Παχυσαρκία

 Η παχυσαρκία επηρεάζει εξαιρετικά υψηλό ποσοστό πληθυσμού τα τελευταία χρόνια και αναμένεται να αυξηθεί με ανάλογη αύξηση του καρδιαγγειακού κινδύνου, του σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ), της πρόωρης ήβης και καρκίνων. Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η παρατήρηση ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας αυξάνονται πολύ πιο γρήγορα μεταξύ των παιδιών από ότι μεταξύ των ενηλίκων και ότι τα παχύσαρκα παιδιά είναι πιο πιθανό να γίνουν παχύσαρκοι ενήλικες με υψηλό κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές υγείας

Αν και είναι σωστό να αποδίδονται τα αυξανόμενα ποσοστά παχυσαρκίας στην υπερβολική αποθήκευση τριγλυκεριδίων σε λευκό λιπώδη ιστό (WAT), αυτή η εικόνα είναι πολύ απλοϊκή. Ο ρόλος των μεγεθών της μερίδας, των ειδικών κατηγοριών τροφίμων, των συγκεκριμένων συστατικών και των αλλαγών στα πρότυπα δραστηριότητας διερευνώνται. Ταυτόχρονα, είναι χρήσιμο να θεωρηθεί η παχυσαρκία ως μια ασθένεια του εγκεφάλου που εκδηλώνεται ως περίσσεια WAT και δυσλειτουργικό φαιό λιπώδη ιστό (ΒΑΤ). Η υποθαλαμική περιοχή του εγκεφάλου παρουσιάζει αυξανόμενο ενδιαφέρον επειδή ενσωματώνει πολλαπλά φυσιολογικά σήματα από το σώμα, τα μεταδίδει σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου και συντονίζει τη ρύθμιση διαφόρων διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένης της θερμοκρασίας του σώματος και της σίτισης. Μελέτες σε τρωκτικά έχουν χαρτογραφήσει τις νευρωνικές οδούς που ερμηνεύουν τα σήματα από τη σίτιση και από το ίδιο το WAT σχετικά με τη μάζα του και στη συνέχεια ενσωματώνουν αυτά τα σήματα σε ομοιοστατικά και ηδονικά μηνύματα, τα οποία ερμηνεύουν τη διαθεσιμότητα των αποθεμάτων ενέργειας και το συναισθηματικό νόημα συγκεκριμένων τροφών, αντίστοιχα. Εκτός από το WAT, η παχυσαρκία διαταράσσει επίσης την ικανότητα του υποθαλάμου να διεγείρει τις ενεργειακές δαπάνες 

Η παχυσαρκία δεν μπορεί να θεωρηθεί απλώς ως αποτυχία της δύναμης της θέλησης. Αντίθετα, είναι μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ εκατοντάδων γονιδίων, κοινωνικοοικονομικών απαιτήσεων και προσωπικών αποφάσεων που τελικά οδηγεί σε μακροπρόθεσμη αύξηση της μέσης θερμιδικής πρόσληψης έναντι της ενεργειακής δαπάνης