Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Μυελοειδές Ca θυρεοειδούς

Ο μυελοειδής καρκίνος θυρεοειδούς (MTC) ή καρκίνος C κυττάρων κατάγεται από την νευρική ακρολοφία, παράγει και εκκρίνει καλσιτονίνη και υπάρχει σποραδικά στο 70-75% και οικογενώς στο 20-25% των περιπτώσεων. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ισχυρή συσχέτιση με το λεμφικό σύστημα
Μοριακές/γεννετικές εξετάσεις ταυτοποιούν αξιόπιστα τα άτομα που έχουν κληρονομική επιβάρυνση
Στη σποραδική μορφή, έλεγχος για μυελοειδές θα πρέπει να γίνεται σε όλους τους ασθενείς με οζώδη θυρεοειδική νόσο, για να βρούμε το 0.3-0.4% των ασθενών με μυελοειδές μικροκαρκίνωμα
Ορίζεται ως μικροκαρκίνωμα όγκος <10mm
Ο ασθενής με σποραδικό μυελοειδές εμφανίζεται τυπικά με ψηλαφητό όζο στο άνω μέρος του αδένα, συνήθως 4η-6η 10ετία ζωής, με ψηλαφητούς λεμφαδένες στο 70% των ασθενών, και μπορεί να αναφέρει διάρροιες και εξάψεις
Τα επίπεδα της καλσιτονίνης είναι φυσιολογικά < 10 pg/ml (<5 pg /ml για τις γυναίκες και <8.4 pg /ml για τους άνδρες. Διέγερση καλσιτονόνης γίνεται είτε με πενταγαστρίνη 0.5 μg/Kgr βάρους σώματος ή γλυκονικό ασβέστιο 2.5 mg/Kgr σε αργή έγχυση 2 λεπτών. Μέτρηση καλσιτονίνης πριν και 2 και 5 λεπτά μετά. Φυσιολογικά η τιμή της μετά τη διέγερση δεν πρέπει να υπερβεί τη βασική τιμή. Από πρόσφατες μελέτες φαίνεται ότι τα όρια για υπερπλασία C κυττάρων είναι >26 pg/ml σε γυναίκες και > 68 pg / ml σε άντρες, ενώ για ταυτοποίηση μυελοειδούς είναι >79 pg/ml σε γυναίκες και >544 pg/ml στους άντρες
Για σποραδικό μυελοειδές μικροκαρκίνωμα, επίπεδα καλσιτονίνης 50–100 pg/ml και για τα δύο φύλα έχουν προταθεί ως απόλυτα κατώτατο όριο ένδειξης για ολική θυρεοειδεκτομή . Ανάμεσα στα όρια αυτά είναι η γκρίζα ζώνη στην οποία υπερτερεί η υπερπλασία των C κυττάρων
Η αρχική θεραπεία είναι ολική θυρεοειδεκτομή. 
Μετράμε CEA και αποκλείουμε φαιοχρωμοκύττωμα (ΜΕΝ2α, ΜΕΝ2β) Παρά το γεγονός ότι γίνεται συστηματικός λεμφαδενικός καθαρισμός, ακόμα και κλινικά παρόμοιοι όγκοι μπορούν να εξελιχτούν με διαφορετικό τρόπο μετά την επέμβαση. Επειδή η γενετική σύσταση αυτών των διαφορετικών υποπληθυσμών του όγκου διαφέρει σημαντικά θα πρέπει να καθοριστούν οι μοριακοί παράγοντες επιθετικής συμπεριφοράς του. Προς το παρόν ο έλεγχος της καλσιτονίνης είναι η πιο ευαίσθητη διαγνωστική τεχνική για την έγκαιρη διάγνωση

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2016

Το διπλό βιβλίο

Τα πουλιά, λοιπόν
Πως είναι; Είναι ένα βούισμα στην αρχή, σαν ένα βούισμα μακρινό στην αρχή, Κάπως έτσι σαν να χτυπούν απάνω, ψηλά, μακριά, κάποια μεγάλα φτερά. Προτού ν' ακούσω το βούισμα τους, τα νιώθω πως έρχονται, πως όπου νά'ναι θα 'ρθούνε. Και πρέπει τότε να φύγω-φεύγω, για να 'μαι μονάχη μου. Τρέχω να τα προφτάσω. Κρύβομαι κάπου. Με το κεφάλι μέσα στα χέρια, κάθομαι κουβαριασμένη, το κορμί μου τρέμει. Σε λίγο τ' ακούω που φτάνουν. Κοπαδιαστά. To βούισμα δυναμώνει, τα νιώθω πως είναι πάνω μου-κατεβαίνουνε, κατεβαίνουνε, γυρίζουνε πάνω μου. Με τα μάτια κλεισμένα, τα βλέπω. Τις βλέπω τις μεγάλες φτερούγες τους. Τέτοια πουλιά δεν υπάρχουν. Είναι φτερούγες γαλάζιες, χρυσές, χρυσοπράσινες και λαμποκοπούν ανοιχτές, αστράφτουν μέσα στον ήλιο-νύχτα δεν έρχονται-πάντα μέρα. Φτάνουνε κι άλλα πιο πίσω, γυρίζουν απάνω μου, ένα γύρο, δύο γύρους, τρεις γύρους. Ύστερα ακούω που ξεμακραίνουν. Ξεμακραίνουνε, τ' ακούω που φεύγουν. Σηκώνω πια το κεφάλι μου, φύγανε, χάθηκαν. Εγώ τρέμω ακόμα. Είμαι παράλυτη, σα να μου δείρανε το κορμί, δεν μπορώ να σαλέψω, δεν φεύγω ακόμα. Σηκώνω τα μάτια μου, κοιτάζω πάνω, τριγύρω, κοιτάζω μακριά, κοιτάζω παντού. Γι' αυτό μπορεί να γίνανε τόσο μεγάλα τα μάτια μου-απ' αυτό το κοίταγμα.
                                                                                                           Δημήτρης Χατζής

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Αύγουστος

Αμάν κάθε χρόνο αυτός ο ψυχαναγκασμός με το αδυνάτισμα ενόψει παραλίας. Τι να κάνουμε ωρ' αδερφέ, κάποιοι - οι περισσότεροι - δεν είμαστε ούτε φέτες, ούτε συλφίδες: έχουμε και κυτταρίτιδα, και ραγάδες, και χαλάρωση, και κρέμασμα, και γενικώς επειδή γυμναστήριο δεν πατάμε ούτε στον χειρότερο εφιάλτη μας, είμαστε ολίγον τι πλαδαροί, σκοντάφτουμε στην πατσά πώς το λένε. Αλλά είμαστε κι εμείς αθρώποι με ψυχή, κι όπως λαχταράει την αγκαλιά της θάλασσας ο τούμπανος κι η θεογκόμενα κι η Μονάχους Μονάχους, έτσι τη λαχταράμε κι εμείς. Κι επιπλέον, κρύβουμε μέσα απ' τα ξύγκια τόσον ψυχικό πλούτο, τέτοιες προσωπικότητες χαρισματικές, που άνετα αναπληρώνουμε για λεπτομέρειες όπως το γεγονός ότι αν ρίξουμε ένα μπατσάκι στο αριστερό κωλομέρι το δεξί σκάει στο μισό μέτρο σαν τη βιοχλαπάτσα και ρίχνει τη ρακέτα του τεκνού που επιδεικνύει τους κοιλιακούς του, λες και δηλαδή εγώ άμα ήθελα, δεν πλακωνόμουν στη διατροφή και το τζυμ να κόβεις μετά καρπούζι στον ορθό κοιλιακό μου - λεπτομέρειες είναι όλα αυτά, ασήμαντες. Οπότε ας χαρούμε το καλοκαίρι ακομπλεξάριστα, με τον ωραίο μας τον λουκουμά τον τηγαντητό τίγκα στη ζάχαρη παρά θιν' αλός, κι ας θες μετά 4 ώρες χώνεψη πριν βρέξεις το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού, που 'ναι και το μόνο σφιχτό πάνω σου, ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΙΣ ΚΑΣΕΡΟΠΙΤΕΣ

*(σιγοκλαίει)

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη