Αρχαία Ελληνικά : η μητρική γλώσσα της φιλοσοφίας

 Η Ρώμη κατακτά και μαθαίνει. Από την Ελλάδα συλλέγει έργα τέχνης, πρότυπα λογοτεχνικά, παιδαγωγούς, ρητοροδιδασκάλους και ορολογία επιστημονική και φιλοσοφική. Στην αρχή οι Ρωμαίοι μεταγράφουν στο δικό τους αλφάβητο τους όρους, ύστερα μεταφράζουν, ακόμη δίνουν σε μια υπάρχουσα λέξη καινούρια νοήματα και τέλος δημιουργούν νέες λέξεις για να αποδώσουν όρους ελληνικούς. Κύριος εισαγωγέας και ένθερμος οπαδός της μεταποίησης είναι ο Κικέρωνας (106-43 π.Χ.). Εξοικειώνει τους Ρωμαίους με τη φιλοσοφική γλώσσα της εποχής του (κυρίως της Νέας Ακαδημίας και των στωικών) πιστεύοντας πως η φιλοσοφία μπορεί να μιλήσει σε κομψά λατινικά. Η γλώσσα όμως του αντιστέκεται γιατί ακριβώς υστερεί εκ φύσεως έναντι των ελληνικών σε αυτόν τουλάχιστον τον τομέα. Δεν διαθέτει το έναρθρο απαρέμφατο, το οποίο είναι πιο ευκίνητο  από τα ουσιαστικά, ούτε την πληθώρα των μετοχικών τύπων που ανακουφίζουν τη δομή του λόγου και επιπλέον δεν έχει την ευκολία στη σύνθεση και παραγωγή που χαρακτηρίζουν τα ελληνικά

Ο Μεσαίωνας αντλεί τη φιλοσοφική του ορολογία από το ρωμαϊκό του παρελθόν. Κατά το 12ο και 13ο αι. η Δύση αποφασίζει να γνωρίσει, όπως είχαν ήδη πράξει οι Άραβες, το συνολικό έργο του Αριστοτέλη. Μια στρατιά λογίων , ανάμεσα τους ο Iacobus Veneticus (12ο αι.) και ο W . von Moerbeke (1215-1286) αναλαμβάνουν το μεγάλης έκτασης μεταφραστικό έργο. Φιλοδοξία τους η συγκρότηση λεξιλογίου ικανού να αποδώσει την πληθώρα των τεχνικών όρων του Σταγιρίτη. Δημιουργούν μια υψηλής ακρίβειας ορολογία, αδιαφορώντας για την κομψότητα της γλώσσας καθώς και για το αν γίνεται κατανοητή. Η Αναγέννηση καταγγέλει ως βάρβαρη την ερμητική τους ορολογία αλλά οι ουμανιστές συνειδητοποιούν ότι η καταγωγή της φιλοσοφίας είναι ελληνική.

Και ο εικοστός αιώνας; Αυτή η στεγνή εποχή της τεχνολογικής κυριαρχίας καταφεύγει επίσης στα Αρχαία Ελληνικά για να σχηματίσει τη φιλοσοφική της ορολογία. Ο Ludwig Wittgenstein γράφει το Tractatus Logico-philosophicus, ο Camus το Le mythe de Sisyphe, ο Derida  το La pharmacie de Platon, ο Russel  το

Λίπος - Λειτουργία και επικοινωνία

 Το WAT έχει τρεις ευρέως κατανοητές και σχετικές μακροσκοπικές λειτουργίες. Αποθηκεύει θερμίδες των τροφίμων, δημιουργεί ένα στρώμα θερμομόνωσης και παρέχει μηχανική προστασία, η οποία είναι σημαντική για την αντίσταση σε λοιμώξεις και τραυματισμούς. Η ινσουλίνη είναι ο κύριος μοχλός απορρόφησης και αποθήκευσης καυσίμου, με τον λιπώδη ιστό να είναι υπεύθυνος για το 5% της μέσω ινσουλίνης απορρόφησης γλυκόζης σε ενήλικες που είναι αδύνατοι και 20% σε παχύσαρκους. Οι ανακαλύψεις ορμονών που προέρχονται από λευκά λιποκύτταρα όπως η λεπτίνη και η αδιπονεκτίνη έκαναν σαφές ότι το WAT είναι επίσης ένα ενδοκρινικό όργανο. Πέρα από αυτές τις ορμόνες, τα λιποκύτταρα και οι άλλοι μόνιμοι τύποι κυττάρων παράγουν δεκάδες άλλες λιποκίνες που επηρεάζουν την τοπική και απομακρυσμένη φυσιολογία, όπως ο προφλεγμονώδης παράγοντας νέκρωσης όγκου α (TNF-α), η μονοκυτταρική χημειοτακτική πρωτεΐνη 1 και τα οιστρογόνα.

Το WAT ως ένα μεσοδερμικό όργανο επικοινωνεί σε αυτοκρινές, παρακρινές και ενδοκρινικό επίπεδο. Για παράδειγμα, η εγκυμοσύνη απαιτεί επαρκή μακροπρόθεσμη παροχή ενέργειας και το WAT είναι απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία του αναπαραγωγικού συστήματος, το οποίο περιλαμβάνει την έκκριση ρυθμιστικών και σεξουαλικών ορμονών και τη γαλουχία. Πολύ λίγο WAT, όπως φαίνεται στη νευρική ανορεξία και στις λιποδυστροφίες, διακόπτει την έμμηνο ρύση.Το αυξημένο WAT οδηγεί σε πρώιμη ήβη. Το WAT χρησιμοποιεί επίσης ενδοοργανική σηματοδότηση για να συντονίσει την αποθήκευση και την κατανάλωση θρεπτικών ουσιών με το ήπαρ και τους σκελετικούς μύες.

Η ανακάλυψη της λεπτίνης πριν από τρεις δεκαετίες προανήγγειλε μια νέα εποχή στην ιατρική της παχυσαρκίας, αλλά όχι όπως αναμενόταν αρχικά. Η λεπτίνη δεν προκαλεί κορεσμό, αλλά τα χαμηλά επίπεδα λεπτίνης σηματοδοτούν χαμηλά αποθέματα ενέργειας και πείνα. Τα άτομα με παχυσαρκία έχουν αντίσταση στη λεπτίνη έτσι ώστε η εξωγενής χορήγηση δεν οδηγεί σε καταστολή της όρεξης ή απώλεια βάρους, εκτός από άτομα με συγγενή ανεπάρκεια λεπτίνης, η οποία είναι εξαιρετικά σπάνια. Διάφορες μελέτες για τις επιδράσεις της λεπτίνης έχουν οδηγήσει σε νέες γνώσεις σχετικά με τον έλεγχο της πρόσληψης τροφής από τον υποθάλαμο και άλλες περιοχές του εγκεφάλου. Η αδιπονεκτίνη ρυθμίζει το μεταβολισμό της γλυκόζης και των λιπιδίων και προάγει ένα μεταβολικό προφίλ που είναι αντιαθηρογόνο, αντιφλεγμονώδες και ευαισθητοποιητικό στην ινσουλίνη.

Βιοενεργά λιπίδια όπως το 12,13-διυδροξυ-9Ζ-οκταδεκαενοϊκό οξύ (12,13-diHOME) και το 12-υδροξυεικοσαπεντανοϊκό οξύ (12-HEPE) απελευθερώνονται από το ΒΑΤ και διεγείρουν την πρόσληψη γλυκόζης και λιπαρών οξέων στο ΒΑΤ και στους μυς, υποστηρίζοντας έτσι την θερμογένεση.Το ΒΑΤ απελευθερώνει επίσης εξωσωματικά microRNA που μπορούν να ρυθμίσουν την έκφραση γονιδίων σε άλλους ιστούς όπως το ήπαρ. 

Λίπος

 Ο λιπώδης ιστός παίζει κεντρικό ρόλο στην κατανομή της ενέργειας. Όλα τα τρόφιμα που καταναλώνονται από τα θηλαστικά αποτελούνται από τρία μόνο μακροθρεπτικά συστατικά: υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπη. Παρόλο που τα μεμονωμένα γεύματα μπορεί να έχουν ευρέως ποικίλες αναλογίες αυτών των τριών καυσίμων, το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό για μεταβολική ευελιξία, η οποία είναι η ικανότητα των μιτοχονδρίων να αλλάζουν την προτίμηση τους στο υπόστρωμα για λίπος σε σύγκριση με την οξείδωση υδατανθράκων. Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι τα δυσλειτουργικά μιτοχόνδρια οδηγούν σε αντίσταση στην ινσουλίνη στους σκελετικούς μύες, όχι λόγω της μειωμένης ευκαμψίας ως απόκριση στη διαθεσιμότητα του υποστρώματος, αλλά λόγω της συνολικής μείωσης της οξείδωσης του υποστρώματος. σε θετικό ενεργειακό ισοζύγιο και αύξηση βάρους. Η συμβολή της σύνθεσης των μακροθρεπτικών συστατικών στην ενεργειακή δαπάνη και η ανάπτυξη της παχυσαρκίας και της μεταβολικής νόσου είναι ένα πεδίο ενεργούς συζήτησης. Η κύρια λειτουργία του WAT είναι να αποθηκεύει ενέργεια με τη μορφή τριγλυκεριδίων, ωστόσο υπάρχουν ουσιαστικές, φυσιολογικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων αποθηκών WAT. Το WAT διαχωρίζεται συνήθως σε σπλαχνικό λίπος και υποδόριο λίπος, τα οποία προσδίδουν αρνητικά και ουδέτερα ή θετικά μεταβολικά αποτελέσματα, αντίστοιχα . Το σπλαχνικό λίπος μπορεί να χωριστεί σε πολλαπλές διακριτές περιοχές με διαφορετικούς μεταβολικούς κινδύνους.

Με βάση τη μικροσκοπική ανατομία και τη κυτταρική φυσιολογία, είναι πιο σωστό να αναφέρεται το λίπος ως λιπώδης ιστός, επειδή αποτελείται από πολλαπλούς διαφορετικούς τύπους κυττάρων. Υπάρχουν τα ίδια τα λιποκύτταρα αλλά και ινοβλάστες, αίμα και αιμοφόρα αγγεία, μακροφάγα και άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος και νευρικός ιστός. Σχετικά πρόσφατες μορφές τεχνολογίας έχουν εντοπίσει πολυάριθμους υποτύπους κυττάρων που παίζουν κρίσιμους ρόλους στη ρύθμιση της λιπογένεσης, της θερμογένεσης και της ενδοοργανικής επικοινωνίας. Επιπλέον, οι διάφορες πρωτεΐνες και πρωτεογλυκάνες παίζουν ενεργό ρόλο στη λειτουργία τόσο του WAT όσο και του BAT. Πολλά χαρακτηριστικά των αποθηκών λιπώδους ιστού, όπως η τοποθεσία, το μέγεθος και η μεταβολική συμπεριφορά, επηρεάζονται από το γενετικό υπόβαθρο και το φύλο. Πέρα από αυτό, ο λιπώδης ιστός είναι ένα δυναμικό όργανο. Η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι οι άνθρωποι γεννιούνται με όλα τα λιποκύτταρα που θα έχουν ποτέ, τα οποία είναι ικανά μόνο να μεγεθυνθούν ή να συρρικνωθούν, είναι πλέον κατανοητή ως εσφαλμένη. Η χρήση της ισοτοπικής σήμανσης έδωσε τη δυνατότητα στους ερευνητές να μετρήσουν τη νέα λιπογένεση. Αυτές οι μελέτες έδειξαν ότι η λιπογένεση συνεχίζεται καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής, με ένα μέσο ποσοστό εναλλαγής 8% ετησίως, υποδεικνύοντας μια ολόκληρη αντικατάσταση των λιποκυττάρων στο σώμα κάθε 15 χρόνια. Ο ρυθμός αυτός είναι παρόμοιος με αυτόν των οστεοκυττάρων και ταχύτερος από την ανακύκλωση πολλών καρδιομυοκυττάρων. Πρόδρομα κύτταρα λιποκυττάρων, γνωστά ως προλιποκύτταρα, υπάρχουν στο στρωματικό αγγειακό κλάσμα και στον περιαγγειακό ιστό, τα οποία είναι ικανά για αυτοανανέωση. Η ανάπτυξη των λιποκυττάρων προέρχεται τόσο από τη μεγέθυνση του μεγέθους των κυττάρων όσο και από την αύξηση του αριθμού τους. Η ισορροπία μεταξύ της υπερτροφίας, της υπερπλασίας, της ίνωσης και της λιπόλυσης τόσο στο σπλαχνικό όσο και στο υποδόριο WAT σχετίζεται με διαφορετικούς κινδύνους δυσλειτουργίας.

Εκτός από το λευκό και το καφέ, υπάρχουν διακριτά θερμογενή λιποκύτταρα, που ονομάζονται «beige/brite», τα οποία έχουν χαρακτηριστικά λευκών και καφέ λιποκυττάρων και ροζ λιποκύτταρα στον ιστό του μαστού,καθώς και λίπος στο μυελό των οστών και στο χόριο , το καθένα με έναν ξεχωριστό φυσιολογικό ρόλο. 

Ανακαλύπτοντας τον λιπώδη ιστό

 Ο λιπώδης ιστός είναι ένα υποτιμημένο όργανο του σώματος. Ο λευκός λιπώδης ιστός (WAT) μπορεί να υπερδιπλασιαστεί σε μάζα και στη συνέχεια να επιστρέψει στην αρχική του τιμή, και εξακολουθεί να παίζει ουσιαστικό ρόλο στην ανάπτυξη του ανθρώπου. Αποθηκεύει αποτελεσματικά αρκετή ενέργεια για να μας απαλλάξει από τη διαρκή αναζήτηση τροφής, επιτρέποντάς μας να αφιερώσουμε το σώμα και το πνεύμα μας σε άλλες προσπάθειες. Ο φαιός λιπώδης ιστός (BAT) καταναλώνει γλυκόζη και τριγλυκερίδια, παράγοντας θερμότητα. Ένα όργανο σχεδιασμένο για θερμογένεση , το BAT επέτρεψε στα θηλαστικά να επιβιώσουν στην Καινοζωική εποχή. Έχει υποτεθεί ότι συμβάλλει σε ευρέως φάσματος οφέλη για την υγεία σε ιστούς τόσο διαφορετικούς όπως το γαστρεντερικό, το καρδιαγγειακό και το μυοσκελετικό σύστημα.

Δομή και Κατανομή Αποθηκών Λιπώδους Ιστού  

Πάρα πολλοί θεωρούν ότι το λίπος είναι ένα ανεπιθύμητο κομμάτι σώματος και προσπαθούν να το μειώσουν σε όλη τους τη ζωή. Για όσους αγωνίζονται να χάσουν βάρος, το λίπος είναι συχνά πηγή δυστυχίας. Τις τελευταίες τρεις 10ετίες έχει γίνει αρκετή μελέτη. Το λίπος είναι μια συλλογή σχετικών αλλά διαφορετικών ανατομικών και λειτουργικών αποθηκών λιπώδους ιστού. Προέρχεται κυρίως από το μεσόδερμα. Το ανθρώπινο WAT αρχίζει να αναπτύσσεται στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης και από τη γέννηση, τόσο οι σπλαχνικές όσο και οι υποδόριες αποθήκες είναι καλά ανεπτυγμένες. Το WAT προστατεύει τα νεογνά από το κρύο καθώς αναπτύσσουν την ικανότητα να τρέμουν. Στους αδύνατους ενήλικες, ολόκληρη η αποθήκη WAT κυμαίνεται από 20 έως 30 kg στις γυναίκες (30 έως 40% της συνολικής μάζας σώματος) και 10 έως 20 kg στους άνδρες (15 έως 25% της συνολικής μάζας σώματος). Η μάζα του λίπους μπορεί να εκτιμηθεί γρήγορα και με φθηνές μεθόδους (καθώς επίσης και η ποσότητα και η κατανομή του). Βρίσκεται μόνο σε ορισμένες ανατομικές αποθήκες στον λαιμό, τους ώμους, τον οπίσθιο θώρακα και την κοιλιά. Αυτές οι αποθήκες παροχετεύονται απευθείας στη συστηματική κυκλοφορία και μπορεί να οδηγήσουν σε πιο γρήγορη κατανομή του θερμανθέντος αίματος στο υπόλοιπο σώμα.

Η μέγιστη ανιχνεύσιμη μάζα ΒΔΤ στους ανθρώπους φαίνεται να είναι περίπου 1 kg και σε ενήλικες 20 έως 50 ετών, κυμαίνεται από 50 έως 500 g, ή 0,1 έως 0,5% της συνολικής μάζας σώματος και 0,2 έως 3,0% της συνολικής μάζας λιπώδους ιστού. Η ποσότητα ποικίλει ανάλογα με το φύλο και έχει αντίστροφη συσχέτιση με την ηλικία και το ΒΜΙ.

Σάγκι Μπέιν

 Η Άγκνες έπρεπε να εξαφανίσει τρία ολόκληρα κουτιά μπίρα προτού μπορέσει να βγει στην εξώπορτα. Κάποιες γυναίκες στέκονταν κοντά στο φράχτη, με τα μπράτσα τους διπλωμένα σαν να ήταν προφυλακτήρες αυτοκινήτων. Ήταν λες και την περίμεναν από τότε που μετακόμισε εδώ πριν τέσσερις μήνες. Το κρύο δεν φαινόταν να τις ενοχλεί. Το έδαφος ήταν γεμάτο με αποτσίγαρα και υπήρχαν βρώμικες κούπες του τσαγιού στοιβαγμένες στους στύλους του φράχτη. Σταμάτησαν να μιλάνε και γύρισαν όλες μαζί μόλις εκείνη βγήκε από την εξώπορτα. κρατώντας το κεφάλι της ψηλά, η Άγκνες βεβαιώθηκε ότι τα χτυπήματα από τα μαύρα τακούνια της ακούγονταν κοφτά και καθαρά πάνω στο λιθόστρωτο. Χαμογέλασε αλαζονικά στις γυναίκες που φορούσαν κολάν και παντόφλες. Τις προσπέρασε, και έβαλε πλώρη για τον δρόμο που έβγαζε στη λέσχη των ανθρακορύχων, στη λησμονιά.

Οι γυναίκες συνέχισαν να την κοιτούν σιωπηλά. Ήταν σχεδόν αδύνατον να τις ακούσει, ώσπου η μια μίλησε : "Δεν είχαμε κανένα καβγά ως τώρα, είχαμε;" είπε η Μπρίντι

                                                                                                                Douglas Stuart

Σπερμοδιάγραμμα

 . Προσοχή στο εργαστήριο, προσοχή στην αρχική σταγόνα και αν η συλλογή είναι εκτός εγαστηρίου μεταφορά εντός 30΄στους 27-30 βαθμούς Κελσίου

. Αποφυγή επαφής >48h και <7d, πυκνότητα 1 gr/ml, υπολογισμός όγκου με ζύγισμα

. Σπερματογένεση 74 ημέρες

. Βασική ανάλυση : όγκος 1.5 (1.4-1.7), pH >7.2 (pH>8 λοίμωξη, pH<7 απόφραξη), ρευστοποίηση <30 min, σπερματοζωάρια/ml (15.000.000/ ml), συνολικός αριθμός σπερματοζωαρίων (τουλάχιστον 39.000.000) , κινητικότητα 40 (38-42) - ταχεία προωθητική >32% ή άθροισμα ταχείας και βραδείας >40%,  μορφολογία (η τιμή αναφοράς για τα σπερματοζωάρια με απόλυτα φυσιολογική μορφολογία ορίζεται κατ’ ελάχιστο στο 4%), ζωτικότητα (ζωντανά σπερματοζωάρια 58% - 55 ως 63%), παρουσία ή όχι λευκών (δηλωτικά φλεγμονής), συγκόληση σπερματοζωαρίων (η παρουσία συγκολλήσεων συχνά περιορίζει την κινητικότητα των σπερματοζωαρίων, μπορεί να αποτελεί ένδειξη παρουσίας αντισπερμικών αντισωμάτων), αυτοαντισώματα και προαιρετικά : α-γλυκοσιδάση, φρουκτόζη, ψευδάργυρος

. Φρουκτόζη (>13mmol/εκσπερμάτιση) : εκκριτική λειτουργία σπερματοδόχων κύστεων. Εκτίμηση : αζωοσπερμία/ χαμηλό V σπέρματος. Απουσία : απόφραξη ή απουσία σπερματοδόχων. Μειωμένη : φλεγμονή, ανδρογονική ανεπάρκεια, μερική απόφραξη, ατελής εκσπερμάτιση

. Α-γλυκοσιδάση/ L- καρνιτίνη (<20mU/εκσπερμάτιση) : εκκριτική λειτουργία επιδιδυμίδων, απουσία σε απόφραξη

. Εκκριτική λειτουργία προστάτη : Zn (>2,4mmol/εκσπερμάτιση), Mg, Όξινη φωσφατάση, PSA. Ρευστοποίηση σπέρματος. Κινητικότητα-Ζωτικότητα σπερματοζωαρίων

. Η καλλιέργεια του σπέρματος γίνεται για τον έλεγχο ύπαρξης μικροοργανισμών στο ανδρικό γεννητικό σύστημα, δεδομένου ότι επηρεάζουν τη γονιμοποιητική ικανότητα του δείγματος

. Το σπέρμα μπορεί να περιέχει HIV, ιό της ηπατίτιδας και άλλους ιούς καθώς επίσης και άλλα βακτήρια. Αντιμετωπίζεται κάθε δείγμα σαν να είναι μολυσματικό.

Do not ask your children to strive

 Do not ask your children ti strive for extraordinary lives

Such striving may seem admirable, but it is the way of foolishness

Help them instead to find the wonder and the marvel of an ordinary life

Show them the joy of tasting tomatoes, apples and pears

Show them how to cry when pets and people die

Show them the infinite pleasure in the touch of a hand

And make the ordinary come alive for them

The extraordinary will take care of itself 

                                                                                 William Martin

Ο πότης

 Η ανοιξιάτικη μέρα με υποδέχθηκε με ήλιο και ζέστη, και μ' ένα αεράκι απαλό σαν μετάξι. Ένιωθα άλλος άνθρωπος! Η ζέστη πέρασε απ' το στομάχι μου κι ανέβηκε εύθυμα στο κεφάλι, η καρδιά μου χτυπούσε ελεύθερα, δυνατά. Τώρα το ΄βλεπα το σμαραγδί της φύσης που πρασίνιζε, άκουγα τα φτερουγίσματα των κορυδαλλών στο γαλάζιο τ΄ουρανού. Οι σκοτούρες έφυγαν από πάνω μου. "Όλα θα φτιάξουν" είπα εύθυμα και πήρα το δρόμο για το σπίτι "ποιός ο λόγος να βασανίζομαι με μικροπράγματα;" Πριν μπω στην πόλη, σταμάτησα σ' άλλα δυο ταβερνάκια κι ήπια από ένα σφηνάκι σναπς στο καθένα, για να επαναλάβω και να επιτείνω αυτή την επίδραση, που περνούσε δυστυχώς ταχύτατα. Έφτασα στο σπίτι ακριβώς την ώρα του μεσημεριανού, μ' ένα ελαφρύ, μα διόλου δυσάρεστο αίσθημα ζάλης.

                                                                                                             Hans Fallada

Εμμηνόπαυση και υποκατάσταση

 Η ορμονοθεραπεία (ΗΤ) είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Μια πληθώρα δεδομένων παρατήρησης είχε δείξει ότι η HT δεν ήταν μόνο αποτελεσματική έναντι των κοινών συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, όπως οι εξάψεις και οι νυχτερινές εφιδρώσεις, αλλά πρόσφερε επίσης όφελος έναντι χρόνιων διαταραχών όπως η οστεοπόρωση, η στεφανιαία νόσος, η άνοια, ακόμη και η θνησιμότητα από κάθε αιτία. Ελλείψει αντενδείξεων ή άλλων σημαντικών συν-νοσηροτήτων, οι πρόσφατα εμμηνοπαυσιακές γυναίκες με μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα είναι κατάλληλες υποψήφιες για HT.

. Τα αποτελέσματα της ορμονοθεραπείας στην εμμηνόπαυση ποικίλλουν ανάλογα με τους κλινικούς παράγοντες (ηλικία, χρόνο από την εμμηνόπαυση και κατάσταση συν-νοσηρότητας) και ανά τύπο ορμονικής θεραπείας, δόση και οδό χορήγησης.

. Σε υγιείς γυναίκες λιγότερο από 10 χρόνια από την έναρξη της εμμηνόπαυσης ή νεότερες από 60 ετών, η ορμονοθεραπεία είναι μια ασφαλής, αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Τα οφέλη εκτείνονται πέρα από τον έλεγχο των αγγειοκινητικών συμπτωμάτων και του ουρογεννητικού συνδρόμου της εμμηνόπαυσης και περιλαμβάνουν μειώσεις στον κίνδυνο κατάγματος και διαβήτη τύπου 2.

. Τα διαδερμικά οιστρογόνα δεν μεταβολίζονται στο ήπαρ και οι διαθέσιμες μελέτες δεν έχουν βρει αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης. Για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο ή που είναι παχύσαρκες, προτιμάται η διαδερμική οδός της ορμονοθεραπείας  

. Ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού μειώθηκε σημαντικά στη δοκιμή WHI estrogen-alone trial. Τα σκευάσματα συζευγμένων οιστρογόνων περιέχουν περισσότερα από 10 οιστρογόνα που μπορούν να έχουν διαφορετικές δράσεις στον ιστό-στόχο, γεγονός που μπορεί εν μέρει να εξηγεί τη μείωση του καρκίνου του μαστού .

. Ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού μπορεί να επηρεαστεί από την επιλογή του προγεσταγόνου στα σχήματα ορμονοθεραπείας. Το σύμπλεγμα οιστρογόνων επιλεκτικών ιστών επιτρέπει ευεργετικές επιδράσεις των οιστρογόνων χωρίς την ανάγκη προγεσταγόνου για να εξουδετερώσει τις επιδράσεις των οιστρογόνων στο ενδομήτριο, αποφεύγοντας έτσι την πιθανή αρνητική επίδραση των προγεσταγόνων στο στήθος.

. Για τις γυναίκες που παρουσιάζουν απώλεια της λειτουργίας των ωοθηκών σε μικρότερη ηλικία από τα πρότυπα του μέσου πληθυσμού, συνιστάται η έναρξη ορμονικής θεραπείας όχι μόνο για την μείωση των συμπτωμάτων που προκύπτουν από τα χαμηλά οιστογόνα, αλλά και για την πρόληψη των μακροπρόθεσμων συνεπειών στην υγεία που σχετίζονται με την πρόωρη έναρξη της ανεπάρκειας. 

Αύριο θα μας λένε αλλιώς

 Πως ζούσε εκείνη μ' αυτό; Ίσως εκείνος να μην την είχε ρωτήσει αρκετά, απορροφημένος καθώς ήταν στη συγγραφή των βιβλίων του και στ' άλλα πράγματα τα οποία έκανε και όλα τους διέπονταν από μία ελευθερία και μια διαθεσιμότητα που απαιτούσαν σε αντιδιαστολή μια μάλλον χαλύβδινη τάξη, μια ορισμένη προβλεψιμότητα για τα γήινα τεκταινόμενα, που ίσως εκείνη να μην είχε ανεχτεί. κάθε φορά που το σκεφτόταν ένιωθε να του λείπει ο αέρας, τα συναισθήματα του εγείρονταν σχηματίζοντας ένα μεγάλο κύμα, που πρώτα υψωνόταν μπροστά στα μάτια του και στη συνέχεια τον κατάπινε διαμελίζοντας τον με την ορμή του. Κι ωστόσο δεν μπορούσε να σταματήσει να το κάνει, ξαπλωμένος στο δάπεδο ή στο κρεβάτι, κυρίως στα σκοτεινά, θύμα ενός σωματικού πόνου που ήξερε ότι προκαλούσε ο ίδιος στον εαυτό του κατά κάποιο τρόπο, παρότι δεν ήταν Εκείνος αυτός που είχε ευνοήσει την ανταλλαγή κοινοτοπιών με την οποία Εκείνη είχε τελειώσει μαζί του, μια ανταλλαγή που σε άλλες συνθήκες θα του είχε προκαλέσει γέλιο.

                                                                                                           Patricio Pron

Τότε που πήγαινα σχολείο

 μελέτησα βιολογία. Έμαθα ότι οι επιστήμονες, όταν κάνουν τα πειράματα τους παίρνουν μια ομάδα - μικρόβια, ποντίκια, ανθρώπους - και βάζουν την ομάδα αυτή κάτω από ορισμένες συνθήκες. Συγκρίνουν ύστερα τα αποτελέσματα με μια δεύτερη ομάδα που δεν επηρεάστηκε. Η δεύτερη ομάδα ονομάζεται ομάδα ελέγχου. Η ομάδα ελέγχου είναι αυτή που δίνει τη δυνατότητα στον επιστήμονα να αξιολογήσει το αποτέλεσμα του πειράματος του, να κρίνει τη σημασία αυτού που συνέβη. Στην Ιστορία δεν υπάρχουν ομάδες ελέγχου. Δεν υπάρχει κανείς να μας πει τι θα μπορούσε να είχε συμβεί. Θρηνούμε για κείνο που θα μπορούσε να είχε συμβεί. Δεν υπάρχει όμως θα μπορούσε να είχε συμβεί, ποτέ δεν υπήρξε. Υποτίθεται πως είναι αλήθεια ότι εκείνοι που αγνοούν την Ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν. Εγώ δεν πιστεύω ότι η γνώση μπορεί να μας γλιτώσει. Εκείνο που παραμένει σταθερό μέσα στην Ιστορία είναι η απληστία και η βλακεία, και η δίψα για αίμα. Κι αυτό είναι κάτι που ακόμα και ο Θεός - που γνωρίζει τα πάντα - μοιάζει αδύναμος ν' αλλάξει.

                                                                                                        Κόρμακ Μακ Κάρθυ