Βρήκα το βήμα μου - βρήκα τη στάση μου - βρίσκω και την αναπνοή μου. Τα μάτια μου κλειστά και σε διασχίζω με μεγάλη σιγουριά. Νιώθω τα βήματα, νιώθω τις ανάσες νιώθω τα σώματα αχ τα σώματα ζεστά και χλιαρά ψηλά ογκώδη σφιγμένα ή ξαπλωτά μακρόσυρτα σαν έπη φευγαλέα σαν αστραπές σέρνονται σαν ανάγνωση που νύσταξε ή αιωρούνται σαν υπονοούμενα -
κι όμως δες:
σε διασχίζω μέσα στην ησυχία:
κάποιο χέρι έπιασε το σφουγγάρι κι έσβησε όλους τους ήχους έσβησε τα μουρμουρητά τα γέλια και τα κουδούνια το πρώτο το δεύτερο το τρίτο μέχρι που ακούγεται η φωνή σου καθαρή και μόνη:
μια μελωδία γνώριμη που την ακούω για πρώτη φορά,
"Χάρη σ' εσένα βρήκα το πρόσωπο μου - "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου