Ίχνη εντός μου

Και τι νομίζεις ότι είναι η ζωή;
Μια μικρή ψίχα άρτος είναι,
βουτηγμένη σε γλυκό κόκκινο κρασί

...................................................................

Φλούδα από καρπούζι,
σκαρί για το βαρκάκι σου,
όνειρα ξυπόλητα,
τρέμανε τα βράχια,
μην τύχει και πληγωθείς...
Όμως αυτό
ποτέ δεν πέρναγε από το νου σου τότε
Κι ατένιζες...
Τι κοίταζες;
Λίκνο της αθωότητας,
δεν λόγιασες τους πειρατές που θα 'ρθουν
                                               Καλλιόπη Ζούλια