Παθοφυσιολογία
Η χορήγηση ινσουλίνης σε γυναίκες με PCO αυξάνει τα ανδρογόνα. Μπορεί η ινσουλίνη να δεσμεύεται στον IGF-I υποδοχέα και να προκαλεί αυξημένη παραγωγή ανδρογόνων από τα κύτταρα θήκης και επιπλέον αναστέλλει την ηπατική σύνθεση SHBG και την insulin-like growth factor binding protein-1. Ξεκινάει ένα φαύλος κύκλος, όπου το ανδρογόνο μετατρέπεται σε οιστρογόνο και κυρίως σε οιστρόνη, ανατροφοδοτεί την μονάδα υποθαλάμου/υπόφυσης και προκαλεί έκκριση γοναδοτροφινών και κυρίως LH. H αυξημένη LH διαγείρει επιπλέον τα κύτταρα της θήκης. Η έκκριση FSH είναι ανεπαρκής λόγω της ινχιμπίνης και πιθανώς λόγω των ανδρογόνων. Η ανεπαρκής FSH και τα αυξημένα ενδο/ωοθηκικά ανδρογόνα συντελούν στην μη ωρίμανση των ωοθυλακίων
Τα αυξημένα οιστρογόνα βοηθούν στον παλλαπλασιασμό των κυττάρων του λίπους
Θεραπεία
Αποκλείουμε άλλες πιθανές αιτίες υπερανδρογοναιμίας. Εκτός από την γονιμότητα άλλοι στόχοι στη θεραπεία είναι : ο έλεγχος της υπερτρίχωσης, πρόληψη υπερπλασίας του ενδομητρίου και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της ινσουλινο/αντίστασης. Η θεραπεία εξατομικεύεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των ασθενών
Σε γυναίκες χωρίς υπερτρίχωση και που δεν επιθυμούν εγκυμοσύνη διαλείπουσα προγεστερόνη (οξεική μεδροξυπρογεστερόνη 5 - 10 mg ή προγεστερόνη 200 mg 10-14 ημέρες κάθε μήνα) ή από του στόματος αντισυλληπτικά εφ΄όσον είναι < 35 ετών, δεν καπνίζει και δεν έχει άλλους παράγοντες κινδύνου. Οι γυναίκες που παίρνουν μόνο προγεστερόνη ενημερώνονται ότι μπορεί να συμβεί περιστασιακά ωορρηξία
Σε γυναίκες με ήπια υπερτρίχωση η αρχική θεραπεία είναι από του στόματος αντισυλληπτικά, σε έντονη υπερτρίχωση αντιανδρογόνα
Σε γυναίκες παχύσαρκες συστήνεται απώλεια βάρους. Απώλεια ακόμα και μικρότερη του 10% μπορεί να ελαττώσει την αντίσταση και να ευοδώσει ωορρηξία. Για τους ευαισθητοποιητές της ινσουλίνης όπως π.χ. η μετφορμίνη προς το παρόν δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την μακροπρόθεσμη ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα τους. Ωστόσο είναι θεραπεία χαμηλού κινδύνου. Η μετφορμίνη δίνεται σε δόση μέχρι 2. 5 g ημερησίως
Σε γυναίκες που επιθυμούν εγκυμοσύνη αρχικά κλομιφαίνη: υψηλό ποσοστό επιτυχίας, απλή και οικονομική. Τελευταία έχει χρησιμοποιηθεί και λετροζόλη σε ΒΜΙ>30, αλλά δεν υπάρχουν ακόμα μελέτες. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν γοναδοτροπίνες, μόνο FSH, παλμική GnRH ή σφηνοειδής εκτομή ωοθηκών λαπαροσκοπικά ως τελευταία επιλογή
Η χορήγηση ινσουλίνης σε γυναίκες με PCO αυξάνει τα ανδρογόνα. Μπορεί η ινσουλίνη να δεσμεύεται στον IGF-I υποδοχέα και να προκαλεί αυξημένη παραγωγή ανδρογόνων από τα κύτταρα θήκης και επιπλέον αναστέλλει την ηπατική σύνθεση SHBG και την insulin-like growth factor binding protein-1. Ξεκινάει ένα φαύλος κύκλος, όπου το ανδρογόνο μετατρέπεται σε οιστρογόνο και κυρίως σε οιστρόνη, ανατροφοδοτεί την μονάδα υποθαλάμου/υπόφυσης και προκαλεί έκκριση γοναδοτροφινών και κυρίως LH. H αυξημένη LH διαγείρει επιπλέον τα κύτταρα της θήκης. Η έκκριση FSH είναι ανεπαρκής λόγω της ινχιμπίνης και πιθανώς λόγω των ανδρογόνων. Η ανεπαρκής FSH και τα αυξημένα ενδο/ωοθηκικά ανδρογόνα συντελούν στην μη ωρίμανση των ωοθυλακίων
Τα αυξημένα οιστρογόνα βοηθούν στον παλλαπλασιασμό των κυττάρων του λίπους
Θεραπεία
Αποκλείουμε άλλες πιθανές αιτίες υπερανδρογοναιμίας. Εκτός από την γονιμότητα άλλοι στόχοι στη θεραπεία είναι : ο έλεγχος της υπερτρίχωσης, πρόληψη υπερπλασίας του ενδομητρίου και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες της ινσουλινο/αντίστασης. Η θεραπεία εξατομικεύεται ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των ασθενών
Σε γυναίκες χωρίς υπερτρίχωση και που δεν επιθυμούν εγκυμοσύνη διαλείπουσα προγεστερόνη (οξεική μεδροξυπρογεστερόνη 5 - 10 mg ή προγεστερόνη 200 mg 10-14 ημέρες κάθε μήνα) ή από του στόματος αντισυλληπτικά εφ΄όσον είναι < 35 ετών, δεν καπνίζει και δεν έχει άλλους παράγοντες κινδύνου. Οι γυναίκες που παίρνουν μόνο προγεστερόνη ενημερώνονται ότι μπορεί να συμβεί περιστασιακά ωορρηξία
Σε γυναίκες με ήπια υπερτρίχωση η αρχική θεραπεία είναι από του στόματος αντισυλληπτικά, σε έντονη υπερτρίχωση αντιανδρογόνα
Σε γυναίκες παχύσαρκες συστήνεται απώλεια βάρους. Απώλεια ακόμα και μικρότερη του 10% μπορεί να ελαττώσει την αντίσταση και να ευοδώσει ωορρηξία. Για τους ευαισθητοποιητές της ινσουλίνης όπως π.χ. η μετφορμίνη προς το παρόν δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την μακροπρόθεσμη ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα τους. Ωστόσο είναι θεραπεία χαμηλού κινδύνου. Η μετφορμίνη δίνεται σε δόση μέχρι 2. 5 g ημερησίως
Σε γυναίκες που επιθυμούν εγκυμοσύνη αρχικά κλομιφαίνη: υψηλό ποσοστό επιτυχίας, απλή και οικονομική. Τελευταία έχει χρησιμοποιηθεί και λετροζόλη σε ΒΜΙ>30, αλλά δεν υπάρχουν ακόμα μελέτες. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθούν γοναδοτροπίνες, μόνο FSH, παλμική GnRH ή σφηνοειδής εκτομή ωοθηκών λαπαροσκοπικά ως τελευταία επιλογή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου