Υπάρχει μια ιστορία της Ούρσουλα Κ. Λε Γκεν στην οποία μια γυναίκα, η οποία δεν κατονομάζεται αλλά είναι σίγουρα η Εύα, η σύντροφος του Αδάμ, αναλαμβάνει να ακυρώσει την ενέργεια του Αδάμ : πείθει όλα τα ζώα να αποχωριστούν τα ονόματα που τους έχουν δοθεί. (Οι γάτες ισχυρίζονται ότι εξαρχής και ποτέ δεν αποδέχτηκαν τα ονόματα). Όταν το όνομα έχει αφαιρεθεί από όλα, εκείνη νιώθει τη διαφορά : η πτώση ενός τείχους, η κατάργηση της απόστασης που υπήρχε ανάμεσα στα ζώα και στην ίδια, μια νέα αίσθηση ενότητας και ισότητας μ' αυτά. Χωρίς ονόματα να τους διαχωρίζουν, χωρίς διάκριση σε κυνηγό και κυνηγημένο, σε φαγά και φαγητό. Το αναπόφευκτο επόμενο βήμα της Εύας είναι να επιστρέψει στον Αδάμ το όνομα που αυτός και ο πατέρας του της είχαν δώσει, ν' αφήσει τον Αδάμ και να πάει με όλα τ' άλλα πλάσματα, τα οποία αποδεχόμενα την ανωνυμία τους έχουν απαλλαγεί από την κυριαρχία. Βέβαια, για την Εύα προσωπικά η πράξη συνεπάγεται άλλη μια αποκήρυξη, αποκηρύσσει τη γλώσσα που μοιραζόταν με τον Αδάμ. Ωστόσο, ένας από τους πρωταρχικούς λόγους που έκανε ότι έκανε, λέει, ήταν ότι η κουβέντα μεταξύ τους δεν έβγαζε πουθενά.
Sigrid Nunez
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου