Όλγα Δεβετζάκη - Ενδοκρινολόγος
Αναστασίου Ζίννη, 9, Αθήνα, Αττική, 11741
Phone: 210-9239440 URL of Map

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Η ώρα του αστεριού

H κοπέλα είχε κυρτούς ώμους σαν να 'τανε μπαλωματού. Μικρή είχε μάθει να μπαλώνει. Θα 'χε προκόψει πολύ περισσότερο αν είχε αφιερωθεί στο λεπτεπίλεπτο έργο να μαντάρει με κλωστές, ποιός ξέρει μπορεί να 'ταν κι ασημένιες. Ή πολυτελείας: ολόστιλπνο γυαλιστερό ατλάζι, ασπασμός ψυχών
Μικρή μαλωματού, κουνούπι
Να κουβαλάς σε πλάτες μυρμηγκιού έναν κόκκο ζάχαρης
Υπήρχε κάτι ελαφρώς ανόητο πάνω της, μόνο που ανόητη δεν ήταν. Ήταν δυστυχισμένη εν αγνοία της. Επειδή πίστευε. Σε τι; Σε εσάς. Μα δεν χρειάζεται να πιστεύεις σε κάποιον ή κάτι - να πιστεύεις αρκεί. Αυτό καμιά φορά την έφερνε σε κατάσταση χάριτος. Δεν είχε ποτέ χάσει την πίστη
(Με ενοχλεί τόσο που έχω μείνει κούφιος. Είμαι κούφιος από αυτή την κοπέλα. Και όσο λιγότερα ζητάει τόσο περισσότερο με ενοχλεί. Νιώθω οργή. Μια λύσσα να σπάσω ότι βρω μπροστά μου, να τα κάνω όλα λαμπόγυαλο. Πως να πάρω εκδίκηση; Ή καλύτερα, πως να αποζημιωθώ; Το ξέρω ήδη: αγαπώντας τον σκύλο μου που έχει περισσότερο φαί από την κοπέλα. Γιατί εκείνη δεν αντιδρά; Λίγο τσαγανό δεν έχει; Όχι, εκείνη είναι γλυκιά και υπάκουη.)
                                                                                  Κλαρίσε Λισπέκτορ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου