Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Οι νέες λέξεις που μάθαμε τη χρονιά που πέρασε

● Πελταστής
● Grexit (μτφ. Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις)
● Τρολ (ιντερνετικό Γκρέμλιν)
● Selfie (η αυτοϊκανοποίηση σε φωτογραφία)
● Γιαπωνέζικοι γιαρμάδες
● Αμάλ
● Μικέλ
● Τομπούλογλου
● Συλημένος
● Βελονίστας
● Ιταλοντίσκο
● Γιουρτ (βεδουίνικη σκηνή στημένη σε χλιδάτη πλαζ)
● Pop-Up Store (ανοίγει και ξανακλείνει σε μία μέρα)
● Υψίστης ασφαλείας
● Πρωτογενές πλεόνασμα
● Παγωτό wasabi
● White-walling (μτφ. Ποστάρεις στον τοίχο σου και μετά από 5 λεπτά τα σβήνεις. Χα.)
● Μπιτσόμπαρο
● Πσόφος
● «Κουκλίτσα μου»(σε δημοτικό συμβούλιο)
● «Καλημέρα, καλημέρα»
● BackPack
● Τζαμποσακούλα
● Salon de Bricolage
● «Αν νομίζεις πως δεν με πονάει αυτό που κάνω, γελιέσαι» (Στέλλα/Μελίνα)

Καλή Χρονιά σε όλους

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Φαρμακολογία, φυσιολογία και μηχανισμός δράσης των αναστολέων διπεπτίδυλο-πεπτιδάσης -4 (DPP-4)-3

Ανακάλυψη των DPP4 ως φαρμακευτικών στόχων
Χαρακτηρίστηκαν αρχικά ως ρυθμιστές της ενεργοποίησης και του πολ/σιασμού των Τ-κυττάρων. Η παρατήρηση ότι τα επίπεδα DPP4 ήταν αυξημένα σε Τ-κύτταρα ασθενών με αυτοάνοση διαταραχή, και κυρίως με ρευματοειδή αρθρίτιδα οδήγησε στη χρησιμοποίηση των DPP4 αναστολέων στη θεραπεία αυτοάνοσων διαταραχών με παρεκκλίνουσα λειτουργία των Τ-κυττάρων
Επίσης μελετήθηκε η αναστολή των DPP4 σε κακοήθειες και μεταστάσεις με εμπλοκή Τ-κυττάρων (κυρίως καρκίνο του πνεύμονα σε προχωρημένο στάδιο) όμως τα αποτελέσματα δεν έδειξαν ισχυρή θεραπευτική απόκριση
Επιλεκτικοί DPP4 αναστολείς σε γλυκορυθμιστικά υποστρώματα και η θεραπεία ΣΔ 2
Το 1993 ο Mentlein και οι συνεργάτες του προσδιόρισαν το DPP4 ως το ένζυμο το υπεύθυνο για την υδρόλυση των ινκρετινών GLP-1 και GIP. Η υδρόλυση μειώθηκε σημαντικά παρουσία αναστολέων του DPP4. Επιπλέον τα επίπεδα GLP-1 ήταν μειωμένα στη διάρκεια νηστείας και αυξημένα μετά από γεύμα. Με τις μελέτες φάνηκε ο βασικός ρόλος του DPP4 στον έλεγχο της αποδόμησης των ινκρετινών και στην ομοιόσταση της γλυκόζης. Θεραπεία σε πειραματόζωα με αναστολείς DPP4 βελτίωσε την ανοχή στη γλυκόζη και ενίσχυσε την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη, ευρήματα που συνάδουν με την ενίσχυση της δράσης GLP-1 και GIP  in vivo
Αναστολείς DPP4 και μείωση γλυκόζης
Η απενεργοποίηση των υποδοχέων των ινκρετινών σε πειραματόζωα έδωσε τη βασική ιδέα της δράσης των αναστολέων στη ρύθμιση γλυκόζης. Το ακριβές κυτταρικό σημείο που δρουν οι αναστολείς δεν είναι γνωστό. Αν και υπάρχουν υποδοχείς GLP-1 και GIP στα κύτταρα των νησιδίων, τα επίπεδα GLP-1 και GIP είναι χαμηλά και ένα σημαντικό ποσοστό τους αποδομείται αμέσως μετά την έκκριση τους από τα κύτταρα του εντέρου. Μελέτες σε πειραματόζωα, χρησιμοποιούν δόσεις σιταγλιπτίνης ικανές να αναστείλουν την εντερική δράση του DPP4, αλλά όχι την συστηματική δράση, δείχνουν τοπικούς εντερο/νευρικούς μηχανισμούς που εοδώνουν την γλυκορυθμιστική δράση των αναστολέων. Επιπλέον σημεία ρύθμισης μπορεί να βρίσκονται στο περιφερικό και κεντρικό νευρικό σύστημα αλλά και στα νησίδια. Τα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι τα GLP-1 και GIP είναι επαρκή για να εξηγήσουν τη γλυκορυθμιστική δράση των αναστολέων όμως μπορεί να εμπλέκονται περισσότερα υποστρώματα και για άλλες δράσεις (που δεν έχουν σχέση με τον μεταβολισμό της γλυκόζης)
DPP4-εξαρτώμενος έλεγχος γλυκόζης σε ανθρώπους
Έγινε κλινική μελέτη με 93 ασθενείς με ΣΔ 2, που αρχικά αντιμετωπίστηκαν με δίαιτα και άσκηση, με αρχική HbA1c 7.4% και έλαβαν αναστολέα DPP4. Μειώθηκε συνολικά το profil γλυκόζης το 24/ωρο (νηστείας και μεταγευματική), η HbA1c σε 6.9% και τα επίπεδα ινσουλίνης, με αύξηση μεταγευματικά της αναλογίας ινσουλίνης/γλυκόζη, εύρημα βελτίωσης της λειτουργίας του β-κυττάρου. Επόμενες μελέτες με βιλνταγλυπτίνη 100 mg/d για 4 εβδομάδες σε παχύσαρκα άτομα, έδειξε ότι η αναστολή DPP4 αύξησε τα επίπεδα GLP-1 και μείωσε τα επίπεδα γλυκαγόνης, χωρίς να επηρεάσει τα επίπεδα ινσουλίνης
Οι περισσότερες μελέτες που χρησιμοποιούν αναστολείς DPP4 σε ασθενείς με ΣΔ 2 δείχνουν αυξημένα επίπεδα GLP-1 και GIP (άθικτων μορίων) και συχνά μείωση των συνολικών επιπέδων τους στην κυκλοφορία που σημαίνει feedback αναστολή της έκκρισης από τα L και K κύτταρα
Μελέτη με σιταγλιπτίνη έδειξε την σημασία του ενδογενούς GLP-1 στην μείωση της γλυκόζης σε διαβητικούς ασθενείς (μέση HbA1c, 6.2%; BMI, 27.7 kg/m2). Έγινε από του στόματος και iv test ανοχής γλυκόζης και οξεία χορήγηση σιταγλιπτίνης ή placebo. Αυξήθηκαν τα επίπεδα GLP-1 και μειώθηκαν τα επίπεδα γλυκαγόνης
Τα ευρήματα δείχνουν τον σημαντικό ρόλο της--μέσω του υποδοχέα GLP-1 (GLP-1-R)--αύξησης της σηματοδότησης στην καταστολή της έκκρισης γλυκαγόνης σε ασθενείς που θεραπεύονται με αναστολείς DPP4

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία

Μια φορά κι έναν παλιό καιρό, σε μια πολύ μακρινή χώρα, ζούσε ένας ιππότης που περνιόταν για καλός, ευγενικός και στοργικός. Έκανε όλα αυτά που κάνουν οι καλοί, ευγενικοί και στοργικοί ιππότες. Πολεμούσε εχθρούς που ήταν κακοί, τρισάθλιοι και μοχθηροί. Σκότωνε δράκοντες και έσωζε χαρίεσσες δεσποσύνες. Όταν οι δουλειές δεν πήγαιναν τόσο καλά, ο ιππότης είχε το ενοχλητικό συνήθειο να σώζει δεσποσύνες ακόμα κι αν αυτές δεν ήθελαν να σωθούν κι ενώ πολλές κυράδες του χρωστούσαν ευγνωμοσύνη, άλλες τόσες ήταν έξαλλες μαζί του. Αυτό ο ιππότης μας το δεχόταν στωικά. Σ' αυτή τη ζωή στο κάτω κάτω δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους
Αυτός λοιπόν, ο ιππότης μας ήταν ξακουστός για την πανοπλία του. Το φως που απαύγαζε η πανοπλία ήταν τόσο δυνατό, ώστε οι χωριάτες έπαιρναν όρκο ότι είχαν δει τον ήλιο ν' ανατέλλει απ' το βορρά, η να βασιλεύει στην ανατολή, κάθε φορά που ο ιππότης μας κινούσε για τη μάχη
Και για τη μάχη κινούσε κάθε τρεις και λίγο ο ιππότης. Με το που έσκαγε η λέξη σταυροφορία, φορούσε την αστραφτερή του πανοπλία, καβαλίκευε το άλογο του κι έφευγε καλπάζοντας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Εδώ που τα λέμε, ο ενθουσιασμός του ήταν τόσο μεγάλος, ώστε , καμμιά φορά, έφευγε καλπάζοντας προς διάφορες κατευθύνσεις ταυτόχρονα-και μη μου πείτε πως αυτό είναι κάτι εύκολο
Χρόνια και χρόνια αυτός ο ιππότης πάσχιζε να γίνει πρώτος σ' όλο το βασίλειο. Και πάντα υπήρχαν πόλεμοι να κερδηθούν, δράκοντες να σκοτωθούν, δεσποσύνες να σωθούν
Ο ιππότης είχε μια πιστή κι ανεκτική γυναίκα, την Τζούλιετ, που έγραφε όμορφα ποιήματα, δεν έλεγε κουταμάρες κι είχε αδυναμία στο κρασί. Είχε επίσης έναν μικρό χρυσομάλλη γιο, τον Κρίστοφερ, για τον οποίο έλπιζε πως , όταν μεγάλων, θα γινόταν ένας θαρραλέος ιππότης
Η Τζούλιετ κι ο Κρίστοφερ δεν τον έβλεπαν και πολύ τον ιππότη, επειδή, όταν δεν έδινε μάχες, δε σκότωνε δράκοντες και δεν έσωζε δεσποσύνες, ασχολούνταν με το να δοκιμάζει την πανοπλία του και να καμαρώνει τη γυαλάδα της. Με τον καιρό, ο ιππότης δέθηκε τόσο πολύ με την πανοπλία του, που άρχισε να τη φοράει και στο τραπέζι, κάποτε και στο κρεβάτι, και σε λίγο, δεν την έβγαζε πια καθόλου
Σιγά-σιγά οι δικοί του ξέχασαν πως ήταν χωρίς την πανοπλία......

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Φαρμακολογία, φυσιολογία και μηχανισμός δράσης των αναστολέων διπεπτίδυλο-πεπτιδάσης -4 (DPP-4)-2

Ρύθμιση έκφρασης DPP-4
Οι κυτοκίνες έχουν σπουδαίο ρόλο, αυξάνοντας την δράση DPP-4 αλλά και την έκφραση ενδοκυττάρια και στην επιφάνεια του κυττάρου. Η ίδια αντίδραση εμφανίζεται μετά από ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων από αντιγόνα. Επίσης σημαντική είναι η αύξηση σαν απάντηση στην IL-12 που μετατρέπει αρχέγονα Τ-κύτταρα σε Th1. Επομένως ο ρόλος του DPP-4 στον ανοσολογικό σύστημα είναι σημαντικός
Σε ανθρώπινα λιποκύτταρα τα φλεγμονώδη ερεθίσματα (πχ TNF) και η ινσουλίνη αυξάνουν την έκλυση sDPP4 παρά το ότι δεν αλλάζουν την έκφραση του mRNA. Η υψηλότερη δραστικότητα DPP-4 έχει φανεί σε εκχυλίσματα νεφρών. Υψηλή δραστικότητα έχει φανεί σε σπλήνα, πνεύμονες, θύμο και ήπαρ και ήπια σε έντερο, αορτή και μυελό οστών
Brain natriouretic peptide (BNP)
Ξεκινάει ως προ-προ ΒΝΡ με 146 αμινοξέα μετατρέπεται σε ΒΝΡ με 108 αμινοξέα και στη συνέχεια σε ΒΝΡ με 32 αμινοξέα. Αυξάνει την νατριούρηση μέσω αύξησης του νατριουρητικού  πεπτιδικού υποδοχέα τύπου-Α. Διασπάται από το DPP-4 και έχει ανιχνευθεί σε πλάσμα ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Η σιταγλιπτίνη ενισχύει την ανάκτηση της καρδιακής λειτουργίας μετά από έγχυση ΒΝΡ σε πειραματόζωα
Ερυθροποιητίνη
166 αμινοξέα με προλίνη στη θέση 2 και διασπάται από το DPP-4 in vitro και  in vivo. H αιμοποίηση μετά ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία αυξάνεται όταν μειωθεί γονιδιακά η φαρμακολογικά η δράση του DPP-4, σε πειραματόζωα. Σε ανθρώπους τα αποτελέσματα είναι λιγότερο σαφή
Gastrin-releasing peptide (GRP)
Με 27 αμινοξέα, εκφράζεται κυρίως στο νευρο/ενδοκρινικό σύστημα, στους παρασυμπαθητικούς νευρώνες παγκρέατος, εντέρου και εγκεφάλου. Σε πειραματόζωα, χορήγηση με καθετήρα αναστολέα DPP-4 πριν την έγχυση GRP οδηγεί σε αύξηση κατά 25% της απόκρισης της ινσουλίνης σε iv γλυκόζη. Το GRP επίσηςαυξάνει την έκκριση GLP-1. Η βιολογική του σημασία δεν είναι γνωστή
Γλυκαγόνη
Ορμόνη με 29 αμινοξέα, εκκρίνεται από το πάγκρεας, διαγείρει την ηπατική παραγωγή γλυκόζης. Ο διαβήτης χαρακτηρίζεται από έλλειψη καταστολής γλυκαγόνης μεταγευματικά, που συμβάλλει στη διαταραχή του μεταβολισμού γλυκόζης και λιπιδίων. Επώαση DPP-4 με γλυκαγόνη οδήγησε σε αύξηση σχηματισμού της, η αποδόμηση της όμως δεν επηρεάζεται από την αναστολή των DPP-4. Οι
DPP-4 αναστολείς μειώνουν τα επίπεδα γλυκαγόνης σε πειραματόζωα και ανθρώπους

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Φαρμακολογία, φυσιολογία και μηχανισμός δράσης των αναστολέων διπεπτίδυλο-πεπτιδάσης -4 (DPP-4)

Η διπεπτίδυλο-πεπτιδάση-4 (DPP-4) είναι ένα ευρέως εκφραζόμενο ένζυμο που δρα μέσω ενός διαμεμβρανικού μορίου και μίας διαλυτής πρωτείνης που κυκλοφορεί. Και οι δύο μορφές έχουν καταλυτική δραστηριότητα, διασπώντας πρωτείνες που περιέχουν στη θέση 2 αλανίνη ή προλίνη
Με τη δράση του DPP-4 αδρανοποιούνται πεπτίδια ή δημιουργούνται νέα βιοδραστικά μόρια
Εισαγωγή
Η DPP-4 είναι πολυλειτουργική πρωτείνη με δραστηριότητα πρωτεάσης, αλληλεπίδραση με την απαμινάση της αδενοσίνης και με εξωκυττάριο υλικό, με δράση σε υποδοχείς στην κυτταρική επιφάνεια και ρύθμιση ενδοκυττάριων σημάτων σε σχέση με την μετανάστευση και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Η πολυπλοκότητα της δράσης της ενισχύεται και από την αφθονία του υποστρώματος που δρα σαν βιοχημικός αγγελιοφόρος σε πολλούς ιστούς μεταξύ των οποίων το ανοσοποιητικό και νευροενδοκρινικό σύστημα. Έχουν αναπτυχθεί εξαιρετικά εκλεκτικοί αναστολείς του DPP-4για τη θεραπεία του ΣΔ 2
Μοριακή βιολογία
Ανακαλύφθηκε το 1966 ως νέα αμινοπεπτιδάση. Το γονίδιο της ταυτοποιήθηκε το 1992 και βρίσκεται στο μακρύ σκέλος του χρωμοσώματος 2 με 26 εξόνια που κωδικοποιούν μια πρωτείνη με 766 αμινοξέα. Η DPP-4 εκφράζεται ευρέως σε ενδοθηλιακά κύτταρα σε πολλά αγγεία και έτσι προσεγγίζει πεπτιδικά υποστρώματα σε έντερο, ήπαρ, πνεύμονες και νεφρούς. Έχουν ταυτοποιηθεί ομόλογα ένζυμα  DASH (dipeptidyl peptidase 4 activity and/or structure homologs) τα οποία αντιγράφουν την ενζυματική δραστηριότητα του DPP-4 και εξηγούν την DPP4-like δραστηριότητα που εξακολουθεί να υπάρχει μετά φαρμακευτική αναστολή του DPP-4
Μοριακή λειτουργία
Η DPP-4 μεταδίδει σήματα διαμέσου της κυτταρικής μεμβράνης και αλληλεπιδρά και με άλλες κυτταρικές πρωτείνες. Το μεγαλύτερο μέρος της πρωτείνης είναι εξωκυττάριο και περιλαμβάνει την C-terminal περιοχή, πλούσια σε κυστείνη και μια μεγάλη γλυκοζυλιωμένη περιοχή που συνδέεται με την μεμβράνη με μίσχο. Μόνο 6 Ν-terminal αμινοξέα εκτείνονται μέσα στο κυτταρόπλασμα. Μελέτες με μεταλλάξεις έδειξαν ότι το C-terminal είναι βασικό για την καταλυτική της δράση
Η καταλυτικά ενεργή DPP-4 απελευθερώνεται από την μεμβράνη και παράγει μία διαλυτή μορφή που κυκλοφορεί, την sDPP4 η οποία στερείται ενδοκυττάριας και διαμεμβρανικής περιοχής είναι εξαιρετικά δραστική και έχει εντοπιστεί σε ορρό, σάλιο, ΕΝΥ, σπέρμα και χολικά υγρά. Η  sDPP4 επηρεάζει ενδοκυττάριες οδούς σηματοδότησης, αυξάνει τον πολλ/σιασμό των λεμφοκυττάρων και μειώνει την insulin-mediated ενεργοποίηση της ακτίνης σε σκελετικούς , λείους μυς και λιποκύτταρα

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Οξεία επινεφριδιακή κρίση

Συμβαίνει σε συνθήκες stress σε ασθενείς με χρόνια ανεπάρκεια επινεφριδίων
Μπορεί να είναι και η πρώτη εκδήλωση ανεπάρκειας μετά οξεία καταστροφή επινεφριδίων ή υπόφυσης
Κύρια κλινικά συμπτώματα είναι υπόταση και ταχυκαρδία. Η υπόταση μπορεί να οδηγήσει σε scock που δεν ανταποκρίνεται σε ενδοφλέβια χορήγηση υγρών. Οι ασθενείς έχουν συνήθως ναυτία, έμετο, κοιλιακό πόνο, πυρετό. Ο πυρετός μπορεί να οφείλεται σε ανεπάρκεια κορτιζόλης ή σε υποκείμενη λοίμωξη
Η θεραπεία είναι επιθετική: iv 5% γλυκόζη σε 0.9 Nacl για αποφυγή υπογλυκαιμίας και αποκατάσταση όγκου. Σε ενήλικες , γλυκοκορτικοειδή δίνονται είτε ως υδροκορτιζόνη, 200 mg iv (αν ο ασθενής έχει γνωστή επινεφριδιακή ανεπάρκεια), είτε δεξαμεθαζόνη , 6 mg iv αν δεν έχει γίνει διάγνωση. Στη συνέχεια χορηγείται υδροκορτιζόνη , 100 mg/6ωρο iv. H δόση μειώνεται 50% ανά 1-2 ημέρες, όσο προχωρεί η ανάνηψη, μέχρι να φτάσουμε σε φυσιολογική δόση
Όταν η υδροκορτιζόνη φτάσει συνολικά < 75mg/ημέρα, προστίθεται αλατοκορτικοειδές 0.05-0.1 mg από του στόματος μία φορά την ημέρα

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

H ιστορία ενός σαλιγκαριού

που ανακάλυψε τη σημασία της βραδύτητας

Το σαλιγκάρι στεναχωρήθηκε με την αφήγηση της χελώνας και στεναχωρήθηκε ακόμα πιο πολύ όταν η χελώνα, πάντα ψάχνοντας αργά ανάμεσα στις λέξεις που γνώριζε, του είπε πως διέσχιζε εκείνο το λιβάδι ανάμεσα σε πλάσματα πότε φιλικά πότε εχθρικά, μακριά από το μέρος όπου ζούσε κάποτε, και τώρα είχε πάρει τον δρόμο για έναν τόπο επικίνδυνο, που είχε για όνομα την πιο σκληρή απ' όλες τις λέξεις: εξορία
<<Νά'ρθω μαζί σου;>> ψυθίρισε το σαλιγκάρι
<<Πες μου... πρώτα... τι ψάχνεις...>> του αποκρίθηκε η χελώνα, και το σαλιγκάρι εξομολογήθηκε, ότι διψούσε να μάθει τους λόγους της βραδύτητας του, αλλά κι ότι θα ήθελε πολύ να έχει ένα όνομα, αφού το νερό που πέφτει από τον ουρανό λέγεται βροχή, ο καρπός της βατομουριάς λέγεται βατόμουρο, ο χυμός που βγαίνει απ' τις κυψέλες λέγεται μέλι. Επίσης εξιστόρησε στη χελώνα πόσο η λαχτάρα και η ερώτηση του ενοχλούσε τα άλλα σαλιγκάρια μέχρι σημείου να τον απειλήσουν με έξωση απ' το λιβάδι, και πως είχε πάρει ο ίδιος την απόφαση να σηκωθεί και να φύγει και να μην επιστρέψει παρά μόνο όταν θα είχε μιά απάντηση κι ένα όνομα
Η χελώνα αναζήτησε με ακόμα μεγαλύτερη από την συνηθισμένη ηρεμία τα λόγια της απάντησης της, και του είπε πως στη διάρκεια της διαμονής της ανάμεσα στους ανθρώπους είχε μάθει πολλά πράγματα. Του αφηγήθηκε λοιπόν, πως όταν ένας άνθρωπος έχει τολμηρές ερωτήσεις, ας πούμε: <<Είναι ανάγκη να πηγαίνουμε τόσο γρήγορα;>>, ή <<Στ' αλήθεια έχουμε όλα αυτά ανάγκη για να είμαστε ευτυχισμένοι;>>, τον λένε αντάρτη
<<Αντάρτη , ε;; Μ' αρέσει αυτό το όνομα!>> ψυθίρισε το σαλιγκάρι <<Εσένα σου έδωσαν οι άνθρωποι όνομα;>>
<<Ναι...αφού....δεν ξέχασα....ποτέ.... τον δρόμο...για να πάω....και να γυρίσω...με είπαν Μνήμη...αλλά ....με ξέχασαν.>>
<<Τι λες τότε Μνήμη; Συνεχίζουμε παρέα;>> ρώτησε το σαλιγκάρι
<<Σύμφωνοι...Αντάρτη...>> απάντησε η χελώνα και, στρέφοντας το σώμα της αργά, πολύ αργά, του είπε πως θα επέστρεφαν για να του δείξει κάτι σημαντικό. Κάτι που θα του έδινε να καταλάβει πως τον ίδιο δρόμο είχαν πάρει κι από πριν γνωριστούν.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Μονόλογος ευαισθήτου

Το στομάχι μου είναι κι εκείνο ευαίσθητο και δύο πράγματα δεν ημπορεί να χωνέψει, τον αστακόν και τας συγκινήσεις. Τας συγκινήσεις εύκολον είναι να τας αποφύγω, να μην τρώγω όμως αστακόν θα ήτο μεγάλη θυσία, ώστε μου συμβαίνει πολλές φορές να ξεχνώ πως είμαι βαρυστόμαχος
Τρανή απόδειξις της υπερβολικής μου ευαισθησίας είναι και ο τρόπος που υπανδρεύθην
Όταν επλησίασαν να με πλακώσουν τα γεράματα, να με κουράζουν αι διασκεδάσεις και να μ' ενοχλούν οι ρευματισμοί, αισθάνθηκα την ανάγκην να έχω ένα σπιτικόν και μίαν γυναίκα δική μου να με περιποιείται. Καθ, ώς πας άλλος αγαπώ κι εγώ τις εύμορφες, και πλούσιος καθώς είμαι εύκολον ήτο να εύρω ένα όμορφο κορίτζι, αν δεν εζητούσα προίκα. Άλλος εις την θέσιν μου θα το έκαμνεν, αλλά εγώ εσυλλογίσθηκα πόσο θα εβασάνιζε την ευαισθησίαν μου, αν υπανδρευόμην εύμορφην πτωχοκόρην, η ιδέα ότι μ' επήρεν όχι δια τα ευγενή μου αισθήματα, αλλά δια τα επτά μου σπίτια.
Παρά αυτήν την ανυπόφορην υποψίαν επροτίμησα να θυσιασθώ και να πάρω πλουσίαν ασχημομούραν. Η ευγένεια της ψυχής μου είναι τόση, ώστε η μεγάλη της μύτη και τα ψεύτικα δόντια δε μ' εμπόδισαν , όχι μόνο να φέρωμαι καλά μαζί της, αλλά και να την αγαπώ, περισσότερον ίσως παρ' ότι πρέπει

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Πρωτείνες και αμινοξέα - Γήρανση και νόσος (2)

Στους ανθρώπους
Την τελευταία 10ετία αρκετές μελέτες έχουν γίνει για την επίδραση των πρωτεϊνών στην υγεία και σε ασθένειες όπως η καρδιαγγειακή νόσος, ο καρκίνος και ο διαβήτης
Μελετήθηκαν >6000 άτομα >50 ετών σε δύο ομάδες: 50-65 και >65 ετών. Η νεώτερη ομάδα κατανάλωσε >20% των θερμίδων από πρωτείνη και φάνηκε τετραπλάσια αύξηση καρκίνου και 75% αύξηση θνητότητας σε σχέση με τα άτομα που στη δίαιτα τους είχαν <10% πρωτείνες. Όταν η πηγή των πρωτεϊνών ήταν κυρίως φυτική δεν φάνηκε αυξημένη θνητότητα
Η μεγαλύτερη σε ηλικία ομάδα >65 ετών όταν κατανάλωσαν χαμηλή πρωτείνη έδειξαν αυξημένη θνητότητα. Φαίνεται ότι η πρόσληψη και χρήση αμινοξέων επηρεάζεται αρνητικά από τη γήρανση
Σε υψηλή κατανάλωση πρωτείνης έχει φανεί αύξηση IGF-I, μείωση IGF-I inhibitor protein και IGF
binding protein και αυξημένη πιθανότητα μελανώματος και καρκίνου μαστού
Η πρόσληψη πρωτείνης είναι βασική για πολλές φυσιολογικές οδούς:θετικό ισοζύγιο αζώτου, υποστήριξη μυικού συστήματος κυρίως σε άτομα >65 ετών. Πολλοί ερευνητές έχουν προσπαθήσει να υπολογίσουν τις ανάγκες σε πρωτείνη σε ηλικιωμένα άτομα. Ως υψηλής ποιότητας η πρωτείνη ορίζεται από τη σύνθεση των αμινοξέων της, την απορρόφηση και την πέψη της και τους ρυθμιστικούς ρόλους της σε κυτταρικές διαδικασίες. Αν και η σύνθεση πρωτεϊνών στους μυς διαγείρεται από αυξημένη πρόσληψη πρωτείνης φαίνεται ότι πρόσληψη >30 gr δεν κινητοποιεί περαιτέρω τη διαδικασία.
Η πρόσφατη οδηγία για υγιείς ενήλικες είναι πρόσληψη ποιοτικής πρωτείνης 0.8 g/kg/day και αύξηση της πρόσληψης φυτικής πρωτείνης σε άτομα >65 ετών σε 1.0–1.2 g/kg/day για αντιμετώπιση της σαρκοπενίας. Προτείνεται επίσης για τους ηλικιωμένους 25-30 gr πρωτείνης/ανά γεύμα με 2.5–2.8 gr λευκίνης. Η φυτική πρωτείνη είναι η πιο αποτελεσματική για επαρκή σίτιση και δεν ενεργοποιεί οδούς που αυξάνουν την πιθανότητα καρκίνου και την θνητότητα
Σε χωριά της δυτικής Σικελίας το ποσοστό των αιωνόβιων /ανά κατοίκους είναι 6 φορές υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο. Αξιολόγηση του τρόπου ζωής και της δίαιτας έδειξε μεσογειακή διατροφή με τρία μικρά γεύματα με μικρές ποσότητες υδατανθράκων, κρέατος και μεγάλες ποσότητες από φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ελιές και ελαιόλαδο και σταθερή μέτρια σωματική δραστηριότητα
Μελέτη σε πληθυσμούς της Okinawa (από τους μακροβιότερους πληθυσμούς του πλανήτη) έδειξε δίαιτα πλούσια σε λαχανικά, δημητριακά και φρούτα και μόνο το 9% των θερμίδων από πρωτείνες φυτικής προέλευσης
Οι εν δυνάμει αρνητικές επιδράσεις της χαμηλής πρόσληψης πρωτεϊνών σε ηλικιωμένους υπογραμμίζει την ανάγκη να δοθούν σαφείς διατροφικές οδηγίες για αυτήν την ηλικιακή ομάδα
Επομένως: υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν σαφή σχέση ανάμεσα στην πρόσληψη πρωτεϊνών και του γήρατος και νόσων. Υψηλή κατανάλωση πρωτεϊνών από κόκκινο κρέας και ζωικά προϊόντα συνδέονται με πολλά νοσήματα. Βεβαίως υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις και από την κατανάλωση υδατανθράκων και λιπών. Θα πρέπει να γίνουν μελέτες και να δοθούν διατροφικές οδηγίες που θα ελαχιστοποιούν την επιβάρυνση της υγείας και θα μεγιστοποιούν την προστασία της

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Πρωτείνες και αμινοξέα - Γήρανση και νόσος (1)

Πολλές μελέτες με διατροφικούς περιορισμούς που μελετούν υγεία και μακροζωία έχουν συνδεθεί με μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών και αμινοξέων. Μελέτες σε ζυμομύκητες έδειξαν ότι η προσθήκη σερίνης, θρεονίνης και βαλίνης προάγουν την κυτταρική ευαισθητοποίηση και τη γήρανση. Σε ανθρώπους ο περιορισμός των πρωτεϊνών έχει συσχετισθεί με μειωμένη πιθανότητα καρκίνου και διαβήτη
Σε μεγάλη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ φάνηκε ότι η διατροφή είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου (αναπηρία-θνητότητα) και ο περισσότερο εύπλαστος. Σε έρευνα στη Φιλανδία φάνηκε 80% μείωση καρδιαγγειακής νόσου με αλλαγή του τρόπου ζωής, εκ των οποίων το 60% αποδόθηκε στη μείωση των συνήθων παραγόντων κινδύνου (χοληστερόλη, αρ. πίεση, κάπνισμα)
Μεταξύ των παρεμβάσεων που σχετίζονται με παράταση του χρόνου ζωής είναι και η μείωση της πρόσληψης θερμίδων κατά 20-30% κάτω από τον μέσο όρο. Μεταξύ των μακροθρεπτικών συστατικών, οι πρωτείνες έχουν το μεγαλύτερο αντίκτυπο στην επίδραση του CR (calorie restriction) και DR (μείωση ενός ή περισσότερων μακροθρεπτικών συστατικών με ή χωρίς μείωση θερμίδων) στην γήρανση
Σε μεγάλους ευκαρυωτικούς οργανισμούς μεταβολικοί δρόμοι που εμπλέκονται στον μεταβολισμό και την ανάπτυξη μπορούν  επίσης να επηρεάσουν τη γήρανση και τη θνητότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο περιορισμός των θερμίδων (CR) φαίνεται ότι εκτός από τη διάρκεια ζωής, επηρεάζει και την καλή υγεία και ο τρόπος αυτός έχει επιλεγεί από αρχαίους οργανισμούς σαν προστασία εναντίον εξωγενών και ενδογενών βλαβών σε περιόδους έλλειψης ενέργειας
Έγιναν μελέτες γήρανσης στον ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae σε σχέση με συγκεκριμένα συστατικά της διατροφής όπως τα σάκχαρα και τα αμινοξέα και μέτρησαν κυτταρική γήρανση και χρονολογική γήρανση. Υπάρχουν πολλά μεταβολικά μονοπάτια που ενεργοποιούνται από συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά . Το TOR1–Sch9 μονοπάτι ενεργοποιείται κυρίως από αμινοξέα, ενώ το Ras2–cAMP–PKA από τη γλυκόζη. Η ενεργοποίηση αυτών των οδών από θρεπτικά συστατικά αναστέλλει τη δραστικότητα της σερίνης/θρεονίνης κινάσης και κατά συνέχεια των μεταγραφικών παραγόντων MSN2 / Msn4 που αντιστέκονται στο stress. Η γενετική διαταραχή των ανωτέρω οδών στον ζυμομύκητα αυξάνει την επιβίωση έως και πέντε φορές
Από μελέτες φάνηκε ότι περιορισμός της μεθειονίνης ή αύξηση του γλουταμικού οξέος οδηγεί σε παράταση ζωής τον ζυμομύκητα. Έγινε μελέτη της ικανότητας των αμινοξέων να ευαισθητοποιούν το κύτταρο στο οξειδωτικό stress. Όταν τα κύτταρα ευαισθητοποιήθηκαν στο οξειδωτικό stress από τη γλυκόζη η σερίνη, η θρεονίνη και η βαλίνη ήταν τα μόνα τρία αμινοξέα που αύξησαν την ευαισθητοποίηση και επηρέασαν αρνητικά τη γήρανση μέσω ενεργοποίησης ενζύμων και μείωσης μεταγραφικών παραγόντων που προκαλούν αντίσταση στο stress
Πρόσφατες μελέτες στη  Drosophila δείχνουν ότι η μακροβιότητα της εξαρτάται όχι μόνο από την πρόσληψη πρωτεϊνών αλλά και από την αλληλεπίδραση υδατανθράκων και πρωτεϊνών κατά την κατάποση. Χρησιμοποιώντας χημικές δίαιτες φάνηκε ότι είναι σημαντική η αναλογία ελεύθερων αμινοξέων με σάκχαρα και η διάρκεια ζωής μειώθηκε με δίαιτες κατ' εξοχήν πρωτεϊνούχες

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Εν Αθήναις, 29 Μαίου 1926

Εθελόδουλος
Έλαβα το από 26 λήγοντος γραμματάκι σας, εις το οποίον με αξιοθαύμαστον υπερηφάνειαν καταλήγετε: Η γυναίκα στον 20ον αιώνα έγινε πάλι δούλη!
Προφανώς με την φράσιν σας αυτήν υπαινίσσεσθαι ότι εγώ από γυναίκα ελευθέραν σας έκαμα δούλην. Αναμφισβήτως αι λέξεις έχουν χάσει την πραγματικήν των σημασίαν
.............................................................................................................................................................
Αλλά , ω χριστιανή, άφησε να γίνωμεν σύζυγοι και τότε άρχισε τους καυγάδες.
Οι συζυγικοί καυγάδες είναι σύνηθες πράγμα. Ενώ τους καυγάδες των μεμνηστευμένων πρώτη συ τους εφεύρες και τους εισήγαγες
..............................................................................................................................................................
                                                                                                   Ο δυνάστης σας
                                                                                                    κύριος Ιάκωβος

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Médecins du Monde Greece - Γιατροί του Κόσμου

«ΛΙΓΟ ΓΑΛΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ» ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ Αϊ ΒΑΣΙΛΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΘΗΝΩΝ
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014 εσωτερικά στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ "Σύνταγμα", "Ελληνικό"& ΗΣΑΠ "Πειραιάς"
«Τι θέλεις να σου φέρει ο Άγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα»; ρώτησα με αφέλεια την μικρούλα με τα μεγάλα μαύρα μάτια, που περίμενε υπομονετικά τη σειρά της, έξω από το Πολυιατρείο των Γιατρών του Κόσμου, κρατώντας μια παλιά κούκλα. «Έχει τα πάντα, σας ευχαριστούμε», απάντησε ευγενικά η μητέρα του παιδιού, χαμηλώνοντας το βλέμμα της. Η μικρή με κοίταξε βαθιά στα μάτια για λίγο και μου είπε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Ένα ποτήρι ζεστό γάλα». Για μια στιγμή παγώσαμε, σε λίγο όμως κοιταχτήκαμε και χαμογελάσαμε σκεπτόμενοι, ότι ο Αϊ Βασίλης, φίλος και σύμμαχος των παιδιών, μπορεί να εκπληρώσει και αυτή την παιδική ευχή. Στο σάκο με τα δώρα του χωρούν και κουτιά γάλακτος.
Ωστόσο, δεν φέρνει γάλα μόνο ο Αϊ Βασίλης, αλλά και όλοι εμείς, που τα τελευταία πέντε χρόνια «στολίζουμε» το πιο ξεχωριστό χριστουγεννιάτικο δέντρο από γάλα στην Αθήνα. Τα φετινά Χριστούγεννα γινόμαστε ακόμη περισσότεροι και συγκεντρώνουμε πιο πολύ γάλα από ποτέ. Με τη συνδρομή των Συγκοινωνιών Αθηνών, το δέντρο από γάλα που τόσο αγαπήσαμε μετακομίζει στον Χώρο Πολλαπλών Χρήσεων στο σταθμό του Μετρό «Σύνταγμα» και απλώνει τα κλαδιά του στους σταθμούς «Ελληνικό» και «Πειραιάς». Την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου ορίζουμε ως φετινό σημείο συνάντησής μας τους σταθμούς των μέσων σταθερής τροχιάς «Σύνταγμα», «Ελληνικό» και «Πειραιάς» και σας περιμένουμε από τις 09:00 το πρωί ως τις 21:00 το βράδυ σε μια χριστουγεννιάτικη γιορτή διαφορετική από τις άλλες.
Μετακινηθείτε με τις Συγκοινωνίες Αθηνών και ελάτε με τα παιδιά σας στον πιο ξεχωριστό στολισμό χριστουγεννιάτικου δέντρου. Αντί για στολίδια όμως, φέρτε μαζί σας τουλάχιστον ένα κουτί γάλα, για να φτιάξουμε όλοι μαζί το πιο μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης. Ένα δέντρο από γάλα για όλα εκείνα τα παιδιά που το έχουν πραγματικά ανάγκη και που ονειρεύονται, πως φέτος ο Αϊ Βασίλης μπορεί να τους φέρει ένα ζεστό ποτήρι γάλα.
Άλλα είδη που θα μπορούσατε να φέρετε μαζί σας είναι:
Γάλα (κουτιά εβαπορέ)
Βρεφικά Γάλατα (σκόνη)
Παιδικές τροφές
Ρύζι
Όσπρια
Ζυμαρικά
Λάδι
Ζάχαρη
Το Δέντρο των Γιατρών του Κόσμου θα στολίσουν αγαπημένοι μας ηθοποιοί μέσα από ένα ξεχωριστό δρώμενο που θα λάβει χώρα στις 19.00 το απόγευμα στο Μετρό του Συντάγματος.
Μαζί μας θα είναι o Γιάννης Ζουγανέλης, ο Γιάννης Μπέζος, η Δάφνη Λαμπρόγιαννη, η Εβελίνα Παπούλια, ο Γιώργος Καπουτζίδης, η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, ο Ορφέας Αυγουστίδης, ο Γιάννης Στάνκογλου, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης και ο Νίκος Περάκης.

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Γονίδια και υποθαλαμικός έλεγχος μεταβολισμού (1)

Η κληρονομικότητα στην παχυσαρκία και τις παραλλαγές βάρους είναι σημαντική. Γονιδιακές μελέτες έχουν ταυτοποιήσει μεταλλάξεις σε γονίδια, με σοβαρές επιπτώσεις στο βάρος. Για τα περισσότερα άτομα με γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία, υπάρχει πολυγονιδιακή βάση. Τα περισσότερα αν όχι όλα τα γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία, εκφράζονται στον υποθάλαμο. Αυτό υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο αυτής της περιοχής του εγκεφάλου στη ρύθμιση του σωματικού βάρους. Παραλλαγές γονιδίων μπορεί να επηρεάζουν σημαντικά το βάρος αλλά είναι σπάνιες,  άλλες είναι συχνές αλλά επηρεάζουν το βάρος ελάχιστα (100–500 g)
Υποθάλαμος και ρύθμιση σωματικού βάρους
Ο υποθάλαμος αποτελεί βασικό κομμάτι του αυτόνομου νευρικού συστήματος και ανήκει εξελικτικά στα παλαιότερα μέρη του εγκεφάλου. Έχει σημαντικό ρόλο στο ενδοκρινικό σύστημα, ελέγχει την ισορροπία του νερού, την θερμοκρασία και τον ύπνο, το φύλο και την αναπαραγωγή και εμπλέκεται στη συναισθηματική έκφραση,  την αντίδραση και προσαρμογή στο stress και τον μεταβολισμό
Δύο περιοχές του υποθαλάμου με αντίθετη επίδραση στην πρόσληψη τροφής και το σωματικό βάρος εντοπίστηκαν νωρίς. Η πλάγια υποθαλαμική περιοχή (LHA) που ονομάζεται “feeding centre-κέντρο πείνας” και ο μεσοκοιλιακός υποθάλαμος (VMH) που ονομάζεται “satiety centre-κέντρο κορεσμού”. Ο υποθάλαμος έχει πολλούς ξεχωριστούς πυρήνες με πρωτοφανείς νευρο-ανατομικές και λειτουργικές λεπτομέρειες. Οι πλευρικές περιοχές εμπλέκονται στον έλεγχο της συμπεριφοράς και του μεταβολισμού, με πληροφορίες που φτάνουν με νευρικούς και ορμονικούς δρόμους και με ποικιλία νευρομεταφορέων όπως το γ-αμινοβουτυρικό οξύ ( GABA), η αργινίνη-βασοπρεσίνη (AVP), η CRH, το νευροπεπτίδιο Υ, η οξυτοκίνη, η προοπιομελανοκορτίνη, η νευροτενσίνη η TRH
Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης ισχυροί μηχανισμοί χρησιμοποιούν με τον βέλτιστο τρόπο τη διαθέσιμη παροχή θρεπτικών συστατικών και αποθηκεύουν ενέργεια με τη μορφή λίπους για να επιβιώσουν σε περίοδο λιμού. Υπάρχει feedback μηχανισμός μεταξύ του λιπώδους ιστού και του υποθαλάμου σε σχέση  με την εξάντληση των αποθεμάτων λίπους , μέσω της λεπτίνης, μιας πολύ σημαντικής αδιποκίνης, που θεωρείται το ισχυρότερο σήμα για αυξημένη ενεργειακή πρόσληψη και μειωμένη κατανάλωση ενέργειας
Στον μέσο υποθάλαμο δύο κατηγορίες νευρώνων στον τοξοειδή πυρήνα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη επεξεργασία σημάτων που φτάνουν από λεπτίνη, γκρελίνη, γλυκόζη και ινσουλίνη με αποτέλεσμα διέγερση ορεξιογόνων ή ανορεξιογόνων πρωτεϊνών. Η τελική διατροφική συμπεριφορά είναι μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση ενδοκρινικών και μεταβολικών σημάτων
'Γονίδια Βάρους' εκφράζονται στον υποθάλαμο
Τα προϊόντα των γονιδίων εκφράζονται στον υποθάλαμο και εμπλέκονται σε μια ποικιλία φυσιολογικών, νευρολογικών και διαδικασιών συμπεριφοράς. Δεν επηρεάζουν μόνο τον μεταβολισμό ή το σωματικό βάρος. Σε σπάνιες μονογονιδιακές μορφές παχυσαρκίας έχουν μελετηθεί οι βιοχημικές διαδικασίες. Η ανεπάρκεια της λεπτίνης και του υπδοχέα της είναι η πρώτη σπάνια μονογονιδιακή μορφή παχυσαρκίας. Μεταλλάξεις στο γονίδιο του υποδοχέα της μελανοκορτίνης επηρεάζει μεγάλο ποσοστό παχύσαρκων ατόμων. Φορείς των μεταλλάξεων έχουν αυξημένη πιθανότητα παχυσαρκίας. Αυτές οι ανακαλύψεις δείχνουν ότι ο μηχανισμός λεπτίνης-μελανοκορτίνης κατέχει σημαντική θέση στη ρύθμιση του σωματικού βάρους