Μπιλιάρδο στις εννιάμιση

Tα σπαθιά μικρέ μου, πρέπει κανείς να τα πετάει κάτω και να τα ποδοπατά, όπως τα προνόμια. Γιατί για έναν και μόνο λόγο υπάρχουν: για τα λαδώματα. Η δεξιά αυτών επλήσθη δώρων. Να τρως ότι τρώνε όλοι, να διαβάζεις ότι διαβάζουν όλοι, να φοράς ότι φοράνε όλοι, κι έτσι θα πλησιάσεις την αλήθεια. Η ευγένεια υποχρεώνει, σε υποχρεώνει να τρως πριονίδι όταν αυτό τρώνε κι όλοι οι άλλοι, να διαβάζεις πατριωτικές μπούρδες στις τοπικές εφημερίδες κι όχι στις φυλλάδες των γραμματιζούμενων- όχι δε θα τ΄αγγίξεις αυτά, ούτε τα πατέ, ούτε το βούτυρο, ούτε το μέλι ούτε τα χρυσά νομίσματα και τον κρασάτο λαγό: προςτιπροςτιπροςτι, αφού οι άλλοι δεν τα έχουν, ας φάνε το μέλι και το βούτυρο οι μη προνομιούχοι, εκείνων δε θα τους πειράξει ούτε το στομάχι, ούτε το μυαλό, εσύ όμως, όχι, εσύ θα φας αυτό το σκατόψωμο
Τα μάτια σου θα πλημμυρίσουν από την αλήθεια
Θα φοράς αυτά τα άθλια ρούχα
Και τότε θα είσαι ελεύθερος
                                                                                       Χαινριχ Μπελ