Λέξεις

 Metaphysica

Ο περιπατητικός Ανδρόνικος ο Ρόδιος (1ος αι. π.Χ.) που επιμελήθηκε την πρώτη ολοκληρωμένη έκδοση των έργων του Αριστοτέλη τοποθέτησε μετά τα Φυσικά (φυσιογνωστικά) έργα του φιλοσόφου ορισμένες πραγματείες που έκρινε ότι είχαν κοινό θέμα και έδωσε στο σύνολο αυτό το όνομα : Τα μετά τα φυσικά. Ο μονολεκτικός τύπος Metaphysica δεν απαντά πριν από τον Μεσαίωνα. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε σαν κοινό όνομα, ενώ αργότερα οι σχολαστικοί θα αποδώσουν τη σημασία της "πρώτης φιλοσοφίας"  στον Αριστοτέλη, δηλαδή της επιστήμης που ερευνά τις αρχές της ύπαρξης των πραγμάτων. Οι αρχές αυτές που δεν συλλαμβάνονται με τις αισθήσεις αναφέρονται για τους μεν σχολαστικούς στο Θεό , για δε τον Αριστοτέλη στο θείο εν γένει

Psychologie

Ο ουμανιστής Μελάγχθων (1497-1560) έπλασε από τις ελληνικές λέξεις ψυχή και λόγος (γνώση) τη λέξη psychologia. Στα τέλη του 16ου αι. ψυχολογία ονομαζόταν η γνώση της εμφάνισης των πνευμάτων, τον επόμενο αιώνα χρησιμοποιήθηκε με τη σημασία επιστήμη της ψυχής σε αντ΄ιθεση με την επιστήμη του σώματος που την εξέφραση η λέξη anatomie (ανατομία). Με τη σημερινή έννοια πρώτος τη χρησιμοποίησε ο C. von Wolff (1679-1754), ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του γερμανικού Διαφωτισμού (Psychologia Empirica, 1732 και Psychologia Rationalis , 1734).

Utopia

Η λέξη, από το ου και τόπος, επινοήθηκε το 1516 από τον T.More, ως τίτλος του φιλοσοφικού του έργου, το οποίο περιγράφει ένα φανταστικό ευνομούμενο κράτος, με τέλειο νομικό κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Το έργο συνδυάζει πολιτικό ιδεαλισμό και κοινωνική κριτική

Tragicomedy

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Ρωμαίο κωμωδιογράφο Πλαύτο (254;-184 π.Χ.) και από την Αναγέννηση και μετά σημαίνει τραγωδία με ευτυχή κατάληξη. Το Χειμωνιάτικο Παραμύθι του Seakespeare είναι το αντιπροσωπευτικότερο έργο αυτής της κατηγορίας