Ο Macleod γεννήθηκε στο Aberdeen της Σκωτίας, το 1876. Αποφοίτησε με διδακτορικό στην ιατρική το 1898. Μετακόμισε στη Λειψία και εργάστηκε στο ίδιο εργαστήριο όπου είχε περάσει ο Paul Langerhans για μερικές εβδομάδες, χρόνια πριν. Το 1903, απέκτησε μόνιμη θέση στο Πανεπιστήμιο Western Reserve στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Ανέπτυξε ενδιαφέρον για τους υδατάνθρακες, τον προσδιορισμό της γλυκόζης στο αίμα και του γλυκογόνου του ήπατος και τον πειραματικό διαβήτη σε σκύλους. Απέκτησε διεθνή φήμη για το μεταβολισμό διαφόρων ουσιών, ιδίως στον τομέα του μεταβολισμού των υδατανθράκων με πολλές δημοσιεύσεις και ένα εγχειρίδιο και διορίστηκε το 1918 στην έδρα της Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Στις 8 Νοεμβρίου 1920, ο Banting είχε ραντεβού με τον John Macleod. Ο Banting περιέγραψε την ιδέα του, αλλά ο Macleod σύντομα συνειδητοποίησε ότι ο Banting δεν είχε πραγματική γνώση του παγκρέατος ή του διαβήτη και ότι δεν ήξερε πώς να πραγματοποιήσει τα κατάλληλα πειράματα για να επιβεβαιώσει τις υποθέσεις του. Ο Macleod σκέφτηκε επίσης ότι θα ήταν επικίνδυνο να επιχειρήσει κανείς σε έναν τομέα στον οποίο αρκετοί εξέχοντες ερευνητές είχαν αποτύχει. Αλλά παρά την έλλειψη ενθουσιασμού του, ήταν περίεργος και προειδοποίησε μόνο τον Μπάντινγκ ότι η επιτυχία ήταν απίθανη. Ο Macleod σεβάστηκε τις ικανότητες και την εμπειρία του Banting ως χειρουργού, που θα μπορούσε να αποτελέσει πλεονέκτημα για τη διαχείριση χειρουργικών επεμβάσεων σε σκύλους. Ο Macleod δέχτηκε να πάρει το Banting για ένα καλοκαιρινό έργο και να παράσχει έναν καλοκαιρινό προπτυχιακό φοιτητή για να τον βοηθήσει και μερικά σκυλιά για αρχή. Δύο μαθητές ήταν στην πραγματικότητα έτοιμοι να δεχτούν την καλοκαιρινή δουλειά, ο Κλαρκ Νομπλ και ο Τσαρλς Μπεστ. Η ιστορία λέει ότι αποφάσισαν να χωρίσουν τη δουλειά και πέταξαν ένα νόμισμα για να δουν ποιος πρέπει να ξεκινήσει πρώτος. Ο Best κέρδισε το κέρμα
Ο Charles Best γεννήθηκε το 1899 στο Pembroke, μια μικρή πόλη στο Maine, 30 μίλια από τα καναδικά σύνορα. Ο πατέρας του ήταν ο τοπικός γιατρός. Πέρασε δημόσιο και γυμνάσιο στο Pembroke. Όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσει τι ήθελε να κάνει, επέλεξε να γίνει γιατρός όπως ο πατέρας του. Επέλεξε το Πανεπιστήμιο του Τορόντο. Το ίδιο έτος, το 1917, όταν εισήλθε στο προπτυχιακό μάθημα φυσιολογίας και βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, μια από τις θείες του πέθανε από διαβήτη. Την είχε ακολουθήσει ο Έλιοτ Τζόσλιν στη Βοστώνη. Η ασθένεια και ο θάνατός της επηρέασαν βαθιά τον προσανατολισμό του Μπεστ. Όπως ο Μπάντινγκ, έτσι και ο Μπεστ γράφτηκε στο στρατό αφού απορρίφθηκε δύο φορές. Εντάχθηκε τελικά sto Πυροβολικού των Ιπποτών την άνοιξη του 1918. Στάλθηκε στην Αγγλία τον Οκτώβριο του 1918. Επέστρεψε στο σπίτι τον Δεκέμβριο χωρίς να έχει πολεμήσει στη Γαλλία. Ολοκλήρωσε το δεύτερο ακαδημαϊκό έτος του στις Τέχνες και την Ιατρική. Ο Best συνεργάστηκε με τον στενό του πανεπιστημιακό φίλο Clark Noble. Σε ένα πάρτι, τον Φεβρουάριο του 1919, ο Μπεστ γνώρισε τη Μάργκαρετ Μάχον. Πέρασαν όλη τη ζωή τους μαζί και ήταν μια μεγάλη υποστήριξη για αυτόν κατά την περίοδο πριν και μετά την ανακάλυψη της ινσουλίνης. Ο γιος του Τσαρλς Μπεστ έγραψε μια προσωπική βιογραφία των γονιών του
Ο Collip γεννήθηκε στο Belleville του Οντάριο στις 20 Νοεμβρίου, 1892. Το 1907, πήρε φυσιολογία και βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και έλαβε πτυχίο το 1912. Στη συνέχεια παρακολούθησε σπουδές στη βιοχημεία με τη σημαντική επιρροή του καθηγητή φυσιολογίας και στη συνέχεια προέδρου της βιοχημείας Archibald Macallum (1858-1934), τον οποίο θα πετύχει ο Collip Πανεπιστήμιο McGill το 1928. Ο Collip απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο το 1913 και διδακτορικό το 1917 στο McGill. Μετακόμισε στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα στο Έντμοντον, όπου έγινε καθηγητής βιοχημείας. Το φθινόπωρο του 1921, με μία υποτροφία Ροκφέλερ , μετακόμισε με την οικογένειά του στο Τορόντο για ένα χρόνο άδειας απο την εργασία του και άρχισε να εργάζεται στο Εργαστήριο του John Macleod. Τον Δεκέμβριο, οι ικανότητές του ως βιοχημικoύ τον βοήθησαν να συμβάλει σημαντικά στη μελέτη για την ινσουλίνη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου