Παχυσαρκία και χειρουργική

Βαριατρική χειρουργική
Η αλλαγή του τρόπου ζωής βοηθά στη μείωση του βάρους και είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος αντιμετώπισης της παχυσαρκίας. Όμως μεγάλες μελέτες δείχνουν τη δυσκολία διατήρησης του χαμηλού βάρους. Σε εξαιρετικά παχύσαρκους ενήλικες προτείνεται σαν θεραπεία και η βαριατρική χειρουργική με τα εξής κριτήρια:
. ΒΜΙ>35 Kg/m2 σε συνδυασμό με ΣΔ 2, σοβαρού βαθμού άπνοια, αυξημένη ενδοκράνια πίεση, σοβαρού βαβμού μη αλκοολική ηπατική νόσο
. ΒΜΙ>40 Kg/m2 σε συνδυασμό με ήπια [απνοια, αντίσταση στην ινσουλίνη, υπέρταση, διαταραχή στην ανοχή γλυκόζης, δυσλιπιδαιμία, διαταραχή στην ποιότητα ζωής
. Σεξουαλική και σκελετική ωριμότητα: Tunner IV ή V και >95% ανάπτυξη του σκελετού
. Αλλαγή στον τρόπο ζωής: Ανεπιτυχής προσπάθεια απώλειας βάρους το τελευταίο 6μηνο
. Ψυχολογικά: εξηγούμε τους κινδύνους και τα πλεονεκτήματα του χειρουργίου
. Κριτήρια εξαίρεσης: Μη ελεγχόμενη ψυχοπαθολογία (κατάθλιψη, διατροφικές διαταραχές), εγκυμοσύνη, ενδοκρινοπάθειες χωρίς αντιμετώπιση
Χρειάζεται ομάδα από πολλούς ιατρούς, διαιτολόγους, ψυχολόγους και μακρά παρακολούθηση
Οι τεχνικές είναι λαπαροσκοπικά γαστρικός δακτύλιος, Roux-en-Y γαστρικό bypass (RYGB) και sleeve γαστρεκτομή
Δακτύλιος
Φαίνεται ότι είναι αποτελεσματική επέμβαση στο 60% των ασθενών, με απώλεια κατά μέσο όρο 12-13 κιλά. Είναι απολύτως αναστρέψιμη επέμβαση και δεν επηρεάζει την ανατομία και φυσιολογία του στομάχου. Δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της
Roux-en-Y γαστρικό bypass (RYGB)
Η συνηθέστερη τεχνική, αποτελεσματική στην απώλεια και στη διατήρηση. Αναφέρεται μείωση του ΒΜΙ κατα 22.8 Kg/m 12 μήνες μετά την επέμβαση . Βελτίωση υπέρτασης , δυσλιπιδαιμίας και ΣΔ 2, αλλά ανεπάρκεια μικροστοιχείων, οπότε χρειάζονται συμπλήρωμα βιταμινών Β12 και D, ασβεστίου και σιδήρου. Χρειάζονται στενή παρακολούθηση μετά το χειρουργείο
Sleeve γαστρεκτομή
Η δεύτερη πιο συχνή επέμβαση, με λιγότερες παρενέργειες τον πρώτο μήνα μετά το χειρουργείο, με μια απώλεια ένα χρόνο μετά, του 50% του υπερβάλλοντος βάρους
Η βαριατρική χειρουργική είναι αποτελεσματική στην απώλεια βάρους. Είναι περιορισμένη σε αυτούς με σοβαρή παχυσαρκία. Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για τους πιθανούς κινδύνους και τα πλεονεκτήματα των μεθόδων και βεβαίως μια έμπειρη ομάδα από πολλές ειδικότητες για την παρακολούθηση των ασθενών

Το βάρος της πεταλούδας

Η ζωή του, περίπατος στις εποχές, είχε πορευτεί με τον κόσμο
Την είχε κερδίσει πολλές φορές, όμως δεν του ανήκε
Έπρεπε να την επιστρέψει, στραπατσαρισμένη από τη χρήση
Τι γενναιόδωρος πιστωτής ήταν αυτός που του την είχε δανείσει ολόδροση και την έπαιρνε πίσω μεταχειρισμένη, για πέταμα.
Του ήταν χρήσιμο να πιστεύει πως υπήρχε ένας αρχιμάστορας και πως ο κόσμος ήταν δημιούργημα του.
Δεν χρησίμευε για να του μιλάει, για να τον ακούει και να τον πιστεύει, όμως ήταν μια σκέψη που του κρατούσε συντροφιά. Ένας κύριος των πάντων, αν υπήρχε, δε θα επέτρεπε να καταστραφούν τα υπάρχοντα του, δε θα τ' άφηνε ν' αφανιστούν στα χέρια του ανθρώπινου είδους
Ένας κύριος, αν υπήρχε, είχε μεθύσει κι είχε χάσει το δρόμο του για το σπίτι
Καλύτερα να μην υπήρχε
Ο άνθρωπος ευημερούσε και κατά την απουσία του. Είχε μάθει το καλό και το κακό εξυπηρετώντας μόνος τον εαυτό του. Ήταν κάτι αδιανόητο, ένας κύριος των πάντων, όμως εκείνο το αδιανόητο του κρατούσε συντροφιά. Του άρεσε να λέει, μπροστά στον ουρανό που κατέβαινε στη γη για την εσπέρα, ένα ευχαριστώ στον αρχιμάστορα
                                                                                            Erri De Luca

Παχυσαρκία και μετφορμίνη

Το παλιό νέο φάρμακο
Είναι γνωστή η ασφάλεια του φαρμάκου και τα καρδιομεταβολικά της πλεονεκτήματα
Είναι αντιδιαβητικό φάρμακο, εγκεκριμένο από το FDA για χρήση σε ενήλικες, και παιδιά > 10 ετών με Σακχαρώδη Διαβήτη 2
Η μετφορμίνη (1,1 υδροχλωρικό διμεθυλγουανίδιο) έχει ποικίλες δράσεις  και προστατεύει διάφορα όργανα και κυρίως όργανα-στόχους της ινσουλίνης όπως το ήπαρ, οι μύες και ο λιπώδης ιστός
Βασικά μειώνει την ηπατική νεο-γλυκογέννεση, μειώνει την πρόσληψη γλυκόζης από το έντερο και βελτιώνει την ινσουλινο-εξαρτώμενη εναπόθεση γλυκόζης στους ιστούς. Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν μειωμένη πρόσληψη ενέργειας, με μηχανισμό ακόμα άγνωστο, που ίσως οφείλεται σε τροποποίηση του σηματοδοτικού μονοπατιού του νευροπεπτιδίου Υ(NPY), της λεπτίνης και του GLP-1 , που είναι τα πιο σημαντικά πεπτίδια κορεσμού
Είναι φάρμακο αρκετά ασφαλές με λίγες ανεπιθύμητες ενέργειες, κυρίως συμπτώματα από το γαστρεντερικό (επιγαστραλγία, ναυτία, εμετούς, διάρροια), που ελαχιστοποιούνται αρχίζοντας με μικρές δόσεις και σταδιακή αύξηση. Τελευταία υπάρχουν καινούρια σκευάσματα με καλή ανοχή από το γαστρεντερικό. Σπάνιες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι έλλειψη βιταμίνης Β12 και γαλακτική οξέωση
Σε αρκετές μελέτες έχει φανεί ότι η μετφορμίνη μειώνει το βάρος, την υπερ-ινσουλιναιμία και την υπεργλυκαιμία σε ασθενείς με ΣΔ 2.
Ο Freemark και οι συνεργάτες του μελέτησαν την χρήση μετφορμίνης στην παιδική παχυσαρκία, και φάνηκε ότι 500 mg/δις ημερησίως προκαλεί μια ήπια αλλά στατιστικά σημαντική απώλεια βάρους
Η MOCA trial (Metformin in obese children and adolescents), πολυκεντρική μελέτη έδειξε σημαντική μείωση στο ΒΜΙ αλλά όχι στην ινσουλινο-αντίσταση
Συστηματική ανασκόπηση 11 μελετών έδειξε ότι λήψη για 6-12 μήνες επηρεάζει το βάρος, αλλά δεν υπήρχαν συμπεράσματα για τον μεταβολισμό της ινσουλίνης, λόγω των διαφορετικών δεδομένων στις διάφορες μελέτες
Αντίθετα η μελέτη από την ομάδα του Wiegand έδειξε μείωση στην συνολική ινσουλινο-αντίσταση και όχι διαφορά στο ΒΜΙ
Άλλες μελέτες έδειξαν ότι η δράση της μετφορμίνης στα παιδιά είναι ανάλογες με το ΒΜΙ αλλά και την ηλικία (προ ή μετά την εφηβεία)
Να σημειωθεί ότι όλες οι μελέτες ήταν βραχείας διάρκειας και με μικρό αριθμό δειγμάτων, με διαφορετικές δόσεις φαρμάκου, χωρίς συσχέτιση με το ΒΜΙ, οπότε και ήταν δύσκολο να εξακριβωθεί η ακριβής δοσολογία του φαρμάκου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα
Χρειάζονται μελέτες μακράς διάρκειας, με μεγάλο αριθμό δειγμάτων για να εξακριβωθεί η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου αλλά και η δόση που είναι επαρκής για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας

Παχυσαρκία - Φάρμακα

Φεντερμίνη-Τοπιραμάτη
Ο συνδυασμός του έχει πάρει έγκριση από FDA και ΕΜΑ. Ο μηχανισμός με τον οποίο η τοπιραμάτη προκαλεί απώλεια βάρους δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως. Βελτιώνει την έκκριση GABA, αναστέλλει την καρβονική ανυδράση, μπλοκάρει τους υποδοχείς AMPA/kainite excitatory glutamate και καταστέλλει την όρεξη. Επιπλέον μπορεί να αυξάνει την κατανάλωση ενέργειας ηρεμίας
Η φεντερμίνη αυξάνει την παραγωγή νοραδρεναλίνης και αναστέλλει την επαναπρόσληψη της από τον υποθάλαμο και καταστέλλει την πρόσληψη φαγητού
Ο συνδυασμός των δύο φαρμάκων προκαλεί απώλεια 8.8 κιλών μετά από ένα χρόνο θεραπείας, σε ενήλικες. Ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ζάλη, ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, ταχυπαλμία, παραισθησίες
Σε παχύσαρκους ενήλικες σε συνδυασμό και με αλλαγή στον τρόπο ζωής μειώνει σημαντικά το BMI
Λορκασερίνη
Εκλεκτικός αγωνιστής των υποδοχέων 5-υδροξυτρυπταμίνης (5-ΗΤ2C). Προκαλεί απώλεια βάρους με μηχανισμό που δεν είναι απόλυτα γνωστός. Μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής βαλβιδοπάθειας. Φαίνεται ότι είναι φάρμακο ασφαλές και δραστικό στη μείωση του BMI σε παχύσαρκους ενήλικες (μελέτη με 3000 άτομα) και επίσης φάνηκε μείωση της γλυκόζης, της ινσουλίνης, της LDL και της ολικής χοληστερόλης, σε σύγκριση με το placebo. Συνηθέστερες ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν λοίμωξη ανώτερου αναπνευστικού, κεφαλαλγία, ζάλη, ρινοφαρυγγίτιδα και ναυτία
Δεν υπάρχουν δεδομένα για τη χρήση της λορκασερίνης στα παιδιά

Η Σχολή των Θεών

ΘΑ ιδρύσεις μια Σχολή του Είναι,
ένα Πανεπιστήμιο για όποιον έχει ένα όνειρο,
ένα όραμα να υλοποιήσει..
στην οποία θα διδάσκεται ότι το "όνειρο"
είναι ότι πιο πραγματικό υπάρχει..
ότι αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν πραγματικότητα
δεν είναι παρά η αντανάκλαση του ονείρου τους

ΘΑ ιδρύσεις μια Σχολή της υπευθυνότητας
μια Σχολή για φιλόσοφους της δράσης
όπου θα διδάσκεται ότι η ευτυχία είναι οικονομία
ότι η αφθονία, η άνεση και η ομορφιά
είναι εκ γενετής δικαίωμα του κάθε ανθρώπου

ΘΑ ιδρύσεις μια σχολή για την αιωνιότητα
a School for Gods
που θα κινείται με τον Παλμό μου, και την Ανάσα μου
Μην φοβηθείς καμία αντιπαράθεση
φαινομενικά θα συναντήσεις μύρια εμπόδια κάθε βαθμού και τύπου
μα κάθε δυσκολία, κάθε σου αντίπαλος
θα αποδειχθεί στην πραγματικότητα ο καλύτερος σου σύμμαχος
ένα κομμάτι ουσιώδες κι αναντικατάστατο
της όλης δομής και οργάνωσης

Παιδική παχυσαρκία

Τις τελευταίες δεκαετίες, η παιδική παχυσαρκία αυξάνει, και είναι ένα δημόσιο πρόβλημα υγείας λόγω των καρδιομεταβολικών  συνεπειών της. Ο χειρισμός και η πρόληψη της είναι προτεραιότητα
Η παχυσαρκία είναι πολυπαραγοντική, και για την αντιμετώπιση της γίνονται προσπάθειες με δίαιτα, αλλαγή στον τρόπο ζωής και σε ειδικές περιπτώσεις φάρμακα και βαριατρική χειρουργική
Φάρμακα
Η ορλιστάτη είναι το μόνο φάρμακο που έχει πάρει έγκριση (FDA) για απώλεια βάρους σε παχύσαρκα παιδιά > 12 ετών. Όμως η χρήση είναι περιορισμένη λόγω των γαστρεντερικών συμπτωμάτων (διάρροια, oil spotting) και τη σχετικά χαμηλή αποτελεσματικότητα (μείωση ΒΜΙ κατά 0.55 μονάδες). Στην Ευρώπη (ΕΜΑ) δεν έχουν εγκριθεί φάρμακα για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας. Πρόσφατα έχουν πάρει έγκριση από FDA και ΕΜΑ τρία καινούρια φάρμακα για απώλεια βάρους σε ενήλικες με ΒΜΙ 30> kg/m2 ή >27 kg/m2 και τουλάχιστον μια συν-νοσηρότητα που σχετίζεται με την παχυσαρκία. Η λιρανγλουτίδη, ο συνδυασμός ναλτρεξόνης και βουπροπιόνης, και ο συνδυασμός φαιντερμίνης και τοπιραμάτης. Επίσης από το FDA έχει εγκριθεί η λορκασερίνη. Επιπλέον η μετφορμίνη συζητήθηκε για την αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας. Ο μηχανισμός δράσης των φαρμάκων διαφέρει. Οι αποδείξεις για  ασφάλεια και αποτελεσματικότητα στα παιδιά είναι περιορισμένες και γι' αυτό η χρήση τους προς το παρόν δεν ενδύκνειται
Αγωνιστές GLP-1
Αυτή η κατηγορία φαρμάκων είναι η πλέον υποσχόμενη για απώλεια βάρους και μείωση καρδιομεταβολικού κινδύνου. Η πεπτιδική ορμόνη GLP-1 εκκρίνεται συνεχώς σε σταθερά επίπεδα στη διάρκεια της νηστείας. Μετά το γεύμα, η έκκριση αυξάνεται από τα ενδοκρινικά κύτταρα του εντέρου. Η κύρια δράση του GLP-1 είναι να μειώνει τα επίπεδα της γλυκόζης αυξάνοντας την έκλυση ινσουλίνης από τα παγκρεατικά β-κύτταρα. Επιπλέον αναστέλλει την κένωση του στομάχου και την έκκριση γλουκαγόνης. Υπάρχουν αποδείξεις, από μελέτες σε ζώα, που δείχνουν ότι ο υποδοχέας GLP-1R εκφράζεται σε περιοχές του εγκεφάλου, που ρυθμίζουν την πρόσληψη φαγητού
Το GLP-1 μειώνει την πρόσληψη φαγητού, αναστέλλοντας έμμεσα τη δραστηριότητα των AgRP νευρώνων (neuropeptideY (NTP/agouti-related peptide) και άμεσα κινητοποιώντας τους νευρώνες CART (proopiomelanocortin(POMC)/cocaine-and amphetamine-regulated transcript neurons). Επιπλέον έχει ειπωθεί ότι μπορεί να μειώνει το βάρος αυξάνοντας την κατανάλωση ενέργειας. Αυξάνει τη δραστηριότητα του συμπαθητικού και κινητοποιεί το φαιό λίπος στα πειραματόζωα
Πρόσφατα οι GLP-1 αγωνιστές έχουν ένδειξη για θεραπεία ΣΔ 2 σε ενήλικες, αλλά όχι στα παιδιά. Φαίνεται ότι προκαλούν απώλεια βάρους. Έχουν μελετηθεί η εξενατίδη και η λιρανγλουτίδη με ενθαρυντικά αποτελέσματα, αλλά χρειάζονται κλινικές μελέτες για να αξιολογηθούν τα κλινικά πλεονεκτήματα και η ασφάλεια των σκευασμάτων αυτών στα παιδιά

Ιστορία της Ιατρικής

Τα Κλασικά Χρόνια ορίζονται ανάμεσα στον 10ο-8ο αιώνα π.Χ. και στον 3ο μ.Χ.. Αναφέρονται κυρίως στις ελληνορωμαϊκές κοινωνίες που αναπτύχθηκαν με κέντρο την Μεσόγειο και δημιούργησαν πολιτισμό, και οι άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί προόδευσαν. Την ίδια εποχή άλλες κοινωνίες όπως η Περσική, οι Ινδικές, οι Κινέζικες, οι Προκολομβιανές Αμερικάνικες με παραπλήσιες δομές, συγκροτούν άλλους πολιτισμούς. Αυτά τα χρόνια οι αλληλεπιδράσεις των γνώσεων, των αντιλήψεων, των νοοτροπιών, που χάρη στους εμπορικούς δρόμους και στη ναυσιπλοϊα παίρνουν μεγάλη έκταση, θα επεκτείνουν την "επιστημονική ιατρική", που γεννιέται στις ελληνικές πόλεις, τα ελληνικά "άστεα"
Αυτή η ιατρική είναι γνωστή ως Ιπποκρατική, από το όνομα του κυριότερου εκπροσώπου της, του Ιπποκράτη από την Κω (5ος-4ος αιώνας π.Χ.), και είναι κοσμική ιατρική. Μελετά συστηματικά το περιβάλλον, βασίζεται στην παρατήρηση, την εμπειρία και την συλλογιστική
Για την γέννηση της ο χώρος έχει σημαντικό ρόλο. Στο σταυροδρόμι των εμπορικών δρόμων, γνώσεις και αντιλήψεις που είχαν γεννηθεί αλλού, δίνουν τη βάση στην "πρώτη αφηρημένη και ορθολογική επιστήμη, απ' όπου προέρχεται άμεσα η καθολική επιστήμη της εποχής" και φυσικά η ιατρική. Η παρατήρηση, βασική αρετή του μεσογειακού ανθρώπου, είναι η πρώτη βαθμίδα για την επιστήμη πριν από το πείραμα και στην κλασική Ελλάδα αυτή η παρατήρηση γνώρισε μια από τις καλύτερες ώρες της
Όχι μόνο ο Ιπποκράτης, αλλά και σειρά από γιατρούς που έζησαν αυτά τα χρόνια, θα δώσουν στην ιατρική καινούριο περιεχόμενο, ορθολογιστικό στο μεγαλύτερο μέρος του, που θα κληροδοτηθεί στα επόμενα χρόνια, μέσα από τις συγγραφές τους, και ιδίως αυτές του σημαντικού γιατρού του 2ου μ.Χ. αιώνα, του Γαληνού

Υποκλινικός υποθυρεοειδισμός - Θεραπεία

Εκτίμηση
Οι ηλικιωμένοι ασθενείς με υποκλινικό υποθυρεοειδισμό είναι συνήθως ασυμπτωματικοί, οι νεότεροι έχουν ήπια αδρενεργικά συμπτώματα. Η φυσική εξέταση δείχνει μεγάλο σε μέγεθος ή οζώδη θυρεοειδή ή οφθαλμοπάθεια Grave's, αλλά η ταχυκαρδία , ο τρόμος και τα άλλα αδρενεργικά συμπτώματα μπορεί να λείπουν
Η διάγνωση βασίζεται στα εργαστηριακά αποτελέσματα. Σε απουσία κλινικής νόσου, μπορούμε να επαναλάβουμε τον έλεγχο σε 2-3 μήνες, και στην επανάληψη μπορεί τα επίπεδα TSH να είναι φυσιολογικά (σε >50% των ασθενών)
Θεραπεία
O στόχος είναι φυσιολογικά επίπεδα TSH. O υποκλινικός υποθυρεοειδισμός κυρίως σε άτομα >65 ετών μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Σε αυτούς με φαρμακευτικό υπερθυρεοειδισμό η δόση της θυροξίνης θα πρέπει να μειωθεί, ακόμα και σ' αυτού με ιστορικό καρκίνου θυρεοειδούς όταν δεν υπάρχουν ενδείξεις ενεργής νόσου. Σε ασθενείς με ενδείξεις ενεργής νόσου τα πλεονεκτήματα καταστολής TSH θα πρέπει να συγκριθούν με τα μειονεκτήματα της ιατρογενούς θυρεοτοξίκωσης
Ο ενδογενής υπερθυρεοειδισμός θεραπεύεται με μεθιμαζόλη, ραδιενεργό ιώδιο ή χειρουργείο. Η μεθιμαζόλη συστήνεται σε ασθενείς με Grave's. H νόσος μπορεί να υποτροπιάσει μετά 12-18 μήνες, και η υποτροπή είναι συχνότερη σε ασθενείς με ήπια νόσο. Το ραδιενεργό ιώδιο συστήνεται σε υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό που οφείλεται σε τοξική πολυοζώδη βρογχοκήλη ή σε τοξικό αδένωμα. Το χειρουργείο συστήνεται  σε ασθενείς με μεγάλη βρογχοκήλη, με πιεστικά φαινόμενα ή σε υποψία καρκίνου
Η μεθιμαζόλη μπορεί να προκαλέσεο ακοκιοκυτταραιμία (<0.5% των ασθενών) και ηπατική νόσο (<0.1%). Οι μικρές δόσεις (5-10 mg/ημέρα) συνήθως δεν προκαλούν ανεπιθύμητες ενέργειες
Το ιώδιο προκαλεί υποθυρεοειδισμό κυρίως σε Grave's, και λιγότερο σε πολυοζώδη τοξική νόσο. Μπορεί να προκαλέσει παροδικό υπερθυρεοειδισμό και γι'αυτό θα πρέπει ίσως να δίνονται αντιθυρεοειδικά φάρμακα πριν τη χορήγηση ιωδίου, κυρίως σε άτομα >65 ετών. Στους ασθενείς με Grave's το ιώδιο μπορεί να επιδεινώσει την οφθαλμοπάθεια, και συνήθως δεν ενδείκνυται σε ενεργή οφθαλμική νόσο. Το χειρουργείο οδηγεί σε υποθυρεοειδισμό, και μπορεί υποπαραθυρεοειδισμό (<2% των ασθενών), ή βλάβη του παλίνδρομου λαρυγγικού (<1% ) επιπλοκές όμως που είναι σπάνιες με πεπειραμένο χειρουργό

Χαμηλή TSH

Πρωτοπαθής υπερθυρεοειδισμός
Καταστολή TSH και αυξημένα επίπεδα ελεύθερης θυροξίνης (FT4) και τριιωδοθυρονίνης (Τ3) ή αυξημένα επίπεδα Τ3 μόνο
Υποκλινικός υπερθυρεοειδισμός
Σε ήπιες περιπτώσεις, χαμηλά αλλά ανιχνεύσιμα επίπεδα TSH (0,1-0,4 mU/L) με φυσιολογικά επίπεδα FT3 και FT4
Σε σοβαρές περιπτώσεις, μη ανιχνεύσιμα επίπεδα TSH(<0.1 mU/L) με φυσιολογικά επίπεδα FT3 και FT4
Άλλα αίτια χαμηλής TSH
Τα κάτωθι θα πρέπει να αποκλεισθούν πριν μπει η διάγνωση υποκλινικού υπερθυρεοειδισμού:
. Σοβαρή μη θυρεοειδική νόσος
. Φάρμακα που καταστέλλουν την TSH (π.χ. ντοπαμίνη, υψηλές δόσεις γλυκοκορτικοειδών, ντοβουταμίνη, ανάλογα σωματοστατίνης, αμφεταμίνες, βρωμοκρυπτίνη, μπεξαροτένη)
. Υποφυσιακή ή υποθαλαμική νόσος που προκαλεί ανεπάρκεια TSH
. Ψυχιατρική νόσος
. Προς το τέλος του πρώτου 3μήνου κύησης
. Hyperemesis gravitarum
. Ηλικιωμένα άτομα (λόγω ηλικίας αλλαγές του άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης σε περιοχές του κόσμου με ανεπάρκεια ιωδίου)
. Aφρικανικής καταγωγής (σε 3-4% των ασθενών τα επίπεδα TSH είναι κάτω από το κατώτερο όριο)

Υποκλινικός υπερθυρεοειδισμός

Στον κλασσικό υπερθυρεοειδισμό τα επίπεδα FT4 και Τ3 είναι αυξημένα και τα επίπεδα TSH στον ορρό χαμηλά. Στον υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό τα επίπεδα TSH καταστέλλονται ενώ οι Τ3 και Τ4 είναι συνήθως στη μέση και προς τα άνω των φυσιολογικών τιμών
Ο επιπολασμός του κλασσικού υπερθυρεοειδισμού σε πληθυσμούς με επάρκεια ιωδίου είναι 0.7-1.8%, ενώ σε πληθυσμούς ανεπαρκείς σε ιώδιο 2-15%
Στους ασθενείς με υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό το 65-75% των ατόμων έχουν TSH 0.1-0.4mU/L (ήπιος) ενώ οι υπόλοιποι με TSH<0.1mU/L έχουν σοβαρό υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό
Ο υποκλινικός υπερθυρεοειδισμός μπορεί να οφείλεται σε ενδογενή υπερπαραγωγή θυροξίνης ή σε εξωγενή χορήγηση υψηλής δόσης
Όταν τα επίπεδα TSH είναι < 0.1mU/L υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης κλινικού υπερθυρεοειδισμού. Αλλά και αν παραμείνει υποκλινικός μπορεί να σχετιστεί με καρδιαγγειακή νόσο (π.χ. κολπική μαρμαρυγή, καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσο), απώλεια οστού, κατάγματα, άνοια κυρίως σε άτομα > 65 ετών
Συστήνεται αγωγή του υποκλινικού υπερθυρεοειδισμού σε άτομα > 65 ετών, και σε γυναίκες περιεμμηνοπαυσιακές κυρίως αν η TSH είναι < 0.1mU/L
Οι συνήθεις ενδογενείς αιτίες υποκλινικού υπερθυρεοειδισμού είναι τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη, τοξικό αδένωμα και Grave's (40% των περιπτώσεων). Ο εξωγενής υποκλινικός υποθυρεοειδισμός σημαίνει αυξημένη πρόσληψη θυροξίνης ή τριιωδοθυρονίνης είτε ως υπερβολική θεραπεία είτε ως σκόπιμη κατάχρηση
Ο καλύτερος προγνωστικός παράγοντας προόδου σε κλινικό υπερθυρεοειδισμό είναι τα επίπεδα της TSH και όχι η αιτία της νόσου. Σε ήπιο υπερθυρεοειδισμό τα επίπεδα TSH μπορεί σε επόμενη εξέταση να είναι φυσιολογικά, ενώ σε TSH<0.1 συνήθως εξελίσεται σε κλινικό υπερθυρεοεισμό
Ασθενείς με οζώδη θυρεοειδή και υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό έχουν αυξημένο κίνδυνο κλινικού υπερθυρεοειδισμού εαν εκτεθούν σε αυξημένα επίπεδα ιωδίου. Πρόωρη έναρξη αγωγής με μεθιμαζόλη μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο, αλλά η αποτελεσματικότητα αμφισβητείται
Καρδιαγγειακή νόσος
Κολπική ταχυκαρδία, κολπική μαρμαρυγή και διαστολική δυσλειτουργία μπορεί να προκύψουν σε σοβαρό υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό
Απώλεια οστού και κατάγματα
Αυξάνεται η πιθανότητα κατάγματος σε σοβαρό υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό. Μεγάλη προσοχή σε άτομα > 65 ετών. Προσοχή σε εξωγενή χορήγηση θυροξίνης και TSH<0.03mU/L
Άνοια
Έχει βρεθεί σχέση υποκλινικού υπερθυρεοειδισμού και γνωσιακής δυσλειτουργίας. Φάνηκε αυξημένος κίνδυνος σε άτομα 70 ετών με σοβαρό υποκλινικό υπερθυρεοειδισμό

Η συνείδηση του Ζήνωνα

Είμαι ο γιατρός για τον οποίο μιλάει αυτή η ιστορία, μερικές φορές με διόλου κολακευτικά λόγια
Όποιος καταλαβαίνει από ψυχανάλυση ξέρει που να αποδώσει την αντιπάθεια που μου δείχνει ο ασθενής μου. Δεν θα μιλήσω για ψυχανάλυση, επειδή εδώ γίνεται αρκετός λόγος. Πρέπει να διακαιολογηθώ που ώθησα τον ασθενή μου να γράψει την αυτοβιογραφία του. Οι μελετητές της ψυχανάλυσης θα σουφρώσουν τη μύτη τους μ' αυτή την καινοτομία. Ήταν όμως γέρος και ήλπισα ότι με αυτές τις αναμνήσεις το παρελθόν του θα αναβίωνε, ότι η αυτοβιογραφία θα ήταν ένα καλό πρελούδιο στην ψυχανάλυση. Ακόμα και σήμερα η ιδέα μου φαίνεται καλή, γιατί μου έδωσε ανέλπιστα αποτελέσματα, που θα ήταν ακόμα περισσότερα αν ο ασθενής δεν παρατούσε τη θεραπεία πάνω στο καλύτερο, κλέβοντας μου τον καρπό της μακρόχρονης και υπομονετικής ανάλυσης των αναμνήσεων αυτών
Τις δημοσιεύω για εκδίκηση κι ελπίζω να τον δυσαρεστήσω. Ας ξέρει πάντως ότι είμαι πρόθυμος να μοιραστώ μαζί του τις πάμπολλες τιμές που θα μου αποφέρει αυτή η έκδοση, αρκεί να συμφωνήσει να ξαναρχίσει τη θεραπεία. Φαινόταν τόσο περίεργος για τον εαυτό του!!
Αν ήξερε πόσες εκπλήξεις θα μπορούσαν να τον περιμένουν από τα σχόλια για τις τόσες αλήθειες και τα τόσα ψέμματα που αράδιασε εδώ!!...
                                                                                                          ΔΟΚΤΩΡ Σ.
                                                                                                       ΙΤΑΛΟ ΣΒΕΒΟ

Ιστορία της Ιατρικής

Ο αρχαίος κόσμος, μας φέρνει από τα χρόνια του πρωτόγονου ανθρώπου, που αρχίζει να ζει κοινωνικά, στο κατώφλι μιας άλλης εποχής που ονομάζουμε αιώνες της πίστης. Τα σημεία του στο χρόνο θα μπορούσαν να οριστούν γύρω στην 8η χιλιετία π.Χ. μέχρι τον 3ο μ.Χ. αιώνα
Τότε οι άνθρωποι διαμορφώνουν εμπειρικούς τρόπους για να αντιμετωπίσουν τη βλάβη της υγείας τους, που τους καθηλώνει, και τους κάνει ανίκανους για κάθε δράση. Θα δέσουν το τραύμα για να μη χάνεται το πολύτιμο υγρό, το αίμα, που τη σημασία του για τη ζωή έχουν δει και αναγνωρίσει στο θάνατο του χτυπημένου αγριμιού. Θα δώσουν βοήθεια στην επίτοκο να αποσπαστεί απ' αυτήν ο νέος άνθρωπος που έρχεται στον κόσμο, μια από τις πρώτες ίσως εμπειρικές ιατρικές πράξεις
Και όταν αρχίσει να προβληματίζεται για τις δυνάμεις που κρύβονται πίσω από κακά που τον κρατούν άρρωστο χωρίς ορατά σημεία, τότε θα στραφεί στη μαγική αντιμετώπιση τους και θα ανοίξει ο δρόμος στη μαγική ιατρική
Οι χώροι άσκησης της εμπειρικής ιατρικής είναι ταυτισμένοι με τις παγκόσμιες εστίες, όπου ζει και δρα ο πρωτόγονος άνθρωπος
Με όρια την 5η περίπου χιλιετία μέχρι και τον 10ο-8ο αιώνα π.Χ. (οπότε γενικεύεται η χρήση του σιδερένιου εργαλείου και όπλου και κάνει την εμφάνιση της η φθογγική γραφή) ξεχωρίζει το διάστημα που μπορεί να ονομαστεί εποχή του ορείχαλκου, αφού το μέταλλο αυτό σίγουρα στάθηκε καθοριστικό για την έξοδο του ανθρώπου από τις πρωτόγονες συνθήκες. Σ' αυτά τα όρια δημιουργούνται κοινωνίες με πολιτισμούς, που θα αλλάξουν αντιλήψεις για το πως πρέπει να προστατεύεται η υγεία και να ασκείται η ιατρική. Ταυτόχρονα γίνονται στοιχειώδεις προσπάθειες πρόληψης και εξυγίανσης της κατοικίας. Χωρίς να εξοστρακιστεί η εμπειρική μορφή της, βελτιώνεται, και γίνεται δραστηριότητα με δικαιώματα και υποχρεώσεις (γέννηση του ιατρικού επαγγέλματος), και κυρίαρχο ρόλο παίρνει η ιατρική που ασκεί το ιερατείο
Κληρονόμος λιγότερο ή περισσότερο του μάγου αυτή η ιατρική, διαμορφώνει έναν άλλο τύπο γιατρού, που θα κάνει σταθερή την παρουσία του και σε επόμενες εποχές με συνδυασμό εμπειρίας και αποκρυφισμού. Όπου η βούληση του υπερφυσικού επιστρατευόταν για να σκεπάσει την αποτυχία της πρακτικής δραστηριότητας

Εσπερινό

Μέρες περάσαν δεκαοχτώ. Και σ' έχω χάσει
στην άφωνη ερημιά μιας άλλης εξορίας.
Το τέλος έτσι διάβασα της ιστορίας:
Δυο ξένοι που ξεχάστηκαν στην ίδια στάση
και δεν κοιτάζονται και δεν μιλάνε· μόνο
προσεύχονται εν σιγή το τραίνο τους ν' αργήσει
ελπίζοντας στη μία στιγμή, να τους κινήσει
κι αφού όχι την χαρά να μοιραστούν τον πόνο.
Μέρες περάσαν δεκαοχτώ. Κι ανθίζει θαύμα
(πλην εν ονείρω) ένας ήχος τηλεφώνου.
Καθώς το φως περνά την πίκρα του αυτοκτόνου,
καθώς η μέρα εξημερώνει κάθε τραύμα
της νύχτας, έστρεψα να δω, κι ήσουν σιμά μου,
ντυμένη μοναξιάς ανθούς, πέπλα του γάμου.

Ίχνη εντός μου

Και τι νομίζεις ότι είναι η ζωή;
Μια μικρή ψίχα άρτος είναι,
βουτηγμένη σε γλυκό κόκκινο κρασί

...................................................................

Φλούδα από καρπούζι,
σκαρί για το βαρκάκι σου,
όνειρα ξυπόλητα,
τρέμανε τα βράχια,
μην τύχει και πληγωθείς...
Όμως αυτό
ποτέ δεν πέρναγε από το νου σου τότε
Κι ατένιζες...
Τι κοίταζες;
Λίκνο της αθωότητας,
δεν λόγιασες τους πειρατές που θα 'ρθουν
                                               Καλλιόπη Ζούλια

Μαρία Νεφέλη

Στ' όνειρο μου, ναι
Σ' έναν ύπνο μεγάλο που θα 'ρθει κάποτε όλο φως
και ζέστη και μικρά πέτρινα σκαλιά
θα περνάνε στο δρόμο αγκαλιασμένα τα παιδιά
όπως σε κάτι παλιές ταινίες ιταλιάνικες
Από παντού θ' ακούς τραγούδια και θα βλέπεις πελώριες γυναίκες
σε μικρά μπαλκόνια να ποτίζουν τα λουλούδια τους

Ένα μεγάλο θαλασσί μπαλόνι θα μας πάρει τότε ψηλά
μια δω, μια κει , θα μας χτυπά ο αέρας
Πρώτα θα ξεχωρίζουν ασημένιοι τρούλοι
κατόπιν τα καμπαναριά
θα φανούν οι δρόμοι πιο στενοί, πιο ίσιοι απ' ότι φανταζόμασταν
οι ταράτσες με τις κάτασπρες αντένες για την τηλεόραση
και οι λόφοι ένα γύρο και οι χαρταετοί, ξυστά θα περνάμε από δίπλα τους
Ώσπου κάποια στιγμή θα δούμε όλη τη θάλασσα
Οι ψυχές επάνω της θ' αφήνουν μικρούς λευκούς ατμούς
                                                          Οδυσσέας Ελύτης