Μιλάω αντίθετα..

 ..για συγκεκριμένα μέτρα που θα οδηγούσαν στη βελτίωση της καθημερινής ζωής των πολιτών, και φυσικά μέτρα βραχυπρόθεσμης υλοποίησης - αξιοπρεπείς μισθούς, ακύρωση ενός νόμου που προκαλεί δεινά, απόλυση ενός διεφθαρμένου υπαλλήλου, μείωση των τιμών των βασικών αγαθών...Στο ιδεολογικό επίπεδο υποστηρίζω χωρίς περιορισμούς ότι ενώνει τους ανθρώπους και, απομακρύνοντας τους από τη σκληρότητα, τις διακρίσεις, την αλαζονεία να θεωρούν τον εαυτό τους ηθικά ανώτερο, τους καλεί να συμβιώσουν. Δυσπιστώ εκ πεποιθήσεως απέναντι σε όσα βλάπτουν την ηρεμία. Δεν αισθάνομαι καμία υποχρέωση να είμαι ευτυχισμένος. Έχω αλλεργία στην έννοια της ουτοπίας. Το ίδιο λέω και για την κάθε Γη της Επαγγελίας, για τους κοινωνικούς παραδείσους και τη συνηθισμένη ομάδα απατεώνων που συχνά υποστηρίζονται από διάσημους διανοούμενους. Αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι να πασαλείφω το σώμα μου με ελπίδες που υπερβαίνουν το ταπεινό μέγεθος μου. Δε με διεγείρουν τα σύμβολα της πατρίδας, αν και, όταν δεν κραδαίνονται εναντίον κανενός, τα σέβομαι, με τον ίδιο τρόπο που, ενώ δεν πιστεύω στον Θεό, δεν επιδίδομαι στη βλασφημία. Ξέρω πως ο καθρέφτης με περιγράφει ανεπαρκώς, πως δε συνίσταμαι μόνο από τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου. Με λίγα λόγια, πως χρειάζομαι τους άλλους, για να μάθω εν τέλει ποιος είμαι.