Με περίπου 25.8 εκατομ. διαβητικούς στις ΗΠΑ και 33 εκατομ. στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η αυξανόμενη συχνότητα του Διαβήτη είναι σημαντική πρόκληση για τη δημόσια υγεία. Τόσο η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMA) έχουν δεσμευτεί για την ασφάλεια των αντιδιαβητικών φαρμ. προϊόντων
Αναφορές για παγκρεατίτιδα και καρκίνο παγκρέατος σε ασθενείς που λαμβάνουν συγκεκριμένα αντιδιαβητικά φάρμακα έχουν προκαλέσει ανησυχία και στους δύο οργανισμούς
Και οι δύο οργανισμοί έχουν αξιολογήσει μελέτες, κλινικές δοκιμές και επιδημιολογικά δεδομένα που αφορούν την μείωση της γλυκόζης με φαρμακευτικά προϊόντα (πχ εξενατίδη, σιταγλιπτίνη) που διαγείρουν την έκλυση ινσουλίνης μεταγευματικά μέσω του φαινομένου των ινκρετινών
Οι ινκρετίνες ( glucagon-like peptide 1 and glucose-dependent insulinotropic polypeptide) είναι ορμόνες του εντέρου που διαγείρουν μεταγευματικά την έκλυση ινσουλίνης και γλυκαγόνης από το πάγκρεας. Την τελευταία 10ετία έχουν αναπτυχθεί φάρμακα που δρουν ως αγωνιστές του υποδοχέα των ινκρετινών (πχ εξενατίδη), ή που αναστέλλουν την πρωτεόλυση των ινκρετινών (πχ σιταγλιπτίνη) και έχουν εγκριθεί από FDA και ΕΜΑ ως αποτελεσματικά για την βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου. Κλινικά πλεονεκτήματα η μικρή πιθανότητα υπογλυκαιμίας και η βελτίωση του σωματικού βάρους
Μέσα στον προηγούμενο χρόνο και οι δύο οργανισμοί έλαβαν αναφορές παγκρεατίτιδας και καρκίνου παγκρέατος σε ασθενείς που χρησιμοποιούσαν τα συγκεκριμένα φάρμακα.
Αξιολογήθηκαν και πάλι περίπου 250 τοξικολογικές μελέτες που αφορούσαν σε 18.000 υγιή τρωκτικά. Μικροσκοπικές εξετάσεις δεν έδειξαν τοξική δράση στο πάγκρεας. Επιπλέον απουσίαζαν όγκοι στο πάγκρεας ακόμα και σε τρωκτικά που έλαβαν αγωγή επί 2ετία και σε δόσεις πολύ μεγαλύτερες από τις κλινικές δόσεις των ανθρώπων
Το FDA απαίτησε μελέτες σε τρωκτικά με διαβήτη και με 3μηνη τουλάχιστον αγωγή. Έγινε εκτενής ιστοπαθολογική αξιολόγηση ενδοκρινούς και εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος και δεν βρέθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες
Αξιολογήθηκαν περισσότερες από 200 κλινικές μελέτες με 41.000 συμμετέχοντες και 28.000 από αυτούς σε αγωγή με τα ανωτέρω φάρμακα. Σε συγκεντρωτική ανάλυση από 25 κλινικές μελέτες σε 14.611 ασθενείς με διαβήτη και αγωγή με σιταγλιπτίνη δεν βρέθηκε αυξημένος ο κίνδυνος παγκρεατίτιδας ή καρκίνου παγκρέατος. Στους ασθενείς αυτούς βρέθηκε ήπια αύξηση λιπάσης και αμυλάσης, αλλά μέσα στα φυσιολογικά όρια και δεν υπήρχαν ανεπιθύμητες ενέργειες απο το ΓΕΣ (κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετος)
Σε δύο μεγάλες μελέτες για διαβήτη τύπου 2 σε αγωγή με τα ανωτέρω φάρμακα (οι μελέτες SAVOR και EXAMINE) επιβαβαιώθηκαν τα ίδια αποτελέσματα
Οι FDA και ΕΜΑ ξεχωριστά αξιολόγησαν μια σειρά από μελέτες για τη συσχέτιση των φαρμάκων με οξεία παγκρεατίτιδα. Τα αποτελέσματα ήταν αντικρουόμενα. Όμως στις μελέτες υπήρχαν μεθοδολογικά κενά, ανεπαρκής έλεγχος και ανεπαρκής επικύρωση αποτελέσματος
Οι FDA και ΕΜΑ έχουν διερευνήσει πολλά δεδομένα σχετικά με τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας. Και οι δύο οργανισμοί συμφωνούν ότι η συσχέτιση των φαρμάκων αυτών με παγκρεατίτιδα ή καρκίνο παγκρέατος δεν έχει αποδειχθεί. Παρά το γεγονός ότι παρέχονται διαβεβαιώσεις , η παγκρεατίτιδα θα συνεχίσει να θεωρείται πιθανός κίνδυνος έως ότου είναι διαθέσιμα περισσότερα στοιχεία. Συνεχίζεται συστηματική καταγραφή δεδομένων από τις εν εξελίξει κλινικές δοκιμές, που θα επιτρέψουν να γίνουν μετα/αναλύσεις και να αποκτήσουμε ασφαλή συμπεράσματα στο άμεσο μέλλον
Αναφορές για παγκρεατίτιδα και καρκίνο παγκρέατος σε ασθενείς που λαμβάνουν συγκεκριμένα αντιδιαβητικά φάρμακα έχουν προκαλέσει ανησυχία και στους δύο οργανισμούς
Και οι δύο οργανισμοί έχουν αξιολογήσει μελέτες, κλινικές δοκιμές και επιδημιολογικά δεδομένα που αφορούν την μείωση της γλυκόζης με φαρμακευτικά προϊόντα (πχ εξενατίδη, σιταγλιπτίνη) που διαγείρουν την έκλυση ινσουλίνης μεταγευματικά μέσω του φαινομένου των ινκρετινών
Οι ινκρετίνες ( glucagon-like peptide 1 and glucose-dependent insulinotropic polypeptide) είναι ορμόνες του εντέρου που διαγείρουν μεταγευματικά την έκλυση ινσουλίνης και γλυκαγόνης από το πάγκρεας. Την τελευταία 10ετία έχουν αναπτυχθεί φάρμακα που δρουν ως αγωνιστές του υποδοχέα των ινκρετινών (πχ εξενατίδη), ή που αναστέλλουν την πρωτεόλυση των ινκρετινών (πχ σιταγλιπτίνη) και έχουν εγκριθεί από FDA και ΕΜΑ ως αποτελεσματικά για την βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου. Κλινικά πλεονεκτήματα η μικρή πιθανότητα υπογλυκαιμίας και η βελτίωση του σωματικού βάρους
Μέσα στον προηγούμενο χρόνο και οι δύο οργανισμοί έλαβαν αναφορές παγκρεατίτιδας και καρκίνου παγκρέατος σε ασθενείς που χρησιμοποιούσαν τα συγκεκριμένα φάρμακα.
Αξιολογήθηκαν και πάλι περίπου 250 τοξικολογικές μελέτες που αφορούσαν σε 18.000 υγιή τρωκτικά. Μικροσκοπικές εξετάσεις δεν έδειξαν τοξική δράση στο πάγκρεας. Επιπλέον απουσίαζαν όγκοι στο πάγκρεας ακόμα και σε τρωκτικά που έλαβαν αγωγή επί 2ετία και σε δόσεις πολύ μεγαλύτερες από τις κλινικές δόσεις των ανθρώπων
Το FDA απαίτησε μελέτες σε τρωκτικά με διαβήτη και με 3μηνη τουλάχιστον αγωγή. Έγινε εκτενής ιστοπαθολογική αξιολόγηση ενδοκρινούς και εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος και δεν βρέθηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες
Αξιολογήθηκαν περισσότερες από 200 κλινικές μελέτες με 41.000 συμμετέχοντες και 28.000 από αυτούς σε αγωγή με τα ανωτέρω φάρμακα. Σε συγκεντρωτική ανάλυση από 25 κλινικές μελέτες σε 14.611 ασθενείς με διαβήτη και αγωγή με σιταγλιπτίνη δεν βρέθηκε αυξημένος ο κίνδυνος παγκρεατίτιδας ή καρκίνου παγκρέατος. Στους ασθενείς αυτούς βρέθηκε ήπια αύξηση λιπάσης και αμυλάσης, αλλά μέσα στα φυσιολογικά όρια και δεν υπήρχαν ανεπιθύμητες ενέργειες απο το ΓΕΣ (κοιλιακό άλγος, ναυτία, έμετος)
Σε δύο μεγάλες μελέτες για διαβήτη τύπου 2 σε αγωγή με τα ανωτέρω φάρμακα (οι μελέτες SAVOR και EXAMINE) επιβαβαιώθηκαν τα ίδια αποτελέσματα
Οι FDA και ΕΜΑ ξεχωριστά αξιολόγησαν μια σειρά από μελέτες για τη συσχέτιση των φαρμάκων με οξεία παγκρεατίτιδα. Τα αποτελέσματα ήταν αντικρουόμενα. Όμως στις μελέτες υπήρχαν μεθοδολογικά κενά, ανεπαρκής έλεγχος και ανεπαρκής επικύρωση αποτελέσματος
Οι FDA και ΕΜΑ έχουν διερευνήσει πολλά δεδομένα σχετικά με τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας. Και οι δύο οργανισμοί συμφωνούν ότι η συσχέτιση των φαρμάκων αυτών με παγκρεατίτιδα ή καρκίνο παγκρέατος δεν έχει αποδειχθεί. Παρά το γεγονός ότι παρέχονται διαβεβαιώσεις , η παγκρεατίτιδα θα συνεχίσει να θεωρείται πιθανός κίνδυνος έως ότου είναι διαθέσιμα περισσότερα στοιχεία. Συνεχίζεται συστηματική καταγραφή δεδομένων από τις εν εξελίξει κλινικές δοκιμές, που θα επιτρέψουν να γίνουν μετα/αναλύσεις και να αποκτήσουμε ασφαλή συμπεράσματα στο άμεσο μέλλον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου