Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Σάββατο 30 Απριλίου 2016

Ανάσταση

Iερέας, σε χωριό της μακεδονίας, εξηγεί στους αγράμματους χωρικούς το ευαγγέλιο.
Απλουστεύει και χρησιμοποιεί την τοπολαλιά τους

"Απ’ λέτε λοιπόν Χριστιανοί, την άλλ’ τη μέρα πουρνό-πουρνό, ξεκίνησαν τρεις αγναίκες με μρωδικά, να παν να πασαλείψουνε το σώμα του Χριστού.
Εκεί που πάεναν ασκέφτονταν. Άραγες, πώς θα κουτρουκλίσουν την τρανή την πέτρα; Σαν πάησαν όμως εκεί, ήβραν την τρανή την πέτρα κουτρουκλισμένη και απόρσαν κι’ έφτσαν τον κόρφο τς.
Φτου, φτου, φτου !!!
Τότενες, παρουσιάστηκ’ ένας άσπρος άνθρωπος.
Φτος ήταν άγγελος και τσ’ είπε.
Έ αγναίκες! Ποιόν γυρεύτε; Ιησούν τον Ναζωρνόν;
Δεν είν’ τούτος δω.
Σκώθκε κι’ έφκε."

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Τι κάνεις μέσα στην κοιλιά της φάλαινας

Να μετράς τα τοιχώματα. Να αριθμείς τα πλευρά. Να σημειώνεις τις μεγάλες μέρες.
Να κοιτάζεις ψηλά τον ουρανό μέσ' απ' το στόμιο. Να ανάβεις μικρές φωτιές
με τα σπασμένα φτερά από ψαρόβαρκες. Να εξασκείσαι στα σήματα καπνού
Να καλείς παλιούς φίλους, και ν' αφουγκράζεσαι την ηχώ από παλιές φωνές
Να οργανώνεις το ημερολόγιο σου. Να ονειρεύεσαι την ακτή. Να αναζητάς παντού
τη θαμπή ανταύγεια του φωτός. Να προχωράς τα γραπτά σου. Να ξανασκέφτεσαι
την κάθε μία απ' τις εκατομμύρια επιλογές στη ζωή σου. Να αντέχεις τις στιγμές
της αηδίας για τον εαυτό σου. Να βρεις την απόδειξη για τους πριν από εσένα
Να την καταστρέψεις. Προσπάθησε να κάνεις απόλυτη ησυχία, κι άκου τους ήχους
των μηχανών και της κίνησης των νερών. Να ακούς τον ήχο της καρδιάς σου
Να ευχαριστείς που είσαι εδώ, που σε έχει καταπιεί με τις ελπίδες σου ολόκληρες, εδώ
όπου μπορείς να σταθείς και να περιμένεις. Να νοσταλγείς. Να σκέφτεσαι όλα
τα πράγματα που έκανες και που θα μπορούσες να έχεις κάνει. Να θυμάσαι
στέκεσαι στο κέντρο της σιγαλής θάλασσας τη νύχτα, με τις μύτες των ποδιών σου
να δείχνουν ξανά και ξανά προς τα κάτω, κάτω στους σκοτεινούς βυθούς
                                                                          Νταν Αλμπεργκότι

Καλή Ανάσταση σε όλους!

Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Mαχμούτ Νταρουίς

Μου λείπει το ψωμί της μάννας μου
Ο καφές της μάννας μου
Το άρωμα της
φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα
Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
Την ώρα του θανάτου μου
Πρέπει ν' αξίζω τα δάκρυα της μάννας μου
Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
Βάλε με σαν μαντήλι στα βλέφαρα σου
Τα κόκκαλα μου σκέπασε με χλόη
Που την αγίασαν τα βήματα σου
Δέσε μας μαζί
Με μια μπούκλα απ' τα μαλλιά σου
Με μιά κλωστή που κρέμεται απ΄το φόρεμα σου
Μπορεί να γίνω αθάνατος
Μπορεί να γίνω Θεός
Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
Αν καταφέρω και γυρίσω
Κάνε με ξύλα ν΄ανάψεις τη φωτιά σου
Σχοινί για ν΄απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύνατος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
Για να βρω με τα χελιδόνια
Το δρόμο πίσω
Στην άδεια σου αγκαλιά

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Εξι νύχτες στην Ακρόπολη

-Βάλε τ' αυτί σου και πρόσεξε τους ήχους που βράζουν
     σ' ένα σπίτι γεμάτο σκοτάδι
άπλωσε τα χέρια για να ψηλαφίσουν τα δάχτυλα σου
    της νύχτας το υφάδι
άφησε τα κυνηγημένα χρώματα και τις γραμμές ξεχασμένων
    προσώπων
προσπέρασε τον πόνο των ανθρώπων

Στο δέρμα του μαύρου τυμπάνου ρίξε την αφή
    και την ακοή σου
ρίξε τις σαν τη στάθμη στον ωκεανό και κράτησε την
    αναπνοή σου
προσηλώσου στο σκοτάδι που γεννά δαχτυλίδια σαν τους
    κύκλους στόχους
και ξεσφίγγει το σφίξιμο του βρόχου

Λύτρωσε τους αγγέλους που γονάτισαν και κλαίνε μέσα
    στην ψυχή σου τόσα χρόνια
άφησε τους να ξαναβρούν το κορμί τους μέσα στο μεγάλο
    κόσμο...
                                                   Γεώργιος Σεφέρης

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Πρόκληση γονιμότητας σε υπογοναδικό άνδρα

Η ρυθμική έκκριση του GnRH από συγκεκριμένους υποθαλαμικούς νευρώνες είναι ο βασικός νευροενδοκρινικός ρυθμιστής του ανθρώπειου αναπαραγωγικού συστήματος. Το GnRH ρυθμίζει την έκκριση LH και FSH από την υπόφυση και στους άνδρες την ανάπτυξη των όρχεων, την παραγωγή τεστοστερόνης και την σπερματογέννεση. Αναπτυξιακές διαταραχές, που διακόπτουν τον GnRH άξονα οδηγούν σε συγγενή υπογοναδοτροπικό υπογοναδισμό (ΥΥ) που χαρακτηρίζεται από μερική ή πλήρη έλλειψη εφηβείας και υπογονιμότητα. Η υπογονιμότητα είναι συνήθως θεραπεύσιμη
Ο αναπαραγωγικός άξονας
Στους ανθρώπους ή έκκριση γοναδοτροπινών μεταβάλλεται στη διάρκεια της ανάπτυξης. Oι GnRH νευρώνες ξεκινούν από την οσφρητική ακρολοφία, μεταναστεύουν κατά μήκος των οσφρητικών ινών και φτάνουν στον τοξοειδή πυρήνα του υποθαλάμου πριν τη γέννηση. Νωρίς στην εμβρυική ζωή (5η-10η εβδομάδα) η hCG της μητέρας οδηγεί σε παραγωγή τεστοστερόνης από τους όρχεις που προκαλεί αύξηση του φαλλού και κάθοδο των όρχεων. Στο δεύτερο μισό της εμβρυικής ζωής η παραγωγή τεστοστερόνης κινητοποιείται από την υποφυσιακή LH (μέσω GnRH). Αυτή η φάση είναι βασική για την τελική ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων του άρρενος. Ο άξονας υποθαλάμου-υπόφυσης-γονάδων παραμένει ενεργός τους πρώτους 6 μήνες μετά την γέννηση με επίπεδα ορμονών που προσεγγίζουν αυτά του ενήλικα. Αυτή η mini-εφηβεία είναι μία εξαιρετική ευκαιρία να διαπιστώσουμε ΥΥ με μέτρηση τεστοστερόνης και LH
O άξονας παραμένει ανενεργός στη διάρκεια της παιδικής ηλικίας αν και υπάρχει διόγκωση όρχεων. Την έναρξη της εφηβείας σηματοδοτεί η ρυθμική LH έκκριση στη διάρκεια του ύπνου αρχικά και στη συνέχεια και στη διάρκεια της ημέρας και ξεκινάει μία αλληλουχία γεγονότων που καταλήγει σε αναπαραγωγική ωριμότητα. Οι γοναδοτροπίνες ασκούν διαφορετικές επιδράσεις στους όρχεις
Η LH διαγείρει την ωρίμανση των κυττάρων Leydig που εκκρίνουν τεστοστερόνη και insulin-like factor 3 (INSL3). Ενδο/ορχικά η τεστοστερόνη σε συνδυασμό με την FSH επιδρούν στα κύτταρα Sertoli και προάγουν και διατηρούν την σπερματογέννεση. Ο ρόλος του INSL3 παραμένει ασαφής, όμως είναι δείκτης δραστηριότητας των κυττάρων Leydig και μπορεί να δρουν προστατευτικά στα γεννητικά κύτταρα
Η FSH είναι βασική για την ανάπτυξη των σπερματικών σωληναρίων, όπου συμβαίνει η σπερματογέννεση. Διαγείρει τον πολλαπλασιασμό των ανώριμων Sertoli κυττάρων, τα οποία εκκρίνουν inhibin B (IB) και antimüllerian hormone (AMH). Τα ώριμα Sertoli κύτταρα υποστηρίζουν τον αριθμό των γεννητικών κυττάρων για κάθε είδος και καθορίζουν το τελικό μήκος των σπερματικών σωληναρίων. Περίπου το 90% του όγκου των όρχεων οφείλεται στα σπερματικά σωληνάρια, επομένως ο όγκος των όρχεων είναι βασικός δείκτης γονιμότητας
Η ΑΜΗ εκκρίνεται από ανώριμα Sertoli και μειώνονται τα επίπεδα της από την τεστοστερόνη . Είναι υψηλή στην αρχή της εφηβείας και μειώνεται με την αύξηση των ανδρογόνων. Κατά τη διάρκεια της mini-εφηβείας τα κύτταρα Sertoli δεν έχουν υποδοχέα ανδρογόνων και επομένως παρά τα αυξημένα ενδο/ορχικά επίπεδα τεστοστερόνης παραμένουν ανώριμα. Όπως προχωράει η εφηβεία τα κύτταρα ωριμάζουν, τα σωληνάρια αναπτύσουν αυλό και αρχίζει η σπερματογέννεση. Στη φάση αυτή τα ενδο/ορχικά επίπεδα τεστοστερόνης είναι πολύ υψηλότερα από αυτά του ορρού
Επομένως η FSH και η LH-παραγωγή τεστοστερόνης έχουν συμπληρωματικούς ρόλους και είναι και οι δύο απαραίτητες για την επίτευξη ποσοτικά και ποιοτικά φυσιολογικής σπερματογέννεσης

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Από τη συλλογή Αναπήρων πολέμου

Στην τσέπη του παλτού σου
παλιό σουσάμι
φλούδια φιστικιών
και το τσαλακωμένο γράμμα μου.
Ξύπνησαν λέξεις
φράσεις ανακλαδίστηκαν
έτριξα μήνες εκεί μέσα
μέρες του κρύου
νύχτες απ’ την κρεμάστρα μέσα στη σιωπή
μήπως ακούσεις
άλλαξα στίξη αμβλύνοντας υπαινιγμούς
κόπηκα ράφτηκα εν αγνοία σου
κατά τις πιθανές σου επιθυμίες.
Μα τώρα πια που μπαίνει το καλοκαιράκι
κι είναι σαφείς οι προοπτικές του μέλλοντός μας
αντί να γκρεμοτσακιστώ πηδώντας
ή αντί να με ξεγράψεις
στέλνοντας το παλτό σου στο καθαριστήριο
θα σφίξω θα μαζέψω
σε σουσάμι ή φλούδι
κι απ’ τις ραφές θα γραπωθώ για πάντα.
Κάποτε θα μ’ αγγίξουνε τα δάχτυλά σου.

                                              Γιάννης Βαρβέρης

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Μητέρες και γιοί

Ποιός μπορούσε να ξεχάσει τον μπαρμπα-Γιάννη;
Ήταν ευκατάστατος και μόνιμα δυσκοίλιος
Όταν πήγαινε στον απόπατο έπαιρνε μαζί του τον νεωκόρο να του διαβάζει εφημερίδες είκοσι χρόνια παλιές
Κατά τη γνώμη του τα νέα ήταν πάντα τα ίδια
Πόλεμοι, πείνα, καταστροφές
Η ανθρώπινη τρέλλα ήταν απαράλλαχτη
Αυτή και η δυσκοιλιότητα ήταν τα μεγαλύτερα του προβλήματα
<<Μα γιατί νοιάζεσαι για τα παλιά τόσο πολύ;>> τον ρωτούσε ο νεωκόρος
<<Ποιός σου είπε ότι νοιάζομαι; Θα έχεζα τα παλιά, μόνο να μπορούσα>> απαντούσε ο μπαρμπα-Γιάννης
Μιά φορά είχε έρθει επίσκεψη σπίτι και η μαμά μου του πρόσφερε έναν από τους περίφημους κουραμπιέδες της. Γι΄αυτό το θέμα θα μιλήσω αργότερα.
Ο μπαρμπα-Γιάννης τον κατάπιε λαίμαργα
Μετά είπε:
<<Τώρα καλά μπήκε, αλλά ποιός ξέρει πότε θα βγεί>>
                                                                    Θοδωρής Καλλιφατίδης


Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

Μετεμμηνοπαυσιακή υποκατάσταση και Αθηροσκλήρωση

Πολλές προοπτικές μελέτες την δεκαετία του 80 έδειξαν ότι η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης σχετίστηκε με μείωση του κινδύνου στεφανιαίας νόσου, σε γυναίκες στην εμμηνόπαυση, σχεδόν κατά 50%. Ωστόσο επακόλουθες τυχαιοποιημένες μελέτες δεν έδειξαν καρδιαγγειακό όφελος. Μεταξύ των γυναικών με επιβεβαιωμένη στεφανιαία νόσο η χορήγηση συνδυασμού οιστρογόνου-προγεστερόνης οδήγησε σε αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο σε 1 χρόνο. Σε μελέτες πρωτογενούς πρόληψης τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη οδήγησαν σε σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών και αγγειακών εγκεφαλικών συμβαμάτων.
Σε σύγκριση με τις τυχαιοποιημένες μελέτες, οι προηγούμενες είχαν γίνει με γυναίκες νεώτερες, που άρχισαν θεραπεία αμέσως μετά την εμμηνόπαυση, και στην έναρξη της αθηροσκλήρωσης
Έγινε μελέτη σύγκρισης της πρώιμης versus ύστερης έναρξης υποκατάστασης με οιστραδιόλη
Με 643 γυναίκες στην εμμηνόπαυση, χωρίς στεφανιαία νόσο και χωρίστηκαν βάσει του χρόνου από την εμμηνόπαυση (< 6 χρόνια και > 10 χρόνια), σε αγωγή μα 17-β οιστραδιόλη versus placebo για περίπου 5 χρόνια. Το κύριο συμπέρασμα ήταν εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης που μετρήθηκε με το πάχος του έσω χιτώνα της καρωτίδας με ΥΗΓ. Σε σύγκριση με το placebo , η θεραπεία με οιστραδιόλη έδειξε σημαντικά χαμηλότερο ρυθμό εξέλιξης της αθηροσκλήρωσης μεταξύ των γυναικών κοντά στην εμμηνόπαυση , σε σχέση με αυτές που απείχαν 10ετία. Η προσθήκη προγεστερόνης δε έδειξε διαφορά
Έτσι φάνηκε ότι η υποκατάσταση με οιστρογόνα, στην εξέλιξη της αθηρωσκλήρωσης εξαρτάται από τον χρόνο έναρξης της θεραπείας. Αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι οι υποδοχείς οιστρογόνων στο αγγειακό σύστημα μπορεί να υποχωρούν με την έλλειψη των οιστρογόνων. Ωστόσο η σημασία αυτών των αποτελεσμάτων παραμένει αμφίβολη. Η μελέτη δεν βασίστηκε σε κλινικές εκδηλώσεις. Η εμφάνιση εμφράγματος ή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου δεν σημαίνει μόνο αθηροσκλήρωση, αλλά και ρήξη της πλάκας και θρόμβωση. Η μετεμμηνοπαυσιακή ορμονική θεραπεία μπορεί να προάγει και την θρόμβωση και την φλεγμονή. Επίσης υπάρχουν σημαντικές αλληλεπιδράσεις ανάλογα με την ηλικία της εμμηνόπαυσης
Επομένως τα guidelines σήμερα είναι κατά της χρήσης ορμονικής θεραπείας μετά την εμμηνόπαυση, με σκοπό την πρόληψη καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Παρά το γεγονός ότι η ανωτέρω μελέτη υποστηρίζει ευνοϊκή δράση των οιστρογόνων στην αθηροσκλήρωση όταν η αγωγή ξεκινάει αμέσως μετά την εμμηνόπαυση. Τα χαμηλής δόσης κολπικά οιστρογόνα είναι απόλυτα αποτελεσματικά και ασφαλή, αλλά η κολπική ατροφία υποθεραπεύεται

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Αποσπάσματα ερωτικού λόγου

Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας. Αυτό είναι αλήθεια σε όλη την κλίμακα του έρωτα. Στον σεξουαλικό έρωτα αναζητάμε τη δική μας απόλαυση με τη μεσολάβηση ενός ξένου κορμιού. Στον έρωτα που διαφέρει από τον σεξουαλικό αναζητάμε την δική μας απόλαυση με την μεσολάβηση μιας δικής μας ιδέας
Οι σχέσεις ανάμεσα σε μια ψυχή και μια άλλη ,μέσω πραγμάτων τόσω αβέβαιων και διαφορετικών όπως τα συνηθισμένα λόγια και οι χειρονομίες που εκτελούμε, συνθέτουν μια ύλη εξαιρετικά περίπλοκη. Με την ίδια πράξη με την οποία γωνρίζουμε τον εαυτό μας τον αγνοούμε. Λένε κι οι δυό "σ'αγαπώ" ή το σκέφτονται και το αισθάνονται αμοιβαία, και καθένας θέλει να πει μια ιδέα διαφορετική, μιά ζωή διαφορετική και ίσως ως κι ένα χρώμα ή ένα άρωμα διαφορετικό, στο αφηρημένο άθροισμα των εντυπώσεων που αποτελεί τη δραστηριότητα της ψυχής
                                                                                                 Φερνάντο Πεσσόα
Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας. Αυτό είναι αλήθεια σε όλη την κλίμακα του έρωτα. Στον σεξουαλικό έρωτα αναζητάμε τη δική μας απόλαυση με τη μεσολάβηση ενός ξένου κορμιού. Στον έρωτα που διαφέρει από τον σεξουαλικό αναζητάμε τη δική μας απόλαυση με τη μεσολάβηση μιας δικής μας ιδέας. Ο αυνανιστής είναι αποτρόπαιος, αλλά στην απόλυτη αλήθεια, ο αυνανιστής είναι η απόλυτη λογική έκφραση του ερωτευμένου. Είναι ο μόνος που δεν προσποιείται μήτε κοροϊδεύει τον εαυτό του. Οι σχέσεις ανάμεσα σε μια ψυχή και μια άλλη, μέσω πραγμάτων τόσο αβέβαιων και διαφορετικών όπως τα συνηθισμένα λόγια και οι χειρονομίες που εκτελούμε, συνθέτουν μια ύλη εξαιρετικά πολύπλοκη. Με την ίδια την πράξη με την οποία γνωρίζουμε τον εαυτό μας τον αγνοούμε. Λένε και οι δύο «σ'αγαπώ» ή το σκέφτονται και το αισθάνονται αμοιβαία, και καθένας θέλει να πει μια ιδέα διαφορετική, μια ζωή διαφορετική, και ίσως ως κι ένα χρώμα ή ένα άρωμα διαφορετικό, στο αφηρημένο άθροισμα των εντυπώσεων που αποτελεί τη δραστηριότητα της ψυχής. Πηγή: www.lifo.gr

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Σκύλος χωρίς όνομα

Ο Φώτης ο Κλιάφας είναι φίλος μου
Άλλο φίλο δεν έχω
Μέχρι πρόπερσι ήταν φίλος μου κι ο Σταμάτης ο μπογιατζής, ο Λιόντος, όμως τώρα δεν είναι
Ούτε δικός μου, ούτε του Φώτη
Από τότε που πήγε κι έμπλεξε μ' εκείνη τη γκόμενα, μας έκανε πέρα. Έβαλε αυτή το χέρι της, είναι κι ο δικός μας ζυμάρι, η ζημιά έγινε, πάει. Η φιλία χαλάστηκε
Στην αρχή το πήρα βαριά, κι ο Φώτης το ίδιο. Έπειτα , ένα απόγευμα, πήγαμε στο καφενείο, τραβήξαμε κάτι ούζα οι δυό μας, τονε ξεγράψαμε κι ησυχάσαμε
-Καημός στα λάχανα και πίκρα στα ραδίκια , Γιάννη μου
Όλο τέτοια λέει ο Φώτης, όταν είναι σε ζόρια. Απ' τη μάννα του τ' άκουγε, όταν ήταν μικρός, τώρα που μεγάλωσε τα λέει αυτός
Δεν είναι η αλήθεια πως ησυχάσαμε με τη σταναχώρια του Σταμάτη. Κάναμε πως ησυχάσαμε, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα σ' αυτήν τη ζωή . Έτσι λέει ο Φώτης
                                                                                                   Κώστας Σωτηρίου

Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Νευροενδοκρινείς όγκοι - Ιστορία - 3

Χολοκυστοκινίνη και χολοκυστοκινίνωμα
Το 1928 απομονώθηκε η χολοκυστοκινίνη. Το 2013 περιγράφηκε το χολοκυστοκινίνωμα σε γυναίκα 58 ετών με διάρροια, σοβαρή απώλεια βάρους, και έλκος χοληδόχου και στομάχου. Τα επίπεδα της γαστρίνης ήταν φυσιολογικά
Σωματοστατίνη και σωματοστατίνωμα
Το 1968 ανακαλύφθηκε υποθαλαμικός παράγοντας ο οποίος ανέστειλε την έκκριση της αυξητικής ορμόνης. Το 1973 από τον Γάλλο ενδοκρινολόγο Roger Guillemi απομονώθηκε πεπτίδιο από υποθάλαμο προβάτων που μπορούσε να αναστείλει την έκλυση της αυξητικής και ονομάστηκε σωματοστατίνη. Το 1977 ο συγκεκριμένος ενδοκρινολόγος έλαβε βραβείο Nobel. Σύντομα έγινε σαφές ότι η σωματοστατίνη έχει ευρύτερη δραστηριότητα
Αργότερα αναπτύχθηκαν ανάλογα σωματοστατίνης με πλήρη βιολογική δραστηριότητα. Το 1988-1989 το οκτρεοτίδιο χρησιμοποιήθηκε στην αντιμετώπιση καρκινοειδούς. Το 1999 παρασκευάσθηκε και χρησιμοποιήθηκε οκτρεοτίδιο μακράς δράσης. Η σωματοστατίνη συνδέεται με υψηλή συγγένεια με όλους τους υποδοχείς της . Υπάρχουν διαθέσιμα ανάλογα Octreotide και Lanreotide που συνδέονται με τους υποδοχείς 2 και 5 (SST-2 και SST-5)
Το 1988 έγινε απεικόνιση σε γυναίκα με ΜΕΝ-1. Η σάρωση έδειξε όγκο στο πάγκρεας και μεταστάσεις λεμφαδενικές καθώς και πολλά μηνιγγιώματα. Το 1991 έγινε το πρώτο σπινθηρογράφημα με πανρεοτίδη και ονομάστηκε Octreo-scan. Πιό πρόσφατα αναπτύχθηκε το γάλλιο σαν ιχνηλάτης PET για απεικόνιση υποδοχέων σωματοστατίνης
Τα σωματοστατινώματα προκύπτουν γενικά από το πάγκρεας και την περιοχή γύρω από το 12-δάκτυλο. Συνδέονται με ΣΔ, χολολιθλιαση, απώλεια βάρους, στεατόρροια, διάρροια και υποχλωρυδρία/αχλωρυδρία. Το 1977 αναφέρθηκαν πρώτη φορά δύο περιπτώσεις παγκρεατικού σωματοστατινώματος
Επομένως: η ανακάλυψη νευροενδοκρινών όγκων άρχισε το 1870 και συνεχίζεται με καινούργια στοιχεία
1869 περιγραφή παγκρεατικών κυττάρων από τον Paul Langerhans, 1907 ορίζεται ο όρος καρκινοειδές, 1924 περιγράφεται το ινσουλίνωμα, 1942 το γλουκαγόνωμα, το 1955 το γαστρίνωμα από τους Zollinger-Ellison, το 1958 το Vip-oma, το 1977 το σωματοστατίνωμα και το 2013 για πρώτη φορά περιγράφημε χολοκυστοκινίνωμα

Δευτέρα 4 Απριλίου 2016

Αλέξης Ζορμπάς

Ο Ζορμπάς ήταν ονειροπόλος. Ίσως ισάξιος του Δον Κιχώτη. Όμως ο Ζορμπάς, γι’ αυτό και σημάδεψε ως ήρωας τη λογοτεχνική πραγματικότητα, ξεπερνάει τον μέγιστο αιθεροβάμονα, τον ελεεινό ιππότη της Μάντσα.
Όταν το όνειρο καταρρέει, όταν το ορυχείο συντρίβεται, ο Ζορμπάς δεν αποθνήσκει στην κάμαρα του μετανιωμένος, αλλά γελάει, πίνει, χορεύει και τραγουδάει: «Η ζωή χωρίς όνειρα είναι λειψή ζωή… Αλλά το όνειρο δεν είναι τίποτα παραπάνω από δεκανίκι στο μεγαλύτερο θαύμα, που είναι η ζωή η ίδια.»
Και συνεχίζει για να πάει παρακάτω, ξεκινάει για το καινούριο όνειρο, αμετανόητος και πάντα ζωντανός

 Ο Αλέξης Ζορμπάς, που στην πραγματικότητα λεγόταν Γιώργης, γεννήθηκε στην Πιερία. Ήταν γιος πλούσιου τσέλιγκα, αλλά σε νεανική ηλικία έφυγε από το μέρος του και έγινε ξυλοκόπος.
Bρέθηκε στη Χαλκιδική όπου εργάστηκε ως μεταλλωρύχος. Εκεί γνώρισε και «έκλεψε» τη μετέπειτα γυναίκα του την Ελένη. Μαζί της έκανε οκτώ παιδιά.
Όταν ήταν πενήντα χρονών η γυναίκα του πέθανε και ο Ζορμπάς έφυγε για το Άγιο Όρος, με την απόφαση να γίνει καλόγερος. Εκεί γνώρισε τον Καζαντζάκη.
Μαζί πήγαν στη Μάνη, όπου εκμεταλλεύτηκαν τα ορυχεία της Πραστοβάς –και ο Καζαντζάκης εμπνεύστηκε το εμβληματικό του μυθιστόρημα: «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».
Η ζωή του Ζορμπά τέλειωσε στα Σκόπια, όπου ξαναπαντρεύτηκε, έκανε κι άλλα παιδιά και ασχολήθηκε ξανά με τα ορυχεία. Η κατάσχεση των ορυχείων από τους Γερμανούς κατακτητές, ο πόλεμος, η πείνα και η ναζιστική σκλαβιά τον έστειλαν στον τάφο το 1941, σε ηλικία 76 χρονών…

Παρασκευή 1 Απριλίου 2016

Τουρκόσποροι

Είμαστε οι Τουρκόσποροι. Είμαστε πια πεθαμένοι ή υπέργηροι. Ήμασταν πολλοί. Όταν λέμε "πατρίδα", πάντα εννοούμε εκείνη την αχανή χώρα πέρα από τη θάλασσά σας, εκείνη τη χώρα που δεν ήταν ούτε δική μας ούτε των Τούρκων. Ήρθαμε από πόλεις που δε διανοείστε και που δε θα χτίσετε ποτέ, ξεριζωθήκαμε από τοπία που δεν έχουνε καμμία σχέση με τους χείμαρρους και τα ξεροβούνια σας και τους λασπερούς σας κάμπους, μόλις προλάβαμε να μεγαλώσουμε σε κόσμους που χαλβαδιάζετε σε ταινίες Τούρκων και Ιρανών και με ωραία φίλτρα και σωστό φωτισμό.
Μας τσουβαλιάσατε και μας φέρατε. Μας βάλατε σε σαπιοκάραβα. Μας βάλατε να περπατάμε. Άλλους μας σφαγίασαν, άλλους μας έπνιξαν, άλλοι συνωστιστήκαμε στην προκυμαία της Μερσίνας. Πολλοί από εμάς χάθηκαν -- μέχρι και τη δεκαετία του '80 μια ήρεμη ραδιοφωνική φωνή θα έψαχνε κάποιους από εμάς με όνομα και επώνυμο στις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού. Μας μετατρέψατε σε πλάνητες αλλογενείς, μας τάξατε αποζημιώσεις και μας δώσατε παλιόχαρτα που τίποτε δεν άξιζαν. Μας κάνατε εργάτες και γεωργούς.
Μας είπατε όλους "πρόσφυγες", μας φέρατε στη χώρα σας και μας βάλατε σε παραπήγματα και σε χωριά όπου οι ντόπιοι σταβλίζονταν δέκα μαζί σ' έναν οντά και δεν πλένονταν ποτέ, για να μη φύγει το Άγιο Μύρον της βάφτισης από πάνω τους. Όσες ήμασταν γυναίκες μάς βγάλατε πουτάνες, είτε ήμασταν σωφρόνως πολυγαμικές Σμυρνιές, είτε αγέλαστες Πολίτισσες, είτε μητριαρχικές Καππαδόκισσες: πλενόμασταν πολύ, βάζαμε κολώνια, φοράγαμε νυχτικά. Μας φυτέψατε όπου πιστεύατε ότι θα προγκήξουμε τον Σλάβο και τον Αρβανίτη και τον Βλάχο, αλλά εμείς δε φέραμε μαζί μας τον ελληνισμό που ονειρευόσασταν, παρά κάτι πολύ μεγαλύτερο και εντελώς ακατάλληλο για τους σκοπούς σας. Απόπαιδα. Γιατί εσείς θέλατε να φτιάξετε τη μονόγλωσση μονόδοξη ελλαδική χαρά σας, το ζωντανό μαυσωλείο των αρχαίων προγόνων, κι εμείς μιλάγαμε τούρκικα, ποντιακά, καππαδόκικα, γαλλικά και μια σπασμένη καθαρεύουσα που μαθαίναμε στα σχολεία. Γιατί εμείς τρώγαμε μαντί και ιμάμ και καβουρμά και πληγούρι. Γιατί μολύναμε τη βαλκανική μουσική σας και τους μπάλλους σας με αμανέδες και καρσιλαμάδες και άσματα οθωμανικά.
Σας δώσαμε παραβατικότητα και σας δώσαμε γράμματα. Σας φέραμε φαγητό και χασίσι. Σας υπενθυμίζαμε τι υπήρχε πίσω από τη Μυτιλήνη και τη Χίο, πίσω από τον κολοβό ορίζοντα των οραμάτων σας. Μετά, όταν πάψαμε κάποτε να είμαστε οι αούντηδες που "ούι, ρι συ, πίνουν νιρό!" στη βρύση του χωριού σας μετά από πεζοπορία ημερών, αναλάβατε εξ ονόματός μας να πάρετε την Πόλη και την  Αγια Σοφιά. Συμβολικώς πάντα. Γιατί συμβολικώς μόνο ζείτε και συμβολικώς σκοτώνεστε και συμβολικώς αφήνετε άλλους πρόσφυγες και αλλογενείς να πνίγονται και να ξεπαγιάζουν στα σύνορα της ελλαδικής χαράς σας.
Εμείς πεθαίνουμε πια, όσοι απομείναμε, τουλάχιστον πεθαίνουμε ειρηνικά. Τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας είναι σαν κι εσάς, είναι εσείς. Γιατί είναι μεγάλο μαύλισμα να είσαι Έλληνας. Έστω και συμβολικώς. Κι ας πνιγούνε κι ας πεθάνουν κι ας ξεπαγιάσουν όσοι χρειαστεί.