όσους ακόμα ήταν ζωντανοί, και το χρήμα, σχεδόν πάντα ήταν το χρήμα, αλλά κι ο σύζυγος, κι αυτές οι πουτάνες του δρόμου, και δεν καταλαβαίνω γιατί με παρατάνε πάντα εκεί που νομίζω πως όλα πάνε τέλεια, κλαιγόντουσαν, και γιατί να συμβαίνουν όλα αυτά, γκρίνιαζαν, καλύτερα να πέθαιναν πια μια και καλή και κανείς ποτέ να μην ήξερε ούτε καν πως υπήρχαν και με την άκρη απ΄το μαντίλι τους σφούγγιζαν το πρόσωπο που έτσι κι αλλιώς κάλυπταν με το που έβγαιναν απ΄την κουζίνα της Μάγισσας, μην δίνουν και πολύ στόχο, δεν ξέρεις τι γίνεται με τόσους φαρμακόγλωσσους στα μέρη μας, που κάθονται μετά και σχολιάζουν ότι πήγε, τάχα λέει, κάποια στη Μάγισσα για να εκδικηθεί τον τάδε ή τον δείνα ή για να κάνει μάγια σ΄ εκείνο το παλιοθήλυκο που τραβιόταν με τον άντρα της, γιατί ποτέ δεν έλειπε η κουτσομπόλα που σκαρφιζόταν σημεία και τέρατα κάθε φορά που μια ανυποψίαστη γυναίκα ήθελε απλώς ένα μαντζούνι για κείνο το γαμημένο το κωλόπαιδο που πήγε και χλαπάκιασε ένα κιλό πατάτες στην καθισιά του και βαρυστομάχιασε, ή κάνα καταπότι για να της πάρει λίγο την κούραση, ή ένα κατάπλασμα για το στομάχι της που τόσο καιρό ήταν κόμπος, ή απλώς να περάσει λίγο την ώρα της εκεί, στην κουζίνα, να ξαλαφρώσει και να βγάλει από μέσα της τη θλίψη και το φόβο που φτεροκοπούσε απεγνωσμένα στο λαρύγγι.

                                                                                                Φερνάντα Μελτσόρ

Βιταμίνη D και Covid-19

 Το ενδιαφέρον για έναν πιθανό ρόλο της βιταμίνης D στην πρόληψη ή τη θεραπεία οξειών αναπνευστικών λοιμώξεων χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, όταν το μουρουνέλαιο ερευνήθηκε σε σχέση με το κοινό κρυολόγημα. Μετα-αναλύσεις τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών που διεξήχθησαν από το 2007-2020 αποκαλύπτουν προστατευτικές επιδράσεις της βιταμίνης D έναντι οξέων αναπνευστικών λοιμώξεων, αν και αυτές οι επιδράσεις ήταν μέτριου μεγέθους. Η εντυπωσιακή επικάλυψη μεταξύ παραγόντων κινδύνου για σοβαρή COVID-19 και ανεπάρκειας βιταμίνης D , συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, της μεγαλύτερης ηλικίας και της μαύρης ή ασιατικής καταγωγής, οδήγησε ορισμένους ερευνητές να υποθέσουν ότι τα συμπληρώματα βιταμίνης D θα μπορούσαν να υπόσχονται πολλά ως προληπτικός ή θεραπευτικός παράγοντας για τον COVID-19.

Υπάρχουν καλοί λόγοι να υποθέσουμε ότι η βιταμίνη D ρυθμίζει ευνοϊκά τις αποκρίσεις του ξενιστή στο σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο κοροναϊού 2 (SARS-CoV-2), τόσο στην πρώιμη ιαιμική όσο και στη μεταγενέστερη υπερφλεγμονώδη φάση του COVID-19. Οι μεταβολίτες της βιταμίνης D είναι από καιρό γνωστό ότι υποστηρίζουν μηχανισμούς δράσης κατά των ιών, συμπεριλαμβανομένης της επαγωγής αντιμικροβιακών πεπτιδίων και της αυτοφαγίας. Μια μελέτη για αντιική δράση έχει αναφέρει ανασταλτική επίδραση του ενεργού μεταβολίτη βιταμίνης D 1,25-διυδροξυβιταμίνη D ( η στεροειδής ορμόνη και ο βιολογικά ενεργός μεταβολίτης της βιταμίνης D) σε ανθρώπινα ρινικά επιθηλιακά κύτταρα μολυσμένα με SARS-CoV-2. Η βιταμίνη D έχει επίσης αποδειχθεί ότι ρυθμίζει τις ανοσοπαθολογικές φλεγμονώδεις αποκρίσεις στο πλαίσιο άλλων λοιμώξεων του αναπνευστικού. Το εύρημα ότι αυτές οι επιδράσεις προκλήθηκαν μέσω ρύθμισης του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης (RAS) σε ένα ζωικό μοντέλο έχει ιδιαίτερη σημασία στο πλαίσιο του σοβαρού COVID-19, όπου η υπερενεργοποίηση του RAS σχετίζεται με κακή πρόγνωση.

Οι επιδημιολογικές μελέτες που διερευνούν τις σχέσεις μεταξύ των κυκλοφορούντων επιπέδων της 25-υδροξυβιταμίνης D (25[OH]D, του βιοδείκτη της κατάστασης της βιταμίνης D) και της επίπτωσης και της σοβαρότητας του COVID-19 είναι επί του παρόντος περιορισμένες σε αριθμό. Οι χαμηλότερες συγκεντρώσεις 25(OH)D στην κυκλοφορία έχουν αναφερθεί ότι συσχετίζονται με την ευαισθησία στην SARS-CoV-2 λοίμωξη και τη βαρύτητα του COVID-19. Πρόσφατα, φάνηκε ότι οι ασθένειες των αεραγωγών συνδέονται με τον απορυθμισμένο μεταβολισμό της βιταμίνης D, αυξάνοντας την πιθανότητα να προκύψει ανεπάρκεια βιταμίνης D ως συνέπεια πνευμονικής φλεγμονής. Βεβαίως απαιτούνται επιπλέον τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές συμπληρωμάτων βιταμίνης D για την πρόληψη και τη θεραπεία του COVID-19.

Ένας αριθμός νοσοκομειακών δοκιμών θεραπείας έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα, αλλά είναι δύσκολο να δοθεί οδηγία για τη λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D σε σοβαρή μορφή COVID-19 για δύο λόγους. Πρώτον, οι ασθενείς τείνουν να προσέρχονται στο νοσοκομείο στο υπερφλεγμονώδες στάδιο της νόσου, επομένως μπορεί να είναι πολύ αργά για να επωφεληθούν από τυχόν αντιικά αποτελέσματα που προκαλούνται από τη λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D. Δεύτερον, θα μπορούσε να είναι δύσκολο να φανεί η επίδραση ενός μικροθρεπτικού συστατικού πέρα ​​από τη δεξαμεθαζόνη, η οποία έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις δράσεις και τώρα είναι η πρώτη γραμμή φροντίδας σε σοβαρές ασθένειες. Η πρόληψη της μόλυνσης από τον SARS-CoV-2 αντιπροσωπεύει επίσης έναν φιλόδοξο στόχο, δεδομένης της εξαιρετικά μολυσματικής φύσης του παθογόνου. 

Οι οδηγίες για την ημερήσια πρόσληψη βιταμίνης D, οι οποίες κυμαίνονται από 400 IU/ημέρα στο Ηνωμένο Βασίλειο έως 600–800 IU/ημέρα στις ΗΠΑ  βασίζονται στα οφέλη της βιταμίνης D για την υγεία των οστών και των μυών, αλλά υπάρχει πιθανότητα η εφαρμογή τους να μειώσει επίσης τον αντίκτυπο του COVID-19 σε πληθυσμούς όπου η ανεπάρκεια βιταμίνης D είναι διαδεδομένη. Δεν υπάρχει τίποτα να χάσουμε από την εφαρμογή τους, και ενδεχομένως πολλά να κερδίσουμε.  

"Πείνα"

 Η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους είναι σημαντική για τη γενική υγεία και μπορεί να αποτρέψει ή να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, διαβήτη, ακόμη και καρκίνου. Παρόλο που υπάρχουν νευρικά συστήματα τόσο για τη διασφάλιση της επαρκούς πρόσληψης τροφής όσο και για την πρόληψη της υπερφαγίας, η επιδεινούμενη κρίση παχυσαρκίας υπογραμμίζει τις προκλήσεις για τη διατήρηση αυτής της ισορροπίας. Για πολλά άτομα, η λεπτή ισορροπία που απαιτείται για τη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους κατακλύζεται από εύγευστα τρόφιμα και περιβάλλοντα που προάγουν την υπερκατανάλωση τροφής. Δυστυχώς, καμία μεμονωμένη στρατηγική δεν οδηγεί αξιόπιστα σε διαρκή απώλεια βάρους. Αν και η σωματική άσκηση, οι διατροφικές αλλαγές και τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας μπορούν να αλλάξουν το σωματικό βάρος, τα καλύτερα αποτελέσματα απώλειας βάρους συνήθως συμβαίνουν στο πλέγμα αυτών των προσεγγίσεων. Αλλά η δίαιτα είναι προκλητική, κυρίως επειδή αποστέλλονται φυσιολογικά σήματα πείνας κάθε φορά που το στομάχι είναι άδειο, ανεξάρτητα από τη μάζα του σώματος. Ευτυχώς, οι μελέτες έχουν αρχίσει να οριοθετούν τον τρόπο με τον οποίο τα σήματα πείνας αλλάζουν τα φυσιολογικά χαρακτηριστικά, τα κίνητρα και τη διάθεση. Μια τέτοια μελέτη, σε ποντίκια, αναφέρθηκε πρόσφατα από τους Berrios και συν.

Καθώς το στομάχι αδειάζει, τα ορμονικά σήματα απελευθερώνονται από το έντερο και ένα «δίκτυο πείνας» στον εγκέφαλο εμπλέκεται. Ένα βασικό σύνολο νευρώνων σε αυτό το δίκτυο - οι νευρώνες του τοξοειδούς πυρήνα του υποθαλάμου που εκφράζουν την πρωτεΐνη AgRP - γίνεται ενεργό. Αυτοί οι νευρώνες είναι κρίσιμα στοιχεία στην απόκριση της πείνας. Η δραστηριότητά τους απαιτείται για την πρόσληψη τροφής, και μεταδίδουν ένα σήμα αρνητικό που οδηγεί στην αναζήτηση τροφής. Με άλλα λόγια, κάνουν τους ανθρώπους να πεινούν : ένα δυσάρεστο αίσθημα πείνας που σχετίζεται με την ανάγκη απόκτησης τροφής. Αυτοί οι νευρώνες είναι ενεργοί για μεγαλύτερη διάρκεια σε άτομα που ακολουθούν δίαιτες περιορισμένων θερμίδων. Η απώλεια βάρους απαιτεί από ένα άτομο να "κολυμπήσει" ενάντια στα ρεύματα της νευροβιολογίας, σύμφωνα με το υψηλό ποσοστό αποτυχίας των προσπαθειών απώλειας βάρους.

Ο Berrios και οι συν. εντόπισαν νευρώνες στον ραχιαίο υποθάλαμο που μειώνουν επιλεκτικά τις δυσάρεστες πτυχές της πείνας. Με τη χρήση ανατομικών και φυσιολογικών τεχνικών, η ομάδα ανακάλυψε ότι η κύρια πηγή διεγερτικής εισόδου προέρχεται από τον πλάγιο υποθάλαμο. Η παρακολούθηση της δραστηριότητας αποκάλυψε ότι αυτή η περιοχή ενεργοποιείται επίσης αμέσως και παροδικά από την όραση και τη μυρωδιά του φαγητού. Θα μπορούσαν αυτά τα ευρήματα να αξιοποιηθούν για τη θεραπεία της παχυσαρκίας; Ο Berrios και οι συν. έχουν ανοίξει έναν δρόμο για τη χαρτογράφηση αυτού του σχετικού νευρικού κυκλώματος, αλλά παραμένουν δύσκολα ερωτήματα. Θα είναι σημαντικό να ανακαλύψουμε τον τρόπο με τον οποίο οι αισθητηριακές ενδείξεις, όπως η όραση και η μυρωδιά του φαγητού, ενεργοποιούν τον πλάγιο υποθάλαμο.Οι νευρωνικές αποκρίσεις που παρατηρούνται στον υποθάλαμο μπορούν και πρέπει να χαρτογραφηθούν μέχρι τα αισθητήρια όργανα. Αυτός ο χάρτης θα αποκαλύψει τον τρόπο με τον οποίο οι πληροφορίες από τα αισθητήρια όργανα μεταδίδονται γρήγορα στους υποθαλαμικούς νευρώνες βαθιά στον εγκέφαλο και επηρεάζουν τα επίπεδα πείνας και τα συναισθήματά μας. Επιπλέον, η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτά τα κυκλώματα ενσωματώνονται με τα κανονικά δίκτυα κορεσμού που προέρχονται από τον οπίσθιο εγκέφαλο θα μπορούσε ενδεχομένως να αποκαλύψει την επικάλυψη μεταξύ των συστημάτων που ανιχνεύουν την όραση και τη μυρωδιά του φαγητού και των συστημάτων που ανιχνεύουν θρεπτικά συστατικά (τα οποία πληροφορούν τον κορεσμό). Τότε, ίσως, μπορούμε να επιχειρήσουμε να χειριστούμε αυτά τα μονοπάτια με φαρμακολογικές θεραπείες ή συμπεριφορικές θεραπείες που θα επανασυνδέσουν την απόκρισή μας σε τροφές και τροφικές ενδείξεις, έτσι ώστε να μειώσουμε τη δυσάρεστη, αποτρεπτική κατάσταση πείνας που παρακινεί την αναζήτηση τροφής. Θα μπορούσε ο χειρισμός αυτών των οδών να μας βοηθήσει να μάθουμε ξανά την απόκρισή μας στα σημάδια τροφής που οδηγούν στην υπερκατανάλωση τροφής ή να μας βοηθήσει να αποφύγουμε την κατανάλωση ανθυγιεινών τροφών ενώ κάνουμε δίαιτα.

Η άνοιξη

 Μέσα στο πρωινό μου γλυκοκοίμισμα, μια διαβολεμένη φασαρία από παιδικές τσιρίδες μου χαλάει τη διάθεση. Αφού μάταια προσπαθώ να κοιμηθώ, σηκώνομαι απελπισμένος απ' το κρεβάτι. Σαν αντικρύζω τον κάμπο από τ' ανοιχτό παράθυρο, βλέπω πως τα πουλιά είναι αυτά που χαλούν τον κόσμο. Βγαίνω στο περιβόλι και δοξάζω τον Θεό για τη γαλάζια μέρα.. Δροσερή κι αδιάκοπη η αυτοσχέδια συναυλία για ράμφη. Το τσαχπίνικο χελιδόνι κάνει τρίλιες μέσα στο πηγάδι, το κοτσύφι σφυρίζει πάνω στο πεσμένο πορτοκάλι, πύρινους λόγους βγάζει το κιτρινοπούλι από πουρνάρι σε πουρνάρι, η καρδερίνα δε σταματά το μακρόσυρτο γέλιο της στην κορφή του ευκάλυπτου, και στο μεγάλο πεύκο τα σπουργίτια φλυαρούν ακατάσχετα.

Τι πρωινό είναι αυτό! Ο ήλιος ακουμπά στη γη την ασημόχρυση χαρά του, οι πεταλούδες με χίλια χρώματα παίζουν παντού τριγύρω : ανάμεσα στα λουλούδια, στο σπίτι - πότε μέσα πότε έξω - στην πηγή. Η πλάση όλη ένα καζάνι που βράζει, ξεσπά, τριζοβολά νέα ζωή, υγεία γεμάτη.

Θαρρείς κι είμαστε μέσα σε μια μεγάλη κηρήθρα από φως, στην καρδιά ενός τεράστιου πυρωμένου τριαντάφυλλου.

                                                                               Χουάν Ραμόν Χιμένεθ

Πρώιμη ήβη

 Διαγνωστική προσπέλαση=επιβεβαίωση πρώιμης ήβης και διάκριση κεντρικής από περιφερική ήβη

Κεντρική 

Ιδιοπαθής (50-75% κοριτσιών) ή Οργανική : ενδοκράνιοι όγκοι, χωροκατακτητικές εξεργασίες, συγγενείς ανωμαλίες, τραύμα, λοίμωξη

Περιφερική

Επινεφρίδια (συγγενής υπερπλασία, όγκοι), όρχεις (συγγενής τεστοτοξίκωση, όγκοι), ωοθήκες (κύστεις , όγκοι, McCune Albright), όγκοι που εκκρίνουν β-HcG, εξωγενής λήψη στεροειδών

. Χρειάζεται λεπτομερές ιστορικό ατομικό και οικογενειακό, βάρος γέννησης, διάρκεια κύησης, τραυματισμός ή ακτινοβολία. Το βάρος, ο δείκτης μάζας σώματος, ο ρυθμός αύξησης, τα στάδια εφηβείας, το δέρμα εξετάζονται προσεκτικά.

Εργαστηριακά

Οστική ηλικία η οποία συνήθως προηγείται της χρονολογικής. Διέγερση με χορήγηση GnRH με εφηβική απάντηση, δηλ. μέγιστη τιμλη διέγερσης LH μεγαλύτερη της FSH ή LH>5-8IU/L. Σε περιφερική πρώιμη ήβη οι γοναδοτροπίνες είναι χαμηλές. Μέτρηση οιστραδιόλης ή τεστοστερόνης και επινεφριδικών ανδρογόνων για να αποκλεισθούν παθήσεις των επινεφριδίων και β-HCG, a-FP, CEA για αποκλεισμό όγκου. Υπερηχογράφημα μήτρας ωοθηκών και όρχεων καθώς και υπερηχογράφημα κοιλιάς. Και MRI υποθαλάμου υπόφυσης κυρίως σε κεντρική ήβη και κυρίως σε αγόρι.

Δυστυχία σου Ελλάς!

 Ποιός είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό εκατό να ξοδεύει και πενήντα να μαζεύει

Να τρέφει όλους τους αργούς να ΄χει επτά πρωθυπουργούς, να ΄χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε

Όλα σ΄αυτή τη γη μασκαρευτήκαν, ονείρατα ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει, κι από προπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος κι αλεπού

Θέλει ακόμα, κι αυτό ωραίο να παριστάνει τον Ευρωπαίο. Σουλούπι μπόι μικρομεσαίου, ύφος γόη ψευτομοιραίου. Ωσάν πολίτης σκυφτός ραγιάς, σαν πιάσει πόστο δερβεναγάς

Δυστυχία σου Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς

Ω!! Ελλάς Ηρώων χώρα τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα

                                                                                           Γ. Σουρής

Καθαρό νερό

 Η δημιουργία είναι μεταμορφική. Τη μια στιγμή παίρνει αυτή τη μορφή και την επόμενη μιαν άλλη. Είναι σαν ένα σπινθηροβόλο πνεύμα που εμφανίζεται σε όλους μας, κι ωστόσο δύσκολα περιγράφεται, αφού κανείς δεν συμφωνεί για το τι ακριβώς είδε τη στιγμή της εκτυφλωτικής αστραπής. Αποδεικνύουν την ύπαρξη αυτού του πνεύματος τα απλωμένα ρούχα και οι καμβάδες; Τα χρωματολόγια και οι ταπετσαρίες; Το μολύβι και το χαρτί; Τα παρτέρια με τα λουλούδια στο μονοπάτι ενός κήπου; Η ίδρυση ενός πανεπιστημίου; Ναι, ναι. Ένας τέλεια σιδερωμένος γιακάς; Το "μαγείρεμα" μιας επανάστασης; Ναι. Το τρυφερό άγγιγμα στα φύλλα ενός φυτού; Η υπέρβαση ενός τρομερού συμβάντος; Το σφιχτοπλεγμένο υφάδι; Ένας απόλυτα προσωπικός τρόπος έκφρασης; Η ολόπλευρη αγάπη για κάποιον; Ναι. Να παίρνεις αγκαλιά το καυτό κορμί του νεογέννητου, να μεγαλώνεις ένα παιδί μέχρι να ενηλικιωθεί, να βοηθάς ένα έθνος να σταθεί στα πόδια του; Ναι. Να φροντίζεις το γάμο σαν περιβολάκι, σκάβοντας στην ψυχή ωσότου χτυπήσεις τη φλέβα του χρυσού, αναζητώντας την καλοφτιαγμένη φλέβα, ράβοντας μια γαλάζια κουρτίνα; Όλα αυτά είναι δημιουργία. Όλα αυτά προέρχονται από τον Rio Abajo Rio, τον ποταμό κάτω από τον ποταμό, που κυλάει αέναα μέσα στις ζωές μας.