Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Τα επαρχιακά

Υπάρχει πάντα μια ομορφιά
που δεν αναπαλαιώνεται.
Ένα λιβάδι μαργαρίτες στα υψίπεδα
και στο κέντρο ένας γάιδαρος,
να τρώει ανέμελος.
Υπάρχει αυτό που λέμε: εκλεκτικός
μηχανισμός. Και μια πόλη επαρχιακή
να μπαίνεις απόγευμα
με τα φώτα ξεχασμένα στη μεγάλη
σκάλα.
Ένα αίσθημα μισό. Ένα παράθυρο
κόντρα στον βορινό άνεμο
Υπάρχει αυτή η μέρα
που κάποτε θα ξεχαστεί
και μια άλλη,
που θα καίγεται αδιάκοπα
στο μακρινό μέλλον.
Και πίσω από αυτά
οι μυστικές συνάξεις των φυλακισμένων
                                Δημήτρης Πέτρου

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Ανθρώπειο εντερικό μικροβίωμα 2

Αλληλεπιδράσεις μικροβιώματος
Ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες επηρεάζουν τη μικροχλωρίδα: ο τρόπος γέννησης, τα γεννετικά χαρακτηριστικά, η ανοσολογική απάντηση, η δίαιτα, τα συμπληρώματα διατροφής, ο θηλασμός, τα φάρμακα, οι λοιμώξεις, η παχυσαρκία, οι αλλεργίες. Η σύνθεση και η λειτουργία του μικροβιώματος, και η διατήρηση του ποικίλλει σημαντικά. Φύλο, ηλικία, δίαιτα και έκθεση σε αντιμικροβιακούς παράγοντες και η καλή λειτουργία του εντέρου επηρεάζουν σημαντικά. Υπάρχουν συγκεκριμένες βακτηριακές οικογένειες που κληρονομούνται (Christensenellaceae) και σχηματίζουν ένα δίκτυο συνύπαρξης με άλλα κληρονομούμενα βακτήρια. Μη ειδικοί γεννετικοί παράγοντες όπως τα αντιβιοτικά και τα ανοσοκατασταλτικά έχουν μεγάλη επίπτωση στη σύνθεση του μικροβιώματος και η χρήση τους θα πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά
Πρόσφατα έχουν περιγραφεί τρεις μεταβολικά και λειτουργικά διακριτές συνθέσεις μικροβιώματος σε νεογνά ενός μηνός που προδιέθεταν σε αλλεργία και βρογχικό άσθμα
Μελέτες σε ενήλικες με διαφορετικές διαιτητικές συνήθειες δείχνουν ταχεία προσαρμογή του μικροβιώματος. Η κατανάλωση κρέατος αυξάνει τα μικρόβια που μεταβολίζουν χολικά άλατα, η κατανάλωση λαχανικών αυξάνει τα μικρόβια που καταναλώνουν πολυσακχαρίτες
Η μελέτη του μικροβιώματος στην ανθρώπινη υγεία και ασθένεια παραμένει πρόκληση. Υπάρχει σημαντική διακύμανση του μικροβιώματος με την αλλαγή στον τρόπο ζωής. Υπάρχουν ενδείξεις για εκδηλώσεις νόσων σχετικών με το μικροβίωμα σε σημεία μακριά από το έντερο, με πληθώρα μοριακών οδών που εμπλέκονται δυνητικά. Οι περισσότερες μελέτες επικεντρώνονται στα είδη των βακτηρίων και όχι στη λειτουργική αλληλεπίδραση μεταξύ τους
Ένα σύνηθες ερώτημα είναι κατά πόσον η ανισορροπία του μικροβιώματος είναι συνέπεια ή αιτία χρόνιων πολυγονιδιακών ασθενειών . Αυτό προκύπτει 1: διότι διάφοροι ενδογενείς ή εξωγενείς παράγοντες μπορεί να προκαλέσουν αυξημένη διαπερατότητα στο έντερο ή φλεγμονή του βλενογόννου, 2: σε άτομα γεννετικά ευπαθή οι υποκλινικές εντερικές ανισορροπίες ευνοούν την επέκταση ευκαιριακών παθογόνων 3: τα μικροβιακά προϊόντα του εντέρου προκαλούν παθογόνες μορφολογικές και λειτουργικές αλλαγές. Τέλος, εάν μια ασθένεια που σχετίζεται με το μικροβίωμα εκφραστεί σε ένα γενετικά ευαίσθητο άτομο, μπορεί να μεταφερθεί από αυτό το άτομο σε έναν γενετικά ευαίσθητο δέκτη που ενεργεί και συμβάλλει στη συνέχεια του παθογόνου μηχανισμού

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Στο Χριστό στο κάστρο

Ας είναι, καλώς να 'ρθης, είπεν ο ιερεύς
Εξέπλευσαν. Εστράφησαν προς το μεσημβρινοδυτικόν του λιμένος, έβαλαν πλώρη το ακρωτήριον Καλαμάκι. Ο άνεμος ήτο βοηθητικός, και ο πλους ευοίωνος ήρχιζε. Ναι μεν, εκρύωναν πολύ, αλλ' ήσαν όλοι βαρέως ενδεδυμένοι. Ο παπάς εκάθησεν εις το πηδάλιον, φορών την γούναν του. Η πρεσβυτέρα είχε το σάλι της το διπλό, η θεια το Μαλαμώ είχε το βαρύ γουνάκι και την κουζούκα της. Ο μπαρμπα-Στεφανής ήτο με τη νιτσεράδα του, με τον κηρωτόν πίλον του, με τον ιμάντα δεδεμένον υπό τον πώγωνα, με τα μακρά πτερύγια σκεπάζοντα τα ώτα, και ο υιός του Σπύρος, ο καλούμενος κοινώς , το Μπερκάκι, με τας πρεκνάδας και με τας βούλας εις το πρόσωπον, ήτο με τα μανίκια της μαλίνης καμιζόλας του ανασφουγγωμένος εις τους αγκώνας
Ευτυχώς δεν εχιόνιζεν, αλλ' ο άνεμος ήτο παγερός. Αίθριος ο ουρανός, σταυρωμένος από τον βορράν. Η σελήνη ήτο εις το πρώτο τέταρτον, και είχε δύσει προ πολλού. Τα άστρα έτρεμαν εις το στερέωμα, η πούλια εμεσουράνει, ο γαλαξίας έζωνε τον ουρανόν. Ο πύχης και η άρκτος και ο αστήρ του πόλου έλαμπαν με βαθείαν λάμψιν εκεί επάνω. Η βάρκα έφρισσεν υπό την πνοήν του βορρά, και ηκούοντο τα κύματα πλήττοντα μετά ρόχθου την ακτήν, εις ην μελαγχολικώς απήντα ο φλοίσβος του ύδατος μέχρι την πρώραν της μεγάλης και δυνατής βάρκας
                                                                                                   Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Αντεύχομαι


Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα αυτής της κυρίας που λέγεται ευτυχία
Μου έχει σπάσει τα νεύρα με όσα ισχυρίζεται απολογούμενη που με έστησε
Ότι τάχα ήρθε αλλά εγώ είχα το νου μου σε τούτο και σε κείνο, ενώ εκείνη με περίμενε σε τούτο και σε κείνο, κι όπως μου τα προσδιόρισε, με περίμενε σε πράγματα αδύνατα να συμβούν
Εκεί ακριβώς δηλαδή που είχα το νου μου
Κι αυτός ήτανε, λέει, ο λόγος που την προσπέρασα. Άλλοτε πάλι , επιμένει πως ήρθε, στάθηκε λέει έξω από κάτι ιστορίες, στις οποίες εγώ ήδη είχα μπει μέσα, είχε τη διάθεση να πηδήξει από το παράθυρο και να μπει, αλλά ήταν τόσο υπερυψωμένη η δυσπιστία μου που δεν το τόλμησε
Άλλη δικαιολογία ,τραβηγμένη απ' τα μαλλιά, πως εγώ χτύπησα πολύ σιγά την πόρτα της και δε μ' άκουσε ή ότι χτύπησα πολύ δυνατά την πόρτα της, φοβήθηκε και δεν μου άνοιξε
και τι ψεύτρα, Θεέ μου, ότι χτύπησα λάθος τη διπλανή της πόρτα και βλέποντας με να καθυστερώ, συνεπέρανε ότι το λάθος μου βγήκε σε καλό και δεν ήθελε να το διακόψει
Μου έχει απαριθμήσει μία μία τις στιγμές με τ' όνομα τους, που την περιείχαν, λέει, αλλά εγώ θυμάμαι μόνο τι φόβο είχα μην τις χάσω
Βλέπεις, μου λέει η κουτοπόνηρη, αν δεν ήμουν εγώ εκεί μέσα, σ' αυτές τις στιγμές, γιατί θα φοβόσουν μην τις χάσεις, τι σ' ένοιαζε. Άρα ήρθα
Αμέτρητες οι φορές που είπαμε να συναντηθούμε σε κάποιο φωτεινό μέρος, είτε στις κάποιες έξι των απογευμάτων, είτε στις κάποιες οχτώ των δειλινών που έχουνε πιο φρόνιμο φως, κι εγώ να περιμένω, να την περιμένω με τις ώρες, και που να φανεί
Και με τι θράσος να εμφανίζεται μετά στα όνειρα μου, να μου ζητάει συγγνώμη που δεν ήρθε, γιατί είχε χάσει κάποιον δικό της κι ήτανε στις μαύρες της ή και μου επιτίθεται πως ενώ ήρθε, ενώ περίμενε, εκεί μέσα, στις ώρες της αναμονής μου, εγώ δεν την αναγνώρισα, και δεν φταίει αυτή
Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της
Και τώρα που παλεύοντας τα κατάφερα, έρχεται και μου δίνει συγχαρητήρια, πως αυτό ακριβώς, ότι δεν έχω την ανάγκη της, αυτό είναι ευτυχία
Άπιαστη, σου λέω
                                                                                     Καλές Γιορτές

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Ανθρώπειο εντερικό μικροβίωμα

Η πρόοδος της τεχνολογίας έδειξε την τεράστια ποικιλομορφία, την λειτουργική ικανότητα και τη δυναμική του ανθρώπινου μικροβιώματος. Ένας τεράστιος αριθμός διαφορετικών ειδών μικροβίων κατοικούν στην άνω γαστρεντερική οδό και διαταραχή στη σύνθεση και τη λειτουργία αυτών των μικροβίων σχετίζεται με νοσήματα γαστρεντερολογικά, νευρολογικά, αναπνευστικά, μεταβολικά, ηπατικά και καρδιαγγειακά. Πολλή προσπάθεια γίνεται για τη διερεύνηση σχετικών μηχανισμών με την ελπίδα ότι θα οδηγήσουν σε καινούργιες προσεγγίσεις θεραπείας και πρόληψης
Μέχρι πρόσφατα η γνώση μας διαμορφώθηκε από μελέτες απλών μικροβίων που απομονώθηκαν από ασθενείς με οξεία ή χρόνια λοίμωξη. Τα τελευταία χρόνια μοριακές δοκιμασίες για την ανίχνευση και ταξινόμηση της μικροχλωρίδας και την αξιολόγηση των γονιδίων τους έδειξαν ότι τα μικρόβια σπάνια υπάρχουν μεμονωμένα. Υφίστανται μέσα σε πολύπλοκες διαδραστικές κοινότητες, μέσα σ' ένα βιότοπο. Ο κάθε οργανισμός έχει τον δικό του βιότοπο
Στον άνθρωπο η γαστρεντερική οδός είναι ένα τεράστιο μικροβιακό οικοσύστημα που στεγάζει τρισεκατομμύρια μικροβιακών κυττάρων. Το εντερικό μικροβίωμα έχει σημαντικό ρόλο στην ωρίμανση του ανοσοποιητικού, παρέχει προστασία, ρυθμίζει εντερικές ενδοκρινικές λειτουργίες, νευρολογική σηματοδότηση, βιοσύνθεση βιταμινών και νευρομεταβιβαστών, μεταβολισμό χολικών αλάτων και φαρμάκων και εξωγενών τοξινών. Η σημασία αυτών των δραστηριοτήτων διαφέρει από άτομο σε άτομο. Το μικροβίωμα είναι το επίκεντρο έρευνας σ' ένα ευρύ φάσμα χρόνιων ασθενειών όπως ο καρκίνος, αλλά και φλεγμονώδη, μεταβολικά, αυτοάνοσα, καρδιαγγειακά, νευρολογικά και ψυχιατρικά νοσήματα
Μικροχλωρίδα του εντέρου κατά ηλικίες
Σε μελέτες μικροχλωρίδας, με βάση το DNA ανιχνεύτηκαν βακτηριακά είδη στους πλακούντες υγιών μητέρων, στο αμνιακό υγρό πρόωρων βρεφών και φαίνεται ότι η μικροχλωρίδα του εντέρου μεταδίδεται στα νεογνά κολπικά κατά τη γέννηση. Το μικροβίωμα των νεογνών αλλάζει με τη διακοπή του θηλασμού. Τα πρώτα χρόνια ζωής αυξάνεται η ποικιλία και η λειτουργική ικανότητα των βακτηρίων, ενώ στα 7-12 χρόνια το μικροβίωμα είναι ανάλογο του ενηλίκου. Σε προέφηβους το μικροβίωμα είναι εμπλουτισμένο με βακτήρια που εμπλέκονται στη βιοσύνθεση βιταμίνης Β12 και φυλλικού ενώ στον ενήλικα κυριαρχούν ακτινοβακτηρίδια, πρωτεοβακτηρίδια, methanobrevibacter smithii και άλλα με σημαντικές διαφορές μεταξύ των ατόμων. Το μικροβίωμα του κάθε ατόμου είναι μοναδικό. Η λειτουργική όμως ικανότητα της μικροχλωρίδας του εντέρου των ενηλίκων είναι σχετικά σταθερή σε υγιή άτομα με μονοπάτια που σχετίζονται με τον μεταβολισμό, την ζύμωση, την μεθανογένεση, την οξειδωτική φωσφορυλίωση και τη βιοσύνθεση λιποσακχαριτών. Στους ηλικιωμένους η μικροχλωρίδα είναι σχετικά ασταθής και λιγότερο δαφοροποιημένη, γεγονός που σχετίζεται με την ηλικία και με συνυπάρχουσες παθήσεις

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

Grave's 3

Διάγνωση
Κλινικά χαρακτηριστικά και βιοχημικά ευρήματα
Θεραπεία
Αυθόρμητη ύφεση συμβαίνει σε μικρό ποσοστό. Σε ασθενείς που καπνίζουν η αποτελεσματικότητα είναι μειωμένη. Υποθυρεοειδισμός αναπτύσσεται σε 10-20% των ασθενών. Τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας
Η μεθιμαζόλη, η καρβιμαζόλη και η προπυλθειουρακίλη αναστέλλουν την θυρεοειδική υπεροξειδάση και τη σύνθεση θυρεοειδικών ορμονών. Υπάρχει μεγάλο ποσοστό υποτροπής μετά τη διακοπή της αγωγής 40-50%. Σε σοβαρές παρενέργειες τα φάρμακα διακόπτονται
Ιώδιο
Έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά χρόνια. Τα αντιθυρεοειδικά διακόπτονται 3-7 ημέρες πριν τη λήψη. Δεν αυξάνεται ο κίνδυνος καρκίνου. Μπορεί να επιδεινώσει την οφθαλμοπάθεια
Χειρουργείο
Πριν την επέμβαση, οι θυρεοειδικές ορμόνες πρέπει να είναι φυσιολογικές. Η θεραπεία με ανόργανο ιώδιο μία εβδομάδα πριν το χειρουργείο μειώνει τη ροή του αίματος. Προτείνεται σε άτομα με μεγάλη βρογχοκήλη, σε γυναίκες που επιθυμούν εγκυμοσύνη, σε ασθενείς που θέλουν να αποφύγουν αντιθυρεοειδικά φάρμακα. Η οφθαλμοπάθεια επηρεάζεται από το χειρουργείο
Στην διάρκεια του πρώτου 3μήνου της εγκυμοσύνης αγωγή με προπυλθειουρακίλη και στο υπόλοιπο της εγκυμοσύνης μεθιμαζόλη. Παρακολούθηση σε μηνιαία βάση. Είναι συνήθης η υποτροπή μετά τον τοκετό. Ο θηλασμός είναι ασφαλής. Μετά τον τοκετό συνιστάται θεραπεία με μεθιμαζόλη η οποία δεν επηρεάζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς του βρέφους. Αύξηση αντισωμάτων έναντι θυρεο-τροπίνης την 18-20η εβδομάδα κύησης δείχνει εγκυμοσύνη με υψηλό κίνδυνο υπερθυρεοειδισμού του νεογνού
Σε δερματοπάθεια χρησιμοποιούνται τοπικά γλυκοκορτικοειδή
Μελλοντικά δοκιμάζονται φάρμακα που μπλοκάρουν το μονοπάτι των κυτοκινών, τους υποδοχείς θυρεοτροπίνης και του insulin-like growth factor. Το teprotumumab, μονοκλωνικό αντίσωμα που δεσμεύει τον υποδοχέα του insulin-like growth factor έχει πρόσφατα δοκιμαστεί σε ασθενείς με σοβαρή οφθαλμοπάθεια. Ο απώτερος στόχος είναι η αποκατάσταση της ανοσοαπάντησης, που θα απαλλάξει τον ασθενή από μη ειδική ανοσοκαταστολή και από τοξικά φάρμακα

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

Grave's 2

Οφθαλμοπάθεια 
Στη διάρκεια της ενεργού φάσης υπάρχει διήθηση οφθαλμικών μυών από λεμφοκύτταρα. Αλληλεπίδραση Τ-κυττάρων με ινοβλάστες ενεργοποιεί ιστούς και επάγει γονίδια που συμμετέχουν στην φλεγμονή. Οι δράσεις γίνονται δια μέσου κυτοκινών (interleukin-1β, interleukin-6, CD40 ligand). Το λίπος του κόγχου και οι μύες διογκώνονται από λιπογέννεση και υλικά εύπεπτα στην υαλουρονιδάση. Οι μυικές ίνες διαχωρίζονται και σε επόμενο στάδιο μπορεί να γίνουν ινωτικές, με αποτέλεσμα περιορισμένη κινητικότητα. Η διήθηση από λεμφοκύτταρα προκαλείται μάλλον από το αντίσωμα εναντίον του υποδοχέα της θυρεοτροπίνης . Οι ινοβλάστες που ενεργοποιούνται είναι ετερογενείς, και όταν ενεργοποιούνται από κυτοκίνες παράγουν υαλουρονικό και φλεγμονώδεις μεσολαβητές. Εμφανίζουν CD34, CXCR4, και collagen 1 και προέρχονται από ινοκύτταρα. Τα ινοκύτταρα εκφράζουν πρωτείνες όπως υποδοχέα θυρεοτροπίνης, θυρεοσφαιρίνη, θυρεο/υπεροξειδάση και συμμεταφορέα νατρίου/ιωδίου η έκφραση των οποίων κινητοποιείται από τις πρωτείνες που ρυθμίζουν την αυτοανοσία. Επιπλέον τα ινοκύτταρα παρουσιάζουν αντιγόνα σε Τ-κύτταρα, και όταν ενεργοποιηθούν παράγουν κυτοκίνες που εμπλέκονται στη νόσο Grave's. Eπίσης μπορούν να διαφοροποιηθούν σε λιποκύτταρα ή μυοϊνοβλάστες που συμβάλλουν στην αναδιαμόρφωση των ιστών στην οφθαλμοπάθεια. Έχει ταυτοποιηθεί λειτουργική και φυσική σχέση μεταξύ του insulin-like growth factor 1 και του υποδοχέα της θυρεοτροπίνης
Διάγνωση 
Αξονική ή μαγνητική τομογραφία του κόγχου είναι χρήσιμη στη διάκριση των βλαβών, ειδικά σε ασσύμετρη πρόπτωση για να αποκλειστεί όγκος ή αρτηριοφλεβώδης δυσπλασία. Άλλες τεχνικές είναι το ΥΗΓ οφθαλμικών κόγχων και το σπινθηρογράφημα με οκτρεοτίδιο, ή γάλλιο και η θερμική απεικόνιση
Θεραπεία
Η θεραπεία της οφθαλμοπάθειας εξαρτάται από την σοβαρότητα της νόσου. Η πλειονότητα των ασθενών χρειάζονται μόνο συντηρητικά μέτρα (διατήρηση της υγρασίας του οφθαλμού). Ασθενείς με σοβαρή νόσο που απειλεί την όραση χρειάζονται ενδοφλέβια γλυκοκορτικοειδή (όχι από του στόματος). Μειώνουν τα φλεγμονώδη συμπτώματα αλλά δεν τροποποιούν την πορεία της νόσου. Εξωτερική ακτινοβολία χρησιμοποιείται σε εξειδικευμένα κέντρα. Όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα προτείνεται χειρουργική αποσυμπίεση. Το Rituximab, ένας βιολογικός παράγοντας που μειώνει τα CD20 + Β κύτταρα έχει μελετηθεί πρόσφατα σε ασθενείς με σοβαρή οφθαλμοπάθεια
Το ραδιενεργό ιώδιο φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο νέας ή επιδεινώνει την οφθαλμοπάθεια. Τα γλυκοκορτικοειδή μετριάζουν αυτή την πιθανότητα

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Grave's

Αναγνωρίστηκε πρώτη φορά τον 19ο αιώνα ως συνδυασμός διογκωμένου θυρεοειδούς, ταχυσφυγμίας και διαταραχών στα μάτια. Βασική για την κατανόηση της ασθένειας ήταν η κατανόηση της αυτοάνοσης βάσης της
Είναι η πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού (20-50 περιστατικά/100.000) με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης μεταξύ 30-50 ετών. Ο κίνδυνος ανάπτυξης είναι 3% για τις γυναίκες και 0.5% για τους άνδρες. Η απεικόνιση του οφθαλμικού κόγχου αποκαλύπτει προβλήματα στο 70% των ασθενών με νόσο Grave's και βλάβη του κερατοειδούς ή οπτική νευροπάθεια στο 3-5% των ασθενών αυτών. Ο υπερθυρεοειδισμός και η οφθαλμοπάθεια τυπικά προκύπτουν με ένα χρόνο διαφορά μεταξύ τους, αλλά μπορεί να έχουν απόσταση 10ετιών
Κλινική εικόνα
Απώλεια βάρους, κόπωση, δυσανεξία στη ζέστη, τρόμος, αίσθημα παλμών και διάχυτη διόγκωση του αδένα. Η κολπική μαρμαρυγή είναι σπάνια (10% των ασθενών > 60 ετών)
Πρόπτωση, οίδημα βλεφάρων, διπλωπία, ξηροφιαλμία και δακρύρροια. Ήπια σύσπαση βλεφάρων μπορεί να συμβεί σε θυρεοτοξίκωση από οποιαδήποτε αιτία λόγω αυξημένου τόνου του συμπαθητικού
Δερματοπάθεια προκύπτει στο 1-4% των ασθενών και κυρίως σ' αυτούς με σοβαρή οφθαλμοπάθεια
Παθογέννεση
Υπερμεθυλίωση αρκετών γονιδίων έχει εντοπιστεί (υποδοχέας θυρεοσφαιρίνης, πρωτείνες που εμπλέκονται σε Τ-cell σηματοδότηση). Περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως το ιώδιο της διατροφής, η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου, μολύνσεις και stress μπορεί να συμμετέχουν. Πως αυτοί οι παράγοντες αλληλεπιδρούν και προκαλούν νόσο παραμένει προς διερεύνηση
Η αρχική αυτοάνοση αντίδραση της νόσου είναι παραγωγή IgG1 αντισωμάτων που στρέφονται εναντίον των υποδοχέων της θυρεοτροπίνης. Διαγείρουν την παραγωγή ορμονών και δεν ελέγχονται από τον άξονα υποθάλαμος/υπόφυση. Υπάρχουν και αντισώματα που μπλοκάρουν τον υποδοχέα θυρεοτροπίνης. Η ισορροπία μεταξύ αντισωμάτων διέγερσης και αποκλεισμού ορίζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Στη νόσο ανιχνεύονται συχνά anti-Tg και anti-TPO αντισώματα χωρίς γνωστό παθολογικό ρόλο. Επίσης έχουν ανιχνευτεί αντισώματα εναντίον του insulin-like growth factor 1 που μπορεί να συμμετέχουν στην οφθαλμοπάθεια

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Το νέο όνομα

Ήταν δυνατόν εγώ η κοντούλα, η στρουμπουλούλα με τα γυαλιά, εγώ η επιμελής μα διόλου εφυής, εγώ που παρίστανα την καλλιεργημένη, την ενημερωμένη όταν δεν ήμουν, ήταν ποτέ δυνατόν να νομίζω ότι θα του άρεσα ποτέ, έστω και για όσο καιρό θα κρατούσαν οι διακοπές;
Εξάλλου το είχα σκεφτεί ποτέ στ' αλήθεια αυτό;
Εξέτασα σχολαστικά τη συμπεριφορά μου. Όχι δεν μπορούσα να εκφράσω με σαφήνεια τις επιθυμίες μου. Όχι μόνο φρόντιζα να τις κρύβω από τους άλλους, αλλά τις εκμυστηρευόμουν στον ίδιο μου τον εαυτό με επιφύλαξη, χωρίς να είμαι απολύτως σίγουρη
Γιατί δεν είνα πει ποτέ στη Λίλα ακριβώς τι ένιωθα για τον Νίνο; Και γιατί δεν ούρλιαξα τον πόνο που μου είχε προκαλέσει μ' αυτή την εκμυστήρευση της μέσα στη νύχτα, γιατί δεν αποκάλυψα ότι ο Νίνο προτού καν φιλήσει εκείνη, είχε φιλήσει εμένα;
Τι ήταν αυτό που με έκανε να συμπεριφέρομαι έτσι;
Κρατούσα βουβά τα συναισθήματα μου επειδή με φόβιζε η ορμή με την οποία αποζητούσα στα μύχια της ψυχής μου πρόσωπα, πράγματα, επαίνους, θριάμβους;
                                                                                                 Έλενα Φερράντε

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Μυικός ιστός : Μεταβολισμός και Ενδοκρινολογία

Ο μυικός ιστός καταναλώνει μεταβολίτες για συντήρηση και ανανέωση της μάζας του, και είναι σημαντικός παράγοντας του βασικού μεταβολικού ρυθμού και της ομοιόστασης. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες οι σκελετικοί μύες σε συνεργασία με το ήπαρ ρυθμίζουν τα επίπεδα σακχάρου στο σώμα. Ωστόσο στη διάρκεια έντονης άσκησης ο μεταβολικός ρυθμός των μυών αυξάνεται και καταναλώνει σημαντικό ποσοστό του συνολικού σακχάρου του οργανισμού
Ανάλογα με τη διαθεσιμότητα και τις ανάγκες ο μυικός ιστός μπορεί να καταναλώσει επιπλέον λίπος ή κετόνες. Σε κατάσταση ανάγκης (πείνα/φλεγμονή) ο μυικός ιστός μπορεί να καταναλώνει λίπος και να επιτρέπει έτσι τη χρήση σακχάρου από άλλα όργανα που εξαρτώνται αποκλειστικά απ' αυτό (εγκέφαλος). Σε παρατεταμένη πείνα ο μυικός ιστός μπορεί να καταβολίσει τις πρωτείνες του και να απελευθερώσει αμονιξέα τα οποία χρησιμοποιούνται από το ήπαρ για γλυκονεογέννεση
Η συμμετοχή των μυών στον μεταβολισμό υποστηρίζεται από πρόσφατες μελέτες όπου με υψηλής ακρίβειας έμμεση θερμιδομετρία μετρήθηκε η κατανάλωση οξυγόνου στον πήχη σε κατάσταση ηρεμίας και βρέθηκε ότι το μυικό σύστημα είναι υπόλογο για το 20% της συνολικής κατανάλωσης οξυγόνου
Οι σκελετικοί μύες επίσης λειτουργούν σαν ενδοκρινές όργανο. Παράγουν μυοκίνες. Είναι γνωστό ότι η ιντερλευκίνη 6 (IL-6) αυξάνεται σημαντικά στη διάρκεια έντονης άσκησης. Η IL-6 αυξάνει την λιπόλυση στον λευκό λιπώδη ιστό, την γλυκόλυση στο ήπαρ και την έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας. Η σπουδαιότητα των IL-1, IL-8, IL-15 μελετώνται επίσης στον βασικό μεταβολισμό, την υπερφαγία, την άσκηση και την προσαρμογή στο κρύο
Πιο πρόσφατες μελέτες έχουν ταυτοποιήσει αρκετές μυοκίνες όπως ο leukemia inhibitory factor (LIF), ο insulin-like growth factor (IGF)-1, ο fibroblast growth factor (FGF)-2, και ο FGF-21 που έχουν σημαντικό ρόλο στην ομοιόσταση της ενέργειας και ρυθμίζουν τη λειτουργία πολλών οργάνων
Ο ρόλος αυτών των μυοκινών γενικά , και ιδιαίτερα του FGF-21 στον μεταβολισμό του ήπατος, της καρδιάς, του λευκού λίπους, του φαιού λίπους και στη λειτουργία του παγκρέατος, θα πρέπει να διερενηθεί άμεσα
Μια καλύτερη κατανόηση της ρύθμισης του μεταβολισμού των σκελετικών μυών και της αλληλεπίδρασης με άλλα όργανα θα μας δώσει πληροφορίες για τον χειρισμό της κατανάλωσης ενέργειας σε όλο το σώμα

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Ανεπάρκεια βιταμίνης D - Πανδημία;

Τα τελευταία χρόνια πολλές κλινικές μελέτες δείχνουν ανεπάρκεια βιταμίνης D. Τα περισσότερα στοιχεία επικεντρώθηκαν σε δύο παρατηρήσεις: ότι πολλοί άνθρωποι έχουν συγκεντρώσεις ορρού 25 (OH) D < 20 ng/ml, που έχει καθοριστεί ως κατάλληλο επίπεδο και ότι η συνιστώμεη ημερήσια πρόσληψη για τους ενήλικες (600-800 IU ημερησίως) δεν αρκεί να επιτύχει συγκεντρώσεις > 20 ng/ml. Βέβαια αυτή η τιμή σημαίνει μια εκτιμώμενη μέση απαίτηση. Βασικό στοιχείο είναι ότι η βιολογική πραγματικότητα και η ανάγκη για κάθε θρεπτικό συστατικό ποικίλλει από άτομο σε άτομο
Επειδή ο ρόλος της βιταμίνης D είναι γνωστός για την υγεία των οστών έχουν οριστεί 400 IU πρόσληψη βιταμίνης για άτομα 1-70 ετών και 600 IU για άτομα > 70 ετών που αντιστοιχεί σε 16 ng/ml επίπεδα στον ορρό σε άτομα που δεν εκτίθενται στον ήλιο
Αν και η παχυσαρκία σημαίνει χαμηλότερες συγκεντρώσεις βιταμίνης D η σχέση της υγείας των οστών με τη διαιτητική πρόσληψη σε παχύσαρκα άτομα παραμένει ασαφής
H μέτρηση PTH είναι αμφιλεγόμενη. Δεν υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ PTH και 25 (ΟΗ) D που να καθορίζει επάρκεια. Τα όρια της βιταμίνης θα πρέπει να καθοριστούν καλύτερα γιατί οι αυξημένες της συγκεντρώσεις μπορεί να προκαλέσουν βλάβη. Η ανώτερη ημερήσια πρόσληψη έχει καθοριστεί στις 4000 IU με αποτέλεσμα επίπεδα 25 (ΟΗ) D στον ορρό 50 ng/ml. Εάν τα κατώτερα όρια δεν καθοριστούν σαφώς υπάρχει κίνδυνος να πάρουν συμπλήρωμα βιταμίνης D υγιείς με επαρκή επίπεδα
Είναι προτιμότερο να ενθαρρύνεται η κατανάλωση τροφών εμπλουτισμένων με D και να αναγράφεται στις ετικέτες των τροφίμων η περιεκτικότητα τους
Tα δύο βασικά ερωτήματα είναι : πότε μετράμε βιταμίνη D και τι θα συστήσουμε ως υποκατάσταση. Σημαντικό στην απόφαση μας είναι αν ο ασθενής έχει σκελετικές διαταραχές ή σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για ανεπάρκεια βιταμίνης (οστεοπόρωση, οστεομαλακία, δυσαπορρόφηση, χρήση φαρμάκων που επηρεάζουν την απορρόφηση - αντιεπιληπτικά- ή ιδρυματοποίηση)
Σε υγιή πληθυσμό δεν συνιστάται ως έλεγχος ρουτίνας . Για ασθενείς που έχουν νόσο που σχετίζεται με τον μεταβολισμό του ασβεστίου θα πρέπει να γίνεται αξιολόγηση της βιταμίνης D και να δίνονται συμπληρώματα για να επιτύχουμε επίπεδα πάνω από τα κατώτερα προτεινόμενα

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Άνω Τελεία

Ναι το έχω ξαναπεί, κι όσο οι λέξεις θα μ' αφήνουν ακόμα να μιλώ
θα το υπενθυμίζω φωναχτά ότι λέξεις φταίνε, αν όχι για όλα
πάντως για τ' αξεπέραστα

σκέψου τη λέξη "φεύγω", πόσα "θα μείνω" γκρέμισε
και πόσα λες στοίχειωσαν από τις λέξεις  ξεχασμένα

Ένοχες λέξεις δεν το συζητώ, ας μην επαναφέρω τι αδικοχαμένα πήγανε εξαιτίας τους
χιλιάδες "σ' αγαπώ"
τι λίγα που σωθήκανε σε μια φωτογραφία

κι αυτά δεν είναι τίποτα σε σχέση με το αίφνης θα πάψω να μιλώ
όταν διαμιάς θα φύγουν όλες οι λέξεις από μέσα μου
με πρώτη απ' όλες τη λέξη Υπάρχω

Κι εσύ γιατί ταράζεσαι, δεν ήξερες ότι μια λέξη είναι σαν τις άλλες
η τόσο ύπαρξη μας;

Απλώς προφέρεται αργά, πολύ αργά, σαν να' ναι οι συλλαβές της ατέλειωτες

κι εγώ όντας φανατική της ύπαρξης, με άρθρωση, επιμονή παθιασμένη, θα εξακολουθήσω όταν
να τη ξαναμιλώ έστω συλλαβιστά

κι ας μη μου έχει μείνει τότε καμμιά συλλαβή της
                                                                                          Κική Δημουλά

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Υπογλυκαιμία 2

Με την πάροδο του χρόνου οι μηχανισμοί οι αντιρροπιστικοί στην υπογλυκαιμία ατονούν. Στον ΣΔ 1 η μειωμένη απάντηση είναι εμφανής τα πρώτα 2 χρόνια. Υπάρχει μειωμένη απάντηση της γλυκαγόνης λόγω αποτυχίας της παρακρινούς δράσης μεταξύ των α και β-κυττάρων του παγκρέατος και επίσης μειωμένη απάντηση της αδρεναλίνης από τα επινεφρίδια (αλλάζει ο ουδός ενεργοποίησης). Η μειωμένη αδρεναλίνη σημαίνει μειωμένη αυτόνομη απάντηση στην υπογλυκαιμία
Στον ΣΔ 2 η πρόοδος είναι πιο αργή, αλλά όσο αυξάνεται η διάρκεια της νόσου τόσο μειώνονται οι αντιρροπιστικοί μηχανισμοί. Η μείωση οφείλεται στα επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπογλυκαιμίας και στην μειωμένη ικανότητα των ατόμων να τα αντιλαμβάνονται (μείωση ευαισθητοποίησης) με αποτέλεσμα κίνδυνο σοβαρών επεισοδίων. Τα επαναλαμβανόμενα υπογλυκαιμικά επεισόδια σταδιακά αμβλύνουν τους αντιρροπιστικούς μηχανισμούς και προδιαθέτουν τους ασθενείς σε έναν φαύλο κύκλο με πιο συχνές κρίσεις
Η περιφερική νευροπάθεια επίσης βοηθά στην έκπτωση της ευαισθητοποίησης στην υπογλυκαιμία
Βιολογικές συνέπειες υπογλυκαιμίας
Ενώ ο αυστηρός γλυκαιμικός έλεγχος μειώνει τις μικροαγγειακές επιπλοκές, δεν είναι βέβαιο ότι βελτιώνει και τις μακροαγγειακές. Υπάρχουν μεγάλες μελέτες που δεν δείχνουν σημαντική μείωση καρδιαγγειακών συμβαμάτων ενώ ο αυστηρός γλυκαιμικός έλεγχος σημαίνει συχνότερες υπογλυκαιμίες και αυξημένη θνητότητα. Η υπογλυκαιμία σημαίνει αιμοδυναμικές συνέπειες, μπορεί να αυξήσει την τάση για αρρυθμία, και να αυξήσει τα επίπεδα ασβεστίου στο μυοκάρδιο (κοιλιακή ταχυκαρδία) ή με αύξηση του τόνου του πνευμονογαστρικού να κάνει βραδυαρρυθμία. Επαναλαμβανόμενες οξείες υπογλυκαιμίες σημαίνουν θρόμβωση και φλεγμονή (ενεργοποίηση αιμοπεταλίων και παραγόντων πήξης, αύξηση IL-6 και TNF-a) και βλάβη του ενδοθηλίου
ΚΝΣ
Γνωστική δυσλειτουργία και μειωμένη συνείδηση της υπογλυκαιμίας
Ψυχολογικά
Κακή ποιότητα ζωής, αρνητική συμπεριφορά λόγω φόβου υπογλυκαιμίας, κατάθλιψη

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Υπογλυκαιμία

Ο ακριβής ορισμός της εξακολουθεί να συζητείται. Έχει οριστεί ως "σοβαρή υπογλυκαιμία" το επεισόδιο που χρειάζεται βοήθεια άλλου προσώπου, "τεκμηριωμένη συμπτωματική υπογλυκαιμία" τα συμπτώματα υπογλυκαιμίας με χαμηλά επίπεδα σακχάρου (<70 mgr/dl), και πιθανή υπογλυκαιμία τα συμπτώματα υπογλυκαιμίας και καλές τιμές σακχάρου αίματος (>70 mgr/dl)
Tα ποσοστά σοβαρής υπογλυκαιμίας σε ινσουλινο/θεραπευόμενους ασθενείς είναι περίπου το 1/3 των ατόμων με ΣΔ 1. Στον ΣΔ 2 το ποσοστό των υπογλυκαιμιών είναι πολύ λιγότερο
Συνέπειες της υπογλυκαιμίας
Η γλυκόζη είναι το μοναδικό καύσιμο του εγκεφάλου. Δύο είναι οι απαντήσεις στην υπογλυκαιμία: 1) Η αύξηση της ενδογενούς παραγωγής γλυκόζης (γλυκογονόλυση/γλυκονεογέννεση)
2) Αυξημένη κατανάλωση τροφής από το άτομο
Σε μη διαβητικά άτομα μείωση γλυκόζης < 80 mgr/dl σημαίνει μείωση της ενδογενούς έκκρισης ινσουλίνης. Τα άτομα με ΣΔ 1 και οι ινσουλινο/θεραπευόμενοι με ΣΔ 2 δεν έχουν ενδογενή έκκριση και εξαρτώνται από τις ενέσεις ινσουλίνης. Η αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας τους απαιτεί πρόσθετους μηχανισμούς. Όταν η γλυκόζη τους μειωθεί < 70 mgr/dl η ενδογενής γλυκαγόνη επάγει την γλυκογονόλυση και την γλυκονεογέννεση. Όταν η γλυκόζη μειωθεί περαιτέρω, αυξάνει η παραγωγή αδρεναλίνης από τον μυελό των επινεφριδίων και προάγει την ηπατική απελευθέρωση γλυκόζης. Επίσης αυξάνουν τα επίπεδα κορτιζόλης και αυξητικής που συμμετέχουν στην αποκατάσταση
Συμπτώματα υπογλυκαιμίας
Υπερδραστηριότητα του αυτόνομου (τρόμος, νευρικότητα, αίσθημα παλμών, ιδρώτας, πείνα) , νευρογλυκοπενία (κεφαλαλγία, διαταραχή όρασης, ζάλη, ευερεθιστότητα, σύγχυση, διαταραχή λόγου) και κακουχία (ναυτία και κεφαλαλγία)
Τα συμπτώματα ποικίλλουν μεταξύ των ατόμων καθώς και μεταξύ των ηλικιών

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Ανάμεσα σ' εμένα και σ' εμένα

Σου είπα: Λύγισα.
Και είπες : Μη θλίβεσαι.
Απογοητεύσου ήσυχα
Ήρεμα δέξου να κοιτάς σταματημένο το ρολόι
Λογικά απελπίσου πως δεν είναι ξεκούρδιστο, ότι έτσι δουλεύει ο δικός σου χρόνος
Κι αν αίφνης τύχει να σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης, μη ριψοκινδυνέψεις να χαρείς
Η κίνηση αυτή δε θα'ναι χρόνος. Θα'ναι κάποιων ελπίδων ψευδορκίες
Κατέβα σοβαρή, νηφάλια αυτοεκθρονίσου από τα χίλια σου παράθυρα
Για ένα μήπως τ' άνοιξες, κι αυτοξεχάσου εύχαρις
Ότι είχες να πεις
για τα φθινόπωρα, τα κύκνεια, τις μνήμες, υδρορροές των ερώτων, την αλληλοκτονία των ωρών
των αγαλμάτων τη φερεγγυότητα
ότι είχες να πεις
γι ανθρώπους που σιγά σιγά λυγίζουν,
το είπες

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Μόνος στο Βερολίνο

"Ο γιατρός εξαιτίας της δυσκοιλιότητας που με βασανίζει, μου συνέστησε άσκηση, είναι όμως πολύ βαρετό να περπατάω μόνος μου πέρα δώθε"
Άρχισε να περιγράφει λεπτομερώς όλα όσα είχε κάνει για τη δυσκοιλιότητα του. Ο Κβάγκελ ούτε που τον άκουγε. Δύο σκέψεις τον απασχολούσαν και η μια εξουδετέρωνε την άλλη : ότι δεν είχε γιο και ότι η Άννα είχε πει : " Εσύ κι ο Φύρερ σου!"
Ο Κβάγκελ το παραδέχθηκε: ποτέ δεν αγάπησε το αγόρι όπως αγαπάει ένας πατέρας το γιο του
Από τη στιγμή που γεννήθηκε το παιδί, το ένιωθε σαν ενόχληση στην ησυχία του και στη σχέση του με την Άννα. Κι αν τώρα πονούσε, ήταν γιατί αναρωτιόταν πως θ' αντιδρούσε η Άννα στον θάνατο του παιδιού και φοβόταν ότι όλα θα άλλαζαν
Άλλωστε, πριν από λίγο του το είπε καθαρά: "Εσύ κι ο Φύρερ σου"
                                                                                                     Hans Fallada

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Λιπώδης ιστός 2

Η ενεργοποίηση του φαιού λίπους στον άνθρωπο επιτυγχάνεται με μέτρια έκθεση στο ψύχος και οδηγεί σε αυξημένη ενεργειακή δαπάνη. Εαν η έκθεση διαρκέσει εβδομάδες, σημαίνει μέιωση σωματικού λίπους. Έχουν γίνει πολλές μελέτες με σκοπό να κατανοηθεί η μοριακή υπογραφή του ανθρώπειου φαιού λίπους και να βρεθούν τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του όπως η κυτταρική αναπνοή και η δραστηριότητα των μιτοχονδρίων του. Οι αποθήκες του φαιού λίπους βρίσκονται συνήθως βαθειά στον τράχηλο και δεν είναι εύκολα προσβάσιμες. Το φαιό λίπος είναι μεταβολικά εξαιρετικά ενεργός ιστός, με αναπνευστική ικανότητα έως πενήντα φορές μεγαλύτερη από του λευκού λίπους
Ενδοκρινείς ρυθμιστές της θερμογέννεσης στο λίπος 
Ο κατάλογος αυξάνεται συνεχώς. Κάποιοι από τους παράγοντες αυτούς είναι ορμόνες που εκκρίνονται από διάφορους ιστούς (ήπαρ, σκελετικούς μύες, καρδιά)
FNDC5 / Irisin: Ιρισίνη/μυοκίνη, από τη θεά Ίριδα, προιόν διάσπασης της μεμβρανικής πρωτείνης fibronectin type III domain-containing protein 5 (FNDC5) που αυξάνεται μετά από άσκηση. Η ιρισίνη αυξάνει την γονιδιακή έκφραση της θερμογέννεσης σε ώριμα λιποκύτταρα. Θα πρέπει να διερευνηθεί αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν θεραπευτική προσέγγιση
FGF21: fibroblast growth factor 21, εκκρίνεται από το ήπαρ, με πολλές ευεργετικές επιδράσεις στον μεταβολισμό, κέντρο κλινικών δοκιμών για παχυσαρκία και διαβήτη. Οι δράσεις του γίνονται μέσω οξείδωσης λιπαρών οξέων . Στον άνθωπο σχετίζεται με δραστηριότητα του φαιού λίπους και έχει αθροιστικό αποτέλεσμα στην θερμογέννεση που προκαλεί η νοραδρεναλίνη
Νατριουρητικό πεπτίδιο: Υπάρχουν αυξημένες ενδείξεις σύνδεσης καρδιάς-λιπώδους ιστού. Οι αδιποκίνες συμβάλλουν στην καρδιαγγειακή λειτουργία και το νατριουρητικό πεπτίδιο συμβάλλει στην λειτουργία του λιπώδους ιστού μέσω οξείδωσης λιπαρών οξέων. Υπάρχει το ερώτημα κατά πόσον η δράση του νατριουρητικού πεπτιδίου συμβάλλει στην καχεξία της καρδιακής ανεπάρκειας τελικού σταδίου
PTH: Καχεξία , και κυρίως φαιού λίπους έχει δειχθεί σε δύο μοντέλα σε πειραματόζωα: στον καρκίνο του πνεύμονα και στη νεφρική ανεπάρκεια. Και στα δύο μοντέλα η διαδικασία ήταν PTH-εξαρτώμενη. Αυξημένα επίπεδα PTH αλλά και PTH-related peptide οδήγησαν σε αυξημένη απώλεια ενέργειας και επιδείνωση της καχεξίας. Μελετήθηκαν βιοψίες από λίπος λαιμού σε άτομα με υπερπαραθυρεοειδισμό και βρέθηκε αυξημένη έκφραση δεικτών θερμογέννεσης
Επομένως: Πολλά στοιχεία δείχνουν ότι η εκμετάλλευση της θερμογόνου λειτουργίας του brown και/ή beige λίπους θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική στη θεραπεία της παχυσαρκίας και του ΣΔ
Ο επαναπρογραμματισμός του λευκού λίπους είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ιδέα. Οι μοριακοί μηχανισμοί διερενώνται. Ένας μεγάλος αριθμός παραγόντων έχουν ήδη εντοπιστεί. Ο b3-agonist mirabegron, ένα φάρμακο που έχει πρόσφατα εγκριθεί για την θεραπεία της υπερδραστήριας ουροδόχου κύστης, φαίνεται ότι ενεργοποιεί το φαιό λίπος όπως και η έκθεση στο ψύχος. Μένει να διαπιστωθεί ανμπορεί να μειώσει το υπερβολικό σωματικό βάρος. Φαρμακευτικές ουσίες που προκαλούν μετατροπή λευκού λίπους σε φαιό στον άνθρωπο, δεν έχουν ακόμα εγκριθεί

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Λιπώδης ιστός

Η αντίληψη ότι ο λιπώδης ιστός είναι αποκλειστικά ένα όργανο αποθήκευσης λίπους έχει αλλάξει τις τελευταίες δύο δεκαετίες με την ανακάλυψη των αδιποκινών και των ενδοκρινικών τους δράσεων σ' όλο το σώμα. Ο λιπώδης ιστός είναι επίσης ένα θερμογόνο όργανο και συμβάλλει στην ενεργειακή κατανάλωση μέσω εξειδικευμένων λιποκυττάρων
Ο φαιός λιπώδης ιστός (brown adipose tissue -BAT) έχει γίνει επίκεντρο της έρευνας του μεταβολισμού τα τελευταία χρόνια. Σε αντίθεση με τον λευκό λιπώδη ιστό (white adipose tissue -WAT) το φαιό λίπος δαπανά ενέργεια μέσω του θερμογενετικού παράγοντα UCP-1 (uncoupling protein- 1) . Ένα άλλο είδος λίπους έχει ταυτοποιηθεί πρόσφατα που ονομάζεται “beige”or“brite” (brown/white) . Τα brite λιποκύτταρα διαθέτουν χαρακτηριστικά και λευκών και φαιών λιποκυττάρων. Σαν απάντηση στο κρύο ή σε φαρμακολογικά ή γενετικά ερεθίσματα brite λιποκύτταρα που εκφράζουν UCP-1 μπορούν να αναδυθούν μέσα σε λευκό λιπώδη ιστό και να καταναλώσουν σημαντικές ποσότητες ενέργειας, ανάλογες με του φαιού λίπους. Το φαινόμενο, browning η beiging, μπορεί να σημαίνει σημαντική προστασία από την παχυσαρκία και τις μεταβολικές της επιπλοκές
Ανατομική κατανομή
Τα λευκά λιποκύτταρα εντοπίζονται σε όλο το σώμα, με ιδιαίτερη προτίμηση στο σπλαχνικό λίπος. Τα brite μορεί να προκύψουν σε ορισμένες αποθήκες λευκού λίπους, όπως το υποδόριο λίπος στους βουβώνες ή στις μασχάλες. Το φαιό λίπος βρίσκεται κυρίως στον αυχένα, τους υπερκλείδιους βόθρους, παραστερνικά και περινεφρικά. Η στενή του γειτνίαση με το αγγειακό σύστημα του λαιμού έχει οδηγήσει σε εικασίες ότι η θερμότητα που παράγεται μπορεί να είναι σημαντική για τη ρύθμιση  της θερμοκρασίας του αίματος που ρέει προς τον εγκέφαλο
Μορφολογία
Τα φαιά λιποκύτταρα είναι πιό σκοτεινά λόγω του υψηλού αριθμού μιτοχονδρίων (περιέχουν σίδηρο) και πολλά σταγονίδια λιπιδίων που επιτρέπουν την ταχύτερη κινητοποίηση. Τα λευκά έχουν ένα μεγάλο σταγονίδιο λίπους. Το brite λίπος περιέχει και λευκά και φαιά κύτταρα και μεγάλη μεταβλητότητα στο μέγεθος των λιπιδίων
Brite κύτταρα
Εκτός από την έκθεση στο ψύχος κι άλλοι παράγοντες συμβάλλουν στον θερμογόνο προγραμματισμό του λιπώδους ιστού. Μόρια που κυκλοφορούν, ρυθμιστές της μεταγραφής, φάρμακα όπως τα συμπαθητικομιμητικά. Σαν απάντηση στη διέγερση με αδρενεργικούς αγωνιστές αυξάνεται στα κύτταρα brite η έκφραση δεικτών φαιού λίπους. Σε ασθενείς με εγκαύματα διαπιστώθηκε αύξηση των UCP-1 brite κυττάρων στο υποδόριο λίπος αρκετές εβδομάδες μετά τον τραυματισμό. Αυτό σχετίστηκε με το σοβαρό αδρενεργικό άγχος και την παρατεταμένη έκθεση σε υψηλά επίπεδα νοραδρεναλίνης λόγω του εγκαύματος

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Άξιον εστί

Ήρθαν ντυμένοι φίλοι, αμέτρητες φορές οι εχθροί μου, το παμπάλαιο χώμα πατώντας
και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους

Έφεραν τον Σοφό, τον Οικιστή , και τον Γεωμέτρη, την πάσα υποταγή και δύναμη
παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας. Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέπη τους

Ούτε μέλισσα καν δε γελάστηκε, το χρυσό ν' αρχίσει παιχνίδι, ζέφυρος καν, τις λευκές να φουσκώσε ποδιές

Έστησαν και θεμελίωσαν, στις κορφές, τις κοιλάδες, στα πόρτα, πύργους κραταιούς κι επαύλεις
ξύλα κι άλλα πλεούμενα, τους νόμους τους θεσπίζοντας, τα καλά και συμφέροντα
στο παμπάλαιο μέτρο εφαρμόζοντας

Και το μέτρο δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους. Ούτε καν ένα χνάρι θεού στην ψυχή τους σημάδι δεν άφησε, ούτε καν ένα βλέμμα ξωθιάς, τη μιλιά τους δεν είπε να πάρει

Έφτασαν ντυμένοι "φίλοι" αμέτρητες φορές οι εχθροί μου τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά
Στ' ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά
Μόνο όπλα και σίδερο και φωτιά

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Διαταραχή στην ανάπτυξη

Καθυστέρηση ανάπτυξης (χαμηλό ανάστημα)
Η καθυστέρηση της ανάπτυξης ορίζεται όταν το ύψος είναι πολύ χαμηλό για την ηλικία και το φύλο (κάτω από την 3η εκατοστιαία θέση) ή όταν υπάρχει πτώση του ετήσιου ρυθμού αύξησης (κάτω από την 25η εκατοστιαία θέση) ή όταν το ύψος είναι μέσα στα φυσιολογικά όρια αλλά απέχει σημαντικά από το προβλεπόμενο γενετικό ανάστημα.
Το χαμηλό ανάστημα διακρίνεται αιτιολογικά σε:
. Πρωτοπαθές, οφειλόμενο σε διαταραχή των χόνδρων ή των οστών. Συνήθως υπάρχει δυσαναλογία κορμού-άκρων ή δυσμορφικά στοιχεία. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι σκελετικές δυσπλασίες (αχονδροπλασία, υποχονδροπλασία), οι χρωμοσωμικές ανωμαλίες, τα δυσμορφικά σύνδρομα (σ. Turner και άλλα) και η ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης.
. Δευτεροπαθές, οφειλόμενο σε ενδοκρινοπάθειες (όπως υποθυρεοειδισμό, έλλειψη αυξητικής ορμόνης και άλλα), χρόνια νοσήματα, υποσιτισμό, νευρογενή ανορεξία σε ανεπτυγμένες χώρες και ψυχοκοινωνική αποστέρηση σε παραμελημένα ή κακοποιημένα παιδιά.
. Ιδιοπαθές, χωρίς εμφανή παθολογική αιτία. Μπορεί να είναι οικογενές ή ιδιοσυστασιακό. Το οικογενές χαμηλό ανάστημα χαρακτηρίζεται από φυσιολογικό μήκος και βάρος γέννησης, κοντό ανάστημα σε κάποιον από τους γονείς και σχεδόν φυσιολογικό τελικό ανάστημα. Η ιδιοσυστασιακή καθυστέρηση ύψους και εφηβείας χαρακτηρίζεται από ύψος περί την 3η εκατοστιαία θέση και χαμηλό ρυθμό αύξησης, καθυστέρηση της οστικής ηλικίας, μη εμφάνιση σημείων εφηβείας σε αγόρια άνω των 14 ετών και κορίτσια άνω των 13 ετών, ιστορικό καθυστέρησης ύψους και εφηβείας σε ένα γονέα και συνήθως φυσιολογικό τελικό ανάστημα.
Για τη διάγνωση, πέρα από τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού, είναι απαραίτητη η προσεκτική κλινική εξέταση και η καταγραφή των σωματομετρικών στοιχείων (ύψους και βάρους) στα διαγράμματα ανάπτυξης. Ο βασικός εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει βιοχημικό και αιματολογικό έλεγχο, ορμονικό έλεγχο, έλεγχο χρωμοσωμάτων (καρυότυπο), οστική ηλικία και μαγνητική τομογραφία υπόφυσης.
Η θεραπεία είναι ανάλογη της υποκείμενης αιτίας. Σε περιπτώσεις σκελετικής δυσπλασίας η χορήγηση βιοσυνθετικής αυξητικής ορμόνης δε βελτιώνει το τελικό ανάστημα και η θεραπεία είναι χειρουργική (επιμήκυνση των οστών). Η θεραπεία βιοσυνθετικής αυξητικής ορμόνης έχει έγκριση σε παιδιά με έλλειψη αυξητικής ορμόνης, σύνδρομο Turner, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και σύνδρομο Prader-Willi (ένα σπάνιο σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από παχυσαρκία, υπογοναδισμό, χαμηλό ανάστημα και έλλειψη αυξητικής ορμόνης).
Επιτάχυνση της ανάπτυξης (ψηλό ανάστημα)
Επιτάχυνση της ανάπτυξης ορίζεται όταν το ύψος είναι πολύ ψηλό για την ηλικία και το φύλο (> 97η εκατοστιαία θέση) ή/και όταν ο ετήσιος ρυθμός αύξησης είναι μεγάλος (πάνω από την 50η -75η εκατοστιαία θέση). Το οικογενές (ιδιοσυστασιακό) ψηλό ανάστημα είναι το συχνότερο αίτιο επιτάχυνσης της ανάπτυξης.
Συνήθως, το παιδί είναι ψηλό καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, δεν έχει κάποιο νόσημα και υπάρχει οικογενειακό ιστορικό στους γονείς. Επιτάχυνση της αύξησης προκαλείται και από την παχυσαρκία, σε συνδυασμό με έναρξη των σημείων της εφηβείας και επιτάχυνση της οστικής ηλικίας, όμως το τελικό ανάστημα είναι φυσιολογικό.
Ο υπερθυρεοειδισμός επίσης, οδηγεί σε επιτάχυνση του ύψους και της οστικής ηλικίας κατά την εφηβεία, όμως το τελικό ανάστημα είναι φυσιολογικό.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Καθυστερημένη εφηβεία

Καθυστερημένη εφηβεία ορίζεται η μη ανάπτυξη των μαστών για τα κορίτσια μέχρι την ηλικία των 13 ετών (ή εμμηναρχής μέχρι 16 ετών) και η μη αύξηση του μεγέθους των όρχεων και του πέους για τα αγόρια μέχρι την ηλικία των 14 ετών.
Επιπλέον, ακόμη και αν η έναρξη της εφηβείας είναι φυσιολογική, όταν δεν υπάρχει φυσιολογική εξέλιξη των σταδίων της εφηβείας, τότε είναι πιθανόν να υποκρύπτεται κάποιο παθολογικό αίτιο. Συνήθως η καθυστέρηση της εφηβείας είναι μια καλοήθης κατάσταση (ιδιοσυστασιακή) και δεν οφείλεται σε παθολογικά αίτια.
Εμφανίζεται πιο συχνά στα αγόρια και συνήθως υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καθυστερημένης εφηβείας. Οι ορμόνες που ρυθμίζουν την ανάπτυξη των όρχεων (οι γοναδοτροπίνες) είναι χαμηλές, καθώς και η τεστοστερόνη (η ανδρική ορμόνη).
Μπορεί να συνυπάρχει καθυστέρηση του ύψους και της οστικής ηλικίας και χαμηλός ρυθμός αύξησης. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά θα επιτύχουν ένα ικανοποιητικό τελικό ανάστημα.
Σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις η καθυστερημένη εφηβεία οφείλεται σε παθολογικά αίτια, όπως διαταραχές του υποθαλάμου και της υπόφυσης, καθώς και διαταραχές της ανάπτυξης των γονάδων (δηλαδή των ωοθηκών ή των όρχεων). Διαταραχές του υποθαλάμου ή σπανιότερα της υπόφυσης μπορεί να προέλθουν από το σύνδρομο Kallmann (ένα σπάνιο νόσημα που χαρακτηρίζεται από ανοσμία σε συνδυασμό με υποθαλαμική βλάβη που οδηγεί σε μη εμφάνιση της εφηβείας), όγκους, ακτινοβολίες, σπάνια γενετικά νοσήματα, χρόνια νοσήματα (όπως η νευρογενής ανορεξία, η ινοκυστική νόσος και άλλα) και από ορισμένες ενδοκρινοπάθειες (όπως ο υποθυρεοειδισμός και η υπερπρολακτιναιμία).
Καθυστερημένη εφηβεία μπορεί να προκαλέσουν και ορισμένα νοσήματα που οφείλονται σε χρωμοσωμιακές βλάβες, όπως το σύνδρομο Turner στα κορίτσια και το σύνδρομο Klinefelter στα αγόρια και άλλα πιο σπάνια νοσήματα. Το σύνδρομο Turner χαρακτηρίζεται από χαμηλό ανάστημα σε συνδυασμό με ορισμένες άλλες συγγενείς ανωμαλίες (σκελετού, καρδιάς, νεφρών).
Το σύνδρομο Klinefelter στα αγόρια χαρακτηρίζεται από μικρούς και σκληρούς όρχεις, εμφάνιση μαστών (γυναικομαστία) και στειρότητα.
Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών στα κορίτσια μπορεί να προκαλέσει διαταραχές της εμμήνου ρύσεως (σπάνια πρωτοπαθή αμηνόρροια, δηλαδή καθυστέρηση εμφάνισης εμμήνου ρύσεως) καθώς και δασυτριχισμό, ακμή και σε ορισμένες περιπτώσεις παχυσαρκία.
Για τη διερεύνηση της καθυστερημένης εφηβείας απαιτείται η εκτίμηση από εξειδικευμένους γιατρούς με λεπτομερές ιστορικό, έλεγχο οστικής ηλικίας και λεπτομερείς ορμονικούς προσδιορισμούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται και έλεγχος των χρωμοσωμάτων (καρυότυπος).
Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία του προβλήματος και σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται ορμονική θεραπεία.
Διαταραχές της ανάπτυξης
Η σωματική ανάπτυξη του παιδιού αξιολογείται λαμβάνοντας υπ’ όψιν το ύψος των γονέων, το ιστορικό κυήσεως, το ιστορικό του παιδιού καθώς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Για τη μέτρηση του ύψους και βάρους χρησιμοποιούνται διαγράμματα που βασίζονται στο φυσιολογικό πληθυσμό.
Ο ετήσιος ρυθμός αύξησης υπολογίζεται από μετρήσεις που απέχουν μεταξύ τους 6 μήνες τουλάχιστον και διαφέρει ανάλογα με την ηλικία και το φύλο. Το ύψος και ο ετήσιος ρυθμός αύξησης εκφράζονται σαν εκατοστιαίες θέσεις ή σταθερές αποκλίσεις από το φυσιολογικό και μας δίνουν τη δυνατότητα να αξιολογήσουμε την ανάπτυξη του παιδιού ανάλογα με την ηλικία και το φύλο.
Ακόμη, το προβλεπόμενο γενετικό ανάστημα, το οποίο υπολογίζεται με βάση το ύψος του πατέρα και της μητέρας, είναι χρήσιμο για την αξιολόγηση της ανάπτυξης του παιδιού.

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Πρώιμη αδρεναρχή

Πρώιμη αδρεναρχή λέγεται η εμφάνιση τρίχωσης στο εφήβαιο πριν από την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 ετών στα αγόρια. Μπορεί να συνοδεύεται από εμφάνιση τρίχωσης στη μασχάλη, χωρίς όμως άλλα σημεία εφηβικής ανάπτυξης (χωρίς ανάπτυξη μαστών στα κορίτσια και αύξηση μεγέθους του πέους και των όρχεων στα αγόρια).
Επίσης, μπορούν να συνυπάρχουν εμφάνιση εφηβικής οσμής ιδρώτα, σμηγματόρροια και ακμή. Ο ρυθμός αύξησης μπορεί να επιταχυνθεί και μπορεί να παρατηρηθεί αυξημένη οστική ωρίμανση, η οποία όμως βρίσκεται σε αναλογία με το ύψος.
Παρατηρείται συνήθως σε παιδιά 3 - 8 ετών, αλλά μπορεί να συμβεί και πολύ νωρίτερα ακόμα και σε ηλικία 6 μηνών. Η πρώιμη αδρεναρχή είναι πολύ συχνότερη σε υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά. Όπως στην πρώιμη ήβη, εμφανίζεται συχνότερα στα κορίτσια, με αναλογία 10:1.
Η πρώιμη αδρεναρχή οφείλεται σε πρώιμη αύξηση των ανδρογόνων που παράγονται από τα επινεφρίδια (αδένες πάνω από τα νεφρά). Η αιτία της πρώιμης παραγωγής των επινεφριδιακών ανδρογόνων στην πρώιμη αδρεναρχή παραμένει αδιευκρίνιστη.
Η πρώιμη αδρεναρχή είναι μια καλοήθης κατάσταση και δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την έναρξη και την εξέλιξη της εφηβείας ούτε το τελικό ανάστημα, με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται θεραπεία. Όμως στα παιδιά με πρώιμη αδρεναρχή μπορεί να χρειαστεί να γίνει ορμονικός έλεγχος για να αποκλειστούν άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως η πρώιμη ήβη, όγκοι (των επινεφριδίων, των ωοθηκών ή των όρχεων) και μια άλλη δυσλειτουργία των επινεφριδίων που λέγεται συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων.
Πρόσφατα βρέθηκε ότι παρόλο που η πρώιμη αδρεναρχή είναι καλοήθης κατάσταση, τα κορίτσια με πρώιμη αδρεναρχή έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα στο μέλλον να εμφανίσουν υπερτρίχωση, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, καθώς και μεταβολικό σύνδρομο (δηλαδή παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία και αντίσταση στην ινσουλίνη).
Τα ανωτέρω ενδεχόμενα απαιτούν παρακολούθηση των κοριτσιών με πρώιμη αδρεναρχή και έλεγχο του σωματικού βάρους.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Φαμπέρ, ο καταστροφέας

Σαν καλός αστός, θα μπορούσα να καπνίζω το βράδυ πηγαίνοντας πάνω-κάτω στην πλατεία Γκεπάρ, κάτω από τις έξι καστανιές, μπροστά στις σβηστές βιτρίνες, κάτω από τα παράθυρα που σκοτεινιάζουν το ένα μετά το άλλο, τραβώντας την κουρτίνα της ημέρας όλων των καλοπροαίρετων ανθρώπων. Θα μπορούσα να είμαι Θεός, να ξεναγώ στην ιδιοκτησία μου, να παρατηρώ την πόλη μου, να είμαι ικανοποιημένος. Ευτυχής για την εμφάνιση της ζωής, για την τροπή της εξέλιξης των ειδών, για την ανθρωπότητα, για την ευγένεια των τρόπων
Θα μπορούσα, αλλά ποτέ δεν γούσταρα
Κανένας γύρω
Εγώ μόνος, για να βλέπω την ύπαρξη τους απ' έξω, τη νύχτα, όταν φαίνεται ακόμα πιο γοητευτική
Ο σύγχρονος κόσμος μιας μικρής επαρχιακής πόλης που κοιμάται είναι πολύ όμορφος
Όπως οτιδήποτε βυθίζεται στον ύπνο , βέβαια
Όταν ξυπνάει είναι σκέτη αηδία
                                                                                                Tristan Garcia

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Romosozumab

Romosozumab: μονοκλωνικό αντίσωμα που δεσμεύει τη σκληροστίνη, αυξάνει τον σχηματισμό οστού και μειώνει την οστική απορόφηση
Ακόμα και μετά από κάταγμα λιγότερο από 25% των ασθενών παίρνουν φαρμακευτική αγωγή για οστεοπόρωση. Μετά την ανακάλυψη ότι η ανεπάρκεια σκληροστίνης προκαλεί σπάνιες γενετικές καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από υψηλή οστική μάζα και αντοχή στη θραύση, η σκληροστίνη έγινε θεραπευτικός στόχος για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης. Η σκληροστίνη επιδρά αρνητικά στον σχηματισμό οστού (αναστέλλει το Wnt-μονοπάτι) καταστέλλοντας το ερέθισμα για ανάπτυξη και λειτουργία των οστεοβλαστών
Έγινε μελέτη σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με χαμηλή οστική μάζα και θεραπεία με Romosozumab για ένα έτος, με σημαντική αύξηση οστικής πυκνότητας , με αύξηση τους πρώτους 6-9 μήνες των δεικτών οστικού σχηματισμού και μείωση των δεικτών οστικής απορόφησης. Τον δεύτερο χρόνο η θεραπεία συνεχίστηκε με Denosumab. Mελετήθηκαν 7180 γυναίκες
Το Romosozumab σχετίστηκε με κίνδυνο νέων σπονδυλικών καταγμάτων κατά 73% χαμηλότερο από τον κίνδυνο του εικονικού φαρμάκου (placebo) στους 12 μήνες θεραπείας. Όλες οι ασθενείς συνέχισαν τον δεύτερο χρόνο με Denosumab. H συχνότητα εμφάνισης νέου σπονδυλικού κατάγματος ήταν χαμηλότερη στην ομάδα που αρχικά είχε λάβει Romosozumab κατά 75%
Στην ομάδα με το Romosozumab η οστική πυκνότητα αυξήθηκε στους 6 και 12 μήνες στην οσφυική μοίρα κατά 13.3 ποσοστιαίες μονάδες, στο ισχύο 6,9 μονάδες και στιν αυχένα μηρού 5,9 μονάδες. Συνέχισε να αυξάνεται και στη διάρκεια του δεύτερου χρόνου, στην αγωγή με Denosumab
Tα επίπεδα του P1NP (δείκτης σχηματισμού οστού) αυξήθηκαν ραγδαία, με μέγιστη συγκέντρωση στις 14 ημέρες και επέστρεψαν στα αρχικά επίπεδα μετά 9 μήνες. Τα επίπεδα του β-CTX (δείκτης οστικού καταβολισμού) σημείωσαν τα χαμηλότερα επίπεδα την 14η ημέρα
Η συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες (οστεοαρθρίτιδα, υπερόστωση, καρκίνος, υπερευαισθησία, καρδιαγγειακά προβλήματα). Οι αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης ήταν ήπιες σε σοβαρότητα. Σε δύο περιστατικά παρουσιάστηκε οστεονέκρωση της γνάθου . Αντι-romosozumab αντισώματα αναπτύχθηκαν στο 18% των ασθενών
Επομένως: το Romosozumab-μονοκλωνικό αντίσωμα, αυξάνει τον οστικό σχηματισμό και μειώνει την οστική απορρόφηση. Μετά ένα έτος θεραπείας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση οδήγησε σε χαμηλότερο κίνδυνο σπονδυλικών καταγμάτων και κλινικών καταγμάτων από το εικονικό φάρμακο. Με σημαντικά οφέλη στην οστική πυκνότητα της σπονδυλική στήλης και του ισχύου και με συνεχιζόμενη μείωση του κινδύνου κατάγματος όταν μετά τον πρώτο χρόνο αντικαθίσταται με Denosumab

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2016

Νέα φιλλανδική γραμματική

Είμαστε τόσο παράλογα εγωιστές, που, μόνο και μόνο για να μην παραδεχτούμε κάποιο λάθος μας, προτιμάμε να καταστραφούμε κυνηγώντας την ψεύτικη αλήθεια μας
Κόντρα σ' αυτήν την πορεία του μυαλού, πολλοί άνθρωποι βρίσκουν καταφύγιο στην πίστη, σ' ένα ανώτερο ον που έχει στην κατοχή του τα κλειδιά όλων των μυστηρίων και το αντίδοτο για κάθε πόνο. Με αντάλλαγμα την ταπεινότητα, ο Θεός μας υπόσχεται γνώση, και στην επώδυνη πολυπλοκότητα μας αντιτάσσει την συμφιλιωτική του ενότητα
Αν όμως υπήρχε Θεός, θα μας έκανε διαφορετικούς. Απόλυτα δέσμιους της ύλης από την οποία προερχόμαστε ή απόλυτα ελεύθερους από τη σκλαβιά του μυαλού. Όμοιους του ή σκλάβους του
Δεν θα εγκατέλειπε τα δημιουργήματα του σ' αυτή την ενδιάμεση κατάσταση, μεταξύ κατάρας και μακαριότητας. Αναγκασμένα να κυνηγούν τη θεία τελειότητα με τα ατελή εργαλεία της ανθρώπινης γνώσης.
Εάν ένας Θεός χρειάζεται την ατέλεια μας και τα όρια μας, τότε αξίζει όσο κι εμείς
Δεν είναι Θεός αλλά δαίμονας, και κάθετι προέρχεται από τη γενεσιουργό του μοχθηρία
Είναι αλήθεια πως τη σήμερον ημέρα είναι πιο εύκολο να πιστεύεις στο διαμόνιο παρά στο Θεό. Εγώ που μέσ' απ' τα μάτια των στρατιωτών που είδα να πεθαίνουν ατένισα τον άλλο κόσμο, το μόνο που αντίκρυσα ήταν το απόλυτο σκοτάδι. Κι έτσι, αντί να φανταστώ τον ευατό μου έρμαιο κάποιου κακού πνεύματος, προτιμώ να σκέφτομαι ότι το σύμπαν δεν παίρνει ζωή χάρη σε μια παντοδύναμη θέληση, αλλά χάρη στο τυχαίο παιχνίδι της χημείας
                                                                                                Diego Marani

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Θεραπεία πρώιμης ήβης

Θεραπεία της πρώιμης ήβης
Οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της πρώιμης ήβης είναι το χαμηλό τελικό ανάστημα, σε σχέση με το κληρονομικό ύψος, καθώς και ποικίλα ψυχοκοινωνικά προβλήματα, ιδιαίτερα στα κορίτσια, γι΄ αυτό και η πρώιμη ήβη πρέπει να θεραπεύεται.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, όταν η οστική ηλικία συμφωνεί με τη χρονολογική, η τακτική, στενή παρακολούθηση των παιδιών μπορεί να επιλεγεί ως ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης.
Η θεραπεία για την πρώιμη ήβη είναι τα ανάλογα του GnRH (GnRHα) (μια ενδομυϊκή ένεση κάθε 28 μέρες), τα οποία αναστέλλουν την πρώιμη έκκριση των ορμονών και αποτελούν μία πραγματικά αποτελεσματική θεραπεία, χωρίς μακροπρόθεσμες παρενέργειες.
Οι επιδράσεις της θεραπείας αυτής παραμένουν για όσο διάστημα χορηγείται το φάρμακο και είναι αναστρέψιμες μετά τη διακοπή του. Η θεραπεία με GnRHα προκαλεί ελάττωση της ταχύτητας ανάπτυξης και επιβράδυνση της σκελετικής ωρίμανσης, με αποτέλεσμα σταδιακή βελτίωση, στις περισσότερες περιπτώσεις, του τελικού αναστήματος.
Η μέση αύξηση του προβλεπόμενου τελικού αναστήματος, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, είναι περίπου 5 cm. Όσο νωρίτερα αρχίσει η θεραπεία τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα όσον αφορά το ανάστημα, γεγονός το οποίο υποδηλώνει την ανάγκη πρώιμης διάγνωσης και παρέμβασης.
Σπανιότερες μορφές πρώιμης ήβης
Μια σπανιότερη μορφή πρώιμης ήβης λέγεται περιφερική πρώιμη ήβη και χαρακτηρίζεται από την παρουσία αυξημένων για την ηλικία συγκεντρώσεων των ορμονών του φύλου, χωρίς όμως να έχει ενεργοποιηθεί ο υποθάλαμος και η υπόφυση.
Αίτια της περιφερικής πρώιμης ήβης είναι το σύνδρομο McCune-Albright (το οποίο χαρακτηρίζεται από πολυοστική ινώδη δυσπλασία και περιοχές υπέρχρωσης του δέρματος), ο υποθυρεοειδισμός, ορμονοεκκριτικοί όγκοι και όγκοι ή κύστεις των ωοθηκών στα κορίτσια και όγκοι των όρχεων στα αγόρια.
Η θεραπεία της περιφερικής πρώιμης ήβης γίνεται με φάρμακα που καταστέλλουν την ορμονική έκκριση.

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016

Διαταραχές της εφηβείας

Πρώιμη εφηβεία
Ορισμός
Πρώιμη ήβη (εφηβεία) ονομάζεται η ισοφυλετική ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου (δηλαδή ανάπτυξη των μαστών στα κορίτσια και αύξηση του μεγέθους των όρχεων και του πέους στα αγόρια) πριν από την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 ετών στα αγόρια.
Η πρώιμη ήβη χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα ορμονών σχετικά με την ηλικία του παιδιού. Χαρακτηρίζεται επίσης από επιτάχυνση του ρυθμού αύξησης, που συνοδεύεται συχνά από πρώιμη και ταχεία σκελετική ωρίμανση και πρώιμη σύγκλιση των επιφύσεων, με αποτέλεσμα χαμηλότερο τελικό ανάστημα κατά την ενηλικίωση, σε σύγκριση με το γενετικά αναμενόμενο ύψος.
Επίσης, στα κορίτσια η πρώιμη ήβη μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
Η πρώιμη ήβη είναι συχνότερη στα κορίτσια. Συχνά στα κορίτσια δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο που να εξηγεί αυτή την πρώιμη ορμονική ενεργοποίηση. Στα αγόρια όμως, η πρώιμη ήβη είναι πολύ πιθανό να οφείλεται σε κάποια διαταραχή του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Διερεύνηση του παιδιού με πρώιμη ήβη
Η εμφάνιση των χαρακτηριστικών του φύλου νωρίτερα από το φυσιολογικό, θεωρείται νόσος και πρέπει να διερευνηθεί. Η διερεύνηση των ασθενών με εκδήλωση πρώιμης ήβης πρέπει να περιλαμβάνει ένα λεπτομερές ιστορικό, ακτινογραφία αριστεράς άκρας χειρός για εκτίμηση της οστικής ηλικίας και λεπτομερή ορμονικό έλεγχο.
Συχνά, ιδιαίτερα στα μικρότερα παιδιά, χρειάζεται να γίνει μαγνητική τομογραφία (MRI) εγκεφάλου ή αξονική τομογραφία.
Αίτια της πρώιμης ήβης
Στα κορίτσια, οι περισσότερες περιπτώσεις πρώιμης ήβης οφείλονται σε πρώιμη ενεργοποίηση ενός μέρους του εγκεφάλου που ελέγχει την έκκριση των ορμονών και λέγεται υποθάλαμος και υπόφυση (κεντρική πρώιμη ήβη). Σε περίπου 2/3 των περιπτώσεων δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο που να εξηγεί αυτήν την πρώιμη ορμονική ενεργοποίηση.
Σπάνια η πρώιμη ήβη μπορεί να οφείλεται σε διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος από λοιμώξεις, υποξία, κάκωση ή ακτινοβολία στη διάρκεια της βρεφικής ή της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Ένα σπανιότερο, πολύ σημαντικό όμως αίτιο κεντρικής πρώιμης ήβης αποτελούν οι όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Τα αμαρτώματα του υποθαλάμου είναι καλοήθεις όγκοι μεγέθους 2-3 mm, οι οποίοι προκαλούν πρώιμη ήβη συχνότερα στα αγόρια, αναπτύσσονται αργά και ελέγχονται ικανοποιητικά με ορμονική θεραπεία. Άλλοι σπάνιοι όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος που μπορούν επίσης να προκαλέσουν πρώιμη ήβη είναι τα οπτικά και υποθαλαμικά γλοιώματα, τα αστροκυττώματα, τα επενδυμώματα και τα κρανιοφαρυγγιώματα.
Η αντιμετώπιση των όγκων αυτών είναι χειρουργική.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

Ημερολόγιο

Βγαίνω στο σεργιάνι και διασκεδάζω τρελά
Μα εγώ δε σκοτίζομαι
Σήμερα είμαι σαν στραβοχυμένος λουκουμάς, αλλά έχω ένα χρώμα θαύμα
Είμαι δεμένη μ' ένα άσπρο κορδελάκι
Και μια λιβελούλα που έτυχε να πετάει δίπλα μου, μου είπε "σήμερα είσαι στις ομορφιές σου"
Πίσω της ήτανε μια μαύρη κουκίδα. Κι εκείνη φόραγε άσπρο κορδελάκι στο λαιμό
Αν δεν ξέρετε τι είναι, ούτε εγώ ξέρω
Ε, δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα

Και τώρα θα σας πω ένα μυστικό
Υπάρχει ένας τρόπος για να ταξιδεύεις. Αυτός ο τρόπος είναι η σκάλα των ονείρων
Εμένα μ' αρέσει να ονειρεύομαι
Εσείς;;
                                                             Ξέρω ότι περίμενες

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Αστερισμός ζωτικών φαινομένων

Το φωτάκι της νύχτας σκέπαζε το κορίτσι μ' ένα λεπτό πράσινο στρώμα. Εκείνα τα απαλά μαγουλάκια που είχαν καθαριστεί με σάλιο, δεν πρόδιναν το παραμικρό για το τι όνειρα συνωστίζονταν στο κεφάλι της. Αν η μικρή κατάφερνε να επιζήσει, θα έφτανε στην ενηλικίωση της με διακόσια έξι οστά, δυόμιση εκατομμύρια ιδρωτοποιούς αδένες, ενενήντα έξι χιλιάδες χιλόμετρα αιμοφόρα αγγεία, σαράντα έξι χρωμοσώματα, επτά μέτρα λεπτό έντερο, εξακόσιους έξι διακριτούς μυς, εκατό δισεκατομμύρια εγκεφαλικούς νευρώνες, δύο νεφρά, ένα συκώτι, μια καρδιά-εκατό τρισεκατομμύρια κύτταρα που νεκρώνονταν και αναπληρώνονταν, ξανά και ξανά. Όμως η Σόνια, όσο κι αν διαμέλισε και ποσοτικοποίησε το σώμα που ήταν ξαπλωμένο δίπλα της, δεν μπορούσε να υπολογίσει σε πόσα χρόνια θα παντρευόταν το κορίτσι (αν ποτέ παντρευόταν) ή πόσα παιδιά θα έκανε (αν έκανε). Κι ανάμεσα στη δημιουργία αυτού του σώματος και στο τέλος του έθαλλε το μυστήριο που το κορίτσι θα ξόδευε όλη του τη ζωή για να το λύσει
Προς το παρόν, κοιμόταν
                                                                                                       Anthony Marra

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Κlimt

Γόνος πολυμελούς και διαρκώς δοκιμαζόμενης από την ανέχεια οικογένειας, ο Γκούσταφ Κλίμτ γεννήθηκε στα περίχωρα της Βιέννης το 1862. Ο πατέρας χαράκτης και λάτρης της τέχνης τον ενθάρρυνε να φοιτήσει στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών. Σύντομα ο Γκούσταφ δημιουργεί την εταιρεία Καλλιτεχνών από κοινού με τον αδελφό του και έναν φίλο τους. Πρώτο έργο τα υαλογραφήματα της Αναθηματικής εκκλησίας της Βιέννης και στη συνέχεια πολλά άλλα
Το 1893 η κυβέρνηση αρνείται να επικυρώσει τον διορισμό του ως καθηγητή στην Ακαδημία Καλών Τεχνών γιατί η ζωγραφική του θεωρείται ανατρεπτική, ενώ η σεξουαλικότητα που αποπνέει τρομάζει αρκετούς. Ο Κλιμτ αποφασίζει να μην δεχτεί πια καμμιά παραγγελία από επίσημους θεσμούς, ακολουθεί νέους δρόμους έκφρασης και το 1897 ηγείται του κινήματος της Απόσχισης. Την ίδια περίοδο ο μοντερνισμός θριαμβεύει σε ολόκληρη την Ευρώπη
Ο Κλιμτ είναι ελεύθερος να αναπτύξει τις ιδέες του. Καθώς η τρίτη διάσταση τον ενδιαφέρει όλο και λιγότερο καταγίνεται με τη δημιουργία επιφανειών όπου η ξέφρενη φαντασία του συνδυάζει γραμμές, ρυθμούς και χρώματα, εν μέσω μιάς πανδαισίας διακοσμητικών στοιχείων
Το 1908 ο πίνακας "το φιλί" μετατρέπεται σε έμβλημα των νεωτεριστών καλλιτεχνών. Ο ζωγράφος αγγίζει με το έργο αυτό τον κολοφώνα της τέχνης του. Ακολουθεί μια σπουδαία περίοδος με έργα που δημιούργησαν ρήξη και αίσθηση στον τότε καλλιτεχνικό κόσμο
Το 1918 παθαίνει αποπληξία και παραλύει το μισό του σώμα , και ένα μήνα μετά καταλήγει στο νοσοσκομείο της Βιέννης από πνευμονία. Η οικογένεια απορρίπτει την πρόταση του δημάρχου να αναγείρει μαυσωλείο προς τιμήν του και ενταφιάζεται στο μικρό κοιμητήριο του Χίντσινγκ. Τα αδέλφια και η σύντροφος του Έμιλυ μοιράζονται μεγάλο αριθμό ημιτελών έργων του και πλουσιότατη  συλλογή από σχέδια. Ο Κλιμτ δεν θα αφήσει πίσω του άλλου είδους κληρονομιά αφού παρά τις υψηλότατες τιμές των έργων του οι σπατάλες του δεν πήγαιναν πίσω

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Σωματική αύξηση κατά τη διάρκεια της εφηβείας

Το εφηβικό άλμα ανάπτυξης αποτελεί τη φάση της ταχύτερης ανάπτυξης του παιδιού μετά τη νεογνική περίοδο. Προηγείται ο ελαττωμένος ρυθμός αύξησης της όψιμης παιδικής ηλικίας.
Στα κορίτσια, το εφηβικό άλμα ανάπτυξης αρχίζει πριν από την εμφάνιση των δευτερογενών χαρακτήρων του φύλου. Το άλμα ανάπτυξης των αγοριών εμφανίζεται δύο περίπου χρόνια μετά το αντίστοιχο των κοριτσιών. Το μέσο ύψος το οποίο αποκτάται κατά τη διάρκεια του εφηβικού άλματος ανάπτυξης είναι περίπου 28 cm στα αγόρια και 25 cm στα κορίτσια.
Η μέση διαφορά των 12,6 cm μεταξύ ανδρών και γυναικών οφείλεται κυρίως στο ψηλότερο ανάστημα των αγοριών κατά την έναρξη του εφηβικού άλματος ανάπτυξης, καθώς και στο αυξημένο ύψος που αποκτά το αγόρι στη διάρκεια της εφηβείας σε σχέση με το κορίτσι.
Οστική πυκνότητα και σύσταση σώματος
Τα κορίτσια αποκτούν τη μέγιστη οστική πυκνότητα σε ηλικία 14-16 ετών, ενώ τα αγόρια σε ηλικία 17,5 ετών. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν γενετικοί παράγοντες, ενώ η σωματική άσκηση κατά την προεφηβική περίοδο είναι επίσης σημαντική για την εξασφάλιση φυσιολογικής οστικής μάζας.
Η υπερβολική όμως άσκηση, μπορεί να καθυστερήσει την εφηβεία και να προκαλέσει ελαττωμένη οστική πυκνότητα. Κατά την προεφηβική περίοδο και στα δύο φύλα παρατηρούνται ίσα ποσοστά λίπους, σκελετικής και αλίπου μάζας.
Κατά την εφηβεία παρατηρείται αύξηση της οστικής και αλίπου μάζας στα αγόρια, ενώ στα κορίτσια αυξάνεται η άλιπος αλλά και η λιπώδης μάζα. Στην ενήλικο ζωή, οι άνδρες έχουν 1,5 φορά μεγαλύτερη σκελετική και άλιπο μάζα από τις γυναίκες, οι οποίες όμως, έχουν διπλάσιο σωματικό λίπος από τους άνδρες.
Κατά την εφηβεία παρατηρείται επίσης διεύρυνση της λεκάνης στα κορίτσια και αύξηση του εύρους των ώμων στα αγόρια.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016

Φυσιολογία της εφηβείας

Η εφηβεία αποτελεί τη μεταβατική περίοδο ωρίμανσης του ανθρώπου, κατά την οποία το παιδί γίνεται ενήλικος και αποκτά την ικανότητα της αναπαραγωγής. Η περίοδος αυτή συνοδεύεται από σημαντικές μεταβολές στην ταχύτητα ανάπτυξης, την οστική μάζα και τη σύσταση του σώματος, τον ψυχισμό και τη συμπεριφορά, ως αποτέλεσμα περίπλοκων νευροενδοκρινικών επιδράσεων.
Οι διεργασίες της εφηβείας αποτελούν τμήμα ενός γενετικά καθορισμένου προγράμματος. Η μέση ηλικία εμφάνισης των δευτερογενών χαρακτήρων του φύλου (δηλαδή ανάπτυξη των μαστών για τα κορίτσια και αύξηση του μεγέθους των όρχεων και του πέους για τα αγόρια) είναι τα 10,5 έτη στα κορίτσια και τα 11,5-12 έτη στα αγόρια.
Πρώιμη θεωρείται η εφηβεία όταν οι μεταβολές που τη συνοδεύουν εμφανισθούν σε ηλικία μικρότερη των 8 ετών στα κορίτσια και των 9 στα αγόρια. Αντίθετα, καθυστερημένη θεωρείται όταν οι μεταβολές αυτές δεν έχουν εμφανισθεί σε ηλικία 13 ετών στα κορίτσια και 14 στα αγόρια.
Οι διακυμάνσεις στο χρόνο έναρξης της φυσιολογικής εφηβείας οφείλονται σε φυσιολογικές διαφορές ως προς τους μηχανισμούς έναρξης και εξέλιξης της, στους οποίους η κληρονομικότητα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο. Στα αγόρια, το πρώτο σημείο έναρξης της εφηβείας αποτελεί η αύξηση του μεγέθους των όρχεων και έπεται η αύξηση του μήκους του πέους.
Ταυτόχρονα ξεκινά η τρίχωση στο εφήβαιο.
Η παραγωγή του σπέρματος ξεκινά κατά μέσον όρο από την ηλικία των 13 ετών και η αλλαγή της φωνής παρατηρείται κατά μέσον όρο στην ηλικία των 14 ετών. Η τρίχωση της μασχάλης εμφανίζεται συνήθως σε ηλικία 14 ετών, ενώ η τρίχωση του προσώπου αρχίζει σε ηλικία 15 περίπου ετών.
Σε ένα σημαντικό ποσοστό αγοριών παρατηρείται διόγκωση των μαζικών αδένων (των μαστών) στη διάρκεια των πρώτων σταδίων της εφηβείας, ως αποτέλεσμα αύξησης των οιστρογόνων πριν να παρατηρηθεί αντίστοιχη αύξηση των ανδρογόνων.
Στις περισσότερες περιπτώσεις υποχωρεί σε διάστημα 2 ετών, σε ορισμένες όμως περιπτώσεις, παχύσαρκων κυρίως παιδιών ή σε παθολογικές καταστάσεις, μπορεί να επιμείνει. Η έναρξη της εφηβείας στα κορίτσια σηματοδοτείται από την ανάπτυξη των μαζικών αδένων (μαστών), η οποία οφείλεται κυρίως στην παραγωγή οιστρογόνων από τις ωοθήκες.
Προηγείται αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης η οποία, παρότι σπάνια γίνεται αντιληπτή, αποτελεί το πρώτο σημείο εφηβείας στα κορίτσια.
Επίσης τότε ξεκινάει και η τρίχωση στο εφήβαιο. Η ανάπτυξη των μαστών μπορεί να παραμένει ετερόπλευρη για αρκετούς μήνες και να δημιουργήσει ανησυχία στα παιδιά και τους γονείς τους. Η τρίχωση της μασχάλης παρατηρείται σε ηλικία 12 ετών στα περισσότερα κορίτσια της λευκής φυλής.
Στη λευκή φυλή η εμμηναρχή εμφανίζεται σε ηλικία 12-13 ετών στα περισσότερα κορίτσια, παρότι εμφάνιση σε ηλικία 10-15 ετών θεωρείται φυσιολογική.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα (4)

Απώλεια βάρους και ευαισθησία στην ινσουλίνη
Είναι η πιό αποτελεσματική παρέμβαση για τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και τη διατήρηση της λειτουργίας του β-κυττάρου. Απώλεια βάρους >5% μειώνει τους δείκτες φλεγμονής
Ωστόσο η απώλεια βάρους είναι δύσκολο και να επιτευχθεί αλλά και να διατηρηθεί
Η φαρμακοθεραπεία θα πρέπει να διερευνηθεί σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Τα GLP-1 ανάλογα φαίνεται ότι βοηθούν. Αυξάνουν το αίσθημα κορεσμού και βοηθούν στην απώλεια βάρους. Πρόσφατη μεγάλη μελέτη έδειξε ότι η λιρανγλουτίδη σε συνδυασμό με αλλαγή στον τρόπο ζωής μείωσε το βάρος και βελτίωσε τον μεταβολισμό. Χειρουργικές επεμβάσεις επίσης, όπως η γαστρική παράκαμψη, που οδηγούν σε απώλεια βάρους βελτιώνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ωστόσο οι επεμβατικές θεραπείες γενικά περιορίζονται σε άτομα με σοβαρές συν/νοσηρότητες
Λίπος διατροφής
Τα κεκορεσμένα λιπαρά είναι επιζήμια για την υγεία, ενώ τα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα μπορεί να έχουν λιγότερο δυσμενείς επιδράσεις. Η μεσογειακή διατροφή έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα από το ελαιόλαδο και τους ξηρούς καρπούς, υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες και χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Αρκετές μελέτες δείχνουν την ευεργετική επίδραση αυτού του προτύπου (φαίνεται ότι μειώνει τους δείκτες φλεγμονής και τους παράγοντες πήξης)
Συμπληρώματα/Τρόφιμα
Δεδομένου του κεντρικού ρόλου του nuclear factor kappa B (NFkB) στη διαδικασία της φλεγμονής, θεραπείες που στοχεύουν αυτόν τον παράγοντα μεταγραφής έχουν κλινική σημασία. Συμπληρώματα διατροφής και τροφές μπορεί να προσφέρουν θετική προσέγγιση. Πολυφαινόλες εμποδίζουν την ενεργοποίηση του NFkB και δείχνουν ότι εμποδίζουν την ανάπτυξη παχυσαρκίας σε πειραματόζωα, αλλά όχι σε ανθρώπους. Η ρεσβερατρόλη και η κουρκουμίνη έχουν πιθανά αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση. Συνδυασμοί αντιφλεγμονοδών διαιτητικών προϊόντων φαίνεται ότι ρυθμίζουν τη φλεγμονή και το μεταβολικό stress σε υπέρβαρα άτομα
Επομένως:
Η φλεγμονή στον λιπώδη ιστό, ήπαρ, πάγκρεας και μύες συμβάλλει στην ινσουλινο/αντίσταση και στον ΣΔ 2. Η αρχική διήθηση από ανοσοκύτταρα είναι προστατευτική, αλλά με την αυξανόμενη συσσώρευση λίπους, αυξάνεται ο αριθμός των κυττάρων και η έκκριση χημειοκινών. Φλεγμονώδεις μεσολαβητές (TNF-α και IL-1β) αναστέλλουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης . Η φλεγμονή σε συνδυασμό με διατροφή μπορεί να καθορίσουν το μεταβολικό μονοπάτι που χρησιμοποιεί το κύτταρο. Η παχυσαρκία είναι ένας θρεπτικός παράγοντας stress στο κέντρο της μεταβολικής/φλεγμονώδους διαδικασίας. Η απώλεια βάρους είναι αποτελεσματική αλλά δύσκολο να διατηρηθεί. Υπάρχουν αρκετές διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, με ελλιπή όμως αποτελέσματα και με παρενέργειες και χωρίς να αντιμετωπίζουν όλα τα συμπτώματα του μεταβολισμού/φλεγμονής και την ινσουλινο/αντίσταση. Η διαιτητική ρύθμιση της ποιότητας του λίπους βοηθάει, αλλά με μικτά αποτελέσματα και είναι δύσκολη στην εφαρμογή της. Οι ακριβείς μηχανισμοί είναι δύσκολο να διαπιστωθούν. Περαιτέρω έρευνα απαιτείται για να αποκρυπτογραφήσει αν τα διαιτητικά λιπαρά οξέα επηρεάζουν τον μεταβολικό διακόπτη και πως οι μεταβολίτες μπορούν να επηρεάσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τον μεταβολισμό των ιστών. Χρειάζεται συνολική προσέγγιση του σώματος, που περιλαμβάνει απώλεια βάρους, χρήση αντιφλεγμονωδών, ευαισθητοποιητές ινσουλίνης και αντιοξειδωτικά για να καταπολεμηθεί πλήρως η παχυσαρκία και οι συνέπειες που προκύπτουν απ' αυτήν

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα (3)

Θεραπείες
Φαρμακευτικές ουσίες που αντιμετωπίζουν την μεταβολική φλεγμονή
Σύμφωνα με την παγκόσμια οργάνωση υγείας το 2014 600.000.000 ήταν παχύσαρκοι. Το πρόβλημα της υγείας είναι τεράστιο και βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της έρευνας
Η μετφορμίνη χρησιμοποιείται ευρέως για την πρόληψη και θεραπεία του ΣΔ 2, μετά από μελέτες που έδειξαν μείωση μέχρι και 31% στην συχνότητα εμφάνισης της νόσου. Η μετφορμίνη μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας με καταστολή της ενδογενούς παραγωγής της. H μετφορμίνη επίσης ενεργοποιεί την ΑΜΡΚ, μία σερίνη/θρεονίνη κινάση, έναν αισθητήρα ενέργειας που εμπλέκεται στην φλεγμονή και τον μεταβολισμό. Είναι υπεύθυνη για την προσαρμογή του κυτταρικού μεταβολισμού σαν απόκριση σε διατροφικές και περιβαλλοντικές αλλαγές.
Ένας άλλος στόχος της ΑΜΡΚ σηματοδότησης είναι η berberine (BBR) ένα αλκαλοειδές που προέρχεται από φυτά. Θεραπεία με BBR μείωσε την έκφραση του  PPARγ, TNF-α και IL-1β στο λιπώδη ιστό. Χρησιμοποιώντας το BBR σε ανθρώπους βρέθηκε να είναι αποτελεσματικό στη μείωση ΣΔ 2 και υπερλιπιδαιμίας, σε συνδυασμό με αλλαγή στον τρόπο ζωής. Ωστόσο η αλλαγή του τρόπου ζωής από μόνη της μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη κατά 85%
Oι θειαζολιδινεδιόνες (TZD) αυξάνουν την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Ασκούν ευεργετικές επιδράσεις στον μεταβολισμό της γλυκόζης, όμως οι παρενέργειες έχουν επηρεάσει τη χρήση τους
Σε μελέτες παρατηρήθηκε ότι το σαλικυλικό έχει υπογλυκαιμικό αποτέλεσμα. Φαίνεται ότι αποτρέπει την επιβλαβή δράση της περίσσειας ελεύθερων λιπαρών οξέων στη σηματοδότηση και δράση της ινσουλίνης
H anakinra ανταγωνιστής IL-1R βρέθηκε ότι μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης, αλλά δεν φαίνεται να βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη, σε άτομα παχύσαρκα
Η γλυμπουρίδη, είναι σουλφονυλουρία που χρησιμοποιείται στη θεραπεία του ΣΔ 2. Είναι επίσης αναστολέας του παράγοντα φλεγμονής NLRP3 και ελκυστικός στόχος στην αντιμετώπιση της φλεγμονής
Πολλές φαρμακευτικές ουσίες αλλά και θρεπτικά συστατικά είναι υπό έρευνα ως εν δυνάμει θεραπείες για την φλεγμονή και την ινσουλινο/αντίσταση που σχετίζεται με την παχυσαρκία

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε

Aν κλείσεις τα μάτια, δεν μαντεύεις τίποτα για την τυφλότητα. Κάτω από τον κόσμο των ουρανών και των προσώπων και των κτιρίων υπάρχει ένας αδρότερος παλιότερος κόσμος, ένα μέρος όπου τα επίπεδα των επιφανειών αποσυντίθενται και οι ήχοι απλώνονται σαν σμήνη στον αέρα. Η Μαρί-Λορ μπορεί να βρίσκεται σε μια σοφίτα ψηλά από τον δρόμο και να ακούει τα κρίνα να θροίζουν στους βάλτους, τρια χιλιόμετρα μακριά. Ακούει τους Αμερικανούς να τρέχουν μέσα στα χωράφια στρέφοντας τα τεράστια κανόνια τους προς τον καπνό του Σαιν Μαλό. Ακούει τις οικογένειες να ρουφάνε τις μύτες τους γύρω από λάμπες θυέλλης μέσα σε κελάρια, κοράκια να πηδάνε από σωρό σε σωρό, μύγες να προσγειώνονται πάνω σε πτώματα στα χαντάκια. Ακούει τους ταμάρινδους να τρέμουν και τις κίσσες να κρώζουν και τα χορτάρια των αμμόλοφων να καίγονται. Αισθάνεται τη μεγάλη γρανιτένια γροθιά, βυθισμένη βαθιά μέσα στο φλοιό της γης, πάνω στην οποία βρίσκεται το Σαιν Μαλό. Και τον ωκεανό που την κατατρώει και από τις τέσσερεις πλευρές. Και τα νησιά που κρατάνε γερά μέσα στις περιδυνούμενες παλίροιες. Ακούει τις αγελάδες να πίνουν νερό από πέτρινες γούρνες και τα δελφίνια ν' αναδύονται μέσα απ' το πράσινο νερό της Μάγχης. Ακούει τα κόκκαλα των νεκρών φαλαινών να σαλεύουν πέντε λεύγες πιο κάτω και το μεδούλι τους να προσφέρει έναν αιώνα τροφής σε πόλεις πλασμάτωνπου θα περάσουν όλη τους τη ζωή χωρίς να δουν ούτε μια φορά ένα φωτόνιο σταλμένο από τον ήλιο. Ακούει τα σαλιγκάρια της στην κρύπτη να σέρνουν το σώμα τους στα βράχια
Αντί να σου το διαβάσω εγώ, μήπως να μου διάβαζες εσύ;
                                                                                                         Α. Ντορ

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα (2)

Mετά-φλεγμονή στα μεταβολικά όργανα
Το ήπαρ: έχει κεντρική θέση στη μεταβολική ομοιόσταση. Ρυθμίζει τη λιπογέννεση, την γλυκονεογέννεση και τον μεταβολισμό της χοληστερόλης. Η παχυσαρκία και κατά συνέχεια η λιποτοξικότητα επιδρά αρνητικά στον ηπατικό μεταβολισμό λιπιδίων και γλυκόζης. Ηπατική λιποτοξικότητα αναπτύσσεται όταν το ήπαρ υπερβαίνει την ικανότητα του να αποθηκεύει και να χρησιμοποιεί λιπαρά οξέα με τη μορφή τριακυλογλυκερολών (TAG). Τότε τα TAGs υδρολύονται σε βαθμό που ξεπερνάει τις οξειδωτικές απαιτήσεις των κυττάρων. Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό πιθανών επιβλαβών λιπιδίων. Η ηπατική λιποτοξικότητα μπορεί να σημαίνει επίσης βλάβη της κυτταρικής μεμβράνης και οδηγεί σε μη-αλκοολική ηπατική νόσο (non-alcoholic fatty liver disease -NAFLD) και ηπατοκυτταρικό θάνατο, ενεργοποίηση των Kupffer κυττάρων, φλεγμονή, μειωμένη σηματοδότηση ινσουλίνης και αντίσταση. Η ηπατική αντίσταση στην ινσουλίνη μειώνει την ικανότητα της ινσουλίνης να αναστέλλει την ηπατική παραγωγή γλυκόζης και να διαγείρει τη σύνθεση γλυκογόνου. Επίσης η λιπώδης εκφύλιση αυξάνει την έκκριση IL-6 και επάγει περαιτέρω την αντίσταση
Ο μυικός ιστός: οι σκελετικοί μύες είναι υπεύθυνοι για το 80% πρόσληψης γλυκόζης στο σώμα μετά από διέγερση με ινσουλίνη. Συνθήκες που επηρεάζουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης βλάπτουν τον μεταβολισμό της γλυκόζης στους μύες. Η υπερβολική συσσώρευση λίπους ενδομυικά αναστέλλει την ικανότητα των μυών να ανταποκριθούν επαρκώς στην ινσουλίνη. Διαρροή λιπιδίων από τον λιπώδη ιστό (όταν πληρωθεί η χωρητικότητα του) σημαίνει αποθήκευση στους μύες TAG και ελεύθερων λιπαρών οξέων. Η σηματοδότηση της ινσουλίνης είναι σημαντική στο μυικό σύστημα και για τον μεταβολισμό των αμινοξέων. Η αντίσταση αμβλύνει την ικανότητα του μυός να συνθέσει νέα πρωτείνη, σαν απόκριση σε αναβολικά ερεθίσματα όπως τα αμινοξέα
Το πάγκρεας: επίσης μεταβολικό όργανο, που επηρεάζεται από την λιποτοξικότητα και την γλυκοτοξικότητα. Η γλυκοτοξικότητα είναι η επιβλαβής επίδραση της χρόνιας υπεργλυκαιμίας στο β-κύτταρο. Η περίσεια ελεύθερων λιπαρών οξέων σημαίνει αύξηση της μάζας των β-κυττάρων, αύξηση της σύνθεσης και έκκρισης ινσουλίνης για να διατηρηθεί ευγλυκαιμία. Η συνδυασμένη δράση γλυκο/λιποτοξικότητας οδηγεί στην αποτυχία του β-κυττάρου, που καταλήγει σε μειωμένη έκφραση του γονιδίου της ινσουλίνης και μείωση στη σύνθεση και έκκριση της ορμόνης
Επίσης σημαντικό ρόλο έχει το αμυλοειδές ,ένα πεπτίδιο που εκκρίνεται από το πάγκρεας και στον ΣΔ 2 σχηματίζει νησίδια που μπορεί να δημιουργήσουν φλεγμονή μέσω ενεργοποίησης ιντερλευκινών από κύτταρα του ανοσοποιητικού που υπάρχουν στο πάγκρεας

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Συνθήκη της Λωζάννης

Στο Λονδίνο, το 1912, πριν τελειώσει ο πρώτος βαλκανικός πόλεμος, ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για μια συνθήκη ειρήνης, ανάμεσα στις μεγάλες Δυνάμεις και στους αντίμαχους. Ώσπου να κλείσει μια συμφωνία, στα μέσα του 1913, η Ελλάδα κατέλαβε τα Γιάννενα, δολοφονήθηκε ο βασιλιάς της, γεννήθηκε η Αλβανία, οι Νεότουρκοι έδειξαν πάλι τη δύναμή τους, η Τουρκία παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα στην Κρήτη και έχασε καθε δικαίωμα δυτικά της γραμμής Αίνου-Μηδείας, στη Θράκη.
Όλα καλά, εκτός ένα αγκαθάκι: τα νησιά του Αιγαίου, ενώ τα κατείχε πλέον η Ελλάδα, χάρη στην υπεροχή του στόλου της, αφέθηκαν να «ρυθμιστούν» στο μέλλον. Έτσι έγραφε, στο άρθρο πέντε.
Ακολούθησε ο δεύτερος βαλκανικός πόλεμος και στο τέλος του, η Βουλγαρία ταπεινώθηκε και τα σύννεφα ενός Μεγάλου Γενικού Πολέμου, σκέπασαν την Ευρώπη.Οι κεντρικές δυνάμεις και η Αντάντ βγήκαν από το μαιευτήριο, και ώσπου να ματώσει η Ευρώπη, τον Αύγουστο του 1914, στα μέρη μας ,ξεκίνησε ένας φοβερός ναυτικός ανταγωνισμός. Μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
«Η Βραζιλία πολεμούσε πεισματικά με την Αργεντινή για να εξασφαλίσει μεγαλύτερο μερίδιο ελαστικό κόμμι από τις νοτιοαμερικάνικες ζούγκλες. Ηταν αρχή του 20ού αιώνα και ό,τι μύριζε βενζίνη ή λάστιχο μύριζε χρυσάφι με τόσες μηχανές ντίζελ και τροχοφόρα στον κόσμο. Ωσπου να ρημαχτεί όλη η ήπειρος από ένα κραχ στις τιμές, του 1914, η Βραζιλία είχε παραγγείλει στην Αγγλία ένα υπερντρέντνοτ, το «Ρίο ντε Τζανέιρο», ένα θωρηκτό 30 χιλιάδων τόνων που έπιανε 22 κόμβους και ήταν γεμάτο κανόνια των 14 ιντσών σε ένα αγγλικό ναυπηγείο.
Οι Τούρκοι, θορυβημένοι που ένα θωρακισμένο καταδρομικό όπως ο «Αβέρωφ» κατάφερε να αποκλείσει στα Στενά ολόκληρον το στόλο τους, έπιασαν την κρίση της Βραζιλίας και αγόρασαν την εποχή που ο Κουντουριώτης νικούσε παντού, με 2,7 εκατομμύρια λίρες, το βραζιλιάνικο θωρηκτό, το μετονόμασαν σε «Σουλτάν Οσμάν» και έστειλαν πλήρωμα και καπετάνιο, αρχές του 1914, να παραλάβει το τέρας. Χρειαζόταν πολλές μετατροπές, επειδή, για παράδειγμα, όλες οι περιγραφές και οι οδηγίες χρήσης εντός του πλοίου ήταν στα πορτογαλέζικα, γλώσσα που οι Τούρκοι μάλλον αγνούσαν.
Ταυτόχρονα, είχαν προχωρήσει την παραγγελία σε άλλο αγγλικό ναυπηγείο, το Βίκερς, τριών θωρηκτών τύπου «Ρεσαντιέ». Από αυτά, μόνον ένα ολοκληρώθηκε αλλά δεν παραδόθηκε ποτέ στους Τούρκους. Ολοι περίμεναν ότι αυτά τα δύο φοβερά θωρηκτά θα έφερναν τον τρόμο στα ελληνικά νησιά. Η Ελλαδα είχε βγάλει «τα λεφτά της» με το «Αβέρωφ», αλλά η σύγκριση υπέρ των ντρέντνοτ ως προς την ισχύ και τον οπλισμό ήταν 1 προς 6. Δεν επρόκειτο για ισορροπία, αλλά για επικείμενη σφαγή.
Η Ελλάδα ήταν καταχρεωμένη και ξαφνικά βρέθηκε να χρειάζεται άλλα 5 ή 6 εκατομμύρια λίρες και να της λείπουν πολύτιμοι μήνες προκειμένου να ισοφαρίσει την τουρκική τακτική επιτυχία. Παρήγγειλε στο Αμβούργο, στο ναυπηγείο Βουλκάν, ένα νέο θωρηκτό, που σκόπευε να βαφτίσει «Σαλαμινία» και ταυτόχρονα ανήγγειλε ένα φιλόδοξο ναυτικό πρόγραμμα.
Ηταν ήδη Ιούλιος του 1913 όταν, εν όψει των νέων υπερθωρηκτών της Τουρκίας, οι Ελληνες αποφάσισαν να τροποποιήσουν τη «Σαλαμινία» σε πολεμικό 20 χιλιάδων τόνων, αρκετά ταχύ, με κανόνια των 14 ιντσών, αμερικάνικα. Αλλά όταν ξέσπασε τον Αύγουστο του 1914 ο Μεγάλος Πόλεμος, το «Σαλαμινία» πάγωσε και παρέμεινε το κύτος του στο Αμβούργο.
Η Ελλάδα έπαθε έναν πανικό, ώσπου βρέθηκε μια παράδοξη και μάλλον επικοινωνιακή λύση. Δυο αργά πολεμικά, αμερικάνικα, κλάσης «Μισισίπι» αγοράστηκαν και εντάχθηκαν στον ελληνικό στόλο. Ηταν τα «Μισισίπι» και «Αϊνταχο», που μετονομάστηκαν σε «Κιλκίς» και «Λήμνος». Χαρακτηριστικό τους η διπλή καλαθοειδής διαμόρφωση των κεντρικών ιστών τους. Επιαναν 17 κόμβους μόνον. Ωστόσο προστέθηκαν στο στόλο τον Ιούλιο του 1914. Στο «παρά πέντε».
Πρέπει να εξηγήσουμε πώς έγινε και δύο θανάσιμοι εχθροί των Βαλκανικών Πολέμων άρχισαν να εφοδιάζονται σοβαρά από τις αντίπαλες μεταξύ των Μεγάλες Δυνάμεις. Η απάντηση είναι σχετικά απλή: ο πόλεμος της Τουρκίας με την Ελλάδα έληξε με την εκπολιόρκηση των Ιωαννίνων, αρχές του 1913.Ο Δεύτερος Βαλκανικός δε στρεφόταν κατά της Τουρκίας.
Η εκκρεμότητα περί τα νησιά του Αιγαίου έφερνε τεταμένη ατμόσφαιρα, αλλά από το τέλος του 1913, το κύριο ζήτημα ήταν αν η Τουρκία θα έμπαινε στον πόλεμο με τους Συμμάχους ή με τις Κεντρικές Δυνάμεις. Τα Στενά έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο στη συμμαχική στρατηγική σκέψη. Αποδείχτηκε αργότερα, με τις επιχειρήσεις στα Δαρδανέλια και άλλες περιπτώσεις πολεμικής τύφλωσης.
Ετσι, οι Αγγλοι εκτιμούσαν πως, θωρακίζοντας τους Τούρκους στο Αιγαίο, θα κατάφερναν να τους προσεταιριστούν και στον επικείμενο πόλεμο. Βέβαια, αυτό θα σήμαινε πως δε θα υπήρχαν ελληνικά νησιά στο Αιγαίο ή, τουλάχιστον, θα υπήρχαν με πολύν κόπο και σκληρές διαπραγματεύσεις
Ωστόσο, αυτός ο σχεδιασμός πήγε στράφι.
Οι Αγγλοι έμαθαν ότι οι Γερμανοί, τέλος Ιουλίου του 1914, είχαν καταφέρει να γείρουν την τουρκική πλευρά αποφασιστικά υπέρ αυτών. Γι' αυτό και ως άμεσο προληπτικό μέτρο, αρχές Αυγούστου, κατάσχεσαν το «Σουλτάν Οσμάν» και το «Ρεσαντιέ» και τα ενέταξαν στο βασιλικό Στόλο, το ένα ως «Αζενκούρ» και το δεύτερο ως «Ερίν».
Οι Τούρκοι αισθάνθηκαν βαρύτατη την προσβολή και άρχισαν με τον καιρό στρατηγικές τρομοκράτησης κυρίως των Ελλήνων που ζούσαν στις ακτές του Αιγαίου, όπως στη Φώκαια. Βέβαια, οι Βενιζελικοί υποστήριξαν πως έπρεπε η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί υπέρ αυτής την κατάσταση, αλλά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος φαίνεται να είχε αποφασίσει την ουδετερότητα.
Οι Τούρκοι ανταμείφθηκαν για τα χαμένα θωρηκτά: οι Γερμανοί έστειλαν ναυτικές δυνάμεις ως Mittelmeerdivision στην Προποντίδα. Κυρίως τα έξοχα, πλήρως εφοδιασμένα και με γερμανικά πληρώματα θωρηκτά τους «Γκέμπεν» και «Μπρεσλάου». Το «Γκέμπεν» ονομάστηκε «Γιαβούζ» και το «Μπρεσλάου» «Μιντιλί». Τα θωρηκτά ήταν ελαφρύτεροι τύποι καταδρομικού κατάλληλα για τον πόλεμο των νησιών. Κι ενώ είχαν Γερμανό πλοίαρχο και πλήρωμα, για λόγους ανόρθωσης του ηθικού της χώρας, τα γερμανικά πληρώματα φορούσαν φέσι και αργότερα πλήρη στολή του τουρκικού ναυτικού».
Κύλησαν τα χρόνια, ο Μεγάλος Πόλεμος ήρθε και πέρασε, η Συνθήκη των Σεβρών ακυρώθηκε εν τοις πράγμασιν και ο Κεμάλ, νικητής στο εσωτερικό του μέτωπο (αλλά σε μια χώρα που είχε πάρει το μέρος των ηττημένων) ήταν σε θέση να παζαρέψει μια νέα Συνθήκη.
Η Συνθήκη της Λωζάννης, του 1923, αφαιρούσε από την νέα Τουρκία, κάθε διεκδίκηση εκτός των συνόρων της. Παραιτήθηκε από κάθε διεκδίκηση πέραν των νέων οριοθεσιών, όπως την Κύπρο, την Λιβύη, την Μέση Ανατολή. Έχασε ένα νησί στην εκβολή του Δούναβη,  υπερ της Ρουμανίας.
Τα Δωδεκάνησα, περιήλθαν στην Ιταλία.
Κέρδισε την Ανατολική Θράκη ώς τον Έβρο, την μισή επειδή η Ελλάδα δεν άντεχε πολεμικές αποζημιώσεις και της επεστράφη η Ίμβρος και η Τένεδος, ως τμήμα της ανάκτησης του ελέγχου των Στενών.
Τα άλλα νησιά του Αιγαίου κατακυρώθηκαν στην Ελλάδα. Η Ιταλία έφυγε από τα Δωδεκάνησα που ενώθηκαν με την Ελλάδα,επισήμως το 1948, ενώ η περιοχή της Αντιόχειας, έμεινε ένα διαστημα αυτόνομη, ώσπου ένα δημοψήφισμα του 1937, την ενσωμάτωσε στην Τουρκία.
Σήμερα, η Τουρκία πολεμάει, πέραν των τουρκοσυριακων συνόρων, καταπατώντας την συνθήκη της Λωζάννης, υπό την ανοχή των νέων μουστερήδων της παγκόσμιας σκηνής και υπό την δημουργία μιας κουρδικής λωρίδας που καθόλου δεν επιθυμεί.
Εκεί βρίσκεται το μέγα πρόβλημά της, και αυτήν την εισβολή της στον νότο επιδιώκει να νομιμοποιήσει. Αρα, η Λωζάννη πρέπει να κλονιστεί.
Τα χτεσινά υπόλοιπα, περι νησιών και πληθυσμών που ακούς τον αχό τους δυό βήματα από τη Μικρασία και φταίει ο Κεμάλ, είναι φούμαρα τελειωμένα.
Πιό πολύ με ανησυχεί η αντίδραση της κεμαλικής αντιπολίτευσης, που αποδίδει στον Ερτογάν «την παραχώρηση 16 νησιών στους Έλληνες», παρά η έκρηξη του γουαναμπή χαλίφη, η οποία στρέφεται κατά της χώρας μας, θεωρώντας την σαμάρι για να ακούει ο γάιδαρος που διεκδικείται στην εμφύλια Συρία.
Και η πρόωρη, βεβιασμένη και αμέσως ακυρωμένη έκφραση ενδιαφέροντος της Γερμανίας, ας θεωρηθεί αλληλεγγύη μεταξύ παλαιών, ηττημένων συμμάχων.
Άρα, παίδες Ελλήνων, βγάλτε την καθαρή με καλογραμμένες ρηματικές διακοινώσεις και δεν τρέχει κάστανο. Το μεταναστευτικό, η οικονομία, η φορομπηξία, το ΔΝΤ και οι κοκκορομαχίες στην Βουλή, παραμένουν τα φλέγοντα προβλήματά μας

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016

Μεταβολική φλεγμονή και δίαιτα

H παχυσαρκία προκύπτει από παρατεταμένα θετικό ισογύγιο ενέργειας, ενεργοπειεί προ-φλεγμονώδη αντίδραση και συμβάλλει σε μεταβολικές ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης 2 (ΣΔ 2). Πρόσφατα έγιναν μελέτες μεταβολισμού-φλεγμονής και βρέθηκε ότι ειδικοί μεταβολίτες διαμορφώνουν την λειτουργία και τον φλεγμονώδη φαινότυπο του ανοσοποιητικού συστήματος
Στην παχυσαρκία η έκταση του λιπώδους ιστού προσελκύει κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, δημιουργώντας ένα φλεγμονώδες περιβάλλον. Ανοσοκύτταρα υπόκεινται σε προ-φλεγμονώδη και μεταβολική αλλαγή στη λειτουργία τους. Μεσολαβητές φλεγμονής όπως οι TNF-α και IL-1β επάγονται από τα κορεσμένα λιπαρά οξέα και διακόπτουν την σηματοδότηση της ινσουλίνης. 
Στην παχυσαρκία γίνεται υπέρβαση της χωρητικότητας του λιπώδους ιστού και διάχυση ελεύθερων λιπαρών οξέων. Η διάχυση λιπιδίων οδηγεί σε ηπατοτοξικότητα και στεάτωση. Στο μυικό σύστημα τα αυξημένα ελεύθερα λιπαρά οξέα εμποδίζουν τη δράση της ινσουλίνης και προάγουν την φλεγμονή
Έκτοπο λίπος επηρεάζει τη λειτουργία του β- κυττάρου και συμβάλλει στην ινσουλινο/αντίσταση
Ο λιπώδης ιστός είναι ο κύριος ιστός αποθήκευσης ενέργειας και επίσης λειτουργεί ως ενδοκρινικό όργανο. Αποτελείται από λιποκύτταρα και από ένα αγγειακό στρώμα stromal vascular fraction -SVF), το οποίο περιέχει κύτταρα του ανοσοποιητικού, ινοβλάστες και προ-λιποκύτταρα
Άλλα όργανα που συμμετέχουν ενεργά στον μεταβολισμό είναι το ήπαρ, ο μυικός ιστός και το πάγκρεας. Το ήπαρ είναι ο κύριος τόπος παραγωγής γλυκόζης και ο μυικός ιστός ο κύριος τόπος διάθεσης γλυκόζης. Κρίσιμη στη ρύθμιση της γλυκόζης είναι η ινσουλίνη που παράγεται από το πάγκρεας
Η παχυσαρκία είναι θρεπτικό στρεσογόνο, που τροποποιεί τον λιπώδη μεταβολισμό και διαχέει τα λιπίδια στα άλλα μεταβολικά όργανα καταλήγοντας σε αντίσταση στην ινσουλίνη και ΣΔ 2
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ζωτικής σημασίας στη σύνδεση διατροφής, φλεγμονής και μεταβολισμού

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Λεπτίνη

Αυξημένη κατανάλωση θερμίδων και μειωμένη φυσική δραστηριότητα έχουν οδηγήσει σε αυξημένη εμφάνιση μεταβολικού συνδρόμου σε όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων
Η λεπτίνη (16 kDa) παράγεται κυρίως από τον λευκό λιπώδη ιστό. Επμλέκεται στην κεντρική ρύθμιση πρόσληψης τροφής, στις περιφερικές μεταβολικές διαδικασίες, επηρεάζει την αναπαραγωγική λειτουργία και την ανοσολογική απάντηση
Η συγκέντρωση της λεπτίνης στον ορρό των παχύσαρκων ατόμων είναι σαφώς αυξημένη σε σύγκριση με άτομα φυσιολογικού βάρους . Αυτό έχει αποδοθεί στη σχέση μεταξύ του συνολικού λίπους στο σώμα και στο ποσό της λεπτίνης που συντίθεται στον λιπώδη ιστό. Εκτός από το ποσό λεπτίνης και τους υποδοχείς της (membrane-anchored, signal-transducing leptin receptors (OB-Rs) υπάρχουν πρωτείνες σύνδεσης της λεπτίνης που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα και την ευαισθησία των διαφόρων ιστών στην λεπτίνη 
Η κύρια πρωτείνη δέσμευσης για την λεπτίνη στο ανθρώπειο αίμα είναι ο διαλυτός της υποδοχέας     (SOB-R) ο οποίος μπορεί να διαμορφώσει την βιοδιαθεσιμότητα καθώς και τις κυτταρικές δράσεις αυτής της πεπτιδικής ορμόνης. Ανήκει στην κατηγορία των κυτοκινών 1. Υπάρχουν τέσσερεις ισομορφές. Μεταλλάξεις στον υποδοχέα (σπάνιες) μπορεί να οδηγήσουν σε μη λειτουργική παραλλαγή. Η διαταραχή στο σήμα της λεπτίνης οδηγεί σε νοσοσγόνο παχυσαρκία. Επιπλέον υπογοναδισμός, καθυστέρηση ανάπτυξης, καθυστέρηση εφηβείας και ο υπερθυρεοειδισμός έχουν συσχετιστεί με προβλήματα στη σηματοδότηση της λεπτίνης
Αυτό δείχνει την σημασία ενός λειτουργικού άξονα λεπτίνης-υποδοχέα στη ρύθμιση του υποθαλάμου και του ενδοκρινικού συστήματος. Εκτός από τους υποδοχείς στις μεμβράνες έχει βρεθεί ένας διαλυτός υποδοχέας στο αίμα που αντιπροσωπεύει την κύρια δεσμευτική δραστηριότητα
Η αντίσταση στη λεπτίνη χαρακτηρίζεται από ελαττωμένη δράση της και επιπτώσεις στην πρόσληψη τροφής και την κατανάλωση ενέργειας . Συχνά παρατηρείται σε παχύσαρκα άτομα όπου αυξημένες ποσότητες λεπτίνης έχουν μειωμένη βιολογική δράση. Ο μηχανισμός αντίστασης δεν είναι πλήρως κατανοητός