Ευρώπη, 16ος αιώνας. Ο φόβος συνδεόταν με το σκοτάδι που άρχιζε έξω από την πόρτα της καλύβας και σκέπαζε τον κόσμο έξω
Όλα στο σκοτάδι, μπορούν να συμβούν. Ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή. Η αβεβαιότητα είναι ο μέγας τροφοδότης του φόβου
Η εμπειρία του φόβου ενώνει με σκοτεινά δεσμά τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος συρρικνώνεται. Κλείνεται σε κελλιά. Το "εγώ" γίνεται υπέρτατη αξία και ο "άλλος" θανάσιμη απειλή
Οι αποχρώσεις χάνονται. Ο άνθρωπος καταστρέφει για να μην καταστραφεί
Στην ιστορία της Δύσης κυριαρχούσαν για αιώνες οι "αυθόρμητοι φόβοι" των πλατιών στρωμάτων του πληθυσμού. Φόβοι που αφορούσαν τη φύση, τη νύχτα, τους βρυκόλακες, τα μάγια, τις επιδημίες, τους πολέμους, την πείνα κ.α.
Οι κατασκευασμένοι εκ των άνω φόβοι, οι "νοητικά επεξεργασμένοι φόβοι" όπως οι μάγισσες, οι αιρετικοί, οι ειδωλολάτρες, οι άπιστοι είναι απαραίτητοι για την συντήρηση μιάς δεδομένης τάξης πραγμάτων. Υποχείριο σε νοητικά επεξεργασμένους φόβους, ο εγκλωβισμένος άνθρωπος, ποτέ δεν έπαψε να έχει αφέντη τον φόβο. Ο φόβος παραλύει την σκέψη και παγώνει το συναίσθημα. Είναι φυλακή. Η αρπαγή της ελπίδας φτιάχνει μιά καταθλιπτική ζωή
Με το "μη μιλάς, υπάρχουν και χειρότερα" φυσικοποιείται η εξαθλίωση, η αποδοχή του ελάχιστου ως τρόπου ζωής. Όσο πιο φοβισμένος νιώθεις, τόσο πιο ανήμπορος και αβοήθητος γίνεσαι. Μόνος (προσωρινά) κερδισμένος, εκείνος που εμπορεύεται τον φόβο εκείνου που φοβάται
Κι όμως , σε πείσμα όλων των κυρίαρχων μηχανισμών, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής, να έχει βρεθεί αποτελεσματικός τρόπος για να ξεριζωθεί από το φαντασιακό των ανθρώπων η ιδέα ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός
Όλα στο σκοτάδι, μπορούν να συμβούν. Ουδείς γνωρίζει τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή. Η αβεβαιότητα είναι ο μέγας τροφοδότης του φόβου
Η εμπειρία του φόβου ενώνει με σκοτεινά δεσμά τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος συρρικνώνεται. Κλείνεται σε κελλιά. Το "εγώ" γίνεται υπέρτατη αξία και ο "άλλος" θανάσιμη απειλή
Οι αποχρώσεις χάνονται. Ο άνθρωπος καταστρέφει για να μην καταστραφεί
Στην ιστορία της Δύσης κυριαρχούσαν για αιώνες οι "αυθόρμητοι φόβοι" των πλατιών στρωμάτων του πληθυσμού. Φόβοι που αφορούσαν τη φύση, τη νύχτα, τους βρυκόλακες, τα μάγια, τις επιδημίες, τους πολέμους, την πείνα κ.α.
Οι κατασκευασμένοι εκ των άνω φόβοι, οι "νοητικά επεξεργασμένοι φόβοι" όπως οι μάγισσες, οι αιρετικοί, οι ειδωλολάτρες, οι άπιστοι είναι απαραίτητοι για την συντήρηση μιάς δεδομένης τάξης πραγμάτων. Υποχείριο σε νοητικά επεξεργασμένους φόβους, ο εγκλωβισμένος άνθρωπος, ποτέ δεν έπαψε να έχει αφέντη τον φόβο. Ο φόβος παραλύει την σκέψη και παγώνει το συναίσθημα. Είναι φυλακή. Η αρπαγή της ελπίδας φτιάχνει μιά καταθλιπτική ζωή
Με το "μη μιλάς, υπάρχουν και χειρότερα" φυσικοποιείται η εξαθλίωση, η αποδοχή του ελάχιστου ως τρόπου ζωής. Όσο πιο φοβισμένος νιώθεις, τόσο πιο ανήμπορος και αβοήθητος γίνεσαι. Μόνος (προσωρινά) κερδισμένος, εκείνος που εμπορεύεται τον φόβο εκείνου που φοβάται
Κι όμως , σε πείσμα όλων των κυρίαρχων μηχανισμών, δεν φαίνεται μέχρι στιγμής, να έχει βρεθεί αποτελεσματικός τρόπος για να ξεριζωθεί από το φαντασιακό των ανθρώπων η ιδέα ότι ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου