Η ιδεατή εικόνα

...Όσο καιρό η ιδεατή εικόνα παραμένει πραγματική και άθικτη μπορεί να αισθάνεται σπουδαίος, ανώτερος, ισορροπημένος, όσο κι αν η φύση των αισθημάτων αυτών είναι φανταστική
Μπορεί να θεωρεί ότι δικαιούται να έχει όλων των ειδών τις απαιτήσεις και αξιώσεις και να ενεργεί με βάση την υποτιθέμενη ανωτερότητα του. Αν όμως αφήσει να υπονομευτεί η εικόνα του αυτή, απειλείται άμεσα με το να αντιμετωπίσει όλες τις αδυναμίες του, χωρίς πια να έχει δικαίωμα να εγείρει αξιώσεις, με μιά προσωπικότητα σχετικά ασήμαντη, ή ακόμα και περιφρονημένη στα ίδια του τα μάτια. Κι ακόμα τρομερώτερο, βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συγκρούσεις του
Είναι αλήθεια ότι αυτό μπορεί να του δώσει μια ευκαιρία να γίνει καλύτερος. Αυτό όμως είναι ένα ευαγγέλιο που δεν σημαίνει τίποτα γι αυτόν. Αποτελεί πήδημα μέσα στο σκοτάδι που τον τρομάζει
Η αξία είναι υποκειμενική και έχει σοβαρά μειονεκτήματα. Όλο αυτό το οικοδόμημα της εικόνας είναι εξαιρετικά εύθραυστο, με πολλά πλασματικά  στοιχεία. Μοιάζει με σπίτι γεμάτο θησαυρούς, φορτωμένο όμως με δυναμίτη. Κάθε αντίρρηση ή κριτική από τους άλλους, κάθε επίγνωση αποτυχίας να ανταποκριθεί στην ιδεατή εικόνα, κάθε πραγματική αυτογνωσία, μπορεί να δημιουργήσει κίνδυνο έκρηξης και κατάρρευσης. Πρέπει να περιορίζει τη ζωή του. Πρέπει να αποφεύγει καταστάσεις όπου δεν θαυμάζεται ή δεν αναγνωρίζεται. Αποστρέφεται κάθε είδους προσπάθεια. Μεγαλώνει το χάσμα από τον γνήσιο εαυτό του ακόμα περισσότερο
Το άτομο δημιουργεί μιά ιδεατή εικόνα για τον εαυτό του , γιατί δεν μπορεί να τον ανέχεται όπως είναι στην πραγματικότητα. Δεν μπορεί να διδαχθεί από τα σφάλματα του γιατί δεν τα αντιλαμβάνεται. Παρ' όλους τους ισχυρισμούς του περί του αντιθέτου, στην πραγματικότητα είναι καταδικασμένο να μην αναπτυχθεί
Αξίζει τον κόπο να διατηρηθεί αυτή η εικόνα;;
Η ιδεατή εικόνα θα εγκαταληφθεί μόνο όταν υποχωρήσουν σημαντικά οι ανάγκες που την έχουν δημιουργήσει