Σύμφωνα με τους Ορφικούς, στην αρχή του κόσμου, μέσα στο απύθμενο κενό του τίποτα, πετούσε ένα μαύρο πουλί, η ιερή Νύχτα. Αυτή γονιμοποιημένη από τον άνεμο Αιθέρα γέννησε ένα ασημένιο αυγό. Από το αυγό ξεπήδησε ένα φτερωτό πλάσμα, ο Έρωτας ή Φάνης ή Φαέθων ή Μήτις ή Πρωτόγονος ή Ηρικεπαίος. Φαέθων που σημαίνει λαμπρός, Φάνης που σημαίνει αυτός που φανερώνει, αυτός που φέρνει τα πάντα στο φως. Πρωτόγονος που σημαίνει αυτός που γέννησε τα πάντα. Ο Φάνης ή Έρωτας είχε χρυσά φτερά και ήταν ερμαφρόδιτος από εμπρός άνδρας και από πίσω γυναίκα, και είχε τέσσερα μάτια και τέσσερα κέρατα.
Στις απεικονίσεις του ο Φάνης εμφανίζεται να βγαίνει από το κοσμικό αυγό με ένα φίδι τυλιγμένο γύρω του. Αυτό το φίδι δεν είναι το φίδι της αμαρτίας, είναι το φίδι της σοφίας, το φίδι σύμβολο των δυνάμεων που διέπουν το σύμπαν. Ο κόσμος συνεχώς μεταβαλλόμενος και εξελισσόμενος είναι πάντα νέος σαν το φίδι που κάθε χρονιά αλλάζει το δέρμα του. Αυτή η ροή του κοσμικού γίγνεσθαι διέπεται από ισχυρές αντιθετικές δυνάμεις, είναι η φιδίσια κίνηση "εκ του εναντίου εις το ενάντιον". Ο ίδιος συμβολισμός αντανακλάται στην ερμαφρόδιτη φύση του Φάνη.
Ο Φάνης ήταν ο πρώτος βασιλιάς του κόσμου και μετά έδωσε το σκήπτρο του στη Νύχτα, κι απ' αυτή το πήρε ο Ουρανός, από τον Ουρανό ο Κρόνος και από αυτόν ο Δίας. Σε νεότερα ορφικά κείμενα ως αρχή των πάντων ονομάζεται ο Χρόνος που δημιούργησε τον Αιθέρα και το Χάος και γέννησε το αυγό από όπου ξεπήδησε ο Φάνης-Έρωτας.
Νεοκλής Γεωργόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου