Η διάγνωση του Cushing (CS) είναι πρόκληση για τους κλινικούς γιατρούς λόγω της μεταβλητότητας των βιοχημικών παραμέτρων και της μη ειδικότητας των κλινικών εκδηλώσεων κυρίως σε ήπιο σύνδρομο
Η διάγνωση ξεκινά με προσεκτικό ιστορικό και κλινική εξέταση για να αποκλείσουμε εξωγενή πρόσληψη γλυκοκορτικοειδών
Η βιοχημική διάγνωση υπερκορτιζολαιμίας βασίζεται σε :
. αξιολόγηση της ημερήσιας απέκκρισης κορτιζόλης, με τουλάχιστον δύο συλλογές ούρων 24ώρου
. τεκμηρίωση απώλειας του φυσιολογικού ημερήσιου ρυθμού της ορμόνης, με τουλάχιστον δύο μετρήσεις
. τεκμηρίωση της απώλειας αναστολής της κορτιζόλης στον υποθάλαμο/υποφυσιακό άξονα με δοκιμασία αναστολής με 1mg δεξαμεθαζόνης (1 mg DST) ή τη μεγαλύτερη δοκιμασία χαμηλής δόσης με 2 mg/ημέρα για 48 ώρες
Όλες οι εξετάσεις είναι πολύ καλά διαγνωστικά εργαλεία μόνα τους ή και σε συνδυασμό μεταξύ τους. Ήπια απορύθμιση των βιοχημικών μπορεί να προκύψει σε μεταβολικό σύνδρομο, χρόνιο άγχος, κατάθλιψη και αλκοολισμό. Οι δοκιμασίες μπορεί να είναι ψευδώς φυσιολογικές σε κυκλικό σύνδρομο Cushing. Εάν η κλινική υποψία είναι ισχυρή, οι εξετάσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται τακτικά
Η κορτιζόλη ούρων μετρά την μη δεσμευμένη κορτιζόλη που φιλτράρεται από το νεφρικό σύστημα. Δεν επηρεάζεται από καταστάσεις που επηρεάζουν την σφαιρίνη που δεσμεύει τα κορτικοειδή (π.χ. ασθένεια ή φάρμακα). Τιμές τέσερεις φορές μεγαλύτερες από το άνω φυσιολογικό όριο θεωρούνται διαγνωστικές. Ήπια αύξηση μπορεί να βρεθεί σε εγκυμοσύνη. Αρνητική δοκιμασία σε τρεις μετρήσεις μπορεί να αποκλείσει το CS. Η μέτρηση μπορεί να είναι ελαφρά χαμηλή σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία (ρυθμός σπειραματικής διήθησης μικρότερος από 60 ml / min) και υψηλός όταν ο όγκος των ούρων υπερβαίνει τα 5L/24h. Η ταυτόχρονη χρήση φαρμάκων όπως η καρβαμαζεπίνη και η φαινοφιμπράτη μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα
Δοκιμασία καταστολής με χαμηλή δόση δεξαμεθαζόνης
Από του στόματος πρόσληψη 1 mg δεξαμεθαζόνης μεταξύ 23-24.00 το προηγούμενο βράδυ και μέτρηση κορτιζόλης πλάσματος νηστείας μεταξύ 8-9.00 το επόμενο πρωί. Φυσιολογική απάντηση είναι η μείωση της κορτιζόλης <50 nmol / L (εύκολο και με μικρό κόστος). Στη δοκιμασία δύο ημερών ο ασθενής λαμβάνει 0,5 mg δεξαμεθαζόνης από το στόμα κάθε 6 ώρες για δύο ημέρες και στη συνέχεια η κορτιζόλη πλάσματος μετριέται στις 09:00. Η φυσιολογική απόκριση συνίσταται σε μείωση της κορτιζόλης σε λιγότερο από 50 nmol / L το πρωί μετά την τελευταία δόση δεξαμεθαζόνης
Φάρμακα όπως βαρβιτουρικά, φαινυτοΐνη, καρβαμαζεπίνη, ριφαμπικίνη και αλκοόλη προκαλούν ηπατική ενζυματική κάθαρση της δεξαμεθαζόνης, μέσω του CYP3A4, μειώνοντας έτσι τη συγκέντρωση της δεξαμεθαζόνης στο πλάσμα. Αντίθετα, η κάθαρση της δεξαμεθαζόνης μπορεί να μειωθεί σε ασθενείς με ηπατική και / ή νεφρική ανεπάρκεια. Ψευδώς θετικά ποσοστά παρατηρούνται στην κύηση και σε γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά
Η διάγνωση ξεκινά με προσεκτικό ιστορικό και κλινική εξέταση για να αποκλείσουμε εξωγενή πρόσληψη γλυκοκορτικοειδών
Η βιοχημική διάγνωση υπερκορτιζολαιμίας βασίζεται σε :
. αξιολόγηση της ημερήσιας απέκκρισης κορτιζόλης, με τουλάχιστον δύο συλλογές ούρων 24ώρου
. τεκμηρίωση απώλειας του φυσιολογικού ημερήσιου ρυθμού της ορμόνης, με τουλάχιστον δύο μετρήσεις
. τεκμηρίωση της απώλειας αναστολής της κορτιζόλης στον υποθάλαμο/υποφυσιακό άξονα με δοκιμασία αναστολής με 1mg δεξαμεθαζόνης (1 mg DST) ή τη μεγαλύτερη δοκιμασία χαμηλής δόσης με 2 mg/ημέρα για 48 ώρες
Όλες οι εξετάσεις είναι πολύ καλά διαγνωστικά εργαλεία μόνα τους ή και σε συνδυασμό μεταξύ τους. Ήπια απορύθμιση των βιοχημικών μπορεί να προκύψει σε μεταβολικό σύνδρομο, χρόνιο άγχος, κατάθλιψη και αλκοολισμό. Οι δοκιμασίες μπορεί να είναι ψευδώς φυσιολογικές σε κυκλικό σύνδρομο Cushing. Εάν η κλινική υποψία είναι ισχυρή, οι εξετάσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται τακτικά
Η κορτιζόλη ούρων μετρά την μη δεσμευμένη κορτιζόλη που φιλτράρεται από το νεφρικό σύστημα. Δεν επηρεάζεται από καταστάσεις που επηρεάζουν την σφαιρίνη που δεσμεύει τα κορτικοειδή (π.χ. ασθένεια ή φάρμακα). Τιμές τέσερεις φορές μεγαλύτερες από το άνω φυσιολογικό όριο θεωρούνται διαγνωστικές. Ήπια αύξηση μπορεί να βρεθεί σε εγκυμοσύνη. Αρνητική δοκιμασία σε τρεις μετρήσεις μπορεί να αποκλείσει το CS. Η μέτρηση μπορεί να είναι ελαφρά χαμηλή σε ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία (ρυθμός σπειραματικής διήθησης μικρότερος από 60 ml / min) και υψηλός όταν ο όγκος των ούρων υπερβαίνει τα 5L/24h. Η ταυτόχρονη χρήση φαρμάκων όπως η καρβαμαζεπίνη και η φαινοφιμπράτη μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα
Δοκιμασία καταστολής με χαμηλή δόση δεξαμεθαζόνης
Από του στόματος πρόσληψη 1 mg δεξαμεθαζόνης μεταξύ 23-24.00 το προηγούμενο βράδυ και μέτρηση κορτιζόλης πλάσματος νηστείας μεταξύ 8-9.00 το επόμενο πρωί. Φυσιολογική απάντηση είναι η μείωση της κορτιζόλης <50 nmol / L (εύκολο και με μικρό κόστος). Στη δοκιμασία δύο ημερών ο ασθενής λαμβάνει 0,5 mg δεξαμεθαζόνης από το στόμα κάθε 6 ώρες για δύο ημέρες και στη συνέχεια η κορτιζόλη πλάσματος μετριέται στις 09:00. Η φυσιολογική απόκριση συνίσταται σε μείωση της κορτιζόλης σε λιγότερο από 50 nmol / L το πρωί μετά την τελευταία δόση δεξαμεθαζόνης
Φάρμακα όπως βαρβιτουρικά, φαινυτοΐνη, καρβαμαζεπίνη, ριφαμπικίνη και αλκοόλη προκαλούν ηπατική ενζυματική κάθαρση της δεξαμεθαζόνης, μέσω του CYP3A4, μειώνοντας έτσι τη συγκέντρωση της δεξαμεθαζόνης στο πλάσμα. Αντίθετα, η κάθαρση της δεξαμεθαζόνης μπορεί να μειωθεί σε ασθενείς με ηπατική και / ή νεφρική ανεπάρκεια. Ψευδώς θετικά ποσοστά παρατηρούνται στην κύηση και σε γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου