Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Οι νέες λέξεις που μάθαμε τη χρονιά που πέρασε

● Πελταστής
● Grexit (μτφ. Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις)
● Τρολ (ιντερνετικό Γκρέμλιν)
● Selfie (η αυτοϊκανοποίηση σε φωτογραφία)
● Γιαπωνέζικοι γιαρμάδες
● Αμάλ
● Μικέλ
● Τομπούλογλου
● Συλημένος
● Βελονίστας
● Ιταλοντίσκο
● Γιουρτ (βεδουίνικη σκηνή στημένη σε χλιδάτη πλαζ)
● Pop-Up Store (ανοίγει και ξανακλείνει σε μία μέρα)
● Υψίστης ασφαλείας
● Πρωτογενές πλεόνασμα
● Παγωτό wasabi
● White-walling (μτφ. Ποστάρεις στον τοίχο σου και μετά από 5 λεπτά τα σβήνεις. Χα.)
● Μπιτσόμπαρο
● Πσόφος
● «Κουκλίτσα μου»(σε δημοτικό συμβούλιο)
● «Καλημέρα, καλημέρα»
● BackPack
● Τζαμποσακούλα
● Salon de Bricolage
● «Αν νομίζεις πως δεν με πονάει αυτό που κάνω, γελιέσαι» (Στέλλα/Μελίνα)

Καλή Χρονιά σε όλους

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Φαρμακολογία, φυσιολογία και μηχανισμός δράσης των αναστολέων διπεπτίδυλο-πεπτιδάσης -4 (DPP-4)-3

Ανακάλυψη των DPP4 ως φαρμακευτικών στόχων
Χαρακτηρίστηκαν αρχικά ως ρυθμιστές της ενεργοποίησης και του πολ/σιασμού των Τ-κυττάρων. Η παρατήρηση ότι τα επίπεδα DPP4 ήταν αυξημένα σε Τ-κύτταρα ασθενών με αυτοάνοση διαταραχή, και κυρίως με ρευματοειδή αρθρίτιδα οδήγησε στη χρησιμοποίηση των DPP4 αναστολέων στη θεραπεία αυτοάνοσων διαταραχών με παρεκκλίνουσα λειτουργία των Τ-κυττάρων
Επίσης μελετήθηκε η αναστολή των DPP4 σε κακοήθειες και μεταστάσεις με εμπλοκή Τ-κυττάρων (κυρίως καρκίνο του πνεύμονα σε προχωρημένο στάδιο) όμως τα αποτελέσματα δεν έδειξαν ισχυρή θεραπευτική απόκριση
Επιλεκτικοί DPP4 αναστολείς σε γλυκορυθμιστικά υποστρώματα και η θεραπεία ΣΔ 2
Το 1993 ο Mentlein και οι συνεργάτες του προσδιόρισαν το DPP4 ως το ένζυμο το υπεύθυνο για την υδρόλυση των ινκρετινών GLP-1 και GIP. Η υδρόλυση μειώθηκε σημαντικά παρουσία αναστολέων του DPP4. Επιπλέον τα επίπεδα GLP-1 ήταν μειωμένα στη διάρκεια νηστείας και αυξημένα μετά από γεύμα. Με τις μελέτες φάνηκε ο βασικός ρόλος του DPP4 στον έλεγχο της αποδόμησης των ινκρετινών και στην ομοιόσταση της γλυκόζης. Θεραπεία σε πειραματόζωα με αναστολείς DPP4 βελτίωσε την ανοχή στη γλυκόζη και ενίσχυσε την απάντηση της ινσουλίνης στη γλυκόζη, ευρήματα που συνάδουν με την ενίσχυση της δράσης GLP-1 και GIP  in vivo
Αναστολείς DPP4 και μείωση γλυκόζης
Η απενεργοποίηση των υποδοχέων των ινκρετινών σε πειραματόζωα έδωσε τη βασική ιδέα της δράσης των αναστολέων στη ρύθμιση γλυκόζης. Το ακριβές κυτταρικό σημείο που δρουν οι αναστολείς δεν είναι γνωστό. Αν και υπάρχουν υποδοχείς GLP-1 και GIP στα κύτταρα των νησιδίων, τα επίπεδα GLP-1 και GIP είναι χαμηλά και ένα σημαντικό ποσοστό τους αποδομείται αμέσως μετά την έκκριση τους από τα κύτταρα του εντέρου. Μελέτες σε πειραματόζωα, χρησιμοποιούν δόσεις σιταγλιπτίνης ικανές να αναστείλουν την εντερική δράση του DPP4, αλλά όχι την συστηματική δράση, δείχνουν τοπικούς εντερο/νευρικούς μηχανισμούς που εοδώνουν την γλυκορυθμιστική δράση των αναστολέων. Επιπλέον σημεία ρύθμισης μπορεί να βρίσκονται στο περιφερικό και κεντρικό νευρικό σύστημα αλλά και στα νησίδια. Τα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι τα GLP-1 και GIP είναι επαρκή για να εξηγήσουν τη γλυκορυθμιστική δράση των αναστολέων όμως μπορεί να εμπλέκονται περισσότερα υποστρώματα και για άλλες δράσεις (που δεν έχουν σχέση με τον μεταβολισμό της γλυκόζης)
DPP4-εξαρτώμενος έλεγχος γλυκόζης σε ανθρώπους
Έγινε κλινική μελέτη με 93 ασθενείς με ΣΔ 2, που αρχικά αντιμετωπίστηκαν με δίαιτα και άσκηση, με αρχική HbA1c 7.4% και έλαβαν αναστολέα DPP4. Μειώθηκε συνολικά το profil γλυκόζης το 24/ωρο (νηστείας και μεταγευματική), η HbA1c σε 6.9% και τα επίπεδα ινσουλίνης, με αύξηση μεταγευματικά της αναλογίας ινσουλίνης/γλυκόζη, εύρημα βελτίωσης της λειτουργίας του β-κυττάρου. Επόμενες μελέτες με βιλνταγλυπτίνη 100 mg/d για 4 εβδομάδες σε παχύσαρκα άτομα, έδειξε ότι η αναστολή DPP4 αύξησε τα επίπεδα GLP-1 και μείωσε τα επίπεδα γλυκαγόνης, χωρίς να επηρεάσει τα επίπεδα ινσουλίνης
Οι περισσότερες μελέτες που χρησιμοποιούν αναστολείς DPP4 σε ασθενείς με ΣΔ 2 δείχνουν αυξημένα επίπεδα GLP-1 και GIP (άθικτων μορίων) και συχνά μείωση των συνολικών επιπέδων τους στην κυκλοφορία που σημαίνει feedback αναστολή της έκκρισης από τα L και K κύτταρα
Μελέτη με σιταγλιπτίνη έδειξε την σημασία του ενδογενούς GLP-1 στην μείωση της γλυκόζης σε διαβητικούς ασθενείς (μέση HbA1c, 6.2%; BMI, 27.7 kg/m2). Έγινε από του στόματος και iv test ανοχής γλυκόζης και οξεία χορήγηση σιταγλιπτίνης ή placebo. Αυξήθηκαν τα επίπεδα GLP-1 και μειώθηκαν τα επίπεδα γλυκαγόνης
Τα ευρήματα δείχνουν τον σημαντικό ρόλο της--μέσω του υποδοχέα GLP-1 (GLP-1-R)--αύξησης της σηματοδότησης στην καταστολή της έκκρισης γλυκαγόνης σε ασθενείς που θεραπεύονται με αναστολείς DPP4

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία

Μια φορά κι έναν παλιό καιρό, σε μια πολύ μακρινή χώρα, ζούσε ένας ιππότης που περνιόταν για καλός, ευγενικός και στοργικός. Έκανε όλα αυτά που κάνουν οι καλοί, ευγενικοί και στοργικοί ιππότες. Πολεμούσε εχθρούς που ήταν κακοί, τρισάθλιοι και μοχθηροί. Σκότωνε δράκοντες και έσωζε χαρίεσσες δεσποσύνες. Όταν οι δουλειές δεν πήγαιναν τόσο καλά, ο ιππότης είχε το ενοχλητικό συνήθειο να σώζει δεσποσύνες ακόμα κι αν αυτές δεν ήθελαν να σωθούν κι ενώ πολλές κυράδες του χρωστούσαν ευγνωμοσύνη, άλλες τόσες ήταν έξαλλες μαζί του. Αυτό ο ιππότης μας το δεχόταν στωικά. Σ' αυτή τη ζωή στο κάτω κάτω δεν μπορείς να τους έχεις όλους ευχαριστημένους
Αυτός λοιπόν, ο ιππότης μας ήταν ξακουστός για την πανοπλία του. Το φως που απαύγαζε η πανοπλία ήταν τόσο δυνατό, ώστε οι χωριάτες έπαιρναν όρκο ότι είχαν δει τον ήλιο ν' ανατέλλει απ' το βορρά, η να βασιλεύει στην ανατολή, κάθε φορά που ο ιππότης μας κινούσε για τη μάχη
Και για τη μάχη κινούσε κάθε τρεις και λίγο ο ιππότης. Με το που έσκαγε η λέξη σταυροφορία, φορούσε την αστραφτερή του πανοπλία, καβαλίκευε το άλογο του κι έφευγε καλπάζοντας προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Εδώ που τα λέμε, ο ενθουσιασμός του ήταν τόσο μεγάλος, ώστε , καμμιά φορά, έφευγε καλπάζοντας προς διάφορες κατευθύνσεις ταυτόχρονα-και μη μου πείτε πως αυτό είναι κάτι εύκολο
Χρόνια και χρόνια αυτός ο ιππότης πάσχιζε να γίνει πρώτος σ' όλο το βασίλειο. Και πάντα υπήρχαν πόλεμοι να κερδηθούν, δράκοντες να σκοτωθούν, δεσποσύνες να σωθούν
Ο ιππότης είχε μια πιστή κι ανεκτική γυναίκα, την Τζούλιετ, που έγραφε όμορφα ποιήματα, δεν έλεγε κουταμάρες κι είχε αδυναμία στο κρασί. Είχε επίσης έναν μικρό χρυσομάλλη γιο, τον Κρίστοφερ, για τον οποίο έλπιζε πως , όταν μεγάλων, θα γινόταν ένας θαρραλέος ιππότης
Η Τζούλιετ κι ο Κρίστοφερ δεν τον έβλεπαν και πολύ τον ιππότη, επειδή, όταν δεν έδινε μάχες, δε σκότωνε δράκοντες και δεν έσωζε δεσποσύνες, ασχολούνταν με το να δοκιμάζει την πανοπλία του και να καμαρώνει τη γυαλάδα της. Με τον καιρό, ο ιππότης δέθηκε τόσο πολύ με την πανοπλία του, που άρχισε να τη φοράει και στο τραπέζι, κάποτε και στο κρεβάτι, και σε λίγο, δεν την έβγαζε πια καθόλου
Σιγά-σιγά οι δικοί του ξέχασαν πως ήταν χωρίς την πανοπλία......

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Φαρμακολογία, φυσιολογία και μηχανισμός δράσης των αναστολέων διπεπτίδυλο-πεπτιδάσης -4 (DPP-4)-2

Ρύθμιση έκφρασης DPP-4
Οι κυτοκίνες έχουν σπουδαίο ρόλο, αυξάνοντας την δράση DPP-4 αλλά και την έκφραση ενδοκυττάρια και στην επιφάνεια του κυττάρου. Η ίδια αντίδραση εμφανίζεται μετά από ενεργοποίηση των Τ-κυττάρων από αντιγόνα. Επίσης σημαντική είναι η αύξηση σαν απάντηση στην IL-12 που μετατρέπει αρχέγονα Τ-κύτταρα σε Th1. Επομένως ο ρόλος του DPP-4 στον ανοσολογικό σύστημα είναι σημαντικός
Σε ανθρώπινα λιποκύτταρα τα φλεγμονώδη ερεθίσματα (πχ TNF) και η ινσουλίνη αυξάνουν την έκλυση sDPP4 παρά το ότι δεν αλλάζουν την έκφραση του mRNA. Η υψηλότερη δραστικότητα DPP-4 έχει φανεί σε εκχυλίσματα νεφρών. Υψηλή δραστικότητα έχει φανεί σε σπλήνα, πνεύμονες, θύμο και ήπαρ και ήπια σε έντερο, αορτή και μυελό οστών
Brain natriouretic peptide (BNP)
Ξεκινάει ως προ-προ ΒΝΡ με 146 αμινοξέα μετατρέπεται σε ΒΝΡ με 108 αμινοξέα και στη συνέχεια σε ΒΝΡ με 32 αμινοξέα. Αυξάνει την νατριούρηση μέσω αύξησης του νατριουρητικού  πεπτιδικού υποδοχέα τύπου-Α. Διασπάται από το DPP-4 και έχει ανιχνευθεί σε πλάσμα ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Η σιταγλιπτίνη ενισχύει την ανάκτηση της καρδιακής λειτουργίας μετά από έγχυση ΒΝΡ σε πειραματόζωα
Ερυθροποιητίνη
166 αμινοξέα με προλίνη στη θέση 2 και διασπάται από το DPP-4 in vitro και  in vivo. H αιμοποίηση μετά ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία αυξάνεται όταν μειωθεί γονιδιακά η φαρμακολογικά η δράση του DPP-4, σε πειραματόζωα. Σε ανθρώπους τα αποτελέσματα είναι λιγότερο σαφή
Gastrin-releasing peptide (GRP)
Με 27 αμινοξέα, εκφράζεται κυρίως στο νευρο/ενδοκρινικό σύστημα, στους παρασυμπαθητικούς νευρώνες παγκρέατος, εντέρου και εγκεφάλου. Σε πειραματόζωα, χορήγηση με καθετήρα αναστολέα DPP-4 πριν την έγχυση GRP οδηγεί σε αύξηση κατά 25% της απόκρισης της ινσουλίνης σε iv γλυκόζη. Το GRP επίσηςαυξάνει την έκκριση GLP-1. Η βιολογική του σημασία δεν είναι γνωστή
Γλυκαγόνη
Ορμόνη με 29 αμινοξέα, εκκρίνεται από το πάγκρεας, διαγείρει την ηπατική παραγωγή γλυκόζης. Ο διαβήτης χαρακτηρίζεται από έλλειψη καταστολής γλυκαγόνης μεταγευματικά, που συμβάλλει στη διαταραχή του μεταβολισμού γλυκόζης και λιπιδίων. Επώαση DPP-4 με γλυκαγόνη οδήγησε σε αύξηση σχηματισμού της, η αποδόμηση της όμως δεν επηρεάζεται από την αναστολή των DPP-4. Οι
DPP-4 αναστολείς μειώνουν τα επίπεδα γλυκαγόνης σε πειραματόζωα και ανθρώπους

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

Φαρμακολογία, φυσιολογία και μηχανισμός δράσης των αναστολέων διπεπτίδυλο-πεπτιδάσης -4 (DPP-4)

Η διπεπτίδυλο-πεπτιδάση-4 (DPP-4) είναι ένα ευρέως εκφραζόμενο ένζυμο που δρα μέσω ενός διαμεμβρανικού μορίου και μίας διαλυτής πρωτείνης που κυκλοφορεί. Και οι δύο μορφές έχουν καταλυτική δραστηριότητα, διασπώντας πρωτείνες που περιέχουν στη θέση 2 αλανίνη ή προλίνη
Με τη δράση του DPP-4 αδρανοποιούνται πεπτίδια ή δημιουργούνται νέα βιοδραστικά μόρια
Εισαγωγή
Η DPP-4 είναι πολυλειτουργική πρωτείνη με δραστηριότητα πρωτεάσης, αλληλεπίδραση με την απαμινάση της αδενοσίνης και με εξωκυττάριο υλικό, με δράση σε υποδοχείς στην κυτταρική επιφάνεια και ρύθμιση ενδοκυττάριων σημάτων σε σχέση με την μετανάστευση και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Η πολυπλοκότητα της δράσης της ενισχύεται και από την αφθονία του υποστρώματος που δρα σαν βιοχημικός αγγελιοφόρος σε πολλούς ιστούς μεταξύ των οποίων το ανοσοποιητικό και νευροενδοκρινικό σύστημα. Έχουν αναπτυχθεί εξαιρετικά εκλεκτικοί αναστολείς του DPP-4για τη θεραπεία του ΣΔ 2
Μοριακή βιολογία
Ανακαλύφθηκε το 1966 ως νέα αμινοπεπτιδάση. Το γονίδιο της ταυτοποιήθηκε το 1992 και βρίσκεται στο μακρύ σκέλος του χρωμοσώματος 2 με 26 εξόνια που κωδικοποιούν μια πρωτείνη με 766 αμινοξέα. Η DPP-4 εκφράζεται ευρέως σε ενδοθηλιακά κύτταρα σε πολλά αγγεία και έτσι προσεγγίζει πεπτιδικά υποστρώματα σε έντερο, ήπαρ, πνεύμονες και νεφρούς. Έχουν ταυτοποιηθεί ομόλογα ένζυμα  DASH (dipeptidyl peptidase 4 activity and/or structure homologs) τα οποία αντιγράφουν την ενζυματική δραστηριότητα του DPP-4 και εξηγούν την DPP4-like δραστηριότητα που εξακολουθεί να υπάρχει μετά φαρμακευτική αναστολή του DPP-4
Μοριακή λειτουργία
Η DPP-4 μεταδίδει σήματα διαμέσου της κυτταρικής μεμβράνης και αλληλεπιδρά και με άλλες κυτταρικές πρωτείνες. Το μεγαλύτερο μέρος της πρωτείνης είναι εξωκυττάριο και περιλαμβάνει την C-terminal περιοχή, πλούσια σε κυστείνη και μια μεγάλη γλυκοζυλιωμένη περιοχή που συνδέεται με την μεμβράνη με μίσχο. Μόνο 6 Ν-terminal αμινοξέα εκτείνονται μέσα στο κυτταρόπλασμα. Μελέτες με μεταλλάξεις έδειξαν ότι το C-terminal είναι βασικό για την καταλυτική της δράση
Η καταλυτικά ενεργή DPP-4 απελευθερώνεται από την μεμβράνη και παράγει μία διαλυτή μορφή που κυκλοφορεί, την sDPP4 η οποία στερείται ενδοκυττάριας και διαμεμβρανικής περιοχής είναι εξαιρετικά δραστική και έχει εντοπιστεί σε ορρό, σάλιο, ΕΝΥ, σπέρμα και χολικά υγρά. Η  sDPP4 επηρεάζει ενδοκυττάριες οδούς σηματοδότησης, αυξάνει τον πολλ/σιασμό των λεμφοκυττάρων και μειώνει την insulin-mediated ενεργοποίηση της ακτίνης σε σκελετικούς , λείους μυς και λιποκύτταρα

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Οξεία επινεφριδιακή κρίση

Συμβαίνει σε συνθήκες stress σε ασθενείς με χρόνια ανεπάρκεια επινεφριδίων
Μπορεί να είναι και η πρώτη εκδήλωση ανεπάρκειας μετά οξεία καταστροφή επινεφριδίων ή υπόφυσης
Κύρια κλινικά συμπτώματα είναι υπόταση και ταχυκαρδία. Η υπόταση μπορεί να οδηγήσει σε scock που δεν ανταποκρίνεται σε ενδοφλέβια χορήγηση υγρών. Οι ασθενείς έχουν συνήθως ναυτία, έμετο, κοιλιακό πόνο, πυρετό. Ο πυρετός μπορεί να οφείλεται σε ανεπάρκεια κορτιζόλης ή σε υποκείμενη λοίμωξη
Η θεραπεία είναι επιθετική: iv 5% γλυκόζη σε 0.9 Nacl για αποφυγή υπογλυκαιμίας και αποκατάσταση όγκου. Σε ενήλικες , γλυκοκορτικοειδή δίνονται είτε ως υδροκορτιζόνη, 200 mg iv (αν ο ασθενής έχει γνωστή επινεφριδιακή ανεπάρκεια), είτε δεξαμεθαζόνη , 6 mg iv αν δεν έχει γίνει διάγνωση. Στη συνέχεια χορηγείται υδροκορτιζόνη , 100 mg/6ωρο iv. H δόση μειώνεται 50% ανά 1-2 ημέρες, όσο προχωρεί η ανάνηψη, μέχρι να φτάσουμε σε φυσιολογική δόση
Όταν η υδροκορτιζόνη φτάσει συνολικά < 75mg/ημέρα, προστίθεται αλατοκορτικοειδές 0.05-0.1 mg από του στόματος μία φορά την ημέρα

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

H ιστορία ενός σαλιγκαριού

που ανακάλυψε τη σημασία της βραδύτητας

Το σαλιγκάρι στεναχωρήθηκε με την αφήγηση της χελώνας και στεναχωρήθηκε ακόμα πιο πολύ όταν η χελώνα, πάντα ψάχνοντας αργά ανάμεσα στις λέξεις που γνώριζε, του είπε πως διέσχιζε εκείνο το λιβάδι ανάμεσα σε πλάσματα πότε φιλικά πότε εχθρικά, μακριά από το μέρος όπου ζούσε κάποτε, και τώρα είχε πάρει τον δρόμο για έναν τόπο επικίνδυνο, που είχε για όνομα την πιο σκληρή απ' όλες τις λέξεις: εξορία
<<Νά'ρθω μαζί σου;>> ψυθίρισε το σαλιγκάρι
<<Πες μου... πρώτα... τι ψάχνεις...>> του αποκρίθηκε η χελώνα, και το σαλιγκάρι εξομολογήθηκε, ότι διψούσε να μάθει τους λόγους της βραδύτητας του, αλλά κι ότι θα ήθελε πολύ να έχει ένα όνομα, αφού το νερό που πέφτει από τον ουρανό λέγεται βροχή, ο καρπός της βατομουριάς λέγεται βατόμουρο, ο χυμός που βγαίνει απ' τις κυψέλες λέγεται μέλι. Επίσης εξιστόρησε στη χελώνα πόσο η λαχτάρα και η ερώτηση του ενοχλούσε τα άλλα σαλιγκάρια μέχρι σημείου να τον απειλήσουν με έξωση απ' το λιβάδι, και πως είχε πάρει ο ίδιος την απόφαση να σηκωθεί και να φύγει και να μην επιστρέψει παρά μόνο όταν θα είχε μιά απάντηση κι ένα όνομα
Η χελώνα αναζήτησε με ακόμα μεγαλύτερη από την συνηθισμένη ηρεμία τα λόγια της απάντησης της, και του είπε πως στη διάρκεια της διαμονής της ανάμεσα στους ανθρώπους είχε μάθει πολλά πράγματα. Του αφηγήθηκε λοιπόν, πως όταν ένας άνθρωπος έχει τολμηρές ερωτήσεις, ας πούμε: <<Είναι ανάγκη να πηγαίνουμε τόσο γρήγορα;>>, ή <<Στ' αλήθεια έχουμε όλα αυτά ανάγκη για να είμαστε ευτυχισμένοι;>>, τον λένε αντάρτη
<<Αντάρτη , ε;; Μ' αρέσει αυτό το όνομα!>> ψυθίρισε το σαλιγκάρι <<Εσένα σου έδωσαν οι άνθρωποι όνομα;>>
<<Ναι...αφού....δεν ξέχασα....ποτέ.... τον δρόμο...για να πάω....και να γυρίσω...με είπαν Μνήμη...αλλά ....με ξέχασαν.>>
<<Τι λες τότε Μνήμη; Συνεχίζουμε παρέα;>> ρώτησε το σαλιγκάρι
<<Σύμφωνοι...Αντάρτη...>> απάντησε η χελώνα και, στρέφοντας το σώμα της αργά, πολύ αργά, του είπε πως θα επέστρεφαν για να του δείξει κάτι σημαντικό. Κάτι που θα του έδινε να καταλάβει πως τον ίδιο δρόμο είχαν πάρει κι από πριν γνωριστούν.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Μονόλογος ευαισθήτου

Το στομάχι μου είναι κι εκείνο ευαίσθητο και δύο πράγματα δεν ημπορεί να χωνέψει, τον αστακόν και τας συγκινήσεις. Τας συγκινήσεις εύκολον είναι να τας αποφύγω, να μην τρώγω όμως αστακόν θα ήτο μεγάλη θυσία, ώστε μου συμβαίνει πολλές φορές να ξεχνώ πως είμαι βαρυστόμαχος
Τρανή απόδειξις της υπερβολικής μου ευαισθησίας είναι και ο τρόπος που υπανδρεύθην
Όταν επλησίασαν να με πλακώσουν τα γεράματα, να με κουράζουν αι διασκεδάσεις και να μ' ενοχλούν οι ρευματισμοί, αισθάνθηκα την ανάγκην να έχω ένα σπιτικόν και μίαν γυναίκα δική μου να με περιποιείται. Καθ, ώς πας άλλος αγαπώ κι εγώ τις εύμορφες, και πλούσιος καθώς είμαι εύκολον ήτο να εύρω ένα όμορφο κορίτζι, αν δεν εζητούσα προίκα. Άλλος εις την θέσιν μου θα το έκαμνεν, αλλά εγώ εσυλλογίσθηκα πόσο θα εβασάνιζε την ευαισθησίαν μου, αν υπανδρευόμην εύμορφην πτωχοκόρην, η ιδέα ότι μ' επήρεν όχι δια τα ευγενή μου αισθήματα, αλλά δια τα επτά μου σπίτια.
Παρά αυτήν την ανυπόφορην υποψίαν επροτίμησα να θυσιασθώ και να πάρω πλουσίαν ασχημομούραν. Η ευγένεια της ψυχής μου είναι τόση, ώστε η μεγάλη της μύτη και τα ψεύτικα δόντια δε μ' εμπόδισαν , όχι μόνο να φέρωμαι καλά μαζί της, αλλά και να την αγαπώ, περισσότερον ίσως παρ' ότι πρέπει

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Πρωτείνες και αμινοξέα - Γήρανση και νόσος (2)

Στους ανθρώπους
Την τελευταία 10ετία αρκετές μελέτες έχουν γίνει για την επίδραση των πρωτεϊνών στην υγεία και σε ασθένειες όπως η καρδιαγγειακή νόσος, ο καρκίνος και ο διαβήτης
Μελετήθηκαν >6000 άτομα >50 ετών σε δύο ομάδες: 50-65 και >65 ετών. Η νεώτερη ομάδα κατανάλωσε >20% των θερμίδων από πρωτείνη και φάνηκε τετραπλάσια αύξηση καρκίνου και 75% αύξηση θνητότητας σε σχέση με τα άτομα που στη δίαιτα τους είχαν <10% πρωτείνες. Όταν η πηγή των πρωτεϊνών ήταν κυρίως φυτική δεν φάνηκε αυξημένη θνητότητα
Η μεγαλύτερη σε ηλικία ομάδα >65 ετών όταν κατανάλωσαν χαμηλή πρωτείνη έδειξαν αυξημένη θνητότητα. Φαίνεται ότι η πρόσληψη και χρήση αμινοξέων επηρεάζεται αρνητικά από τη γήρανση
Σε υψηλή κατανάλωση πρωτείνης έχει φανεί αύξηση IGF-I, μείωση IGF-I inhibitor protein και IGF
binding protein και αυξημένη πιθανότητα μελανώματος και καρκίνου μαστού
Η πρόσληψη πρωτείνης είναι βασική για πολλές φυσιολογικές οδούς:θετικό ισοζύγιο αζώτου, υποστήριξη μυικού συστήματος κυρίως σε άτομα >65 ετών. Πολλοί ερευνητές έχουν προσπαθήσει να υπολογίσουν τις ανάγκες σε πρωτείνη σε ηλικιωμένα άτομα. Ως υψηλής ποιότητας η πρωτείνη ορίζεται από τη σύνθεση των αμινοξέων της, την απορρόφηση και την πέψη της και τους ρυθμιστικούς ρόλους της σε κυτταρικές διαδικασίες. Αν και η σύνθεση πρωτεϊνών στους μυς διαγείρεται από αυξημένη πρόσληψη πρωτείνης φαίνεται ότι πρόσληψη >30 gr δεν κινητοποιεί περαιτέρω τη διαδικασία.
Η πρόσφατη οδηγία για υγιείς ενήλικες είναι πρόσληψη ποιοτικής πρωτείνης 0.8 g/kg/day και αύξηση της πρόσληψης φυτικής πρωτείνης σε άτομα >65 ετών σε 1.0–1.2 g/kg/day για αντιμετώπιση της σαρκοπενίας. Προτείνεται επίσης για τους ηλικιωμένους 25-30 gr πρωτείνης/ανά γεύμα με 2.5–2.8 gr λευκίνης. Η φυτική πρωτείνη είναι η πιο αποτελεσματική για επαρκή σίτιση και δεν ενεργοποιεί οδούς που αυξάνουν την πιθανότητα καρκίνου και την θνητότητα
Σε χωριά της δυτικής Σικελίας το ποσοστό των αιωνόβιων /ανά κατοίκους είναι 6 φορές υψηλότερο από τον εθνικό μέσο όρο. Αξιολόγηση του τρόπου ζωής και της δίαιτας έδειξε μεσογειακή διατροφή με τρία μικρά γεύματα με μικρές ποσότητες υδατανθράκων, κρέατος και μεγάλες ποσότητες από φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ελιές και ελαιόλαδο και σταθερή μέτρια σωματική δραστηριότητα
Μελέτη σε πληθυσμούς της Okinawa (από τους μακροβιότερους πληθυσμούς του πλανήτη) έδειξε δίαιτα πλούσια σε λαχανικά, δημητριακά και φρούτα και μόνο το 9% των θερμίδων από πρωτείνες φυτικής προέλευσης
Οι εν δυνάμει αρνητικές επιδράσεις της χαμηλής πρόσληψης πρωτεϊνών σε ηλικιωμένους υπογραμμίζει την ανάγκη να δοθούν σαφείς διατροφικές οδηγίες για αυτήν την ηλικιακή ομάδα
Επομένως: υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν σαφή σχέση ανάμεσα στην πρόσληψη πρωτεϊνών και του γήρατος και νόσων. Υψηλή κατανάλωση πρωτεϊνών από κόκκινο κρέας και ζωικά προϊόντα συνδέονται με πολλά νοσήματα. Βεβαίως υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις και από την κατανάλωση υδατανθράκων και λιπών. Θα πρέπει να γίνουν μελέτες και να δοθούν διατροφικές οδηγίες που θα ελαχιστοποιούν την επιβάρυνση της υγείας και θα μεγιστοποιούν την προστασία της

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Πρωτείνες και αμινοξέα - Γήρανση και νόσος (1)

Πολλές μελέτες με διατροφικούς περιορισμούς που μελετούν υγεία και μακροζωία έχουν συνδεθεί με μειωμένη πρόσληψη πρωτεϊνών και αμινοξέων. Μελέτες σε ζυμομύκητες έδειξαν ότι η προσθήκη σερίνης, θρεονίνης και βαλίνης προάγουν την κυτταρική ευαισθητοποίηση και τη γήρανση. Σε ανθρώπους ο περιορισμός των πρωτεϊνών έχει συσχετισθεί με μειωμένη πιθανότητα καρκίνου και διαβήτη
Σε μεγάλη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ φάνηκε ότι η διατροφή είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες κινδύνου (αναπηρία-θνητότητα) και ο περισσότερο εύπλαστος. Σε έρευνα στη Φιλανδία φάνηκε 80% μείωση καρδιαγγειακής νόσου με αλλαγή του τρόπου ζωής, εκ των οποίων το 60% αποδόθηκε στη μείωση των συνήθων παραγόντων κινδύνου (χοληστερόλη, αρ. πίεση, κάπνισμα)
Μεταξύ των παρεμβάσεων που σχετίζονται με παράταση του χρόνου ζωής είναι και η μείωση της πρόσληψης θερμίδων κατά 20-30% κάτω από τον μέσο όρο. Μεταξύ των μακροθρεπτικών συστατικών, οι πρωτείνες έχουν το μεγαλύτερο αντίκτυπο στην επίδραση του CR (calorie restriction) και DR (μείωση ενός ή περισσότερων μακροθρεπτικών συστατικών με ή χωρίς μείωση θερμίδων) στην γήρανση
Σε μεγάλους ευκαρυωτικούς οργανισμούς μεταβολικοί δρόμοι που εμπλέκονται στον μεταβολισμό και την ανάπτυξη μπορούν  επίσης να επηρεάσουν τη γήρανση και τη θνητότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο περιορισμός των θερμίδων (CR) φαίνεται ότι εκτός από τη διάρκεια ζωής, επηρεάζει και την καλή υγεία και ο τρόπος αυτός έχει επιλεγεί από αρχαίους οργανισμούς σαν προστασία εναντίον εξωγενών και ενδογενών βλαβών σε περιόδους έλλειψης ενέργειας
Έγιναν μελέτες γήρανσης στον ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae σε σχέση με συγκεκριμένα συστατικά της διατροφής όπως τα σάκχαρα και τα αμινοξέα και μέτρησαν κυτταρική γήρανση και χρονολογική γήρανση. Υπάρχουν πολλά μεταβολικά μονοπάτια που ενεργοποιούνται από συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά . Το TOR1–Sch9 μονοπάτι ενεργοποιείται κυρίως από αμινοξέα, ενώ το Ras2–cAMP–PKA από τη γλυκόζη. Η ενεργοποίηση αυτών των οδών από θρεπτικά συστατικά αναστέλλει τη δραστικότητα της σερίνης/θρεονίνης κινάσης και κατά συνέχεια των μεταγραφικών παραγόντων MSN2 / Msn4 που αντιστέκονται στο stress. Η γενετική διαταραχή των ανωτέρω οδών στον ζυμομύκητα αυξάνει την επιβίωση έως και πέντε φορές
Από μελέτες φάνηκε ότι περιορισμός της μεθειονίνης ή αύξηση του γλουταμικού οξέος οδηγεί σε παράταση ζωής τον ζυμομύκητα. Έγινε μελέτη της ικανότητας των αμινοξέων να ευαισθητοποιούν το κύτταρο στο οξειδωτικό stress. Όταν τα κύτταρα ευαισθητοποιήθηκαν στο οξειδωτικό stress από τη γλυκόζη η σερίνη, η θρεονίνη και η βαλίνη ήταν τα μόνα τρία αμινοξέα που αύξησαν την ευαισθητοποίηση και επηρέασαν αρνητικά τη γήρανση μέσω ενεργοποίησης ενζύμων και μείωσης μεταγραφικών παραγόντων που προκαλούν αντίσταση στο stress
Πρόσφατες μελέτες στη  Drosophila δείχνουν ότι η μακροβιότητα της εξαρτάται όχι μόνο από την πρόσληψη πρωτεϊνών αλλά και από την αλληλεπίδραση υδατανθράκων και πρωτεϊνών κατά την κατάποση. Χρησιμοποιώντας χημικές δίαιτες φάνηκε ότι είναι σημαντική η αναλογία ελεύθερων αμινοξέων με σάκχαρα και η διάρκεια ζωής μειώθηκε με δίαιτες κατ' εξοχήν πρωτεϊνούχες

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Εν Αθήναις, 29 Μαίου 1926

Εθελόδουλος
Έλαβα το από 26 λήγοντος γραμματάκι σας, εις το οποίον με αξιοθαύμαστον υπερηφάνειαν καταλήγετε: Η γυναίκα στον 20ον αιώνα έγινε πάλι δούλη!
Προφανώς με την φράσιν σας αυτήν υπαινίσσεσθαι ότι εγώ από γυναίκα ελευθέραν σας έκαμα δούλην. Αναμφισβήτως αι λέξεις έχουν χάσει την πραγματικήν των σημασίαν
.............................................................................................................................................................
Αλλά , ω χριστιανή, άφησε να γίνωμεν σύζυγοι και τότε άρχισε τους καυγάδες.
Οι συζυγικοί καυγάδες είναι σύνηθες πράγμα. Ενώ τους καυγάδες των μεμνηστευμένων πρώτη συ τους εφεύρες και τους εισήγαγες
..............................................................................................................................................................
                                                                                                   Ο δυνάστης σας
                                                                                                    κύριος Ιάκωβος

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Médecins du Monde Greece - Γιατροί του Κόσμου

«ΛΙΓΟ ΓΑΛΑ ΓΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ» ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ Αϊ ΒΑΣΙΛΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΘΗΝΩΝ
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014 εσωτερικά στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ "Σύνταγμα", "Ελληνικό"& ΗΣΑΠ "Πειραιάς"
«Τι θέλεις να σου φέρει ο Άγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα»; ρώτησα με αφέλεια την μικρούλα με τα μεγάλα μαύρα μάτια, που περίμενε υπομονετικά τη σειρά της, έξω από το Πολυιατρείο των Γιατρών του Κόσμου, κρατώντας μια παλιά κούκλα. «Έχει τα πάντα, σας ευχαριστούμε», απάντησε ευγενικά η μητέρα του παιδιού, χαμηλώνοντας το βλέμμα της. Η μικρή με κοίταξε βαθιά στα μάτια για λίγο και μου είπε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Ένα ποτήρι ζεστό γάλα». Για μια στιγμή παγώσαμε, σε λίγο όμως κοιταχτήκαμε και χαμογελάσαμε σκεπτόμενοι, ότι ο Αϊ Βασίλης, φίλος και σύμμαχος των παιδιών, μπορεί να εκπληρώσει και αυτή την παιδική ευχή. Στο σάκο με τα δώρα του χωρούν και κουτιά γάλακτος.
Ωστόσο, δεν φέρνει γάλα μόνο ο Αϊ Βασίλης, αλλά και όλοι εμείς, που τα τελευταία πέντε χρόνια «στολίζουμε» το πιο ξεχωριστό χριστουγεννιάτικο δέντρο από γάλα στην Αθήνα. Τα φετινά Χριστούγεννα γινόμαστε ακόμη περισσότεροι και συγκεντρώνουμε πιο πολύ γάλα από ποτέ. Με τη συνδρομή των Συγκοινωνιών Αθηνών, το δέντρο από γάλα που τόσο αγαπήσαμε μετακομίζει στον Χώρο Πολλαπλών Χρήσεων στο σταθμό του Μετρό «Σύνταγμα» και απλώνει τα κλαδιά του στους σταθμούς «Ελληνικό» και «Πειραιάς». Την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου ορίζουμε ως φετινό σημείο συνάντησής μας τους σταθμούς των μέσων σταθερής τροχιάς «Σύνταγμα», «Ελληνικό» και «Πειραιάς» και σας περιμένουμε από τις 09:00 το πρωί ως τις 21:00 το βράδυ σε μια χριστουγεννιάτικη γιορτή διαφορετική από τις άλλες.
Μετακινηθείτε με τις Συγκοινωνίες Αθηνών και ελάτε με τα παιδιά σας στον πιο ξεχωριστό στολισμό χριστουγεννιάτικου δέντρου. Αντί για στολίδια όμως, φέρτε μαζί σας τουλάχιστον ένα κουτί γάλα, για να φτιάξουμε όλοι μαζί το πιο μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης. Ένα δέντρο από γάλα για όλα εκείνα τα παιδιά που το έχουν πραγματικά ανάγκη και που ονειρεύονται, πως φέτος ο Αϊ Βασίλης μπορεί να τους φέρει ένα ζεστό ποτήρι γάλα.
Άλλα είδη που θα μπορούσατε να φέρετε μαζί σας είναι:
Γάλα (κουτιά εβαπορέ)
Βρεφικά Γάλατα (σκόνη)
Παιδικές τροφές
Ρύζι
Όσπρια
Ζυμαρικά
Λάδι
Ζάχαρη
Το Δέντρο των Γιατρών του Κόσμου θα στολίσουν αγαπημένοι μας ηθοποιοί μέσα από ένα ξεχωριστό δρώμενο που θα λάβει χώρα στις 19.00 το απόγευμα στο Μετρό του Συντάγματος.
Μαζί μας θα είναι o Γιάννης Ζουγανέλης, ο Γιάννης Μπέζος, η Δάφνη Λαμπρόγιαννη, η Εβελίνα Παπούλια, ο Γιώργος Καπουτζίδης, η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, ο Ορφέας Αυγουστίδης, ο Γιάννης Στάνκογλου, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης και ο Νίκος Περάκης.

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Γονίδια και υποθαλαμικός έλεγχος μεταβολισμού (1)

Η κληρονομικότητα στην παχυσαρκία και τις παραλλαγές βάρους είναι σημαντική. Γονιδιακές μελέτες έχουν ταυτοποιήσει μεταλλάξεις σε γονίδια, με σοβαρές επιπτώσεις στο βάρος. Για τα περισσότερα άτομα με γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία, υπάρχει πολυγονιδιακή βάση. Τα περισσότερα αν όχι όλα τα γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία, εκφράζονται στον υποθάλαμο. Αυτό υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο αυτής της περιοχής του εγκεφάλου στη ρύθμιση του σωματικού βάρους. Παραλλαγές γονιδίων μπορεί να επηρεάζουν σημαντικά το βάρος αλλά είναι σπάνιες,  άλλες είναι συχνές αλλά επηρεάζουν το βάρος ελάχιστα (100–500 g)
Υποθάλαμος και ρύθμιση σωματικού βάρους
Ο υποθάλαμος αποτελεί βασικό κομμάτι του αυτόνομου νευρικού συστήματος και ανήκει εξελικτικά στα παλαιότερα μέρη του εγκεφάλου. Έχει σημαντικό ρόλο στο ενδοκρινικό σύστημα, ελέγχει την ισορροπία του νερού, την θερμοκρασία και τον ύπνο, το φύλο και την αναπαραγωγή και εμπλέκεται στη συναισθηματική έκφραση,  την αντίδραση και προσαρμογή στο stress και τον μεταβολισμό
Δύο περιοχές του υποθαλάμου με αντίθετη επίδραση στην πρόσληψη τροφής και το σωματικό βάρος εντοπίστηκαν νωρίς. Η πλάγια υποθαλαμική περιοχή (LHA) που ονομάζεται “feeding centre-κέντρο πείνας” και ο μεσοκοιλιακός υποθάλαμος (VMH) που ονομάζεται “satiety centre-κέντρο κορεσμού”. Ο υποθάλαμος έχει πολλούς ξεχωριστούς πυρήνες με πρωτοφανείς νευρο-ανατομικές και λειτουργικές λεπτομέρειες. Οι πλευρικές περιοχές εμπλέκονται στον έλεγχο της συμπεριφοράς και του μεταβολισμού, με πληροφορίες που φτάνουν με νευρικούς και ορμονικούς δρόμους και με ποικιλία νευρομεταφορέων όπως το γ-αμινοβουτυρικό οξύ ( GABA), η αργινίνη-βασοπρεσίνη (AVP), η CRH, το νευροπεπτίδιο Υ, η οξυτοκίνη, η προοπιομελανοκορτίνη, η νευροτενσίνη η TRH
Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης ισχυροί μηχανισμοί χρησιμοποιούν με τον βέλτιστο τρόπο τη διαθέσιμη παροχή θρεπτικών συστατικών και αποθηκεύουν ενέργεια με τη μορφή λίπους για να επιβιώσουν σε περίοδο λιμού. Υπάρχει feedback μηχανισμός μεταξύ του λιπώδους ιστού και του υποθαλάμου σε σχέση  με την εξάντληση των αποθεμάτων λίπους , μέσω της λεπτίνης, μιας πολύ σημαντικής αδιποκίνης, που θεωρείται το ισχυρότερο σήμα για αυξημένη ενεργειακή πρόσληψη και μειωμένη κατανάλωση ενέργειας
Στον μέσο υποθάλαμο δύο κατηγορίες νευρώνων στον τοξοειδή πυρήνα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη επεξεργασία σημάτων που φτάνουν από λεπτίνη, γκρελίνη, γλυκόζη και ινσουλίνη με αποτέλεσμα διέγερση ορεξιογόνων ή ανορεξιογόνων πρωτεϊνών. Η τελική διατροφική συμπεριφορά είναι μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση ενδοκρινικών και μεταβολικών σημάτων
'Γονίδια Βάρους' εκφράζονται στον υποθάλαμο
Τα προϊόντα των γονιδίων εκφράζονται στον υποθάλαμο και εμπλέκονται σε μια ποικιλία φυσιολογικών, νευρολογικών και διαδικασιών συμπεριφοράς. Δεν επηρεάζουν μόνο τον μεταβολισμό ή το σωματικό βάρος. Σε σπάνιες μονογονιδιακές μορφές παχυσαρκίας έχουν μελετηθεί οι βιοχημικές διαδικασίες. Η ανεπάρκεια της λεπτίνης και του υπδοχέα της είναι η πρώτη σπάνια μονογονιδιακή μορφή παχυσαρκίας. Μεταλλάξεις στο γονίδιο του υποδοχέα της μελανοκορτίνης επηρεάζει μεγάλο ποσοστό παχύσαρκων ατόμων. Φορείς των μεταλλάξεων έχουν αυξημένη πιθανότητα παχυσαρκίας. Αυτές οι ανακαλύψεις δείχνουν ότι ο μηχανισμός λεπτίνης-μελανοκορτίνης κατέχει σημαντική θέση στη ρύθμιση του σωματικού βάρους

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Εν Αθήναις , 12 Μαίου 1926

Χαριτωμένη,
Ημέρας πλείστας έχω να λάβω γράμμα σου. Φαίνεται ότι έπεσες με τα μούτρα εις τας εργασίας.
Για να μου δείξεις ίσως, ότι εάν πρώτα είχες τέλειο ραχατηλίκι και είχες παραμελήσει τα οικιακά σου έργα και τα κεντήματα, τούτο ωφείλετο εις εμέ που σε απησχόλουν
Φρονώ όμως ότι δεν είναι συμπεριφορά αυτή προς μνηστήρα απουσιάζοντα
Άλλαι μνησταί εις παρομοίας περιστάσεις όχι μόνον κάθε ημέρα επικοινωνούν με το αγαπητόν τους πρόσωπον, αλλά και από την ανυπομηνησίαν τους χάνουν και τον ύπνον των
Υμείς όμως, αντί να χάσετε, εκερδίσατε πολύν ύπνον, από της αναχωρήσεως μου και εντεύθεν
Επιθυμώ (για να μη σας παρεξηγήσω ότι η προς εμέ εκτίμησις κλπ εψυχράνθη από την απουσίαν μου) να μου γράφετε καθ' εκάστην και εν εκτάσει, με πάσαν λεπτομέρειαν και τρυφερότητα
Εγώ ηξεύρεις ότι απεχθάνομαι την προφορικήν πολυλογίαν, ενώ την γραπτήν ρητορείαν σου πάντοτε απολαμβάνω. Πρώτα-πρώτα εις την προφορικήν ομιλίαν σου διάφοροι αδιάκριτοι και αγενείς σε διακόπτουν κι έτσι δεν σ' αφήνουν να εκφράζεις πλήρως τας σκέψεις σου.
Ενώ όταν γράφης ανεμπόδιστα αποκαλύπτεται όλη η σκέψις σου, την οποίαν λαμπρύνει και το κομψό ύφος σου
Γράφε, λοιπόν, δεσπονίς, και μιμήσου τουλάχιστον εις αυτό τον μνηστήρα σου
                                                                                             Ο εκλεκτός της καρδίας σου
                                                                                                             Ιάκωβος

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Νιζίνσκι

Παρουσιάστηκε καθὼς κοίταζα στὸ τζάκι μου τ᾿ ἀναμμένα κάρβουνα.
Κρατοῦσε στὰ χέρια ἕνα μεγάλο κουτὶ κόκκινα σπίρτα. Μοῦ τὄ ῾δειξε σὰν τοὺς ταχυδακτυλουργοὺς ποὺ βγάζουν ἀπὸ τὴ μύτη τοῦ διπλανοῦ μας ἕνα ἀβγό. Τράβηξε ἕνα σπίρτο, ἔβαλε φωτιὰ στὸ κουτί, χάθηκε πίσω ἀπὸ μία πελώρια φλόγα, κι ὕστερα στάθηκε μπροστά μου.
Θυμᾶμαι τὸ βυσσυνί του χαμόγελο καὶ τὰ γυαλένια του μάτια. Ἕνα ὀργανέτο στὸ δρόμα χτυποῦσε ὁλοένα τὴν ἴδα νότα. Δὲν ξέρω νὰ πῶ τί φοροῦσε. Μ᾿ ἔκανε νὰ συλλογιέμαι ἐπίμονα ἕνα πορφυρὸ κυπαρίσσι. Σιγὰ σιγὰ τὰ χέρια του ἄρχισαν νὰ ξεχωρίζουν ἀπὸ τὸ τεντωμένο του κορμὶ σὲ σταυρό. Ἀπὸ ποῦ μαζεύτηκαν τόσα πουλιά; Θὰ ῾λεγες πὼς τὰ εἶχε κρυμμένα κάτω ἀπὸ τὶς φτεροῦγες του.
Πετοῦσαν ἀδέξια, παλαβά, μὲ ὁρμὴ -χτυποῦσαν πάνω στοὺς τοίχους τῆς στενῆς κάμαρας, πάνω στὰ τζάμια, καὶ στρώνανε τὸ πάτωμα σὰ χτυπημένα. Ἔνιωθα στὰ πόδια ἕνα ζεστὸ στρῶμα ἀπὸ πούπουλα καὶ σφυγμοὺς νὰ φουσκώνει.
Τὸν κοίταζα μὲ μία παράξενη θέρμη ποὺ κυρίευε τὸ κορμί μου σὰν κυκλοφορία. Ὅταν τέλειωσε νὰ ὑψώνει τὰ χέρια, ὅταν οἱ παλάμες του ἄγγιξαν ἡ μιὰ τὴν ἄλλη, ἔκανε ἕνα ξαφνικὸ πήδημα, σὰ νὰ εἶχε σπάσει τὸ ἐλατήριο τοῦ ρολογιοῦ μπροστά μου. Χτύπησε στὸ ταβάνι ποὺ ἤχησε μονοκόμματα μ᾿ ἕναν ἦχο κυμβάλου, τέντωσε τὸ δεξί του χέρι, ἔπιασε τὸ σύρμα τῆς λάμπας, κουνήθηκε λιγάκι, ἀφέθηκε, κι ἄρχισε νὰ γράφει μέσα στὸ σκοτεινὸ φῶς, μὲ τὸ κορμί του τὸν ἀριθμὸ 8.
Τὸ θέαμα αὐτὸ μὲ ζάλισε καὶ σκέπασα μὲ τὰ δυό μου χέρια τὸ πρόσωπό μου. Ἕσφιγγα τὸ σκοτάδι πάνω στὰ βλέφαρά μου, ἀκούγοντας τὸ ὀργανέτο ποὺ ἐξακολουθοῦσε ἀκόμη στὴν ἴδια νότα κι ἔπειτα σταμάτησε ἀπότομα. Ἕνας ξαφνικὸς ἀέρας μὲ χτύπησε, παγωμένος. Ἔνιωσα τὰ πόδια μου ξυλιασμένα. Ἄκουσα ἀκόμη ἕνα χαμηλὸ καὶ βελουδένιο ἦχο φλογέρας, κι ἀμέσως ἔπειτα, ἕνα στρωτὸ καὶ παχὺ πλατάγισμα. Ἄνοιξα τὰ μάτια. Τὸν εἶδα πάλι νὰ πατᾶ μὲ τὰ νύχια σὲ μιὰ κρουσταλλλένια σφαίρα, στὴ μέση της κάμαρας, κρατώντας στὸ στόμα ἕνα ἀλλόκοτο πράσινο σουραύλι, ποὺ τὸ κυβερνοῦσαν τὰ δάχτυλά του, σὰ νὰ εἴταν ἑφτὰ χιλιάδες. Τὰ πουλιὰ τώρα ξαναζωντάνευαν μὲ μία ἐξωφρενικὴ τάξη, ὑψωνόντουσαν, σμίγανε, σχηματίζανε μία χοντρὴ συνοδεία ποὺ θὰ μποροῦσες νὰ τὴν ἀγκαλιάσεις, καὶ βγαίναν πρὸς τὴν νύχτα, ἀπὸ τὸ παράθυρο ποὺ δὲν ξέρω πῶς, βρέθηκε ἀνοιχτό.
Ὅταν δὲν ἀπόμεινε πιὰ οὔτε μισὴ φτερούγα, ἐκτὸς ἀπὸ μία πνιγερὴ μυρωδιὰ κυνηγιοῦ, ἀποφάσισα νὰ τὸν κοιτάξω κατὰ πρόσωπο. Πρόσωπο δὲν ὑπῆρχε- πάνω ἀπὸ τὸ πορφυρὸ κορμί, θἄ῾λεγες ἀκέφαλο, καμάρωνε μία μαλαματένια προσωπίδα, ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ βρέθηκαν στοὺς μηκυναϊκοὺς τάφους, μ᾿ ἕνα μυτερὸ γένι ποὺ ἄγγιζε τὴν τραχηλιά. Προσπάθησα νὰ σηκωθῶ. Δὲν εἶχα κάνει τὴν πρώτη κίνηση, κι ἕνας κατακλυσμιαῖος ἦχος, σὰν νὰ εἶχαν σωριαστεῖ μία στίβα τάσια σὲ νεκρώσιμο ἐμβατήριο μὲ κάρφωσε στὴ θέση μου.
Εἶταν ἡ προσωπίδα. Τὸ πρόσωπό του φανερώθηκε πάλι, ὅπως τὸ εἶδα στὴν ἀρχή, τὰ μάτια, τὸ χαμόγελο καὶ κάτι ποὺ τώρα παρατηροῦσα γιὰ πρώτη φορά: τὸ λευκὸ δέρμα τεντωμένο ἀπὸ δυὸ κατάμαυρα τσουλούφια ποὺ τὸ δάγκωναν μπροστὰ στ᾿ αὐτί. Δοκίμασε νὰ πηδήξει, μὰ δὲν εἶχε πιὰ τὴν εὐκινησία του τὴν πρώτη. Θαρρῶ μάλιστα πὼς σκόνταψε σ᾿ ἕνα βιβλίο πεσμένο κατὰ τύχη καὶ γονάτισε μὲ τὸ ἕνα γόνατο. Μποροῦσα τώρα νὰ τὸν κοιτάξω μὲ προσοχή. Ἔβλεπα τοὺς πόρους στὸ δέρμα του νὰ βγάζουν ψιλὲς στάλες ἱδρώτα. Κάτι σὰ λαχάνιασμα μὲ βάραινε. Προσπάθησα νὰ ἐξηγήσω γιατί τὰ μάτια του μοῦ εἶχαν φανεῖ τόσο περίεργα. Τἄ῾κλεισε. Ἔκανε νὰ σηκωθεῖ, μὰ θὰ εἴταν τρομερὰ δύσκολο, γιατὶ φαινόταν ν᾿ ἀγωνίζεται νὰ μαζέψει ὅλη του τὴ δύναμη, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ καταφέρει τίποτε. Ἀπεναντίας γονάτισε καὶ μὲ τὸ ἄλλο γόνατο. Ἔβλεπα τὸ ἄσπρο δέρμα τρομερὰ χλομό, πρὸς ἕνα κίτρινο φιλντισί, καὶ τὰ μαῦρα μαλλιὰ . Μολονότι βρισκόμουνα μπροστὰ σὲ μιὰν ἀγωνία, εἶχα τὸ συναίσθημα πὼς εἴμουν καλύτερα, πὼς εἶχα κάτι νικήσει. Δὲν πρόφταξα νὰ ἀνασάνω καὶ τὸν εἶδα, ὁλότελα πεσμένω χάμω, νὰ βυθίζεται μέσα σὲ μιὰ πράσινη παγόδα ποὺ εἶναι ζωγραφισμένη στὸ χαλί μου.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Αιμορροϊδες

Ριζική ιατρία δια των
ΚΑΤΑΠΟΤΙΩΝ και ΑΛΟΙΦΗΣ του SCORDIUM
υπό του ιατρού Ανδρέα LEBEM
Τα καταπότια και η αλοιφή του SCORDIUM επιδοκιμασθέντα από τας Ιατρικάς Σχολάς
των Παρισίων, του Βελγίου, της Αγγλίας και της Ιταλίας
επιτραπένα εν Ρωσσία παρά του Συμβουλίου της Αυτοκρατορίας
έχουν λίαν αξιοσημειότους ιδιότητας
Καθησυχάζουν τους πόνους αυτομάτως
σταματούν τας ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ οιασδήποτε εις ολίγας ημέρας (άνευ ουδενός κινδύνου υποτροπιάσεως)
Τιμή: η φιάλη Καταπότια κόνεως του SCORDIUM, 3 φρ.
Αλοιφή του SCORDIUM, 3 φρ.
Εν Παρισίοις
113, rue Laluerre
Αποθήκη εις τα κυριώτερα Φαρμακεία

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Πολιτισμικός Μετασχηματισμός

Η εποχή των παγκόσμιων πολέμων από το 1914 ωσ το 1945 αποτέλεσε την πιο έντονη περίοδο παγκόσμιων συγκρούσεων, αλλά και ενδοκρατικών πολιτικών και κοινωνικών συγκρούσεων στη σύγχρονη ιστορία. Η κυοφορία πολλών από τις δυνάμεις που συνέβαλαν στη γέννηση των συγκρούσεων ήταν μακροχρόνια (όλος ο 18ος και 19ος αιώνας). Οι δυνάμεις ήταν ο εθνικισμός, ο ιμπεριαλισμός, ο σοσιαλισμός, ο κομουνισμός και ο αναρχισμός. Μόνο μια από τις καινούριες πολιτικές δυνάμεις ήταν νεόκοπη και φαινομενικά πρωτότυπη, ο φασισμός
Οι ρίζες του φασισμού βρίσκονται στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου. Αν και η εποχή της γενιάς πριν το 1914 θεωρήθηκε χρυσή εποχή σταθερότητας και ευημερίας (belle epoque), υπήρξε η περίοδος με τις πιο ραγδαίες αλλαγές σε όλη την ανθρώπινη ιστορία μέχρι τότε. Περίοδος στη διάρκεια της οποίας οι φυσικοί όροι ζωής μεταβλήθηκαν με πρωτοφανή ταχύτητα, ενώ οι πολιτιστικές και πνευματικές βάσεις της κοσμοαντίληψης αμφισβητήθηκαν έντονα και υπονομεύθηκαν με γρήγορους ρυθμούς
Ο ύστερος 19ος αιώνας ήταν η εποχή της "δεύτερης βιομηχανικής επανάστασης'', με ταχεία εξάπλωση βαρειάς βιομηχανίας και άνευ προηγουμένου τεχνολογικές καινοτομίες. Τότε ξεκίνησε η μεγάλης κλίμακας ηλεκτροδότηση, η επανάσταση στις επικοινωνίες και τις μεταφορές με την επέκταση του τηλέγραφου, του τηλεφώνου, τις γραμμές καλωδίων, τα υψηλής ταχύτητας υπερωκεάνεια, και η παρουσίαση του αυτοκινήτου, και μετά του αεροπλάνου
Η ταχύτητα στην κίνηση, και η δημογραφική ανάπτυξη προκάλεσαν αύξηση στη μετακίνηση πληθυσμών, που διέσχιζαν ηπείρους και ωκεανούς. Νέες εφευρέσεις και ανακαλύψεις διαδέχονταν η μία την άλλη με ιλιγγιώδεις ρυθμούς
Οι αλλαγές στην κοινωνική δομή ήταν εξίσου ραγδαίες και βαθιές, και οφείλονταν κυρίως στην χωρίς προηγούμενο επιτάχυνση της αστικοποίησης και την ανάπτυξη της νέας εργατικής τάξης. Ήταν η πρώτη εποχή των μαζών, η ανάδυση μιας μαζικής κοινωνίας που συνοδεύτηκε από μαζική εμπορική κατανάλωση και μαζική βιομηχανική παραγωγή. Όλα αυτά είχαν τεράστιες επιπτώσεις στη γρήγορη διείσδυση μιας πιο σύγχρονης μορφής πολιτικής. Είχαν σαν αποτέλεσμα μια νέα μαζική κουλτούρα τροφοδοτημένη από τα ΜΜΕ. Υπήρχε μια προσπάθεια αντιστροφής των κυρίαρχων αξιών
Ο σημαντικότερος και πλέον διάσημος προάγγελος αυτών των καινούριων τάσεων ήταν ο Φρίντριχ Νίτσε, που ανήγγειλε τον "θάνατο του Θεού¨και αποκύρηξε τον υλισμό και τον ορθολογισμό του 19ου αιώνα. Ο νιτσεϊσμός απέρριπτε αυτό που αποκάλεσε "ψυχολογία του κοπαδιού" της σύγχρονης δημοκρατίας και του κολεκτιβισμού. Υιοθετούσε τη "δύναμη της θέλησης" ως το πρωταρχικό ένστικτο, κύρηττε την "μεταρσίωση όλων των αξιών" και την κυριαρχία του υγιούς συναισθήματος και ενστίκτου έναντι της καταστολής, με στόχο την επίτευξη του "Υπερανθρώπου", ενός ανώτερου είδους ανθρώπινου όντος που είχε φτάσει στην αυτοκυριαρχία και σε μια υψηλότερη ηθική, που θα έφερναν μια ισορροπία ανάμεσα στη δημιουργική σκέψη και τα αισθήματα

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Μεταμόσχευση νησιδίων παγκρέατος


Για την πλειονότητα των ασθενών μα ΣΔ τύπου 1 η εντατικλη ινσουλινο/θεραπεία είναι αποτελεσματική και ασφαλής για τον έλεγχο της γλυκόζης και την μείωση των επιπλοκών
Υπάρχει μικρός αριθμός ασθενών με εξαιρετικά ασταθή μεταβολικό έλεγχο και πολλά υπογλυκαιμικά επεισόδια. Συχνά προκαλείται από ελαττωματικούς αντιρυθμιστικούς μηχανισμούς και αυτόνομη νευροπάθεια. Οι ασθενείς βρίσκονται σε κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών και έχουν κακή ποιότητα ζωής. Γι' αυτή τη μικρή κατηγορία ασθενών, είναι βασική η αποκατάσταση της ενδογενούς έκκρισης ινσουλίνης. Στο κέντρο υπάρχει 5 χρόνων εμπειρία με την εφαρμογή μεταμόσχευσης νησιδίων ως δυνητική θεραπευτική επιλογή για διαβήτη τύπου 1. Όλοι οι ασθενείς πριν την έγχυση είχαν αντιμετωπιστεί με αντλία ινσουλίνης. Η κύρια ένδειξη ήταν ασταθής διαβήτης και συχνές υπογλυκαιμίες. Από το 2008 μέχρι το 2013 10 ασθενείς μεταμοσχεύτηκαν με εφ' άπαξ έγχυση νησιδίων. Ο μέσος χρόνος follow-up ήταν 35 μήνες. Όλοι οι ασθενείς είχαν σταθερή λειτουργία των μοσχευμάτων, σταθερό γλυκαιμικό έλεγχο, μείωση HbA1c και αποσία υπογλυκαιμίας. Όλοι οι ασθενείς διατηρούνται με ελάχιστη εξωγενή ινσουλίνη
Επομένως η μεταμόσχευση νησιδίων μπορεί να είναι εξαιρετική θεραπεία για επιλεγμένους ασθενείς
Ο πρωταρχικός στόχος είναι σταθερή γλυκαιμία και πρόληψη υπογλυκαιμίας και μικρές δόσεις εξωγενούς ινσουλίνης. Διατηρώντας ελάχιστη εξωγενή ινσουλίνη μπορεί να προστατευτεί το μόσχευμα από μεταβολικό stress και να παραταθεί η λειτουργία του

Αύγουστος 2014
Διαβητολογικό κέντρο Δρέσδη Γερμανία

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

PCO- Διαχείρηση

Το πολυκυστικό σύνδρομο ωοθηκών (PCOS) είναι ο συχνότερος λόγος που φτάνουν έφηβες γυναίκες σε ενδοκρινολόγο. Η διάγνωση μπορεί να επηρεάσει την έφηβη σωματικά, ψυχικά και κοινωνικά
Διάγνωση PCO στην εφηβεία
Είναι πολυγονιδιακή κατάσταση και επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες (δίαιτα-άσκηση)
Υπάρχουν τρία διαγνωστικά κριτήρια που ορίζουν αυτή την κατάσταση σε ενήλικα γυναίκα: ολιγο/αμηνόρροια/ανωοθυλακιορηξία, κλινική ή βιοχημική απόδειξη υπερανδρογοναιμίας και ΥΗΓ εικόνα πολυκυστικών
Ωστόσο η εφαρμογή αυτών των κριτηρίων στη εφηβεία είναι πολύπλοκη. Διαταραχή εμμήνου ρύσης είναι συχνή, η ακμή στην εφηβεία είναι συχνή και δεν σχετίζεται πάντα με υπερανδρογοναιμία, το ΥΗΓ έχει μειωμένη χρησιμότητα γιατί γίνεται κοιλιακά, ενώ το 30% των εφήβων έχουν όγκο ωοθηκών >10 κ.εκ.
Για να είναι επομένως ακριβής η διάγνωση στην εφηβεία θα πρέπει να ισχύουν και τα 3 κριτήρια του Rotterdam δηλ. ολιγομηνόρροια για 2 χρόνια από την εμμηναρχή ή πρωτοπαθής αμηνόρροια στην ηλικία των 16 ετών, βιοχημική υπερανδρογοναιμία (ο πιο σταθερός δείκτης εκτός αν υπάρχει προοδευτική υπερτρίχωση) και πολυκυστικές ωοθήκες με όγκο ωοθηκών >10 κ.εκ σε κοιλιακό ΥΗΓ
Η ανησυχία των εφήβων σχετίζεται με την φύση της πάθησης και τον ρόλο της τεστοστερόνης στην μελλοντική γονιμότητα
Στρατηγικές διαχείρησης
Η ποιότητα ζωής καθώς και η υπερτρίχωση/ακμή επηρεάζονται από το βάρος, προκαλούν χαμηλή αυτο/εκτίμηση και περιορισμό κοινωνικών δραστηριοτήτων. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι ακρογωνιαίος λίθος της θεραπείας. Μελέτες σε ενήλικες δείχνουν ότι απώλεια 5-10% σωμ. βάρους με διατροφή, άσκηση βελτιώνει τα επίπεδα των ανδρογόνων και την έμμηνο ρύση σε ποσοστό 50%
Η μεγαλύτερη μελέτη σε έφηβες με 12-μηνη διάρκεια και με αλλαγή στον τρόπο ζωής έδειξε βελτίωση στα ανδρογόνα , στον κύκλο, αλλά και στον καρδιαγγειακό κίνδυνο
Επιλογές φαρμακευτικές είναι τα αντισυλληπτικά, αποτελεσματικά για την υπερανδρογοναιμία και την ρύθμιση του κύκλου, αντι-ανδρογόνα εφ' όσον χρειαστεί και σε ασθενείς παχύσαρκους, με διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης, με μελανίζουσα ακάνθωση ή οικογενειακό ιστορικό ΣΔ 2 η μετφορμίνη (αν και δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμες μελέτες)
Πως ελέγχονται
Περιοδικά μετράμε αρτηριακή πίεση, σάκχαρο, λιπιδαιμικό profil και OGTT/ανά έτος κυρίως σε ασθενείς με ανωορρηξία, υπερανδρογοναιμία, ακάνθωση, ΒΜΙ>30 και οικογενές ιστορικό ΣΔ 2
Επομένως
Η σχέση με τον ενδοκρινολόγο είναι βασική. Παροχή πληροφοριών σχετικά με την αιτία της κατάστασης και τον ρόλο της τεστοστερόνης και σαφείς πληροφορίες για μελλοντικές προοπτικές γονιμότητας. Η ανάγκη για την έφηβη να αντιμετωπίσει τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις αυτής της κατάστασης, διευκολύνει την αλλαγή του τρόπου ζωής και τροποποιεί συμπεριφορές με πιθανούς κινδύνους για την υγεία και είναι μια σημαντική κληρονομιά για την μετάβαση του νεαρού ατόμου στην ενήλικη ζωή

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Γονίδια και υποθαλαμικός έλεγχος μεταβολισμού (2)

Μονογονιδιακές μορφές παχυσαρκίας
Έγιναν μελέτες σε οικογένειες παχυσάρκων. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ανακαλύφθηκαν μεταλλάξεις με αυτοσωματικό υπολλειπόμενο χαρακτήρα στα γονίδια λεπτίνης-μελανοκορτίνης που έδειξαν ότι οδηγούν σε παχυσαρκία. Οι μεταλλάξεις είναι σπάνιες και οδηγούν σε συγκεκριμένα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, μειωμένη γονιμότητα, ανεπάρκεια επινεφριδίων, ανοσο/ανεπάρκεια και κόκκινο χρώμα μαλλιών. Η θεραπεία με λεπτίνη σε άτομα με κληρονομική της ανεπάρκεια προκαλεί απώλεια βάρους και μεταβάλλει την συπεριφορά όσον αφορά την πρόσληψη τροφής
Είναι η μόνη γενετική μορφή παχυσαρκίας που είναι θεραπεύσιμη φαρμακολογικά
Τα άτομα με μετάλλαξη του υποδοχέα της λεπτίνης έχουν ίδιο φαινότυπο αλλά δεν επωφελούνται από την αγωγή
Πρόσφατα έχουν περιγραφεί περισσότερες από 160 μεταλλάξεις του υποδοχέα -4 της μελανοκορτίνης (MC4R). Αυτές οι μεταλλάξεις εμφανίζονται σε 2-6% των εξαιρετικά παχύσαρκων παδιών και εφήβων και σε 1-2 % των ενηλίκων. Σε αυτές της περιπτώσεις η melanocyte-stimulating hormone (a-MSH) δεν είναι σε θέση να προκαλέσει αίσθημα κορεσμού. Επιπλέον μειώνεται η κατανάλωση ενέργειας και τα άτομα αυτά παρουσιάζουν υπερινσουλιναιμία, γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης και υψηλότερη οστική πυκνότητα
Πολυγονιδιακές μορφές παχυσαρκίας
Οι πολυγονιδιακές μεταλλάξεις έχουν μικρό τελικό αποτέλεσμα. Η συχνότητα μετάλλαξης είναι αυξημένη σε παχύσαρκα άτομα . Μελετήθηκε και πάλι το πιο σχετικό γονίδιο γαι την παχυσαρκία , το MC4R. Εκτός από τις ''μεταλλάξεις παχυσαρκίας'' που αναφέρθηκαν ανωτέρω βρέθηκαν δύο πολυγονιδιακές παραλλαγές για τη ρύθμιση του σωματικού βάρους. Τα αλλήλια Val103Ile και Ile251Leu σχετίζονται με μείωση σωματικού βάρους και βρέθηκαν ετεροζυγώτες από διαφορετικούς πληθυσμούς σε ποσοστό 2-9%. Μετά από μελέτες των τελευταίων ετών >50 παραλλαγές είναι γνωστές
Το πολυγονιδιακό FTO (fat mass and obesity associated gene)
Το FTO-Α αλλήλιο συνδέεται με αύξημένο κίνδυνο ανάπτυξης παχυσαρκίας κατά 31%. Η επίδραση του είναι εμφανής από την ηλικία των 3 ετών. Το FTO επηρεάζει μεταγευματικές νευρο/ορμονικές απαντήσεις σε οπτική επαφή με το φαγητό. Φαίνεται ότι το  FTO κωδικοποιεί την Fe(II)- and 2-oxoglutarate-dependent dioxygenase. Απώλεια του FTO σε ποντίκια οδηγεί σε καθυστέρηση ανάπτυξης και σημαντική μείωση λιπώδους και άλιπης μάζας σώματος. Υπερέκφραση του οδηγεί σε αύξηση σωματικού βάρους
Πρακτικά
Γονιδιακή ανάλυση  μπορεί να είναι χρήσιμη σε εξαιρετικά  παχύσαρκους ασθενείς
Θα πρέπει να ελέγχονται μονογονιδιακές και πολυγονιδιακές παραλλαγές
Άμεση θεραπεία είναι προς το παρόν διαθέσιμη μόνο στα άτομα με ανεπάρκεια λεπτίνης
Research agenda
Λειτουργικές μελέτες στα ''γονίδια παχυσαρκίας'' θα βοηθήσουν στην κατανόηση των βιολογικών μηχανισμών για την ρύθμιση του σωματικού βάρους
Νέες τεχνικές π.χ. next generation sequencing θα εντοπίσουν επιπρόσθετους γονιδιακούς μηχανισμούς

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

ΟΙΚΟΣ BOTOΤ

                                                      
                                                 (Τα πέντε προϊόντα του)
                                                  Το αληθές ύδωρ ΒΟΤΟΤ
Το μοναδικόν λευκαίνων τους οδόντας, επιδοκημασθέν παρά της Ιατρικής Ακαδημίας των Παρισίων
Είναι το αποτελεσματικώτερον δια την λεύκανσιν των οδόντων. Εις γαργάρας είναι ισχυρότατον προφυλακτικόν κατά των πόνων του λαιμού και του λάρυγγος. Βοηθεί την οδοντοφυίαν εις τα παιδία
                                                 ΚΟΝΙΣ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΟΔΟΝΤΑΣ
Το πολύτιμον τούτο προϊόν μεταχειριζόμενον μετά του ύδατος ΒΟΤΟΤ, είναι η υγιεστέρα προπαρασκευή δια την ενδυνάμωσιν των ούλων και λεύκανσιν των οδόντων
                                                 EXTRAIT DOUBLE
Ύδωρ δια τον στολισμόν άνευ ουδενός οξυούχου. Σταγώνες τινές χυνόμεναι εις το ύδωρ ζωηραίνει το χρώμα του προσώπου και αναπέμπουν ηδυτάτην οσμήν
                                                  LE SUBLIME
Εμποδίζει πάραυτα την πτώσιν της κόμης. Εξαλείφει την πυτιρίδα. Καταπραύνει τους νευρικούς πόνους. Τοιαύται είναι αι κυριώτεραι ιδιότητες του θαυμασίου τούτου προϊόντος
                                               ΟΞΕΙΔΙΟΝ ΣΤΟΛΙΣΜΟΥ
Προπαρασκευή από ουσίας καθαράς, φυτών τονικών, το οξείδιον τούτον χαίρει ανεκτιμήτους ιδιοτήτας δια την χρήσιν του στολισμού

Γενική αποθήκη , 299, rue Saint' Honore, πλησίον της οδού Καστιλιώνης
Αποθήκη 18 Bades Italiens εν Παρισίοις

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Ενδοκρινολογία

H ανάπτυξη της ενδοκρινολογίας άρχισε στην 8η 10ετία του 19ου αιώνα. Οι θεωρίες των αυτορυθμιζόμενων κύκλων του Canon (Η σοφία του σώματος-1932) συμπλήρωσαν αργότερα τις εργασίες αυτές. Η θεωρία των σωματικών χυμών γνώρισε απρόσμενη αναζωογόνηση με την ανακάλυψη της ενδοκρινολογίας που άρχισε να καλλιεργείται από το 1900. Μερικές ορμόνες είχαν ήδη ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, όπως η επινεφρίνη (1894) από τους Oliver και Sharpey-Schaffer και η θυροξίνη από τον Baumman
Το 1902 δύο Άγγλοι ενδοκρινολόγοι οι Bayliss και Starling διατύπωσαν ύστερα από τη δική τους ανακάλυψη της εκκριματίνης (Ο μηχανισμός της παγκρεατικής έκκρισης), τη θεωρία ότι οι ορμόνες "διέπουν" τις σωματικές λειτουργίες
Η θεωρία του stress έστρεψε εκ νέου το ενδιαφέρον στον "Χυμισμό" (Humoralρismus), αφού όλος ο οργανισμός αντιδρά στους στρεσσογόνους παράγοντες με αύξηση αρ. πίεσης, έκκριση ορμονών και αυξημένη διέγερση συμπαθητικού
To σημαντικότατο επίτευγμα της σύγχρονης ενδοκρινολογίας, η απομόνωση της ινσουλίνης από τους Banting και Best στο Τορόντο το 1921 (Η εσωτερική έκκριση του παγκρέατος 1921-1922) ήταν μια ανακάλυψη που οδήγησε σε ολοκληρωτική αλλαγή της πρόγνωσης του <<ανίατου διαβήτη>>
Αντιδιαβητικά σκευάσματα βρίσκονται στο πλευρό της ινσουλίνης από την 10ετία του '50
Η κορτιζόνη απομονώθηκε το 1934 από τον Kendall και τους συνεργάτες του στην κλινική Mayo του Rochester υπό την κρυσταλλική της μορφή ως κορτίνη (C20H3005) από τον επινεφριδιακό φλοιό. Από το 1949 η ορμόνη αυτή χρησιμοποιήθηκε μαζί με την ACTH για την θεραπεία ασθενειών ρευματικού τύπου από τον Hench και τους μαθητές του, οι οποίοι εργάζονταν και αυτοί στην κλινική Mayo. O Hench βραβεύτηκε το 1950 με βραβείο Nobel για την εισαγωγή της κορτιζόνης στο φαρμακευτικό οπλοστάσιο, μαζί με τους Kendall και Tadeus οι οποίοι την ανακάλυψαν
Ένα από τα συχνότερα χρησιμοποιούμενα σήμερα σκευάσματα είναι "το χάπι", ένας συνδυασμός οιστρογόνων και γεσταγόνων, που πρωτοπαρασκευάστηκε από τον βιοχημικό Djerassi, δοκιμάστηκε κλινικά από τον νεο-υορκέζο φυσιολόγο Pincus , και στηρίχθηκε στη διαπίστωσην που είχε γίνει ήδη από το 1944 από τους γυναικολόγους Bikkenbach και Paulikovics ότι η προγεστερόνη αναστέλλει την ωρίμανση του ωαρίου στη γυναίκα. Ο Pincus μαζί με τον Rock εισήγαγε το 1960 τον πρώτο αναστολέα της ωορρηξίας με τη μορφή φαρμάκου λαμβανομένου από το στόμα , το "Αnti-Baby-Pill",  αφού κατέστη δυνατόν να παραχθούν συνθετικές ουσίες όμοιες της προγεστερόνης
Το 1965 ο Pincus παρουσίασε τα αποτελέσματα των ερευνών του λεπτομερειακά στο έργο του Ο έλεγχος της γονιμότητας.

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Μεγαλακρία-Συστάσεις (2)

Φαρμακευτική θεραπεία
Συνιστάται σε ασθενείς με επιμένουσα νόσο μετά το χειρουργείο
Σε ασθενή με μέτρια/σοβαρά συμπτώματα περίσειας GH, αλλά χωρίς τοπική πίεση από το αδένωμα προτείνεται η χρήση Somatostatin receptor ligands (SRL) ή pegvisomant (human GH receptor antagonist)
Somatostatin receptor ligands (SRL) υπάρχουν 2 σκευάσματα : im οκτρεοτίδη LAR (long-acting) kai sc λανρεοτίδη depot/autogel . Χορήγηση ανά μήνα. Επίσης υπάρχει διαθέσιμη rapid-acting οκτρεοτίδη. Η αποτελεσματικότητα βασίζεται σε μετρήσεις GH/IGF-1 12 μήνες μετά την έναρξη της αγωγής. Τελευταία χρησιμοποιείται η πασιρεοτίδη που φαίνεται ότι βελτιώνει τα επίπεδα IGF-1 σε ποσοστό 35%

Σε ασθενή με μέτρια αύξηση IGF-1 και ήπια σημεία και συμπτώματα προτείνεται ένας αγωνιστής ντοπαμίνης, συνήθως καμπεργολίνη (έχει φανεί βιοχημική βελτίωση σε 30% των ασθενών η οποία όμως μειώνεται με την πάροδο του χρόνου)
Προσοχή σε όσους χρησιμοποιούν SRLs για την πιθανότητα χολολιθίασης (25%)
Σε ασθενείς σε θεραπεία με  pegvisomant (sc se 10-, 15-, or 20-mg/ημερήσια ένεση) ελέγχεται το μέγεθος του όγκου (μπορεί να αυξηθεί σε 3-5% των ασθενών) και παρακολουθείται η ηπατική λειτουργία ανά μήνα επί 6μηνο. Διακόπτεται η θεραπεία αν οι τρανσαμινάσες είναι τριπλάσιες του φυσιολογικού
Σε ανεπαρκή ανταπόκριση σε SRLs προτείνεται προσθήκη pegvisomant  ή καμπεργολίνης
Προτείνεται η χρήση SRL ως κύρια θεραπεία σε ασθενή που δεν μπορεί να χειρουργηθεί, έχει διήθηση σηραγγώδους κόλπου και δεν έχει πίεση οπτικού χιάσματος
Επίσης προτείνονται συνδυασμοί των ανωτέρω σκευασμάτων
Ακτινοθεραπεία
Σε υπολλειματική νόσο ή εάν η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι ανεκτή
Στερεοτακτική ακτινοθεραπεία εφ' όσον είναι εφικτό
Τακτικός έλεγχος GH/IGF-1 για έλεγχο των αποτελεσμάτων της ακτινοθεραπείας
Σε 50% των ασθενών σε 5-10 χρόνια προκύπτει υπο/υποφυσισμός. Επιπλέον με συμβατική ακτινοθεραπεία υπάρχει κίνδυνος αγγειακής εγκεφαλικής νόσου, βλάβης κρανιακών νεύρων, δευτερογενών όγκων, ακτινονέκρωσης και γνωστικών αλλαγών
Ειδικές καταστάσεις
Εγκυμοσύνη
Συνιστάται διακοπή long-acting SRL σκευασμάτων και pegvisomant τουλάχιστον 2 μήνες πρι τη σύλληψη. Αν χρειάζεται μέχρι την σύλληψη χρησιμοποιούμε short-acting οκτρεοτίδιο 
Σε ασθενή με μακροαδένωμα τακτικός έλεγχος οπτικών πεδίων
Δεν συνιστάται παρακολούθηση  GH/IGF-1
Λόγω της ινσουλινο/αντίστασης που προκαλεί η  GH υπάρχει μεγάλη πιθανότητα διαβήτη κύησης και υπέρτασης

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Μεγαλακρία-Συστάσεις (1)

Διάγνωση
Συνιστάται μέτρηση IGF-1 σε ασθενείς με τυπικές εκδηλώσεις μεγαλακρίας (ιδιαίτερα αυτών με προβλήματα από τα άκρα και το πρόσωπο)
Συνιστάται μέτρηση IGF-1 σε ασθενείς χωρίς τυπικές εκδηλώσεις, αλλά πάσχουν από σοβαρή άπνοια ύπνου, ΣΔ 2, αρθρίτιδα, σ. καρπιαίου σωλήνα, υπεριδρωσία, υπέρταση
Συνιστάται μέτρηση IGF-1 σε ασθενείς με αδένωμα υπόφυσης
Δεν βασίζουμε την διάγνωση μεγαλακρίας σε τυχαία μέτηση GH
Σε ασθενείς με αυξημένα ή διφορούμενα επίπεδα IGF-1 συστήνεται test υπεργυκαμίας και επιβεναιώνεται η διάγνωση με μη καταστολή της GH<1 μg / L
Μετά βιοχημική διάγνωση μεγαλακρίας γίνεται απεικόνιση με MRI υπόφυσης 
Συνιστάται έλεγχος οπτικών πεδίων εφ' όσον υπάρχει αδένωμα που καταλήγει στο οπτικό χίασμα
Διαχείρηση συνοδών νοσημάτων
Συνιστάται ο έλεγχος συνοδών νοσημάτων όπως η υπέρταση, ο ΣΔ, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η οστεοαρθρίτδα και η άπνοια ύπνου
Συνιστάται έλεγχος για νεοπλασία παχέος με κολονοσκόπηση
Συνιστάται ΥΗΓ/ψηλάφηση θυρεοειδούς
Συνιστάται έλεγχος πιθανής υπολειτουργίας υπόφυσης και υποκατάσταση 
Στόχοι
Φυσιολογικά για την ηλικία επίπεδα  IGF-1 σημαίνουν έλεγχο της νόσου
Τυχαία μέτρηση  GH <1,0 μg / L ως θεραπευτικός στόχος
Να χρησιμοποιείται το ίδιο assay για GH και IGF-1 στον ίδιο ασθενή σε όλη την παρακολούθηση
Χειρουργείο
Διασφηνοειδική εκτομή σαν θεραπεία πρώτης γραμμής
Επανάληψη επέμβασης σε ασθενή με υπολλειματική νόσο
Για ασθενείς με σοβαρή άπνοια ύπνου ή σοβαρή καρδιαγγειακή νόσο προτείνεται προ χειρουργίου θεραπεία μα αγωνιστές υποδοχέων σωματοστατίνης  (SRLs) για να μειωθεί ο χειρουργικός κίνδυνος από τα συνοδά νοσήματα
Μετεγχειρητικά
Συνιστάται μέτρηση GH και IGF-1 12 εβδομάδες μετά το χειρουργείο. Σε ασθενή με GH>1 μg/L γίνεται test γλυκόζης
MRI υπόφυσης για έλεγχο υπολλειματικής νόσου 12 εβδομάδες μετά το χειρουργείο

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Τάσος Λειβαδίτης

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ ΤΑ ΖΕΙ ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΟΥ
…Η ζωή όμως, όσο να πεις, ήτανε πάντα όμορφη με τις ελ-
πίδες, τα όνειρα
τις μικρότητές της. Ίσως μάλιστα και να μην είναι όμορφη
παρά γι αυτές μονάχα τις μικρότητες
που σε κρατάν σ’ ένα αδιάκοπο λαχάνιασμα, με το να τις διψάς
και να τις απαρνιέσαι σαν το τεντωμένο σκοινί που σε βα
στάει
πάνω από την άβυσσο της άρνησης και της παραδοχής, στη
θανάσιμη, όλο κίνδυνο, ισορροπία
της μετριότητας…
Τι παράξενο, αλήθεια! Οι άνθρωποι κουβεντιάζουν μόνο για
όσα τους είναι απόμακρα και ξένα
τ΄αλλα αυτά που τους καίνε, μη αφήνοντάς τους τις νύ-
χτες να κοιμηθούν
τα ζει ο καθένας μόνος του μέσα στη σιωπή.


Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Επίδαυρος-Ασκληπιεία

Ο Γαληνός, ο περίφημος γιατρός του 2ου αιώνα μ.Χ. έλεγε ότι οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούν παραστάσεις. Ο Γαληνός δίδασκε στο Ασκληπιείο της Περγάμου, ένα από τα σημαντικότερα στην ιστορία της Ιατρικής, το οποίο ιδρύθηκε από το Ασκληπιείο της Επιδαύρου. Η Επίδαυρος ήταν ο χώρος που γεννήθηκε η μαγική ιατρική επιστήμη και είχε παραρτήματα- Ασκληπιεία σε όλη τη Μεσόγειο. Για το Ασκληπιείο της Αθήνας μάλιστα ο Σοφοκλής είχε γράψει λατρευτικό ύμνο. Ιδιαίτερης σημασίας είναι και το Ασκληπιείο της Ρώμης (στο νησάκι Τίβερη όπου ιδρύθηκε λειτουργεί μέχρι σήμερα νοσοκομείο)
Το θέατρο λοιπόν ήταν μια πολύ σημαντική παράμετρος της λατρείας και της θεραπείας. Ο Σωρανός (2ος αι, μ.Χ.) έλεγε ότι όσοι έπασχαν από νεύρωση έπρεπε να παρακολουθούν τραγωδίες και όσοι έπασχαν από μελαγχολία να παρακολουθούν κωμωδίες. Και ο Γαληνός απέδιδε στον Ασκληπιό την οδηγία ότι όσοι είχαν ψυχικές διαταραχές έπρεπε να παρακολουθούν ευχάριστα θεάματα και μουσικές εκδηλώσεις
Ιδιαίτερη θέση είχε το νερό. Όχι μόνο ως κάθαρση, αλλά και ως επαφή με το βασικό στοιχείο της ζωής. Μας τρέφει, μας συντηρεί, μας καθαρίζει. Μπροστά στο ναό του Ασκληπιού υπήρχε ένα άγαλμα κρήνη, όπου το νερό έμπαινε από την τρυπημένη βάση, ανέβαινε στο χάλκινο άγαλμα, έβγαινε από τη φιάλη που κρατούσε στο χέρι, έπεφτε στη λεκάνη από κάτω και με το καναλάκι πήγαινε σε ένα λουτρό δίπλα στο Άβατον. Αυτό ήταν το λουτρό του Ασκληπιού. Αυτός που λουζόταν για να μπει στο Άβατον, λουζόταν μέσα στην ουσία του Θεού. Στο Άβατον γινόταν η λειτουργία της εγκοίμησης
Ο πρώτος μαγικός τρόπος απόκτησης υγείας ήταν τα τελετουργικά δείπνα: γινόταν η θυσία, την έκοβαν κομμάτια, καλούσαν τον Θεό να παραστεί, του έδιναν ένα κομμάτι (που έπαιρναν μετά οι ιερείς) και υποτίθεται ότι έτσι δυνάμωναν και αυτοί όπως και ο Θεός
Από τις πρώτες επιγραφές πληροφορούμαστε ότι είναι όλα θαύματα, ενώ στον 2ο αι μ.Χ. είναι μια κανονική συνταγή. Στον 3ο αι μ.Χ. πλέον θεραπεύεται ακόμα κι ο καρκίνος. Στα τάματα της εποχής φαίνονται εντυπωσιακές ανατομικές γνώσεις. Ένα κρανίο από το Ναύπλιο, μυκηναϊκής εποχής, εμφανίζει χρυσή οδοντοστοιχία και ένα κρανίο στη Χίο έχει ίχνη τρυπανισμού

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Χειρουργική και γυναικολογία τον 19ο αιώνα (2)

Δύο δεκαετίες μετά την εισαγωγή της αναισθησίας, το πρόβλημα της επιμόλυνσης τραυμάτων τέθηκε για μια ακόμα φορά από τον Lister. O Lister, ο τελευταίος από τους μεγάλους Κουακέρους γιατρούς του 19ου αιώνα, συγκλονίστηκε από τις τεράστιες ανθρώπινες απώλειες κατά τη διάρκεια της χειρουργικής πράξης. Του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η διαφορά στο ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσα στις περιπτώσεις απλών και επιπεπλεγμένων καταγμάτων. Η κύρια διαφορά ανάμεσα στους δύο αυτούς τύπους καταγμάτων είναι ότι τα τελευταία έρχονταν σε επαφή με τον αέρα.
Ο Γάλλος χημικός Louis Pasteur είχε μόλις αποδείξει ότι τα βακτήρια υπήρχαν παντού στον αέρα και άρα ήταν δυνατόν να εισέλθουν στο τραύμα προκαλώντας θανατηφόρα σηψαιμία. Έτσι ο Lister άρχισε να εφαρμόζει τις ανακαλύψεις του Pasteur, προστατεύοντας τα ανοικτά κατάγματα από τα βακτήρια με φαινικό οξύ. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Ο Lister σε σύντομο χρονικό διάστημα διεύρυνε τη χρήση του φαινικού οξέος σε όλους τους τομείς της χειρουργικής αποκαλώντας τη νέα του αρχή, <<αρχή της αντισηψίας>>
Η αποδοχή των νέων μεθόδων δεν ήταν ούτε ραγδαία ούτε καθολική.Τη δεκαετία του 1880 την τεχνική του Lister αντικατέστησε η αρχή της ασηψίας. Σύμφωνα με τον λιστέρειο τρόπο τα εργαλεία, τα τραύματα και ο χειρουργός ψεκάζονταν με φαινικό οξύ. Η νέα τεχνική εξασφάλιζε την απαλλαγή από τα βακτήρια μέσω της απολύμανσης των εργαλείων με ατμό, ενώ τα χέρια και ο χώρος της επέμβασης είχαν προηγουμένως απολυμανθεί με διάφορα άλλα μέσα.
Η αντισηψία και η ασηψία ανανέωσαν ριζικά τη χειρουργική και μεταμόρφωσαν τους θαλάμους των χειρουργείων, από χώρους οι οποίοι επί αιώνες μαστίζονταν από την νοσοκομειακή γάγγραινα, σε μέρη που μπορούσε κάποιος να πάει χωρίς να χάσει κάθε ελπίδα να βγει ζωντανός

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Χειρουργική και γυναικολογία τον 19ο αιώνα (1)

Εκτός από την επιμόλυνση των τραυμάτων και τη συνεπακόλουθη σηψαιμία, το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα στην ευρείας κλίμακας χειρουργική ήταν η ανεπάρκεια των μέσων που διέθεταν οι χειρουργοί ως προς τον έλεγχο του πόνου. Η αδυναμία αυτή περιόριζε το εύρος των επεμβάσεων, επέτεινε το σοκ και καθιστούσε την ταχύτητα της διεξαγωγής μιας επέμβασης απολύτως ουσιώδη
Η μελλοντική πρόοδος βρισκόταν σε αναμονή της ανακάλυψης κάποιων αποτελεσματικών μεθόδων για τον έλεγχο του πόνου
Ο αιθέρας και το υποξείδιο του αζώτου είχαν χρησιμοποιηθεί ως ευφορικές ουσίες στα αποκαλούμενα <<εύθυμα παιχνίδια>> στις αρχές του αιώνα. Κάποιοι Ευρωπαίοι επιστήμονες είχαν προτείνει τη χρησιμοποίηση τέτοιων αερίων ως αναισθητικών. Το αποφασιστικό βήμα έγινε στις ΗΠΑ όπου ο οδοντίατρος Wells ξεκίνησε την πρακτική της νάρκωσης των ασθενών με υποξείδιο του αζώτου. Ο δάσκαλος του Jakson πρότεινε τον θειικό αιθέρα ως πιθανό αναισθητικό
Μετά την επιτυχή χρήση του αιθέρα στην οδοντιατρική ο διάσημος Βοστωνέζος χειρουργός Collins αποφάσισε να δοκιμάσει την νέα μέθοδο σε χειρουργική επέμβαση. Η διάσημη δοκιμαστική επέμβαση έγινε στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης την 16 Οκτωμβρίου 1846 και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Παρά την αναπόφευκτη αντίδραση των συντηρητικών η νέα μέθοδος εξαπλώθηκε με μεγάλη ταχύτητα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού
Ο Sir James Simpson καθηγητής μαιευτικής στο Εδιμβούργο, ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε αιθέρα στην Ευρώπη. Το 1847 εισήγαγε την χρήση του χλωροφόρμιου που σύντομα έγινε πολύ δημοφιλές. Έκτοτε πολλά αναισθητικά έχουν ανακαλυφθεί, οι τεχνικές έχουν βελτιωθεί και η αναισθησιολογία έγινε ξεχωριστή ειδικότητα.
Την εισαγωγή της γενικής αναισθησίας ακολούθησε σαράντα χρόνια αργότερα η εισαγωγή διαφόρων μορφών τοπικής αναισθησίας. Μια μορφή με βάση την κοκκαίνη εφαρμόσθηκε για πρώτη φορά στην οφθαλμολογία το 1884. Το 1885 αναπτύχθηκε η στελαχιαία αναισθησία και η αναισθησία με εμπότιση <<δια διηθήσεως των ιστών>>. Είναι περιττή η επέκταση στο θέμα της αξίας της αναισθησίας και των μεγάλων αλλαγών που επέφερε σε όλους τους κλάδους της χειρουργικής, αλλά και στα πειράματα φυσιολογίας

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014

Πρόληψη γήρανσης

Με την αύξηση της διάρκειας της ανθρώπινης ζωής έχει φανεί ότι η προχωρημένη ηλικία είναι ο κύριος παράγοντας κινδύνου για απειλητικές για τη ζωή ασθένειες. Πρόσφατες εργασίες έχουν δείξει ότι η γήρανση σε διάφορα ζώα, αλλά και στον άνθρωπο εξαρτάται από ειδικούς τύπους γενετικής μετάλλαξης, από τη διατροφή και από φάρμακα που μπορεί να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής και να βελτιώσουν την υγεία. Αυτό τονίζει την προοπτική προληπτικών φαρμάκων για τις ασθένειες του γήρατος αλλά και παρέμβαση στην ίδια τη διαδικασία της γήρανσης
Αύξηση προσδόκιμου ζωής
Από τα μέσα του 19ου αιώνα το προσδόκιμο της ανθρώπινης ζωής έχει αυξηθεί κατά περίπου 2.5 έτη ανά 10ετία. Σ' αυτό συνεισφέρει η αλλαγή στον τρόπο ζωής, η ιατρική περίθαλψη, η βελτίωση στην ποιότητα νερού και διατροφής και η πρόληψη πολλών λοιμωδών νοσημάτων (κυρίως για την επιβίωση των παιδιών). Τελευταία η βελτίωση της ιατρικής περίθαλψης φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο στην αύξηση επιβίωσης σε μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες. Η αύξηση επιβίωσης δεν σημαίνει και υγιή επιβίωση γιατι αυξάνεται ο κίνδυνος μεταβολικών, καρδιαγγειακών, νευροεκφυλιστικών νοσημάτων και καρκίνου
Η γήρανση είναι μεταβαλλόμενη διαδικασία
Ο ρυθμός της γήρανσης μπορεί να μετατραπεί με γενετική διαδικασία. Υπάρχει μεγάλη διαφορά στη διάρκεια ζωής των ζώων, ακόμα και σε περιβάλλοντα που προστατεύονται από εξωγενείς κινδύνους. Προτείνεται λοιπόν ότι η παρέμβαση στη διαδικασία γήρανσης είναι εφικτή παρά το ότι μπορεί να υπάρχει διαφορετικός βαθμός βλάβης σε δύο διαφορετικούς ιστούς του ίδιου οργανισμού. Γενετικές μεταλλάξεις και περιβαλλοντικές παρεμβάσεις-δίαιτα, φάρμακα- αλλάζουν το προσδόκιμο επιβίωσης και την υγεία σε πειραματόζωα.
Τι μας κάνει να γερνάμε;
Είναι ένα σημαντικό βιολογικό μυστήριο. Τα γεννητικά κύτταρα δεν πρέπει να πεθαίνουν.Οι οργανισμοί γενικά διατηρούνται σε νεανική κατάσταση κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης τους και με την έναρξη της αναπαραγωγής αρχίζει να γίνεται εμφανής η γήρανση. Κοινά χαρακτηριστικά της γήρανσης περιλαμβάνουν αστάθεια γονιδιώματος, επιγεννετικές μεταλλάξεις, απορύθμιση θρέψης, δυσλειτουργία μιτοχονδρίων, κυτταρική γήρανση, εξάντληση βλαστικών κυττάρων, μεταβολή ενδοκυτταρικής επικοινωνίας σε διαφορετικό βαθμό στους διάφορους ιστούς και στους διάφορους οργανισμούς. Στους πολυκύτταρους οργανισμούς μπορεί επίσης ένας ιστός να επηρεάζει την γήρανση άλλων ιστών
Επιβράδυνση γήρανσης
Η μειωμένη πρόσληψη τροφής βελτιώνει την υγεία κατά τη διάρκεια της γήρανσης. Πρόσφατες μελέτες σε ζώα και ανθρώπους έχουν δείξει ότι ειδικά η μείωση ειδικών αμινοξέων μπορεί να είναι σημαντικότερη από την μείωση των θερμίδων. Επιπλέον αλλαγή στη δράση μεταβολικών και ενδοκρινών σημάτων μπορεί να βελτιώσουν την υγεία π.χ. μεταλλάξεις που μειώνουν την  αλληλεπίδραση ινσουλίνης /αυξητικού παράγοντα της ινσουλίνης με την ραπαμυκίνη (IIS/TOR network) επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής στα θηλαστικά. Ποντίκια με τη συγκεκριμένη μετάλλαξη βελτιώνουν την διαχείρηση γλυκόζης, το ανοσοποιητικό τους και προστατεύονται από οστεοπόρωση, καταρράκτη και δερματικά προβλήματα . Υπάρχουν πολλοί πιθανοί φαρμακευτικοί στόχοι σ' αυτή τη διαδικασία όπως οι κινάσες και η ραπαμυκίνη
Το IIS/TOR network ανιχνεύει την κατάσταση θρεπτικών ουσιών, αυξητικών παραγόντων και τις διάφορες μορφές του stress και ρυθμίζει ανάπτυξη, μεταβολισμό και αναπαραγωγή
Επίσης πειραματικές εργασίες έχουν ασχοληθεί με διαδικασίες cellular quality-control δηλ. αυτοφαγία, αποδόμηση κατεστραμένων πρωτεϊνών και διατήρηση τελομερών στη διατήρηση της υγείας του συνόλου του οργανισμού κατά τη διάρκεια της γήρανσης
Οι βελτιώσεις στον τομέα της υγείας παρέχουν ένα άριστο πλαίσιο για την κατανόηση της σύνδεσης γήρανσης και της νόσου που σχετίζεται με τη γήρανση. Παρατηρήσεις σε Drosophila έδειξαν ότι η χορήγηση ραπαμυκίνης σε ηλικιωμένες μύγες μειώνει τη δραστικότητα της ντοπαμίνης και προκαλεί διαταραχή του ύπνου, ένα σύνηθες πρόβλημα των ηλικιωμένων ατόμων. Η άνοια είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Μελέτες σε ποντίκια δείχνουν ότι μείωση του IIS/TOR network μπορεί να βελτιώσει την παθολογία που σχετίζεται με την άνοια
Οικονομική ανάλυση έδειξε ότι η βελτίωση της γήρανσης θα έχει τεράστια οφέλη για την υγεία
Έρευνα γίνεται σε ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία όπως ο καρκίνος, η καρδιαγγειακή νόσος, η νόσος Alzheimer , και η  Parkinson , η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η οστεοπόρωση και ο ΣΔ τύπου 2. Παρεμβάσεις στα συγκεκριμένα προβλήματα γήρανσης του πληθυσμού είναι σημαντικές.
Από μελέτες σε πειραματόζωα φαίνεται ότι υπάρχει προοπτική ευρέως φάσματος προληπτικών φαρμάκων για τις ασθένειες του γήρατος. Η ραπαμυκίνη είναι ένα πρώτο παράδειγμα εγκεκριμένου φαρμάκου με ευρύ θεραπευτικό φάσμα. Ανάλογα χαρακτηριστικά εμφανίζουν επίσης η μετφορμίνη και η ασπιρίνη

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

Ebola virus disease (EVD)

Εξαιρετικά μεταδοτική λοίμωξη, για την οποία δεν υπάρχει εμβόλιο, ούτε ειδική θεραπεία και έχει υψηλό ποσοστό θνησιμότητας
Οι περισσότερες ιώσεις δεν έχουν ειδική θεραπεία
Η λοίμωξη με Ebola εμφανίζεται όπως και οι άλλες ιογενείς λοιμώξεις με μη ειδικά συμπτώματα όπως πυρετός , αδυναμία και μυαλγίες. Μετά από λίγες ημέρες το κυρίαρχο κλινικό σύμπτωμα είναι έμετος και διάρροια. Τέλος μείωση του όγκου, μια σειρά από μεταβολικές διαταραχές , αλλαγές ηλεκτρολυτών και υποβολαιμικό shock . Ο ασθενής αν δεν μπορεί να πιεί από το στόμα χρειάζεται ενδοφλέβια χορήγηση υγρών
Στην Αφρική η υποστηρικτική φροντίδα είνα δύσκολη. Η υποστηρικτική φροντίδα μειώνει τη θνητότητα. Στη Δυτική Αφρική πολλοί πεθαίνουν γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε βασική φροντίδα
Η υψηλή θνησιμότητα αντανακλά τη φυσική ιστορία της νόσου
Η Ebola virus disease (EVD) χρειάζεται μεγαλύτερη έμφαση στη βασική φροντίδα
Ο εντοπισμός κρουσμάτων, η κοινωνική κινητοποίηση και η δημόσια εκπαίδευση είναι ζωτικής σημασίας για τη διακοπή της επιδημίας. Η υψηλή θνητότητα προκαλεί φόβο και απροθυμία να εμπλακεί κάποιος με τον εντοπισμό και τη θεραπεία μολυσμένων ατόμων. Πριν από μερικές δεκαετίες ο φόβος του HIV και η αντίληψη ότι το AIDS είναι μοιραίο οδήγησε σε ανάλογες αντιδράσεις. Σήμερα είναι ηθικά απαράδεκτο και ιατρικά αδικαιολόγητο να αρνηθεί κανείς υποστήριξη σε ασθενείς με HIV
Η εξαιρετική κλινική φροντίδα θα βοηθήσει να σπάσει η αλυσίδα μετάδοσης
Η καλύτερη προετοιμασία για το αύριο είναι να κάνεις σήμερα το έργο σου εξαιρετικά καλά
Παρά τη βελτίωση σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη για καλύτερη παρακολούθηση, ανταλλαγή δεδομένων σε πραγματικό χρόνο και ταχεία δράση με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Ύδωρ οδοντοκαθαρτικόν του Δόκτορος Pierre

                                            ΣΩΣΙΤΡΙΧΟΝ
            Θαυματουργόν ύδωρ κατά της πτώσεως των τριχών
Εφευρεθέν και κατασκευαζόμενον υπό Ν. Θεοδωρίδου, φαρμακοποιού εν Σταυροδρομίω, μεγάλη οδός αριθ. 186
Πολυπληθείς θεραπείαι επιτευχθείσαι υπό πολλών διακεκριμένων της πρωτευούσης ιατρών, ευαρεστηθέντων ίνα δοκιμάσωσι την εφεύερεσιν μου παρά τη πελατεία αυτών, ενθαρύνουσι με ίνα συστήσω αυτήν θερμώς εις πάντα τους βουλομένους να προφυλάξωσι την κεφαλήν ή το γένειον αυτών από της φαλακρότητας, εγγυώμενος περί της αποτελεσματικής του φαρμάκου ενεργείας
  Το σωσίτριχον έχει τας εξής ιδιότητας:
α) Παύει σχεδόν αμέσως την εξ' αδυναμίας του δέρματος προερχομένην πτώσιν της κόμης και της γενειάδος
β) Όπου αιτία της πτώσεως εστίν η πυτηρίασις θεραπεύει ασφαλώς το νόσημα τούτο και επομένως παύει την πτώσιν των τριχών
γ) Αποδίδει εις τας τρίχας την αρχικήν και φυσικήν αυτών στιλπνότητα
δ) Δια της χρήσεως του σωσίτριχου αναφύονται επί των φαλακρών μερών νέαι τρίχες, τούθ' όπερ ουδεμία εκ των σκευασιών του είδους τούτου κατώρθωσεν άχρι τούδε
Εκάστη φιάλη συνοδευομένη με οδηγίαν τιμάται ημίσεως αργυρού μετζιτιέ
Εν τω φαρμακείω μου ευρίσκεται προσέτι έλαιον μυραίνης το νορβηγικόν καθαρόν καΙ όλως πρόσφατον
Τραγήματα αγγλικά διαφόρων επαφών
Σάπωνες δια του φενικού οξέος δια τα δερματικά εξανθήματα των παίδων
Χημικαί και φαρμακευτικαί συσκευασίαι Αγγλίας και Γαλλίας
Διάφοροι επίδεσμοι της εντεροκοίλης νεωτάτης κατασκευής
Θηλαστήρια (βυζάστραι) και παντεία άλλα είδη εξ' ελαστικοκόμεως
                                                                                           Ν. ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

Διαφημίσεις από την εφημερίδα Νεολόγος, Κωνσταντινούπολη, 1873

Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014

Μίλτος Σαχτούρης

Τὸ Ψωμί

Ἕνα τεράστιο καρβέλι, μιὰ πελώρια φραντζόλα ζεστὸ ψωμί,
εἶχε πέσει στὸ δρόμο ἀπὸ τὸν οὐρανό,
ἕνα παιδὶ μὲ πράσινο κοντὸ βρακάκι καὶ μὲ μαχαίρι
ἔκοβε καὶ μοίραζε στὸν κόσμο γύρω,
ὅμως καὶ μία μικρή, ἕνας μικρὸς ἄσπρος ἄγγελος.
κι αὐτὴ μ᾿ ἕνα μαχαίρι ἔκοβε καὶ μοίραζε
κομμάτια γνήσιο οὐρανὸ
κι ὅλοι τώρα τρέχαν σ᾿ αὐτή, λίγοι πηγαῖναν στὸ ψωμί,
ὅλοι τρέχανε στὸν μικρὸν ἄγγελο ποὺ μοίραζε οὐρανό!
Ἂς μὴν τὸ κρύβουμε.
Διψᾶμε γιὰ οὐρανό.

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Τεστοστερόνη και θνητότητα

Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι άνδρες με χαμηλή ή χαμηλο/φυσιολογική ενδογενή τεστοστερόνη έχουν αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας σε σχέση με αυτούς με υψηλότερα επίπεδα
Η κύρια αιτία θανάτου είναι η καρδιαγγειακή νόσος. Ειδικές μελέτες δείχνουν αυξημένη θνητότητα σε άνδρες με καρδιαγγειακή, αναπνευστική ή νεφρική νόσο, ΣΔ 2 και καρκίνο. Η παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο, η καρδιαγγειακή νόσος και φλεγμονώδη νοσήματα συχνά συνοδεύονται από χαμηλή τεστοστερόνη. Και είναι δύο τα σημαντικά ερωτήματα που προκύπτουν 1) εμπλέκεται η ανεπάρκεια της τεστοστερόνης άμεσα στην παθογέννεση των ασθενειών; ή μειώνει τη φυσική άμυνα του οργανισμού; ή μήπως είναι δείκτης της κακής υγείας και της σοβαρότητας του υποκείμενου νοσήματοςq 2) μπορεί η υποκατάσταση με τεστοστερόνη να βελτιώσει την κλινική πρόοδο και επιβίωση;
Το ποσοστό υπογοναδισμού στον ανδρικό πληθυσμό δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Ως υπογοναδισμός ορίζεται το κλινικό σύνδρομο που περιλαμβάνει συμπτώματα και βιοχημική ένδειξη ανεπάρκειας τεστοστερόνης. Η European Male Aging Study (EMAS) όρισε ως όψιμο υπογοναδισμό την παρουσία τουλάχιστον τριών σεξουαλικών συμπτωμάτων (απώλεια πρωινής στύσης, μειωμένη libido και στυτική δυσλειτουργία), ολική τεστοστερόνη(TT) <320 ng/dl (11 nmol/l) και free testosterone (fT) <64 pg/ml (220 pmol/l)
Η ανεπάρκεια τεστοστερόνης σχετίζεται με  ινσουλινο/αντίσταση, σπλαχνική παχυσαρκία, δυσλιπιδαιμία, υπέρταση, οστεοπόρωση, μυική αδυναμία, εξασθένηση μνήμης, λήθαργο, κόπωση και σεξουαλική δυσλειτουργία. Είναι επίσης ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξη παχυσαρκίας, μεταβολικού συνδρόμου και ΣΔ 2. Οξείες ή χρόνιες ασθένειες μπορεί να καταστείλουν τον άξονα υποθάλαμος/υπόφυση/όρχεις
Η σοβαρότητα της στεφανιαίας νόσου- ορίζεται ως >75% στένωση σε ένα, δύο ή τρία αγγεία- σχετίστηκε με σημαντικά υψηλότερα επίπεδα στον ορρό ινετρλευκίνης 1β , χαμηλή ιντερλευκίνη 10 και τεστοστερόνη. Η υποκατάσταση με τεστοστερόνη σε άνδρες με στεφανιαία νόσο μειώνει τον tumour necrosis factor-α και την ιντερλευκίνη 1β και αυξάνει την ιντερλευκίνη 10 (αντι-αθηρογόνα κυτοκίνη). Το πάχος του μέσου χιτώνα της καρωτίδας (CIMT), δείκτης ίη νίνο αθηροσκλήρυνσης σχετίζεται αντίστροφα με την τεστοστερόνη
Ο λόγος για τον οποίο η χαμηλή τεστοστερόνη σημαίνει αυξημένη θνητότητα είναι ίσως ότι ο βαθμός ενεργοποίησης προ-φλεγμονοδών κυτοκινών αντανακλά τη σοβαρότητα της νόσου. Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η τεστοστερόνη καταστέλλεται σαν αποτέλεσμα συνθηκών που οδηγούν σε συστηματική παραγωγή φλεγμονοδών κυτοκινών. Συνήθεις κλινικές καταστάσεις που προκαλούν χρόνια φλεγμονή είναι η παχυσαρκία, η αθηροσκλήρυνση, ο διαβήτης, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες. Οξεία ασθένεια όπως μόλυνση, φλεγμονή, τραύμα, έμφραγμα ή χειρουργείο προκαλεί οξεία καταστολή του άξονα και επίπεδα τεστοστερόνης μέχρι και < 2 nmol/l
Βεβαίως η θνητότητα εξαρτάται κι από άλλους παράγοντες. Όλα αυτά τα αποτελέσματα απαιτούν επαλήθευση και από άλλες κλινικές δοκιμές

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Ζαν Μπαρουά

Αγαπητέ φίλε

Ευχαριστώ με καθυστέρηση για τη συμπαράσταση σου κατά τη διάρκεια των πρόσφατων γεγονότων. Δεν είχα καθόλου ελεύθερο χρόνο. Πρέπει πρώτα να κόψεις τους χίλιους δεσμούς, που δένουν μια ζωή με τον έξω κόσμο και το παρελθόν της- πόσο απλή μοιάζει αυτή η ζωή-, για να διανοηθείς την αντοχή αυτών των νημάτων, το ολοένα εναλλασόμενο και αστείρευτο πλήθος τους. Τούτη η τελευταία πάλη μου πήρε δύο ατελείωτους μήνες, οπότε και με απελπισμένη μανία έσπασα όλες τις αλυσίδες, και να μαι ελεύθερος
Δεν μπορείς να ξέρεις εσύ, που η ανυπόταχτη ζωή σου δεν ανέχτηκε τροχοπέδη, πως νιώθω εγώ
Ελεύθερος!
Και φτάνω σε τούτη την απελευθέρωση στο αποκορύφωμα του θάρρους μου, ύστερα από μακρά θητεία στη σκλαβιά, ύστερα από δύο χρόνια που επιθύμησα κρυφά κι υπομονετικά τούτη την ελευθερία. Και επιτέλους μου δίνεται άνευ περιορισμών, τη σφιχταγκαλιάζω, την έχω δική μου, μυούμαι σ' αυτήν με πάθος, προσδένομαι πάνω της για πάντα
Κρύφτηκα σε μια τρύπα, μόνος, δίχως ν' αφήσω διεύθυνση. Επί εβδομάδες δεν είδα ούτε ένα πρόσωπο από τα παλιά ούτε άκουσα τον ήχο κάποιας φωνής που να μου θυμίζει το παρελθόν
Κι όλα με διαπερνούν ταυτόχρονα. Μια θαυμάσια άνοιξη γεμίζει το δωμάτιο μου, με περιβάλλει με ήλιο, με πνοή ζωής, με ομορφιά. Ποτέ μου δεν ένιωσα κάτι παρόμοιο
Μη μου γράψεις, αγαπητέ φίλε. Άφησε με να μεθύσω από μοναξιά μέχρι το φθινόπωρο
Μα μην αμφιβάλλεις διόλου για τη φιλία μου

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Φαρμακευτικός αλγόριθμος Διαβήτη

Σάκχαρο νηστείας ή προγευματικό >110mg/dl
     . Αν δεν παίρνει αγωγή δίνουμε μετφορμίνη
     . Αν παίρνει μετφορμίνη αυξάνουμε τη δόση σε 2-2.5 gr/day
     . Aν παίρνει ήδη τη μέγιστη δόση προσθέτουμε θειαζολιδινεδιόνη (TZD) μέχρι τη μέγιστη δόση
Μέση διαφορά ανάμεσα στην προ και την μετα-γευματική γλυκόζη >50mg/dl
     . Αν δεν παίρνει ήδη ρεπαγλινίδη ή σουλφονυλουρία αρχίζουμε ένα από τα δύο
     . Αν παίρνει ήδη αυξάνουμε στη μέγιστη δόση
     . Αν παίρνει τη μέγιστη δόση ή δεν τα ανέχεται ή αντενδείκνυνται δίνουμε ακαρβόζη η TZD
Mε περισσότερες από 3 μετρήσεις με τιμή σακχάρου <70mg/dl
ή μικρή διαφορά προ και μετα-γευματικού
ή συχνές υπογλυκαιμίες
      . Αν παίρνει σουλφονυλουρία 1. Μειώνουμε τη δόση κατά 50%
                                                       2. Διακόπτουμε την αγωγή
                                                       3. Αλλάζουμε σε ρεπαγλινίδη 
      . Αν παίρνει ρεπαγλινίδη  1. Μειώνουμε τη δόση κατά 50%
                                                2. Διακόπτουμε την αγωγή
Υγιεινή διατροφή, έλεγχος βάρους, αυξημένη φυσική δραστηριότητα
Βήμα πρώτο: μονοθεραπεία με μετφορμίνη
Βήμα δεύτερο: διπλή αγωγή με μετφορμίνη + σουλφονυλουρία
                                                                    ή + θειαζολιδινεδιόνες
                                                                    ή + DPP-4
                                                                    ή + GLP-1-RA
                                                                    ή + ινσουλίνη
Βήμα τρίτο: ινσουλίνη πολλαπλές δόσεις
Οι κατευθυντήριες γραμμές τονίζουν την σημαντικότητα της εξατομικευμένης προσέγγισης σε κάθε ασθενή , εστιάζοντας αρχικά σε αλλαγή τρόπου ζωής σε ασθενή με ήπιο διαβήτη, στη συνέχεια μετφορμίνη και άλλα από του στόματος αλλά και ενέσιμα φάρμακα και τέλος ινσουλίνη για να εξασφαλιστεί ο γλυκαιμικός έλεγχος                                                                      

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Καφές/Καφείνη/Υγεία

Aπό τα προϊόντα που περιέχουν καφείνη ο καφές είναι αυτός που καταναλώνεται συχνότερα
Η καφείνη είναι βιοενεργή ουσία με διεγερτική επίδραση στο ΚΝΣ και θετική επίδραση στη μακροπρόθεσμη μνήμη. Τελευταίες έρευνες δείχνουν ότι η κατανάλωση καφέ μπορεί να είναι ευεργετική
Η καφείνη είναι η βιοδραστική ουσία που καταναλώνεται συχνότερα στον κόσμο. Είναι φυσικό αλκαλοειδές και βρίσκεται σε περισσότερα απο 60 είδη μεταξύ των οποίων κόκκοι καφέ και κακάο και φύλλα τσαγιού. Η συγκέντρωση ποικίλλει και εξαρτάται από το προϊόν και από το περιβάλλον
Κοινά ποτά που περιέχουν καφείνη είναι καφές, τσάι, αναψυκτικά, ενεργειακά ποτά, προϊόντα σοκολάτας, ορισμένα φάρμακα (παυσίπονα) και διαιτητικά συμπληρώματα
Ο καφές είναι ένα σύνθετο ρόφημα που εκτός από την καφείνη περιέχει περισσότερα από 1000 συστατικά υπεύθυνα για την ευχάριστη γεύση και το άρωμα. Το τελικό αποτέλεσμα ενός φλυτζανιού καφέ σημαίνει πολλές χημικές αλλαγές από τον κόκκο του καφέ μέχρι το φλυτζάνι. Μεταξύ των βιοδραστικών ουσιών που υπάρχουν είναι μεθυλοξανθίνες (καφείνη, θεοβρωμίνη και θεοφυλλίνη), χλωρογονικά οξέα, φλαβονοειδή, τοκοφερόλες κ.λ.π Η συγκέντρωση της καφείνης και η δραστικότητα της εξαρτάται από το είδος , την προέλευση και τα γενετικά χαρακτηριστικά του καφέ, από τις γεωργικές πρακτικές, την τεχνική μετά τη συγκομιδή, τη διάρκεια και τις συνθήκες αποθήκευσης, το καβούρδισμα, το είδος ψησίματος, το άλεσμα και τη μέθοδο παρασκευής
Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε ποτέ να καταναλώσουμε δύο φλιτζάνια καφέ με την ίδια χημική σύνθεση, ακόμα κι αν προέρχονται από την ίδια διαδικασία
Τα περισσότερα ενεργειακά ποτά περιέχουν καφείνη λόγω της διεγερτικής επίδρασης στο ΚΝΣ και ταυρίνη που ενισχύει την αντοχή στην άσκηση και μειώνει τη συσσώρευση γαλακτικού οξέος μετά την άσκηση
Το καλό, το κακό και το άσχημο στην κατανάλωση καφέ
Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι η τακτική κατανάλωση καφέ σημαίνει χαμηλότερο κίνδυνο  Parkinson και Alzheimer, ευνοϊκή επίδραση στην ηπατική λειτουργία, πιθανό ρόλο στην απώλεια βάρους (αυξημένος μεταβολισμός), μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου (παχέος, ήπατος, ενδομητρίου, προστάτη). Αρκετές είναι οι μελέτες που δείχνουν μειωμένο κίνδυνο για ΣΔ 2 και ότι κάθε επιπλέον φλυτζάνι καφέ συνδέεται με μείωση 7% του κινδύνου για τη νόσο
Ωστόσο υπάρχουν και μελέτες που δείχνουν ότι η καφείνη επιδεινώνει την ανοχή στη γλυκόζη.
Επίσης έχει φανεί δυσμενής επίδραση της καφείνης στη χοληστερόλη, την αρ. πίεση και την
ομοκυστεΐνη. Βεβαίως υπάρχουν άλλα συστατικά στον καφέ που μπορεί να έχουν ευεργετική επίδραση στην απορρόφηση γλυκόζης, στοη ηπατικό της μεταβολισμό, στην έκκριση ινκρετινης, στην ινσουλινο/ευαισθησία καθώς και στην ανάπτυξη στεφανιαίας νόσου. Δεν έχει φανεί σχέση με έλκη ΓΕΣ και παλινδρόμηση. Αναφέρεται μειωμένη θνησιμότητα σε άτομα που καταναλώνουν 2-4 φλυτζάνια ημερησίως χρονίως. Μεταξύ υγιών ενηλίκων ημερήια πρόσληψη 400 mg δεν φαίνεται να έχει δυσμενείς επιπτώσεις
Βεβαίως η πρόσληψη καφέ αυξάνει την οστική απώλεια και την αρτηριακή πίεση. Στην εγκυμοσύνη ο καφές θα πρέπει να είναι περιορισμένος και επίσης μπορεί να προκαλέσιε πονοκέφαλο, ναυτία, άγχος και ανησυχία (σε υπερβολική κατανάλωση)
Μερικοί άνθρωποι μεταβολίζουν πιο αργά την καφείνη λόγω μεταβλητότητας του CYP1A2 (ένζυμο που την μεταβολίζει ). Η καφείνη είναι εθιστική και άτομα που καταναλώνουν αρκετή μπορεί να έχουν συμπτώματα στέρησης σε απότομη διακοπή της
Παιδιά και έφηβοι
Παιδιά (2-12 ετών ) και έφηβοι (12-17) μεταβολίζουν πιο γρήγορα την καφείνη. Καταναλώνουν χαμηλότερη ποσότητα. Συνήθως καταναλώνουν σε μορφή τσαγιού ή ανθρακούχων αναψυκτικών και σε μέσο όρο 83.2 mg/day. Η συνιστώμενη μέγιστη δόση για εφήβους είναι 2.5 mg/kg σωμ. βάρους
/ανά ημέρα ή  100–175 mg/ημέρα. Χρειάζεται προσοχή κυρίως στη μίξη καφείνης μα αλκοόλ γιατί αυξάνει η αρ. πίεση και ο καρδιακόε ρυθμός
A happy ending
Μια ημερήσια πρόσληψη 3-4 φλυτζανιών βραστού καφέ, συνολικά 400 mg / ημέρα καφείνης φαίνεται ότι έχει ευεργετική επίδραση. Παιδιά (6-12 ετών) μπορούν να καταναλώνουν 45-85 mg /
ημέρα και έφηβοι 100-175 mg / ημέρα
. Οι άνθρωποι με δυσλιπιδαιμία μπορούν να πίνουν καφέ φίλτρου

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Ιατρική τον Μεσαίωνα

Τον Μεσαίωνα κέντρο της ιατρικής ήταν οι βιβλιοθήκες. Στους επόμενους τρεις αιώνες που ακολούθησαν, το ενδιαφέρον στράφηκε στο κρεβάτι του ασθενούς. Όμως τον δέκατο-ένατο αιώνα επικεντρώνεται στα νοσοκομεία. Τα νοσοκομεία αποτέλεσαν έναν τόσο αποφασιστικό παράγοντα στην ανάπτυξη της ιατρικής στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα που αυτή η συγκεκριμένη περίοδος μπορεί να χαρακτηριστεί περίοδος νοσοκομειακής ιατρικής. Συνεπώς να διακριθεί από την ιατρική της βιβλιοθήκης, την ιατρική της κλίνης του ασθενούς καθώς και την εργαστηριακή ιατρική
Νοσοκομεία είχαν υπάρξει και προηγουμένως όμως ο αριθμός τους αυξήθηκε θεαματικά καθώς η βιομηχανική επανάσταση προωθούσε την ραγδαία αστικοποίηση.
Κατά συνέπεια έπρεπε να βρεθεί καταφύγιο για τις δεκάδες χιλιάδες νεαρών χωρικών, ανδρών και γυναικών, που συνέρεαν στις αναπτυσσόμενες πόλεις. Οι κάτοικοι των βιομηχανικών πόλεων συχνά έπεφταν θύματα τυφοειδούς πυρετού ή φυματίωσης, δύο ασθενειών που αναπόφευκτα βρίσκονταν στο επίκεντρο του κλινικού ενδιαφέροντος αυτή την εποχή. Οι νεόφερτοι χωρίς σπίτια ή οικογένειες να τους φροντίζουν, κατέληγαν νοσοκομειακοί ασθενείς προσφέροντας υλικό για κλινική παρατήρηση και αυτοψίες πρωτόγνωρης έκτασης. Εξάλλου, δεν υπήρχαν προσκόμματα στην εξασφάλιση άδειας για αυτοψία στις περιπτώσεις αυτών των κοινωνικά ξεριζωμένων μαζών
Η Γαλλία, ιδίως το Παρίσι, αποτέλεσε την αφετηρία γι αυτό το νέο σύστημα ιατρικής που έφτασε στο απόγειο του στα νοσοκομεία αυτής της πόλης. Η πολιτική κατάσταση στο Παρίσι προλείαινε τις διαδικασίες της αλλαγής. Η επανάσταση είχε καταργήσει όλα τα παλιά πανεπιστήμια, τις ακαδημίες, και τα άλλα παραδοσιακά ιδρύματα και όταν η ιατρική σχολή ιδρύθηκε στο Παρίσι το 1794, η γαλλική ιατρική είχε αποδεσμευτεί από την προσκόλληση στην παράδοση η οποία την έπνιγε από πολύ καιρό

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Ο μεγάλος εγκλεισμός

Ο ΙΖ' αιώνας δημιούργησε πελώρια ιδρύματα εγκλεισμού. Πάνω από ένας στους εκατό κατοίκους του Παρισιού βρέθηκε έγκλειστος εκεί για λίγους μήνες. Η απόλυτη εξουσία μεταγχειρίστηκε αυθαίρετα μέτρα φυλάκισης. Οι τρελοί για 1,5 αιώνα υποβλήθηκαν στον κανονισμό αυτού του εγκλεισμού
Μια χρονολογία χρησιμεύει σαν σημείο αναφοράς: 1656 το διάταγμα ίδρυσης του Γενικού Νοσοκομείου στο Παρίσι. Διάφορα ιδρύματα ενώνονται υπό ενιαία διοίκηση. Εδώ γίνονται δεκτοί, στεγάζονται, τρέφονται αυτοί που παρουσιάζονται μόνοι τους ή αυτοί που στέλνονται εκεί από τη δικαστική ή βασιλική εξουσία. Πρέπει να υπάρχει μέριμνα για τη συντήρηση, την ευπρεπή εμφάνιση την γενική ευταξία όσων δεν μπόρεσαν να βρουν θέση, αλλά θα μπορούσε ή θα άξιζε να είναι εκεί. Αναθέτουν αυτή τη φροντίδα σε διευθυντές διορισμένους εφ' όρου ζωής, που ασκούν την εξουσία σε όλη την έκταση της πόλης του Παρισιού. Έχουν κάθε εξουσία επιβολής, διεύθυνσης, διαχείρησης, εμπορίου, αστυνόμευσης, σωφρονισμού και τιμωρίας επί όλων των φτωχών του Παρισιού, τόσο εκτός όσο και εντός του Γενικού Νοσοκομείου.
Επιπλέον οι διευθυντές διορίζουν έναν γιατρό, με αποδοχές 1000 λιρών τον χρόνο που οφείλει να επισκέπτεται όλα τα οικήματα του Νοσοκομείου δύο φορές την εβδομάδα
Το Γενικό Νοσοκομείο δεν είναι ιατρικό ίδρυμα. Είναι ημιδικαστική δομή, είδος διοικητικής οντότητας. Είναι μια παράξενη εξουσία την οποία εγκαθιστά ο βασιλιάς, ανάμεσα στην αστυνομία και στη δικαιοσύνη, στα όρια του νόμου. Είναι η τρίτη τάξη καταστολής. Δεν συγγενεύει με καμμιά ιατρική ιδέα. Είναι μια αρχή της τάξεως, της μοναρχικής και αστικής τάξης πραγμάτων, η οποία οργανώνεται στη Γαλλία την ίδια εποχή. Συνδέεται απ' ευθείας με την βασιλική εξουσία
Είναι η εξουσία που ασκεί η βασιλική αρχή και ο πλούτος των αστών στον κόσμο της αθλιότητας