Στον κεντρικό άποιο διαβήτη η θεραπεία περιλαμβάνει αντικατάσταση του ελλείμματος ελεύθερου νερού, αντικατάσταση της ανεπαρκούς ορμόνης (AVP) και θεραπεία της υποκείμενης κατάστασης
Η αντιδιουρητική (AVP) έχει χρόνο ημιζωής 5-10 λεπτά. Η dDAVP είναι συνθετικό ανάλογο ειδικό για τον υποδοχέα V2 της αντιδιουρητικής, που διατίθεται σε παρεντερική, από του στόματος και ρινική μορφή. Η βιοδιαθεσιμότητα της παρεντερικής μορφής είναι 100 φορές της στοματική μορφής. Χορηγούνται παρεντερικά 1-4 μg υποδόρια και 100-400 μg από του στόματος. Η ρινική μορφή έχει ταχύτερη έναρξη δράσης αλλά μπορεί να μειωθεί σε φλεγμονή του ρινικού βλενογόννου
Οξεία εμφάνιση κεντρικού άποιου διαβήτη συνήθως προκύπτει μετά νευροχειρουργικές επεμβάσεις
Υπερνατριαιμία μπορεί να προκύψει αν ο ασθενής είναι σε καταστολή, δεν διψάει ή δεν έχει πρόσβαση στο νερό λόγω ακινησίας. Χορηγείται δεσμοπρεσσίνη και υποτονικά υγρά. Είναι κατάσταση συνήθως παροδική που ανταποκρίνεται σε μια δόση δεσμοπρεσίνης. Περαιτέρω δόση χορηγείται μόνο αν εμφανιστεί πολυουρία. Οι ασθενείς όταν φύγουν από το νοσοκομείο ενημερώνονται για πιθανά συμπτώματα από ηλεκτρολυτικές διαταραχές
Χρόνιος άποιος: η μακροχρόνια λήψη dDAVP ελέγχει τη δίψα και την πολυουρία και επιτρέπει μια φυσιολογική ποιότητα ζωής στον ασθενή. Η απαιτούμενη δόση είναι ανάλογη της έλλειψης της ορμόνης, Μια δόση έναρξης 100-200μg από το στόμα, πριν τον ύπνο, είναι συνήθως αρκετή για τον έλεγχο της νυχτουρίας. Η δόση τιτλοποιείται σιγά-σιγά και μπορεί να χρειαστούν 2-3 δόσεις ημερησίως. Η υπονατριαιμία είναι συνήθης επιπλοκή. Φυσιολογικά, η κατανάλωση νερού, καταστέλλει την ενδογενή AVP και επιτρέπει την απέκκριση ελεύθερου ύδατος και τη διατήρηση του νατρίου σε φυσιολογικά επίπεδα. Τα φαρμακευτικά ανάλογα της δεσμοπρεσίνης δεν καταστέλλουν, και εαν η πρόσληψη νερού υπερβαίνει τις φυσιολογικές ανάγκες, το επιπλέον νερό δεν μπορεί να φύγει απο τους νεφρούς, συσσωρεύεται και προκαλεί υπονατριαιμία. Αναδρομική ανασκόπηση έδειξε ότι ήπια υπονατριαιμία (131-134 mmol / L) εμφανίζεται σε 27% των ασθενών. Η χρόνια υπονατριαιμία σχετίζεται με αστάθεια στο βάδισμα, πτώσεις, κατάγματα και αυξημένη θνητότητα.
Το κλειδί στη ρύθμιση είναι να επιτρέπονται τακτικά περίοδοι αποβολής καθαρού νερού: μπορεί να καθυστερήσει μια δόση δεσμοπρεσίνης (2-3 ουρήσεις) μία με δύο φορές την εβδομάδα, μπορεί να καθυστερεί κάθε δισκίο δεσμοπρεσίνης μέχρι να εμφανιστεί μια ελαφρά ούρηση, παραλείπεται τακτικά η αγωγή μια φορά την εβδομάδα
Η νοσοκομειακή περίθαλψη αυτών των ασθενών θέλει προσοχή. Η πρόσληψη νερού ενδέχεται να επηρεάζεται από εμετούς, νηστεία ή μειωμένο επίπεδο συνείδησης. Αν ο ασθενής δεν λαμβάνει υγρά από το στόμα είναι απαραίτητη η χορήγηση υποτονικών υγρών και η στενή παρακολούθηση των υγρών, του βάρους και των ηλεκτρολυτών
Ένα σενάριο που χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς είναι η κατανάλωση αλκοόλ. Οι ασθενείς που καταναλώνουν κυρίως μπύρα, μπορεί να καταναλώσουν γρήγορα μεγάλους όγκους υποτονικού υγρού. Στα υγιή άτομα η κατανάλωση μπύρας καταστέλλει την έκκριση AVP οδηγώντας σε διούρηση καθαρού νερού. Αυτή η καταστολή δεν εμφανίζεται σε άτομα που παίρνουν δεσμοπρεσίνη, με αποτέλεσμα κίνδυνο υπονατριαιμίας από αραίωση
Η αντιδιουρητική (AVP) έχει χρόνο ημιζωής 5-10 λεπτά. Η dDAVP είναι συνθετικό ανάλογο ειδικό για τον υποδοχέα V2 της αντιδιουρητικής, που διατίθεται σε παρεντερική, από του στόματος και ρινική μορφή. Η βιοδιαθεσιμότητα της παρεντερικής μορφής είναι 100 φορές της στοματική μορφής. Χορηγούνται παρεντερικά 1-4 μg υποδόρια και 100-400 μg από του στόματος. Η ρινική μορφή έχει ταχύτερη έναρξη δράσης αλλά μπορεί να μειωθεί σε φλεγμονή του ρινικού βλενογόννου
Οξεία εμφάνιση κεντρικού άποιου διαβήτη συνήθως προκύπτει μετά νευροχειρουργικές επεμβάσεις
Υπερνατριαιμία μπορεί να προκύψει αν ο ασθενής είναι σε καταστολή, δεν διψάει ή δεν έχει πρόσβαση στο νερό λόγω ακινησίας. Χορηγείται δεσμοπρεσσίνη και υποτονικά υγρά. Είναι κατάσταση συνήθως παροδική που ανταποκρίνεται σε μια δόση δεσμοπρεσίνης. Περαιτέρω δόση χορηγείται μόνο αν εμφανιστεί πολυουρία. Οι ασθενείς όταν φύγουν από το νοσοκομείο ενημερώνονται για πιθανά συμπτώματα από ηλεκτρολυτικές διαταραχές
Χρόνιος άποιος: η μακροχρόνια λήψη dDAVP ελέγχει τη δίψα και την πολυουρία και επιτρέπει μια φυσιολογική ποιότητα ζωής στον ασθενή. Η απαιτούμενη δόση είναι ανάλογη της έλλειψης της ορμόνης, Μια δόση έναρξης 100-200μg από το στόμα, πριν τον ύπνο, είναι συνήθως αρκετή για τον έλεγχο της νυχτουρίας. Η δόση τιτλοποιείται σιγά-σιγά και μπορεί να χρειαστούν 2-3 δόσεις ημερησίως. Η υπονατριαιμία είναι συνήθης επιπλοκή. Φυσιολογικά, η κατανάλωση νερού, καταστέλλει την ενδογενή AVP και επιτρέπει την απέκκριση ελεύθερου ύδατος και τη διατήρηση του νατρίου σε φυσιολογικά επίπεδα. Τα φαρμακευτικά ανάλογα της δεσμοπρεσίνης δεν καταστέλλουν, και εαν η πρόσληψη νερού υπερβαίνει τις φυσιολογικές ανάγκες, το επιπλέον νερό δεν μπορεί να φύγει απο τους νεφρούς, συσσωρεύεται και προκαλεί υπονατριαιμία. Αναδρομική ανασκόπηση έδειξε ότι ήπια υπονατριαιμία (131-134 mmol / L) εμφανίζεται σε 27% των ασθενών. Η χρόνια υπονατριαιμία σχετίζεται με αστάθεια στο βάδισμα, πτώσεις, κατάγματα και αυξημένη θνητότητα.
Το κλειδί στη ρύθμιση είναι να επιτρέπονται τακτικά περίοδοι αποβολής καθαρού νερού: μπορεί να καθυστερήσει μια δόση δεσμοπρεσίνης (2-3 ουρήσεις) μία με δύο φορές την εβδομάδα, μπορεί να καθυστερεί κάθε δισκίο δεσμοπρεσίνης μέχρι να εμφανιστεί μια ελαφρά ούρηση, παραλείπεται τακτικά η αγωγή μια φορά την εβδομάδα
Η νοσοκομειακή περίθαλψη αυτών των ασθενών θέλει προσοχή. Η πρόσληψη νερού ενδέχεται να επηρεάζεται από εμετούς, νηστεία ή μειωμένο επίπεδο συνείδησης. Αν ο ασθενής δεν λαμβάνει υγρά από το στόμα είναι απαραίτητη η χορήγηση υποτονικών υγρών και η στενή παρακολούθηση των υγρών, του βάρους και των ηλεκτρολυτών
Ένα σενάριο που χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς είναι η κατανάλωση αλκοόλ. Οι ασθενείς που καταναλώνουν κυρίως μπύρα, μπορεί να καταναλώσουν γρήγορα μεγάλους όγκους υποτονικού υγρού. Στα υγιή άτομα η κατανάλωση μπύρας καταστέλλει την έκκριση AVP οδηγώντας σε διούρηση καθαρού νερού. Αυτή η καταστολή δεν εμφανίζεται σε άτομα που παίρνουν δεσμοπρεσίνη, με αποτέλεσμα κίνδυνο υπονατριαιμίας από αραίωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου