. Τα γλυκοκορτικοειδή δρουν στο οστό μέσω δράσης τους στους οστεοκλάστες, τους οστεοβλάστες και τα οστεοκύτταρα
. Ακόμα και ήπια αύξηση τους έχει αρνητική επίδραση στα οστά
. Η αυτόνομη παραγωγή κορτιζόλης από τα τυχαιώματα των επινεφριδίων είναι σημαντική επιβάρυνση στα οστά και ειδικότερα αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος στη σπονδυλική στήλη
. Ορισμένες από τις δυσμενείς επιδράσεις των γλυκοκορτικοειδών που δίνονται θεραπευτικά μπορεί να γίνονται μέσω του σκελετού και ειδικότερα μέσω της μειωμένης λειτουργίας των οστεοβλαστών
. Ο μεταβολισμός των γλυκοκορτικοειδών από το ένζυμο 11-βΟΗ στεροειδική δευδρογονάση τύπου 1 είναι σημαντικός ρυθμιστής της επίδρασης των ενδογενών αλλά και των θεραπευτικών γλυκοκορτικοειδών στα οστά
. Οι δυσμενείς επιδράσεις της περίσσειας γλυκοκορτικοειδών αναπτύσσονται γρήγορα μετά την έναρξη και οι κίνδυνοι μειώνονται σημαντικά μετά την διακοπή των γλυκοκορτικοειδών
Η οστεοπόρωση που προκύπτει από τα γλυκοκορτικοειδή είναι ένα σημαντικό κλινικό πρόβλημα. Αναγνωρίστηκε πρώτη φορά σε ασθενείς με Cushing. Είναι καλά αποδεδειγμένο ότι η περίσσεια κορτιζόλης σχετίζεται με σημαντική απώλεια οστικής πυκνότητας, επιδείνωση οστικής δομής και σημαντική αύξηση του κινδύνου κατάγματος
Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι ακόμα και ήπια αύξηση ενδογενών γλυκοκορτικοειδών επιβαρύνει τον σκελετό (υποκλινικό σ. Cushing ή αυτόνομη έκκριση κορτιζόλης από αδενώματα του φλοιού των επινεφριδίων). Υπήρξε σημαντικό ενδιαφέρον για τη δράση των 11-βOHSDs που μετατρέπουν τα ενεργά γλυκοκορτικοειδή κορτιζόλη και κορτικοστερόνη στα αντίστοιχα ανενεργά κορτικοστερόνη και διυδροκορτικοστερόνη. Αυτά τα ένζυμα επηρεάζουν τη διαφοροποίηση και λειτουργία των οστικών κυττάρων και έχουν εμπλακεί στην απώλεια οστικής μάζας
Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι ασθενείς με Addison ή υποφυσιακή ανεπάρκεια και η υποκατάσταση τους με γλυκοκορτικοειδή. Σήμερα οι δόσεις που χρησιμοποιούνται τείνουν να είναι χαμηλότερες και έχουν λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις στον σκελετό όσον αφορά την πυκνότητα των οστών και τους βιοχημικούς δείκτες
. Ακόμα και ήπια αύξηση τους έχει αρνητική επίδραση στα οστά
. Η αυτόνομη παραγωγή κορτιζόλης από τα τυχαιώματα των επινεφριδίων είναι σημαντική επιβάρυνση στα οστά και ειδικότερα αυξάνει τον κίνδυνο κατάγματος στη σπονδυλική στήλη
. Ορισμένες από τις δυσμενείς επιδράσεις των γλυκοκορτικοειδών που δίνονται θεραπευτικά μπορεί να γίνονται μέσω του σκελετού και ειδικότερα μέσω της μειωμένης λειτουργίας των οστεοβλαστών
. Ο μεταβολισμός των γλυκοκορτικοειδών από το ένζυμο 11-βΟΗ στεροειδική δευδρογονάση τύπου 1 είναι σημαντικός ρυθμιστής της επίδρασης των ενδογενών αλλά και των θεραπευτικών γλυκοκορτικοειδών στα οστά
. Οι δυσμενείς επιδράσεις της περίσσειας γλυκοκορτικοειδών αναπτύσσονται γρήγορα μετά την έναρξη και οι κίνδυνοι μειώνονται σημαντικά μετά την διακοπή των γλυκοκορτικοειδών
Η οστεοπόρωση που προκύπτει από τα γλυκοκορτικοειδή είναι ένα σημαντικό κλινικό πρόβλημα. Αναγνωρίστηκε πρώτη φορά σε ασθενείς με Cushing. Είναι καλά αποδεδειγμένο ότι η περίσσεια κορτιζόλης σχετίζεται με σημαντική απώλεια οστικής πυκνότητας, επιδείνωση οστικής δομής και σημαντική αύξηση του κινδύνου κατάγματος
Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι ακόμα και ήπια αύξηση ενδογενών γλυκοκορτικοειδών επιβαρύνει τον σκελετό (υποκλινικό σ. Cushing ή αυτόνομη έκκριση κορτιζόλης από αδενώματα του φλοιού των επινεφριδίων). Υπήρξε σημαντικό ενδιαφέρον για τη δράση των 11-βOHSDs που μετατρέπουν τα ενεργά γλυκοκορτικοειδή κορτιζόλη και κορτικοστερόνη στα αντίστοιχα ανενεργά κορτικοστερόνη και διυδροκορτικοστερόνη. Αυτά τα ένζυμα επηρεάζουν τη διαφοροποίηση και λειτουργία των οστικών κυττάρων και έχουν εμπλακεί στην απώλεια οστικής μάζας
Ένα άλλο πρόβλημα είναι οι ασθενείς με Addison ή υποφυσιακή ανεπάρκεια και η υποκατάσταση τους με γλυκοκορτικοειδή. Σήμερα οι δόσεις που χρησιμοποιούνται τείνουν να είναι χαμηλότερες και έχουν λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις στον σκελετό όσον αφορά την πυκνότητα των οστών και τους βιοχημικούς δείκτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου