Η μεγάλη πομπή

"....Αν μπορούσα θα άρχιζα από την αρχή..." έλεγε το γράμμα, διπλωμένο στα έξι μέσα στο τσεπάκι. " Αν ήξερα δηλαδή που είναι η αρχή. Αυτό είναι που ψάχνω εξάλλου. Ξαίρω πως μιλώ άδικα, εγώ είμαι εδώ, εσύ είσαι εκεί. Κι εγώ θα μήνω εδώ για πάντα νομίζω. Θέλω να ξαίρης πως δε σου πούλησα παραμήθη. Όσο και αν το ήθελα για λόγους εντηπόσεως. Δεν ξέρω αν έφτεγα και αν ήταν κακό που είμαι έτσι. Φέρθηκα σκλιρά άλλα τίμια.................Αλήθεια είναι πως δεν έχω αντίσταση. Δεν την καταλαβαίνω αν η ζωή είναι να γίνετε πιο ωραία. Αυτά είναι δικά σας εκει στο κόμα κι όταν καταλάβεται κι εσείς μου γράφεις τι γραμμή θα περάσει ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΠΡΟΣΑΠΑΝΩ.
Εδω ναρθής να δεις πως με βλέπει εμένα το ελληνικό στράτευμα και δεν είμαι και ΚΝΕ τόσα χρόνια τώρα...
Και να ψάξετε να βρήτε ποιόν έχετε εκεί και καρφώνει στους μπάτσους της γειτονιάς σας αυτούς που έρχονται ακόμα και απλή επίσκεψη στις συνεδριάσεις. Και τους γκόμενους ακόμα που έχουν οι κνίτισες και αυτούς τους ξαίρουν...
Και λέμε για ελευθερίες και σοσιαλισμούς στην Ελλάδα...
Καλά μοσχάρια είμαστε όλοι..."
                                                                                                  Αλέξης Πανσέληνος