"Οι πατατοφάγοι" λένε οι ειδικοί της ζωγραφικής, είναι ένας από τους καλύτερους-αν όχι ο καλύτερος πίνακας- του Βικέντιου βαν Γκόγκ. Ζωγραφισμένος τον Απρίλιο του 1885 στη Νουέντη της Ολλανδίας βρίσκεται σήμερα στο μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ. Τρία είναι τα στοιχεία στα οποία επικεντρώνεται , από ειδήμονες και μη, ο σχολιασμός των "Πατατοφάγων": τα χέρια τους, τα πρόσωπα τους και το φως της λάμπας
Το κοινωνικό και ηθικό στοιχείο του πίνακα το επισημαίνει και ο ίδιος ο ζωγράφος. Γράφει: "Θέλησα να αποδώσω σχολαστικά την ιδέα ότι αυτοί οι άνθρωποι, κάτω από τη λάμπα τους, τρώνε τις πατάτες με χέρια που τα βάζουν μέσα στo πιάτο και έχουν επίσης δουλέψει τη γη. Ο πίνακας μου εξυψώνει λοιπόν την χειρωνακτική εργασία και την τροφή που αυτοί οι ίδιοι κέρδισαν έτσι τίμια"
Στον πίνακα παρουσιάζεται η οικογένεια Groot της Νουέντης, η μόνη που επέτρεψε στον ζωγράφο, παράξενο ον "από αλλού", να μείνει στο σπιτικό της
Μιά γυναίκα σερβίρει καφέ, ένας άντρας κρατάει ένα φλυτζάνι έτοιμος να πιεί, οι άλλοι τεμαχίζουν τις πατάτες, τη μόνη τροφή που υπάρχει πάνω στο τραπέζι τους, έπειτα από μιά μέρα σκληρής και κουραστικής εργασίας. Το πρόσωπο τραχύ με χείλη πλατιά. Τα χέρια κακόσχημα και άγαρμπα από τη σκληρή δουλειά στα χωράφια. Μόνη η μικρή κόρη έχει στραμμένη την πλάτη, γιατί ίσως το παιδικό της πρόσωπο θα "αναιρούσε" την αγριότητα του πίνακα. Η λάμπα πετρελαίου φωτίζει, αλλά και τονίζει τις σκιάσεις, κάνοντας τα αποκαμωμένα πρόσωπα πιο εκφραστικά. Το λιγοστό αλλά γλυκό κίτρινο φως δίνει μιά αίσθηση ελπίδας
Μπορούν να ελπίζουν οι "Πατατοφάγοι" της ολλανδικής υπαίθρου του 19ου αιώνα
Γιατί να μην ελπίζουμε κι εμείς εδώ κάτω. Στη ρημαγμένη αλλά πάντα φωτεινή Ελλάδα!
Το κοινωνικό και ηθικό στοιχείο του πίνακα το επισημαίνει και ο ίδιος ο ζωγράφος. Γράφει: "Θέλησα να αποδώσω σχολαστικά την ιδέα ότι αυτοί οι άνθρωποι, κάτω από τη λάμπα τους, τρώνε τις πατάτες με χέρια που τα βάζουν μέσα στo πιάτο και έχουν επίσης δουλέψει τη γη. Ο πίνακας μου εξυψώνει λοιπόν την χειρωνακτική εργασία και την τροφή που αυτοί οι ίδιοι κέρδισαν έτσι τίμια"
Στον πίνακα παρουσιάζεται η οικογένεια Groot της Νουέντης, η μόνη που επέτρεψε στον ζωγράφο, παράξενο ον "από αλλού", να μείνει στο σπιτικό της
Μιά γυναίκα σερβίρει καφέ, ένας άντρας κρατάει ένα φλυτζάνι έτοιμος να πιεί, οι άλλοι τεμαχίζουν τις πατάτες, τη μόνη τροφή που υπάρχει πάνω στο τραπέζι τους, έπειτα από μιά μέρα σκληρής και κουραστικής εργασίας. Το πρόσωπο τραχύ με χείλη πλατιά. Τα χέρια κακόσχημα και άγαρμπα από τη σκληρή δουλειά στα χωράφια. Μόνη η μικρή κόρη έχει στραμμένη την πλάτη, γιατί ίσως το παιδικό της πρόσωπο θα "αναιρούσε" την αγριότητα του πίνακα. Η λάμπα πετρελαίου φωτίζει, αλλά και τονίζει τις σκιάσεις, κάνοντας τα αποκαμωμένα πρόσωπα πιο εκφραστικά. Το λιγοστό αλλά γλυκό κίτρινο φως δίνει μιά αίσθηση ελπίδας
Μπορούν να ελπίζουν οι "Πατατοφάγοι" της ολλανδικής υπαίθρου του 19ου αιώνα
Γιατί να μην ελπίζουμε κι εμείς εδώ κάτω. Στη ρημαγμένη αλλά πάντα φωτεινή Ελλάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου