Διάταγμα

Περί απαγορεύσεως του καπνίζειν εντός των δημοσίων γραφείων και καταστημάτων
                                                               ΟΘΩΝ
                                                          ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ     
                                               ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Θέλοντες να προλάβωμεν όσων ένεστι τα εξ' ενδεχομένων πυρκαϊών δυστυχήματα, επί τη προτάσει του Ημετέρου επί των Εσωτερικών Υπουργού, απεφασίσαμεν και διατάττομεν
  Α΄ Απαγορεύεται η χρήσις του καπνίζειν είτε δια καπνοσυρίγκων (τσιμπουκίων) είτε δια σιγάρων εις πάντας εν γένει τους υπαλλήλους και υπηρέτας του Κράτους εντός των δημοσίων γραφείων και καταστημάτων
  Β΄ Η απαγόρευσις αυτή επεκτείνεται και εις πάντα άλλον προσερχόμενον εις τα ειρημένα καταστήματα και γραφεία χάριν υποθέσεως ή άλλης τινός αιτίας
  Γ΄ Ο Ημέτερος επί των Εσωτερικών Υπουργός θέλει δημοσιεύσει και εκτελέσει το παρόν Διάταγμα
        Εν Αθήναις την 31 Ιουλίου 1856
                                                 Εν ονόματι του Βασιλέως
                                                      Η Βασίλισσα
                                                        ΑΜΑΛΙΑ 

Μετφορμίνη και μικροβίωμα

Πολλές είναι οι ενδείξεις ότι επιγενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες (π.χ. δίαιτα, μικροβίωμα εντέρου) μπορεί να αποδείξουν ότι η γενετική είναι καθοριστικός παράγοντας μακροζωίας. Το μικροβίωμα έχει συσχετισθεί με πολλές διαταραχές που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ΣΔ 2, παχυσαρκία και καρκίνος. Σε ορισμένους οργανισμούς η μετφορμίνη μπορεί να παρεμποδίσει τη γήρανση μέσω δράσης στο μικροβίωμα. Ο Cabreiro και οι συνεργάτες του πρώτοι ανέφεραν ότι η μετφορμίνη προάγει την διάρκεια ζωής του C. elegans μεταβάλλοντας το μεταβολισμό του μικροβιακού φολικού οξέος και της μεθειονίνης
Μελέτες στον άνθρωπο έδωσαν σημαντικά ευρήματα σχετικά με τις μικροβιακές επιδράσεις της μετφορμίνης: αυξάνει τον πληθυσμό των βακτηριδίων που παράγουν λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου, που συμβάλλουν στην απώλεια βάρους και στην καταστολή της φλεγμονής σε άτομα με ΣΔ 2 και οι αλλαγές στο μικροβίωμα μπορεί να συμμετέχουν στην υπογλυκαιμική δράση του φαρμάκου αλλά και στις παρενέργειες του. Οι ακριβείς μηχανισμοί είναι εν πολλοίς άγνωστοι
Τα ευρήματα προκάλεσαν τεράστιο ενδιαφέρον σε μελετητές και έτσι έγινε μελέτη σε μη διαβητικούς ασθενείς. Η μετφορμίνη στη μελέτη μακροζωίας (MILES) είναι διπλή τυφλή μελέτη με 14 συμμετέχοντες που ξεκίνησαν το 2014 για να διαπιστωθεί εαν η λήψη 1700 mgr/ημέρα μπορεί να αποκαταστήσει μια πιο νεανική γονιδιακή έκφραση σε ηλικιωμένα άτομα με μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη. Πρόσφατη δημοσίευση της γονιδιακής έκφρασης μυικού και λιπώδους ιστού έδωσε την άμεση απόδειξη ότι η μετφορμίνη ρυθμίζει την μεταβολική και μη μεταβολική γονιδιακή έκφραση  που σχετίζεται με τη γήρανση. Η πολύ μεγαλύτερη πολυκεντρική δοκιμή σχεδιάζεται με 3000 άτομα 65-79 ετών με πρωταρχικό τελικό σημείο τον χρόνο εμφάνισης οποιασδήποτε νοσηρότητας που σχετίζεται με τη γήρανση, με λήψη 1500 mgr μετφορμίνης καθημερινά για 6 χρόνια, με ερώτημα εαν το φάρμακο μειώνει την σχετιζόμενη με γήρανση ασθένεια και αναπηρία σε μη διαβητικά άτομα
Βεβαίως τα επίπεδα του φαρμάκου, που χρησιμοποιούνται in vitro για πρόκληση μοριακών επιδράσεων είναι εως και 100 φορές υψηλότερα από τα μέγιστα επίπεδα που επιτυγχάνονται σε ανθρώπους. Ένα ερώτημα λοιπόν είναι αν οι δόσεις αυτές μπορούν να εξασφαλίσουν τα οφέλη του φαρμάκου. Υπάρχουν πρώιμες ενδείξεις αλλαγών στην γονιδιακή έκφραση στους μυς και στον λιπώδη ιστό. Όμως απαιτούνται περαιτέρω δοκιμές για προσδιορισμό των βέλτιστων επιπέδων του φαρμάκου που απαιτούνται για το μέγιστο την ωφέλειας στη γήρανση
Το φάρμακο είναι ασφαλές και καλά ανεκτό, όμως ακόμα δεν είναι σαφές εαν τα υγιή άτομα θα εμφανίσουν όφελος στη διαδικασία γήρανσης , όπως φαίνεται να ισχύει στα άτομα με διαβήτη

Σαν τη βροχή πριν πέσει

Άλλα όχι...μην αφήσεις το παρόν να σβήσει το παρελθόν. Όχι ακόμα. Η απάντηση ήταν εκεί και περίμενε να τη βρει κάποιος. Ήταν βέβαιο πως της προσφερόταν κάτι απίστευτα πολύτιμο, μια υπέρτατη αποκάλυψη. Κάποιο μήνυμα υπήρχε σε όλα αυτά
Το τηλέφωνο χτύπησε ξανά. Από την αναγνώριση κλήσης είδε πως αυτή τη φορά ήταν η Κάθριν. Η Τζιλ περίμενε, περίμενε λίγα δευτερόλεπτα πριν το σηκώσει, και μέσα σ' εκείνη την τανυσμένη στιγμή ένιωσε της υπόσχεση της αποκάλυψης να συρρικνώνεται, να γίνεται καπνός και να εξαφανίζεται. Απελπισμένη την είδε να γλιστράει για πάντα μέσα από τα δάχτυλα του μυαλού της. Πριν ακόμα ακούσει τις πρώτες ραγισμένες λέξεις της κόρης της, ήξερε πως ήταν πολύ αργά. Το σχήμα που αναζητούσε είχε χαθεί. Κι ακόμα χειρότερα - ουδέποτε υπήρξε. Δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Αυτό που προσδοκούσε ήταν ένα όνειρο, κάτι το εξωπραγματικό, το αδύνατο: σαν τη βροχή πριν πέσει.
                                                                                                         Τζόναθαν Κόου

Δράσεις μετφορμίνης

Η μετφορμίνη χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του ΣΔ 2 για περισσότερα από 60 χρόνια. Οι πρόσφατες εξελίξεις δείχνουν πολλές κυτταρικές επιδράσεις της σημαντικές στον μεταβολισμό και την γήρανση. Μπορεί οι επιδράσεις της να γίνονται μέσω μοριακών στόχων στα μιτοχόνδρια (mGPDH και Η3Κ27me3 KDM6A / UTX)
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι το μιτοχόνδριο είναι ο πρωταρχικός στόχος του φαρμάκου και κυρίως στην αλυσίδα μεταφοράς ηλεκτρονίων. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι αναστέλλει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων μέσω της δράσης της στο μιτοχόνδριο 
Παραμένει αναπάντητο το ερώτημα σχετικά με το αν τα επίπεδα του φαρμάκου που είναι ανεκτά από τον άνθρωπο μπορούν να παρέμβουν στη διαδικασία της γήρανσης και στην πρόληψη των ασθενειών που σχετίζονται με τη γήρανση μέσω της δράσης του στα μιτοχόνδρια. Φαίνεται ότι παρεμποδίζει την παραγωγή οξυγόνου. Μειώνει το φορτίο ενέργειας του κυττάρου αυξάνοντας το ΑΜP σε σχέση με το ATP. Η αύξηση αυτή προάγει την ενεργοποίηση του ενεργειακού αισθητήρα ΑMPK, η σημασία του οποίου στις δράσεις της μετφορμίνης παραμένει ασαφής. Μια πρόσθετη άμεση συνέπεια της αύξησης του AMP είναι η αναστολή του γλυκονεογόνου ενζύμου φρουκτόζη-1-6-διφωσφατάση (FBP1). Φαίνεται ότι η μετφορμίνη μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης μέσω αναστολής του FBP1. Έτσι ενώ υπάρχει η συζήτηση για τη δράση της μετφορμίνης στην ενέργεια των μιτοχονδρίων, φαίνεται ότι εμφανίζει σημαντικά αποτελέσματα μέσω διαμόρφωσης της κυτταρικής ενέργειας
To σύμπλοκο ραπαμυκίνης 1(mTORC1) παίζει κεντρικό ρόλο στην κυτταρική ανάπτυξη, τον πολλαπλασιασμό, την επιβίωση σαν απάντηση στις θρεπτικές και ενεργειακές ουσίες. Η μετφορμίνη αναστέλλει τη δράση του mTORC1. Η φαρμακολογική αναστολή του παρατείνει τη διάρκεια ζωής του σε πολλά πειραματικά μοντέλα. Η μετφορμίνη μειώνει σε μοριακό επίπεδο τη μετάφραση των mRNA's του κυτταρικού κύκλου και των ρυθμιστών ανάπτυξης

Μετφορμίνη

Η μετφορμίνη είναι το πλέον συνταγογραφούμενο από του στόματος υπογλυκαιμικό φάρμακο για τον ΣΔ 2. Επίσης καθυστερεί την γήρανση και μειώνει τη συχνότητα εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με τη γήρανση όπως η νευροεκφυλιστική νόσος και ο καρκίνος. Οι μηχανισμοί με τους οποίους επιδρά παραμένουν άγνωστοι. Επιπλέον, δεν έχουν όλα τα άτομα το ίδιο όφελος
Η μετφορμίνη χρονολογείται από τον 17ο αιώνα όπου εκχυλίσματα των φύλλων του French lilac Galega officinalis, που περιέχουν ενώσεις τύπου γουανιδίνης (ανάλογα μετφορμίνης) χρησιμοποιήθηκαν για την αντιμετώπιση πανώλης, πυρετού, δαγκωμάτων από φίδια και άλλων παθήσεων. Η αντιυπεργλυκαιμική ιδιότητα του G.officinalis περιγράφηκε για πρώτη φορά στο Herbalin του Culpeper το 1653. Οι παράγοντες γουανιδίνης αποδείχθηκαν πολύ τοκξικοί για χρήση σε ανθρώπους
Το 1922 η σύνθεση μετφορμίνης και των σχετικών διγουανιδικών ενώσεων φαινφορμίνης και βουφομορφίνης επιτεύχθηκε από τους Werner και Bell ανοίγοντας το δρόμο της ευρείας χρήσης της μετφορμίνης στον άνθρωπο ως θεραπεία πρώτης γραμμής για τον Σακχαρώδη Διαβήτη 2
Η μετφορμίνη έχει αποδεδειγμένο ρόλο στην πρόληψη του διαβήτη, στη θεραπεία του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών (PCO) και βοηθά άτομα με διαβήτη να χάσουν βάρος
Η πρώτη χρήση μετφορμίνης για τη θεραπεία του διαβήτη έγινε από τον Γάλλο γιατρό Jean Sterne το 1957 ο οποίος πέτυχε έγκριση για χρήση του φαρμάκου, με το όνομα Glucophage. Το φάρμακο πήρε έγκριση κυκλοφορίας στις ΗΠΑ το 1995
Φαίνεται ότι η μετφορμίνη έχει ευνοϊκές επιπτώσεις στην υγεία εκτός από τη βελτίωση της γλυκόζης
Μειώνει την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων σε ασθενείς με ΣΔ, αλλά μειώνει επίσης την αθηροσκληρωτική διαδικασία σε μη διαβητικά άτομα. Τα δεδομένα από μελέτες υποστηρίζουν περαιτέρω ρόλο στην πρόληψη της γήρανσης και του καρκίνου. Το φάρμακο φαίνεται να έχει μεταβολικές και μη μεταβολικές επιδράσεις σε πολλαπλά βήματα της γήρανσης. Αυτό έχει τεράστιο ενδιαφέρον γιατί μπορεί η μετφορμίνη να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευρέως ως θεραπεία κατά της γήρανσης στον άνθρωπο

Ημερησία διάταξη

O Χίτλερ ήταν έξαλλος, περίμενε ώρες!! χρόνια πιθανότατα!!
Οπότε στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού, στις οκτώ και σαράντα πέντε ακριβώς δίνει διαταγή να εισβάλουν στην Αυστρία
Στο διάολο και η πρόσκληση του Ζάις-Ίγκβαρτ. Μπορούν και χωρίς αυτήν!! Στο διάολο το δίκαιο, στο διάολο οι διακηρύξεις, τα συντάγματα και οι συνθήκες, στο διάολο και οι νομοθεσίες, αυτές οι κανονιστικές και αφηρημένες σκουληκαντέρες, οι τόσο γενικές κι απρόσωπες, οι παλλακίδες του Χαμουραμπί, αυτές που είναι, έτσι λένε τουλάχιστον, ίδιες για όλους, οι τσούλες!!
Το τετελεσμένο γεγονός δεν είναι άραγε, το πιο ισχυρό απ' όλα τα διακαιώματα;
Θα εισβάλουν στην Αυστρία χωρίς την άδεια κανενός!!
Και θα το κάνουν από αγάπη.
                                                                                                        Eric Vuillard

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 και η αντίσταση στην ινσουλίνη έχουν πλήθος αιτιών που εμπλέκουν μακροπρόθεσμα πολλαπλούς ιστούς. Έχουν περιγραφεί πολλοί μεσολαβητές της δράσης της ινσουλίνης στο ήπαρ και στον σκελετό όπως αδιποκίνες, κυτοκίνες, δίαιτα, φυσική δραστηριότητα ή αδράνεια, χρόνια νοσήματα και η παχυσαρκία. Το αυξημένο λίπος στο σώμα σχετίζεται με αντίσταση στην ινσουλίνη και αυξημένο κίνδυνο διαβήτη. Όμως είναι αρκετά πιθανό ένα παχύσαρκο άτομο να έχει φυσιολογική ανοχή στη γλυκόζη, ενώ αντίθετα ένα αδύνατο άτομο μπορεί να παρουσιάσει σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2
Αυξημένα επίπεδα γλυκόζης μπορεί να προκύψουν από τον συνδυασμό μειωμένης ηπατικής και περιφερικής ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Η έκθεση των πρωτεϊνών σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης οδηγεί σε μη αναστρέψιμη σύζευξη λυσίνης και γλυκόζης. Αυτή η γλυκοζυλίωση αυξάνεται όταν αυξάνεται η γλυκόζη και προ και μεταγευματικά. Η δοκιμασία ανοχής γλυκόζης μετράει αλλαγές στη γλυκόζη αίματος μετά από γεύμα γλυκόζης. H δοκιμασία ανοχής είναι κυρίως μια εικόνα της μέσω ινσουλίνης-εναπόθεσης γλυκόζης στους σκελετικούς μύες. Η αυξημένη γλυκόζη νηστείας κυρίως αντανακλά την ηπατική και περιφερική αντίσταση στην ινσουλίνη
Τα πιο πρόσφατα κριτήρια για τη διάγνωση του ΣΔ 2 είναι:
. γλυκόζη νηστείας >126 mgr/dL
. ή γλυκόζη 2 ώρες μετά γεύμα >200 mgr/dL
. ή HbA1c >6.5%
Όμως οι δοκιμασίες δεν ανιχνεύουν απαραίτητα διαβήτη. Μόνο το 50% των ατόμων με αυξημένο σάκχαρο νηστείας ή διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης επιβεβαιώνεται ότι έχει διαβήτη με δοκιμασία ανοχής ή με μέτρηση Hba1c
Είναι άλλη η αγωγή σε διαταραχή ανοχής γλυκόζης και άλλη σε ΣΔ τύπου 2. Σε ασθενείς με διαταραχή ανοχής γλυκόζης είναι σημαντική η βελτίωση με μετφορμίνη, και κυρίως σε παχύσαρκους. Φαίνεται ότι βελτίωση ισχύει μακροπρόθεσμα με μείωση των μικροαγγειακών επιπλοκών μέχρι και 28%. Η μετφορμίνη φαίνεται ότι έχει σημαντικά θετική δράση στην ποιότητα ζωής και την θνητότητα. Βεβαίως σε ασθενείς μα διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη συστήνεται αλλαγή τρόπου ζωής με μείωση σωματικού βάρους και άσκηση με παρόμοια αποτελέσματα
Η επίπτωση του ΣΔ αυξάνει τα τελευταία χρόνια, μετά το 1988 και στα δύο φύλα, και σε όλες τις ηλικίες. Η αύξηση γλυκόζης νηστείας δείχνει αντίσταση στην ινσουλίνη, η αύξηση της Hba1c δείχνει συνολική αύξηση γλυκόζης αίματος. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στην προσέγγιση και στη θεραπεία που συστήνεται. Τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται έχουν μειωμένη ειδικότητα και ευαισθησία και γι' αυτό η σύσταση για αγωγή θα πρέπει να εξατομικεύεται. Ο κλινικός γιατρός όταν αντιμετωπίζει ασθενή με αυξημένο σάκχαρο και ενδείξεις αντίστασης στην ινσουλίνη θα πρέπει να δίνει την καλύτερη δυνατή αγωγή ακόμα και χωρίς διάγνωση ΣΔ 2

Αποκάλυψη

Πίσω από κάθε εξέγερση υπάρχει η επιθυμία
ριζικής αναμόρφωσης του ανθρώπου και του κόσμου
Πίσω από κάθε κίνηση αναμόρφωσης του ανθρώπου
και του κόσμου, υπάρχει η βία του θερισμού
Πίσω από τη βία του θερισμού
υπάρχει η ελπίδα της αναγέννησης
Πίσω από την ελπίδα της αναγέννησης
υπάρχει η χαρά της καταστροφής
Πίσω από τη χαρά της καταστροφής
υπάρχει ο τρόμος του θανάτου
Πίσω από τον τρόμο του θανάτου
υπάρχει η πίστη στην ομορφιά
Πίσω από την πίστη στην ομορφιά
υπάρχει το φως
Ο μύθος της Αποκάλυψης είναι σαν μια παραβολή
των αέναων μεταμορφώσεων της πίστης των ανθρώπων
σε έναν καλύτερο κόσμο που έρχεται

ποιήματα

κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς : μην την εξευτελίζεις
μεσ' στην πολλή συνάφεια του κόσμου
μεσ' τες πολλές κινήσεις κι ομιλίες

μην την εξευτελίζεις πηαίνοντας την
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντας την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινή ανοησία,
ως που να γίνει σαν μια ξένη φορτική

ZERO K

Οδηγό δεν είχα. Είχα ένα γιακ που κουβαλούσε τη σκηνή μου. Ένα παχύ, καφετί, τριχωτό πλάσμα. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του. Καφετί και μαλλιαρό χιλίων ετών. Ένα γιακ. Ρώτησα αν έπρεπε να κάνω τη διαδρομή περπατώντας με τη φορά των δεικτών του ρολογιού ή με την αντίθετη φορά. Υπάρχουν κώδικες συμπεριφοράς. Η διαδρομή ήταν πενήντα δύο χιλιόμετρα. Ανώμαλο έδαφος, νόσος των ορέων, χιόνι κι άγριος άνεμος. Κάνε ένα βήμα και ξάπλωσε μπρούμυτα στο έδαφος με το σώμα τεντωμένο. Είχα πάρει μαζί μου ψωμί, τυρί και νερό. Ανέβαινα από το κύριο μονοπάτι.Δυτικούς δεν είδα. Δεν υπήρχαν Δυτικοί. Άντρες τυλιγμένοι σε κουβέρτες αλόγων, άντρες μα μακριά φορέματα, άντρες που είχαν μικρά ξυλοπάπουτσα δεμένα στα χέρια τους, που είχαν τσόκαρα δεμένα στα χέρια τους για να τα προστατέψουν από τα χαλίκια και τις πέτρες καθώς σέρνονταν. Φτάσε στο ύψος της κυκλικής διαδρομής. Ακολούθησε το βραχώδες μονοπάτι. Κάνε ένα βήμα η μια δρασκελιά και πέσε στο έδαφος. Μπρούμυτα με το σώμα τεντωμένο.
                                                                                                           Ντον Ντε Λίλο

Τεστοστερόνη

. Στους ηλικιωμένους άνδρες παρατηρείται ήπια ως μέτρια πτώση της ποιότητας των γαμετών και της γονιμότητας, η οποία συνοδεύεται από σχετική αύξηση του κινδύνου εμφάνισης εμφάνισης αρνητικών αποτελεσμάτων στους απογόνους, όμως ο απόλυτος κίνδυνος παραμένει χαμηλός
. Οι ορμονικές αλλαγές ποικίλλουν, με μέσες τιμές στον πληθυσμό που δείχνουν ήπια πτώση της ολικής τεστοστερόνης, αύξηση SHBG, μείωση ελεύθερης τεστοστερόνης και ήπια αύξηση LH
. Οι συν-νοσηρότητες και κυρίως ο αυξημένος επιπολασμός της παχυσαρκίας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ορμονική μεταβολή. Ο υπογοναδισμός που σχετίζεται με τις συν-νοσηρότητες είναι δευτεροπαθής, ενώ οι αλλαγές που σχετίζονται με τη γήρανση είναι πρωτοπαθείς (από τους όρχεις)
. Μεταξύ των πιο συχνών ευρημάτων της χαμηλής τεστοστερόνης στους ηλικιωμένους άνδρες είναι  σεξουαλικά συμπτώματα και ο χαμηλός αιματοκρίτης ππου ανταποκρίνονται, τουλάχιστον εν μέρει στη θεραπεία με τεστοστερόνη
. Υπάρχει συσχέτιση χαμηλής τεστοστερόνης με τη θνησιμότητα. Η χαμηλή τεστοστερόνη είναι δείκτης κακής υγείας
. Συνολικά ούτε η σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων που αποδίδονται στην χαμηλή τεστοστερόνη ούτε το μέγεθος των θεραπευτικών αποτελεσμάτων δικαιολογεί την γενικώς εφαρμοσμένη θεραπεία υποκατάστασης με τεστοστερόνη σε ηλικιωμένους άνδρες με χαμηλή ορμόνη
. Η μακροπρόθεσμη -καρδιαγγειακή και προστατική- ασφάλεια της θεραπείας με τεστοστερόνη δεν έχειτεκμηριωθεί

Ιστοριογραφία

Η ανάπτυξη της ιστοριογραφίας στην αρχαία Ελλάδα οφείλει πολλά στο θαλάσσιο εμπόριο και στην ίδρυση των αποικιών. Οι πρώτοι ιστορικοί, που ονομάζονται λαογράφοι, χρησιμοποιούν , ανεξάρτητα από τον τόπο καταγωγής τους την Ιωνική διάλεκτο, ανάμικτη με αττικούς τύπους
Στον Ηρόδοτο (490;-425;) από την Αλικαρνασσό, μαρτυρείται πρώτη φορά η λέξη "ιστορία"=έρευνα για γεγονότα, από αυτοψία ή από έμμεσες κατά το δυνατόν αξιόπιστες πηγές. Ο Ηρόδοτος γράφει στη νέα Ιωνική διάλεκτο, αλλά με πλήθος ποιητικά στοιχεία, κυρίως ομηρικά. Η άνεση και η γλυκύτητα της γλώσσας καθιερώνουν τον πατέρα της Ιστορίας ως τον Νέστορα=του και από γλώσσης μέλιτος γλυκίων ρέει αυδή, της ελληνικής πεζογραφίας
Ο μακροπερίοδος και υποταγμένος λόγος, αλλά και η πληθώρα αφηρημένων εννοιών, περίτεχνων περιφράσεων και τολμηρότατων σχημάτων λέξεως και διανοίας προσδίδουν στο ύφος του Θουκυδίδη (περίπου 460-400;;π.Χ.) της αίσθηση της μεγαλοπρέπειας. Ο Θουκυδίδης έχει τάση προς τον αρχαϊσμό, λόγω και της μακρόχρονης εξορίας του (424-404) που δεν του επέτρεψε να παρακολουθήσει την εξέλιξη της γλώσσας.
Ο Ξενοφών (περίπου 430-355;) θεωρείται η "αττική μέλισσα" για τη σαφήνεια και την απλότητα του ύφους του. Ωστόσο η περιπετειώδης ζωή του, που είχε ως συνέπεια αφ' ενός την απουσία του για μεγάλο χρονικό διάστημα από την Αθήνα και αφ' ετέρου τη συναναστροφή του με Δωριείς ασφαλώς επηρέασε την καθαρότητα του λεξιλογίου του. Έτσι χρησιμοποιεί πλήθος όρους της σπαρτιατικής στρατιωτικής ιεραρχείας και της πολεμικής τακτικής. Οι ιωνισμοί οφείλονται στα ποιητικά του αναγνώσματα (Όμηρος) και στην εξοικείωση του με την ιωνική πεζογραφία