Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2015

Lenvatinib

Είναι από του στόματος αναστολέας των υποδοχέων του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα  (vascular endothelial growth factor -VEGF), αυξητικού παράγοντα των ινοβλαστών (fibroblast growth factor-FGFR) και του αυξητικού παράγοντα από τα αιμοπετάλια (platelet-derived growth factor-PDGFR) και έδειξε κλινική δραστηριότητα σε μελέτη με διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς ανθεκτικό σε ραδιενεργό ιώδιο
Η 10ετής επιβίωση μεταξύ των ασθενών με διαφοροποιημένο καρκίνο, ανθεκτικό σε ιώδιο είναι 10% από τη στιγμή ανίχνευσης της μετάστασης. Έγινε στοχευμένη προσπάθεια με τον VEGF και τον υποδοχέα του VEGFR, επειδή έχουν σχετιστεί με την επιθετικότητα και την μετάσταση του θυρεοειδικού καρκίνου. Άλλα μοριακά μονοπάτια που συμμετέχουν στην αύξηση του όγκου είναι BRAF, NRAS, HRAS, RET/PTC, FGFR, PDGFR. Λόγω συμμετοχής όλων αυτών των μοριακών οδών έγινε μελέτη με αναστολείς της τυροσινικής κινάσης για τον διαφοροποιημένο καρκίνο-ανθεκτικό σε ιώδιο
Πρόσφατα το sorafenib (αναστολέας της τυροσινικής κινάσης) εγκρίθηκε από το FDA. To Lenvatinib, είναι από του στόματος , αναστολέας της τυροσινικής κινάσης, πολλαπλών στόχων και φαίνεται ότι αυξάνει τα διαστήματα ελεύθερα υποτροπής. Το μέσο διάστημα ήταν 14.7 μήνες ενώ στο placebo-group ήταν 8 μήνες. Επιπλέον η πρόοδος των οστικών μεταστάσεων ήταν με το φάρμακο στο 23.7% σε σχέση με το placebo group-59%. Φαίνεται ότι σε μία μικρή ομάδα ασθενών το φάρμακο μπορεί να περιορίσει αυτές τις ανθεκτικές και μη-προσβάσιμες μεταστάσεις
Μελέτες έδειξαν αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης και πρωτεϊνουρίας στους ασθενείς που έλαβαν Lenvatinib (όπως και με όλους τους αναστολείς τυροσινικής κινάσης) σε ποσοστό 41.8% σε σχέση με 2.3% του placebo καθώς και περιστατικό πνευμονικής εμβολής. Οι τοξικές επιδράσεις αντιμετωπίστηκαν με τροποποίηση της δόσης
Στους ασθενείς που είναι σε αγωγή με το φάρμακο πρέπει να ελέγχεται τακτικά το TSH και αν λαμβάνουν αγωγή, συνήθως χρειάζονται αύξηση της θυροξίνης
Χρειάζεται , περαιτέρω μελέτη και έρευνα βιο-δεικτών για την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Φαίνεται ότι σχετίζεται με σημαντικό διάστημα ελεύθερο νόσου και βελτιωμένο ποσοστό ανταπόκρισης (64.8% vs 1.5% του placebo) στους ασθενείς με διαφοροποιημένο καρκίνο θυρεοειδούς ανθεκτικό στη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

Aυτό είναι όλο

Ζῶ στὴ φεγγοβολὴ
ποὺ προχωράει
ὁλόγιομα τὰ χέρια μου
μὲ πόθους
κι ὁ κόσμος εἶναι ὄμορφος πολὺ
μοσκοβολάει.
Τὰ μάτια μου λιμπίστηκαν
τὰ δέντρα
τὰ δέντρα ποὺ γιόμισαν ἐλπίδες
καὶ ντύθηκαν τὴ πράσινη στολὴ
τὸ λιόχαρο δρομάκι προχωράει
σ᾿ ὁλόδροσο χαλὶ
κι ἀπ᾿ τὸ φεγγίτη μὲ καλεῖ
στὶς πράσινες νησίδες.
        Ναζίμ Χικμέτ

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015

Ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης σε παιδιά

Συχνότερη στα αγόρια. Ανά 4-10.000 γεννήσεις. Συνήθως ιδιοπαθής (70%), αλλά και από ανατομικά αίτια (20%)-κρανιοεγκεφαλική κάκωση-λοίμωξη-κρανιοφαρυγγίωμα ή μετά ακτινοβολία για όγκους του ΚΝΣ ή ψυχογενής νευροεκκριτική δυσλειτουργία
Το λεπτομερές ιστορικό, η καλή κλινική εξέταση και οι καμπύλες ανάπτυξης του παιδιού είναι σημαντικά για να διαχωριστούν τα παιδιά με πιθανότητα ανεπάρκειας αυξητικής
Ο πιό ευαίσθητος κλινικός δείκτης είναι ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης που τυπικά συνοδεύεται από καθυστερημένη οστική ηλικία. Η καθυστέρηση στην ανάπτυξη είναι εμφανής ήδη από τον έκτο μήνα
Σε οπιαδήποτε ηλικία ρυθμός ανάπτυξης χαμηλότερος από την τρίτη εκατοσταιαία θέση χρήζει διαρεύνησης. Άλλα κλινικά χαρακτηριστικά είναι μειωμένη μυική μάζα και αυξημένη λιπώδης μάζα
Η αυξητική εκκρίνεται κυρίως στη διάρκεια της νύχτας κατά ώσεις. Τα επίπεδα της στη διάρκεια της ημέρας είναι χαμηλά. Υπάρχουν φαρμακευτικές ουσίες (γλυκαγόνη, αργινίνη, L-Dopa, κλονιδίνη) και φυσιολογικά ερεθίσματα (άσκηση, ύπνος, υπογλυκαιμία) που μελετούν την ικανότητα του ατόμου να εκκρίνει αυξητική. Είναι σήμερα η πλέον αποδεκτή διαγνωστική διαδικασία. Χρειάζονται τουλάχιστον δύο δοκιμασίες. Πλήρης θεωρείται η ανεπάρκεια όταν η αυξητική σαν απάντηση στη διέγερση είναι χαμηλότερη των 5 ng/ml ενώ μερική ανεπάρκεια θεωρείται όταν η τιμή είναι χαμηλότερη των 10 ng/ml
Τα παχύσαρκα παιδιά έχουν διαφορετική ανταπόκριση στις δοκιμασίες διέγερσης. Τα επίπεδα του IGF-1 και του IGFBP-3 θεωρήθηκαν ιδανικοί δείκτες για διάγνωση της ανεπάρκειας αυξητικής ορμόνης καθώς είναι έμμεσοι δείκτες της δράσης της αυξητικής ορμόνης μπορούν να μετρηθούν χωρίς το παιδί να είναι νηστικό και δεν έχουν κιρκάδιο ρυθμό. Έχουν προταθεί ως ένα screening test
Η συνδυαστική χρήση των δοκιμασιών διέγερσης μαζί με τα επίπεδα IGF-1 και IGFBP-3 αυξάνουν την ευαισθησία
Απεικόνιση
Οστική ηλικία: πάντα καθυστερημένη κατά 1-2 χρόνια. Αν συμβαδίζει με την χρονολογική είναι στοιχείο κατά της ανεπάρκειας εκτός αν υπάρχει πρώιμη ήβη
Μαγνητική τομογραφία: η πλέον ευαίσθητη ακτινολογική μέθοδος για να απεικονισθεί ο υποθάλαμος και η υπόφυση
Θεραπεία
Ένα βασικό ερώτημα σχετικά με τη θεραπεία με αυξητική ορμόνη είναι το ποιο είναι το ζητούμενο. Η βελτίωση του τελικού αναστήματος σε σχέση με το προβλεπόμενο, η επίτευξη τελικού αναστήματος εντός των φυσιολογικών ορίων, η βελτίωση του ρυθμού ανάπτυξης και η επίτευξη φυσιολογικού αναστήματος κατά την έναρξη της εφηβείας, η βελτίωση του ψυχολογικού παράγοντα και της αυτοπεποίθησης των παιδιών και/ή η βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Οι σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες συστήνουν δόση 0,025-0,05 mg/kg/d. Πρόσφατα, συστήθηκε η αναπροσαρμογή της δόσης με βάση τα επίπεδα της IGF-1 ιδιαίτερα για τις υψηλές δόσεις.
Δύο είναι οι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την ανταπόκριση στη θεραπεία. Το γενετικό δυναμικό δηλαδή το ανάστημα στόχος και η ηλικία έναρξης της θεραπείας. Η νεαρότερη ηλικία κατά την έναρξη της θεραπείας που εξασφαλίζει και μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας συσχετίζεται με μεγαλύτερο κέρδος. Για να παρακολουθήσουμε την ανταπόκριση στη θεραπεία, η πλέον ευαίσθητη
παράμετρος είναι η μεταβολή της ταχύτητας ανάπτυξης . Σημαντικές παρενέργειες είναι σπάνιες και αφορούν, ιδιοπαθή ενδοκράνια υπέρταση, προεφηβική γυναικομαστία, αρθραλγία, οίδημα.
Αντιμετωπίζονται με μείωση δόσης ή προσωρινή διακοπή. Επί απουσίας άλλων παραγόντων κινδύνου δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η χορήγηση αυξητικής ορμόνης αυξάνει τον κίνδυνο λευχαιμίας, υποτροπής όγκου εγκεφάλου, υπεξαρθρήματος κεφαλής μηριαίου ή σακχαρώδη διαβήτη.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D (3)

Οστεοπόρωση: ο ρόλος των συμπληρωμάτων βιταμίνης D
Ενώ η πολύ σοβαρή ανεπάρκεια προκαλεί ραχίτιδα ή οστεομαλακία (ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς) η ηπιώτερη ανεπάρκεια συνδέεται με αυξημένο οστικό μεταβολισμό, επιταχύνει την οστική απώλεια και αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης και καταγμάτων. Τα συμπεράσματα βασίζονται σε μακροπρόθεσμες μελέτες και μετα-αναλύσεις, ωστόσο δεν αποδεικνύεται ως αιτιότητα μόνο η χαμηλή βιταμίνη D, αλλά και άλλοι παράγοντες όπως η χαμηλή οστική μάζα, η μειωμένη δραστηριότητα και η μικρή έκθεση στον ήλιο. Αρκετές μετα-αναλύσεις δείχνουν ότι συμπλήρωμα βιταμίνης D>400 IU/ημέρα, σε συνδυασμό με υποκατάσταση ασβεστίου μειώνει την πιθανότητα κατάγματος (σπονδυλικού ή ισχύου) κατά 10-20%
Η συγκέντρωση στον ορρό της βιταμίνης D που είναι απαραίτητη για να έχουμε θετική επίδραση στον κίνδυνο κατάγματος δεν έχει ακόμη οριστεί. Φαίνεται ότι υπάρχει μείωση BMD σε επίπεδα βιταμίνης ορρού <12 ng/ml
Η δόση που χρησιμοποιείται στις περισσότερες μελέτες είναι 600-800 IU D3/ημέρα και φαίνεται ότι αυξάνει την βιταμίνη D >20 ng / ml στο 95% των συμμετεχόντων. Αυτό το όριο φαίνεται ότι είναι επαρκές για να διατηρήσει φυσιολογικά τα επίπεδα 1.25 (ΟΗ) 2D και PTH σε άτομα με προηγούμενη ανεπάρκεια και εξασφαλίζει επαρκή εντερική απορρόφηση
Ενδοκρινολόγοι προτείνουν επίπεδα βιταμίνης > 30 ng / ml όχι μόνο σε ηλικιωμένα άτομα, αλλά και σε παιδιά και εφήβους
Πρακτικά σημεία
. Το έντερο είναι ο βασικός ιστός στόχος για την βιταμίνη D
. Σε περίπτωση ανεπαρκούς πρόσληψης ή απορρόφησης ασβεστίου η 1,25 (ΟΗ) 2D κινητοποιεί ασβέστιο από τα οστά
. Όλα τα βρέφη χρειάζονται καθημερινά περίπου 400 IU βιταμίνης για να προληφθεί η ραχίτιδα 
. Όλα τα ηλικιωμένα άτομα χρειάζονται επαρκή πρόσληψη ασβεστίου ημερησίως (>1000 mg) και περίπου 800 IUβιταμίνης D για να μειωθεί ο κίνδυνος πτώσεων και καταγμάτων

. Διαλείπουσα θεραπεία με πολύ μεγάλες δόσεις βιταμίνης D θα πρέπει να αποφεύγεται γιατί αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D (2)

Παρακρινική και ενδοκρινική δράση του υποδοχέα της βιτ. D (VDR) στα οστά
Δράση στα χονδροκύτταρα
Δρα παρακρινικά ρυθμίζοντας τον σχηματισμό οστού και την ομοιόσταση του φωσφόρου και ρυθμίζει έμμεσα την έκφραση του FGF23 (fibroblast growth factor) στους οστεοβλάστες
Δράση στα οστεογεννητικά κύτταρα
Η βιταμίνη D υποστηρίζει την απόκτηση και διατήρηση οστικής μάζας παρέχοντας επαρκές ασβέστιο. Στα οστεοκύτταρα αυξάνει την παραγωγή FGF23. Στα οστεογεννητικά κύτταρα ρυθμίζει τον μεταβολισμό των οστών τοπικά (με αυτοκρινή και παρακρινή τρόπο). Μειώνει την απορρόφηση οστού μειώνοντας την έκφραση του RANKL (osteoclastogenic differentiation marker) και αυξάνει την παραγωγή OPG (osteoclastogenic inhibitor osteoprotegerin) στους ώριμους οστεοβλάστες
Υπάρχουν δύο μηχανισμοί που συνεισφέρουν στη μεταφορά ασβεστίου από το οστό στον ορρό σαν απάντηση σε αυξημένα επίπεδα βιτ. D και PTH. Αυξημένη απορρόφηση οστού λόγω υψηλής  RANKL/OPG αναλογίας και αναστολή μεταλλοποίησης οστού λόγω αυξημένων επιπέδων αναστολέων μεταλλοποίησης (οστεοποντίνη και πυροφωσφορικό)
Εξωσκελετικές δράσεις της βιταμίνης D
Πολλές ορμόνες (οιστρογόνα, ανδρογόνα, θυρεοειδικές, γλυκοκορτικοειδή) έχουν ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων εκτός του πρωτογενούς τους στόχου . Το ίδιο συμβαίνει και με την βιταμίνη D. Εκτός από την ρύθμιση της ομοιόστασης του ασβεστίου, υποδοχείς της εκφράζονται ευρέως σχεδόν σε κάθε τύπο κυττάρου. Πολυάριθμα κύτταρα είναι ικανά να παράγουν την ενεργό ορμόνη με τοπική έκφραση και δραστηριότητα του CYP27B1. Επιπλέον ένας μεγάλος αριθμός γονιδίων ρυθμίζεται άμεσα από την 1,25(OH)2D. Πολλά βιοχημικά, κυτταρικά και προκλινικά δεδομένα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι το σύστημα 1,25(OH)2D-VDR εμπλέκεται στον έλεγχο του κυτταρικού κύκλου, του καρκίνου, του ανοσοποιητικού συστήματος, τη λειτουργία και διαφοροποίηση των μυών, το καρδιαγγειακό σύστημα και τον μεταβολισμό. Η χαμηλή βιταμίνη D έχει σχετιστεί με υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου (ιδιαίτερα του παχέος), αυτοάνοσες λοιμώξεις, μεταβολικό σύνδρομο, δυσλειτουργία μυών, αδυναμία και πτώσεις. Θα πρέπει να γίνουν περισσότερες μελέτες και να οριστεί ένα κατώτερο όριο οτης βιταμίνης που προστατεύει από νοσήματα. Από την άλλη πλευρά η περίσεια βιταμίνης D είναι τοξική σε νεφρούς, καρδιαγγειακό, εγκέφαλο (έκτοπες αποτιτανώσεις)
Προτείνεται η λήψη 600-800 IU/ημέρα σε άτομα ηλικιωμένα ή με ανεπαρκή έκθεση στον ήλιο

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

ΒΙΤΑΜΙΝΗ D

Η βιταμίνη D εδώ και περίπου έναν αιώνα ανακαλύφθηκε ότι μπορεί να ληφθεί από του στόματος ή με φωτοσύνθεση από το δέρμα. Αφού μεταβολίζεται στη δραστική της μορφή την 1.25 διυδροξυ-βιταμίνη D (1,25(OH)2D) ασκεί τη δράση της δεσμευόμενη και ενεργοποιώντας έναν πυρηνικό μεταγραφικό παράγοντα, τον υποδοχέα της vit D (VDR). Αδρανοποίηση του υποδοχέα οδηγεί σε ραχίτιδα. Η διατροφική ραχίτιδα είναι ακόμα ενδημική σε πολλά μέρη του κόσμου και μπορεί να προληφθεί με συμπληρώματα. Η ανεπάρκεια της βιταμίνης επίσης συμβαίνει συχνά σε ηλικιωμένα άτομα και συνιστάται υποκατάσταση. Πολλά ζητήματα όμως παραμένουν ακόμα υπό συζήτηση
Εντερική μεταφορά ασβεστίου
Για να διατηρηθούν φυσιολογικά τα επίπεδα του ασβεστίου στον ορρό, ασβέστιο απορροφάται από το έντερο και επαναρροφάται από τους νεφρούς ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού. Σε αρνητικό ισοζύγιο ασβεστίου τα οστά χρησιμεύουν σαν πρόσθετη εφεδρεία. Η βιταμίνη D θεωρείται ο βασικός παράγοντας που ρυθμίζει την εντερική μεταφορά ασβεστίου. Από μελέτες έχει φανεί ότι η επαρκής εντερική απορρόφηση είναι απαραίτητη για την απόκτηση και διατήρηση οστικής μάζας και ποιότητας οστούεση επίδραση
To ασβέστιο μπορεί να απορροφηθεί από το έντερο παρακυτταρικά ή διακυτταρικά. Όταν τα επίπεδα ασβεστίου είναι υψηλά (πχ στη διάρκεια του θηλασμού) η απορρόφηση γίνεται παρακυτταρικά με παθητική διάχυση σε όλο το μήκος του εντέρου. Όταν τα επίπεδα ασβεστίου της διατροφής είναι φυσιολογικά προς χαμηλά το ασβέστιο απορροφάται διακυτταρικά, κυρίως στο 12-δάκτυλο και την νήστιδα, η απορρόφηση ελέγχεται από την βιταμίνη D και καταναλώνει αρκετή ενέργεια
Υποδοχέας VDR στους νεφρούς
Οι νεφροί προσαρμόζονται στην γρήρορη επαναρρόφηση ασβεστίου όταν μειωθεί η απορρόφηση από το έντερο. Ένα μεγάλο μέρος του ασβεστίου επαναρροφάται παθητικά στο εγγύς σωληνάριο, μαζί με νάτριο και νερό. Η επαναρρόφηση γίνεται διακυτταρικά μέσω της βιταμίνης D, χωρίς ο ακριβής ρόλος της να είναι γνωστός
Υποδοχέας VDR στους παραθυρεοειδείς
Μείωση του ασβεστίου στον ορρό ανιχνεύεται άμεσα απο τους παραθυρεοειδείς (calcium-sensing receptor) και αυξάνει η έκκριση PTH. Φαίνεται ότι και η βιταμίνη D έχει άμεση επιδραση στους παραθυρεοειδείς. Δέσμευση του υποδοχέα της οδηγεί σε μείωση του calcium-sensing receptor και μικρή αύξηση στα επίπεδα PTH χωρίς να επηρεάζει τα επίπεδα ασβεστίου του ορρού

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Αδένωμα επινεφριδίων-PCO-Ινσουλίνη

Τα τυχαιώματα επινεφριδίων και το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCO) συχνά συνδέονται με αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης και αντίσταση. Το κοινό σημείο όλων αυτών μπορεί να είναι αλλαγές στην έκκριση των ορμονών που προκαλούν ινσουλινο/αντίσταση και προωθούν την ανάπτυξη όγκων στα επινεφρίδια ή κύστεων στις ωοθήκες
Διαχείρηση τυχαιωμάτων
Η ανίχνευση τους είναι συχνή λόγω ευρείας χρήσης απεικονιστικών τεχνικών. Η διαχείρηση αμφιλεγόμενη και η νοσηρότητα άγνωστη. Οι ασθενείς δεν παρουσιάζουν σημεία υπερέκκρισης ορμονών, ωστόσο τα τυχαιώματα έχουν σχετιστεί με υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, δυσανεξία στη γλυκόζη και παχυσαρκία
Παρά το ότι τα τυχαιώματα είναι ανενεργά η παρουσία τους έχει σχετιστεί με αυξημένη πιθανότητα ινσουλινο/αντίστασης η οποία αφορά κυρίως στο μυικό σύστημα (στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 η πρωτοπαθής ανεπάρκεια στην δράση της ινσουλίνης αφορά κυρίως στους σκελετικούς μύες). Μία πιθανή εξήγηση είναι μία μη ανιχνεύσιμη υπερέκκριση κορτιζόλης. Χρησιμοποιώντας μέτρηση κορτιζόλης στο σάλιο σαν εργαλείο αξιολόγησης ενδογενούς κορτιζόλης, φαίνεται ότι οι ασθενείς με τυχαιώματα εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα μετά από δοκιμασίες με ACTH ή δεξαμεθαζόνη. Οι ασθενείς με τυχαιώματα που χειρουργούνται παρουσιάζουν βελτίωση αρ. πίεσης και γλυκόζης νηστείας. Τα μη ανιχνεύσιμα επίπεδα κορτιζόλης μπορεί να ευθύνονται και για την εναπόθεση σπλαχνικού λίπους, κυρίως στην κοιλιά. Η έκκριση κορτιζόλης φαίνεται να συνδέεται άμεσα με το μέγεθος του τυχαιώματος. Έτσι, η αυξημένη έκκριση κορτιζόλης, αν και υποκλινική, μπορεί να προκαλεί ινσουλινο/αντίσταση και η υπερινσουλιναιμία μπορεί να συμμετέχει στην αύξηση του μεγέθους του όγκου. Η υπερινσουλιναιμία αυξάνει την έκφραση του  insulin-like growth factor 1-υποδοχέα (IGF-1R) και την δέσμευση της ινσουλίνης  στον IGF-1R του φλοιού των επινεφριδίων. Επίσης αυξάνει τους ηπατικούς υποδοχείς της αυξητικής ορμόνης και την σηματοδότηση στο ήπαρ (receptor-mediated GH signaling) για έκλυση IGF-1. Η ινσουλίνη επιπλέον μειώνει τις IGF-binding proteins (IGF-BPs) και αυξάνει τα εξω-αγγειακά διαθέσιμα επίπεδα IGF-1 που προωθεί την αύξηση του όγκου. Οι μεταβολές αυτές μπορεί να εξηγούν τον αυξημένο επιπολασμό όγκων σε παχύσαρκα άτομα
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Οι ωοθήκες εκφράζουν IGF-1R και εκκρίνουν IGF-1. Η υπερινσουλιναιμία σχετίζεται με το PCO με δύο μηχανισμούς, Μπορεί να προωθήσει την αύξηση και έχει βρεθεί στενή σχέση μεταξύ ινσουλινο/αντίστασης και όγκου ωοθηκών και επίσης μπορεί να μιμηθεί δράσεις IGF-1. Έτσι μπορεί να δεσμευτεί στους υποδοχείς IGF-1R στις ωοθήκες και να προκαλέσει υπερανδρογοναιμία (δείκτης ινσουλινο/αντίστασης). Πρόσφατα σε μελέτη σε 275 γυναίκες στην εμμηνόπαυση όρισαν την DHT/testosterone αναλογία ως τον νέο δείκτη ινσολινο/αντίστασης σε PCO. H υπερανδρογοναιμία στις γυναίκες αυτές μπορεί να είναι υπεύθυνη για μεταβολικές διαταραχές και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Επιπλέον οι ασθενείς με PCO εμφανίζουν σε μεγαλύτερη συχνότητα ηπατική στεάτωση. Οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με αντι/ανδρογόνο έχουν μερική αναστροφή της περιφερικής ινσουλινο-αντίστασης
Συμπέρασμα
Τα τυχαιώματα και το PCO μπορεί να έχουν κοινό υπόβαθρο. Η ινσουλίνη μπορεί να δεσμεύεται με τους υποδοχείς της και στα επινεφρίδια και στις ωοθήκες και να προάγει την αύξηση, ενώ αντίστοιχα μπορεί να εκκρίνονται κορτιζόλη και ανδρογόνα που ευνοούν την ανάπτυξη αντίστασης. Οι μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν πόσο η θεραπεία της ινσουλινο/αντίστασης μπορεί να βελτιώσει τις ανωτέρω καταστάσεις και ποιές συνέπειες θα μπορούσε να έχει στην μορφολογία τόσο των επινεφριδίων όσο και των ωοθηκών

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

14

Όταν έφτασαν στο ξενοδοχείο, τα εξαδέλφια τους τους έδειξαν τα δωμάτια τους, το ένα απέναντι στο άλλο. Άφησαν τις βαλίτσες τους, έσιαξαν λίγο τα μαλλιά τους κι έπλυναν τα χέρια τους, κι ύστερα ξαναβγήκαν για να κάνουν βόλτα πριν δειπνήσουν.
Αργότερα, όταν γύρισαν στο ξενοδοχείο, όλα έδειχναν ότι ο καθένας θα κοιμόταν στο δωμάτιο του, με τη διαφορά ότι, κάποια στιγμή βαθειά μεσάνυχτα, ο Αντίμ ξύπνησε
Σηκώθηκε, διέσχισε το διάδρομο, έσπρωξε την απέναντι πόρτα και κατευθύνθηκε στα σκοτεινά προς το κρεβάτι της Μπλανς που επίσης ήταν ξύπνια
Πλάγιασε δίπλα της, την πήρε στη μισή αγκαλιά του, και ακολούθησαν η διείσδυση και η εγγάστρωση
Και το επόμενο φθινόπωρο, στη διάρκεια της μάχης του Μονς που έμελλε να είναι και η τελευταία, γεννήθηκε ένα αγοράκι που το ονόμασαν Σαρλ.
                                                                                                      Jean Eshenoz

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Friedrich Wilhelm Nietzsche (15/10/1844- 25/8/1900)


• Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό.
• Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι.
•Από τότε που κουράστηκα να ψάχνω, έμαθα να βρίσκω. Κι από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους.
• «Αγάπα τον πλησίον σου» καταρχήν σημαίνει: «Άφησε τον πλησίον σου στην ησυχία του». Και ακριβώς αυτή η λεπτομέρεια της αρετής συνδέεται με τις μεγαλύτερες δυσκολίες.
• Ελευθερία είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του.
• Ελευθερία είναι να μπορείς να έχεις μια κάποια απόσταση από τους άλλους.
• Ο πραγματικός άντρας χρειάζεται δυο πράγματα: κίνδυνο και παιχνίδι. Γι’ αυτό το λόγο χρειάζεται τη γυναίκα, σαν το πιο επικίνδυνο παιχνίδι.
• Στο μίσος και στον έρωτα η γυναίκα είναι περισσότερο βάρβαρη από τον άντρα.
• Η ηθική είναι ο πιο αποτελεσματικός μηχανισμός για να σέρνεις την ανθρωπότητα από τη μύτη.
• Όπου κι αν βρίσκεσαι, σκάβε βαθιά. Κάτω είναι η πηγή. Άσε τους σκοταδιστές να φωνάζουν πως «κάτω είναι η κόλαση».
• Τα αόρατα νήματα είναι οι πιο ισχυροί δεσμοί.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

Παιδική παχυσαρκία (2)

Τρέχουσες προσεγγίσεις στη θεραπεία
Όλες οι κατευθυντήριες οδηγίες εστιάζουν στην διατροφή και την δραστηριότητα, με στήριξη και εκπαίδευση των οικογενειών κυρίως. Μόνο σε σοβαρές περιπτώσεις παχυσαρκίας συστήνεται φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο πως υπολογίζουμε την κεντρική παχυσαρκία σε παιδιά. Πολλοί παιδίατροι μετρούν τακτικά τα επίπεδα ινσουλίνης νηστείας. Όμως έχει φανεί ότι το ΒΜΙ στην εφηβεία είναι καλύτερος δείκτης πιθανότητας ανάπτυξης ΣΔ αργότερα στην ενήλικη ζωή
Σε εφήβους με σοβαρές επιπλοκές λόγω του βάρους εάν χρειαστεί φαρμακοθεραπεία υπάρχει η ορλιστάτη. Σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη χορηγείται μετφορμίνη, που συνοδεύεται από μέτρια μείωση ΒΜΙ. Η βαριατρική χειρουργική σε εφήβους είναι αμφιλεγόμενο πεδίο όσον αφορά την βέλτιστη επιλογή ανάλογα με τον ασθενή
Νέες προσεγγίσεις πρόληψης
Η αποτελεσματική πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας θα πρέπει να αρχίζει πριν τη σύλληψη. Βέλτιστο σωματικό βάρος για τη μητέρα και ελεγχόμενο βάρος στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Από μελέτες έχει φανεί η σημασία του ΒΜΙ της μητέρας στα προβλήματα υγείας των απογόνων
Πρόσφατα έχει διατυπωθεί ότι η παιδική παχυσαρκία είναι αποτέλεσμα εξελικτικών διαδικασιών της επίδρασης της μητέρας και επιδράσεων κοινωνικο/περιβαλλοντικών που οδηγούν σε τέτοιο σημείο τον ενεργειακό μεταβολισμό του ατόμου όπου τα λιποκύτταρα ανταγωνίζονται άλλους τύπους κυττάρων για απόκτηση και απομόνωση ενέργειας
Μετά τον τοκετό είναι σημαντική η σίτιση των βρεφών (χρονοδιάγραμμα, ποιότητα και ποσότητα γευμάτων). Ο θηλασμός σχετίζεται με μείωση παιδικής παχυσαρκίας κατά 7-33%. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει αποκλειστικό θηλασμό επί 6μηνο και στερεά τροφή μετά το 4μηνο
Γίνεται επίσης μεγάλη κουβέντα για την σύσταση των στερεών
Πολλά παιδιά σε προσχολική ηλικία καταναλώνουν τροφές υψηλότερες σε ενέργεια, πρωτείνες και κορεσμένα λιπαρά (γλυκά ή ζαχαρούχα ποτά αντί φρούτων και λαχανικών)
Επομένως χρειάζεται στοχευμένη προσέγγιση που θα επικεντρωθεί στις γνώσεις των γονέων

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2015

Παιδική παχυσαρκία

Τα τελευταία πενήντα χρόνια η παχυσαρκία έχει γίνει ένα τεράστιο πρόβλημα δημόσιας υγείας
Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο >20% των παιδιών είναι σήμερα υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Τα περισσότερα υπέρβαρα/παχύσαρκα παιδιά γίνονται υπέρβαροι/παχύσαρκοι ενήλικες με αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο σακχαρώδη διαβήτη 2, ΑΕΕ, καρδιαγγειακής νόσου, αποφρακτικής άπνοιας ύπνου, ηπατικής και νεφρικής νόσου και καρκίνου. Σε πρόσφατη μελέτη φαίνεται ότι οι ενήλικες με υπερβολική παχυσαρκία χάνουν κατά μέσο όρο 14 χρόνια ζωής από συνοδά νοσήματα
Στα παιδιά με παχυσαρκία ο καρδιαγγειακός κίνδυνος αυξάνει έως και δέκα φορές . Ένα 10% των παχύσαρκων παιδιών έχουν προ-διαβήτη και σε ΣΔ 2 στην εφηβεία έχει διαπιστωθεί ότι σε 15 χρόνια από τη διάγνωση 1 από τα 20 παιδιά χρειάζεται αιμοκάθαρση. Επίσης έχουν αλλαγές στο μυοκάρδιο (ανατομία και λειτουργία) που προδιαθέτουν σε καρδιακά προβλήματα
Η παχυσαρκία βασίζεται στη χρόνια ανισορροπία μεταξύ ενέργειας που προσλαμβάνεται και ενέργειας που καταναλώνεται. Υπάρχουν πολλά αίτια που οδηγούν σε παχυσαρκία. Το περιβάλλον, η φυσική δραστηριότητα, η κατανάλωση τροφίμων, η ατομική ψυχολογία, η βιολογία του οργανισμού. Υπάρχει σημαντική ένδειξη για ισχυρή γεννετική συνιστώσα, ειδικά σε μικρά παιδιά. Εξελίσσεται έρευνα στο πεδίο των επιγεννετικών αλλαγών που δείχνει ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες επηρεάζουν ουσιαστικά την έκφραση γονιδίων που σχετίζονται με παχυσαρκία
Tρέχουσες προσεγγίσεις στην πρόληψη παιδικής παχυσαρκίας
Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες γίνεται συντονισμένη πολυεπίπεδη προσέγγιση για την πρόληψη της παχυσαρκίας: Διατροφή, σωματική δραστηριότητα, εκπαιδευτικά προγράμματα γονέων-παιδιών, εκστρατείες ενημέρωσης, προσβασιμότητα σε πάρκα και χωτοταξικός σχεδιασμός για ενίσχυση δραστηριότητας, βελτίωση συνθηκών στέγασης και διαβίωσης, περιορισμοί διαφήμισης τροφίμων , μείωση δραστηριοτήτων που καθηλώνουν μπροστά σε οθόνη
. Χρειάζονται πολύπλευρες στρατηγικές σε διάφορα επίπεδα (ατομικό, οικογενειακό, θεσμικό, περιβαλλοντικό)
. Οι περιβαλλοντικές αλλαγές είναι εφικτές και αποτελεσματικές (πχ αλλαγές στην προσφορά τροφίμων στα σχολεία) . Είναι πιο δύσκολο να αλλάξει η κοινωνικοοικονομική θέση και οι συνήθειες της οικογένειας

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2015

Θεραπεία εκλογής σε διαβητικούς με οίδημα ωχράς κηλίδας

Το οίδημα ωχράς είναι κοινή αιτία απώλειας όρασης σε ασθενείς με διαβήτη. Η χρόνια αύξηση των επιπέδων γλυκόζης οδηγεί σε βλάβη τριχοειδών και σχηματισμό μικροανευρύσματος στον αμφιβληστροειδή. Η διαρροή από τα μικροανευρύσματα οδηγεί σε απώλεια όρασης εφ' όσον περιλαμβάνει το κέντρο του βοθρίου. Η θεραπεία για περισσότερα από 25 χρόνια ήταν εστιακή φωτοπηξία με laser. Όμως αποτελέσματα από κλινικές μελέτες με φάρμακα που μπλοκάρουν τον αγγειακό αυξητικό ενδοθηλιακό παράγοντα (vascular endothelial growth factor -VEGF), για τη θεραπεία διαβητικής ωχροπάθειας έχουν μετατοπίσει τη θεραπεία από το laser σε ενδοϋαλοειδικές ενέσεις ενός εκ των τριών αντι-VEGF φαρμάκων: aflibercept, bevacizumab, και ranibizumab
Παρά το γεγονός ότι κάθε ένα από τα τρία φάρμακα προκαλεί σημαντική βελτίωση στην οπτική οξύτητα σε ένα χρόνο υπάρχουν σημαντικές διαφορές στα αποτελέσματα της θεραπείας. Σε μάτια με οπτική οξύτητα >20/40 δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα στα φάρμακα (στη βελτίωση της οπτικής οξύτητας) ή στον αριθμό των ενέσεων για την επίτευξη του αποτελέσματος. Σε μάτια με οπτική οξύτητα <20/50 υπήρχε σαφές πλεονέκτημα με aflibercept. Επίσης το φάρμακο πετυχαίνει μεγαλύτερη μείωση στο πάχος του αμφιβληστροειδούς με αποτέλεσμα να απαιτείται μικρότερη συμπληρωματική θεραπεία με laser
Δεν υπήρχε σημαντική διαφορά στην ασφάλεια μεταξύ των φαρμάκων
Περίπου 75% των ασθενών με διαβήτη και οίδημα ωχράς έχουν οπτική οξύτητα 20/40 ή και καλύτερη. Τα τρία φάρμακα έχουν για αυτήν την οπτική οξύτητα παρόμοιο αποτέλεσμα

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Αιρετικοί

Άφησε το γράμμα πάνω στη μακαρίτισσα τη ρώσικη τηλεόραση που δεν αποφάσιζε να την πετάξει στο σκουπίδια και, νιώθοντας το βάρος της νοσταλγίας να προστίθεται σ' εκείνο των πιο άγρυπνων κι επίμονων απογοητεύσεων του, είπε στον εαυτό του πως το καλύτερο για να αντέξει εκείνη την απρόσμενη συζήτηση ήταν να τη διατηρήσει μουλιασμένη στο αλκοόλ. Από το μπουκάλι με το σκυλίσιο ρούμι που είχε αφήσει για εφεδρεία έβαλε δύο γενναίες δόσεις σε ποτήρια
Μόνο τότε απέκτησε πλήρη συνείδηση της κατάστασης: δηλαδή, εκείνος ο άνθρωπος θα τον πλήρωνε εκατό δολάρια τη μέρα για να τον βοηθήσει να μάθει κάτι;
Σχεδόν έπαθε ίλιγγο. Στον ρημαγμένο και εξαθλιωμένο κόσμο στον οποίο ζούσε ο Κόντε, εκατό δολλάρια ήταν μια περιουσία
Κι αν δούλευε πέντε μέρες;
Ο ίλιγγος έγινε πιο έντονος και για να τον ελέγξει ήπιε μια γουλιά κατευθείαν από το μπουκάλι
Με τα ποτήρια στο χέρι και το μυαλό του και το μυαλό του να ξεχύνεται σε οικονομικά σχέδια επέστρεψε στη βεράντα της εισόδου
                                                                             Λεονάρδο Παδούρα