Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Ο ποταμός της μνήμης

Ηχώ κάκα. Κόκυ λόκυ. Κάκα λάλα. Ζωντανά πλάσματα που πάντα μιλούν. Πως ξέρεις ότι είναι ζωντανά. Πάντα με το κοίτα, με το άκου, με το δες τι εννοώ. Τι μπορεί να σημαίνουν τα πράγματα που να μην είναι ήδη τα ίδια αυτό το κάτι; Τα ζωντανά πράγματα βγάζουν τέτοιους ήχους μόνο και μόνο για να πουν ότι λέει καλύτερα η σιωπή. Τα νεκρά πράγματα είναι ήδη ότι είναι και μπορούν να το βουλώσουν εν ειρήνη
Οι άνθρωποι είναι οι χειρότεροι. Πέφτουν πάνω του με τις λέξεις τους. Χειρότεροι από τζιτζίκια μια ζεστή νύχτα. Ή από αχό βατράχων. Άκου πως αναβρύζει. Άκου τα πουλιά. Αλλά τα πουλιά θα μπορούσαν να ηχούν και πιό δυνατά
Η μητέρα του του το 'λεγε. Όσο πιο λίγο κάτι, τόσο πιό δυνατά ηχεί. Πάρε για παράδειγμα τον άνεμο. Τόσος σαματάς για να πάει χωρίς λόγο απ' το πουθενά στο πουθενά, και δεν υπαρχει άλλο πράγμα στον κόσμο που 'ναι πιο λίγο από τον άνεμο
                                                                                                        Ρίτσαρντ Πάουερς

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Οστεοπόρωση - 3

Η οστεοπόρωση είναι νόσος σιωπηλή, μέχρι να συμβεί κάταγμα. Είναι βασικό να μπορούν να εντοπιστούν άτομα που είναι υποψήφια για κάταγμα
Προσέγγιση
BMD
Ο παραδοσιακός ορισμός της οστεοπόρωσης βασίζεται στη μέτρηση BMD, και φαίνεται ότι ο κίνδυνος κατάγματος διπλασιάζεται για κάθε τυπική απόκλιση κάτω από το BMD. Επιπλέον όμως από την οστική πυκνότητα, και η γεωμετρία καθώς και η μικροαρχιτεκτονική του οστού (που δεν μετρούνται με DEXA) σαφώς συμβάλλουν στον κίνδυνο κατάγματος. Επομένως εάν χρησιμοποιείται μόνο το BMD για τον προσδιορισμό της θεραπείας, πολλά άτομα με αυξημένο κίνδυνο κατάγματος , δεν θα θεραπευτούν. Καινούριες τεχνικές έχουν αναπτυχθεί (peripheral quantitative computed tomography (pQCT) αλλά η χρήση τους στην κλινική πράξη είναι περιορισμένη. Η χρήση κλινικών παραγόντων κινδύνου, επιπλέον με τη μέτρηση οστικής πυκνότητας φαίνεται ότι αυξάνει την ακρίβεια πρόβλεψης των μεγάλων οστεοπορωτικών καταγμάτων. Έτσι έχουν αναπτυχθεί μία σειρά από εργαλεία για την πρόβλεψη κατάγματος με βάση τον κλινικό κίνδυνο μόνο ή σε συνδυασμό με τη μέτρηση BMD. Τα τρία ευρέως χρησιμοποιούμενα είναι το  WHO Fracture Risk Assessment Tool, FRAX (www.shef.ac.uk/FRAX), το Garvan Fracture Risk Calculator (www.garvan.org.au/bone-fracture-risk) και το QFracture (www.qfracture.org)
FRAX: ο αλγόριθμος που έχει αναπτυχθεί καλύτερα, από το πανεπιστήμιο του Sheffield. Υπολογίζει σε βάθος 10-ετίας, τα μεγάλα (σπονδύλων, ισχύου, αντιβραχίου, βραχιονίου) οστεοπορωτικά κατάγματα με ή χωρίς μέτρηση οστικής πυκνότητας. Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του FRAX είναι η ενσωμάτωση του κινδύνου θανάτου από κάταγμα. Πενήντα οκτώ FRAX αλγόριθμοι έχουν αναπτυχθεί σε 53 χώρες για να καλύπτουν την γεωγραφική διακύμανση των καταγμάτων, την επίπτωση και τη θνησιμότητα
Όπως συμβαίνει με όλα τα εργαλεία αξιολόγησης, στο FRAX δεν συμπεριλαμβάνονται όλα τα κλινικά στοιχεία πρόβλεψης. Έτσι, συμπεριλαμβάνεται μόνο το πρόσφατο κάπνισμα (ενώ και το ιστορικό καπνίσματος αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος). Επίσης οι λεπτομέρειες λήψης γλυκοκορτικοειδών (δόση, διάρκεια) δεν είναι διαθέσιμα στην αρχική μέτρηση FRAX. Πρόσφατη μελέτη έχει περιγράψει πως να χρησιμοποιείται το FRAX με τον βέλτιστο τρόπο στην κλινική πρακτική

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Οστεοπόρωση - 2

Παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση
Ανάστημα και παχυσαρκία
Σε γυναίκες στην εμμηνόπαυση, το ψηλό ανάστημα και το χαμηλό βάρος θεωρούνται παράγοντες κινδύνου για ορισμένα είδη καταγμάτων. Η παχυσαρκία θεωρείται προστατευτική απέναντι στην ευθραυστότητα, λόγω μεγαλύτερης μηχανικής φόρτωσης των οστών, αλλά και απορρόφησης των κραδασμών σε περίπτωση πτώσης. Βέβαια από μελέτη σε 46.000 γυναίκες φαίνεται ότι τελικά αυτό που διαφέρει είναι το σημείο του κατάγματος (στους παχύσαρκους υπάρχει αυξημένος κίνδυνος καταγμάτων βραχιονίου). Οι μηχανισμοί που διέπουν αυτές τις διαφορές δεν είναι πλήρως κατανοητοί αλλά αφορούν το μέγεθος και την κατεύθυνση της φόρτισης και τη διάχυση δυνάμεων από το λιπώδη ιστό κατά την πτώση
Κληρονομικότητα
Είναι σημαντική συνιστώσα και ο κίνδυνος κατάγματος είναι υψηλότερος σε άτομα με οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης. Μελέτες σε οικογένειες και διδύμους δείχνουν ότι μεγάλο ποσοστό της διακύμανσης της οστικής πυκνότητας είναι κληρονομική. Ωστόσο μπορεί να επηρεάζουν και ενδομήτριοι και περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η παρατηρούμενη αλληλεπίδραση μεταξύ του γονότυπου του υποδοχέα της βιτ. D, βάρους γέννησης και BMD σπονδυλικής στήλης
Φάρμακα
Η έκθεση σε γλυκοκορτικοειδή μπορεί να οδηγήσει σε μια από τις πιό κοινές μορφές δευτερογενούς οστεοπόρωσης. Είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος για σπονδυλικά κατάγματα, ακόμα και με χαμηλές δόσεις φαρμάκου (<2.5 mg/day). Η συνεχής χορήγηση είναι πλέον επιβαρυντική και τα ποσοστά αυξάνονται δραματικά τους πρώτους 3 μήνες θεραπείας και στη συνέχεια παραμένουν σταθερά. Η παύση της θεραπείας σημαίνει ταχεία αναστροφή του κινδύνου, ακόμα κι αν έχουν χρησιμοποιηθεί > 6 μήνες. Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες φαρμάκων που σχετίζονται με οστεοπόρωση όπως οι θειαζολιδινεδιόνες, τα αντικαταθλιπτικά και τα αντιεπιληπτικά φάρμακα
Συν-νοσηρότητα
Καρδιαγγειακή νόσος, άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ΑΕΕ, φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, νόσος Parkinson, πολλαπλή σκλήρυνση και ΣΔ 1 συνδέονται με αυξημένη συχνότητα καταγμάτων. Το αίτιο πολυπαραγοντικό: χρόνια χρήση στεροειδών, ήπια χρόνια φλεγμονή, το βάρος, η κακή κινητικότητα, οι συχνές πτώσεις
Κάπνισμα και αλκοόλ
Αυξημένη πιθανότητα κατάγματος και σε άτομα με παλαιότερο ιστορικό καπνίσματος, αλλά και με υψηλή κατανάλωση αλκοόλ

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

Οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα και διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικής του οστού με αποτέλεσμα αυξημένη ευθραυστότητα και αυξημένο κίνδυνο κατάγματος
Τη 10ετία του '90 η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας έδωσε έναν κλινικό ορισμό της οστεοπόρωσης βασισμένο στην οστική πυκνότητα (BMD) του αυχένα του μηριαίου μετρημένο με DEXA. Ανεξάρτητα από ηλικία και φύλο το BMD συγκρίνεται με δεδομένα ενός πληθυσμού αναφοράς από υγιή ενήλικα θηλυκά (“T-score”). Ένα BMD που είναι 2.5 τυπικές αποκλίσεις ή περισσότερο από τα νεαρά θηλυκά ενήλικα άτομα χαρακτηρίζεται οστεοπόρωση, ενώ T-score 1-2.5 οστεοπενία
Το BMD από μόνο του δεν περιλαμβάνει όλους τους παράγοντες που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο κατάγματος
Η οστεοπόρωση είναι κοινή. Το 2010 6.6% των ανδρών και 22.1 % των γυναικών ηλικίας >50 ετών στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε οστεοπόρωση, με 3.500.000 κατάγματα. Είναι αυξημένη η θνησιμότητα στους περισσότερους τύπους καταγμάτων (5-8 φορές τους πρώτους 3 μήνες μετά από κάταγμα ισχύου), η οποία προκύπτει από συνοδά νοσήματα: μόλυνση ή καρδιαγγειακές επιπλοκές . Και βεβαίως φτωχότερη ποιότητα ζωής και <40% των ατόμων με κάταγμα ισχύου αποκτούν την προ κατάγματος περιπατητική τους κατάσταση
Παράγοντες κινδύνου
Ηλικία και Φύλο
Η πιθανότητα οστεοπόρωσης αυξάνεται μετά την ηλικία των 50 ετών. Η συνολική συχνότητα των καταγμάτων είναι 3 φορές υψηλότερη στις γυναίκες. Υπάρχει λόγω του Φύλου διαφορά στην γεωμετρική δομή και στην μικροαρχιτεκτονική του οστού που προσδίδουν μεγαλύτερη αντοχή στους άνδρες (μεγαλύτερο εύρος οστών, παχύτερος φλοιός, μεγαλύτερο δοκιδωτό τμήμα). Στις γυναίκες συμβάλλει επίσης η εμμηνόπαυση (διακοπή της προστατευτικής δράσης των οιστρογόνων). Επίσης με την ηλικία αυξάνει ο κίνδυνος πτώσης λόγω σαρκοπενίας, κακής λειτουργικής κινητικότητας, προβλημάτων όρασης, νευρολογικών ή καρδιολογικών προβλημάτων και κατασταλτικών φαρμάκων
Εθνικότητα
Ανάλογα με την εθνικότητα υπάρχει διαφορά στην οστική πυκνότητα, το μέγεθος του σκελετού και τη μικροαρχιτεκτονική. Γυναίκες από Αφρική και Αμερική έχουν καλύτερα χαρακτηριστικά σε σχέση με Καυκάσιες γυναίκες με αποτέλεσμα μεγαλύτερη αντοχή των οστών

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

ΡΟΚ-ΕΝ-ΡΟΛ

ΚΑΤΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΝ ΧΟΡΕΥΟΝΤΕΣ ΡΟΚ-ΕΝ-ΡΟΛ

ΚΟΡΙΝΘΟΣ
Του ανταποκριτού μας

- Ιλαροτραγικαί σκηναί συνέβησαν την εσπέραν της Κυριακής εις τινά οικία της πόλεως μας, όπου μαθηταί και μαθήτριαι του ενταύθα Γυμνασίου, διασκεδάζοντας διά μοντέρνων χορών
"ροκ-εν-ρολ" κ.λ.π αιφνιδιάσθησαν παρά του γυμνασιάρχου, όστις κατέλαβε και τινάς εξ' αυτών καπνίζοντες
Ευθύς ως αντίκρυσαν τον γυμνασιάρχην των, οι νεαροί και αι νεαραί, πανικόβλητοι,
ως εγκλωβισθέντες εις φάκαν ποντικοί, προσεπάθουν να διαφύγουν, εκ της θύρας και των παραθύρων της οικίας
Εγνώσθη, ότι κατά των μαθητών τούτων, θα επιβληθούν βαρύτατες κυρώσεις

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Θυρεοειδής-καρκίνος ισθμού-BRAF μετάλλαξη

Ο καρκίνος θυρεοειδούς υπάρχει σε 2-5% όλων των όζων. Ο διαφοροποιημένος καρκίνος -differentiated thyroid cancer (DTC)- είναι ο συνηθέστερος τύπος καρκίνου στον θυρεοειδή
Η συχνότητα του έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της ανακάλυψης μικρών, χαμηλού κινδύνου καρκίνων ( ≤ 2 cm) με το ΥΗΓ τραχήλου. Η συχνότητα του είναι 0.5/100.000 άτομα
Σύμφωνα με τις τελευταίες  κατευθυντήριες οδηγίες, σε απουσία παραγόντων κινδύνου, θεραπεία με Ι-131 δεν ενδείκνυται σε ασθενείς με DTC<1 εκ. Όμως η παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων σε ασθενείς με χαμηλού κινδύνου DTC φτάνει το 10-30%. Έτσι η απόφαση για θεραπευτικό ιώδιο βασίζεται σε παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, το φύλο και τα ιστολογικά χαρακτηριστικά του όγκου
Mέχρι σήμερα η BRAF(V600E) μετάλλαξη και το σημείο του κακοήθους θυρ. όζου δεν έχουν ληφθεί υπ' όψιν μεταξύ των παραγόντων κινδύνου .'Εχει δημοσιευθεί πρόσφατα ότι η παρουσία λεμφαδενικών μεταστάσεων είναι σημαντικά υψηλότερη σε ασθενείς με όζους στον ισθμό, επομένως το σημείο που βρίσκεται ο όζος είναι ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου
Στη μελέτη αυτή και έχοντας υπ' όψιν την πιθανή αρνητική επίδραση της BRAF  στην εμμονή και την χειρότερη πρόγνωση της νόσου αξιολογήθηκε η παρουσία της μετάλλαξης. Ο κίνδυνος ανάπτυξης λεμφαδενικών μεταστάσεων σε ασθενείς με βλάβη στον ισθμό ήταν παρόμοιος είτε παρουσία είτε απουσία της μετάλλαξης αλλά ο μικρός αριθμός των ασθενών (27) δεν επέτρεψε ακριβείς εκτιμήσεις. Ωστόσο υπήρχε ένας μόνο ασθενής με επίμονη νόσο, που είχε και λεμφαδενικές μεταστάσεις και BRAF μετάλλαξη. Ο ασθενής έχει ανιχνεύσιμα επίπεδα Tg ορρού, χωρίς εντόπιση σε ολόσωμο σπινθηρογράφημα, αλλά θετικό 18F-FDG-PET-CT (μεταστάσεις στους πνεύμονες)
Συμπερασματικά, φαίνεται ότι η βλάβη στον ισθμό είναι παράγοντας κινδύνου ανεξάρτητα από την μετάλλαξη BRAF. Η ανάπτυξη λεμφαδενικών μεταστάσεων είναι περίπου 39% υψηλότερη σε ασθενείς με DTC ισθμού, οπότε προτείνεται συστηματική αντιμετώπιση με θεραπευτικό ιώδιο (thyroid remnant ablation (TRA) στους ασθενείς αυτούς

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2016

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Πόλη κοιμισμένη η αμαρτία
την ξύπνησες για να την κατακτήσεις
Οι θεοί είναι μικροί, έλεγες, χρειάζεται η άβυσσος
για να γεννηθεί ένα αστέρι
Το σχέδιο του κόσμου με είχε περιγράψει
η αυγή, μάγισσα γερασμένη
με παρέδιδε στη νύχτα
ύπνος χωρίς θαύμα
Η αμαρτία ήταν να με σηκώσεις ως το βουνό
να με πεις θυμάρι, πέτρα
ήταν να σε κοιτώ
με τ' άλογα να μεγαλώνεις
και να τ' αφήνεις πίσω
στη σιγουριά
Τι θλίψη ν' αναχωρείς με τα σύννεφα
και να μην ξέρω ποιό άστρο
θα κλείσει τον κύκλο σου!

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2016

Βιατμίνη D και αντίσταση στην ινσουλίνη

Η βιταμίνη D είναι στεροειδική ορμόνη, που στη δραστική της μορφή συνδέεται στον υποδοχέα της. Η έκφραση του υποδοχέα της σε διαφορετικούς ιστούς (παγκρεατικά κύτταρα, μυικά, ηπατικά και κύτταρα του λιπώδους ιστού), εγείρει την υποψία ότι η βιταμίνη μπορεί να εμπλέκεται σε πολλές κυτταρικές διαδικασίες μεταξύ των οποίων και η αντίσταση στην ινσουλίνη. Ως αντίσταση ορίζεται η μειωμένη βιολογική απάντηση στην ινσουλίνη
Φυσιολογία
Ο όρος βιταμίνη D (περιέχει στερόλες) αναφέρεται στη D2-εργοκαλσιφερόλη και D3-χοληκαλσιφερόλη. Η βιταμίνη συντίθεται στο δέρμα σαν απάντηση στην υπεριώδη ακτινοβολία (UVB) ή την προσλαμβάνουμε από τροφές. Φυτικές πηγές περιέχουν D2, οι ζωικές και ο ήλιος παρέχουν D3. Το πρόδρομο μόριο είναι η 7-δευδροχοληστερόλη που με UVB ακτινοβολία μετατρέπεται σε προβιταμίνη D. Στη συνέχεια υφίσταται δύο υδροξυλιώσεις στο ήπαρ και στο εγγύς εσπειραμένο σωληνάριο και καταλήγει στη δραστική της μορφή, την 1.25-διυδροξυβιταμίνη D
O ανθρώπειος υποδοχέας της είναι ένα 50-60 kDa μόριο με ισχυρή συγγένεια για την ενεργό βιταμίνη. Ο υποδοχέας είναι παρών σε διάφορους τύπους κυττάρων. Τα νησιδιακά κύτταρα του πεγκρέατος έχουν και υποδοχείς βιτ. D και πρωτείνες που δεσμεύουν το ασβέστιο και που εξαρτώνται από τη βιτ. D (vitamin D-dependent calcium-binding proteins). Η έκκριση της ινσουλίνης εξαρτάται από αλλαγές του ενδοκυττάριου ασβεστίου και η βιτ. D έχει φανεί σε πειραματικά μοντέλα ότι ρυθμίζει τη ροή του ασβεστίου στα β-κύτταρα. Υποδοχείς της βιταμίνης επίσης βρίσκονται στα λιποκύτταρα. Αλλαγές στο ενδοκυττάριο ασβέστιο επηρεάζουν τη λιπογέννεση και τη λιπόλυση. Επομένως η βιτ. D μπορεί να επηρεάζει την έκκριση των β-κυττάρων και την απόκριση των ιστών στην ινσουλίνη. Δεν είναι ακόμα σαφές αν ο υποδοχέας εκφράζεται στα μυικλα κύτταρα
Η έκθεση στον ήλιο, το γεωγραφικό πλάτος, η εποχή και το χρώμα του δέρματος επηρεάζουν σημαντικά τη συγκέντρωση της βιτ.D. Η συγκέντρωση της στον ορρό μειώνεται με την ηλικία, μειώνεται στα παχύσαρκα άτομα. Η κύρια μορφή που κυκλοφορεί στον ορρό είναι η 25ΟΗD και η μέτρηση της είναι ο καλύτερος δείκτης των επιπέδων της στο σώμα

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Νόσος Cushing

Η νόσος Cushing προκαλείται από κορτικοτρόφα αδενώματα της υπόφυσης (ACTH-secreting). Ο ακριβής μηχανισμός δημιουργίας των αδενωμάτων αυτών παραμένει απροσδιόριστος. Υπάρχουν όμως από το 2012 σημαντικές ανακαλύψεις για τον κρίσιμο ρόλο του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (epidermal growth factor -EGF), την υπερέκφραση ορισμένων γονιδίων (testicular orphan nuclear receptor 4-TR4 και heat shock protein 90-HSP90) και την ενεργοποίηση μεταλλάξεων στο γονίδιο USP8 (ubiquitin-specific peptidase 8)
Κλινική εικόνα
Χρόνια υπερέκκριση κορτιζόλης από τον φλοιό των επινεφριδίων. Τα αίτια είναι αδένωμα υπόφυσης -νόσος Cushing- , έκτοπη παραγωγή ACTH, και αδένωμα επινεφριδίων. Η συχνότητα είναι 30-60 ασθενείς /1.000.000 πληθυσμού. Το αδένωμα αντιπροσωπεύει το 70% των περιπτώσεων, και στο 80% αυτών είναι μικρά αδενώματα <1εκ. Η διάγνωση βασίζεται στα αυξημένα επίπεδα ACTH και το πλεόνασμα κορτιζόλης, και λόγω της χρόνιας έκθεσης σε κορτικοειδή ο ασθενής παρουσιάζει κεντρική παχυσαρκία, σακχαρώδη διαβήτη, αρτηριακή υπέρταση, μυική ατροφία, ευθραυστότητα δέρματος και οστεοπόρωση. Μειωμένη ποιότητα ζωής, ψυχιατρικές εκδηλώσεις και τετραπλάσια αύξηση θνητότητας λόγω μεταβολικών και καρδιαγγειακών επιπλοκών
Θεραπεία
H θεραπεία εκλογής είναι η διασφηνοειδική υποφυσεκτομή. Είναι μεγάλο το ποσοστό υποτροπής. Σε υποτροπή ή σε ανεγχείρητους όγκους μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακτινοθεραπεία και εναλλακτικά φαρμακευτική αγωγή. Τα διαθέσιμα φάρμακα είναι αποκλειστές του υποδοχέα γλυκοκορτικοειδών (μιφεπριστόνη), αναστολείς απελευθέρωσης ACTH (αγωνιστές ντοπαμίνης, ανάλογα σωματοστατίνης) ή της σύνθεσης κορτιζόλης (κετοκοναζόλη, ετομιδάτη, μετυραπόνη, μιτοτάνη). Τα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες και απαιτούν στενή βιοχημική και κλινική εποπτεία από έμπειρο ενδοκρινολόγο

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Επικίνδυνος οίκτος

Η διάγνωση των γιατρών ήταν "ζαχαροδαιβήτης". Θα ξέρετε πως αυτή η αρρώστια, γνωστή ως "σάκχαρο", είναι μια απ' τις χειρότερες και πιο ύπουλες αρρώστιες που μπορεί να χτυπήσουν έναν άνθρωπο. Δίχως κανένα λόγο, ο οργανισμός σταματάει τη διαδικασία του μετασχηματισμού των θρεπτικών ουσιών, δεν αφομοιώνει πιά το λίπος και τη ζάχαρη, γι'αυτό ο άρρωστος αδυνατίζει και εξαντλείται σιγά σιγά-δε θα σας βασανίσω με λεπτομέρειες.
Και τώρα ακούστε: Η δήθεν Ιατρική δεν ήξερε, τότε καμιά θεραπεία για τον διαβήτη. Βασάνιζαν τον άρρωστο με μιάν ειδική δίαιτα, ζύγιζαν κάθε του μπουκιά, μετρούσαν κάθε ρουφηξιά του, ενώ οι γιατροί ήξεραν πως έτσι ανέβαλλαν μονάχα το μοιραίο τέλος. Μπορείτε να φανταστείτε πως έτρεχα από τη μία αυθεντία στην άλλη, πως καταβρόχθιζα όλα τα συγγράμματα και τις ειδικές μελέτες.
Μα παντού μου απαντούσαν, γραπτά και προφορικά, με την αφόρητη από τότε λέξη: "Ανίατη"
Και τώρα ακούστε: Εδώ και λίγες μέρες, άκουσα στον ιατρικό σύλλογο μιά διάλεξη ενός από τους μεγαλύτερους χημικούς μας. Μας είπε πως στην Αμερική, και στα εργαστήρια μερικών άλλων χωρών, κάνουν πειράματα αρκετά ικανοποιητικά για να βρουν ένα αδενικό εκχύλισμα
Είναι βέβαιο, είπε, πως σε δέκα χρόνια η Ιατρική θα'χει ξεμπερδέψει με το διαβήτη. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο μ'αναστάτωσε η σκέψη πως μερικά γραμμάρια απ' αυτή την ουσία θ'ανακούφιζαν, τότε, τον άνθρωπο που λάτρευα και πως θα μπορούσαμε να ελπίζουμε πως θα τον γιατρεύαμε, πως θα τον σώζαμε.Καταλαβαίνετε πόσο αυτή η ετυμηγορία "αγιάτρευτη", μ' είχε πικράνει, εμένα που σκεφτόμουν μέρα-νύχτα πως μπορούσε, πως έπρεπε να βρεθεί ένα φάρμακο για το διαβήτη, και πως κάποιος θα τ' ανακάλυπτε, ίσως εγώ
                                                                                                 Stefan Zweig   1938

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCO)-2

Προσδιορισμός χρόνιας ανωορρηξίας
Οι κλινικοί γιατροί βάζουν τη διάγνωση της ολιγομηνόρροιας όταν ο κύκλος διαρκεί >35 ημέρες ή προκύπτει λιγότερες από οκτώ φορές το χρόνο, αν και υπάρχουν γυναίκες με τακτική έμμηνη ρύση και ανωοθυλακιορρηξία. Για να επιβαβαιώσουμε ανωορρηξία μπορούμε να μετρήσουμε προγεστερόνη στην υποτιθέμενη μεσοκυκλική φάση του κύκλου και να βάλουμε τη διάγνωση αν τα επίπεδα είναι χαμηλότερα από 3–4 ng/mL
PCO προεφηβικά
Πρώιμη εφηβαρχή ή αδρεναρχή έχει συνδεθεί με ανάπτυξη αργότερα πολυκυστικού, χωρίς να είναι γνωστοί οι μηχανισμοί. Ίσως η έκθεση από νωρίς σε ανδρογόνα και μάλιστα επινεφριδιακά να αποτελεί αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης PCO. Χρειάζεται παρακολούθηση αυτών των παιδιών , ιδιαίτερα αν είναι παχύσαρκα λόγω αυξημένου κινδύνου ανάπτυξης μεταβολικού συνδρόμου αργότερα στη ζωή τους
PCO και εφηβεία
Μία μέση ηλικία έναρξης εμμήνου ρύσης είναι τα 12.5 χρόνια, με κύκλους ανά 21-45 ημέρες και με διάρκεια ροής 7 ημερών . Διαταραχή του κύκλου συνήθως συμβαίνει τα 3 πρώτα χρόνια και μετά το τρίτο έτος στο 60-80% οι κύκλοι προκύπτουν ανά 21-34 ημέρες όπως στην ενήλικη ζωή. Η ηλικία εμφάνισης εμμήνου ρύσης σχετίζεται με την έναρξη τακτικών κύκλων ωορρηξίας όμως μετά την εμμηναρχή μπορεί να χρειάζονται 3-5 χρόνια για να σταθεροποιηθούν ωορρηκτικοί κύκλοι σε ποσοστό 50%. Πολλά ασυμπτωματικά κορίτσια στη εφηβεία έχουν PCO εμφάνιση στο ΥΗΓ και για 1.3-3.8 χρόνια μετά την εμμηναρχή η εμφάνιση αυτή μπορεί να είναι φυσιολογική. Τα διαγνωστικά κριτήρια του PCO στην ηλικία αυτή είναι ασαφή και επιτείνονται από την αδυναμία των γιατρών να κάνουν διακολπικό ΥΗΓ
PCO και εμμηνόπαυση
Γυναίκες με PCO μπορεί να αναπτύξουν τακτικό έμμηνο κύκλο μεγαλώνοντας. Έχουν μικρότερο όγκο ωοθηκών, μικρότερο πληθυσμό ωοθυλακίων, υψηλότερα επίπεδα FSH και χαμηλότερα ανασταλτίνης Β και ΑΜΗ. Επίσης με την ηλικία μειώνονται τα επίπεδα ανδρογόνων. Η διάγνωση συνήθως επιβεβαιώνεται από το ιστορικό υπερανδρογοναιμίας και ολιγομηνόρροιας
Επομένως
Τα κριτήρια για τη διάγνωση του συνδρόμου βασίζονται κυρίως στην εμπειρία και λιγότερο στην απόδειξη. Η ωοθήκη είναι κεντρικής σημασίας για την διαταραχή και είναι απαραίτητη να αποκλείσουμε άλλες ενδοκρινοπάθειες. Οι βελτιωμένες τεχνικές απεικόνισης και μέτρησης ανδρογόνων βοηθούν σημαντικά. Η διάγνωση του συνδρόμου σε κορίτσια περί την εμμηναρχή είναι προβληματική γιατί συμπίπτουν τα ευρήματα με αυτά της φυσιολογικής ωρίμανσης της εφηβείας

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCO)-1

Ετερογενής και σύνθετη διαταραχή, με επιπτώσεις στην αναπαραγωγή και τον μεταβολισμό
Η παθοφυσιολογία εμπλέκει διαταραχή στην έκκριση γοναδοτροπινών, λόγω μειωμένου υποθαλαμικού feedback στα στεροειδή του φύλου, αλλαγή στη μορφή και λειτουργία των ωοθηκών και αλλαγή της δράσης της ινσουλίνης σε πολλούς ιστούς στόχους
To 2003 ορίστηκε ότι η διάγνωση θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο από τα κάτωθι διαγνωστικά κριτήρια
1. κλινική ή βιοχημική υπερανδρογοναιμία
2. ολιγο/ανωορρηξία
3. εικόνα πολυκυστικών ωοθηκών
Γυναίκες με PCO έχουν αυξημένο κίνδυνο αναπαραγωγικής και μεταβολικής δυσλειτουργίας
Για την σωστή διάγνωση θα πρέπει να αποκλεισθούν άλλες ενδοκρινοπάθειες όπως η μη κλασσική υπερπλασία των επινεφριδίων, το σύνδρομο Cushing, όγκοι που παράγουν ανδρογόνα και φαρμακευτική υπερανδρογοναιμία. Επίσης να αποκλεισθεί θυρεοειδική νόσος, υπερπρολακτιναιμία και κύηση
Aξιολόγηση των χαρακτηριστικών
Υπερτρίχωση: είναι η υπερβολική τελικού μεγέθους τρίχα με κατανομή άρρενος. Επιδεινώνεται από αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων και μετατροπή της τεστοστερόνης (Τ) σε διυδρο-τεστοστερόνη (DHT) με τη δράση της 5-α ρεδουκτάσης και δράση στην τριχοσμηγματογόνο μονάδα. Ενεργοποιείται ο υποδοχέας των ανδρογόνων και μετατρέπει τη λεπτή τρίχα σε τρίχα τελικού μεγέθους. Συμμετέχουν και άλλοι αυξητικοί παράγοντες όπως οι κυτοκίνες
Βιοχημική υπερανδρογοναιμία: μέτρηση τεστοστερόνης (Τ) και SHBG, DHEAS (μπορεί να είναι αυξημένη σε ασθενείς με φυσιολογική Τ, δείκτης επινεφριδιακής υπερανδρογοναιμίας, στις γυναίκες με PCO σχετίζεται με ινσουλινο/αντίσταση, και μπορεί να βρεθεί μεμονωμένα αυξημένο χωρίς σαφή κλινική σημασία)
Απεικόνιση: ΥΗΓ : μορφολογία και μέγεθος
Σύμφωνα με τα κριτήρια του Rotterdam του 2004 ορίζεται ως PCO η παρουσία 12 ή περισσοτέρων ωοθυλακίων, 2-9 mm σε διάμετρο και/ ή αυξημένο όγκο ωοθηκών >10 ml σε τουλάχιστον μία ωοθήκη . Η MRI ωοθηκών μπορεί να εντοπίσει μικρότερα ωοθυλάκια αλλά χρησιμοποιείται πρόσφατα μόνο για έρευνα
Η αντι-Μυλλέρια ορμόνη (ΑΜΗ), προέρχεται κυρίως από τα κοκκιώδη κύτταρα των ωοθυλακίων, τα αυξημένα της επίπεδα σε γυναίκες με PCO σημαίνουν αυξημένο αριθμό θυλακίων και υπερέκκριση των κοκκιωδών κυττάρων, σχετίζεται θετικά με LH και Τ και αρνητικά με το ΒΜΙ, αλλά υπάρχουν διαφορές στο PCO που αντικατοπτρίζουν την ετερογένεια του συνδρόμου

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2016

Σιγά μην κλάψω

Δισεκατομμύρια ιδέες με μπερδεύουν,
αλήθειες που παίζουν μαζί μου κρυφτό,
μπροστά σε αόρατα μάτια που ελέγχουν
ποιές τελικά απ' όλες θα βρω
Στεκόμουν έξω από εκείνο το γκρεμισμένο μπαρ και άκουγα τους πιτσιρικάδες να φωνάζουν 'δως μου λίγη ακόμα αγάπη'. Κλεινόμουν ώρες ατελείωτες μέσα στους τέσσερεις τοίχους του αφιλόξενου και παγωμένου δωματίου μου και διάβαζα για κείνη τη φωτιά, για κείνες τις ατέλειωτες γιορτές στους δρόμους. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να γίνω μια σκιά και να βρεθώ παρών, εκεί μπροστά στο σκηνικό. Σ' ένα υπόγειο μιάς μισογκρεμισμένης πολυκατοικίας. Να αγναντεύω μπροστά το σπασμένο τζάμ, να χαμογελάω και ν'ακούω ιστορίες για κείνο το τρένο που δεν έχει τέλος
Για τα αθώα σχέδια περί αλλαγής του κόσμου προς το καλύτερο
Για την αγάπη και την ελπίδα που χρειάζεται ο κόσμος, και πολύ περισσότερο η ψυχή μας
Έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας