Πέντε χαϊκού

H νύχτα συμβαίνει πιό θαμπή
Κάθε φορά με τα κομμάτια του φωτός
Μικρότερα και πιό τετραγωνισμένα

Κι είν' ένα όνειρο
Που αρμενίζει σ' ένα σκοτεινό
Απροστάτευτο λιμανάκι

Παραμερίζεις τα μαλλιά σου
Σαν ένα βιβλίο που είναι σημαντικό
Για να διαβαστεί

Πολύ αργά το τελευταίο εξπρές
Περνάει μέσα
Απ' τη σκόνη των κήπων

Τα όνειρα κατεβαίνουν σαν πελαργοί
Μ' επιχρυσωμένα,
Ξεχασιάρικα φτερά

                                                         Τζων Άσμπερυ