Δευτεροπαθής αμηνόρροια

 Η δευτεροπαθής αμηνόρροια ορίζεται ως η απουσία εμμήνου ρύσεως για περισσότερο από τρεις μήνες ή/και ένας εμμηνορροϊκός κύκλος που υπερβαίνει σταθερά τις 45 ημέρες σε ένα άτομο.
Εκτός από φυσιολογικά αίτια που περιλαμβάνουν εγκυμοσύνη και εμμηνόπαυση, η λειτουργική υποθαλαμική αμηνόρροια (FHA) και το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) είναι οι πιο συχνές αιτίες δευτεροπαθούς αμηνόρροιας. Για τη διάγνωση της FHA, μετά από ένα καλό κλινικό και οικογενειακό ιστορικό, κλινική εξέταση και αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης, πρέπει να αποσταλούν αιματολογικές εξετάσεις για την εκτίμηση των γοναδοτροπινών, καθώς και τη λειτουργία του θυρεοειδούς, την προλακτίνη και την αντι-μουλλεριανή ορμόνη ( Επίπεδα AMH).
Η εκτίμηση των επιπέδων γοναδοτροπινών αποκαλύπτει υπογοναδοτροπικό υπογοναδισμό (HH), με ανεπάρκεια GnRH που έχει ως αποτέλεσμα χαμηλά επίπεδα LH, ορμόνης διέγερσης ωοθυλακίων (FSH) και οιστραδιόλης.
Εάν υπάρχουν κλινικά χαρακτηριστικά υπερανδρογοναιμίας, θα πρέπει να μετρηθεί η ολική τεστοστερόνη και η θειική δεϋδροεπιανδροστερόνη (DHEA-S), επιπλέον της 17-υδροξυπρογεστερόνης (17-OHP) εάν υπάρχει κλινική υποψία για συγγενή υπερπλασία επινεφριδίων (CAH).
Μια πρόκληση με προγεστερόνη μπορεί να εκτιμήσει πιθανή χρόνια έκθεση σε οιστρογόνα και να αποκλείσει απόφραξη του σωλήνα εκροής. Οι συγγενείς αιτίες της HH πρέπει να διερευνηθούν μέσω γενετικών ελέγχων, εάν υπάρχουν άλλα κλινικά χαρακτηριστικά που υποδηλώνουν μια γενετική κατάσταση, όπως το σύνδρομο Kallmann.
Η μαγνητική τομογραφία (MRI) του εγκεφάλου και της υπόφυσης ενδείκνυται για την αξιολόγηση στοιχείων ανεπάρκειας ή περίσσειας ορμόνης της υπόφυσης, για νεοπλασία ή υποθαλαμική διήθηση, συμπεριλαμβανομένης της φλεγμονώδους παθολογίας, της φυματίωσης ή της νευροσαρκοείδωσης.
Εκτιμάται ότι 2% -5% των ενήλικων γυναικών βιώνουν δευτερογενή αμηνόρροια, συχνότερα ως αποτέλεσμα FHA ή PCOS.
Ο επιπολασμός του FHA είναι πολύ υψηλότερος στις γυναίκες που ασκούνται τακτικά, με σχεδόν το 50% να παρουσιάζουν ήπιες διαταραχές του εμμηνορροϊκού κύκλου και το 30% να εμφανίζουν αμηνόρροια. Αν δεν αναγνωριστεί και δεν αντιμετωπιστεί, ο FHA μπορεί να έχει πολλά δυνητικά αρνητικά αποτελέσματα, όπως μεταβολική δυσλειτουργία, μειωμένη οστική πυκνότητα , καρδιαγγειακό προφίλ υψηλού κινδύνου, ψυχολογική δυσφορία και υπογονιμότητα.