Μαρία Νεφέλη

Στ' όνειρο μου, ναι
Σ' έναν ύπνο μεγάλο που θα 'ρθει κάποτε όλο φως
και ζέστη και μικρά πέτρινα σκαλιά
θα περνάνε στο δρόμο αγκαλιασμένα τα παιδιά
όπως σε κάτι παλιές ταινίες ιταλιάνικες
Από παντού θ' ακούς τραγούδια και θα βλέπεις πελώριες γυναίκες
σε μικρά μπαλκόνια να ποτίζουν τα λουλούδια τους

Ένα μεγάλο θαλασσί μπαλόνι θα μας πάρει τότε ψηλά
μια δω, μια κει , θα μας χτυπά ο αέρας
Πρώτα θα ξεχωρίζουν ασημένιοι τρούλοι
κατόπιν τα καμπαναριά
θα φανούν οι δρόμοι πιο στενοί, πιο ίσιοι απ' ότι φανταζόμασταν
οι ταράτσες με τις κάτασπρες αντένες για την τηλεόραση
και οι λόφοι ένα γύρο και οι χαρταετοί, ξυστά θα περνάμε από δίπλα τους
Ώσπου κάποια στιγμή θα δούμε όλη τη θάλασσα
Οι ψυχές επάνω της θ' αφήνουν μικρούς λευκούς ατμούς
                                                          Οδυσσέας Ελύτης