Η Εποχή του Κεφαλαίου

 Η Γη

Το 1848 ο πληθυσμός της υφηλίου, ακόμα και της Ευρώπης, εξακολουθούσε να αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από κατοίκους της υπαίθρου. Γύρω στα μέσα του 1870 ο αγροτικός πληθυσμός εξακολουθούσε να υπερτερεί σαφώς απέναντι στον αστικό. Έτσι η τύχη της μεγάλης πλειονότητας της ανθρωπότητας ήταν δεμένη με αυτό που συνέβαινε στη γη, το οποίο εξαρτιόταν από οικονομικούς, τεχνικούς, δημογραφικούς αλλά και θεσμικούς παράγοντες. Υπήρχαν μεγάλες διαφορές στο νομικό σύστημα, τον διοικητικό μηχανισμό και την αγροτική πολιτική των διαφόρων κρατών. Το κοινό γνώρισμα του γεωργικού τομέα σε όλο τον κόσμο ήταν η υποταγή του στην παγκόσμια βιομηχανική αγορά. Οι ανάγκες της πολλαπλασίασαν τις αγορές γεωργικών προϊόντων-κυρίως ειδών διατροφής και πρώτων υλών για την υφαντουργία, καθώς και ορισμένων βιομηχανικών φυτών με ήσσονα σημασία-τόσο σε εθνικό επίπεδο, χάρη στη ραγδαία ανάπτυξη των πόλεων, όσο και διεθνώς. Η τεχνολογία της, επέτρεπε στην παγκόσμια αγορά να επεκταθεί , χάρη στο σιδηρόδρομο και το ατμόπλοιο, σε περιοχές ως τότε ανεκμετάλλευτες
Οι κοινωνικές ανακατατάξεις που ακολούθησαν τη μετάβαση από την παραδοσιακή γεωργία σε μια γεωργία καπιταλιστική, ή τουλάχιστον προσανατολισμένη προς το εμπόριο μεγάλης κλίμακας, χαλάρωσε τους πατροπαράδοτους δεσμούς των ανθρώπων με τη γη των προγόνων τους. Προπαντός όταν οι αγρότες διαπίστωσαν ότι αυτή η γη δεν τους ανήκε πια ή ήταν τόσο λίγη, ώστε δεν τους έδινε την δυνατότητα να συντηρήσουν την οικογένεια τους
Ταυτόχρονα η ακόρεστη ζήτηση εργατικών χεριών από τις νέες βιομηχανίες και τα επαγγέλματα των πόλεων, το όλο και βαθύτερο χάσμα ανάμεσα στην καθυστερημένη ύπαιθρο και την προηγμένη πόλη, τους έκανε να μεταναστεύουν στα αστικά κέντρα. Παρατηρούμε την ταυτόχρονη και κολοσσιαία ανάπτυξη της εμπορίας γεωργικών προϊόντων, τη σημαντική επέκταση των καλλιεργημένων εδαφών και -τουλάχιστον στις χώρες που επηρεάζονται άμεσα από την παγκόσμια καπιταλιστική ανάπτυξη-μια μαζική αστυφυλία
Δύο ήταν οι λόγοι που έκαναν αυτή την εξέλιξη να αποκτήσει τόσο μεγάλες διαστάσεις στο τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα. Και οι δύο αποτελούν εκφάνσεις της εκπληκτικής διεύρυνσης και εμβάθυνσης της παγκόσμιας οικονομίας, ενός φαινομένου που είναι το κύριο χαρακτηριστικό της παγκόσμιας ιστορίας σ' αυτή την περίοδο. Η τεχνολογία επέτρεψε να εξαπλωθεί η παραγωγή σε απρόσιτες ή απομακρυσμένες περιοχές. Το δυναμικό όμως στοιχείο ήταν η ζήτηση. Η όλο και μεγαλύτερη ζήτηση τροφίμων από τα αστικά και βιομηχανικά κέντρα, η όλο και μεγαλύτερη ζήτηση εργασίας από τους ίδιους τομείς και συνδετικός τους κρίκος η οικονομική άνθηση, που ανέβασε τα επίπεδα κατανάλωσης των μαζών και συνεπώς την κατά κεφαλή ζήτηση. Γιατί με την δημιουργία μιας γνήσιας καπιταλιστικής οικονομίας ξεφύτρωσαν από το τίποτα νέες αγορές , ενώ οι παλιές μεγάλωναν ραγδαία. Για πρώτη φορά μετά την έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης, η δυνατότητα της νέας καπιταλιστικής οικονομίας να δίνει απασχόληση ισοσκέλισε την δυνατότητα της να παλλαπλασιάζει την παραγωγή

Ας είσαι εσύ καλά

Οι λογοτέχνες όταν γράφουν μυθιστορήματα περνούν τον εαυτό τους για Θεό και νομίζουν πως είναι ικανοί να βλέπουν σε βάθος και να κατανοούν την κάθε ανθρώπινη ιστορία. Εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Η δική μου όμως ιστορία είναι για μένα πολύ σημαντικότερη, γιατί πρόκειται για την ιστορία ενός πραγματικού, μοναδικού, ζώντος ανθρώπου
Το τι είναι αυτό, δηλαδή ένας άνθρωπος που ζεί πραγματικά, το ξέρουν σήμερα λιγότερο από ποτέ άλλοτε, και γιαυτό σκοτώνουν σωρηδόν ανθρώπους, από τους οποίους ο καθένας είναι ένα πολύτιμο ανεπανάληπτο πείραμα της φύσης
Ο κάθε άνθρωπος είναι το ανεπανάληπτο, πέρα για πέρα ιδιαίτερο, οπωσδήποτε σημαντικό και θαυμαστό σημείο όπου διασταυρώνονται  φαινόμενα του κόσμου μια φορά με αυτόν τον τρόπο , και ποτέ ξανά. Γι αυτό και η ιστορία κάθε ανθρώπου είναι σημαντική , αιώνια , θεία και ο κάθε άνθρωπος θαυμαστός και άξιος προσοχής
Λίγοι γνωρίζουν σήμερα τι είναι ο άνθρωπος. Τον εαυτό μου δεν μπορώ να τον αποκαλέσω Γνώστη. Ένας εξερευνητής ήμουν και είμαι, αλλά δεν ψάχνω στ' αστέρια και στα βιβλία, παρά αρχίζω ν' αφουγκράζομαι τις διδασκαλίες που μουρμουρίζει το αίμα κυλώντας στις φλέβες μου. Η ιστορία μου δεν είναι ευχάριστη, γλυκιά κι αρμονική. Έχει τη γεύση του παράλογου και της σύγχυσης, της τρέλλας και του ονείρου
Η ζωή κάθε ανθρώπου είναι ένας δρόμος προς τον εαυτό του, η προσπάθεια ενός δρόμου, η υποψία ενός μονοπατιού. Κανένας άνθρωπος δεν υπήρξε ποτέ απόλυτα ο εαυτός του. Όλοι όμως επιδιώκουν να γίνουν, άλλος τυφλά, άλλος πιο συνειδητά. Όλοι κουβαλάμε υπολλείματα της γέννησης μας, βλέννες, τσόφλια ενός αρχέγονου κόσμου, μέχρι το τέλος μας. Μερικοί δεν γίνονται ποτέ άνθρωποι, παραμένουν βατράχια, σαύρες, μυρμήγκια. Κάποιοι από τη μέση και πάνω είναι άνθρωποι κι από τη μέση και κάτω ψάρια. Όλοι όμως είμαστε προσπάθειες της φύσης για να γεννηθεί κάποτε ο άνθρωπος. Όλοι μας έχουμε κοινές ρίζες, κοινές μάννες, όλοι ερχόμαστε από την ίδια άβυσσο. Όμως ο καθένας μας, μια δοκιμή κι ένα πείραμα της φύσης, τραβά για το δικό του στόχο
Μπορούμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον, να εξηγήσουμε όμως μπορούμε ο καθένας μας μόνο τον εαυτό του.

Βράγχος φωνής μετά θυρεοειδεκτομή

Το βράγχος φωνής είναι μετεγχειρητική επιπλοκή της θυρεοειδεκτομής και οφείλεται είτε σε βλάβη του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου είτε σε δυσλειτουργία φων. χορδών/τραυματισμό από τους χειρισμούς στη διάρκεια της αναισθησίας, είτε είναι ψυχογενές, είτε από λοίμωξη αναπνευστικού/άνω γαστερντερικού. Οι κλινικές εκδηλώσεις είναι ήπια βραχνάδα, μη αποτελεσματικός βήχας, δυσφαγία, δυσλειτουργία φων. χορδών ή και σε ακραία περίπτωση απόφραξη αεροφόρων οδών. Μετά θυρεοειδεκτομή οι περισσότεροι ασθενείς παραπονούνται για βράγχος και δυσκαταποσία που συνήθως είναι λειτουργικά
Βλάβη του παλίνδρομου λαρυγγικού
Με εξειδικευμένο χειρουργό η συχνότητα του είναι 0.2-0.8%. Είναι μεγαλύτερη η συχνότητα όταν αφαιρείται καρκίνος θυρεοειδούς ή γίνεται επαναληπτική θυρεοειδεκτομή (μέχρι 20%). Η ανάκαμψη εξαρτάται από το είδος της επέμβασης (πρώτη φορά ή επανεπέμβαση), από τον όγκο που αφαιρείται (υφολική ή ολική θυρεοειδεκτομή), από τη θυρ. νόσο (καλοήθεια/κακοήθεια) και την τεχνική του χειρουργού (με ή χωρίς ταυτοποίηση ρουτίνας του παλίνδρομου λαρυγγικού) και φτάνει σε ποσοστό το 50-88%. Η βλάβη του νεύρου μπορεί να ποικίλλει από νευροαπραξία μέχρι νευρότμηση. Στην νευροαπραξία ανάκτηση της φωνής αναμένεται σε διάστημα 1-6 μηνών. Αν προκύψει δυσφωνία χρειάζεται παρακολούθηση τουλάχιστον επι 12μηνο μετά την επέμβαση. Στη νευρότμηση η βλάβη είναι μόνιμη.
Βράγχος λόγω διασωλήνωσης
Οι φων. χορδές μπορεί να τραυματιστούν κατά την διασωλήνωση/αποσωλήνωση. Βραχνάδα παροδική έχει φανεί σε 1.4% και μόνιμη σε 0.5%. Όταν γίνεται έλεγχος 1-2 ημέρες μετά την επέμβαση εμφανίζονται σε ποσοστό μέχρι 73% ορατά αιμοφόρα αγγεία, αιμορραγία στις φων. χορδές και την τραχεία και μώλωπες. Η διάγνωση απαιτεί την χρήση ειδικών εργαλείων. Μια μερική παράλυση του παλίνδρομου λαρυγγικού λόγω χειρισμών στη διάρκεια της αναισθησίας προκαλεί σοβαρή δυσφωνία ή αφωνία και όχι δύσπνοια. Φαίνεται ότι ο κίνδυνος είναι διπλάσιος σε ασθενείς >50 ετών , σε  διασωληνωμένους για 3-6 ώρες και σε ασθενείς με υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη και 15 φορές μεγαλύτερος σε διασωλήνωση >6 ωρών
Διασωλήνωση και άλλα χειρουργεία
Βλάβη του παλίνδρομου λαρυγγικού μπορεί να προκύψει σε επεμβάσεις σε άλλα σημεία του σώματος και μπορεί να οφείλεται στην υπερέκταση του αυχένα στη διάρκεια της διασωλήνωσης ή στην πίεση του νεύρου ανάμεσα στον ενδοτραχειακό σωλήνα και τον θυρεοειδικό χόνδρο. Επιπλέον ο ρινογαστρικός σωλήνας μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και ακινησία φων. χορδών. Οι πιο έντονοι τραυματισμοί ανιχνεύονται σε ηλικιωμένους ασθενείς λόγω μειωμένης ευελιξίας και ατροφίας των φων. ιστών. Το συνηθέστερο εύρημα είναι πάχυνση και αιμάτωμα του βλενογόννου. Η συνήθης εντόπιση της βλάβης είναι αριστερά - οι περισσότεροι αναισθησιολόγοι είναι δεξιόχειρες
Βράγχος ψυχογενές
Σε σημαντικό συναισθηματικό stress απουσία οργανικής αιτίας. Σε ασθενείς με κατάθλιψη και βραχνάδα βρίσκεται δυσλειτουργία φων. χορδών σε ποσοστό 33-40%. Μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση που πρέπει να επισημανθεί είναι η μετά θυρεοειδεκτομή άμφω παράλυση των φων. χορδών η οποία συνδέεται με σοβαρές ψυχιατρικές εκδηλώσεις
Βράγχος και άσθμα
Είναι μερικές φορές δύσκολη η διαφοροδιάγνωση. Στην βιβλιογραφία αναφέρονται περιπτώσεις βραχνάδας που αντιμετωπίζονται σαν άσθμα επί μακρόν
Βράγχος και γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
18% των ασθενών με δυσλειτουργία φων. χορδών βρέθηκαν με υποκείμενη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (χαρακτηριστικό οίδημα στον οπίσθιο λάρυγγα)
Βράγχος και περιβαλλοντικοί παράγοντες
Έκθεση σε καπνό, σκόνη, αναθυμιάσεις, αέρια ή ατμούς. Επίσης έκθεση σε τρόφιμα, αρωματικά προιόντα, ατμοσφαιρικούς ρύπους ή χημικά παράγωγα. Προκαλούν από ερεθισμό του βλενογόννου μέχρι σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας. Η έκταση της βλάβης εξαρτάται από τον χρόνο έκθεσης
Συμπέρασμα
Η βραχνάδα είναι συχνή επιπλοκή μετά θυρεοειδεκτομή. Πολλοί ασθενείς έχουν προυπάρχουσα βραχνάδα. Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αν οφείλεται στο χειρουργείο ή στην διασωλήνωση. Να θυμόμαστε ότι πολλοί ασθενείς παραπονούνται απουσία οποιασδήποτε αντικειμενικής μεταβολής . Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται για τα συμπτώματα που μπορεί να επιμένουν μετά την επέμβαση και να έχουν την βεβαιότητα πλήρους υποχώρησης των συμπτωμάτων ελλείψει αντικειμενικής νευρικής βλάβης

Πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός

Ο πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός (ΠΥ)  αναγνωρίζεται τα τελευταία χρόνια ως η συχνότερη αιτία δευτεροπαθούς υπέρτασης και το 5-13% όλων των ασθενών με υπέρταση
Ασθενείς με υπέρταση-υποκαλιαιμία, ανθεκτική υπέρταση (φτωχή ρύθμιση με τρία αντιυπερτασικά), υπέρταση ≥ 160 mmHg συστολική ή  ≥ 100 mmHg διαστολική, υπέρταση και τυχαίωμα επινεφριδίου, υπέρταση σε νεαρή ηλικία θα πρέπει να ελέγχονται για υπεραλδοστερονισμό
Υπότυποι πρωτοπαθούς υπεραλδοστερονισμού
. Αδένωμα που παράγει αλδοστερόνη- 35% των περιπτώσεων
. Άμφω ιδιοπαθής υπερπλασία- 60%
. Ετερόπλευρη πρωτοπαθής υπερπλασία -2%
. Οικογενής υπεραλδοστερονισμός- πολύ σπάνιος
. Καρκίνος επινεφριδίου που παράγει αλδοστερόνη- < 1%
. Έκτοπη παραγωγή αλδοστερόνης από αδένωμα ή καρκίνωμα - < 0·1%
Κλινική εικόνα
Συνήθως εμφανίζεται 3η-6η δεκαετία της ζωής με άτυπα συμπτώματα. Ασθενείς με σοβαρή υποκαλιαιμία εμφανίζουν κόπωση, κράμπες, κεφαλαλγία, αίσθημα παλμών, πολυδιψία, πολυουρία, νυκτουρία και σοβαρή υπέρταση. Το νάτριο ορρού είναι στα άνω-φυσιολογικά όρια. Οι ασθενείς με ΠΥ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο βλάβης νεφρών-καρδιάς από τους λοιπούς υπερτασικούς, έχουν υψηλότερη έκκριση αλβουμίνης στα ούρα και σε μεγαλύτερο ποσοστό μεταβολικό σύνδρομο
Έλεγχος
Στο παρελθόν οι κλινικοί γιατροί εξέταζαν την πιθανότητα υπεραλδοστερονισμού σε αυτόματη υποκαλιαιμία και έπρεπε να διακοπούν τα αντιυπερτασικά φάρμακα τουλάχιστον για 2 εβδομάδες
Τώρα αναγνωρίζεται ότι οι περισσότεροι ασθενείς έχουν φυσιολογικό κάλιο. Χρειάζεται μέτρηση αλδοστερόνης πλάσματος και δραστικότητα ρενίνης πλάσματος [plasma aldosterone concentration (PAC) to plasma renin activity (PRA) ratio] ενώ ο ασθενής συνεχίζει τα αντιυπερτασικά.Η υποκαλιαιμία ελαττώνει την έκκριση αλδοστερόνης. Είναι σκόπιμο να αποκατασταθούν τα επίπεδα καλίου πριν τον διαγνωστικό έλεγχο
Τα μόνα φάρμακα που επηρεάζουν τις εξετάσεις είναι ανταγωνιστές του υποδοχέα των αλατοκορτικοειδών (πχ σπειρονολακτόνη) και η αμιλορίδη και θα πρέπει να διακοπούν για 6 εβδομάδες τουλάχιστον. Οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου, οι αναστολείς αγγειοτενσίνης και τα διουρητικά μπορεί να αυξήσουν ψευδώς την PRA επομένως στους ασθενείς αυτούς ένα ανιχνεύσιμο επίπεδο PRA δεν αποκλείει ΠΥ. Μη ανιχνεύσιμα επίπεδα PRA σε ασθενείς που λαμβάνουν τα ανωτέρω φάρμακα θέτουν ισχυρή την υποψία ΠΥ
Η PRA είναι σε όλους τους ασθενείς με ΠΥ < 1·0 ng/ml/hour. Σε ασθενείς με αυξημένη αλδοστερόνη και PRA < 1·0 ng/ml/h : ισχυρή υποψία ΠΥ. Σε διάφορα εργαστήρια γίνεται μέτρηση της συγκέντρωσης ρενίνης στο πλάσμα  (PRC ) αντί για PRA  Γίνονται  πολλές μελέτες για το PAC:PRC ratio. Μέχρι να ολοκληρωθούν θεωρείται θετικό το test όταν το PAC είναι > 416 pmol / l (15 ng / dl) και το PRC< από το κατώτερο όριο του εργαστηρίου που μετράει
Επιβεβαίωση της διάγνωσης
Αυξημένο PAC:PRA ratio δεν είναι διαγνωστικό.
Δοκιμασία φόρτισης με νάτριο: Δίαιτα υψηλή σε νάτριο για 3 ημέρες με τακτική παρακολούθηση καλίου. Την 3η ημέρα συλλογή ούρων 24ώρου για αλδοστερόνη, κρεατινίνη και νάτριο. Αν είναι επαρκής η υποκατάσταση σε νάτριο το νάτριο των ούρων πρέπει να υπερβαίνει τα 200 mmol. Αλδοστερόνη ούρων > 33 nmol/d (12 µg/24 h) είναι ενδεικτική αυτόνομης έκκρισης
Ενδοφλέβια έγχυση φυσιολογικού ορρού: Μετά ολονύκτια νηστεία δίνονται 2 λίτρα χλωριούχου νατρίου 0.9% σε 4 ώρες με παρακολούθηση καρδιακού ρυθμού και πίεσης. Σε φυσιολογικά άτομα βρίσκουμε PAC <139 pmol/l (5 ng/dl), σε ΠΥ η τιμή δεν καταστέλλεται < 277 pmol/l (10 ng/dl)
Δοκιμασία καταστολής με φλουδροκορτιζόνη (Florinef): για 4 ημέρες 0·1 mg/ 6 h μαζί με δισκία χλωριούχου νατρίου 2 g/3 ημερησίως με το φαγητό με παρακολούθηση αρ. πίεσης και νατρίου. Αποτυχία καταστολής PAC < 166 pmol/l (6 ng/dl) την τέταρτη μέρα είναι ενδεικτική αυτονομίας
Απεικόνιση με CT επινεφριδίων και καθετηριασμός επινεφριδιακών φλεβών αν χρειάζεται για διαφοροδιάγνωση των υπότυπων ΠΥ
Θεραπεία
Στόχος να θεραπεύσουμε  την υπέρταση, την υποκαλιαιμία και να αποτρέψουμε την καρδιαγγειακή βλάβη. Λαπαροσκοπική επινεφριδεκτομή είναι η χειρουργική επέμβαση εκλογής. Θα πρέπει να έχει διορθωθεί προεγχειρητικά η υποκαλιαιμία. Η αλδοστερόνη θα πρέπει να μετρηθεί 1-2 ημέρες μετά την επέμβαση και να γίνεται μέτρηση καλίου/εβδομάδα για ένα μήνα με δίαιτα πλούσια σε νάτριο. Τυπικά η υπέρταση υποχωρεί 1-3 μήνες μετά το χειρουργείο
Φαρμακευτική αγωγή
Αναστολείς του υποδοχέα των αλατοκορτικοειδών, δίαιτα χαμηλή σε νάτριο (<100 mEq νατρίου/ημέρα), διατήρηση σωματικού βάρους, αποφυγή καπνίσματος, αεροβική γυμναστική
Η σπειρονολακτόνη ήταν το φάρμακο εκλογής για περίπου 3 δεκαετίες, μέχρι 400 mg την ημέρα και με σταδιακή μείωση μετά από αρκετούς μήνες στα 25–50 mg/ημέρα. Σκοπός της αγωγής τα επίπεδα καλίου να είναι στα άνω φυσιολογικά και η κρεατινίνη φυσιολογική. Προσοχή στη συγχορήγηση με διγοξίνη και σαλικυλικά. Ανταγωνίζεται τον υποδοχέα τεστοστερόνης και προκαλεί στους άνδρες γυναικομαστία, διαταραχή στύσης και ελαττωμένη libido και στις γυναίκες διαταραχή κύκλου
Η επλερενόνη (INSPRA) είναι εκλεκτικός ανταγωνιστής του υποδοχέα της αλδοστερόνης, με μικρότερη συγγένεια με τον υποδοχέα των ανδρογόνων. Δίνεται σε μέγιστη δόση 100 mg, με δραστικότητα 25-50% λιγότερη από την σπειρονολακτόνη και με προσοχή στην πίεση, το κάλιο και την κρεατινίνη. Οι παρενέργειες είναι ζάλη, κεφαλαλγία, κόπωση, διάρροια, υπερτριγλυκεριδαιμία και αυξημένα ηπατικά ένζυμα

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Αὐτὸ τὸ ἀστέρι εἶναι γιὰ ὅλους μας

Θά ῾θελᾳ νὰ φωνάξω τ᾿ ὄνομά σου, ἀγάπη, μ᾿ ὅλη μου τὴν δύναμη.
Νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ χτίστες ἀπ᾿ τὶς σκαλωσιὲς καὶ νὰ φιλιοῦνται μὲ τὸν ἥλιο
νὰ τὸ μάθουν στὰ καράβια οἱ θερμαστὲς καὶ ν᾿ ἀνασάνουν ὅλα τὰ τριαντάφυλλα
νὰ τ᾿ ἀκούσει ἡ ἄνοιξη καὶ νά ῾ρχεται πιὸ γρήγορα
νὰ τὸ μάθουν τὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μὴν φοβοῦνται τὸ σκοτάδι,
νὰ τὸ λένε τὰ καλάμια στὶς ἀκροποταμιές, τὰ τρυγόνια πάνω στοὺς φράχτες
νὰ τ᾿ ἀκούσουν οἱ πρωτεύουσες τοῦ κόσμου καὶ νὰ τὸ ξαναποῦνε μ ὅλες τὶς καμπάνες τους
νὰ τὸ κουβεντιάζουνε τὰ βράδια οἱ πλύστρες χαϊδεύοντας τὰ πρησμένα χέρια τους.
Νὰ τὸ φωνάξω τόσο δυνατὰ
ποὺ νὰ μὴν ξανακοιμηθεῖ κανένα ὄνειρο στὸν κόσμο
καμιὰ ἐλπίδα πιὰ νὰ μὴν πεθάνει.

Καλή ανάσταση σε όλους

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα
τούτη ἡ ἀγάπη ποὺ πηγαίνει
σκορπισμένη, μαζεμένη,
σκορπισμένη πάλι-πάλι,
κι ὅμως σφύζει κι ὅμως πάλλει
στὴ δαγκωματιὰ τοῦ μήλου
στὴ χαραγματιὰ τοῦ σύκου
σ᾿ ἕνα βυσσινὶ κεράσι
σὲ μιὰ ρώγα ἀπὸ ροδίτη
τόση ἀνάερη Ἀφροδίτη,
θὰ διψάσει θὰ κεράσει
ἕνα στόμα κι ἄλλο στόμα
χωρὶς χρῶμα, χωρὶς σῶμα.

Γυναικομαστία

Συνήθης στη νεογνική περίοδο, στο 70% των εφήβων, κλινικά εμφανής στο 1% ενήλικων ανδρών και στο 40% σε ενήλικες άνδρες μετά βιοψία
Αρκετοί μηχανισμοί έχουν προταθεί και σε όλους υπάρχει ανισορροπία μεταξύ ανδρογόνων και οιστρογόνων ή δράση στον μαζικό αδένα. Μείωση ελεύθερης τεστοστερόνης μπορεί να οφείλεται σε πρωτοπαθή νόσο των γονάδων ή σε αύξηση της SHBG-όπως γίνεται σε υπερθυρεοειδισμό ή σε ηπατική νόσο (πχ αλκοολική κίρρωση). Στο σύνδρομο αντίστασης στα ανδρογόνα υπάρχει αυξημένη οιστρογονική δράση στο μαστό. Οξεία ή χρόνια κινητοποίηση των Leydig κυττάρων από τις γοναδοτροπίνες ευοδώνει την παραγωγή των οιστρογόνων σε σχέση με τα ανδρογόνα. Αυτός είναι ο μηχανισμός γυναικομαστίας σε σύνδρομο Klinefelter και σε ανεπάρκεια των κυττάρων Leydig σε ενήλικες. Η αύξηση των γοναδοτροπινών στην εφηβεία προκαλεί ανισορροπία οιστρογόνων-ανδρογόνων. Ασθενείς σε υποθρεψία ή με συστηματική νόσο μπορεί να εκδηλώσουν γυναικομαστία στη φάση αποκατάστασης τους (οξεία αύξηση γοναδοτροπινών στη φάση αποκατάστασης)
Αυξημένη κινητοποίηση των κυττάρων Leydig προκύπτει και σε ασθενείς με όγκους που παράγουν β-HCG, ενώ κάποιοι από τους όγκους αυτούς μετατρέπουν πρόδρομα οιστρογόνα σε οιστραδιόλη. Ο τρόπος με τον οποίο η υπερπρολακτιναιμία προκαλεί γυναικομαστία δεν είναι ξεκάθαρος-μπορεί να μειώνει την παραγωγή τεστοστερόνης και να εμποδίζει τη δράση της στην περιφέρεια
Φάρμακα μπορεί να μειώσουν την παραγωγή ανδρογόνων (πχ σπειρονολακτόνη), να ανταγωνίζονται τη δράση των ανδρογόνων (πχ σπειρονολακτόνη) ή να επιδρούν με τους υποδοχείς οιστρογόνων στο μαστό (πχ σπειρονολακτόνη, μαριχουάνα). Τέλος υπάρχουν ασθενείς με ιδιοπαθή γυναικομαστία που έχουν ευαισθησία του μαστού σε φυσιολογικά επίπεδα οιστρογόνων
Κλινική εικόνα
Η συνήθης ενόχληση είναι άμφω ή ετερόπλευρη διόγκωση του μαζικού αδένα, με πόνο στο 25% των ασθενών και αίσθημα τάσης στο 40%. Συνήθως διαρκεί λιγότερο από έτος
Εργαστηριακή εικόνα
Εφ'όσον αποκλειστεί εφηβική (η οποία υποχωρεί σε 1-2 χρόνια)και  ή φαρμακευτική γυναικομαστία γίνεται έλεγχος ήπατος-νεφρών και β-HCG, LH, τεστοστερόνη και οιστραδιόλη
Διαφορική διάγνωση
Θα πρέπει να αποκλειστεί λίπωμα, νευρίνωμα, καρκίνος (όπου η διόγκωση είναι συνήθως ετερόπλευρη, έκκεντρη και χωρίς πόνο) και επίσηςπαχυσαρκία όπου δεν ψηλαφάται μαζικός αδένας
Θεραπεία
Να αντιμετωπιστεί το υποκείμενο νόσημα. Αντι-οιστρογόνα ή SERMS όπως η ταμοξιφαίνη-ραλοξιφαίνη μπορεί να ανακουφίσουν τον πόνο. Χειρουργική αντιμετώπιση συστήνεται σε χρόνια γυναικομαστία. Ασθενείς με καρκίνο στον προστάτη συνιστάται να ακτινοβοληθούν στον μαστό πριν την θεραπεία με οιστρογόνα

Διαβήτης και κύηση- Οδηγός ασθενούς

Οι περισσότερες γυναίκες με διαβήτη (τύπου1 και τύπου 2) μπορούν να έχουν ασφαλή εγκυμοσύνη και τοκετό, εφ' όσον έχουν άριστη ρύθμιση σακχάρου πριν την εγκυμοσύνη. Χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Οι γυναίκες που εμφανίζουν διαβήτη στην διάρκεια της κύησης (gestational) επίσης χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα
Πως σχεδιάζετε εγκυμοσύνη αν έχετε διαβήτη
Χρειάζεται checkup σ' εσάς και τον σύντροφο σας πριν την εγκυμοσύνη και παρακολούθηση απο ειδικούς του διαβήτη. Οι ειδικοί θα σας δώσουν συμβουλές για τους στόχους του σακχάρου αίματος και για την HBA1C (μέσο επίπεδο σακχάρου αίματος στη διάρκεια των τελευταίων μηνών). Αν λαμβάνετε θεραπεία με ινσουλίνη καλό θα ήταν να αρχίσετε εντατικό σχήμα (πολλαπλές καθημερινές ενέσεις ινσουλίνης) ή αντλία ινσουλίνης
Συνιστάται
. Καθημερινό συμπλήρωμα φυλλικού οξέος. Βοηθά στη μείωση κινδύνου γεννετικών ανωμαλιών εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού. Δόση 5 mg ημερησίως αρχή γενομένης 3 μήνες πριν την προσπάθεια για εγκυμοσύνη
. Βυθοσκόπηση-έλεγχος για διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Μπορεί να επιδεινωθεί στη διάρκεια της εγκυμοσύνης
. Έλεγχος αρτηριακής πίεσης-να είναι κοντά στο 130/80 mm Hg
. Απώλεια βάρους, εφ' όσον χρειάζεται
. Ενημερώστε τον γιατρό σας για λήψη άλλων φαρμάκων πχ αναστολείς μετατρεπτικού ενζύμου ή στατίνες
Θα πρέπει να γίνει
. Έλεγχος θυρεοειδικής λειτουργίας
. Έλεγχος αγγείων. Η εγκυμοσύνη προκαλεί  stres στην καρδιά και ο διαβήτης αυξάνει την πιθανότητα καρδιακού νοσήματος. Αν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου θα πρέπει να γίνει έλεγχος των αγγείων της καρδιάς
. Αν υπήρχε διαβήτης σε προηγούμενη κύηση γίνεται έλεγχος πριν την επόμενη κύηση. Γυναίκες με διαβήτη κύησης έχουν 35-60% πιθανότητα να αναπτύξουν διαβήτη τα επόμενα 10-20 χρόνια
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
. Μέτρηση γλυκόζης αίματος πρίν τα γεύματα, 1-2 ώρες μετά τα γεύματα, πριν την κατάκλιση και στη διάρκεια της νύχτας
Οι τιμές σακχάρου πρέπει να είναι : 1 ώρα από την έναρξη του γεύματος <140 mg/dL, 2 ώρες από την έναρξη του γεύματος <120 mg/dL
. Στενή παρακολούθηση της διατροφής-περιορισμός των υδατανθράκων- 3 μικρά γεύματα και 2-4 snacks
. Πιθανώς θα μειωθεί η δόση του φυλλικού μετά το πρώτο 3μηνο σε 0.4-1mg μέχρι το τέλος του θηλασμού
Οι γυναίκες με διαβήτη μπορούν να θηλάσουν. Μειώνεται ο κίνδυνος παχυσαρκίας και ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 στο παιδί. Ο θηλασμός βοηθάει στην απώλεια βάρους. Η ινσουλίνη μπορεί να συνεχιστεί στη διάρκεια του θηλασμού, όπως επίσης και η μετφορμίνη και οι σουλφονυλουρίες σε διαβήτη τύπου 2
Αν δεν είναι καλά ρυθμισμένος ο διαβήτης
. Μπορεί να προκύψουν γεννετικές βλάβες κυρίως με υψηλά σάκχαρα το πρώτο 3μηνο
. Αυξημένη πιθανότητα αποβολής ή πρόωρου τοκετού
. Υπέρταση
. Καισαρική ή δύσκολος τοκετός
. Υπογλυκαιμία του νεογέννητου λίγες μέρες μετά τη γέννηση του
Τι βοηθάει
Παρακολούθηση απο ενδοκρινολόγο, κατάλληλη ιατρική φροντίδα πριν-στη διάρκεια-μετά την εγκυμοσύνη, χαμηλές τιμές σακχάρου, υγιεινή διατροφή, σωματική δραστηριότητα για να έχετε μια ασφαλή εγκυμοσύνη κι ένα υγιές μωρό

Βιταμίνη D

Χαμηλά επίπεδα 25-ΟΗ βιταμίνης D [25(OH)D] είναι συχνά στον γενικό πληθυσμό. Αυτό προκαλεί ανησυχία όχι μόνο λόγω της επίπτωσης στο μυοσκελετικό, αλλά και επειδή υπάρχουν υποδοχείς της βιταμίνης  (VDR) και ένζυμα που την μεταβολίζουν στην καρδιά και στα αγγεία που δείχνουν έναν ρόλο της βιταμίνης D στο καρδιαγγειακό. Διάφορες πειραματικές μελέτες υποδηλώνουν αντι-αθηρογόνο , αντι-φλεγμονώδη και άμεσα καρδιοπροστατευτική δράση καθώς και καταστολή της  ΡΤΗ 
Μεταβολισμός βιταμίνης D
Η βιταμίνη  D συντίθεται στο δέρμα με την έκθεση στο φως του ήλιου και συγκεκριμένα με την UV - B ακτινοβολία (80% της βιτ. που λαμβάνεται). Η παραγωγή της είναι μεγαλύτερη σε άτομα με χαμηλά επίπεδα μελανίνης. Μικρό ποσοστό βιτ.D προσλαμβάνεται με τις τροφές (πχ λιπαρά ψάρια, αυγά) ή τροφές εμπλουτισμένες (πχ γάλα, χυμός). Υπάρχουν 2 βασικές μορφές: η D3 (χοληκαλσιφερόλη)- η κύρια μορφή, από τη σύνθεση στο δέρμα και από ζωικές πηγές και η
D2 (εργοκαλσιφερόλη) από ζυμομύκητες. Η πρόδρομη μορφή δεν έχει σημαντική βιολογική δραστικότητα. Απαιτούνται δύο υδροξυλιώσεις. Αρχικά η βιτ.D από οποιαδήποτε πηγή μετατρέπεται σε  25(OH)D στο ήπαρ. Μετά το ένζυμο 1α-υδροξυλάση την μετατρέπει στους νεφρούς σε 1,25(OH)2D και η δράση του ενζύμου ρυθμίζεται από παράγοντες σχετικούς με τον μεταβολισμό του ασβεστίου και φωσφόρου. Πολλοί εξωνεφρικοί ιστοί εκφράζουν δράση 1α- υδροξυλάσης και η τοπική παραγωγή βιτ.D εξαρτάται απο κυτοκίνες και αυξητικούς παράγοντες. Περαιτέρω υδροξυλίωση οδηγεί σε αποδόμηση. Η υπόθεση που είναι ευρέως αποδεκτή είναι ότι τα επίπεδα της 25(OH)D είναι ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της 1,25(OH)2D στους ιστούς. Μεταβολίτες της κυκλοφορούν δεσμευμένοι στην vitamin D-binding protein (DBP)-μεταφέρει και βοηθάει στην πρόσληψη της βιτ.D από τα κύτταρα στόχους. Υποδοχείς της (VDR) αναγνωρίστηκαν σχεδόν σε όλα τα ανθρώπινα κύτταρα.
Ιστορία:Ονομάζεται D γιατί είναι η τέταρτη βιταμίνη που ανακαλύφθηκε από τον McCollum το 1922, ως η ουσία που θεράπευσε την ραχίτιδα. Το 1930 ανακαλύφθηκαν οι μορφές D2 και D3 και τη δεκαετία του 70 οι 25(OH)D και 1,25(OH)2D. Το 1981 ο Robert Scragg υπέθεσε ότι τα αυξημένα καρδιαγγειακά νοσήματα στη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να οφείλονται σε χαμηλή UV-B ακτινοβολία και χαμηλά επίπεδα βιτ.D. Το 1983 ανακαλύφθηκε ο υποδοχέας της
Ορίστηκε ως ανεπάρκεια το επίπεδο της 25(OH)D κάτω από το οποίο αρχίζει να αυξάνει η έκκριση PTH. Μια προτεινόμενη ταξινόμηση είναι : επαρκής ≥ 75 nm, ήπια ανεπάρκεια 50–74 nm, ανεπάρκεια <50 nm. Επίπεδα >250 nm θεωρούνται ασφαλή, ενώ > >375–500 nm θεωρούνται τοξικά
Παράγοντες κινδύνου για χαμηλά επίπεδα είναι η ηλικία, το γυναικείο φύλο, η χειμερινή περίοδος, το σκούρο δέρμα, χαμηλή έκθεση στον ήλιο και χαμηλή πρόσληψη από τις τροφές
Τα επίπεδα PTH συνδέονται αντίστροφα με τα επίπεδα 25(OH)D. Άνω φυσιολογικά επίπεδα PTH αυξάνουν την αρτηριακή πίεση, προκαλούν καρδιακή υπερτροφία και έχουν προ-αρρυθμική δράση. Η χορήγηση βιτ.D έχει φανεί ότι μειώνει την αρ. πίεση κατά 2–6 mmHg μέσω καταστολής της PTH, αλλά και μέσω νεφρο/αγγειο προστατευτικής δράσης. Χαμηλά επίπεδα βιτ.D είναι παράγοντας κινδύνου για μείωση νεφρικής λειτουργίας-φαίνεται ότι αυξάνει την επαναρρόφηση πρωτεινών. Η βιτ.D και οι μεταβολίτες της αυξάνουν την έκκριση  και βελτιώνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Επηρεάζει την ανοσολογική απάντηση αυξάνοντας τα Τ-κύτταρα που προστατεύουν απο αυτοανοσία
Έχει αντιφλεγμονώδη δράση μέσω μείωσης του TNF-α και αύξησης της ιντερλευκίνης-10
Καρδιά και αγγεία είναι ιστοί στόχοι για την βιτ.D και έκφράζουν και υποδοχείς VDR και δράση 1-α υδροξυλάσης. Φαίνεται ότι προστατεύει από την αθηρωμάτωση και την δυσλειτουργία του ενδοθηλίου-αναστέλλει την πρόσληψη της χοληστερόλης από τα μακροφάγα και μειώνει τον πολλαπλασιασμό και μετανάστευση των αγγειακών λείων μυικών κυττάρων
Μελέτες δείχνουν χαμηλά επίπεδα 25(OH)D σε ασθενείς με καρδιο/αγγεική νόσο. Φαίνεται σημαντική σχέση με θανατηφόρα εγκεφαλικά επεισόδια και αυξημένη πιθανότητα καρδιαγγειακού νοσήματος κυρίως σε επίπεδα <37,5 nm.
Θεραπεία
Ημερήσια πρόσληψη 1000 IU αυξάνει την συγκέντρωση 25(OH)D κατά περίπου 25 nm. Παχύσαρκοι ασθενείς απαιτούν μεγαλύτερη δόση΄Έλεγχος των επιπέδων της βιταμίνης θα πρέπει να γίνεται μετά 3 μήνες. Δεν έχουν παρατηρηθεί ανεπιθύμητες ενέργειες. Σε επίπεδα >375–500 nm υπάρχει κίνδυνος λιθίασης αγγείων-νεφρών, αφυδάτωσης και νεφρικής ανεπάρκειας
Η συνδυασμένη χορήγηση ασβεστίου με βιτ.D μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο νεφρολιθίασης
Η έκθεση στον ήλιο αυξάνει τα επίπεδα της 25(OH)D στον ορρό-μπορεί να είναι ισοδύναμη με υποκατάσταση 10 000–20 000 IU. Έκθεση στον ήλιο 15–30 min (χέρια και πόδια) μεταξύ 10 πμ και 3 μμ τρεις φορές την εβδομάδα είναι επαρκής
Συνιστώνται επίπεδα βιτ.D τουλάχιστον 50 nm. Συστήνεται πρόσληψη 600 IU σε ηλικία >70 ετών και 800 IU σε μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτά ισχύουν για άτομα που δεν εκτίθενται στον ήλιο. Στον γενικό πληθυσμό η συνήθης ημερήσια πρόσληψη με τις τροφές είναι  200 IU
Συστήνεται μέτρηση της βιτ.D πριν την έναρξη της αγωγής. Επίσης συστήνεται μέτρηση και θεραπεία της ανεπάρκειας βιτ.D σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια σταδίου 3 (ρυθμός σπειραματικής διήθησης <60 ml/min). Συμπλήρωμα βιτ.D  απαιτείται τον πρώτο χρόνο της ζωής- συνήθως 400 IU/d καθώς και τουλάχιστον 800 IU/d σε ασθενείς με οστεοπόρωση
Συμπέρασμα
Η ανεπάρκεια βιτ.D είναι συνήθης. Το καρδιαγγειακό είναι ιστός στόχος. Φάνηκε ευεργετική επίδραση σε καρδιά-αγγεία. Κάποιες μελέτες έδειξαν ευεργετικές επιδράσεις σε ασθενείς με αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ακόμα ανεπαρκή αλλά φαίνεται ότι μπορεί να μειώσει ελαφρά τη θνησιμότητα-όμως  δεν είναι αρκετά για να συστήσουμε υποκατάσταση με βιταμίνη για την πρόληψη της καρδιαγγειακής νόσου. Επί του παρόντος φαίνεται ότι επίπεδα 25 ( ΟΗ ) D 75-100 nm έχουν καλύτερα αποτελέσματα για την υγεία

Ιθάκη

Σα βγης στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι
τέτοια στο δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρης, αν μεν' η σκέψη σου υψηλή
αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις
αν δεν τους κουβανής μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνη εμπρός σου

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος...
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι, που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά, θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοϊδωμένους! Να σταματήσεις σ' εμπορεία φοινικικά, και τες καλές πραμάτειες ν' αποκτήσεις σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ'εβένους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής-όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά. Σε πόλεις αιγυπτιακές πολλές να πας να μάθης και να μάθης απ'τους σπουδασμένους...

Πάντα στο νου σου νάχης την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάζης το ταξίδι διόλου. Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέση, και γέρος πια ν'αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώση η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ'έδωσε τ'ωραίο ταξίδι, χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο
άλλα δεν έχει να σε δώσει πια...

Κι αν πτωχική την βρης, η Ιθάκη δεν σε γέλασε,
έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν