Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Διαταραχές της εφηβείας

Πρώιμη εφηβεία
Ορισμός
Πρώιμη ήβη (εφηβεία) ονομάζεται η ισοφυλετική ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου (δηλαδή ανάπτυξη των μαστών στα κορίτσια και αύξηση του μεγέθους των όρχεων και του πέους στα αγόρια) πριν από την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 ετών στα αγόρια.
Η πρώιμη ήβη χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα ορμονών σχετικά με την ηλικία του παιδιού. Χαρακτηρίζεται επίσης από επιτάχυνση του ρυθμού αύξησης, που συνοδεύεται συχνά από πρώιμη και ταχεία σκελετική ωρίμανση και πρώιμη σύγκλιση των επιφύσεων, με αποτέλεσμα χαμηλότερο τελικό ανάστημα κατά την ενηλικίωση, σε σύγκριση με το γενετικά αναμενόμενο ύψος.
Επίσης, στα κορίτσια η πρώιμη ήβη μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
Η πρώιμη ήβη είναι συχνότερη στα κορίτσια. Συχνά στα κορίτσια δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο που να εξηγεί αυτή την πρώιμη ορμονική ενεργοποίηση. Στα αγόρια όμως, η πρώιμη ήβη είναι πολύ πιθανό να οφείλεται σε κάποια διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Διερεύνηση του παιδιού με πρώιμη ήβη
Η εμφάνιση των χαρακτηριστικών του φύλου νωρίτερα από το φυσιολογικό, θεωρείται νόσος και πρέπει να διερευνηθεί. Η διερεύνηση των ασθενών με εκδήλωση πρώιμης ήβης πρέπει να περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιστορικό, ακτινογραφία αριστεράς άκρας χειρός για εκτίμηση της οστικής ηλικίας και λεπτομερή ορμονικό έλεγχο.
Συχνά, ιδιαίτερα στα μικρότερα παιδιά, χρειάζεται να γίνει μαγνητική τομογραφία (MRI) εγκεφάλου ή αξονική τομογραφία.
Αίτια της πρώιμης ήβης
Στα κορίτσια, οι περισσότερες περιπτώσεις πρώιμης ήβης οφείλονται σε πρώιμη ενεργοποίηση ενός μέρους του εγκεφάλου που ελέγχει την έκκριση των ορμονών και λέγεται υποθάλαμος και υπόφυση (κεντρική πρώιμη ήβη). Σε περίπου 2/3 των περιπτώσεων δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο που να εξηγεί αυτήν την πρώιμη ορμονική ενεργοποίηση.
Σπάνια η πρώιμη ήβη μπορεί να οφείλεται σε διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος από λοιμώξεις, υποξία, κάκωση ή ακτινοβολία στη διάρκεια της βρεφικής ή της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Ένα σπανιότερο, πολύ σημαντικό όμως αίτιο κεντρικής πρώιμης ήβης αποτελούν οι όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Τα αμαρτώματα του υποθαλάμου είναι καλοήθεις όγκοι μεγέθους 2-3 mm, οι οποίοι προκαλούν πρώιμη ήβη συχνότερα στα αγόρια, αναπτύσσονται αργά και ελέγχονται ικανοποιητικά με ορμονική θεραπεία. Άλλοι σπάνιοι όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος που μπορούν επίσης να προκαλέσουν πρώιμη ήβη είναι τα οπτικά και υποθαλαμικά γλοιώματα, τα αστροκυττώματα, τα επενδυμώματα και τα κρανιοφαρυγγιώματα.
Η αντιμετώπιση των όγκων αυτών είναι χειρουργική.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Ημερολόγιο

Βγαίνω στο σεργιάνι και διασκεδάζω τρελά
Μα εγώ δε σκοτίζομαι
Σήμερα είμαι σαν στραβοχυμένος λουκουμάς, αλλά έχω ένα χρώμα θαύμα
Είμαι δεμένη μ' ένα άσπρο κορδελάκι
Και μια λιβελούλα που έτυχε να πετάει δίπλα μου, μου είπε "σήμερα είσαι στις ομορφιές σου"
Πίσω της ήτανε μια μαύρη κουκίδα. Κι εκείνη φόραγε άσπρο κορδελάκι στο λαιμό
Αν δεν ξέρετε τι είναι, ούτε εγώ ξέρω
Ε, δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα

Και τώρα θα σας πω ένα μυστικό
Υπάρχει ένας τρόπος για να ταξιδεύεις. Αυτός ο τρόπος είναι η σκάλα των ονείρων
Εμένα μ' αρέσει να ονειρεύομαι
Εσείς;;
                                                             Ξέρω ότι περίμενες

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Αστερισμός ζωτικών φαινομένων

Το φωτάκι της νύχτας σκέπαζε το κορίτσι μ' ένα λεπτό πράσινο στρώμα. Εκείνα τα απαλά μαγουλάκια που είχαν καθαριστεί με σάλιο, δεν πρόδιναν το παραμικρό για το τι όνειρα συνωστίζονταν στο κεφάλι της. Αν η μικρή κατάφερνε να επιζήσει, θα έφτανε στην ενηλικίωση της με διακόσια έξι οστά, δυόμιση εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες, ενενήντα έξι χιλιάδες χιλόμετρα αιμοφόρα αγγεία, σαράντα έξι χρωμοσώματα, επτά μέτρα λεπτό έντερο, εξακόσιους έξι διακριτούς μυς, εκατό δισεκατομμύρια εγκεφαλικούς νευρώνες, δύο νεφρά, ένα συκώτι, μια καρδιά-εκατό τρισεκατομμύρια κύτταρα που νεκρώνονταν και αναπληρώνονταν, ξανά και ξανά. Όμως η Σόνια, όσο κι αν διαμέλισε και ποσοτικοποίησε το σώμα που ήταν ξαπλωμένο δίπλα της, δεν μπορούσε να υπολογίσει σε πόσα χρόνια θα παντρευόταν το κορίτσι (αν ποτέ παντρευόταν) ή πόσα παιδιά θα έκανε (αν έκανε). Κι ανάμεσα στη δημιουργία αυτού του σώματος και στο τέλος του έθαλλε το μυστήριο που το κορίτσι θα ξόδευε όλη του τη ζωή για να το λύσει
Προς το παρόν, κοιμόταν
                                                                                                       Anthony Marra

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Κlimt

Γόνος πολυμελούς και διαρκώς δοκιμαζόμενης από την ανέχεια οικογένειας, ο Γκούσταφ Κλίμτ γεννήθηκε στα περίχωρα της Βιέννης το 1862. Ο πατέρας χαράκτης και λάτρης της τέχνης τον ενθάρρυνε να φοιτήσει στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών. Σύντομα ο Γκούσταφ δημιουργεί την εταιρεία Καλλιτεχνών από κοινού με τον αδελφό του και έναν φίλο τους. Πρώτο έργο τα υαλογραφήματα της Αναθηματικής εκκλησίας της Βιέννης και στη συνέχεια πολλά άλλα
Το 1893 η κυβέρνηση αρνείται να επικυρώσει τον διορισμό του ως καθηγητή στην Ακαδημία Καλών Τεχνών γιατί η ζωγραφική του θεωρείται ανατρεπτική, ενώ η σεξουαλικότητα που αποπνέει τρομάζει αρκετούς. Ο Κλιμτ αποφασίζει να μην δεχτεί πια καμμιά παραγγελία από επίσημους θεσμούς, ακολουθεί νέους δρόμους έκφρασης και το 1897 ηγείται του κινήματος της Απόσχισης. Την ίδια περίοδο ο μοντερνισμός θριαμβεύει σε ολόκληρη την Ευρώπη
Ο Κλιμτ είναι ελεύθερος να αναπτύξει τις ιδέες του. Καθώς η τρίτη διάσταση τον ενδιαφέρει όλο και λιγότερο καταγίνεται με τη δημιουργία επιφανειών όπου η ξέφρενη φαντασία του συνδυάζει γραμμές, ρυθμούς και χρώματα, εν μέσω μιάς πανδαισίας διακοσμητικών στοιχείων
Το 1908 ο πίνακας "το φιλί" μετατρέπεται σε έμβλημα των νεωτεριστών καλλιτεχνών. Ο ζωγράφος αγγίζει με το έργο αυτό τον κολοφώνα της τέχνης του. Ακολουθεί μια σπουδαία περίοδος με έργα που δημιούργησαν ρήξη και αίσθηση στον τότε καλλιτεχνικό κόσμο
Το 1918 παθαίνει αποπληξία και παραλύει το μισό του σώμα , και ένα μήνα μετά καταλήγει στο νοσοσκομείο της Βιέννης από πνευμονία. Η οικογένεια απορρίπτει την πρόταση του δημάρχου να αναγείρει μαυσωλείο προς τιμήν του και ενταφιάζεται στο μικρό κοιμητήριο του Χίντσινγκ. Τα αδέλφια και η σύντροφος του Έμιλυ μοιράζονται μεγάλο αριθμό ημιτελών έργων του και πλουσιότατη  συλλογή από σχέδια. Ο Κλιμτ δεν θα αφήσει πίσω του άλλου είδους κληρονομιά αφού παρά τις υψηλότατες τιμές των έργων του οι σπατάλες του δεν πήγαιναν πίσω

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Σωματική αύξηση κατά τη διάρκεια της εφηβείας

Το εφηβικό άλμα ανάπτυξης αποτελεί τη φάση της ταχύτερης ανάπτυξης του παιδιού μετά τη νεογνική περίοδο. Προηγείται ο ελαττωμένος ρυθμός αύξησης της όψιμης παιδικής ηλικίας.
Στα κορίτσια, το εφηβικό άλμα ανάπτυξης αρχίζει πριν από την εμφάνιση των δευτερογενών χαρακτήρων του φύλου. Το άλμα ανάπτυξης των αγοριών εμφανίζεται δύο περίπου χρόνια μετά το αντίστοιχο των κοριτσιών. Το μέσο ύψος το οποίο αποκτάται κατά τη διάρκεια του εφηβικού άλματος ανάπτυξης είναι περίπου 28 cm στα αγόρια και 25 cm στα κορίτσια.
Η μέση διαφορά των 12,6 cm μεταξύ ανδρών και γυναικών οφείλεται κυρίως στο ψηλότερο ανάστημα των αγοριών κατά την έναρξη του εφηβικού άλματος ανάπτυξης, καθώς και στο αυξημένο ύψος που αποκτά το αγόρι στη διάρκεια της εφηβείας σε σχέση με το κορίτσι.
Οστική πυκνότητα και σύσταση σώματος
Τα κορίτσια αποκτούν τη μέγιστη οστική πυκνότητα σε ηλικία 14-16 ετών, ενώ τα αγόρια σε ηλικία 17,5 ετών. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν γενετικοί παράγοντες, ενώ η σωματική άσκηση κατά την προεφηβική περίοδο είναι επίσης σημαντική για την εξασφάλιση φυσιολογικής οστικής μάζας.
Η υπερβολική όμως άσκηση, μπορεί να καθυστερήσει την εφηβεία και να προκαλέσει ελαττωμένη οστική πυκνότητα. Κατά την προεφηβική περίοδο και στα δύο φύλα παρατηρούνται ίσα ποσοστά λίπους, σκελετικής και αλίπου μάζας.
Κατά την εφηβεία παρατηρείται αύξηση της οστικής και αλίπου μάζας στα αγόρια, ενώ στα κορίτσια αυξάνεται η άλιπος αλλά και η λιπώδης μάζα. Στην ενήλικο ζωή, οι άνδρες έχουν 1,5 φορά μεγαλύτερη σκελετική και άλιπο μάζα από τις γυναίκες, οι οποίες όμως, έχουν διπλάσιο σωματικό λίπος από τους άνδρες.
Κατά την εφηβεία παρατηρείται επίσης διεύρυνση της λεκάνης στα κορίτσια και αύξηση του εύρους των ώμων στα αγόρια.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Φυσιολογία της εφηβείας

Η εφηβεία αποτελεί τη μεταβατική περίοδο ωρίμανσης του ανθρώπου, κατά την οποία το παιδί γίνεται ενήλικος και αποκτά την ικανότητα της αναπαραγωγής. Η περίοδος αυτή συνοδεύεται από σημαντικές μεταβολές στην ταχύτητα ανάπτυξης, την οστική μάζα και τη σύσταση του σώματος, τον ψυχισμό και τη συμπεριφορά, ως αποτέλεσμα περίπλοκων νευροενδοκρινικών επιδράσεων.
Οι διεργασίες της εφηβείας αποτελούν τμήμα ενός γενετικά καθορισμένου προγράμματος. Η μέση ηλικία εμφάνισης των δευτερογενών χαρακτήρων του φύλου (δηλαδή ανάπτυξη των μαστών για τα κορίτσια και αύξηση του μεγέθους των όρχεων και του πέους για τα αγόρια) είναι τα 10,5 έτη στα κορίτσια και τα 11,5-12 έτη στα αγόρια.
Πρώιμη θεωρείται η εφηβεία όταν οι μεταβολές που τη συνοδεύουν εμφανισθούν σε ηλικία μικρότερη των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 στα αγόρια. Αντίθετα, καθυστερημένη θεωρείται όταν οι μεταβολές αυτές δεν έχουν εμφανισθεί σε ηλικία 13 ετών στα κορίτσια και 14 στα αγόρια.
Οι διακυμάνσεις στο χρόνο έναρξης της φυσιολογικής εφηβείας οφείλονται σε φυσιολογικές διαφορές ως προς τους μηχανισμούς έναρξης και εξέλιξης της, στους οποίους η κληρονομικότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Στα αγόρια, το πρώτο σημείο έναρξης της εφηβείας αποτελεί η αύξηση του μεγέθους των όρχεων και έπεται η αύξηση του μήκους του πέους.
Ταυτόχρονα ξεκινά η τρίχωση στο εφήβαιο.
Η παραγωγή του σπέρματος ξεκινά κατά μέσον όρο από την ηλικία των 13 ετών και η αλλαγή της φωνής παρατηρείται κατά μέσον όρο στην ηλικία των 14 ετών. Η τρίχωση της μασχάλης εμφανίζεται συνήθως σε ηλικία 14 ετών, ενώ η τρίχωση του προσώπου αρχίζει σε ηλικία 15 περίπου ετών.
Σε ένα σημαντικό ποσοστό αγοριών παρατηρείται διόγκωση των μαζικών αδένων (των μαστών) στη διάρκεια των πρώτων σταδίων της εφηβείας, ως αποτέλεσμα αύξησης των οιστρογόνων πριν να παρατηρηθεί αντίστοιχη αύξηση των ανδρογόνων.
Στις περισσότερες περιπτώσεις υποχωρεί σε διάστημα 2 ετών, σε ορισμένες όμως περιπτώσεις, παχύσαρκων κυρίως παιδιών ή σε παθολογικές καταστάσεις, μπορεί να επιμείνει. Η έναρξη της εφηβείας στα κορίτσια σηματοδοτείται από την ανάπτυξη των μαζικών αδένων (μαστών), η οποία οφείλεται κυρίως στην παραγωγή οιστρογόνων από τις ωοθήκες.
Προηγείται αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης η οποία, παρότι σπάνια γίνεται αντιληπτή, αποτελεί το πρώτο σημείο εφηβείας στα κορίτσια.
Επίσης τότε ξεκινάει και η τρίχωση στο εφήβαιο. Η ανάπτυξη των μαστών μπορεί να παραμένει ετερόπλευρη για αρκετούς μήνες και να δημιουργήσει ανησυχία στα παιδιά και τους γονείς τους. Η τρίχωση της μασχάλης παρατηρείται σε ηλικία 12 ετών στα περισσότερα κορίτσια της λευκής φυλής.
Στη λευκή φυλή η εμμηναρχή εμφανίζεται σε ηλικία 12-13 ετών στα περισσότερα κορίτσια, παρότι εμφάνιση σε ηλικία 10-15 ετών θεωρείται φυσιολογική.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα (4)

Απώλεια βάρους και ευαισθησία στην ινσουλίνη
Είναι η πιό αποτελεσματική παρέμβαση για τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και τη διατήρηση της λειτουργίας του β-κυττάρου. Απώλεια βάρους >5% μειώνει τους δείκτες φλεγμονής
Ωστόσο η απώλεια βάρους είναι δύσκολο και να επιτευχθεί αλλά και να διατηρηθεί
Η φαρμακοθεραπεία θα πρέπει να διερευνηθεί σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Τα GLP-1 ανάλογα φαίνεται ότι βοηθούν. Αυξάνουν το αίσθημα κορεσμού και βοηθούν στην απώλεια βάρους. Πρόσφατη μεγάλη μελέτη έδειξε ότι η λιρανγλουτίδη σε συνδυασμό με αλλαγή στον τρόπο ζωής μείωσε το βάρος και βελτίωσε τον μεταβολισμό. Χειρουργικές επεμβάσεις επίσης, όπως η γαστρική παράκαμψη, που οδηγούν σε απώλεια βάρους βελτιώνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ωστόσο οι επεμβατικές θεραπείες γενικά περιορίζονται σε άτομα με σοβαρές συν/νοσηρότητες
Λίπος διατροφής
Τα κεκορεσμένα λιπαρά είναι επιζήμια για την υγεία, ενώ τα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα μπορεί να έχουν λιγότερο δυσμενείς επιδράσεις. Η μεσογειακή διατροφή έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα από το ελαιόλαδο και τους ξηρούς καρπούς, υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες και χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Αρκετές μελέτες δείχνουν την ευεργετική επίδραση αυτού του προτύπου (φαίνεται ότι μειώνει τους δείκτες φλεγμονής και τους παράγοντες πήξης)
Συμπληρώματα/Τρόφιμα
Δεδομένου του κεντρικού ρόλου του nuclear factor kappa B (NFkB) στη διαδικασία της φλεγμονής, θεραπείες που στοχεύουν αυτόν τον παράγοντα μεταγραφής έχουν κλινική σημασία. Συμπληρώματα διατροφής και τροφές μπορεί να προσφέρουν θετική προσέγγιση. Πολυφαινόλες εμποδίζουν την ενεργοποίηση του NFkB και δείχνουν ότι εμποδίζουν την ανάπτυξη παχυσαρκίας σε πειραματόζωα, αλλά όχι σε ανθρώπους. Η ρεσβερατρόλη και η κουρκουμίνη έχουν πιθανά αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση. Συνδυασμοί αντιφλεγμονοδών διαιτητικών προϊόντων φαίνεται ότι ρυθμίζουν τη φλεγμονή και το μεταβολικό stress σε υπέρβαρα άτομα
Επομένως:
Η φλεγμονή στον λιπώδη ιστό, ήπαρ, πάγκρεας και μύες συμβάλλει στην ινσουλινο/αντίσταση και στον ΣΔ 2. Η αρχική διήθηση από ανοσοκύτταρα είναι προστατευτική, αλλά με την αυξανόμενη συσσώρευση λίπους, αυξάνεται ο αριθμός των κυττάρων και η έκκριση χημειοκινών. Φλεγμονώδεις μεσολαβητές (TNF-α και IL-1β) αναστέλλουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης . Η φλεγμονή σε συνδυασμό με διατροφή μπορεί να καθορίσουν το μεταβολικό μονοπάτι που χρησιμοποιεί το κύτταρο. Η παχυσαρκία είναι ένας θρεπτικός παράγοντας stress στο κέντρο της μεταβολικής/φλεγμονώδους διαδικασίας. Η απώλεια βάρους είναι αποτελεσματική αλλά δύσκολο να διατηρηθεί. Υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, με ελλιπή όμως αποτελέσματα και με παρενέργειες και χωρίς να αντιμετωπίζουν όλα τα συμπτώματα του μεταβολισμού/φλεγμονής και την ινσουλινο/αντίσταση. Η διαιτητική ρύθμιση της ποιότητας του λίπους βοηθάει, αλλά με μικτά αποτελέσματα και είναι δύσκολη στην εφαρμογή της. Οι ακριβείς μηχανισμοί είναι δύσκολο να διαπιστωθούν. Περαιτέρω έρευνα απαιτείται για να αποκρυπτογραφήσει αν τα διαιτητικά λιπαρά οξέα επηρεάζουν τον μεταβολικό διακόπτη και πως οι μεταβολίτες μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τον μεταβολισμό των ιστών. Χρειάζεται συνολική προσέγγιση του σώματος, που περιλαμβάνει απώλεια βάρους, χρήση αντιφλεγμονωδών, ευαισθητοποιητές ινσουλίνης και αντιοξειδωτικά για να καταπολεμηθεί πλήρως η παχυσαρκία και οι συνέπειες που προκύπτουν απ' αυτήν

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα (3)

Θεραπείες
Φαρμακευτικές ουσίες που αντιμετωπίζουν την μεταβολική φλεγμονή
Σύμφωνα με την παγκόσμια οργάνωση υγείας το 2014 600.000.000 ήταν παχύσαρκοι. Το πρόβλημα της υγείας είναι τεράστιο και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της έρευνας
Η μετφορμίνη χρησιμοποιείται ευρέως για την πρόληψη και θεραπεία του ΣΔ 2, μετά από μελέτες που έδειξαν μείωση μέχρι και 31% στην συχνότητα εμφάνισης της νόσου. Η μετφορμίνη μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας με καταστολή της ενδογενούς παραγωγής της. H μετφορμίνη επίσης ενεργοποιεί την ΑΜΡΚ, μία σερίνη/θρεονίνη κινάση, έναν αισθητήρα ενέργειας που εμπλέκεται στην φλεγμονή και τον μεταβολισμό. Είναι υπεύθυνη για την προσαρμογή του κυτταρικού μεταβολισμού σαν απόκριση σε διατροφικές και περιβαλλοντικές αλλαγές.
Ένας άλλος στόχος της ΑΜΡΚ σηματοδότησης είναι η berberine (BBR) ένα αλκαλοειδές που προέρχεται από φυτά. Θεραπεία με BBR μείωσε την έκφραση του  PPARγ, TNF-α και IL-1β στο λιπώδη ιστό. Χρησιμοποιώντας το BBR σε ανθρώπους βρέθηκε να είναι αποτελεσματικό στη μείωση ΣΔ 2 και υπερλιπιδαιμίας, σε συνδυασμό με αλλαγή στον τρόπο ζωής. Ωστόσο η αλλαγή του τρόπου ζωής από μόνη της μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη κατά 85%
Oι θειαζολιδινεδιόνες (TZD) αυξάνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ασκούν ευεργετικές επιδράσεις στον μεταβολισμό της γλυκόζης, όμως οι παρενέργειες έχουν επηρεάσει τη χρήση τους
Σε μελέτες παρατηρήθηκε ότι το σαλικυλικό έχει υπογλυκαιμικό αποτέλεσμα. Φαίνεται ότι αποτρέπει την επιβλαβή δράση της περίσσειας ελεύθερων λιπαρών οξέων στη σηματοδότηση και δράση της ινσουλίνης
H anakinra ανταγωνιστής IL-1R βρέθηκε ότι μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης, αλλά δεν φαίνεται να βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, σε άτομα παχύσαρκα
Η γλυμπουρίδη, είναι σουλφονυλουρία που χρησιμοποιείται στη θεραπεία του ΣΔ 2. Είναι επίσης αναστολέας του παράγοντα φλεγμονής NLRP3 και ελκυστικός στόχος στην αντιμετώπιση της φλεγμονής
Πολλές φαρμακευτικές ουσίες αλλά και θρεπτικά συστατικά είναι υπό έρευνα ως εν δυνάμει θεραπείες για την φλεγμονή και την ινσουλινο/αντίσταση που σχετίζεται με την παχυσαρκία

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε

Aν κλείσεις τα μάτια, δεν μαντεύεις τίποτα για την τυφλότητα. Κάτω από τον κόσμο των ουρανών και των προσώπων και των κτιρίων υπάρχει ένας αδρότερος παλιότερος κόσμος, ένα μέρος όπου τα επίπεδα των επιφανειών αποσυντίθενται και οι ήχοι απλώνονται σαν σμήνη στον αέρα. Η Μαρί-Λορ μπορεί να βρίσκεται σε μια σοφίτα ψηλά από τον δρόμο και να ακούει τα κρίνα να θροίζουν στους βάλτους, τρια χιλιόμετρα μακριά. Ακούει τους Αμερικανούς να τρέχουν μέσα στα χωράφια στρέφοντας τα τεράστια κανόνια τους προς τον καπνό του Σαιν Μαλό. Ακούει τις οικογένειες να ρουφάνε τις μύτες τους γύρω από λάμπες θυέλλης μέσα σε κελάρια, κοράκια να πηδάνε από σωρό σε σωρό, μύγες να προσγειώνονται πάνω σε πτώματα στα χαντάκια. Ακούει τους ταμάρινδους να τρέμουν και τις κίσσες να κρώζουν και τα χορτάρια των αμμόλοφων να καίγονται. Αισθάνεται τη μεγάλη γρανιτένια γροθιά, βυθισμένη βαθιά μέσα στο φλοιό της γης, πάνω στην οποία βρίσκεται το Σαιν Μαλό. Και τον ωκεανό που την κατατρώει και από τις τέσσερεις πλευρές. Και τα νησιά που κρατάνε γερά μέσα στις περιδυνούμενες παλίροιες. Ακούει τις αγελάδες να πίνουν νερό από πέτρινες γούρνες και τα δελφίνια ν' αναδύονται μέσα απ' το πράσινο νερό της Μάγχης. Ακούει τα κόκκαλα των νεκρών φαλαινών να σαλεύουν πέντε λεύγες πιο κάτω και το μεδούλι τους να προσφέρει έναν αιώνα τροφής σε πόλεις πλασμάτωνπου θα περάσουν όλη τους τη ζωή χωρίς να δουν ούτε μια φορά ένα φωτόνιο σταλμένο από τον ήλιο. Ακούει τα σαλιγκάρια της στην κρύπτη να σέρνουν το σώμα τους στα βράχια
Αντί να σου το διαβάσω εγώ, μήπως να μου διάβαζες εσύ;
                                                                                                         Α. Ντορ

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα (2)

Mετά-φλεγμονή στα μεταβολικά όργανα
Το ήπαρ: έχει κεντρική θέση στη μεταβολική ομοιόσταση. Ρυθμίζει τη λιπογέννεση, την γλυκονεογέννεση και τον μεταβολισμό της χοληστερόλης. Η παχυσαρκία και κατά συνέχεια η λιποτοξικότητα επιδρά αρνητικά στον ηπατικό μεταβολισμό λιπιδίων και γλυκόζης. Ηπατική λιποτοξικότητα αναπτύσσεται όταν το ήπαρ υπερβαίνει την ικανότητα του να αποθηκεύει και να χρησιμοποιεί λιπαρά οξέα με τη μορφή τριακυλογλυκερολών (TAG). Τότε τα TAGs υδρολύονται σε βαθμό που ξεπερνάει τις οξειδωτικές απαιτήσεις των κυττάρων. Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό πιθανών επιβλαβών λιπιδίων. Η ηπατική λιποτοξικότητα μπορεί να σημαίνει επίσης βλάβη της κυτταρικής μεμβράνης και οδηγεί σε μη-αλκοολική ηπατική νόσο (non-alcoholic fatty liver disease -NAFLD) και ηπατοκυτταρικό θάνατο, ενεργοποίηση των Kupffer κυττάρων, φλεγμονή, μειωμένη σηματοδότηση ινσουλίνης και αντίσταση. Η ηπατική αντίσταση στην ινσουλίνη μειώνει την ικανότητα της ινσουλίνης να αναστέλλει την ηπατική παραγωγή γλυκόζης και να διαγείρει τη σύνθεση γλυκογόνου. Επίσης η λιπώδης εκφύλιση αυξάνει την έκκριση IL-6 και επάγει περαιτέρω την αντίσταση
Ο μυικός ιστός: οι σκελετικοί μύες είναι υπεύθυνοι για το 80% πρόσληψης γλυκόζης στο σώμα μετά από διέγερση με ινσουλίνη. Συνθήκες που επηρεάζουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης βλάπτουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης στους μύες. Η υπερβολική συσσώρευση λίπους ενδομυικά αναστέλλει την ικανότητα των μυών να ανταποκριθούν επαρκώς στην ινσουλίνη. Διαρροή λιπιδίων από τον λιπώδη ιστό (όταν πληρωθεί η χωρητικότητα του) σημαίνει αποθήκευση στους μύες TAG και ελεύθερων λιπαρών οξέων. Η σηματοδότηση της ινσουλίνης είναι σημαντική στο μυικό σύστημα και για τον μεταβολισμό των αμινοξέων. Η αντίσταση αμβλύνει την ικανότητα του μυός να συνθέσει νέα πρωτείνη, σαν απόκριση σε αναβολικά ερεθίσματα όπως τα αμινοξέα
Το πάγκρεας: επίσης μεταβολικό όργανο, που επηρεάζεται από την λιποτοξικότητα και την γλυκοτοξικότητα. Η γλυκοτοξικότητα είναι η επιβλαβής επίδραση της χρόνιας υπεργλυκαιμίας στο β-κύτταρο. Η περίσεια ελεύθερων λιπαρών οξέων σημαίνει αύξηση της μάζας των β-κυττάρων, αύξηση της σύνθεσης και έκκρισης ινσουλίνης για να διατηρηθεί ευγλυκαιμία. Η συνδυασμένη δράση γλυκο/λιποτοξικότητας οδηγεί στην αποτυχία του β-κυττάρου, που καταλήγει σε μειωμένη έκφραση του γονιδίου της ινσουλίνης και μείωση στη σύνθεση και έκκριση της ορμόνης
Επίσης σημαντικό ρόλο έχει το αμυλοειδές ,ένα πεπτίδιο που εκκρίνεται από το πάγκρεας και στον ΣΔ 2 σχηματίζει νησίδια που μπορεί να δημιουργήσουν φλεγμονή μέσω ενεργοποίησης ιντερλευκινών από κύτταρα του ανοσοποιητικού που υπάρχουν στο πάγκρεας

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Συνθήκη της Λωζάννης

Στο Λονδίνο, το 1912, πριν τελειώσει ο πρώτος βαλκανικός πόλεμος, ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για μια συνθήκη ειρήνης, ανάμεσα στις μεγάλες Δυνάμεις και στους αντίμαχους. Ώσπου να κλείσει μια συμφωνία, στα μέσα του 1913, η Ελλάδα κατέλαβε τα Γιάννενα, δολοφονήθηκε ο βασιλιάς της, γεννήθηκε η Αλβανία, οι Νεότουρκοι έδειξαν πάλι τη δύναμή τους, η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα στην Κρήτη και έχασε καθε δικαίωμα δυτικά της γραμμής Αίνου-Μηδείας, στη Θράκη.
Όλα καλά, εκτός ένα αγκαθάκι: τα νησιά του Αιγαίου, ενώ τα κατείχε πλέον η Ελλάδα, χάρη στην υπεροχή του στόλου της, αφέθηκαν να «ρυθμιστούν» στο μέλλον. Έτσι έγραφε, στο άρθρο πέντε.
Ακολούθησε ο δεύτερος βαλκανικός πόλεμος και στο τέλος του, η Βουλγαρία ταπεινώθηκε και τα σύννεφα ενός Μεγάλου Γενικού Πολέμου, σκέπασαν την Ευρώπη.Οι κεντρικές δυνάμεις και η Αντάντ βγήκαν από το μαιευτήριο, και ώσπου να ματώσει η Ευρώπη, τον Αύγουστο του 1914, στα μέρη μας ,ξεκίνησε ένας φοβερός ναυτικός ανταγωνισμός. Μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
«Η Βραζιλία πολεμούσε πεισματικά με την Αργεντινή για να εξασφαλίσει μεγαλύτερο μερίδιο ελαστικό κόμμι από τις νοτιοαμερικάνικες ζούγκλες. Ηταν αρχή του 20ού αιώνα και ό,τι μύριζε βενζίνη ή λάστιχο μύριζε χρυσάφι με τόσες μηχανές ντίζελ και τροχοφόρα στον κόσμο. Ωσπου να ρημαχτεί όλη η ήπειρος από ένα κραχ στις τιμές, του 1914, η Βραζιλία είχε παραγγείλει στην Αγγλία ένα υπερντρέντνοτ, το «Ρίο ντε Τζανέιρο», ένα θωρηκτό 30 χιλιάδων τόνων που έπιανε 22 κόμβους και ήταν γεμάτο κανόνια των 14 ιντσών σε ένα αγγλικό ναυπηγείο.
Οι Τούρκοι, θορυβημένοι που ένα θωρακισμένο καταδρομικό όπως ο «Αβέρωφ» κατάφερε να αποκλείσει στα Στενά ολόκληρον το στόλο τους, έπιασαν την κρίση της Βραζιλίας και αγόρασαν την εποχή που ο Κουντουριώτης νικούσε παντού, με 2,7 εκατομμύρια λίρες, το βραζιλιάνικο θωρηκτό, το μετονόμασαν σε «Σουλτάν Οσμάν» και έστειλαν πλήρωμα και καπετάνιο, αρχές του 1914, να παραλάβει το τέρας. Χρειαζόταν πολλές μετατροπές, επειδή, για παράδειγμα, όλες οι περιγραφές και οι οδηγίες χρήσης εντός του πλοίου ήταν στα πορτογαλέζικα, γλώσσα που οι Τούρκοι μάλλον αγνούσαν.
Ταυτόχρονα, είχαν προχωρήσει την παραγγελία σε άλλο αγγλικό ναυπηγείο, το Βίκερς, τριών θωρηκτών τύπου «Ρεσαντιέ». Από αυτά, μόνον ένα ολοκληρώθηκε αλλά δεν παραδόθηκε ποτέ στους Τούρκους. Ολοι περίμεναν ότι αυτά τα δύο φοβερά θωρηκτά θα έφερναν τον τρόμο στα ελληνικά νησιά. Η Ελλαδα είχε βγάλει «τα λεφτά της» με το «Αβέρωφ», αλλά η σύγκριση υπέρ των ντρέντνοτ ως προς την ισχύ και τον οπλισμό ήταν 1 προς 6. Δεν επρόκειτο για ισορροπία, αλλά για επικείμενη σφαγή.
Η Ελλάδα ήταν καταχρεωμένη και ξαφνικά βρέθηκε να χρειάζεται άλλα 5 ή 6 εκατομμύρια λίρες και να της λείπουν πολύτιμοι μήνες προκειμένου να ισοφαρίσει την τουρκική τακτική επιτυχία. Παρήγγειλε στο Αμβούργο, στο ναυπηγείο Βουλκάν, ένα νέο θωρηκτό, που σκόπευε να βαφτίσει «Σαλαμινία» και ταυτόχρονα ανήγγειλε ένα φιλόδοξο ναυτικό πρόγραμμα.
Ηταν ήδη Ιούλιος του 1913 όταν, εν όψει των νέων υπερθωρηκτών της Τουρκίας, οι Ελληνες αποφάσισαν να τροποποιήσουν τη «Σαλαμινία» σε πολεμικό 20 χιλιάδων τόνων, αρκετά ταχύ, με κανόνια των 14 ιντσών, αμερικάνικα. Αλλά όταν ξέσπασε τον Αύγουστο του 1914 ο Μεγάλος Πόλεμος, το «Σαλαμινία» πάγωσε και παρέμεινε το κύτος του στο Αμβούργο.
Η Ελλάδα έπαθε έναν πανικό, ώσπου βρέθηκε μια παράδοξη και μάλλον επικοινωνιακή λύση. Δυο αργά πολεμικά, αμερικάνικα, κλάσης «Μισισίπι» αγοράστηκαν και εντάχθηκαν στον ελληνικό στόλο. Ηταν τα «Μισισίπι» και «Αϊνταχο», που μετονομάστηκαν σε «Κιλκίς» και «Λήμνος». Χαρακτηριστικό τους η διπλή καλαθοειδής διαμόρφωση των κεντρικών ιστών τους. Επιαναν 17 κόμβους μόνον. Ωστόσο προστέθηκαν στο στόλο τον Ιούλιο του 1914. Στο «παρά πέντε».
Πρέπει να εξηγήσουμε πώς έγινε και δύο θανάσιμοι εχθροί των Βαλκανικών Πολέμων άρχισαν να εφοδιάζονται σοβαρά από τις αντίπαλες μεταξύ των Μεγάλες Δυνάμεις. Η απάντηση είναι σχετικά απλή: ο πόλεμος της Τουρκίας με την Ελλάδα έληξε με την εκπολιόρκηση των Ιωαννίνων, αρχές του 1913.Ο Δεύτερος Βαλκανικός δε στρεφόταν κατά της Τουρκίας.
Η εκκρεμότητα περί τα νησιά του Αιγαίου έφερνε τεταμένη ατμόσφαιρα, αλλά από το τέλος του 1913, το κύριο ζήτημα ήταν αν η Τουρκία θα έμπαινε στον πόλεμο με τους Συμμάχους ή με τις Κεντρικές Δυνάμεις. Τα Στενά έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο στη συμμαχική στρατηγική σκέψη. Αποδείχτηκε αργότερα, με τις επιχειρήσεις στα Δαρδανέλια και άλλες περιπτώσεις πολεμικής τύφλωσης.
Ετσι, οι Αγγλοι εκτιμούσαν πως, θωρακίζοντας τους Τούρκους στο Αιγαίο, θα κατάφερναν να τους προσεταιριστούν και στον επικείμενο πόλεμο. Βέβαια, αυτό θα σήμαινε πως δε θα υπήρχαν ελληνικά νησιά στο Αιγαίο ή, τουλάχιστον, θα υπήρχαν με πολύν κόπο και σκληρές διαπραγματεύσεις
Ωστόσο, αυτός ο σχεδιασμός πήγε στράφι.
Οι Αγγλοι έμαθαν ότι οι Γερμανοί, τέλος Ιουλίου του 1914, είχαν καταφέρει να γείρουν την τουρκική πλευρά αποφασιστικά υπέρ αυτών. Γι' αυτό και ως άμεσο προληπτικό μέτρο, αρχές Αυγούστου, κατάσχεσαν το «Σουλτάν Οσμάν» και το «Ρεσαντιέ» και τα ενέταξαν στο βασιλικό Στόλο, το ένα ως «Αζενκούρ» και το δεύτερο ως «Ερίν».
Οι Τούρκοι αισθάνθηκαν βαρύτατη την προσβολή και άρχισαν με τον καιρό στρατηγικές τρομοκράτησης κυρίως των Ελλήνων που ζούσαν στις ακτές του Αιγαίου, όπως στη Φώκαια. Βέβαια, οι Βενιζελικοί υποστήριξαν πως έπρεπε η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί υπέρ αυτής την κατάσταση, αλλά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος φαίνεται να είχε αποφασίσει την ουδετερότητα.
Οι Τούρκοι ανταμείφθηκαν για τα χαμένα θωρηκτά: οι Γερμανοί έστειλαν ναυτικές δυνάμεις ως Mittelmeerdivision στην Προποντίδα. Κυρίως τα έξοχα, πλήρως εφοδιασμένα και με γερμανικά πληρώματα θωρηκτά τους «Γκέμπεν» και «Μπρεσλάου». Το «Γκέμπεν» ονομάστηκε «Γιαβούζ» και το «Μπρεσλάου» «Μιντιλί». Τα θωρηκτά ήταν ελαφρύτεροι τύποι καταδρομικού κατάλληλα για τον πόλεμο των νησιών. Κι ενώ είχαν Γερμανό πλοίαρχο και πλήρωμα, για λόγους ανόρθωσης του ηθικού της χώρας, τα γερμανικά πληρώματα φορούσαν φέσι και αργότερα πλήρη στολή του τουρκικού ναυτικού».
Κύλησαν τα χρόνια, ο Μεγάλος Πόλεμος ήρθε και πέρασε, η Συνθήκη των Σεβρών ακυρώθηκε εν τοις πράγμασιν και ο Κεμάλ, νικητής στο εσωτερικό του μέτωπο (αλλά σε μια χώρα που είχε πάρει το μέρος των ηττημένων) ήταν σε θέση να παζαρέψει μια νέα Συνθήκη.
Η Συνθήκη της Λωζάννης, του 1923, αφαιρούσε από την νέα Τουρκία, κάθε διεκδίκηση εκτός των συνόρων της. Παραιτήθηκε από κάθε διεκδίκηση πέραν των νέων οριοθεσιών, όπως την Κύπρο, την Λιβύη, την Μέση Ανατολή. Έχασε ένα νησί στην εκβολή του Δούναβη,  υπερ της Ρουμανίας.
Τα Δωδεκάνησα, περιήλθαν στην Ιταλία.
Κέρδισε την Ανατολική Θράκη ώς τον Έβρο, την μισή επειδή η Ελλάδα δεν άντεχε πολεμικές αποζημιώσεις και της επεστράφη η Ίμβρος και η Τένεδος, ως τμήμα της ανάκτησης του ελέγχου των Στενών.
Τα άλλα νησιά του Αιγαίου κατακυρώθηκαν στην Ελλάδα. Η Ιταλία έφυγε από τα Δωδεκάνησα που ενώθηκαν με την Ελλάδα,επισήμως το 1948, ενώ η περιοχή της Αντιόχειας, έμεινε ένα διαστημα αυτόνομη, ώσπου ένα δημοψήφισμα του 1937, την ενσωμάτωσε στην Τουρκία.
Σήμερα, η Τουρκία πολεμάει, πέραν των τουρκοσυριακων συνόρων, καταπατώντας την συνθήκη της Λωζάννης, υπό την ανοχή των νέων μουστερήδων της παγκόσμιας σκηνής και υπό την δημουργία μιας κουρδικής λωρίδας που καθόλου δεν επιθυμεί.
Εκεί βρίσκεται το μέγα πρόβλημά της, και αυτήν την εισβολή της στον νότο επιδιώκει να νομιμοποιήσει. Αρα, η Λωζάννη πρέπει να κλονιστεί.
Τα χτεσινά υπόλοιπα, περι νησιών και πληθυσμών που ακούς τον αχό τους δυό βήματα από τη Μικρασία και φταίει ο Κεμάλ, είναι φούμαρα τελειωμένα.
Πιό πολύ με ανησυχεί η αντίδραση της κεμαλικής αντιπολίτευσης, που αποδίδει στον Ερτογάν «την παραχώρηση 16 νησιών στους Έλληνες», παρά η έκρηξη του γουαναμπή χαλίφη, η οποία στρέφεται κατά της χώρας μας, θεωρώντας την σαμάρι για να ακούει ο γάιδαρος που διεκδικείται στην εμφύλια Συρία.
Και η πρόωρη, βεβιασμένη και αμέσως ακυρωμένη έκφραση ενδιαφέροντος της Γερμανίας, ας θεωρηθεί αλληλεγγύη μεταξύ παλαιών, ηττημένων συμμάχων.
Άρα, παίδες Ελλήνων, βγάλτε την καθαρή με καλογραμμένες ρηματικές διακοινώσεις και δεν τρέχει κάστανο. Το μεταναστευτικό, η οικονομία, η φορομπηξία, το ΔΝΤ και οι κοκκορομαχίες στην Βουλή, παραμένουν τα φλέγοντα προβλήματά μας

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα

H παχυσαρκία προκύπτει από παρατεταμένα θετικό ισογύγιο ενέργειας, ενεργοπειεί προ-φλεγμονώδη αντίδραση και συμβάλλει σε μεταβολικές ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης 2 (ΣΔ 2). Πρόσφατα έγιναν μελέτες μεταβολισμού-φλεγμονής και βρέθηκε ότι ειδικοί μεταβολίτες διαμορφώνουν την λειτουργία και τον φλεγμονώδη φαινότυπο του ανοσοποιητικού συστήματος
Στην παχυσαρκία η έκταση του λιπώδους ιστού προσελκύει κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, δημιουργώντας ένα φλεγμονώδες περιβάλλον. Ανοσοκύτταρα υπόκεινται σε προ-φλεγμονώδη και μεταβολική αλλαγή στη λειτουργία τους. Μεσολαβητές φλεγμονής όπως οι TNF-α και IL-1β επάγονται από τα κορεσμένα λιπαρά οξέα και διακόπτουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης. 
Στην παχυσαρκία γίνεται υπέρβαση της χωρητικότητας του λιπώδους ιστού και διάχυση ελεύθερων λιπαρών οξέων. Η διάχυση λιπιδίων οδηγεί σε ηπατοτοξικότητα και στεάτωση. Στο μυικό σύστημα τα αυξημένα ελεύθερα λιπαρά οξέα εμποδίζουν τη δράση της ινσουλίνης και προάγουν την φλεγμονή
Έκτοπο λίπος επηρεάζει τη λειτουργία του β- κυττάρου και συμβάλλει στην ινσουλινο/αντίσταση
Ο λιπώδης ιστός είναι ο κύριος ιστός αποθήκευσης ενέργειας και επίσης λειτουργεί ως ενδοκρινικό όργανο. Αποτελείται από λιποκύτταρα και από ένα αγγειακό στρώμα stromal vascular fraction -SVF), το οποίο περιέχει κύτταρα του ανοσοποιητικού, ινοβλάστες και προ-λιποκύτταρα
Άλλα όργανα που συμμετέχουν ενεργά στον μεταβολισμό είναι το ήπαρ, ο μυικός ιστός και το πάγκρεας. Το ήπαρ είναι ο κύριος τόπος παραγωγής γλυκόζης και ο μυικός ιστός ο κύριος τόπος διάθεσης γλυκόζης. Κρίσιμη στη ρύθμιση της γλυκόζης είναι η ινσουλίνη που παράγεται από το πάγκρεας
Η παχυσαρκία είναι θρεπτικό στρεσογόνο, που τροποποιεί τον λιπώδη μεταβολισμό και διαχέει τα λιπίδια στα άλλα μεταβολικά όργανα καταλήγοντας σε αντίσταση στην ινσουλίνη και ΣΔ 2
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ζωτικής σημασίας στη σύνδεση διατροφής, φλεγμονής και μεταβολισμού

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Λεπτίνη

Αυξημένη κατανάλωση θερμίδων και μειωμένη φυσική δραστηριότητα έχουν οδηγήσει σε αυξημένη εμφάνιση μεταβολικού συνδρόμου σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων
Η λεπτίνη (16 kDa) παράγεται κυρίως από τον λευκό λιπώδη ιστό. Επμλέκεται στην κεντρική ρύθμιση πρόσληψης τροφής, στις περιφερικές μεταβολικές διαδικασίες, επηρεάζει την αναπαραγωγική λειτουργία και την ανοσολογική απάντηση
Η συγκέντρωση της λεπτίνης στον ορρό των παχύσαρκων ατόμων είναι σαφώς αυξημένη σε σύγκριση με άτομα φυσιολογικού βάρους . Αυτό έχει αποδοθεί στη σχέση μεταξύ του συνολικού λίπους στο σώμα και στο ποσό της λεπτίνης που συντίθεται στον λιπώδη ιστό. Εκτός από το ποσό λεπτίνης και τους υποδοχείς της (membrane-anchored, signal-transducing leptin receptors (OB-Rs) υπάρχουν πρωτείνες σύνδεσης της λεπτίνης που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα και την ευαισθησία των διαφόρων ιστών στην λεπτίνη 
Η κύρια πρωτείνη δέσμευσης για την λεπτίνη στο ανθρώπειο αίμα είναι ο διαλυτός της υποδοχέας     (SOB-R) ο οποίος μπορεί να διαμορφώσει την βιοδιαθεσιμότητα καθώς και τις κυτταρικές δράσεις αυτής της πεπτιδικής ορμόνης. Ανήκει στην κατηγορία των κυτοκινών 1. Υπάρχουν τέσσερεις ισομορφές. Μεταλλάξεις στον υποδοχέα (σπάνιες) μπορεί να οδηγήσουν σε μη λειτουργική παραλλαγή. Η διαταραχή στο σήμα της λεπτίνης οδηγεί σε νοσοσγόνο παχυσαρκία. Επιπλέον υπογοναδισμός, καθυστέρηση ανάπτυξης, καθυστέρηση εφηβείας και ο υπερθυρεοειδισμός έχουν συσχετιστεί με προβλήματα στη σηματοδότηση της λεπτίνης
Αυτό δείχνει την σημασία ενός λειτουργικού άξονα λεπτίνης-υποδοχέα στη ρύθμιση του υποθαλάμου και του ενδοκρινικού συστήματος. Εκτός από τους υποδοχείς στις μεμβράνες έχει βρεθεί ένας διαλυτός υποδοχέας στο αίμα που αντιπροσωπεύει την κύρια δεσμευτική δραστηριότητα
Η αντίσταση στη λεπτίνη χαρακτηρίζεται από ελαττωμένη δράση της και επιπτώσεις στην πρόσληψη τροφής και την κατανάλωση ενέργειας . Συχνά παρατηρείται σε παχύσαρκα άτομα όπου αυξημένες ποσότητες λεπτίνης έχουν μειωμένη βιολογική δράση. Ο μηχανισμός αντίστασης δεν είναι πλήρως κατανοητός