Η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε όλη τη διάρκεια της μακραίωνης πορείας της από την ίδρυση της είχε αντιμετωπίσει διάφορες τοπικές η "εθνοτικές" εξεγέρσεις πριν από την Ελληνική Επανάσταση. Στη βάση των εξεγέρσεων αυτών βρίσκονταν τις περισσότερες φορές οικονομικά αιτήματα, ενώ απουσίαζαν οι βασικές προϋποθεσεις (ριζική ανατροπή κοινωνικών και πολιτικών δομών, ευρεία συμμαχία κοινωνικών στρωμάτων) που θα μας επέτρεπαν να τις χαρακτηρίσουμε ως επαναστάσεις.
Κάθε εξέγερση βέβαια είχε τις δικές της αιτίες, δυναμικές και στόχους. Μπορούμε να πούμε όμως ότι πολλές απ' αυτές οφείλονταν στις παθογένειες που προκαλούσε η κακοδιοίκηση. Είχαν ως αιτήματα άλλοτε την πληρωμή οφειλομένων μισθών, άλλοτε φοροελαφρύνσεις, άλλοτε την απόδοση δικαιοσύνης, άλλοτε την αντικατάσταση κάποιου επαρχιακού διοικητή που ασκούσε τυραννική εξουσία. Κάποιες από τις εξεγέρσεις στρέφονταν άμεσα εναντίον της δυναστείας του Οίκου του Οσμάν υποσκάπτοντας τα θεμέλια του και την ύπαρξη του κράτους. Το οθωμανικό κράτος τις θεωρούσε μομφή εναντίον του σουλτάνου και κατέφευγε στην παραδοσιακή λήψη μέτρων, όπως η χρήση βίας, η τιμωρία των υπευθύνων και η έκδοση φιρμανιών που χορηγούσαν αμνηστία σε όσους επέστρεφαν στην νομιμότητα.
'Ετσι εκφράστηκε η Πύλη στην εξέγερση του 1770 στην Πελοπόννησο, η οποία είναι γνωστή ως Ορλωφικά. Με την έκρηξη του κινήματος οι Οθωμανοί και ο άμαχος πληθυσμός κατέφυγαν στα πλησιέστερα φρούρια και επιστράτευσαν τα παραδοσιακά μέτρα αντιμετώπισης : άμεση ένοπλη επέμβαση, κατάσχεση όπλων των μη μουσουλμάνων υπηκόων και παραδειγματική τιμωρίς των ηγετών του κινήματος. Κύρια αιτία της εξέγερσης ήταν η ρωσική υποκίνηση, αλλά έπαιξαν ρόλο και οι κοτζαμπάσηδες,και το σύστημα επαρχιακής διοίκησης και η φορολογική πολιτική της Πύλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου