Μεταβολισμός - 2

Ο μεταβολισμός είναι δύο τύποι αντιδράσεων : ο αναβολισμός και ο καταβολισμός. Ο καταβολισμός σημαίνει διάσπαση μορίων και απελευθέρωση ενέργειας. Αναβολισμός σημαίνει μεταβολικές αντιδράσεις που κατασκευάζουν πολύπλοκα μόρια από απλούστερες μονάδες. Το γλυκογόνο είναι η κύρια μορφή αποθήκευσης υδατανθράκων στα θηλαστικά. Η καταλυτική μετατροπή του γλυκογόνου απεικονίστηκε από τους Carl και Gerty Cori που μοιράστηκαν το Nobel το 1947 με τον
Bernardo Houssay ο οποίος αποκάλυψε τον κεντρικό ρόλο των ορμονών της πρόσθιας υπόφυσης στον μεταβολισμό των υδατανθράκων, αντισταθμίζοντας και εξισορροπώντας τις δράσεις της ινσουλίνης
Η ινσουλίνη είναι πεπτιδική ορμόνη που ρυθμίζει τα επίπεδα γλυκόζης αίματος προωθώντας την εναπόθεση γλυκογόνου στο ήπαρ και τους μυς. Η σημασία της ινσουλίνης στη θεραπεία των διαβητικών, η ανακάλυψη της, η δομική ταυτοποίηση της καθώς και η ανάπτυξη του ραδιοανοσοπροσδιορισμού της έδωσαν βραβεία το Nobel το 1923 στους Banting και Macleod, το 1958 στον Sanger, το 1977 στους Guillemin, Schally και Yalow
Οι περισσότεροι υδατάνθρακες της διατροφής έχουν φυτική προέλευση. Ο μεγάλης κλίμακας αναβολισμός των υδατανθράκων στα φυτά συμβαίνει γενικά μέσω φωτοσυνθετικής απορρόφησης άνθρακα και το Nobel γι' αυτή τη μελέτη απονεμήθηκε στον Melvin Calvin για αυτή την πρωτοποριακή μελέτη 
Λιπίδια
Το λιπίδιο είναι βιομόριο εξαιρετικά διαλυτό σε μη πολικούς διαλύτες αλλά σε μεγάλο βαθμό αδιάλυτο σε πολικούς διαλύτες (π.χ. νερό). Δύο κύριοι υπότυποι λιπιδίων είναι οι στερόλες (π.χ. χοληστερόλη) κι εκείνες που περιέχουν λιπαρά οξέα και η συγκεκριμένη έρευνα έλαβε 3 Nobel : 1928 Addolf Windaus, 1964 Konrad Bloch and Feodor Lynen, 1985 Michael S. Brown και Joseph L. Goldstein
Αναζητώντας τη σύνθεση της χοληστερόλης και των στερολών ο Windaus απέδειξε ότι οι εργοστερόλες είναι αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση της ραχίτιδας (ανεπάρκεια βιταμίνης D και μαλακά οστά). Επιπλέον η έρευνα για την χοληστερόλη και τα λιπαρά οξέα βοήθησε στη κυκλοφορία του πρώτου φαρμάκου που χρησιμοποιήθηκε , της λοβαστατίνης, το 1987, φάρμακο μείωσης της χοληστερίνης και του κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο κι έτσι βασισμένες σε αυτές τις μελέτες γεννήθηκαν οι στατίνες

Μεταβολισμός

Ο μεταβολισμός, από την ελληνική λέξη μεταβολή/αλλαγή είναι ο αριθμός όλων των χημικών αντιδράσεων που διατηρούν τη ζωή στους ζωντανούς οργανισμούς. Ένα όργανο, ως ανοιχτό σύστημα, απαιτεί μεταβολισμό για την ανταλλαγή της ύλης και της ενέργειας με το περιβάλλον. Σε θερμοδυναμικούς όρους ο μεταβολισμός διατηρεί την ορμή και την εντροπία στους οργανισμούς
Τα θρεπτικά συστατικά ταξινομούνται σε δύο ομάδες με βάση την ποσότητα που απαιτείται για τη διατροφή του ανθρώπου : μακρομόρια δηλ. υδατάνθρακες, πρωτείνες, λιπίδια και νερό που απαιτούνται σε σχετικά μεγάλες ποσότητες και μικροθρεπτικά συστατικά δηλ. βιταμίνες και ανόργανα άλατα που καταναλώνονται σε πολύ μικρές ποσότητες. Τουλάχιστον 24 βραβεία Nobel έχουν δοθεί για εργασίες που σχετίζονται με τον μεταβολισμό. 10-15 φορές στη Χημεία και τις υπόλοιπες στη Φυσιολογία και την Ιατρική
Υδατάνθρακες
Από τα μακροθρεπτικά συστατικά, οι υδατάνθρακες είναι η κύρια πηγή ενέργειας του οργανισμού. Η ζάχαρη είναι κοινή σε όλα σχεδόν τα μεταποιημένα τρόφιμα. Το 1902 το δεύτερο βραβείο Nobel στη Χημεία απονεμήθηκε στον Emil Fischer για την εργασία του σε συνθέσεις με ζάχαρη και πουρίνη
Για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τη σύνθεση και τη δομή των υδατανθράκων έλαβε το Nobel  o
Norman Haworth to 1937. 33 χρόνια αργότερα ο Luis Leloir έλαβε το Nobel για την ανακάλυψη των νουκλεοτιδίων της ζάχαρης. Όλα τα επιτεύγματα βοήθησαν για την κατανόηση της δομής των υδατανθράκων. 
Επιπλέον το 1920 ο August Kroghwas έλαβε Nobel για την εργασία ορόσημο σχετικά με το πως ρυθμίζεται αυστηρά η παροχή οξυγόνου στους μύες μέσω του κυκλοφορικού συστήματος, ανοίγοντας το δρόμο για εμπεριστατωμένες μελέτες των μεταβολικών μηχανισμών των υδατανθράκων . Δύο χρόνια αργότερα η έρευνα σχετικά με τις μετατροπές που σχετίζονται με την κατανάλωση οξυγόνου μεταξύ υδατανθράκων και γαλακτικού οξέως, που συμβάλλουν στην παραγωγή θερμότητας σε μυς αναγνωρίστηκε με ένα ακόμα βραβείο Nobel
Μία άλλη κρίσιμη μετατροπή που περιλαμβάνει υδατάνθρακες είναι η ζύμωση. Πριν από χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι ανακάλυψαν πως να ζυμώνουν τη ζάχαρη με αλκοόλ και να προετοιμάζουν τρόφιμα και ποτά όπως η μπύρα και το κρασί. Η αποσαφήνιση της διαδικασίας της ζύμωσης και των ενζύμων που συμμετέχουν έλαβε βραβείο Nobel το 1929
Ο βραβευμένος κύκλος του Krebs, επίσης γνωστός ως κύκλος του τρικαρβοξυλικού οξέος, περιγράφει πως η γλυκόζη, μία απλή ζάχαρη, διασπάται μέσω ενός συνόλου βασικών χημικών αντιδράσεων. Η ανακάλυψη του κύκλου προήλθε από τις προσπάθειες του Hans Krebs και δύο άλλων που βραβεύτηκαν, του Fritz Lipmann που ανακάλυψε το συνένζυμο Α και του
Albert Szent Györgyi που χαρακτήρισε την κατάλυση των φουμαρικών οξέων
Όλες αυτές οι μελέτες μαζί βοήθησαν στην κατανόηση του καταβολισμού των υδατανθράκων

Η Εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου

Δέκατον έννατον έτος ήδη ευαγγελίζεται η ημέρα της 25 Μαρτίου την εποχήν της πολιτικής μας ανεξαρτησίας, ως πότε Άγγελος Κυρίου ευηγγελίσθη επί της ιδίας την πνευματικήν σωτηρίαν της ανθρωπότητος απάσης δια της ενσαρκώσεως του Υιού του Υψίστου. Εις την ανατολήν αυτής είδομεν εκπληρούμενους τα ενθέρμους ευχάς τοσούτων αιώνων, είδομεν την αρχήν της Ελληνικής και το τέλος της Οθωμανικής δόξης, είδομεν προπαντός την εικόνα της αρρήτου ευσπλαχνίας του Θεού, κηδομένου πάντοτε την σωτηρίαν του πάσχοντος πλάσματος του. Ταύτης το λαμπρόν φως εξηφάνισε το προ αιώνων πολλών βαθύτατον σκότος της Ελληνικής δουλείας, ταύτης η ζωογόνος δύναμις έδοσεν νέαν εις τον αδύνατον Έλληνα ζωήν και εμάκρυνε δια παντός από την Ελλάδα το στοιχείον της Ασιατικής δεσποτείας
Αλεξητήριος υψούται φωνή από του ίστρου τας όχθας, και εν ροπή νέος και παράδοξος εις τον νου και την καρδίαν ο Έλλην ορμά εναγκαλιζόμενος το δένδρον της ελευθερίας του εις τα πεδία των Πλαταιών και του Μαραθώνος. Εκπληκτική εις την μεταβολή του αυτή η Χριστιανική Ευρώπη, έντρομος και μανιώδης εν ταυτώ η απάνθρωπος Οθωμανική τυραννία, κίνησις ισχυρά και διηνεκής Ασίας τε και Ευρώπης, σφαγαί, καταστροφαί και αιχμαλωσίαι πολυχρόνιοι, σώματα πυριφλεγή κυκλούντα πανταχόθεν την Ελλάδα και την ύπαρξιν της, ιδού το όλον του ιστορικού δράματος της 25 Μαρτίου. Υπό την σημαίαν αυτής έπεσον θύματα επέκεινα των 500.000 Ελλήνων και Τούρκων επί εννέα έτη, το δε αίμα των τυράννων, δεκτόν υπό την σκιάν της γλυκυτάτης ελευθερίας κατέβαψε πανταχού την ξηράν και υγράν επιφάνειαν της Ανατολικής Ευρώπης
                                             Σάββατο 25 Μαρτίου 1839
                                                        ΑΙΩΝ 
                                             Εφημερίς πολιτική και Φιλολογική 
                                Εκδίδεται δις της Εβδομάδος κατά Τετάρτην και Κυριακήν
                                             Τιμή ετησία δραχμ. 26

Paget και διφωσφονικά

Στην αρχική φάση της θεραπείας με διφωσφονικά, υπάρχει αυξημένη κατακράτηση ασβεστίου στον σκελετό και αυτό οδηγεί σε μεταβολές του μεταβολισμού του ασβεστίου. Μειώνεται η συγκέντρωση του ασβεστίου, αυξάνεται η έκκριση παραθορμόνης (αύξηση της σωληναριακής επαναρρόφησης ασβεστίου) και η νεφρική παραγωγή καλσιτριόλης (εντερική απορρόφηση ασβεστίου).
Το αποτέλεσμα είναι έντονη και παροδική αύξηση ασβεστίου με ταυτόχρονη μείωση ων επιπέδων του φωσφόρου. Με τη νέα ισορροπία αναμόρφωσης των οστών οι βιοχημικοί δείκτες επιστρέφουν στα φυσιολογικά όρια και είναι μια προσαρμογή του μεταβολισμού του ασβεστίου που εμποδίζει την ανάπτυξη συμπτωματικής υπασβεστιαιμίας. Ωστόσο, σε ηλικιωμένους ασθενείς με ανεπάρκεια ασβεστίου και ή βιταμίνης D συνιστάται συμπλήρωμα, και κυρίως αν η νόσος είναι πολύ δραστική
Ο πόνος υποχωρεί σε >80% των ασθενών 1-3 μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας με μέγιστη επίδραση στους 6 μήνες και διατηρείται όσο οι οστικοί δείκτες παραμένουν σε φυσιολογικά επίπεδα
Λίγο μετά την έναρξη της θεραπείας μπορεί να υπάρχει παροδική αύξηση του πόνου. Επίσης ανταποκρίνεται ο πόνος από οστεοαρθρίτιδα στο 75%, Εάν επηρεαστεί η άρθρωση του ισχύου μπορεί να χρειαστεί αρθροπλαστική, ενώ οι οσφυϊκοί σπόνδυλοι συχνά δεν απαλλάσονται από τον πόνο. Επίσης δεν επηρεάζεται η κώφωση αν και μπορεί να βελτιωθεί
Ιστολογικά έχει αναφερθεί βελτίωση του οστού και ακτινολογικά, διακοπή στην εξέλιξη της νόσου
Είναι αποτελεσματικά όλα τα διφωσφονικά αλλά τις καλύτερες αντιδράσεις τις προκαλούν τα ισχυρά διφωσφονικά. Η θεραπεία εκλογής σήμερα θεωρείται η έγχυση 5mgr ζολενδρονάρτης που βελτιώνει πολλές πτυχές της ποιότητας ζωής των ασθενών και η επίδραση της παραμένει για πολλά χρόνια. Εναλλακτικά δίνεται ρισενδρονάτη 30mgr/ημέρα για 2 μήνες
Η παρακολούθηση των ασθενών σε ύφεση γίνεται ανα 12 μήνες. Όσο μικρότερη η ALP τόσο μεγαλύτερη η περίοδος ύφεσης
Πριν την έναρξη της θεραπείας δίνεται επαρκής υποκατάσταση σε ασβέστιο και βιταμίνη D. Έχει παρατηρηθεί ήπια αύξηση της θερμοκρασίας και επίσης επιπεφυκίτιδα και ιρίτιδα. Υπάρχουν αναφορές ωτοτοξικότητας και περιστασιακά αλλεργικές αντιδράσεις. Η οστεονέκρωση της κάτω γνάθου είναι εξαιρετικά σπάνια
Σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης <35 ml / min), ο αναστολέας RANKL- denosumab μπορεί να είναι αποτελεσματική θεραπεία

Νόσος Paget's - Έλεγχος

Οι ακτινογραφικές αλλαγές είναι χαρακτηριστικές της παθοφυσιολογίας της νόσου. Η αυξημένη επαναρρόφηση εμφανίζεται ως μείωση της πυκνότητας των προσβεβλημένων οστών. Μπορεί να εμφανιστούν εκτεταμένες περιοχές με οστεόλυση. Στο τελευταίο στάδιο κυριαρχεί η σκληρυντική εικόνα των βλαβών. Τα εμπλεκόμενα οστά παραμορφώνονται και ο φλοιός γίνεται πυκνός. Χρησιμοποιείται το σπινθηρογράφημα των οστών για να εκτιμηθεί η έκταση της νόσου
Η παθολογία της νόσου επηρεάζει τους βιοχημικούς δείκτες απορρόφησης και σχηματισμού οστών. Αυξάνονται πολύ σε εκτεταμένη ασθένεια, αλλά επίσης σε ασθενείς με περιορισμένη βλάβη μπορεί να βρίσκονται εντός των ορίων αναφοράς σε περίπου 10%. Ασθενείς με βλάβη στο κρανίο έχουν υψηλότερα επίπεδα αλκαλικής φωσφατάσης (ALP). Οι πιο ευαίσθητοι όμως βιοχημικοί δείκτες είναι ο P1NP (σχηματισμός οστού) και οι ΝΤΧ και CTX (απορρόφηση οστού). Στην κλινική πρακτική αυξημένη ALP με φυσιολογικά ηπατικά ένζυμα είναι επαρκής δείκτης της βιοχημικής δραστηριότητας της νόσου. Η ομοιόσταση του ασβεστίου διατηρείται φυσιολογική. Αυξημένο ασβέστιο παρατηρείται σε ακινητοποιημένους ασθενείς ή σε ταυτόχρονο πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό. Οι ασθενείς εμφανίζουν συχνότερα ασβεστιουρία και νεφρολιθίαση
Αντιμετώπιση
Τα διφωσφονικά είναι η θεραπεία επιλογής : εκλεκτική πρόσληψη σε ενεργές σκελετικές βλάβες, παρεμπόδιση επαναρρόφησης οστού και παραμονή αποτελέσματος μετά το πέρας της θεραπείας. Οι συμπτωματικοί ασθενείς αντιμετωπίζονται κυρίως για ανακούφιση του πόνου. Επιπλέον φαίνεται ότι η θεραπεία αποκαθιστά τις οστικές βλάβες και είναι απαραίτητη κυρίως όταν οι βλάβες είναι κοντά σε μεγάλες αρθρώσεις. Η μείωση της οστικής απορρόφησης εμφανίζεται μέσα σε λίγες ημέρες από την έναρξη της θεραπείας. Η επαρκής καταστολή της απορρόφησης σημαίνει και καταστολή του αυξημένου ρυθμού σχηματισμού οστού και καταστολή βιοχημικών δεικτών απορρόφησης. Η μείωση των βιοχημικών δεικτών 10-15 ημέρες από την έναρξη της θεραπείας σημαίνει καλή ανταπόκριση
Σήμερα η αποτελεσματικότητα της θεραπείας εκτιμάται με την ικανότητα της να μειώνει την ALP στον ορρό σε απότομη κλίμακα. Γίνεται μέτρηση ALP σε 3 μήνες, με βέλτιστο αποτέλεσμα σε 6 μήνες

Νόσος Paget's - Κλινική εικόνα

Τα οστά που επηρεάζονται πιο συχνά είναι τα οστά της λεκάνης, η σπονδυλική στήλη, το μηριαίο και τα οστά του κρανίου. Περίπου το 1/3 των ασθενών έχουν βλάβη μόνο σε ένα σημείο. Η ανατομική εντόπιση δεν σχετίζεται με την ηλικία και το φύλο και παραμένει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Έχει αργή πορεία σε ένα συγκεκριμένο προσβεβλημένο οστό. Η πλειονότητα των ασθενών είναι ασυμπτωματικοί και γίνεται η διάγνωση τυχαία με ακτινογραφία που γίνεται για άλλο λόγο. Όταν η φλεγμονή είναι κοντά σε μεγάλες αρθρώσεις που φέρουν βάρος ή όταν έχουν αυξημένη αλκαλική φωσφατάση (ALP) στον ορρό υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος επιπλοκών
Ο πόνος είναι ο λόγος που έρχονται οι περισσότεροι ασυμπτωματικοί ασθενείς, συνήθως επίμονος και σε κατάσταση ηρεμίας και οφείλεται σε δευτεροπαθή οστεοαρθρίτιδα. Παραμορφώσεις των οστών που φέρουν βάρος υπάρχουν στο 15% των ασθενών τη στιγμή της διάγνωσης, με συνηθέστερη την κλίση των κάτω άκρων. Υπάρχουν χαρακτηριστικές παραμορφώσεις κρανίου και γνάθου και το 9% των ασθενών έχει κάταγμα κυρίως στα μακρά οστά. Υπάρχουν ελλιπή ψευδοκατάγματα , κατάγματα ρωγμών αλλά και πλήρη κατάγματα που είναι σοβαρή επιπλοκή της νόσου
Το δέρμα πάνω από το προσβεβλημένο οστό είναι ζεστό λόγω αυξημένης ροής αίματος και αυξημένης οστικής κυκλοφορίας τοπικά και αυτή η αυξημένη κυκλοφορία μπορεί να προκαλέσει ισχαιμία παρακείμενων δομών (σύνδρομο κλοπής). Αυτό μπορεί να παρουσιαστεί και ως δυσκολία στο περπάτημα (μιμούμενη διαλείπουσα χωλότητα) ή και άνοια όταν εμπλέκεται το κρανίο. Οι νευρολογικές επιπλοκές είναι αποτέλεσμα ισχαιμίας ή και μηχανικής συμπίεσης νευρικών ιστών. Μπορούν να εκδηλωθούν με κεφαλαλγία, στένωση σπονδύλων, υδροκέφαλο και νευροπάθειες των κρανιακών νεύρων. Στο 1/3 των ασθενών με εμπλοκή του κρανίου η πιο συχνή νευρολογική εκδήλωση είναι η μη αναστρέψιμη απώλεια ακοής
Ο νεοπλασματικός μετασχηματισμός του οστού Paget είναι σπάνιος <1% και περιλαμβάνει οστεοσάρκωμα και όγκο γιγαντιαίων κυττάρων και συνήθως συμβαίνει σε οικογενείς μορφές και με συγκεκριμένες μεταλλάξεις ενώ κλινικά είναι πιο σοβαρή η οστική ασθένεια

Κάπως έτσι

Να αγαπάς σημαίνει να υποφέρεις. Για να μην υποφέρεις , πρέπει να μην αγαπάς.
Μετά όμως , υποφέρεις που δεν αγαπάς.
Επομένως, το  ν΄αγαπάς σημαίνει να υποφέρεις.
Τον να μην αγαπάς, σημαίνει να υποφέρεις.
Το να υποφέρεις, σημαίνει να υποφέρεις
Το να είσαι ευτυχισμένος σημαίνει ν' αγαπάς
Το να είσαι ευτυχισμένος , άρα, σημαίνει να υποφέρεις, αλλά όταν υποφέρεις γίνεσαι δυστυχισμένος
Επομένως, για να είσαι δυστυχισμένος πρέπει να αγαπάς,
ή να αγαπάς να υποφέρεις
ή να υποφέρεις από υπερβολική ευτυχία!!!
Ελπίζω να καταλαβαίνει κάποιος!!!

Νόσος Paget's

Το 1876 ο sir James Paget παρουσίασε στην Ιατρική και Χειρουργική Εταιρεία του Λονδίνου μια αναφορά της εμπειρίας του με μια προηγουμένως μη αναγνωρισμένη ασθένεια την οποία ονόμασε οστεϊτιδα. Το κείμενο έλεγε: ¨η ασθένεια αρχίζει στη μέση ηλικία, είναι πολύ αρχή σε εξέλιξη, μπορεί να συνεχιστεί πολλά χρόνια χωρίς επιρροή στη γενική υγεία, τα οστά μεγαλώνουν και μαλακώνουν και γίνονται αφύσικα, καμπυλωμένα και παραμορφωμένα....η ασθένεια παρακολουθείται με πόνους στα προσβεβλημένα οστά και διάφορα περιγραφικά ως ουρηθρικά, ρευματικά ή νευραλγικά...τα οστά εξετάστηκαν μετά τον θάνατο και δείχνουν συνέπειες μιας φλεγμονής...το μαλάκωμα συνδέεται με τη διεύρυνση και με τις ατελείωτες δομές και με αυξημένη παροχή αίματος¨ Η περιγραφή καταγράφει όλα τα γνωστά χαρακτηριστικά της νόσου.
Η ασθένεια των οστών Paget's χαρακτηρίζεται από αύξηση του αριθμού και του μεγέθους των οστεοκλαστών ενώ ο υπόλοιπος σκελετός είναι φυσιολογικός. Οι τυπικά μεγάλοι πολυπυρηνικοί  οστεοκλάστες προκαλούν υπερβολική επαναρρόφηση οστού με αποτέλεσμα αυξημένη δραστηριότητα των οστεοβλαστών και αύξηση του οστού και εναπόθεση, με αποδιοργανωμένη αρχιτεκτονική και αδυναμία δομική. Οι οστεοκλάστες, οι πρόδρομοι των οστεοκλαστών και τα κύτταρα του μυελού των ασθενών εκδηλώνουν αυξημένα επίπεδα παραγόντων απορρόφησης του οστού : IL-6 και RANKL . Επιπλέον ο μυελός των οστών και τα περιφερικά κύτταρα είναι υπερευαίσθητα στη δράση του RANKL και της καλσιτριόλης
Υπάρχουν διάφορες υποθέσεις για την παθολογία της νόσου. Έχει υποτεθεί η συμβολή ενός πιθανού μολυσματικού παράγοντα, μόλυνση των οστεοκλαστών από ιό της οικογένειας των παραμυξοϊών (π.χ. ο ιός της ιλαράς). Ο κίνδυνος συγγενών με νόσο Paget's να αναπτύξουν τη νόσο είναι 7-10 φορές μεγαλύτερος ενώ θετικό οικογενειακό ιστορικό αναφέρεται σε 40% των ασθενών. Η οικογενής νόσος Paget κληρονομείται με αυτοσωματικό κυρίαρχο χαρακτήρα. Ωστόσο υπάρχει γενετική ετερογένεια . Έχουν εντοπιστεί γονίδια αλλά φαίνεται ότι δεν είναι αυτά που προκαλούν τη νόσο. Φαίνεται ότι συμμετέχουν και άλλοι παράγοντες (περιβαλλοντικοί;;). Υπάρχουν μεταλλάξεις σε συγκεκριμένα γονίδια που φαίνεται επηρεάζουν την σοβαρότητα της νόσου, συμπεριλαμβανομένων γονιδίων που παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαφοροποίηση και τη λειτουργία των οστεοκλαστών. Είναι ενδιαφέρον ότι έχουν βρεθεί μεταλλάξεις που είναι κοινές σε συστηματικές πρωτεϊνοπάθειες.
Η τρέχουσα άποψη είναι ότι η Paget προκαλείται από αλληλεπιδράσεις μεταξύ περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων, η φύση των οποίων μένει να καθοριστεί

Οι Αρταμάνοφ

Η μέρα ήταν διάφανη, ο ήλιος έλαμπε καλοσυνάτα, φωτίζοντας το παρδαλό πλήθος των ανθρώπων καθώς προχωρούσαν ανάμεσα απ' τους λιπαρούς λεκέδες του κίτρινου και του πράσινου. Το πλήθος ανέβαινε αργά ανάμεσα από δύο αμμώδεις λοφίσκους, σκαρφαλώνοντας σ' έναν τρίτο, που είχε κιόλας στολιστεί με περισσότερους από δέκα σταυρούς. Οι σταυροί ξεπετάγονταν κατάντικρα στον γαλάζιο ουρανό κι απάνω τους έπεφτε ο ίσκιος που έριχναν τα φαρδιά χέρια ενός γέρικου, στραβού πεύκου. Η άμμος στραφτοκοπούσε βγάζοντας διαμαντένιες σπίθες, έτριζε ανάλαφρα κάτω απ' τα πόδια των ανθρώπων. Πάνω απ' τα κεφάλια τους έπλεαν κυματιστά τα ψαλσίματα των παπάδων και πίσω απ' όλους ερχότανε σκοντάφτοντας και αναπηδώντας , ο Αντωνάκης ο χαζός. Με τα στρογγυλά, τα δίχως τσίνουρα μάτια του, κοίταζε το μέρος όπου πάταγε, έσκυβε, άρπαζε από κάτω μικρά κλαδάκια, τα ΄χωνε στον κόρφο του και έψελνε κι αυτός με διαπεραστική φωνή
                                                                                                              Μαξίμ Γκόρκι

Ελέφαντας

Εκείνη την εποχή , λέει, τότε που έφυγες, τίποτα δεν είχε πια και πολλή σημασία. Ούτε τα παιδιά, ούτε ο Θεός, ούτε τίποτα. Λες και μου 'χε έρθει ο ουρανός σφοντύλι. Λες κι είχα πάψει να ζω. Εκεί που ακολουθούσε την πορεία της, η ζωή μου σταμάτησε. Δε σταμάτησε απλώς. Σταμάτησε απότομα. Σκέφτηκα: Αν δεν αξίζω τίποτα γι' αυτόν, τότε δεν αξίζω τίποτα ούτε για τον εαυτό μου ούτε για κανέναν. Αυτό ήταν το χειρότερο που ένιωσα. Νόμιζα πως θα μου ράγιζε η καρδιά. Τι λέω; Ράγισε. Πως δεν ράγισε;. Ράγισε , έτσι ξαφνικά. Ακόμα ραγισμένη είναι, αν θες να ξέρεις. Ιδού λοιπόν πως έχουν τα πράγματα με δυο λόγια. Έβαλα όλα μου τ' αυγά σ' ένα καλάθι, λέει. Καλάθι, καλαθάκι. Όλα μου τα κλούβια αυγά σ' ένα καλάθι.
Βρήκες άλλη λέει, έτσι δεν είναι;. Δε σου πήρε και πολύ. Και τώρα είσαι ευτυχισμένος. Αυτό τουλάχιστον λένε. Εγώ όμως την ξέρω την καρδιά σου κύριε!! Πάντα την ήξερα. Την ήξερα τότε, την ξέρω και τώρα. Ξέρω την καρδιά σου απ' έξω κι ανακατωτά, μην το ξεχνάς αυτό. Η καρδιά σου είναι ζούγκλα, σκοτεινό δάσος, κάδος σκουπιδιών. Ας έρθουν να μιλήσουν μαζί μου αν θέλουν να μάθουν πέντε πράγματα για σένα. Ξέρω πως λειτουργείς. Ας έρθουν προς τα ' δω και θα τους τα πω από την καλή! Ήμουν εκεί. Έκανα τη θητεία μου συνάδελφε. ΄Υστερα μ' έβγαλες στη μόστρα και με ρεζίλεψες. Για να με οικτίρει και να με κρίνει ο ένας κι ο άλλος. Με ρώτησες αν με πείραξε αυτό;Με ρώτησες αν μ' έκανε να ντραπώ; Για ρώτα με να σου πω!!
                                                                                          Ρέιμοντ Κάρβερ

Άποιος διαβήτης - θεραπεία

Στον κεντρικό άποιο διαβήτη η θεραπεία περιλαμβάνει αντικατάσταση του ελλείμματος ελεύθερου νερού, αντικατάσταση της ανεπαρκούς ορμόνης (AVP) και θεραπεία της υποκείμενης κατάστασης
Η αντιδιουρητική (AVP) έχει χρόνο ημιζωής 5-10 λεπτά. Η dDAVP είναι συνθετικό ανάλογο ειδικό για τον υποδοχέα V2 της αντιδιουρητικής, που διατίθεται σε παρεντερική, από του στόματος και ρινική μορφή. Η βιοδιαθεσιμότητα της παρεντερικής μορφής είναι 100 φορές της στοματική μορφής. Χορηγούνται παρεντερικά 1-4 μg  υποδόρια και 100-400 μg από του στόματος. Η ρινική μορφή έχει ταχύτερη έναρξη δράσης αλλά μπορεί να μειωθεί σε φλεγμονή του ρινικού βλενογόννου
Οξεία εμφάνιση κεντρικού άποιου διαβήτη συνήθως προκύπτει μετά νευροχειρουργικές επεμβάσεις
Υπερνατριαιμία μπορεί να προκύψει αν ο ασθενής είναι σε καταστολή, δεν διψάει ή δεν έχει πρόσβαση στο νερό λόγω ακινησίας. Χορηγείται δεσμοπρεσσίνη και υποτονικά υγρά. Είναι κατάσταση συνήθως παροδική που ανταποκρίνεται σε μια δόση δεσμοπρεσίνης. Περαιτέρω δόση χορηγείται μόνο αν εμφανιστεί πολυουρία. Οι ασθενείς όταν φύγουν από το νοσοκομείο ενημερώνονται για πιθανά συμπτώματα από ηλεκτρολυτικές διαταραχές
Χρόνιος άποιος: η μακροχρόνια λήψη dDAVP ελέγχει τη δίψα και την πολυουρία και επιτρέπει μια φυσιολογική ποιότητα ζωής στον ασθενή. Η απαιτούμενη δόση είναι ανάλογη της έλλειψης της ορμόνης, Μια δόση έναρξης 100-200μg από το στόμα, πριν τον ύπνο, είναι συνήθως αρκετή για τον έλεγχο της νυχτουρίας. Η δόση τιτλοποιείται σιγά-σιγά και μπορεί να χρειαστούν 2-3 δόσεις ημερησίως. Η υπονατριαιμία είναι συνήθης επιπλοκή. Φυσιολογικά, η κατανάλωση νερού, καταστέλλει την ενδογενή AVP και επιτρέπει την απέκκριση ελεύθερου ύδατος και τη διατήρηση του νατρίου σε φυσιολογικά επίπεδα. Τα φαρμακευτικά ανάλογα της δεσμοπρεσίνης δεν καταστέλλουν, και εαν η πρόσληψη νερού υπερβαίνει τις φυσιολογικές ανάγκες, το επιπλέον νερό δεν μπορεί να φύγει απο τους νεφρούς, συσσωρεύεται και προκαλεί υπονατριαιμία. Αναδρομική ανασκόπηση έδειξε ότι ήπια υπονατριαιμία (131-134 mmol / L) εμφανίζεται σε 27% των ασθενών. Η χρόνια υπονατριαιμία σχετίζεται με αστάθεια στο βάδισμα, πτώσεις, κατάγματα και αυξημένη θνητότητα.
Το κλειδί στη ρύθμιση είναι να επιτρέπονται τακτικά περίοδοι αποβολής καθαρού νερού: μπορεί να καθυστερήσει μια δόση δεσμοπρεσίνης (2-3 ουρήσεις) μία με δύο φορές την εβδομάδα, μπορεί να καθυστερεί κάθε δισκίο δεσμοπρεσίνης μέχρι να εμφανιστεί μια ελαφρά ούρηση, παραλείπεται τακτικά η αγωγή μια φορά την εβδομάδα
Η νοσοκομειακή περίθαλψη αυτών των ασθενών θέλει προσοχή. Η πρόσληψη νερού ενδέχεται να επηρεάζεται από εμετούς, νηστεία ή μειωμένο επίπεδο συνείδησης. Αν ο ασθενής δεν λαμβάνει υγρά από το στόμα είναι απαραίτητη η χορήγηση υποτονικών υγρών και η στενή παρακολούθηση των υγρών, του βάρους και των ηλεκτρολυτών
Ένα σενάριο που χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς είναι η κατανάλωση αλκοόλ. Οι ασθενείς που καταναλώνουν κυρίως μπύρα, μπορεί να καταναλώσουν γρήγορα μεγάλους όγκους υποτονικού υγρού. Στα υγιή άτομα η κατανάλωση μπύρας καταστέλλει την έκκριση AVP οδηγώντας σε διούρηση καθαρού νερού. Αυτή η καταστολή δεν εμφανίζεται σε άτομα που παίρνουν δεσμοπρεσίνη, με αποτέλεσμα κίνδυνο υπονατριαιμίας από αραίωση

Ζητεί νύμφην ανύμφευτον

"Δημόσιος υπάλληλος πεντηκονταετής, αναστήματος μετρίου, μονογενής, σοβαρός, εργαζόμενος εν χωρίω, με μηνιαίαν απολαβήν 2.500 δραχμών, ζητεί εις γάμον έστω και επαρχιώτισσαν γεροντοκόρην 32-40 ετών, αναστήματος μετρίου, σεμνήν, μεμετρημένην, με μόρφωσιν μετρία και παρελθόντος αμέμπτου, γνωρίζουσαν και την οικιακήν, τουλάχιστον ραπτικήν, με σπίτι και ανάλογον προίκα. Αποκλείονται μαλλιά κομμένα και σκέρτσα μοντέρνα. Γράψτε ει δυνατόν μετά μιάς φωτογραφίας : Κύριον Α.Π.Δ.Ο. Πόστ Ρεστάντ εις Αθήνας"
Την αναδημοσιεύομεν δια τας συμπολίτιδας αειθαλλείς, δι' όσας τουλάχιστον εξ' αυτών δεν εκούρευσαν τας ολίγας τρίχας της κεφαλής των.
                                                                                 Εφ. Ταχυδρόμος 7 Απριλίου 1929