Οι άγιοι δεν είναι μάγοι. Κάνουν όμως θαύματα. Που δεν είναι θαύματα στην κυριολεξία - αφού οι αληθινοί άγιοι σέβονται περισσότερο απ' όλους μας την αγιότητα της φύσης, και ουδέποτε την διασαλεύουν -, αλλά μοιάζουν με θαύματα
Οι άγιοι κατά κανόνα είναι φτωχοί. Κι όταν γεννώνται πλούσιοι, απεκδύονται του πλούτου
Κι όταν πλουτίσουν και πάλι, ο αληθινός τους πλούτος δεν είναι ο υλικός, αλλά εκείνος που εκπορεύεται εκ της αγιοσύνης τους
Οι άγιοι συχνά δεν πιστεύουν στον Θεό. Όχι από εγωισμό, αλλά από υπέρτατη, αδιάλειπτη, απάνθρωπη ταπείνωση ή ταπεινοφροσύνη. Ο αληθινά ταπεινός τολμά μόνο να ονειρεύεται, την ιδιωτική του βασιλεία των ουρανών
Οι άγιοι λοιπόν κυρίως ονειρεύονται. Ονειρεύονται με ζέση, με πίστη, με δύναμη, ενάντια στις πλέον αντίξοες συνθήκες. Ονειρεύονται τόσο πολύ, που μερικές φορές τα όνειρα τους λαμβάνουν έκταση, γίνονται σαν θαύματα, που μπορούμε να τα παρατηρήσουμε όλοι, και τότε λέμε θαύμα, θαύμα και τα παράγωγα της αυτής λέξεως. Όμως πρόκειται απλώς για καλοφτιαγμένα, γεμάτα πίστη, στέρεα και απτά όνειρα
Τέλος, είτε μας αρέσει είτε όχι (και συνήθως δεν μας αρέσει), οι αληθινοί άγιοι δεν αγιοποιούνται από καμμιά ρυπαρή εκκλησία, και οι πιστοί τους συρρέουν κοντά τους αυθόρμητα και χωρίς τη μεσιτεία χρυσοφόρων δραγουμάνων. Όσο για την ίδια την αγιοποίηση, δεν συμβαίνει μέσω υπαλλήλων ιερέων στο ανύπαρκτο επέκεινα, αλλά επί γης, όσο ζουν
Οι αληθινοί άγιοι κατακτούν ζώντες την αγιοσύνη τους και περιβάλλονται απ' αυτήν και απ' όσους κατοικούν στα ζωντανά τους όνειρα
Κι αυτό είναι το πλησιέστερο στην αιωνιότητα του παραδείσου που οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί ποτέ να ελπίσει
Οι άγιοι κατά κανόνα είναι φτωχοί. Κι όταν γεννώνται πλούσιοι, απεκδύονται του πλούτου
Κι όταν πλουτίσουν και πάλι, ο αληθινός τους πλούτος δεν είναι ο υλικός, αλλά εκείνος που εκπορεύεται εκ της αγιοσύνης τους
Οι άγιοι συχνά δεν πιστεύουν στον Θεό. Όχι από εγωισμό, αλλά από υπέρτατη, αδιάλειπτη, απάνθρωπη ταπείνωση ή ταπεινοφροσύνη. Ο αληθινά ταπεινός τολμά μόνο να ονειρεύεται, την ιδιωτική του βασιλεία των ουρανών
Οι άγιοι λοιπόν κυρίως ονειρεύονται. Ονειρεύονται με ζέση, με πίστη, με δύναμη, ενάντια στις πλέον αντίξοες συνθήκες. Ονειρεύονται τόσο πολύ, που μερικές φορές τα όνειρα τους λαμβάνουν έκταση, γίνονται σαν θαύματα, που μπορούμε να τα παρατηρήσουμε όλοι, και τότε λέμε θαύμα, θαύμα και τα παράγωγα της αυτής λέξεως. Όμως πρόκειται απλώς για καλοφτιαγμένα, γεμάτα πίστη, στέρεα και απτά όνειρα
Τέλος, είτε μας αρέσει είτε όχι (και συνήθως δεν μας αρέσει), οι αληθινοί άγιοι δεν αγιοποιούνται από καμμιά ρυπαρή εκκλησία, και οι πιστοί τους συρρέουν κοντά τους αυθόρμητα και χωρίς τη μεσιτεία χρυσοφόρων δραγουμάνων. Όσο για την ίδια την αγιοποίηση, δεν συμβαίνει μέσω υπαλλήλων ιερέων στο ανύπαρκτο επέκεινα, αλλά επί γης, όσο ζουν
Οι αληθινοί άγιοι κατακτούν ζώντες την αγιοσύνη τους και περιβάλλονται απ' αυτήν και απ' όσους κατοικούν στα ζωντανά τους όνειρα
Κι αυτό είναι το πλησιέστερο στην αιωνιότητα του παραδείσου που οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί ποτέ να ελπίσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου