Πολλές είναι οι ενδείξεις ότι επιγενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες (π.χ. δίαιτα, μικροβίωμα εντέρου) μπορεί να αποδείξουν ότι η γενετική είναι καθοριστικός παράγοντας μακροζωίας. Το μικροβίωμα έχει συσχετισθεί με πολλές διαταραχές που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ΣΔ 2, παχυσαρκία και καρκίνος. Σε ορισμένους οργανισμούς η μετφορμίνη μπορεί να παρεμποδίσει τη γήρανση μέσω δράσης στο μικροβίωμα. Ο Cabreiro και οι συνεργάτες του πρώτοι ανέφεραν ότι η μετφορμίνη προάγει την διάρκεια ζωής του C. elegans μεταβάλλοντας το μεταβολισμό του μικροβιακού φολικού οξέος και της μεθειονίνης
Μελέτες στον άνθρωπο έδωσαν σημαντικά ευρήματα σχετικά με τις μικροβιακές επιδράσεις της μετφορμίνης: αυξάνει τον πληθυσμό των βακτηριδίων που παράγουν λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου, που συμβάλλουν στην απώλεια βάρους και στην καταστολή της φλεγμονής σε άτομα με ΣΔ 2 και οι αλλαγές στο μικροβίωμα μπορεί να συμμετέχουν στην υπογλυκαιμική δράση του φαρμάκου αλλά και στις παρενέργειες του. Οι ακριβείς μηχανισμοί είναι εν πολλοίς άγνωστοι
Τα ευρήματα προκάλεσαν τεράστιο ενδιαφέρον σε μελετητές και έτσι έγινε μελέτη σε μη διαβητικούς ασθενείς. Η μετφορμίνη στη μελέτη μακροζωίας (MILES) είναι διπλή τυφλή μελέτη με 14 συμμετέχοντες που ξεκίνησαν το 2014 για να διαπιστωθεί εαν η λήψη 1700 mgr/ημέρα μπορεί να αποκαταστήσει μια πιο νεανική γονιδιακή έκφραση σε ηλικιωμένα άτομα με μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη. Πρόσφατη δημοσίευση της γονιδιακής έκφρασης μυικού και λιπώδους ιστού έδωσε την άμεση απόδειξη ότι η μετφορμίνη ρυθμίζει την μεταβολική και μη μεταβολική γονιδιακή έκφραση που σχετίζεται με τη γήρανση. Η πολύ μεγαλύτερη πολυκεντρική δοκιμή σχεδιάζεται με 3000 άτομα 65-79 ετών με πρωταρχικό τελικό σημείο τον χρόνο εμφάνισης οποιασδήποτε νοσηρότητας που σχετίζεται με τη γήρανση, με λήψη 1500 mgr μετφορμίνης καθημερινά για 6 χρόνια, με ερώτημα εαν το φάρμακο μειώνει την σχετιζόμενη με γήρανση ασθένεια και αναπηρία σε μη διαβητικά άτομα
Βεβαίως τα επίπεδα του φαρμάκου, που χρησιμοποιούνται in vitro για πρόκληση μοριακών επιδράσεων είναι εως και 100 φορές υψηλότερα από τα μέγιστα επίπεδα που επιτυγχάνονται σε ανθρώπους. Ένα ερώτημα λοιπόν είναι αν οι δόσεις αυτές μπορούν να εξασφαλίσουν τα οφέλη του φαρμάκου. Υπάρχουν πρώιμες ενδείξεις αλλαγών στην γονιδιακή έκφραση στους μυς και στον λιπώδη ιστό. Όμως απαιτούνται περαιτέρω δοκιμές για προσδιορισμό των βέλτιστων επιπέδων του φαρμάκου που απαιτούνται για το μέγιστο την ωφέλειας στη γήρανση
Το φάρμακο είναι ασφαλές και καλά ανεκτό, όμως ακόμα δεν είναι σαφές εαν τα υγιή άτομα θα εμφανίσουν όφελος στη διαδικασία γήρανσης , όπως φαίνεται να ισχύει στα άτομα με διαβήτη
Μελέτες στον άνθρωπο έδωσαν σημαντικά ευρήματα σχετικά με τις μικροβιακές επιδράσεις της μετφορμίνης: αυξάνει τον πληθυσμό των βακτηριδίων που παράγουν λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου, που συμβάλλουν στην απώλεια βάρους και στην καταστολή της φλεγμονής σε άτομα με ΣΔ 2 και οι αλλαγές στο μικροβίωμα μπορεί να συμμετέχουν στην υπογλυκαιμική δράση του φαρμάκου αλλά και στις παρενέργειες του. Οι ακριβείς μηχανισμοί είναι εν πολλοίς άγνωστοι
Τα ευρήματα προκάλεσαν τεράστιο ενδιαφέρον σε μελετητές και έτσι έγινε μελέτη σε μη διαβητικούς ασθενείς. Η μετφορμίνη στη μελέτη μακροζωίας (MILES) είναι διπλή τυφλή μελέτη με 14 συμμετέχοντες που ξεκίνησαν το 2014 για να διαπιστωθεί εαν η λήψη 1700 mgr/ημέρα μπορεί να αποκαταστήσει μια πιο νεανική γονιδιακή έκφραση σε ηλικιωμένα άτομα με μειωμένη ανοχή στη γλυκόζη. Πρόσφατη δημοσίευση της γονιδιακής έκφρασης μυικού και λιπώδους ιστού έδωσε την άμεση απόδειξη ότι η μετφορμίνη ρυθμίζει την μεταβολική και μη μεταβολική γονιδιακή έκφραση που σχετίζεται με τη γήρανση. Η πολύ μεγαλύτερη πολυκεντρική δοκιμή σχεδιάζεται με 3000 άτομα 65-79 ετών με πρωταρχικό τελικό σημείο τον χρόνο εμφάνισης οποιασδήποτε νοσηρότητας που σχετίζεται με τη γήρανση, με λήψη 1500 mgr μετφορμίνης καθημερινά για 6 χρόνια, με ερώτημα εαν το φάρμακο μειώνει την σχετιζόμενη με γήρανση ασθένεια και αναπηρία σε μη διαβητικά άτομα
Βεβαίως τα επίπεδα του φαρμάκου, που χρησιμοποιούνται in vitro για πρόκληση μοριακών επιδράσεων είναι εως και 100 φορές υψηλότερα από τα μέγιστα επίπεδα που επιτυγχάνονται σε ανθρώπους. Ένα ερώτημα λοιπόν είναι αν οι δόσεις αυτές μπορούν να εξασφαλίσουν τα οφέλη του φαρμάκου. Υπάρχουν πρώιμες ενδείξεις αλλαγών στην γονιδιακή έκφραση στους μυς και στον λιπώδη ιστό. Όμως απαιτούνται περαιτέρω δοκιμές για προσδιορισμό των βέλτιστων επιπέδων του φαρμάκου που απαιτούνται για το μέγιστο την ωφέλειας στη γήρανση
Το φάρμακο είναι ασφαλές και καλά ανεκτό, όμως ακόμα δεν είναι σαφές εαν τα υγιή άτομα θα εμφανίσουν όφελος στη διαδικασία γήρανσης , όπως φαίνεται να ισχύει στα άτομα με διαβήτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου