Σακχαρώδης Διαβήτης
Ο ΣΔ τύπου 1 και τύπου 2 αναγνωρίζονται ως υψηλού παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο (CVD)
Είναι πιο σοβαρή και πιο γρήγορη η έναρξη της νόσου από ότι στον γενικό πληθυσμό . Και οι δύο μορφές συνδέονται με αγγειακή βλάβη και επιταχυνόμενη αθηροσκλήρυνση
Τύπου 1 διαβήτης
Η κύρια αιτία θανάτου είναι η στεφανιαία νόσος ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία και ΒΜΙ. Καρδιαγγειακή νόσος (CVD) παρουσιάζεται και στην παιδική ηλικία. Η αιτιολογία παραμένει αίνιγμα, ωστόσο ο γλυκαιμικός έλεγχος , η υπέρταση, η νεφροπάθεια και η δυσλιπιδαιμία συμβάλλουν
Η ανεπάρκεια ινσουλίνης αυξάνει την απελευθέρωση VLDL από το ήπαρ με αποτέλεσμα αύξηση
TG και LDL. Η δυσλιπιδαιμία σχετίζεται εν μέρει με τον γλυκαιμικό έλεγχο. Η καλή ρύθμιση σακχάρου είναι ευεργετική, όμως έχει και μειονεκτήματα οπως φαίνεται από μελέτες σε ενήλικες (αύξηση βάρους και συχνές υπογλυκαιμίες)
Ενδοθηλιακή δυσλειτουργία φαίνεται να εμφανίζεται νωρίς, πριν την εφηβεία και ο παλμός ταχύτητας κύματος σαν μέτρο της ακαμψίας των αγγείων φαίνεται ότι επιδεινώνεται με την αύξηση της LDL-C, την παχυσαρκία και τον κακό γλυκαιμικό έλεγχο. Βελτιστοποίηση των παραμέτρων αυτών βελτιώνει τα αποτελέσματα. Επομένως η μείωση της LDL-C είναι ένας επιπλέον στόχος
Σε πρόσφατη μελέτη φάνηκε ότι η σύνθεση της χοληστερόλης δεν είναι αυξημένη σε άτομα με ΣΔ 1 σε σχέση με μη διαβητικούς, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει αυξημένη απορρόφηση
Η προσθήκη αναστολέων απορρόφησης σε στατίνη φάνηκε ότι μειώνει επιπλέον την LDL-C κατά 15-16%. Τα επίπεδα HDL-C έχουν βρεθεί παραδόξως αυξημένα σε ΣΔ 1 σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό
Τύπου 2 διαβήτης
Η αύξηση της παχυσαρκίας σημαίνει και αύξηση ΣΔ 2 σε εφήβους. Η διάρκεια της νόσου και ο γλυκαιμικός έλεγχος είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για επιπλοκές . Πολλά φάρμακα δεν έχουν εγκριθεί για τους εφήβους. Πρόσφατη μελέτη έδειξε κακό γλυκαιμικό έλεγχο (A1c ≥ 8%) σε 52% των ασθενών σε αγωγή με μετφορμίνη, 39% με μετφορμίνη+ροσιγλιταζόνη και σε 47% με μετφορμίνη και αλλαγή του τρόπου ζωής. Η δυσλιπιδαιμία ήταν παρούσα αρχικά και επιδεινώθηκε σε διάστημα 36 μηνών. Πρόσφατα η American Heart Association όρισε LDL-C στόχους και αγωγή με υψηλή δόση στατινών σε όλους τους διαβητικούς >40 ετών και νωρίτερα σε αυτούς που έχουν ευρήματα CVD. Στα παιδιά δεν υπάρχουν ακόμα ανάλογες οδηγίες
Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμίας στον ΣΔ
Ο στόχος είναι LDL-C <130 mg / dL, ιδανικά < 100 mg / dL. Οι οδηγίες της American Diabetes Association (ADA) δεν διαχωρίζουν τύπου 1 και 2 διαβήτη. Λιπίδια νηστείας θα πρέπει να ελέγχονται σε παιδιά >10 ετών χωρίς οικογενειακό ιστορικό δυσλιπιδαιμίας/CVD
Σε γνωστό οικογενειακό ιστορικό (δυσλιπιδαιμία/CVD) έλεγχος αρχίζει από την ηλικία των 2 ετών
Αν η LDL-C >130 mg / dL με έναν παράγοντα κινδύνου ή η LDL-C >160 mg / dL συνιστάται άριστος γλυκαιμικός έλεγχος και αλλαγή τρόπου ζωής και έλεγχος λιπιδίων ανά έτος. Αν ο στόχος δεν επιτευχθεί έναρξη αγωγής με στατίνες από την ηλικία των 10 ετών
Ο ΣΔ τύπου 1 και τύπου 2 αναγνωρίζονται ως υψηλού παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο (CVD)
Είναι πιο σοβαρή και πιο γρήγορη η έναρξη της νόσου από ότι στον γενικό πληθυσμό . Και οι δύο μορφές συνδέονται με αγγειακή βλάβη και επιταχυνόμενη αθηροσκλήρυνση
Τύπου 1 διαβήτης
Η κύρια αιτία θανάτου είναι η στεφανιαία νόσος ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία και ΒΜΙ. Καρδιαγγειακή νόσος (CVD) παρουσιάζεται και στην παιδική ηλικία. Η αιτιολογία παραμένει αίνιγμα, ωστόσο ο γλυκαιμικός έλεγχος , η υπέρταση, η νεφροπάθεια και η δυσλιπιδαιμία συμβάλλουν
Η ανεπάρκεια ινσουλίνης αυξάνει την απελευθέρωση VLDL από το ήπαρ με αποτέλεσμα αύξηση
TG και LDL. Η δυσλιπιδαιμία σχετίζεται εν μέρει με τον γλυκαιμικό έλεγχο. Η καλή ρύθμιση σακχάρου είναι ευεργετική, όμως έχει και μειονεκτήματα οπως φαίνεται από μελέτες σε ενήλικες (αύξηση βάρους και συχνές υπογλυκαιμίες)
Ενδοθηλιακή δυσλειτουργία φαίνεται να εμφανίζεται νωρίς, πριν την εφηβεία και ο παλμός ταχύτητας κύματος σαν μέτρο της ακαμψίας των αγγείων φαίνεται ότι επιδεινώνεται με την αύξηση της LDL-C, την παχυσαρκία και τον κακό γλυκαιμικό έλεγχο. Βελτιστοποίηση των παραμέτρων αυτών βελτιώνει τα αποτελέσματα. Επομένως η μείωση της LDL-C είναι ένας επιπλέον στόχος
Σε πρόσφατη μελέτη φάνηκε ότι η σύνθεση της χοληστερόλης δεν είναι αυξημένη σε άτομα με ΣΔ 1 σε σχέση με μη διαβητικούς, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει αυξημένη απορρόφηση
Η προσθήκη αναστολέων απορρόφησης σε στατίνη φάνηκε ότι μειώνει επιπλέον την LDL-C κατά 15-16%. Τα επίπεδα HDL-C έχουν βρεθεί παραδόξως αυξημένα σε ΣΔ 1 σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό
Τύπου 2 διαβήτης
Η αύξηση της παχυσαρκίας σημαίνει και αύξηση ΣΔ 2 σε εφήβους. Η διάρκεια της νόσου και ο γλυκαιμικός έλεγχος είναι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για επιπλοκές . Πολλά φάρμακα δεν έχουν εγκριθεί για τους εφήβους. Πρόσφατη μελέτη έδειξε κακό γλυκαιμικό έλεγχο (A1c ≥ 8%) σε 52% των ασθενών σε αγωγή με μετφορμίνη, 39% με μετφορμίνη+ροσιγλιταζόνη και σε 47% με μετφορμίνη και αλλαγή του τρόπου ζωής. Η δυσλιπιδαιμία ήταν παρούσα αρχικά και επιδεινώθηκε σε διάστημα 36 μηνών. Πρόσφατα η American Heart Association όρισε LDL-C στόχους και αγωγή με υψηλή δόση στατινών σε όλους τους διαβητικούς >40 ετών και νωρίτερα σε αυτούς που έχουν ευρήματα CVD. Στα παιδιά δεν υπάρχουν ακόμα ανάλογες οδηγίες
Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμίας στον ΣΔ
Ο στόχος είναι LDL-C <130 mg / dL, ιδανικά < 100 mg / dL. Οι οδηγίες της American Diabetes Association (ADA) δεν διαχωρίζουν τύπου 1 και 2 διαβήτη. Λιπίδια νηστείας θα πρέπει να ελέγχονται σε παιδιά >10 ετών χωρίς οικογενειακό ιστορικό δυσλιπιδαιμίας/CVD
Σε γνωστό οικογενειακό ιστορικό (δυσλιπιδαιμία/CVD) έλεγχος αρχίζει από την ηλικία των 2 ετών
Αν η LDL-C >130 mg / dL με έναν παράγοντα κινδύνου ή η LDL-C >160 mg / dL συνιστάται άριστος γλυκαιμικός έλεγχος και αλλαγή τρόπου ζωής και έλεγχος λιπιδίων ανά έτος. Αν ο στόχος δεν επιτευχθεί έναρξη αγωγής με στατίνες από την ηλικία των 10 ετών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου