Η ορμονοθεραπεία (ΗΤ) είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Μια πληθώρα δεδομένων παρατήρησης είχε δείξει ότι η HT δεν ήταν μόνο αποτελεσματική έναντι των κοινών συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, όπως οι εξάψεις και οι νυχτερινές εφιδρώσεις, αλλά πρόσφερε επίσης όφελος έναντι χρόνιων διαταραχών όπως η οστεοπόρωση, η στεφανιαία νόσος, η άνοια, ακόμη και η θνησιμότητα από κάθε αιτία. Ελλείψει αντενδείξεων ή άλλων σημαντικών συν-νοσηροτήτων, οι πρόσφατα εμμηνοπαυσιακές γυναίκες με μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα είναι κατάλληλες υποψήφιες για HT.
. Τα αποτελέσματα της ορμονοθεραπείας στην εμμηνόπαυση ποικίλλουν ανάλογα με τους κλινικούς παράγοντες (ηλικία, χρόνο από την εμμηνόπαυση και κατάσταση συν-νοσηρότητας) και ανά τύπο ορμονικής θεραπείας, δόση και οδό χορήγησης.
. Σε υγιείς γυναίκες λιγότερο από 10 χρόνια από την έναρξη της εμμηνόπαυσης ή νεότερες από 60 ετών, η ορμονοθεραπεία είναι μια ασφαλής, αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Τα οφέλη εκτείνονται πέρα από τον έλεγχο των αγγειοκινητικών συμπτωμάτων και του ουρογεννητικού συνδρόμου της εμμηνόπαυσης και περιλαμβάνουν μειώσεις στον κίνδυνο κατάγματος και διαβήτη τύπου 2.
. Τα διαδερμικά οιστρογόνα δεν μεταβολίζονται στο ήπαρ και οι διαθέσιμες μελέτες δεν έχουν βρει αυξημένο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης. Για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο ή που είναι παχύσαρκες, προτιμάται η διαδερμική οδός της ορμονοθεραπείας
. Ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού μειώθηκε σημαντικά στη δοκιμή WHI estrogen-alone trial. Τα σκευάσματα συζευγμένων οιστρογόνων περιέχουν περισσότερα από 10 οιστρογόνα που μπορούν να έχουν διαφορετικές δράσεις στον ιστό-στόχο, γεγονός που μπορεί εν μέρει να εξηγεί τη μείωση του καρκίνου του μαστού .
. Ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού μπορεί να επηρεαστεί από την επιλογή του προγεσταγόνου στα σχήματα ορμονοθεραπείας. Το σύμπλεγμα οιστρογόνων επιλεκτικών ιστών επιτρέπει ευεργετικές επιδράσεις των οιστρογόνων χωρίς την ανάγκη προγεσταγόνου για να εξουδετερώσει τις επιδράσεις των οιστρογόνων στο ενδομήτριο, αποφεύγοντας έτσι την πιθανή αρνητική επίδραση των προγεσταγόνων στο στήθος.
. Για τις γυναίκες που παρουσιάζουν απώλεια της λειτουργίας των ωοθηκών σε μικρότερη ηλικία από τα πρότυπα του μέσου πληθυσμού, συνιστάται η έναρξη ορμονικής θεραπείας όχι μόνο για την μείωση των συμπτωμάτων που προκύπτουν από τα χαμηλά οιστογόνα, αλλά και για την πρόληψη των μακροπρόθεσμων συνεπειών στην υγεία που σχετίζονται με την πρόωρη έναρξη της ανεπάρκειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου