Σημαντικές πρόοδοι στην παθογένεση και διαχείρηση νόσων υπόφυσης 2014
Κρανιοφαρυγγίωμα: ο πιο εντυπωσιακός από τους καλοήθεις ενδοκράνιους όγκους. Ταξινομούνται ως αδαμαντινωματώδη-της παιδικής ηλικίας και θηλώδη-στην ενήλικη ζωή. Η μοριακή τους παθογένεση είναι ελάχιστα κατανοητή. Μεταλλάξεις στο γονίδιο της κατενίνης (CTNNB1) έχουν εντοπιστεί σε 11 από 12 κρανιοφαρυγγιώματα παιδικής ηλικίας και στα θηλώδη έχουν εντοπιστεί BRAF μεταλλάξεις (BRAF V600E) σε ποσοστό μέχρι 95%
B-Raf proto-oncogene, serine/threonine kinase:ογκογονίδιο με δυνατότητα να μετατρέψει φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά όταν μεταλλαχθεί. Περιέχει πληροφορίες για τη σύνθεση πρωτεϊνών που μεταφέρουν χυμικά μυνήματα από το εξωτερικό των κυττάρων στον πυρήνα
Με την μοριακή ταξινόμηση φάνηκε ότι είναι διαφορετικός ο φαινότυπος των παιδιών από των ενηλίκων. BRAF αναστολείς έχουν δείξει αποτελέσματα σε μελανώματα, λευχαιμίες και γλοιώματα
Οικογενής υπερπρολακτιναιμία: Η αύξηση της προλακτίνης προκαλεί γαλακτόρροια και αμηνόρροια. Ερευνητές έχουν ανακαλύψει μία αδρανοποιητική μετάλλαξη του υποδοχέα της προλακτίνης που προκαλεί 5-8 φορές αύξηση της προλακτίνης στο αίμα-μία αλλαγή από ιστιδίνη σε αργινίνη στο σημείο 188 που προκαλεί μειωμένη ευαισθησία του υποδοχέα στην προλακτίνη. Ο αδρανής υποδοχέας της προλακτίνης δεν θα έπρεπε να επηρεάζει την υποφυσιακή γοναδική λειτουργία, όμως στα άτομα αυτά παρατηρήθηκε ολιγομηνόρροια. Επομένως χρειάζεται περισσότερη έρευνα
GH - αδενώματα: έχουν αργή ανάπτυξη παρά την παρουσία χαρακτηριστικών κακοήθειας (κυτταρολογικά) και την παραγωγή GH που ευνοεί τον πολλαπλασιασμό. Εκφράζουν p53 και p21 που είναι ογκοκατασταλτικά γονίδια και όμως οι όγκοι αυτοί έχουν σταθερή ανάπτυξη. Σε μελέτες έγινε διέγερση της έκφρασης του p53 με νουτλίνη και φάνηκε ότι η GH ήταν στόχος του p53 και αυξήθηκε η έκφραση GH από υποφυσιακά κύτταρα. Επιπλέον in vivo χορήγηση νουτλίνης προκάλεσε έκφραση GH στην υπόφυση αλλά και στους πνεύμονες και το ήπαρ. Φαίνεται ότι η αυξημένη έκφραση GH προστατεύει τα υποφυσιακά καρκινικά κύτταρα από απόπτωση και ότι υπάρχει ένας μοναδικός μηχανισμός παθογένεσης GH-αδενωμάτων που μετατρέπει τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό σε ενισχυμένη διαφοροποιημένη έκφραση GH (και ίσως εξηγεί την πάντα καλοήθη φύση αυτών των αδενωμάτων)
Κρανιοφαρυγγίωμα: ο πιο εντυπωσιακός από τους καλοήθεις ενδοκράνιους όγκους. Ταξινομούνται ως αδαμαντινωματώδη-της παιδικής ηλικίας και θηλώδη-στην ενήλικη ζωή. Η μοριακή τους παθογένεση είναι ελάχιστα κατανοητή. Μεταλλάξεις στο γονίδιο της κατενίνης (CTNNB1) έχουν εντοπιστεί σε 11 από 12 κρανιοφαρυγγιώματα παιδικής ηλικίας και στα θηλώδη έχουν εντοπιστεί BRAF μεταλλάξεις (BRAF V600E) σε ποσοστό μέχρι 95%
B-Raf proto-oncogene, serine/threonine kinase:ογκογονίδιο με δυνατότητα να μετατρέψει φυσιολογικά κύτταρα σε καρκινικά όταν μεταλλαχθεί. Περιέχει πληροφορίες για τη σύνθεση πρωτεϊνών που μεταφέρουν χυμικά μυνήματα από το εξωτερικό των κυττάρων στον πυρήνα
Με την μοριακή ταξινόμηση φάνηκε ότι είναι διαφορετικός ο φαινότυπος των παιδιών από των ενηλίκων. BRAF αναστολείς έχουν δείξει αποτελέσματα σε μελανώματα, λευχαιμίες και γλοιώματα
Οικογενής υπερπρολακτιναιμία: Η αύξηση της προλακτίνης προκαλεί γαλακτόρροια και αμηνόρροια. Ερευνητές έχουν ανακαλύψει μία αδρανοποιητική μετάλλαξη του υποδοχέα της προλακτίνης που προκαλεί 5-8 φορές αύξηση της προλακτίνης στο αίμα-μία αλλαγή από ιστιδίνη σε αργινίνη στο σημείο 188 που προκαλεί μειωμένη ευαισθησία του υποδοχέα στην προλακτίνη. Ο αδρανής υποδοχέας της προλακτίνης δεν θα έπρεπε να επηρεάζει την υποφυσιακή γοναδική λειτουργία, όμως στα άτομα αυτά παρατηρήθηκε ολιγομηνόρροια. Επομένως χρειάζεται περισσότερη έρευνα
GH - αδενώματα: έχουν αργή ανάπτυξη παρά την παρουσία χαρακτηριστικών κακοήθειας (κυτταρολογικά) και την παραγωγή GH που ευνοεί τον πολλαπλασιασμό. Εκφράζουν p53 και p21 που είναι ογκοκατασταλτικά γονίδια και όμως οι όγκοι αυτοί έχουν σταθερή ανάπτυξη. Σε μελέτες έγινε διέγερση της έκφρασης του p53 με νουτλίνη και φάνηκε ότι η GH ήταν στόχος του p53 και αυξήθηκε η έκφραση GH από υποφυσιακά κύτταρα. Επιπλέον in vivo χορήγηση νουτλίνης προκάλεσε έκφραση GH στην υπόφυση αλλά και στους πνεύμονες και το ήπαρ. Φαίνεται ότι η αυξημένη έκφραση GH προστατεύει τα υποφυσιακά καρκινικά κύτταρα από απόπτωση και ότι υπάρχει ένας μοναδικός μηχανισμός παθογένεσης GH-αδενωμάτων που μετατρέπει τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό σε ενισχυμένη διαφοροποιημένη έκφραση GH (και ίσως εξηγεί την πάντα καλοήθη φύση αυτών των αδενωμάτων)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου